Η έλευση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο στην Ελλάδα είναι από κάθε άποψη σημαντική. Ανεξαρτήτως του πως τη βλέπει κάποιος, θετικά ή αρνητικά, αναλόγως της άποψης που έχει για την συνεργασία της χώρας μας με την υπερδύναμη, το ειδικό βάρος μίας τέτοιας επίσκεψης δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Πολύ περισσότερο που δεν συνοδεύεται από μετάβαση και στην Τουρκία. Μερικά πρώτα συμπεράσματα μπορούν να βγουν από την ατζέντα, όπως αποτυπώνεται στην κοινή ανακοίνωση.
Εκεί διαπιστώνεται ότι υπάρχει πρόθεση ενίσχυσης και εμβάθυνσης της συνεργασίας σε τομείς της «σκληρής» πολιτικής οι οποίοι συνήθως είναι και οδοδείκτες της προοπτικής μίας διακρατικής σχέσης:
Οι δύο πλευρές «με την ευκαιρία της Επισκόπησης Υψηλού Επιπέδου, επιβεβαίωσαν την αμοιβαία επιθυμία τους να εμβαθύνουν τη συνεργασία, ιδίως στους τομείς: Περιφερειακής συνεργασίας, Άμυνας και Ασφάλειας, Επιβολή του Νόμου και Αντιμετώπιση της Τρομοκρατίας, Εμπόριο και Επενδύσεις, Ενέργεια και Πολιτισμού.»
Άμυνα και Ασφάλεια, Επιβολή του Νόμου, Αντιμετώπιση της Τρομοκρατίας, δείχνουν σκληρό πυρήνα συνεργασίας η οποία, εφόσον μιλάμε για εμβάθυνση, λογικά σημαίνει ότι θα συνοδευθεί από ανάλογη ενίσχυση, αναβάθμιση και αποδέσμευση στρατιωτικών μέσων και τεχνολογίας. Η ιδιαίτερη επισήμανση για το τριμερές σχήμα Ελλάδας– Κύπρου– Ισραήλ στο οποίο συμμετέχουν και οι ΗΠΑ και έχει ως βασικό αντικείμενο συνεργασίας την ενέργεια, αλλά με αναγκαίες και αναπόφευκτες προεκτάσεις σε θέματα ασφάλειας και στρατιωτικής συνεργασίας, επιβεβαιώνουν τη δέσμευση της Ουάσινγκτον σε έναν άξονα τον οποίο θεωρούν κρίσιμο για τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία και κομβικό ως εξισορροπητικό παράγοντα ασφαλείας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου:
«Οι δύο πλευρές επανέλαβαν την επιθυμία τους να συνεχίσουν και να ενισχύσουν τη συνεργασία τους σε διάφορους τομείς στο πλαίσιο του σχήματος «3 + 1» (Κύπρος, Ελλάδα, Ισραήλ και Ηνωμένες Πολιτείες), η οποία ξεκίνησε στην Ιερουσαλήμ τον Μάρτιο του 2019, καθώς αυτή η συνεργασία μπορεί να συμβάλλει στην προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ευημερίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή».
Εμπόριο, Επενδύσεις και Ενέργεια, εφόσον ενισχυθούν, δείχνουν πλέγμα μακροπρόθεσμης δέσμευσης και εμπλοκής. Ειδικά για την ενέργεια έχει αξία η αναφορά στη συμμετοχή της Exxon Mobil στις έρευνες για υδρογονάνθρακες στα προκηρυγμένα θαλάσσια τεμάχια στη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης, σε πεδίο που προσπαθεί να σφετεριστεί η Τουρκία μέσω του πειρατικού Μνημονίου με το καθεστώς Σαράτζ.
Επίσης έχει σημασία η υπογράμμιση του Φόρουμ Αερίου EastMed στο οποίο συμμετέχουν όλες οι χώρες της περιοχής, πλην της Τουρκίας:
«Οι δύο πλευρές χαιρετίζουν την επίσημη καθιέρωση του Φόρουμ Αερίου EastMed στις 22 Σεπτεμβρίου ως περιφερειακού οργανισμού. Παράλληλα, η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες υπογράμμισαν τη συμμετοχή της ExxonMobil σε συνεργασία με την Total and Hellenic Petroleum σε υπεράκτια εξερευνητικά τεμάχια ανοικτά των της Κρήτης.»
Υπάρχουν πολλές αναφορές στο κοινό ανακοινωθέν, που παραπέμπονται για εμπλουτισμό και εξειδίκευση στον εν εξελίξει Στρατηγικό διάλογο ΗΠΑ–Ελλάδας, οι οποίες καταδεικνύουν ότι οι Αμερικανοί συνεχίζουν να προετοιμάζοντται προληπτικά και μεθοδικά για τη μεταφορά δραστηριοτήτων και μέρους του κέντρου βάρους του σχεδιασμού τους για την περιοχή από την Τουρκία στον άξονα Ελλάδας – Κύπρου (Ισραήλ, ούτω ή άλλως). Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν διαβεί τον Ρουβίκωνα αποφασίζοντας ότι έχουν χάσει την Τουρκία.
Αν συνδυάσει όμως κάποιος τις κινήσεις τους με τα όλο και πιο πυκνά δημοσιεύματα σε «βαριά» αμερικανικά ΜΜΕ επιρροής, που απηχούν τις σκέψεις και τις διεργασίες του στρατιωτικό -διπλωματικού κατεστημένου τα οποία αναφέρουν ακριβώς αυτό, ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αποδεχθούν ότι η Τουρκία έχει μετατραπεί κατ’ ουσίαν σε αναξιόπιστο και προβληματικό σύμμαχο τον οποίο πρέπει να «χαιρετήσουν», τότε η Ελλάδα οφείλει να προετοιμάζεται για όλα τα σενάρια. Αποβάλλοντας φοβίες και εμφανιζόμενη έτοιμη να αναλάβει ρόλο, χωρίς όμως να παρασυρθεί. Μέχρι την τελευταία στιγμή οι ΗΠΑ θα επιχειρούν να επαναφέρουν την Τουρκία. Με ανταλλάγματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου