Η φωτιά
στον καταυλισμό της Μόριας είναι μία προδιαγεγραμμένη και
προαναγγελθείσα εξέλιξη. Το μεταναστευτικό από τη στιγμή που αφέθηκε να
κακοφορμίσει με τη συσσώρευση εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών στη
χώρα στο πλαίσιο ενός συνδυασμού ιδεοληπτικής πολιτικής και
συγκεκριμένων σκοτεινών σκοπιμοτήτων, ήταν παραπάνω από βέβαιο ότι θα
εξελιχθεί σε πρόβλημα ασφαλείας. Κι ακόμα είμαστε στην αρχή.
Πρώτον ήταν σαφές από την αρχή, πριν από την απόπειρα μαζικής εισβολής στον Έβρο τον Μάρτιο, ότι η Τουρκία έχει εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό και το χρησιμοποιεί ως ασύμμετρο όπλο για την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και τον εκβιασμό της Ευρώπης.
Δεύτερον, πέραν από τον σχεδιασμό για την άμεση αποσταθεροποίηση της χώρας και την επιχειρησιακή, κοινωνική και οικονομική καταπόνηση της, ο μακροπρόθεσμος στόχος στο πλαίσιο ενός υβριδικού δόγματος πολέμου είναι η δραστική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού. Η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα πολυφυλετικό, πολυθρησκευτικό, πολυπολιτισμικό συνονθύλευμα, άρα η κατάργησή της ως εθνικό κράτος με συγκεκριμένα συμφέροντα, προτεραιότητες, συμμαχίες, επιδιώξεις και έλεγχο συγκεκριμένου στρατηγικού χώρου. Μια Ελλάδα αποτελούμενη κατά το ένα τρίτο και αργότερα κατά το ήμισυ από αφροασιατικό μουσουλμανικό πληθυσμό είναι μία χώρα τελείως διαφορετική και πάντως όχι ελληνική.
Τρίτον, η παραπάνω επιδίωξη δεν αποτελεί μόνο τουρκικό σχεδιασμό, αλλά συμπίπτει με τις ευρύτερες στρατηγικές συγκεκριμένων κέντρων και κρατών που προωθούν γενικότερες εδαφικές, δημογραφικές και πολιτισμικές ανακατατάξεις. Ήταν και είναι ξεκάθαρο ότι ο σχεδιασμός της Τουρκίας συνεπικουρείται από τρίτους δρώντες που εξυπηρετούνται από αυτόν.
Τέταρτον, η δράση των εκατοντάδων ΜΚΟ που έπεσαν σαν ακρίδες στη χώρα δεν είχε – για παρά πολλές εξ αυτών – αγαθά κίνητρα και ανθρωπιστικό σκοπό. Στην κακή εκδοχή λειτουργούσαν και λειτουργούν ως συνεργοί των δουλεμπόρων με στόχο το κέρδος λυμαινόμενοι τα ευρωπαϊκά και άλλα κονδύλια και στην χειρότερη δραστηριοποιούνται ως θύλακες υπονόμευσης στο πλαίσιο του προαναφερθέντος σχεδίου εποικισμού και αποσταθεροποίησης, σε διατεταγμένη αποστολή από μυστικές υπηρεσίες.
Πέμπτον, είναι πλέον γνωστό από την ευρωπαϊκή εμπειρία ότι η αφομοίωση στις Δυτικές κοινωνίες ή έστω ομαλή συμβίωση πληθυσμών με τελείως διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο – ιδιαίτερα μουσουλμανικού θρησκεύματος – και ως εκ τούτου ασύμβατο αξιακό πλαίσιο, είναι αδύνατη και όταν οι αριθμοί ξεπερνούν έναν όριο η κατάσταση καθίσταται αποδομητική για τη φιλοξενούσα χώρα και επικίνδυνη για τον εγχώριο πληθυσμό. Αυτό που συνέβη στη Μόρια, ήταν το αναμενόμενο και δυστυχώς έχουμε πολλά επεισόδια να δούμε ακόμα. Όταν η Τουρκία, η οποία ήδη λειτουργεί ανοιχτά ως οιονεί προστάτιδα (και) των εδώ μουσουλμάνων μεταναστών (υποδεικνύοντας και το που πρέπει να χτιστεί τζαμί…) , αποφασίσει να ενεργοποιήσει σε μαζική κλίμακα τους θύλακες που φυτεύει μέσα στις κατευθυνόμενες μεταναστευτικές ροές, το σχέδιο υβριδικού πολέμου που εφαρμόζει θα περάσει στην επόμενη φάση.
