Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός ...άλλου τύπου!

Δημοφάντης: Ευχαριστούμε το o-nekros.blogspot.com για τα υπέροχα κείμενα του, που αναδημοσιεύουμε συνεχώς καθώς και για τα καλά του σχόλια. Καλή δύναμη σε όλους μας!

Γεια σου, φίλε μου. Γεια σου, φίλη μου.

Τι θες να σπουδάσεις μετά το λύκειο; Ποιο επάγγελμα θέλεις ν’ ακολουθήσεις;

Κάθησε, παράγγειλε καφεδάκι ή όποιο άλλο ρόφημα σου αρέσει, να μιλήσουμε λίγο πάνω σ’ αυτό. Αν θέλεις βέβαια, αλλιώς συνέχισε τη βόλτα σου στη μπλογκόσφαιρα σερφάροντας σ’ άλλες μπλογκονησίδες…

Από αυτό το υπέροχο blog

Λοιπόν, τι θέλεις να γίνεις;

Γιατρός;

Να ένα σπουδαίο επάγγελμα! Πραγματικό «επάγγελμα» (= υπόσχεση) όχι μόνο για σένα και την οικογένειά σου, αλλά για όλη την κοινωνία. Βέβαια υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι που κάποιος μπορεί να θέλει να γίνει γιατρός: τα λεφτά, η κοινωνική καταξίωση και η προσφορά προς το συνάνθρωπο. Ο τρίτος λόγος σημαίνει αγώνα, θυσίες και μεγάλη ανταμοιβή και εδώ και στον ουρανό. Οι άλλοι δύο λόγοι έχουν πρόβλημα: μπορεί ο άνθρωπος να χάσει τον έλεγχο και να καταντήσει ανήθικος και εκμεταλλευτής της ανάγκης του άλλου, να βλέπει τον πονεμένο άνθρωπο σαν αντικείμενο, σα χιλιάρικο, κι όχι σαν αδελφό του.

Γι’ αυτό, σου μιλάω αμέσως για τους «δικούς μας» γιατρούς. Όχι μόνο τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, αλλά και εκείνους που πρώτοι δίδαξαν τους ανθρώπους να γίνονται Γιατροί Χωρίς Σύνορα, δηλαδή να νοιάζονται για το συνάνθρωπο κι όχι για τα λεφτά ή τη δόξα. Τους ανθρώπους αυτούς εμείς οι Έλληνες, και γενικά όλοι οι χριστιανοί, τους τιμούμε ως αγίους και τους ονομάζουμε «Αναργύρους», δηλ. γιατρούς που δεν παίρνανε «αργύρια» (=χρήματα). Είναι πολλοί, άντρες και γυναίκες!

Αγία Ερμιόνη, γιατρός του 1ου αιώνα μ.Χ. Όπως όλοι οι άγιοι γιατροί, εικονίζεται να κρατάει και να προσφέρει φάρμακα. Βιογραφία εδώ. Φωτο από εδώ.

Και υπάρχουν και σύγχρονοι, όπως ο άγιος Λουκάς ο Ιατρός, που σπούδασε γιατρός ακριβώς για να βοηθήσει το φτωχό λαό της πατρίδας του, παρόλο που η φυσική του κλίση ήταν προς τις θεωρητικές επιστήμες! Έγινε κορυφαίος χειρούργος, καθηγητής του πανεπιστημίου της Τασκένδης στη Ρωσία, που πέρασε και πολλά χρόνια εξόριστος από το αθεϊστικό καθεστώς της πατρίδας του. Και όπου πήγαινε εξόριστος, πληροφορούσε τον κόσμο ότι είναι γιατρός, ώστε όποιος έχει ανάγκη, ιδίως οι φτωχοί, να πάει σ’ αυτόν και να βρει βοήθεια. Ο άγιος «κοιμήθηκε» το 1961 και έχει το χαρακτηρισμό «θαυματουργός». Τυχαίο; Δε νομίζω. (Ένα ωραίο blog γι' αυτόν εδώ. Άρθρο του περί επιστήμης και θρησκείας εδώ).

Ο άγιος Λουκάς ο Ιατρός σε νεαρή ηλικία

Παλαιότεροι άγιοι Ανάργυροι, που αξίζει να διαβάσεις τη βιογραφία τους, είναι:

Οι άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός (τρία ζευγάρια αγίων αδελφών με αυτά τα ονόματα: οι Ρωμαίοι, οι Ασιάτες και οι Άραβες).

Οι άγιοι Παντελεήμων και Διομήδης, που έδωσαν τη ζωή τους για τη χριστιανική τους πίστη. Ο άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος, ιδρυτής του θεσμού των νοσοκομείων («Ξενώνων»).

Οι άγιοι Κύρος και Ιωάννης, που θανατώθηκαν επειδή ενθάρρυναν ανοιχτά και γενναία την αιχμάλωτη χριστιανή αγία Αθανασία και τις τρεις κόρες της, που βασανίζονταν απ' τους Ρωμαίους στο διωγμό που κήρυξε ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός εναντίον των χριστιανών.

Αλλά και ο άγιος Λουκάς ο ευαγγελιστής (που έγραψε το κατά Λουκάν ευαγγέλιο και τις Πράξεις των Αποστόλων), ο ευγενικός και αγαπημένος, αυτός που πήρε συνέντευξη από την Παναγία και έκανε και την πρώτη της εικόνα, ήταν γιατρός.

Ο άη Βασίλης, περιστοιχισμένος από τους φτωχούς και ασθενείς που βοήθησε όσο μπορούσε στη ζωή του (φωτο από ΕΔΩ!)

Γιατρός ήταν κι ο άγιος Βασίλειος (και μαθηματικός, φιλόλογος και δικηγόρος – και τελικά μοναχός και ιερέας), κι έτσι ίδρυσε μια σειρά ανθρωπιστικών ιδρυμάτων, όπου μάζεψε όλους τους ασθενείς, φτωχούς και πονεμένους, ορφανά κ.λ.π. και τους πρόσφερε στέγη και περίθαλψη. Μάλιστα κάλεσε στα ιδρύματα αυτά και τους λεπρούς, που όπως ξέρεις (κι από το σίριαλ «Το Νησί») ακόμη και στον 20ό αιώνα τους παραπετούσαν. Κι όχι μόνο τους πρόσφερε στέγη και φροντίδα, αλλά τους υποδεχόταν με φίλημα, για να τους δείξει ότι τους υπολογίζει ως ανθρώπους-αδελφούς του, κι όχι ως σκουπίδια της κοινωνίας και ως εστίες μόλυνσης!

Γυναίκες Ανάργυροι: οι αγίες Ζηναΐδα και Φιλονίλλα οι "φίλες της ειρήνης" και η αγία Ερμιόνη, γιατρίνες του 1^ου αιώνα μ.Χ., η αγία Σοφία η Ιαματική, αλλά και η σύγχρονη αγία Γερόντισσα Γαβριηλία (1897-1993), φυσικοθεραπεύτρια, που ταξίδεψε στην Ινδία, στην Αφρική και αλλού με μοναδικό σκοπό να υπηρετήσει τους λεπρούς και κάθε λογής άρρωστους και πονεμένους.

H εικόνα της φωτογραφίας βρισκεται στον Ι.Ναό του αγίου Ιννοκεντίου του Ιρκούτσκ, στο Ντητρότιτ των ΗΠΑ. Από αριστερά προς τα δεξιά εικονίζονται η αγία Μαρία Σκόμπτσοβα (ακτιβίστρια της Γαλλίας, που σκοτώθηκε από τους Ναζί), η τυφλή σύγχρονη αγία της Μόσχας Ματρώνα και η γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη (πηγή Misha).

Να λοιπόν και η δική σου αγία, αν θέλεις να γίνεις φυσικοθεραπευτής - φυσικοθεραπεύτρια. Αξίζει να δεις μερικά πράγματα για τη ζωή της εδώ, και να διαβάσεις τη βιογραφία της, ένα σπουδαίο βιβλίο που θέτει τη χριστιανική αγάπη σε νέες βάσεις (δηλ. τις παλιές αληθινές της βάσεις) κι έχει συγκινήσει χιλιάδες ανθρώπους.

Το ίδιο και η σύγχρονη αγία Όλγα η Μαία (1916-1979), μια απλή γυναίκα της Αλάσκας (Ιθαγενής μάλιστα, για να μη νομίζεις πως η Ορθοδοξία είναι προνόμιο του δυτικού κόσμου ή μόνο της λευκής φυλής), που πρόσφερε πολλά ως φιλάνθρωπη μαία στο λαό της και άγιασε ανάμεσα στους ορθόδοξους χριστιανούς ιθαγενείς του βόρειου άκρου της Αμερικής! (Για τους αγίους της Αλάσκας εδώ – γενικά για τους αγίους της Αμερικής, εδώ).

Αξίζει όμως να μάθεις και για την αγία Ελισάβετ της Ρωσίας, που ίδρυσε το νοσοκομείο-μοναστήρι των αγίων Μάρθας και Μαρίας στη Μόσχα, εκπαιδεύτηκε η ίδια και οι μοναχές ως νοσοκόμες και τελικά έδωσε και τη ζωή της για το Χριστό, γιατί εκτελέστηκε το 1918 (χωρίς δίκη) από ανθρώπους του αθεϊστικού καθεστώτος (την έριξαν ζωντανή μέσα σ’ ένα πηγάδι στοάς ορυχείου, μαζί με άλλους αιχμαλώτους, και ανατίναξαν το άνοιγμα). Η προσφορά της είναι τεράστια, αλλά και ο χαρακτήρας της και όλη η ιστορία της είναι συγκλονιστική.

Η αγία Ελισάβετ της Ρωσίας

Τι θέλεις να γίνεις;

Δικηγόρος; Κοίτα μια σύμπτωση, ξέρω δύο καλούς, που νομίζω πως έχουν να σου πουν πολλά για το επάγγελμά σου.

Δικηγόρος ήταν ο άγιος Βασίλειος, πατέρας του αγίου Βασιλείου που λέμε πιο πάνω (είχαν το ίδιο όνομα). Ήταν δίκαιος, νοιαζόταν για τους αδικημένους και, επειδή είχε και μεγάλη περιουσία, βοήθησε οικονομικά πολύ κόσμο σε όλη του τη ζωή.

Και κάτι ακόμα: παντρεύτηκε μια επίσης αγία γυναίκα, την αγία Εμμέλεια (=μελωδία, αρμονία) και απόχτησαν 10 παιδιά, που τα μεγάλωσαν ως πιστούς χριστιανούς (όπως ήταν και οι δύο γονείς), χωρίς να πέσουν στην παγίδα «άσε τα παιδιά ανεπηρέαστα, να δεχτούν όποια θρησκεία θέλουν όταν μεγαλώσουν», γιατί ήξεραν πως η αλήθεια είναι ο Χριστός και πως όποιος ενώνεται μαζί Του δεν «έχει κάποια πίστη» απλά, αλλά γίνεται άγιος, ήδη από αυτή τη ζωή, όχι μόνο άμα πάει στον παράδεισο. Έτσι, από τα 10 παιδιά τους, τουλάχιστον τα έξι έγιναν άγιοι! 

Η αγία Μακρίνα η Φιλόσοφος, το μεγαλύτερο σε ηλικία από τα εγγόνια της Γιαγιάς Μακρίνας

 

Βοήθησε βέβαια στην ανατροφή τους και η γιαγιά τους (μητέρα της Εμμέλειας), η αγία Μακρίνα – μια μορφωμένη γυναίκα, μαθήτρια ενός άλλου μεγάλου αγίου, του αγίου Γρηγορίου του Θαυματουργού. Ο άγιος Βασίλειος τονίζει ξεχωριστά για το ρόλο της γιαγιάς στην ανατροφή των εγγονιών της. Κι έτσι έχεις την αγία σου, αν σκέφτεσαι να γίνεις νηπιαγωγός, βρεφονηπιοκόμος, baby sitter ή κάτι άλλο που σχετίζεται με τα παιδάκια!...

Δικηγόρος όμως ήταν και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, που έχει αυτό το χαρακτηρισμό επειδή μιλούσε τόσο ωραία, σα να είχε χρυσό στόμα! Αυτός κι αν ήταν, ένας γίγαντας της φιλανθρωπίας, από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως. Υπηρέτησε το λαό ως ιερέας και τελικά επίσκοπος στην Κωνσταντινούπολη, όπου φρόντισε με όλες του τις δυνάμεις για τη βοήθεια προς τους φτωχούς, αλλά και αξιοποίησε το φοβερό ταλέντο του στη ρητορική για να πολεμήσει ενάντια στους πλούσιος και δυνατούς εκμεταλλευτές του λαού, βάζοντάς τα ακόμα και με το παλάτι! Και έκανε πολλές θυσίες γι’ αυτά που αγαπούσε –το Χριστό και το συνάνθρωπο: αντιστάθηκε στην εξουσία μέχρι θανάτου. Και κέρδισε το μεγαλύτερο κέρδος: αγίασε.

Τι θέλεις να γίνεις;

Ηθοποιός;

Να «ποιείς ήθος», τι πιο ωραίο επάγγελμα! Άραγε πάντα ο ηθοποιός ποιεί ήθος, ή μερικές φορές το σαμποτάρει;

Ας ρωτήσουμε την ιστορία. Εποχή που η ρωμαϊκή αυτοκρατορία κυνηγάει και σκοτώνει τους χριστιανούς και σ' ένα πάρτι προσκαλείται ο ειδωλολάτρης κωμικός Γελάσιος, να δώσει μια παράσταση που κορόιδευε τους χριστιανούς. Όμως, όταν έκανε σατιρική αναπαράσταση βαφτίσματος, ένιωσε τέτοια συγκίνηση, που σταμάτησε το παίξιμο και είπε σε όλους εκεί: «Είμαι χριστιανός τώρα». Αυτό του στοίχισε τη ζωή του, και ταυτόχρονα τον έκανε να μείνει στην ιστορία και του χάρισε το αιώνιο φωτοστέφανο της αγιότητας.

Τον 4^ο αιώνα, ο μίμος (ηθοποιός) Πορφύριος έδωσε παράσταση στη γιορτή του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Κι αυτός δέχτηκε να κοροϊδέψει τα χριστιανικά μυστήρια αλλά, όταν έκανε πως βαφτίζεται, το άγγιγμα της θείας χάρης (της αγαθής ενέργειας του Θεού) τον έκανε να νιώσει πως θέλει στ' αλήθεια να είναι χριστιανός. Ο αυτοκράτορας, που μισούσε το χριστιανισμό, όταν κατάλαβε πως το λέει σοβαρά, διέταξε τη σύλληψη και την εκτέλεσή του. Είναι ο άγιος Πορφύριος.

Οι δύο αυτοί άγιοι ηθοποιοί νομίζω πως έχουν να δώσουν ένα σπουδαίο μήνυμα στους ηθοποιούς της εποχής μας, που συχνά αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνουν πόσο σοβαρά είναι αυτά που κάνουν, πόσο μπορούν να ωφελήσουν τις ψυχές και ότι δυστυχώς δεν είναι όλα προς όφελος του κοινού, ούτε και των ίδιων. Θέλω όμως να μιλήσω και για ένα σύγχρονο ηθοποιό, που δεν τον θεωρώ άγιο (δεν ξέρω αν είναι ή αν θα γίνει - το ΕΥΧΟΜΑΙ - πάντως είναι ζωντανός και παίζει τώρα) αλλά μετράει πολύ για την κουβέντα που κάνουμε. Είναι ο σπουδαίος Ρώσος ηθοποιός Πιότρ Μαμόνωφ, πρωταγωνιστής στην εκπληκτική ταινία του Pavel Lounguine "Το Νησί" (φωτο). Για να καταλάβεις τι εννοώ, δες μια συνέντευξή του εδώ.

Τι θέλεις να γίνεις;

Έμπορος;

Έμπορος ήταν κι ένας σύγχρονος άγιος, ο άγιος Σεραφείμ της Βύριτσα (Ρωσία, 1866-1949). Δες γι' αυτόν στο post μας Ο μεθυσμένος, τα 1000 ρούβλια & οι κατσίκες. Εμπορευόταν γούνες. Και ως έμπορος ήταν πολύ φιλάνθρωπος· όχι μόνο δεν κοίταζε να εκμεταλλευτεί τους πελάτες του για ν’ αυξήσει τα κέρδη του, αλλά και διέθετε όσα χρήματα μπορούσε για να βοηθήσει όποιους είχαν ανάγκη.

Ο άγιος Σεραφείμ ήταν παιδί πιστής οικογένειας (ορφανός από πατέρα) και από μικρός ήθελε να γίνει μοναχός. Πήγε λοιπόν σ’ ένα μοναστήρι στην Αγία Πετρούπολη και βρήκε ένα φωτισμένο Γέροντα, όμως εκείνος του είπε να γυρίσει στο σπίτι του, να παντρευτεί, να μεγαλώσει τα παιδιά του και μετά να γίνει μοναχός. Το ίδιο είπε μια αγία Γερόντισσα, η Πελαγία, σ’ ένα κορίτσι, την Όλγα, που είχε πάει σ’ ένα γυναικείο μοναστήρι για τον ίδιο λόγο. Σεραφείμ και Όλγα, μεγαλώνοντας, παντρεύτηκαν μεταξύ τους και απόχτησαν δυο παιδιά. Όταν μεγάλωσε η κόρη τους (το άλλο παιδί είχε κοιμηθεί σε μικρή ηλικία) έγιναν και οι δύο μοναχοί, όπως λαχταρούσαν από μικροί.

Ο άγιος Σεραφείμ της Βύριτσα (φωτο) αναδείχτηκε σε μεγάλο θαυματουργό άγιο, ενώ ακόμη ζούσε, και σπουδαίο πνευματικό διδάσκαλο του ρωσικού λαού. Το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο προσευχήθηκε για το λαό του χίλιες νύχτες, αγρυπνώντας πάνω σε μια πέτρα. Κοιμήθηκε εξόριστος στη Βύριτσα από το αθεϊστικό καθεστώς και μέχρι το τέλος, αν και πολύ άρρωστος, συμβούλευε και προσευχόταν για τους χιλιάδες ανθρώπους που έρχονταν να ζητήσουν τη βοήθειά του.

Αυτός ο έμπορος αύξησε τα κεφάλαιά του όσο δεν παίρνει· έκανε επενδύσεις στον ουρανό. Εύχομαι τέτοια κέρδη και σε σένα – και στα δικά σου.

Τι θέλεις να γίνεις;

Μάστορας και τεχνίτης; Οικοδόμος, ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, ξυλουργός, πλακάς; Μαρμαράς; Εργολάβος μήπως; Αντιπρόσωπος οικοδομικών υλικών;

Α, εδώ έχουμε σπουδαία πράγματα! Ξέρεις τίνος ήταν αυτό το επάγγελμα; Του ίδιου του Ιησού Χριστού!

Ο Χριστός, από επαγγελματική άποψη, ήταν «τέκτων». Αυτό ήταν το επάγγελμα του θετού πατέρα του, του αγίου Ιωσήφ του «Μνήστορα» (τον λέμε μνήστορα = αρραβωνιαστικό, επειδή δεν ολοκλήρωσε ποτέ το γάμο του με την Παναγία). Ο άγιος Ιωσήφ ήταν τέκτων, δηλαδή γενικός τεχνίτης, οικοδόμος, ξυλουργός, συντηρητής κ.λ.π. Και τίμησε το επάγγελμα αυτό με το ήθος του και την άγια ζωή του.

Ο Ιησούς Χριστός, έφηβος, εργάζεται με το θετό Του πατέρα, τον άγιο Ιωσήφ (από εδώ).

Υπόψιν ότι ο άγιος Ιωσήφ είναι μεγάλος άγιος του χριστιανισμού. Η μεγάλη του αγάπη φαίνεται από το ότι, όταν έμαθε πως η αρραβωνιαστικιά του, η Μαρία (Παναγία), ήταν έγκυος, αν και νόμισε πως τον είχε απατήσει, δε θέλησε να το κάνει βούκινο, γιατί ήξερε πως ο νόμος θα την καταδίκαζε σε θάνατο με λιθοβολισμό! Θέλησε να τη φυγαδεύσει κρυφά από τη Ναζαρέτ, για να τη σώσει. Και μετά τού εμφανίστηκε άγγελος φωτός και τον πληροφόρησε πως το μωρό της Παναγίας δεν προέρχεται από άντρα, αλλά από το Άγιο Πνεύμα.

Αυτό ήταν λοιπόν και το επάγγελμα του Χριστού. Γι’ αυτό λέει η παράδοση (δεν αναφέρεται στο ευαγγέλιο) πως ζούσε κάπου μια φτωχή γριά, που είχε μοναδικό της έσοδο τα υφαντά που ύφαινε στον αργαλειό της (δεν υπήρχε τότε σύνταξη για τους ηλικιωμένους). Όμως κάποια άταχτα παιδιά πήγαν και της χάλασαν τον αργαλειό! Ο Κύριος, επειδή ήταν μαραγκός (μέρος της τέχνης Του), της έφτιαξε τον αργαλειό δωρεάν. Και τότε εκείνη, από ευγνωμοσύνη, του ύφανε τον περίφημο άραφο χιτώνα (δηλ. που δε φαίνονταν οι ραφές του), που ήταν τόσο επιτυχημένος, ώστε, όταν σταύρωσαν τον Ιησού, οι Ρωμαίοι στρατιώτες τον έπαιξαν μεταξύ τους στα ζάρια! (Απ’ αυτό εμπνέεται και το ωραίο μυθιστόρημα του Λόυντ Ντάγκλας Ο Χιτώνας, που λέει βέβαια μια φανταστική ιστορία).

Πανέμορφη εικόνα όλων των αγίων της ορθόδοξης χώρας της Γεωργίας (Καύκασος). Στο κέντρο κοιμάται η αγία κόρη του Εβραίου ραββίνου Ελιόζ, ο οποίος πίστεψε στο Χριστό και αγόρασε το χιτώνα Του από το Ρωμαίο στρατιώτη που τον κέρδισε στα ζάρια. Η κοπέλα τον πήρε αγκαλιά και κοιμήθηκε για πάντα!... Στον τάφο της φύτρωσε ένα δέντρο, που στάθηκε αδύνατο να το ξεριζώσουν. Αργότερα κόπηκε και ύψωσαν συμβολικά στη θέση του ένα στύλο. Το σώμα της κοπέλας και ο χιτώνας δεν έχουν βρεθεί. Βλ. εδώ.

Τι θέλεις να γίνεις;

Αγρότης; Κτηνοτρόφος; Μελισσοκόμος; Αντιπρόσωπος αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων;

Πολλοί άγιοι ήταν βοσκοί. Ακόμα από την Παλαιά Διαθήκη, βοσκός ήταν ο άγιος και δίκαιος Άβελ, ο γιος του Αδάμ, που τον σκότωσε ο αδερφός του, ο Κάιν, από ζήλεια. Βοσκοί ήταν ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, οι αρχαίοι άγιοι που είχαν την πρώτη επικοινωνία με το Θεό. Κι ο άγιος προφήτης Δαβίδ, πριν τον διαλέξει ο Θεός για βασιλιά, ήταν βοσκός, παιδί οικογένειας βοσκών από τη Βηθλεέμ (την ίδια πόλη που αργότερα γεννήθηκε ο Χριστός, που ως άνθρωπος ήταν απόγονος του Δαβίδ).

Στην Καινή Διαθήκη, βοσκοί ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που έμαθαν (από άγγελο) ότι γεννήθηκε ο Χριστός και έτρεξαν να τον προσκυνήσουν. Αυτούς τους βοσκούς τους τιμάμε την ημέρα των Χριστουγέννων και υπάρχει μοναστήρι αφιερωμένο σ’ αυτούς, ενώ το χωριό τους (το «Χωριό των Ποιμένων»), κοντά στη Βηθλεέμ, έχει κρατήσει την ορθόδοξη πίστη του όλους τους αιώνες, μέχρι σήμερα.

Στα μετά Χριστόν χρόνια, βοσκός ήταν ο άγιος Θεμιστοκλής, που έδωσε τη ζωή του προσπαθώντας να πείσει τους στρατιώτες να πάψουν να καταδιώκουν ένα χριστιανό σε περίοδο διωγμού. Ο άγιος Λάζαρος ο βοσκός, από τη Βουλγαρία, κατηγορήθηκε άδικα για βιασμό και βασανίστηκε μέχρι θανάτου από τους Τούρκους, στην προσπάθειά τους να τον μεταστρέψουν στο μουσουλμανισμό.

Βοσκός ήταν κι ο άγιος Τρύφωνας, θαυματουργός ενώ ακόμα ζούσε, τόσο θαυματουργός που μπαίνει με τους αγίους Αναργύρους, παρόλο που δεν ήταν γιατρός, αλλά χηνοβοσκός (έβοσκε χήνες). Θεράπευσε τη δαιμονισμένη κόρη του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Γορδιανού, αλλά αργότερα θανατώθηκε με βασανιστήρια στο διωγμό κατά των χριστιανών από τον αυτοκρατορα Δέκιο. Και στις εικόνες του κρατάει ένα δρεπάνι, γιατί οι αγρότες (ιδιαίτερα οι αμπελουργοί) τον έχουν για προστάτη άγιό τους.

Πολλά κτήματα, ζώα και μελίσσια είχε κι ο μεγάλος άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων, που ονομάστηκε έτσι από τις πολλές ελεημοσύνες που έκανε στη ζωή του. Στο τέλος μοίρασε όλη του την περιουσία, χωρίς να κρατήσει απολύτως τίποτα. ΑΞΙΖΕΙ να δεις τη βιογραφία του εδώ! Είναι ο προστάτης άγιος των μελισσών και των μελισσοκόμων. Αλλά με τις μέλισσες έχει ξεχωριστή σχέση και ο άγιος Δαβίδ της Ουαλίας, ένας από τους πολλούς ορθόδοξους αγίους της αρχαίας Βρετανίας, ο οποίος έφερε τη μέλισσα στην Ιρλανδία, ευλογώντας το μαθητή του, τον άγιο Μοντόμνοκ, ο οποίος πρόσφερε καταφύγιο στις μέλισσες, σε σημείο που να τον ακολουθεί ένα σμήνος μελισσών όπου κι αν πήγαινε! Βλέπεις πόσο στενή σχέση έχουν οι άγιοι με τα πλάσματα της φύσης; Κυριολεκτικά έχουν γίνει "ένα με τα πλάσματα". 

O άγιος Δαβίδ της Ουαλίας (από εδώ)

Βοσκός ήταν και ο άγιος Σπυρίδωνας, και μάλιστα αγράμματος, πριν γίνει επίσκοπος. Όμως αξιώθηκε να κάνει θαύματα ενώ ακόμα ζούσε και το σώμα του παρέμεινε άφθαρτο μέχρι και σήμερα (16 αιώνες από την εποχή του) και φυλάσσεται στην Κέρκυρα, όπως όλοι ξέρουμε.

Στην εποχή μας ήταν βοσκός αρχικά ο μεγάλος και άγιος διδάσκαλος της ορθόδοξης ζωής Κλεόπας Ελίε από τη Ρουμανία, ο π. Γαλακτίων, ο φίλος των προβάτων, που ζούσε στο ίδιο μοναστήρι με τον π. Κλεόπα, και άλλοι!

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...