Αυτοί που έχουν μερίδιο ευθύνης επειδή ανέχθηκαν επί χρόνια την κατάσταση κάνοντας light αντιπολίτευση στον κύριο υπεύθυνο, τον ΣΥΡΙΖΑ, και μετά ως κυβέρνηση συνέχισαν την ίδια πολιτική μέχρι να τους ξυπνήσει ο Έβρος, καλούνται τώρα να διαχειριστούν μία απειλή ακόμα μεγαλύτερη από αυτή που αντιμετώπισαν με επιτυχία τον Μάρτιο. Αυτή τη φορά με θέατρο επιχειρήσεων όλη τη χώρα.
https://www.pagenews.gr/2020/09/09/apopsi/i-moria-einai-i-arxi/
Πρώτον ήταν σαφές από την αρχή, πριν από την απόπειρα μαζικής εισβολής στον Έβρο τον Μάρτιο, ότι η Τουρκία έχει εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό και το χρησιμοποιεί ως ασύμμετρο όπλο για την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και τον εκβιασμό της Ευρώπης.
Δεύτερον, πέραν από τον σχεδιασμό για την άμεση αποσταθεροποίηση της χώρας και την επιχειρησιακή, κοινωνική και οικονομική καταπόνηση της, ο μακροπρόθεσμος στόχος στο πλαίσιο ενός υβριδικού δόγματος πολέμου είναι η δραστική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού. Η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα πολυφυλετικό, πολυθρησκευτικό, πολυπολιτισμικό συνονθύλευμα, άρα η κατάργησή της ως εθνικό κράτος με συγκεκριμένα συμφέροντα, προτεραιότητες, συμμαχίες, επιδιώξεις και έλεγχο συγκεκριμένου στρατηγικού χώρου. Μια Ελλάδα αποτελούμενη κατά το ένα τρίτο και αργότερα κατά το ήμισυ από αφροασιατικό μουσουλμανικό πληθυσμό είναι μία χώρα τελείως διαφορετική και πάντως όχι ελληνική.
Τρίτον, η παραπάνω επιδίωξη δεν αποτελεί μόνο τουρκικό σχεδιασμό, αλλά συμπίπτει με τις ευρύτερες στρατηγικές συγκεκριμένων κέντρων και κρατών που προωθούν γενικότερες εδαφικές, δημογραφικές και πολιτισμικές ανακατατάξεις. Ήταν και είναι ξεκάθαρο ότι ο σχεδιασμός της Τουρκίας συνεπικουρείται από τρίτους δρώντες που εξυπηρετούνται από αυτόν.
Τέταρτον, η δράση των εκατοντάδων ΜΚΟ που έπεσαν σαν ακρίδες στη χώρα δεν είχε – για παρά πολλές εξ αυτών – αγαθά κίνητρα και ανθρωπιστικό σκοπό. Στην κακή εκδοχή λειτουργούσαν και λειτουργούν ως συνεργοί των δουλεμπόρων με στόχο το κέρδος λυμαινόμενοι τα ευρωπαϊκά και άλλα κονδύλια και στην χειρότερη δραστηριοποιούνται ως θύλακες υπονόμευσης στο πλαίσιο του προαναφερθέντος σχεδίου εποικισμού και αποσταθεροποίησης, σε διατεταγμένη αποστολή από μυστικές υπηρεσίες.
Πέμπτον, είναι πλέον γνωστό από την ευρωπαϊκή εμπειρία ότι η αφομοίωση στις Δυτικές κοινωνίες ή έστω ομαλή συμβίωση πληθυσμών με τελείως διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο – ιδιαίτερα μουσουλμανικού θρησκεύματος – και ως εκ τούτου ασύμβατο αξιακό πλαίσιο, είναι αδύνατη και όταν οι αριθμοί ξεπερνούν έναν όριο η κατάσταση καθίσταται αποδομητική για τη φιλοξενούσα χώρα και επικίνδυνη για τον εγχώριο πληθυσμό. Αυτό που συνέβη στη Μόρια, ήταν το αναμενόμενο και δυστυχώς έχουμε πολλά επεισόδια να δούμε ακόμα. Όταν η Τουρκία, η οποία ήδη λειτουργεί ανοιχτά ως οιονεί προστάτιδα (και) των εδώ μουσουλμάνων μεταναστών (υποδεικνύοντας και το που πρέπει να χτιστεί τζαμί…) , αποφασίσει να ενεργοποιήσει σε μαζική κλίμακα τους θύλακες που φυτεύει μέσα στις κατευθυνόμενες μεταναστευτικές ροές, το σχέδιο υβριδικού πολέμου που εφαρμόζει θα περάσει στην επόμενη φάση.
Αυτοί που έχουν μερίδιο ευθύνης επειδή ανέχθηκαν επί χρόνια την κατάσταση κάνοντας light αντιπολίτευση στον κύριο υπεύθυνο, τον ΣΥΡΙΖΑ, και μετά ως κυβέρνηση συνέχισαν την ίδια πολιτική μέχρι να τους ξυπνήσει ο Έβρος, καλούνται τώρα να διαχειριστούν μία απειλή ακόμα μεγαλύτερη από αυτή που αντιμετώπισαν με επιτυχία τον Μάρτιο. Αυτή τη φορά με θέατρο επιχειρήσεων όλη τη χώρα.
https://www.pagenews.gr/2020/09/09/apopsi/i-moria-einai-i-arxi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου