tag:blogger.com,1999:blog-42868769622194671842023-12-31T10:12:20.228+02:00Δημοφάντης"Δεν ξέρεις ποτέ πόσο δυνατός είσαι αν δεν έρθει ένα εμπόδιο για να χρησιμοποιήσεις τη δύναμη αυτή"ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.comBlogger16333125tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-78079242462577205312021-10-18T08:35:00.003+03:002021-10-18T08:35:10.635+03:00Έλληνες και Τούρκοι στην ιστορική διαδρομή<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span>
</p><div class="post-image">
<span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a data-rel="penci-gallery-image-content" href="https://ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2021/10/616bb4b2200000983f8d078a.jpg"> <img alt="" class="attachment-penci-full-thumb size-penci-full-thumb penci-lazy wp-post-image" height="420" src="https://ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2021/10/616bb4b2200000983f8d078a.jpg" title="616bb4b2200000983f8d078a" width="630" />
</a></span></span> </div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="post-entry blockquote-style-1"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="inner-post-entry entry-content" id="penci-post-entry-inner"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p class="has-text-align-center"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Ελληνισμός και τουρκισμός
αποτελούν το αρχέτυπο μιας ιστορικής αντίθεσης χωρίς προηγούμενο ως προς
την ένταση και τη διάρκειά της.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τ<strong>ου Γιώργου Καραμπελιά από την <a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/ellenes-kai-toerkoi-sten-istorike-diadrome_gr_616baf29e4b0931431fe653f">huffingtonpost.gr</a></strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Οι Έλληνες, στην Ελλάδα και την Κύπρο, αποτελούν την πρώτη
γραμμή, ή μάλλον το σύνορο μεταξύ δυτικής Ευρώπης και ισλαμικής
Ανατολής, με την επιπλέον επιβαρυντική συνθήκη ότι αυτή η ισλαμική
Ανατολή εκπροσωπείται από την Τουρκία, μια χώρα που δεν υπήρξε αποικία
του δυτικού κόσμου αλλά μια επεκτατική ιμπεριαλιστική χώρα.</strong> </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Άλλωστε, η επέκταση των Τούρκων, από το 1071 και τη μάχη του Μαντζικέρτ, θα πραγματοποιείται κατ’ εξοχήν σε βάρος των Ελλήνων: <strong>ελληνισμός
και τουρκισμός αποτελούν το αρχέτυπο μιας ιστορικής αντίθεσης, χωρίς
ίσως προηγούμενο ως προς την ένταση και τη διάρκειά της.<span></span></strong></span></span></p><a name='more'></a><p></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Και εδώ και πενήντα χρόνια περίπου, <strong>μετά την εισβολή στην Κύπρο, η Τουρκία θα επανεμφανιστεί</strong> στο
προσκήνιο των γεωπολιτικών εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο όχι πλέον
ως η αποσυντιθέμενη οθωμανική Αυτοκρατορία του 19ου αιώνα αλλά <strong>ως ένας ανανεωμένος και επιθετικός τουρκικός εθνικισμός</strong>. (Βλ. Άγγελος Συρίγος, Ελληνοτουρκικές σχέσεις.)</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Εντούτοις, επί δεκαετίες, στη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου,
κυρίαρχο αφήγημα της Αριστεράς, αλλά και του μεγαλύτερου μέρους της
ελληνικής κοινωνίας, που δεν επιθυμούσε να διαταράξει τη μεταπολιτευτική
ευωχία της, υπήρξε το αφήγημα του «υποκινούμενου» από τη Δύση
«τουρκικού επεκτατισμού»: πίσω από την Τουρκία «κρύβονταν» οι Αμερικανοί
που υποδαύλιζαν την ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, παραβλέποντας το
γεγονός ότι κάτι τέτοιο θα στρεφόταν ενάντια στα ίδια τα συμφέροντα των
Αμερικανών. </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η απάντηση βέβαια, όπως αποδέχθηκαν σχεδόν όλοι μετά το 2020, ήταν πολύ πιο απλή: <strong>ο βασικός «υποκινητής» του τουρκικού επεκτατισμού είναι το ίδιο το τουρκικό κράτος.</strong><strong>Όλες οι δυνάμεις των τουρκικών αρχουσών τάξεων</strong>,
τόσο ο κρατικός καπιταλισμός και ο στρατός όσο και το μεγάλο ιδιωτικό
κεφάλαιο, τόσο οι ισλαμιστές όσο και οι «κοσμικοί», έχουν μια
καταπληκτική σύμπτωση απόψεων σε σχέση με την άσκηση επεκτατικών πιέσεων
ενάντια στην Ελλάδα και την Κύπρο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Παρά τις κομματικές αντιπαραθέσεις και τα στρατιωτικά πραξικοπήματα
υπάρχει απόλυτη συνέχεια ανάμεσα στις δύο τάσεις. Απλώς εκπροσωπούν
διαφορετικές φάσεις της νεότερης τουρκικής ιστορίας από το 1923 και στο
εξής.<strong> Η Τουρκία του Κεμάλ</strong> επιχείρησε να ενσωματώσει
στον τουρκισμό και σε ένα τουρκικό εθνικό κράτος όλους τους
μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Τουρκίας, μετά την εθνοκάθαρση και την
εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών. Δηλαδή, ο Κεμάλ οικοδομούσε ένα <strong>«κοσμικό κράτος» με προϋπόθεση όμως τη μουσουλμανική ταυτότητα των Τούρκων πολιτών.</strong> Με
αυτόν τον τρόπο το κεμαλικό κράτος προσπάθησε να ενσωματώσει τις
μουσουλμανικές εθνικές ομάδες, Λαζούς τσερκέζους, Άραβες και προπαντός
τους Κούρδους. </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Όμως αυτό το εγχείρημα <strong>προσέκρουσε</strong> στη σημαντικότερη εθνική ομάδα, τους <strong>Κούρδους</strong>, οι οποίοι μάλιστα, κατά την περίοδο ενός σχετικού εκδημοκρατισμού υπό τη διακυβέρνηση <strong>Ετσεβίτ</strong>, στη δεκαετία 70, ξεκίνησαν και ένοπλο αγώνα υπό τον Οτσαλάν και το ΡΚΚ.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στο εξής, το ίδιο το κεμαλικό πολιτικό σύστημα –μετά το πραξικόπημα
του στρατηγού Εβρέν το 1980– θα χρησιμοποιεί τον ισλαμισμό σε μια έσχατη
απόπειρα ενσωμάτωσης των Κούρδων, καθώς είχε αποτύχει η απορρόφησή τους
από τον τουρκισμό. Τότε θα δημιουργηθούν, σε μαζική κλίμακα, ισλαμικά
σχολεία και οργανώσεις ενώ τον δρόμο του «ισλαμοκεμαλισμού» θα
ακολουθήσει ο πραγματικός αρχιτέκτονας της νέας Τουρκίας, ο πρόεδρος <strong>Οζάλ</strong>, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, και θα ακολουθήσουν ο <strong>Ερμπακάν</strong> και ο <strong>Ερντογάν</strong> που θα μεταβάλουν το <strong>πολιτικό ισλάμ</strong> στην κυρίαρχη δύναμη της Τουρκίας. </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στη συνέχεια,<strong> όταν ο ισλαμισμός θα καταστεί παγκόσμιο κίνημα και θα καταρρεύσουν οι γειτονικές χώρες,</strong><strong>η
τουρκική εκδοχή του ισλαμισμού, στηριγμένη αρχικώς στα διεθνή δίκτυα
του Φετουλάχ Γκιουλέν, θα καταστεί και «εξαγώγιμο» προϊόν.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Άλλωστε η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η αποσύνθεση του αραβικού
κόσμου, με τη διάλυση του Ιράκ και της Συρίας, η αποτυχία της Αιγύπτου
και της Αλ Φατάχ στην Παλαιστίνη καθώς και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας
θα προσφέρουν ένα πολύ<strong> ευρύτερο πεδίο στις τουρκικές φιλοδοξίες:</strong> το
πεδίο των Βαλκανίων, της Κεντρικής Ασίας, του Καυκάσου και του αραβικού
κόσμου – κατ’ επέκταση του μουσουλμανικού κόσμου στο σύνολό του. Και το
κύριο πρόσκομμα στην ολοκλήρωση του νεο-οθωμανικού σχεδίου παραμένουν
οι Έλληνες του ελλαδικού κράτους και της Κύπρου, που «εμποδίζουν» την
τουρκική επέκταση στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σε αυτά τα πλαίσια άλλωστε και το <strong>προσφυγικό/μεταναστευτικό</strong> ζήτημα μεταβάλλεται σε ένα ακόμα <strong>όπλο της Τουρκίας,</strong> όπως καταδεικνύεται από την αδιάκοπη προσπάθειά της να ενισχύσει την παρουσία μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ελλάδα.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Μέχρις ότου, λοιπόν, και εφόσον υποχωρήσει το ισλαμικό κύμα και πραγματοποιηθεί <strong>ο εντελώς αβέβαιος σήμερα εκδημοκρατισμός της Τουρκίας</strong> –ο οποίος έχει ως πρωταρχική προϋπόθεση την<strong> αυτοδιάθεση των κουρδικών πληθυσμών–</strong>, <strong>η Ελλάδα</strong> είναι
«καταδικασμένη» να ακολουθήσει μια πολιτική διατήρησης της εθνικής και
πληθυσμιακής της συνοχής: ενίσχυση της δημογραφίας της και της
παραγωγικής και αμυντικής της ισχύος, ώστε να αντιμετωπίσει τη μεγάλη
πρόκληση του 21ου αιώνα.<strong> Τωόντι, σε αυτόν τον αιώνα θα κριθεί αν
θα συνεχίσει να υπάρχει ως ένα αυτόνομο, πολιτισμικά, πολιτικά και
πολιτειακά, υποκείμενο ή θα μεταβληθεί σε ένα πέρασμα μεταξύ της
ισλαμικής Ανατολής και μιας πολιορκούμενης Δύσης.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>***</strong> </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Γ. Καραμπελιά, <a href="https://enalekdoseis.gr/?product=%ce%b3-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bc%cf%80%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ac%cf%82-1821-2021-%cf%81%ce%ad%ce%ba%ce%b2%ce%b9%ce%b5%ce%bc-%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7">1821-2021: Ρέκβιεμ ή Αναγέννηση;</a> (Εναλλακτικές Εκδόσεις). </span></span><br /></p></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-44965407095297878402021-10-18T07:55:00.007+03:002021-10-18T07:55:52.972+03:00Η (τριπλή) δολοφονία του Κατσίφα!<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><div class="td_block_wrap tdb_single_featured_image tdi_65 tdb-content-horiz-left td-pb-border-top skip-lazy td_block_template_4" data-td-block-uid="tdi_65" style="opacity: 1;"><div class="tdb-block-inner td-fix-index">
<span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img class="entry-thumb" height="373" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2021/10/ΜΝΗΜΑ_ok-1068x623.jpg" title="Η (τριπλή) δολοφονία του Κατσίφα!" width="640" /></span></span></div></div><br /><div class="td_block_wrap tdb_single_content tdi_70 td-pb-border-top td_block_template_4 td-post-content tagdiv-type" data-td-block-uid="tdi_70"><div class="tdb-block-inner td-fix-index"><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Ο
Κωνσταντίνος Κατσίφας ήταν μέλος της ελληνικής μειονότητας της Βορείου
Ηπείρου, όπως αυτή αναγνωρίστηκε από το καθεστώς του Ενβέρ Χότζα.</strong></span></span></p><ul><li><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Από τον Σάββα Καλεντερίδη</strong></span></span></li></ul><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Είχε
διπλή υποκοότητα, αλβανική και ελληνική, και τα τελευταία χρόνια
κατοικούσε στο χωριό του, τους Βουλιαράτες, που βρίσκεται λίγα
χιλιόμετρα ΒΑ της συνοριακής πύλης της Κακαβιάς.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο
Κωνσταντίνος ήταν ένα νέος άνθρωπος, 35 χρόνων, που αγαπούσε την Ελλάδα
και τον Ελληνισμό και, όπως αγωνιούσε για το μέλλον των Ελλήνων της
Βορείου Ηπείρου, έτσι αγωνιούσε και για την πορεία όλων των εθνικών μας
θεμάτων.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Ήταν ένα αγνός πατριώτης, προσεκτικός στις επιλογές του, χωρίς να εντάσσεται σε κάποιο κόμμα ή οργάνωση.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ηταν ένας αγνός πατριώτης, όπως αυτούς που έχει ανάγκη η Ελλάδα, για να σταματήσει η συνεχιζόμενη συρρίκνωση του Ελληνισμού.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο
Κωνσταντίνος Κατσίφας αγωνιούσε για την πορεία του Ελληνισμού της
Βορείου Ηπείρου. Εβλεπε το αλβανικό κράτος να εφαρμόζει συστηματικά την
πολιτική του εξαλβανισμού της μειονοτικής περιοχής, με το ελληνικό
κράτος να μην αντιδρά αποτελεσματικά για να αποτρέψει την πολιτική του
αλβανικού κράτους.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Αυτός ήταν ο λόγος που επέστρεψε στο χωριό του,
όπου παρείχε τις υπηρεσίες του εθελοντικά στο ελληνικό σχολείο, στην
εκκλησία και την κοινότητα.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ήταν η προσωποποίηση της ελπίδας στους
Βουλιαράτες, μια μορφή αντίστασης στην καταστροφική πορεία συρρίκνωσης
του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τις παραμονές της 28ης
Οκτωβρίου του 2018 άρχισε να δουλεύει για την προετοιμασία της
επετειακής εορταστικής εκδήλωσης που ήταν προγραμματισμένη να γίνει στο
χωριό του, με την παρουσία επισήμων από την Ελλάδα και εκπροσώπου της
ελληνικής κυβέρνησης.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Έκανε τον σημαιοστολισμό του χωριού, το οποίο ήταν ντυμένο στα γαλανόλευκα</strong>.
Αυτό και η αγωνιστικότητα του Κωνσταντίνου ενόχλησε την αστυνομία, η
οποία από την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου εισέβαλε στο σπίτι του και
άσκησε τρομοκρατία στον ίδιο και στην οικογένειά του.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με
τον γαμπρό του, το θύμα μία μέρα πριν από τον θάνατό του ξυλοκοπήθηκε
άγρια για πέντε με πεντέμισι ώρες στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του
σε όλο του το σώμα, ζητώντας η υπόθεση να παραπεμφθεί σε ευρωπαϊκά
δικαστήρια.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από
τις ειδικές δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας, τη RENEA, ενώ ο ίδιος
ήταν περικυκλωμένος και κατ’ ουσίαν άοπλος, αφού το όπλο που είχε έριχνε
αβολίδωτα και όχι πραγματικές σφαίρες.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δηλαδή, η πάνοπλη και καλά
εκπαιδευμένη μονάδα των ειδικών δυνάμεων της αλβανικής αστυνομίας, αντί
να συλλάβει τον περικυκλωμένο πανταχόθεν και άοπλο <strong>Κατσίφα,</strong> τον δολοφόνησε με δύο σφαίρες στην καρδιά.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τότε
οι αλβανικές Αρχές ανακοίνωσαν ότι ο Κατσίφας άνοιξε πρώτος πυρ,
πυροβολώντας με καλάσνικοφ κατά αστυνομικών, καταδιώχθηκε από την
αλβανική αστυνομία και μετά τον εντοπισμό του και την άρνησή του να
παραδοθεί σκοτώθηκε κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών. Πριν από την
αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης είχαμε τη δεύτερη δολοφονία του
Κατσίφα από την Ελληνική Αστυνομία αυτή τη φορά.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Προφανώς για να
δικαιώσει την αλβανική αστυνομία, λίγες ώρες μετά την εν ψυχρώ δολοφονία
του Κατσίφα, πηγές της ΕΛ.ΑΣ. διέρρεαν στον ελληνικό Τύπο ότι είχε
συλληφθεί στο Χαλάνδρι με μισό κιλό χασίς και είχε οδηγηθεί στη
Δικαιοσύνη. <strong>Παρέλειψαν, όμως, να αναφέρουν ότι ο Κατσίφας στο δικαστήριο αθωώθηκε πανηγυρικά.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η
ελληνική κυβέρνηση δήλωσε ότι είναι πολύ νωρίς για να βγουν
συμπεράσματα, καταδίκασε τη βίαιη συμπεριφορά της αλβανικής αστυνομίας
και κάλεσε την αλβανική κυβέρνηση να κρατήσει χαμηλότερους τόνους.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δηλαδή,
η ελληνική κυβέρνηση, αντί να ζητάει ξεκάθαρες εξηγήσεις για την εν
ψυχρώ δολοφονία ενός Ελληνα, απολογητικά ζητούσε από την αλβανική
κυβέρνηση να… κρατήσει χαμηλούς τόνους.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Μάλιστα, όταν
υπήρξαν αντιδράσεις στην Ελλάδα για την εν ψυχρώ δολοφονία του Κατσίφα, η
ελληνική κυβέρνηση καταδίκασε τον εξτρεμισμό και από τις δύο πλευρές.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Όσον αφορά τον λόγο της δολοφονίας, ενώ ο τομεάρχης Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Κουμουτσάκος δήλωσε ότι η <strong>δολοφονία Κατσίφα</strong>
σχετιζόταν με τον σημαιοστολισμό, η υπουργός Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά,
η οποία εκπροσωπούσε την ελληνική κυβέρνηση στην τελετή στους
Βουλιαράτες, το διέψευσε, όπως ακριβώς το διέψευσαν και οι αλβανικές
Αρχές. Στη συνέχεια οι αλβανικές Αρχές αρνήθηκαν να παραχωρήσουν τη σορό
στις ελληνικές Αρχές, με αποτέλεσμα να μην εξεταστεί αυτή από Ελληνα
ιατροδικαστή.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τα διοικητικά, δικαϊκά και δικονομικά εγκλήματα στην
υπόθεση συνεχίστηκαν, με το ελληνικό κράτος και την ελληνική κυβέρνηση
να δείχνουν αδύναμα να απαιτήσουν από την αλβανική την απόδοση
δικαιοσύνης.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Όσον αφορά την ελληνική Δικαιοσύνη, έναν χρόνο μετά ο
εισαγγελέας Πρωτοδικών Kωνσταντίνος Σιμιτζόγλου άσκησε ποινική δίωξη σε
βαθμό κακουργήματος για τη δολοφονία του Κατσίφα από Αλβανούς
αστυνομικούς.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Δεν γνωρίζουμε τι απέγινε η ποινική δίωξη που άσκησε ο κ. Σιμιτζόγλου</strong>, όμως μαθαίνουμε τη σχεδιαζόμενη κατάληξη της υπόθεσης στην αλβανική Δικαιοσύνη.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα
με αλβανικά δημοσιεύματα, η εισαγγελική έρευνα για τον θάνατο του
Κατσίφα ολοκληρώθηκε, καταλήγοντας πως ο 35χρονος ομογενής… αυτοκτόνησε.
Δηλαδή, μιλάμε για τρίτη δολοφονία του Κατσίφα.Το βίντεο της
επιχείρησης χάθηκε, όλα τα στοιχεία εξαφανίστηκαν και τώρα ο Αλβανός
εισαγγελέας μάς λέει ότι ο Κατσίφας αυτοκτόνησε με δύο σφαίρες στην
καρδιά! Η υπόθεση είναι πολύ μεγαλύτερη από την εν ψυχρώ δολοφονία ενός
Ελληνα της Βορείου Ηπείρου από το αλβανικό κράτος.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η υπόθεση της
δολοφονίας του Κατσίφα, η αντίδραση της τότε ελληνικής κυβέρνησης αλλά
και της νυν δείχνουν ότι το αλβανικό κράτος και η αλβανική κυβέρνηση δεν
υπολογίζουν την Ελλάδα.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Θα τολμούσαν οι Αλβανοί να κάνουν κάτι τέτοιο σε έναν πολίτη οποιασδήποτε άλλης χώρας της Ε.Ε.; Όχι. Κάτι κάνει λάθος η Ελλάδα. <strong>Κάνει το ίδιο λάθος που διέπραξε αφήνοντας την Τουρκία να εξαφανίσει τον Ελληνισμό της Ανατολίας και της Κωνσταντινούπολης.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Σύγχρονος ήρωας</strong></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δεν
υπερασπίζεται τον εξωελλαδικό Ελληνισμό και τον αφήνει έρμαιο των
ορέξεων πότε του Κεμάλ, πότε του Μεντερές, πότε το Ινονού, πότε της
Τσιλέρ και πότε του Ενβέρ Χότζα και του Ράμα.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Όσον αφορά τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, δικαιούται μια θέση στο πάνθεο των εθνομαρτύρων.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Η βιομηχανία παραγωγής ηρώων της σύγχρονης Ελλάδας που δεν έχουν σχέση με τους εθνικούς αγώνες τον έχει δολοφονήσει.</strong>
Η πραγματική Ελλάδα πρέπει να τον ανακηρύξει σύγχρονο ήρωα και
εθνομάρτυρα, δίνοντας έτσι το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένη να
υπερασπιστεί τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου και των
απανταχού Ελλήνων που κατοικούν εκτός των συνόρων του ελλαδικού κράτους.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Δόξα και τιμή στον ήρωα και εθνομάρτυρα Κωνσταντίνο Κατσίφα.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong> </strong></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>ΠΗΓΗ: <a href="http://www.newsbreak.gr">www.newsbreak.gr</a><br /></strong></span></span></p></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-53315452772369335002021-10-18T07:52:00.005+03:002021-10-18T07:52:49.902+03:00Οι απαρχές του αλβανικού εθνικισμού και οι βαρβαρότητες σε βάρος των Ελλήνων της Ηπείρου (19ος-20ος αι.) <p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> <br /></span></span>
</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4rRtmBE4sbeth9w8kLbWn4nyvPEGXYYIs_TXbaAw2Xh03UWnXDjO2WNgdlwVINmVA2rzLe9TqKFDwhmkhsc_UvdCExRWc8_PicTPq3TvSXRZoswfyQBpzE4EqtFPHh8r74VzWUr7kU5fN5CqwDE_rdblcVggLZMxJnjQB2xuK-_9nHtF5KhI8MPIUwg=s280" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="140" data-original-width="280" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4rRtmBE4sbeth9w8kLbWn4nyvPEGXYYIs_TXbaAw2Xh03UWnXDjO2WNgdlwVINmVA2rzLe9TqKFDwhmkhsc_UvdCExRWc8_PicTPq3TvSXRZoswfyQBpzE4EqtFPHh8r74VzWUr7kU5fN5CqwDE_rdblcVggLZMxJnjQB2xuK-_9nHtF5KhI8MPIUwg=w640-h320" width="640" /></a></span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τα
πρώτα σημάδια του αλβανικού εθνικισμού - Η Λίγκα της Πριζρένης (1878) -
Φόνοι, ληστείες και αγριότητες από Αλβανούς σε βάρος Ελλήνων της
Ηπείρου (τέλη του 19ου – αρχές του 20ου αιώνα) - Αλβανία: ένα τεχνητό
κράτος, κατασκεύασμα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής<br /><br /></span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Με την
Αλβανία, τους Αλβανούς και την ιστορία τους, έχουμε ασχοληθεί
επανειλημμένα. Υπάρχει όμως μια περίοδος, από τα μέσα περίπου του 19ου
αιώνα ως τις αρχές του 20ου, που δεν μας έχει απασχολήσει ιδιαίτερα. Στο
διάστημα αυτό αναπτύσσεται ο αλβανικός εθνικισμός, με πρωτεργάτες
μάλιστα κάποιους που είχαν φοιτήσει σε ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα,
όπως η Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων.<span><a name='more'></a></span><br /><br />Δυστυχώς, ιδιαίτερα μετά το
1881 και τη διάλυση της Λίγκας της Πριζρένης οι Αλβανοί προκαλούσαν
πολλά προβλήματα στους Έλληνες των παραμεθόριων περιοχών της Ηπείρου
σήμερα, (κυρίως στην περιοχή του Πωγωνίου), αλλά και στους Έλληνες της
Βόρειου Ηπείρου. Συγκροτούσαν συμμορίες και προέβαιναν σε εγκληματικές
πράξεις, έχοντας συχνά των κάλυψη των οθωμανικών Αρχών. Πρόκειται για
άγνωστα γεγονότα, τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο διαδίκτυο.<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-10.jpg" width="626" /><br /><br /></span></span><h3 style="text-align: left;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η αλβανική κοινωνία στην Τουρκοκρατία</span></span></h3><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /><img height="430" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-1.jpg" width="640" /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Όπως
γράφει ο Σπυρίδων Σφέτας στην "Εισαγωγή στη Βαλκανική Ιστορία" (Τόμος
Α΄), οι Αλβανοί δεν είχαν ούτε μεσαιωνικό κράτος, ούτε ενιαία
εκκλησιαστική οργάνωση, ούτε υψηλή κουλτούρα, ούτε καλλιεργημένη
αλβανική γλώσσα. Και συνεχίζει: «Τα ελληνικά, τα αλβανικά και τα σλαβικά
ήταν η επίσημη γλώσσα της αλβανικής αριστοκρατίας στην διεκπεραίωση των
γραφειοκρατικών των υποθέσεων. Έτσι, τίθεται το ερώτημα αν οι Αλβανοί
θα μπορούσαν να είχαν εξελληνιστεί και εκσλαβιστεί και κατά πόσο η
οθωμανική κατάκτηση και οι εξισλαμισμοί των Αλβανών συντέλεσαν στη
διατήρηση της αλβανικής ταυτότητας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην
περίπτωση των Αλβανών η τουρκοκρατία ήταν το έλασσον κακό». Οι Αλβανοί
διατήρησαν την εθνική τους ταυτότητα και κατέλαβαν υψηλά αξιώματα στο
οθωμανικό κράτος, ενώ με τους εποικισμούς τους επέκτειναν τον γεωγραφικό
τους χώρο. Αρχικά εξισλαμίστηκε η αλβανική αριστοκρατία, ενώ μαζικοί
εξισλαμισμοί έγιναν τον 17ο και τον 18ο αιώνα. Στις πόλεις και τις
πεδινές περιοχές, οι εξισλαμισμοί ήταν περισσότεροι, σε αντίθεση με τις
δύσβατες ορεινές περιοχές όπου ο Χριστιανισμός επιβίωσε, ενώ υπήρχαν και
πολλοί Κρυπτοχριστιανοί. Λόγω της θρησκευτικής (Ορθόδοξοι, Καθολικοί
και Μουσουλμάνοι) και της γλωσσικής και φυλετικής διάσπασης των Αλβανών
(Γκέκηδες στον βορρά, Τόσκηδες στον νότο) , η εθνική τους αφύπνιση
καθυστέρησε σημαντικά. Ο Αλβανός Μουσουλμάνος ταυτιζόταν με τον Οθωμανό,
ενώ στον νότο, με την ισχυρή ελληνική πολιτιστική επιρροή, ο Ορθόδοξος
Αλβανός ταυτιζόταν με τον Έλληνα. Ο Τσβίγιτς που διέκρινε τα κοινά
χαρακτηριστικά Αλβανών Γκέκηδων και Μαυροβούνιων, επισήμανε ότι οι
Ορθόδοξοι Τόσκηδες Αλβανοί, είναι λιγότεροι αριθμητικά, μελαχρινοί,
πονηροί, διακατέχονται από τη «βυζαντινά- βλάχικη ηθική» και υποκύπτουν
στην αφομοιωτική δύναμη των Ελλήνων (Σ.Σφέτας ό.π.).<br /><br /></span></span><h3 style="text-align: left;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τα πρώτα ψήγματα του αλβανικού εθνικισμού</span></span></h3><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br />Ο
αλβανικός εθνικισμός αναπτύχθηκε ως αντίδραση στην εδαφική συρρίκνωση
της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και τη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών στη
Βαλκανική Χερσόνησο. Πρώτος ο Naum Veqilharxhi (Βεκιλχάρτζι) από την
Κορυτσά (1797-1866) , υπό την επίδραση του Διαφωτισμού και του
Φιλελευθερισμού στην Βλαχία, συνέταξε το 1844 το πρώτο αλβανικό
αλφαβητάριο με ελληνικά γράμματα (1844) και μετέφρασε χωρία της Βίβλου
στα αλβανικά. Σε εγκύκλιό του προς τους μορφωμένους και πλούσιους
Ορθόδοξους Αλβανούς που ανήκαν στον ελληνικό πολιτιστικό κύκλο, τόνισε
την επιτακτική ανάγκη της συγκρότησης ενός αλβανικού αλφαβήτου και της
καλλιέργειας της αλβανικής γλώσσας.<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-3-K-Kristoforidhi.jpg" width="483" /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Kostandin Kristoforidhi</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο
Kostandin Kristoforidhi (Κωνσταντίνος Χριστοφορίδης) από το Ελμπασάν
(1827-1895), που είχε σπουδάσει στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων,
παρακινούμενος από τον Johann Georg von Hahn, Αυστριακό αλβανολόγο,
υποπρόξενο της Αυστρίας στα Γιάννενα, στράφηκε στη συστηματική μελέτη
της αλβανικής και υπό την επίδραση αγγλικών προτεσταντικών κύκλων στην
Κωνσταντινούπολη, ασχολήθηκε με τη μετάφραση των Ευαγγελίων, των Πράξεων
των Αποστόλων, του Ψαλτηρίου κ.λπ. στη γκεκική και την τοσκική διάλεκτο
και συνέταξε ένα ελληνοαλβανικό λεξικό. Ο Χριστοφορίδης αποκαλείται "ο
Λούθηρος των Αλβανών". Τέλος, ο Thimi Mitko(Ευθύμιος Μίτκο), από την
Κορυτσά, πλούσιος έμπορος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, με ελληνική
παιδεία, επιδόθηκε στην καταγραφή του αλβανικού φολκλόρ.<br /><br /></span></span><h3 style="text-align: left;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Το αλβανικό εθνικό κίνημα – Η Λίγκα της Πριζρένης (1878-1881)</span></span></h3><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br />Το
1878, ο Μπίσμαρκ στο Συνέδριο του Βερολίνου δήλωσε. "Δεν υπάρχει
αλβανικό έθνος". Αυτή η δήλωση, οδήγησε στην πρώτη εκδήλωση αλβανικού
εθνικισμού, την ίδρυση της Λίγκας της Πριζρένης. Επρόκειτο για μια
μουσουλμανική οργάνωση, που αναγνώριζε τον σουλτάνο και τα δικαιώματά
του και σε υπόμνημα που υπέβαλε στο Συνέδριο του Βερολίνου (1878) έθεσε
ως στόχους: α) καμία εδαφική παραχώρηση στη Σερβία, το Μαυροβούνιο και
την Ελλάδα και β)ευρύτατη διοικητική και πολιτιστική αυτονομία για τους
Αλβανούς. Ως αλβανικό ιστορικό χώρο, η Λίγκα θεωρούσε τα βιλαέτια του
Κοσόβου, του Μοναστηρίου , της Σκόδρας και των Ιωαννίνων, που έπρεπε να
συνενωθούν σε ένα αλβανικό βιλαέτι. Αλήθεια, πόσοι ήταν οι Αλβανοί των
Ιωαννίνων και του Μοναστηρίου;<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-2.jpg" width="324" /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δυστυχώς
δεν μπορέσαμε να βρούμε πόσοι ήταν οι Αλβανοί σ΄αυτές τις περιοχές το
1881. Εικοσιεπτά χρόνια όμως αργότερα, το 1908, στην τουρκική απογραφή
στην Ήπειρο, σε σύνολο 500.000 κατοίκων, οι 380.000 δήλωσαν Έλληνες
Χριστιανοί, περίπου 120.000 Μουσουλμάνοι Τούρκοι, ενώ ελάχιστοι δήλωσαν
Αλβανοί. Στο σαντζάκι Ιωαννίνων που ορέγονταν οι Αλβανοί, υπήρχαν 365
(!) ελληνικά σχολεία με 12.000 περίπου Έλληνες μαθητές, 10 τουρκικά με
200 μαθητές και κανένα αλβανικό! Το ίδιο στο σαντζάκι της Πρέβεζας, με
98 ελληνικά σχολεία και περισσότερους από 3.300 μαθητές, 6 τουρκικά
σχολεία στο Μαργαρίτι με 720 μαθητές (πιθανότατα Τσάμηδες) και κανένα
αλβανικό σχολείο. Αλλά και στο Σαντζάκι του Αργυροκάστρου(Καζάδες
Αργυροκάστρου, Δέλβινου, Πρεμετής, Τεπελενίου, Χιμάρας και Πωγωνίου, το
μεγαλύτερο μέρος του οποίου ανήκει σήμερα στην Ελλάδα), υπήρχαν 191
ελληνικά σχολεία με 8.420 μαθητές, 2 τουρκικά με 50 (!) μαθητές και
κανένα αλβανικό! Η Λίγκα της Πριζρένης ζητούσε το αλβανικό κράτος να
φτάσει ως τον Αμβρακικό Κόλπο. Αν δεν εξαϋλώθηκαν οι Αλβανοί από το 1881
ως το 1908, με τι πληθυσμιακά δεδομένα ζητούσαν (και) την Ήπειρο; Αλλά
και στο Μοναστήρι και την Καστοριά, σύμφωνα με τον Έλληνα πρόξενο στη
Θεσσαλονίκη Κ. Βατικιώτη, ζούσαν 45.000 αλβανόφωνοι Έλληνες (1870).
Αλβανικός πληθυσμός υπήρχε μόνο στην Κορυτσά (45.000).<br /><br />Κύριοι
εκπρόσωποι της αλβανικής εθνικής κίνησης, ήταν οι: Ναΐμ Φράσερι (1864-
1904), Πάσκο Βάσα (1825-1892) και Σάμ Φράσερι (1850-1904).. Ιδιαίτερο
ενδιαφέρον έχει ένα κείμενο του Ναΐμ Φράσερι, που δεν απευθύνεται σε
Έλληνες.<br /><br />Παραθέτουμε ένα απόσπασμα του:<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-6-Naim_Frasheri.jpg" width="483" /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Naim Frasheri</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">"Ω
γόνοι γενναιόκαρδοι Μεγάλου Αλεξάνδρου, του περίφημου Πύρρου τε και των
άλλων ηρώων και παίδες του Σκενδέρβεϊ πατρός ανδρειωμένου, όστις δεν
είχε πώποτε όμοιον εν τω κόσμω, ανδρείοι, θάρρος και ελπίς ας ήνε (sic)
οδηγοί μας, σύμφωνοι και ομόφρονες ας πράττωμεν το δέον. Πελασγοί
εγεννήθημεν ημείς πριν της σελήνης…" (χωρίς σχόλια). Στη συνέχεια, ο
Φράσερι γράφει ότι οι Αλβανοί νίκησαν τον Δαρείο, έσωσαν τον πολιτισμό
και ήταν ανέκαθεν ένα έθνος γενναίο, ευγενές και θείον. Μάλιστα ήταν και
απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων! Οι δε πρόγονοί τους ήταν όπως και οι
τότε (το 1880) Αλβανοί γνήσιοι Σκυπετάροι. «Έλαβε δε το όνομα αυτό ο
Σκυπετάρος, ότι εις την σημαίαν του είχε τον γύπα πάντα (και ο δικέφαλος
αετός πώς προέκυψε;), σύμβολον της δυνάμεως, της νίκης, της ανδρείας…».<br /><br />Και
κατά την προσφιλή τους συνήθεια, οι πρωτεργάτες του αλβανικού
εθνικισμού θεωρούν ότι όλες οι λέξεις έχουν αλβανική προέλευση. Έτσι
π.χ. το όνομα Πύρρος προέρχεται από την αλβανική λέξη burre (άνδρας) ,
ενώ η λέξη Εγνατία από το επίθετο gjate (μακρύς). Αυτά αναφέρει ο Σάμι
Φράσερι, απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής των Ιωαννίνων, στο βιβλίο του «
Αλβανία – Ποια ήταν, ποια είναι και ποια θα γίνει» (1899) , το πολιτικό
μανιφέστο της αλβανικής εθνικής κίνησης. Και φυσικά ο Σάμι Φράσερι, δεν
δέχεται ότι οι Ιλλυριοί αφομοιώθηκαν από τους Σλάβους που κατέκλυσαν τα
Βαλκάνια τον 6ο – 7ο αιώνα και είναι οι άμεσοι πρόγονοι των Αλβανών.<br /><br />Η
δράση της Λίγκας της Πριζρένης, ενόχλησε την Πύλη. Το 1881 ο Δερβίς
πασάς εκστράτευσε στα Σκόπια, τη Μιτροβίτσα, την Πριζρένη και το Πετς
και τη διέλυσε. Οι ηγέτες της λίγκας εξορίστηκαν στη Μικρά Ασία.<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-7-Sami_Frash_ri__portrait_.jpg" width="425" /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Sami Frasheri</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στα
τέλη του 19ου αιώνα, ιδρύθηκε από τον Χατζή Μουλά Ζέκα στην Πέγια
(Πετς) η «Λίγκα της Πέγιας» που θεωρείται ως συνέχεια της Λίγας της
Πριζρένης. Ωστόσο η «Λίγκα της Πέγιας» ήταν βραχύβια καθώς το 1901
διαλύθηκε από τις οθωμανικές αρχές. Στις 20 Φεβρουαρίου 1902, ο Ζέκα
δολοφονήθηκε από Αλβανό που υπηρετούσε στην οθωμανική Χωροφυλακή. Ηθικός
αυτουργός θεωρήθηκε ο Σέρβος πρόξενος στην Πρίστινα. Οι Αλβανοί άρχισαν
να προβαίνουν σε διώξεις Σέρβων από το Κόσοβο, ενώ παράλληλα ένοπλες
ομάδες Αλβανών στρέφονταν εναντίον των Ελλήνων στην Ήπειρο (κυρίως στη
σημερινή Β. Ήπειρο και το Πωγώνι).<br /><br />Η Ελλάδα προπαγάνδισε την ιδέα
ενός ελληνοαλβανικού κράτους, η οποία παρά τη συμφωνία των Νεοκλή
Καζάζη, προέδρου της Εταιρείας «Ελληνισμός» και Ισμαήλ Κεμάλ το 1907 δεν
τελεσφόρησε. Και στο παρελθόν υπήρξαν ανάλογες προσπάθειες οι οποίες
ναυάγησαν. Με το θέμα αυτό θα ασχοληθούμε στο μέλλον, καθώς παρουσιάζει
ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το 1908, στο συνέδριο του Μοναστηρίου, οι Αλβανοί
επέλεξαν ως επίσημο αλφάβητό τους το Λατινικό. Με το κίνημα των
Νεότουρκων (1909), οι Αλβανοί ήρθαν σε αντιπαράθεση. Εξεγέρθηκαν το 1910
στη Βόρειο Αλβανία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και ζητούσαν αυτονομία
και όχι ανεξαρτησία. Στη συνέχεια εγκατέλειψαν και αυτό το αίτημα! Είναι
χαρακτηριστικό ότι η Υψηλή Πύλη το 1912, δεν αποσαφήνισε τον όρο
«Αλβανία» μην μπορώντας προφανώς να προσδιορίσει τα όριά της! Οι Αλβανοί
απείλησαν ότι θα καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη κι αυτό οδήγησε στην
επίσπευση της έναρξης του Α’ Βαλκανικού Πολέμου. Τελικά, οι Αλβανοί που
δεν ήθελαν καν αυτονομία από την Οθωμανική αυτοκρατορία, βρέθηκαν με
ανεξάρτητο κράτος το οποίο οφείλεται στην πολιτική της Ιταλίας και της
Αυστροουγγαρίας που δεν ήθελαν την έξοδο της Γιουγκοσλαβίας στην
Αδριατική και επίσης την επέκταση της Ελλάδας και στη Βόρειο Ήπειρο.<br /><br />Η
χώρα μας έχοντας ενσωματώσει ήδη την Κρήτη, τη Μακεδονία και τα νησιά
του Ανατολικού Αιγαίου (εκτός των Δωδεκανήσων) αν και απελευθέρωσε δύο
φορές τη Βόρειο Ήπειρο, τη δεκαετία του 1910, εκβιαζόμενη αναγκάστηκε να
την εγκαταλείψει. Άλλωστε αν της δινόταν και η Βόρεια Ήπειρος, θα
γινόταν μια υπολογίσιμη δύναμη κάτι που καμία χώρα δεν το ήθελε.<br /><br /></span></span><h3 style="text-align: left;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Οι βαρβαρότητες των Αλβανών στην Ήπειρο</span></span></h3><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /><img height="426" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-9.jpg" width="640" /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δυστυχώς
οι Έλληνες της Ηπείρου δεινοπάθησαν από τους Αλβανούς. Με την ανοχή, αν
όχι την κάλυψη των οθωμανικών αρχών, οι Αλβανοί είχαν γίνει ο φόβος και
ο τρόμος των Ελλήνων που ζούσαν στη Βόρειο Ήπειρο και στο Πωγώνι. Τα
άγνωστα περιστατικά που θα παραθέσουμε υπάρχουν στο βιβλίο του
αείμνηστου Κ.Δ. Παπανικολάου «Η ΛΑΚΚΑ ΠΩΓΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΨΗΛΟΚΑΣΤΡΟ
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ». Το 1899, Αλβανοί ληστές μπήκαν στο σπίτι εμπόρου στη
Λάβδανη, τον λήστεψαν και τον τραυμάτισαν. Το 1900 έγινε ληστεία στη
Μέγγουλη (Περιστέρι), στο σπίτι του Γ. Τσάτσου και απαγωγή της
οικογένειάς του όμως οι ληστές συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν αλυσοδεμένοι
στο Αργυρόκαστρο. Το 1900 ο ιδιοκτήτης της λίμνης Ζαραβίνας (δείτε
σχετικό άρθρο μας για τη λίμνη 8/6/2020) νοίκιασε το χάνι που υπήρχε
εκεί στον Αλβανό Τεφίλ. Το χάνι έγινε τόπος συγκέντρωσης Αλβανών
Λιάπηδων που έκλεβαν και ρήμαζαν τα γειτονικά χωριά. Τον χειμώνα του
1911, 4 Αλβανοί άρπαξαν δύο βόδια από ένα σπίτι στη Μέγγουλη. Έξι νέοι
του χωριού τους κυνήγησαν και ειδοποίησαν και το οθωμανικό μεταβατικό
απόσπασμα στη Βοστίνα (Πωγωνιανή). Οι Τούρκοι όμως ήταν συνεργοί των
ληστών και χρονοτριβούσαν. Έτσι οι έξι Έλληνες συνάντησαν τους Αλβανούς
σ’ ένα χωράφι ανάμεσα στα χωριά Βομπλό και Τεριάχι. Στη συμπλοκή που
ακολούθησε, σκοτώθηκαν δύο νεαροί Έλληνες από τα πυρά των εμπειροπόλεμων
Αλβανών ληστών που εγκατέλειψαν τα βόδια και δεν πιάστηκαν ποτέ από το
καταδιωκτικό απόσπασμα…<br /><br />Ο Κ.Δ. Παπανικολάου έχοντας ως πηγές τον
Ιωάννη Λαμπρίδη και την εφημερίδα «Η Φωνή της Ηπείρου» αναφέρει τα
ονόματα πολλών ακόμα Αλβανών ληστάρχων. Ο Τάσιος Φυτάνης που συνελήφθη
σε μια συμπλοκή, φυλακίστηκε και πέθανε στη φυλακή. Ο μεγαλύτερος γιος
του ακολούθησε… το παράδειγμα του πατέρα του αλλά σκοτώθηκε από τον
Μεχμέτ Ρεσίτ Πασά ενώ ο Χουσεΐν Ισά Μπότας έκαψε το σπίτι του. Ο
Λαμπρίδης μεταφέρει στα «Πωγωνιακά» πολλούς ακόμα Αλβανούς ληστάρχους
όπως ο Αχμέτ Μπέης Κόδρας από το Αργυρόκαστρο, που το 1855 λήστεψε το
Δελβινάκι. Ο Μπιρμπίλης κι ο Ρεσούλης γνωστοί από το δημοτικό τραγούδι
«Ο Μενούσης» ήταν λήσταρχοι. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι πρόκειται για
τους ίδιους από το Κουρβέλεσι που λεηλάτησαν όλα τα χωριά του
Παλαιοπωγωνίου και βασάνισαν τον ηγούμενο της Τσιάτιστας. Πιάστηκαν το
1858 και οδηγήθηκαν στα Γιάννενα. Ο Χατζή Γομάρας κι ο Χαμίτ Γκόγκας
ήταν λήσταρχοι που έδρασαν από το 1858 ως το 1874. Το 1868 έκαναν
ληστείες στο Γκουβέρι (Φαράγγι) και σκότωσαν τρεις γυναίκες. Σκότωσαν
επίσης τον Ν. Ιακώβου στο Δελβινάκι, τους αδελφούς Ψεύδη στη Βήσσανη,
ενώ το 1872 λήστεψαν το Τεριάχι και τον Δ. Θάνο στο Δολό αφού απήγαγαν
και σκότωσαν τον γιο του.<br /><br />Ο Μπεκτασής Γκόστοβις από την Κολόνια
λήστεψε το σπίτι και το μαγαζί του Κ. Λώλη στη Σωπική και απήγαγε τον
γιο του που σκοτώθηκε σε συμπλοκή με απόσπασμα. Το σπίτι του Παπά
Αθανασίου στο Μποντσικό ληστεύθηκε δύο φορές! Το 1876 από τον Νταμάζη
Μούρτιγα και το 1878 από τον Προγονάτι. Άλλοι άγνωστοι και ανώνυμοι
ληστές λήστευαν σπίτια και καταστήματα στους Καξιούς, τους Ρουμπάτες,
την Αρίνιστα (Κτίσματα), τα Φραστανά, τη Μέβδεζα, τους Ποντικάτες, τους
Δρυμάδες και αλλού! Ο Χαμίτ Γκόγκας στις 27 Απριλίου 1871 λήστεψε το
σπίτι των αδελφών Κ. και Γ. Νίκου στη Δουβιανή της Δερόπολης που μόλις
είχαν γυρίσει από την ξενιτιά. Μάλιστα έγινε εθνικός ήρωας των Αλβανών
και το όνομά του έγινε τραγούδι!<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-5.jpg" width="483" /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Το
1898 στην Κοσοβίτσα (το χωριό που μοιράστηκε σε δύο κράτη όπως έχουμε
γράψει), ο Αλβανός αγροφύλακας Αζής, επιτέθηκε αναίτια στο σπίτι του Θ.
Παπαδόπουλου. Ο γιος του Ευάγγελος τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Το
βράδυ περικύκλωσαν το σπίτι 150 Λιάπηδες με επικεφαλής τον Χακί Μπέη,
που σκότωσαν τον Ευάγγελο Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε παντρευτεί πριν
πέντε μήνες.<br /><br />Το σοβαρότερο επεισόδιο έγινε το 1905. Τρεις Αλβανοί
ληστές έκλεψαν 250 πρόβατα απ’ το χωριό Μαυρονόρος. Όμως επτά Έλληνες
και ,παραδόξως,τουρκικό απόσπασμα τραυμάτισαν και συνέλαβαν τον ληστή
Τζέλιο και πήραν το κοπάδι. Οι άλλοι δύο διέφυγαν. Ο Τζέλιος φυλακίστηκε
για τρία χρόνια. Έχοντας μάθει όμως ποιοι τον κυνήγησαν, μόλις
αποφυλακίστηκε για να τους εκδικηθεί, μαζί με τον λήσταρχο Σαΐνη και
άλλους πέντε, πήγαν στο Μαυρονόρος και κατέλαβαν το σχολείο του χωριού.<br /><br />Κλείδωσαν
μέσα τα παιδιά και ζήτησαν σαν λύτρα 5 λίρες για κάθε παιδί και από 25
λίρες για τα παιδιά των Θ. Τζούλη και Π. Μήτση που τους είχαν κυνηγήσει.
Ακολούθησαν συμπλοκές στις οποίες σκοτώθηκαν δύο γυναίκες και
τραυματίστηκε άλλη μία και το παιδί του Θ. Τζούλη (το έσφαξε ο Σαΐνης…) ,
ενώ τρεις Αλβανοί σκοτώθηκαν και ένας τραυματίστηκε. Οι κάτοικοι του
Μαυρονόρους προμηθεύτηκαν όπλα και άρχισαν να φυλάνε σκοπιές για να
προστατεύσουν το χωριό τους. Έτσι όταν αργότερα 40 Αλβανοί επιτέθηκαν
στο χωριό για να το κάψουν, έφυγαν άπραγοι.<br /><br /></span></span><h3 style="text-align: left;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σταύρος Τσαβίδης: ένας γενναίος Έλληνας</span></span></h3><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br />Φυσικά
υπήρχαν και κάποιοι Έλληνες ληστές, η δράση των οποίων όμως μπροστά σε
εκείνη των Αλβανών, ωχριά. Το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, έδρασε στην
περιοχή του Πωγωνίου ο καπετάν Σταύρος Τσαβίδης (γενν. 1795). Είχε
πολεμήσει με τους Σουλιώτες και το 1820 διορίστηκε οπλαρχηγός και
φύλακας των δρόμων (ντερβέναγας) σε όλη τη Λάκκα Πωγωνίου. Αρχικά είχε 7
άνδρες, αργότερα 30. Ο καπετάν Τσαβίδης που είχε την ιδιότητα του
ντερβέναγα ως το 1863, φρόντισε να διατηρηθεί η τάξη και η ευνομία στην
περιοχή που έλεγχε. Όποιος παρανομούσε, το πλήρωνε ακριβά…<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-10-16/albs-4-_An_Albanian_of_Greece_.jpg" width="521" /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Αναφέρουμε
ενδεικτικά το εξής περιστατικό. Κάποιος Τσόκος από την Καστάνιανη είχε
δανειστεί 130 γρόσια από Αλβανούς τοκογλύφους του Αργυρόκαστρου. Το 1837
οι τοκογλύφοι ήρθαν στην Καστάνιανη και απαίτησαν όλο το ποσό από τη
σύζυγό του (ο ίδιος είχε πεθάνει ή απουσίαζε). Καθώς η γυναίκα δεν
μπορούσε να τους το δώσει, την απήγαγαν, την έδεσαν πίσω από ένα άλογο
και την έσερναν για να την πουλήσουν ως σκλάβα.<br /><br />Μόλις το έμαθε ο
καπετάν Τσαβίδης, με το πρωτοπαλίκαρό του Κουμέλη, τους καταδίωξαν, τους
πρόλαβαν και αφού απελευθέρωσαν τη γυναίκα, τους σκότωσαν. Η τοποθεσία
είναι γνωστή μέχρι σήμερα ως «Λάκκος τ’ Αρβανίτη». Και η Καστάνιανη
πλήρωσε όμως το τίμημά της. Το 1873, ιδρύθηκε από τον Ιωάννη Λαμπρίδη
στο χωριό Κεντρική Σχολή όπου φοιτούσαν μαθητές από 13 χωριά. Το σχολείο
έκαψε αναίτια ο Αλβανός λήσταρχος Τσερτσίζ Τόπτουλι το 1908. Είχε
προηγηθεί (1906) η δολοφονία του Μητροπολίτη Κορυτσάς Φώτιου από άνδρες
του Βάγιου Τόπουλη…<br /><br />Μετά απ' όσα αναφέραμε, δεν νομίζουμε ότι
είχε άδικο ο σπουδαίος Γάλλος πολιτικός Ζορζ Κλεμανσό,ο οποίος έγραψε
στην εφημερίδα «L' Homme Libre» («Ελεύθερος Άνθρωπος»): "... καληνύχτα
σας, αγαπητοί συμπατριώται και καλήν τύχην με τους ληστάς Αλβανούς!!»...<br /><br />Πηγές: ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΦΕΤΑΣ, "ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ", ΤΌΜΟΣ Α', ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΝΙΑΣ,2009<br />ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, "Η ΛΑΚΚΑ ΠΩΓΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΨΗΛΟΚΑΣΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΔΩΔΩΝΗ", 2004.<br />ΒΑΣ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, "ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ε. ΡΗΓΑ.<br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><div><b><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Μιχάλης Στούκας</span></span></b></div></div><div><a href="https://www.protothema.gr/stories/article/1171926/oi-aparhes-tou-alvanikou-ethnikismou-kai-oi-alvanikes-varvarotites-se-varos-ton-ellinon-tis-ipeirou-19os-20os-ai/"><b><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ</span></span></b></a></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-52136047211383023422021-10-12T10:13:00.007+03:002021-10-12T10:13:42.685+03:00Ο Μητσοτάκης ως «Ελευθέριος» – Ο Τσίπρας ως «Οίκαδε»<p><span style="font-family: trebuchet;"><br /></span></p><div class="td_block_wrap tdb_single_featured_image tdi_64 tdb-content-horiz-left td-pb-border-top skip-lazy td_block_template_4" data-td-block-uid="tdi_64" style="opacity: 1;"><div class="tdb-block-inner td-fix-index">
<span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img alt="5119450 ok" class="entry-thumb" height="373" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2021/10/5119450_ok-1068x623.jpg" title="Ο Μητσοτάκης ως «Ελευθέριος» - Ο Τσίπρας ως «Οίκαδε»" width="640" /></span></span></div></div><br /><div class="td_block_wrap tdb_single_content tdi_69 td-pb-border-top td_block_template_4 td-post-content tagdiv-type" data-td-block-uid="tdi_69"><div class="tdb-block-inner td-fix-index"><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Δεν αποκάλεσε τυχαία την Ελλάδα «μικρή» ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως</strong></span></span></p><ul><li><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Από τον Μανώλη Κοττάκη</strong></span></span></li></ul><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>
Η προσέγγισή του ανατρέχει στη νεότερη Ιστορία της χώρας και την
αντίληψη που είχαν για τον ρόλο της οι κατά καιρούς ηγεσίες της.</strong>
Η φράση «μικρή πλην έντιμος Ελλάς» ήταν η απάντηση της συντηρητικής
αντιπολίτευσης του Δημητρίου Γούναρη και των φιλοβασιλικών στο δόγμα του
Ελευθερίου Βενιζέλου για την Ελλάδα των «δύο ηπείρων και των πέντε
θαλασσών». Ο μεγάλος Κρητικός είχε την άποψη ότι η Ελλάς πρέπει να
ρισκάρει, να εντάσσεται σε διεθνείς άξονες, να μπαίνει μπροστά, να
αναμειγνύεται σε διεθνείς διενέξεις και, σε αντάλλαγμα, να κερδίζει
εδάφη, επιρροή, κύρος στη διεθνή κοινότητα. Ο Βενιζέλος είχε ταχθεί υπέρ
αποστολής εκστρατευτικού σώματος στην Ουκρανία, ενώ ηγήθηκε της
μικρασιατικής εκστρατείας κατόπιν παράκλησης των Βρετανών. Όχι εξαιτίας
δικής του, πρωτογενούς απόφασης.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>«Άρπαξε την ευκαιρία» και θα του είχε βγει, αν περιοριζόταν στα παράλια.</strong>
Η έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας (την οποία χρεώθηκε με τη δίκη
και την εκτέλεση των έξι η συντηρητική παράταξη) είχε μία στρατηγική
συνέπεια: Αναθεώρησε πλήρως για τα πολλά επόμενα χρόνια τον τρόπο σκέψης
της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Με εξαίρεση την αποστολή
εκστρατευτικού σώματος στην Κορέα επί Παπάγου και ειρηνευτικών ελληνικών
δυνάμεων σε χώρες της Βαλκανικής επί Σημίτη, ουδέποτε η Ελλάς στις
δεκαετίες που ακολούθησαν παρασύρθηκε να συμμετάσχει σε πολεμικές
συρράξεις μακριά από το έδαφός της.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος
αρνήθηκε το 1973 να διευκολύνει στρατιωτικά τη συμμαχία ΗΠΑ – Ισραήλ
στον αραβοϊσραηλινό Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ (φοβήθηκε ότι τα αμερικανικά
πλοία που ελλιμενίζονταν στην Ελευσίνα και έφεραν πυρηνικά όπλα θα
γίνονταν στόχος των Σοβιετικών) και έπεσε από την εξουσία διά του
Πολυτεχνείου. <strong>Ο <a href="https://www.newsbreak.gr/tag/kostas-karamanlis-2/">Κώστας Καραμανλής</a> πλήρωσε, το 2008, ακριβά την άρνησή του να στείλει Στρατό στο Αφγανιστάν.</strong>
Οπως ήρθαν τα πράγματα προχθές στη Βουλή, λοιπόν, οι κύριοι Μητσοτάκης
και Τσίπρας ανέπτυξαν ένα διαφορετικό δόγμα εξωτερικής πολιτικής, όντες
και οι δύο ιδεολογικοί οπαδοί της Δύσης. Ο Κυριάκος, με λογική
Ελευθερίου Βενιζέλου, έδειξε ότι ασπάζεται πλέον το δόγμα της έμπρακτης
ένταξης της Ελλάδας σε άξονες κρατών με αγορές εξοπλισμών και αποστολή
στρατευμάτων, αντί ανταλλαγμάτων, στη διαμάχη με την Τουρκία στο Αιγαίο.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Ο
πρωθυπουργός διεκήρυξε ότι η Ελλάς είναι το «προκεχωρημένο φυλάκιο της
Δύσεως προς Ανατολάς» και αποκάλυψε δημοσίως την «αγωνία του» -αυτή τη
λέξη μεταχειρίστηκε- για την επιθετικότητα της Τουρκίας.</strong> Το
ελληνικό δόγμα λοιπόν, που κατ’ ουσίαν σημαίνει επιστροφή στη σκέψη του
Ελευθερίου Βενιζέλου, ορίζει ότι, αν η Γαλλία δεχθεί επίθεση στο έδαφός
της ή σε περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως η Υποσαχάρια Αφρική, η
Ελλάς θα είναι παρούσα, για να είναι παρούσα και η Γαλλία αν πρόκειται
να δεχθεί η Ελλάς επίθεση στο έδαφος του Εβρου ή στη θάλασσα του
Καστελόριζου.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Σημαίνει ότι ο Στρατός μας θα είναι παρών
στα Αραβικά Εμιράτα, αν πρόκειται και τα Εμιράτα να μας βάλουν «πλάτη»
επιτιθέμενα έναντι της Αγκυρας.</strong> Σημαίνει ότι οι βάσεις μας στην
Καλαμάτα μπορούν να είναι τόπος εκπαίδευσης των πιλότων ισραηλινών
μαχητικών, αρκεί το Ισραήλ να μας βοηθήσει με τεχνογνωσία drone στον
ηλεκτρονικό πόλεμο κατά της Τουρκίας. Σημαίνει ότι το ελληνικό έδαφος
μπορεί να είναι τόπος εγκατάστασης βάσεων που βλέπουν προς τη Μαύρη
Θάλασσα, αρκεί οι ΗΠΑ να γέρνουν ελαφρώς την πλάστιγγα υπέρ ημών στο
Αιγαίο και να βοηθούν μέσω των βάσεων δεδομένων της CIA στο «face
control» των παράνομων μεταναστών. Με όρους μπασκετικούς, το δόγμα
Μητσοτάκη είναι «άμυνα με βοήθειες» για τα δικά μας, αλλά και πάγκος
στην επίθεση των άλλων μέσα στη ρακέτα.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο <a href="https://www.newsbreak.gr/tag/alexis-tsipras/">Αλέξης Τσίπρας</a>,
από την άλλη, εζήλωσε την προσωπικότητα του Δημητρίου Γούναρη, ενός
σημαντικού πολιτικού της συντηρητικής παράταξης που διεκήρυξε το δόγμα
της «μικράς πλην εντίμου Ελλάδος». Εννοούσε «μικράς» σε έκταση, βεβαίως,
όχι στο ανάστημα. Γιατί, ιστορικώς, πράγματι ο Βενιζέλος αύξησε τα όρια
της επικράτειας -προσωρινώς, όπως απεδείχθη-, αλλά μίκρυνε την έννοια
του έθνους, καθώς στη Μικρά Ασία έγινε σφαγή. Ο Τσίπρας εμφανίζεται
λοιπόν, εν προκειμένω, ως συντηρητικός. Ως «Οίκαδε». Διατυπώνει την
εκτίμηση ότι η Ελλάδα θα γίνει στόχος αντιποίνων, αν αναμιχθεί σε
διενέξεις μακριά από το έδαφός της.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δεν είναι βεβαίως ο πρώτος –
προηγείται εδώ και χρόνια το ΚΚΕ διά του Δημήτρη Κουτσούμπα, το οποίο
υποστηρίζει ότι η πατρίδα μας δεν πρέπει να μετάσχει στους
περιφερειακούς ανταγωνισμούς, διότι θα το πληρώσει ακριβά. Και
αναδεικνύουν αμφότεροι δύο κινδύνους: τον κίνδυνο εξαπόλυσης επίθεσης
τζιχαντιστών στο έδαφός μας, αν εμπλακούμε στο Σαλέμ, και τον κίνδυνο να
παρεξηγηθούμε από τον αραβικό κόσμο – ο πρέσβης της Παλαιστίνης έχει
διερωτηθεί δημοσίως δύο φορές αν η Ελλάδα «είναι σίγουρη πως θέλει να
εκπαιδεύσει πιλότους που έχουν διαπράξει εγκλήματα πολέμου». Οπως
αντιλαμβάνεστε, τα θέματα αυτά δεν είναι ιδεολογικά για να κάνουμε
αντιπαράθεση καφενείου. <strong>Είναι λίαν σοβαρά. Επιχειρήματα υπάρχουν και για το ένα δόγμα και για το άλλο. </strong>Ο <a href="https://www.newsbreak.gr/tag/konstantinos-mitsotakis/">Κωνσταντίνος Μητσοτάκης</a> επιβραβεύτηκε από τη συμμαχία, όταν έστειλε τη φρεγάτα «Ελλη» στον Πόλεμο του Κόλπου, το 1991. Σε ξένη επικράτεια.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο<strong><a href="https://www.newsbreak.gr/tag/andreas-papandreoys/"> Ανδρέας Παπανδρέου</a> τιμωρήθηκε όταν ενέταξε την Ελλάδα στο Κίνημα των Αδεσμεύτων το 1982 και υποδέχθηκε τον Αραφάτ στην Αθήνα.</strong>
Η πατρίδα μας έγινε θέατρο συγκρούσεων. Θυμίζω την επίθεση τρομοκρατών
στο κρουαζιερόπλοιο «City of Poros» και την αεροπειρατεία στο αεροπλάνο
της TWA πάνω από το Αργος. Τα Σκόπια στις μέρες μας αναγνωρίστηκαν ως
«Δημοκρατία της Μακεδονίας», επειδή, σε αντίθεση με εμάς, έστειλαν
στρατό στο Αφγανιστάν. Αλλά σήμερα η Ελλάδα είναι αξιόπιστη στη διεθνή
κοινότητα, επειδή δεν ταυτίστηκε με το φιάσκο στο Αφγανιστάν. Η Ιστορία
δεν μας δίνει οριστική απάντηση στο τι είναι πράγματι το εθνικά συμφέρον
για τον τόπο.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Ο <a href="https://www.newsbreak.gr/tag/kyriakos-mitsotakis/">Μητσοτάκης</a> χρησιμοποίησε άφοβα τη λέξη «φυλάκιο» στη Βουλή, ο Τσίπρας αθεόφοβα τη λέξη «φέρετρα».</strong>
Η ίδια η ζωή θα δείξει ποιο δόγμα ταιριάζει στην εποχή και ποιο
συμφέρει το έθνος. Το ρίσκο, πάντως, βγαίνει μέχρι στιγμής στον
πρωθυπουργό. Αλλά έχουμε δρόμο μπροστά μας μέχρι την τελική δικαίωση.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><p><a href="https://www.newsbreak.gr/apopseis/259431/o-mitsotakis-os-eleytherios-o-tsipras-os-oikade/"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> https://www.newsbreak.gr/apopseis/259431/o-mitsotakis-os-eleytherios-o-tsipras-os-oikade/</span></span></a></p></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-80000916044345386722021-10-12T08:23:00.005+03:002021-10-12T08:23:32.265+03:00Ο πανικός των Λούμπεν Συριζαίων για την επικείμενη συντριπτική τους ήττα<p><span style="font-size: large;"> </span></p><span style="font-size: large;">
</span><div class="post-header">
</div><span style="font-size: large;">
</span><div class="post-body entry-content" id="post-body-6515585288170453151" itemprop="description articleBody">
<p><span style="font-size: large;"><span class="postbody"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD_2XCfJJp_K4W8Hy0rpZp2h9qJ1rg4Z9EG4tyrbx4pxlgdOvBFaGYOvGNm-fgsLKucHNInUi_1EXqEDivmzgKNd7_JvKCZVqE3LpmJqsAY4HVHLMqasnYrUpLjJtAwVa31Gg7OGe_JQ/s320/%25CF%2583%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B6.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="320" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD_2XCfJJp_K4W8Hy0rpZp2h9qJ1rg4Z9EG4tyrbx4pxlgdOvBFaGYOvGNm-fgsLKucHNInUi_1EXqEDivmzgKNd7_JvKCZVqE3LpmJqsAY4HVHLMqasnYrUpLjJtAwVa31Gg7OGe_JQ/w640-h400/%25CF%2583%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B6.jpg" width="640" /></a></span></div><p><span style="font-size: large;"><br /><span style="line-height: normal;"><br />
</span></span>
<span style="font-size: large;"><br /><br /></span></p><p><span style="font-size: large;"><span><span style="font-family: inherit;"><span class="tlid-translation translation" lang="el"><span title=""> </span></span><span><span><span> <b><span style="color: #2b00fe;">Ηλία Παπαναστασίου</span></b></span></span></span></span></span><span style="color: #2b00fe;">
</span><br /></span>
<span style="font-size: large;"><span style="line-height: normal;">
<span style="color: blue;"></span><br /><span><span style="font-family: inherit;">Έχει κάποιο χρονικό διάστημα όπου ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εμφανιστεί σαν
«σοβαρή» και υπεύθυνη αντιπολίτευση. Παρεμβαίνει μάλιστα και σε θέματα
καθημερινότητας, από την διασπορά του Κορωνοϊού στη Β. Ελλάδα μέχρι την
στρατιωτική συμφωνία με την Γαλλία. Όταν,
<span></span></span></span></span></span></p><span style="font-size: large;"><span style="line-height: normal;"><span>
Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λεγόμενοι αντιεξουσιαστές που κατέβαζαν τον κόσμο
σε διαδηλώσεις υπέρ ου Δ. Κουφοντίνα και μάλιστα σε επαναλαμβανόμενα
κύματα διαδηλωτών των δεκάδων χιλιάδων ανά την επικράτεια, διασπείροντας
έτσι πολύ αποτελεσματικά τον Κορωνοϊό!
<br />
<br />
Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που κατέβαζε τους νεολαίους εναντίον του Νόμου για τα
Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και πάλι κατά χιλιάδες και πάλι
διασπείροντας τον Κορωνοϊό!
<br />
<br />
Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που υποστήριζε με υπέρμετρη ζέση τα Gay Pride Parades των
απανταχού LGTB, ‘κατορθώνοντας’ ακριβώς την ίδια διασπορά όπως και
προηγουμένως!
<span><a name='more'></a></span><br />
<br />
Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που μη τολμώντας να πάρει θέση εναντίον ή υπέρ των
χιλιάδων αντι-εμβολιαστών προσπάθησε με τον συνήθη διπρόσωπο και ύπουλο
στυλ του να ικανοποιήσει και τις δυο πλευρές έχοντας σαν πολιορκητικό
κριό το Θωρηκτό Ποτέμκιν του Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ, τον μεγάλο πιστολέρο
Βαλκανικής και Περιχώρων κ. Πολάκη. Αυτός λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ, παραδίδει
μαθήματα ‘υπευθυνότητας’ στον ελληνικό λαό, στην κυβέρνηση, στους πάντες
! Ποιος; Ο ΣΥΡΙΖΑ!
<br />
<br />
Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς νομίζει πως απευθύνεται σε ηλίθιους ή
λωτοφάγους -έτσι πιστεύει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ - θα τους θυμίσουμε
και μερικά κατορθώματά τους:
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς που θέλατε να πουλήσετε το 17% της ΔΕΗ για να αποπληρώσετε τμήμα του ελληνικού χρέους;
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς που χαρίσατε στο Υπερ -Ταμείο την ελληνική ακίνητη περιουσία για 99 χρόνια;
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς που κόψατε το ΕΚΑΣ από χιλιάδες φτωχούς συνταξιούχους;
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς που πετσοκόψατε συντάξεις με τον Νόμο Κατρούγκαλου το 2016;
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς που κρατήσατε χαμηλά τον κατώτατο μισθό ενώ σήμερα με
περισσή υποκρισία και απύθμενο θράσος κουνάτε το δάχτυλο στη Κυβέρνηση
για το ίδιο θέμα;
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς που βάλατε 29 καινούργιους φόρους στα πέντε περίπου χρόνια που κυβερνούσατε;
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς που ανεβάσατε από 13% στο 24% το ΦΠΑ των τροφίμων;
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς που ανεβάσατε την προκαταβολή φόρου στο 100% «εκτελώντας» με αυτό τον τρόπο τους ελευθέρους επαγγελματίες;
<br />
<br />
Δεν είστε εσείς οι οποίοι όταν η παρούσα Κυβέρνηση προσπαθούσε να
συγκρατήσει τις ορδές των λαθρομεταναστών που έστελνε ο Ερντογάν στα
σύνορα του Έβρου, εσείς διαδηλώνατε στην Ελληνική Πρεσβεία του Λονδίνου <span style="font-weight: bold;">εναντίον (!) της χώρας σας δηλαδή της πατρίδας σας; </span>Κραυγάζοντας μάλιστα το σύνθημα «Έλληνες, Φονιάδες των λαών»;
<br />
<br />
Σήμερα που παρουσιάζεται στη χειμαζόμενη πατρίδα μας <span style="font-weight: bold;">μια ευκαιρία</span>
για στρατιωτική συνεργασία με μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη όπως η
Γαλλία με στόχο την απόκρουση της Τουρκικής επιθετικότητας και μάλιστα
σε συνθήκες <span style="font-weight: bold;">πιθανότατου – σχεδόν βέβαιου – θερμού επεισοδίου</span>
μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ποια είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ; Απορρίπτει
την συμφωνία και εμφανιζόμενος με αλαζονεία ψυχοπαθολογικού τύπου,
δηλώνει – ο Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ – Πως «Εμείς θα φέρναμε καλύτερη Συμφωνία» !
Ποιος; Ο ΣΥΡΙΖΑ ! Ο Τσίπρας που ήταν η μασκότ της Μέρκελ, θαυμαστής του
Τραμπ σαν γνήσιος νεόπλουτος, ικέτης του Ερντογάν, ο Τσίπρας που
σταμάτησε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα, ο Τσίπρας που παρέδιδε
Τούρκους αντικαθεστωτικούς στον Ερντογάν (Ομολογία Καμμένου), ο Τσίπρας
που χάρισε το όνομα της Μακεδονίας στον Ζάεφ, ο Τσίπρας <span style="font-weight: bold;">που υπέγραψε πέντε φορές (!) την Συμφωνία για τις χώρες του Σαχέλ με την Γαλλία το 2016-2019 </span>και σήμερα θρασύτατα κουνάει το δάκτυλο στην Κυβέρνηση για την πετυχημένη συμφωνία με την Γαλλία πριν μερικές μέρες!
<br />
<br />
Αυτό το απίθανο συνοθύλευμα μπαχαλάκηδων και λούμπεν στρωμάτων, έχοντας
επικεφαλής έναν μανιακού τύπου ψεύτη και μαέστρο της πολιτικής απάτης,
τον Τσίπρα, οδεύει στις επόμενες εκλογές και<span style="font-weight: bold;"> ειδικότερα στον δεύτερο και τελικό γύρο, σε «ολοκληρωτικού» χαρακτήρα συντριπτική ήττα.</span> Αυτό πλέον έχει σε μεγάλο βαθμό συνειδητοποιηθεί σε ευρύτατα κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως των κατά καιρούς παλικαρισμών τους!
<br />
<br />
Αυτή τους η ήττα θα είναι σωτήρια για το μέλλον του ελληνικού λαού και
του προοδευτικού κινήματος εφόσον το πολιτικό καρκίνωμα που ονομάζεται
ΣΥΡΙΖΑ θα μας απαλλάξει από την παρουσία του, ένας νέος αληθινά
προοδευτικός χώρος θα δημιουργηθεί και νέες προοπτικές θα θεμελιωθούν.
Βασική προϋπόθεση αληθινά δημοκρατικής και προοδευτικής προοπτικής για
την χώρα μας είναι <span style="font-weight: bold;">η συντριβή του μορφώματος των Λούμπεν στρωμάτων και των μηδενιστών μπαχαλάκηδων</span>
τους οποίους χαϊδεύει και αγκαλιάζει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η
ασύλληπτη ανευθυνότητα και καταστροφική στρατηγική των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ θα
τιμωρηθεί σε βαθμό «εξαΰλωσης» για την πολιτική τους ύπαρξη όμως
ταυτόχρονα θα βάλει τα θεμέλια για μια αληθινή αναγέννηση του
προοδευτικού κινήματος πάνω στις στάχτες του πτώματος του ΣΥΡΙΖΑ.
<br />
<br />
Όσοι λοιπόν κάνουν αντιπολίτευση τύπου ΣΥΡΙΖΑ όπως το ΚΙΝΑΛ αλλά και το
ΚΚΕ, ας έχουν υπόψη τους πως αυγαταίνουν το ταμείο του ΣΥΡΙΖΑ, του πλέον
αναξιόπιστου φορέα και ισχυροποιούν τη βάση του μεγαλύτερου πολιτικού
απατεώνα όλων των εποχών, του Τσίπρα. Έχοντας όμως εμπιστοσύνη στο
κριτήριο των ευρύτερων στρωμάτων του ελληνικού λαού και γνωρίζοντας καλά
πως οι υποσχέσεις του Τσίπρα ισοδυναμούν με την <span style="font-weight: bold;">μεγαλύτερη απάτη από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους </span>αλλά
και έχοντας τεράστια πείρα από την άθλια πενταετή κυβερνητική θητεία
του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά ακριβώς τα στρώματα θα φράξουν το δρόμο στους Λούμπεν
ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ και θα συντελέσουν τα μέγιστα στην οριστική <span style="font-weight: bold;">συντριβή και πολιτικοεκλογική εξαΰλωση του ΣΥΡΙΖΑ.</span></span></span></span></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-6515585288170453151" itemprop="description articleBody"><span style="font-size: large;"><span style="line-height: normal;"><span><span style="font-weight: bold;"> </span></span></span></span></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-6515585288170453151" itemprop="description articleBody"><span style="font-size: large;"><span style="line-height: normal;"><a href="http://resaltomag.blogspot.com/2021/10/blog-post_10.html"><span><span style="font-weight: bold;"> http://resaltomag.blogspot.com/2021/10/blog-post_10.html</span></span></a><span><!--more--></span></span></span></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-17959954719979612972021-09-13T13:23:00.002+03:002021-09-13T13:23:09.647+03:00Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή …<p>
</p><p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><a class="no-lightbox" href="https://www.exapsalmos.gr/2021/09/05/afto-to-kapote-to-elegan-zoi/cf81ceb5cf84cf81cebf-1/" rel="attachment wp-att-173194"><img class="aligncenter size-full wp-image-173194" height="408" src="https://www.exapsalmos.gr/wp-content/uploads/2021/09/cf81ceb5cf84cf81cebf-1.jpg" width="640" /></a></p>
<p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τώρα τα λέμε μέσω MSN και MAIL.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον
ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών,
να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο<br />
στις αλάνες.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p data-ogsc="rgb(53, 53, 53)"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="x_amp-wp-article-content"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν
χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε
που δεν έχουμε τζιπ …3000 κυβικών.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και … ήμασταν ευτυχισμένοι.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα …</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα μας το λέει ο navigator.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και …αρρωσταίνουμε.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img alt="ρετρο 3" class="x_i-amphtml-fill-content x_i-amphtml-replaced-content" data-imagetype="External" src="https://psigmataorthodoxias3-files-wordpress-com.cdn.ampproject.org/ii/AW/s/psigmataorthodoxias3.files.wordpress.com/2009/12/cf81ceb5cf84cf81cebf-3.jpg?w=748" /></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Είτε είναι καλός, είτε κακός.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα. Κάποτε
μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και
αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ …</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα είναι ανοησία.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει η …Μπεζαντάκου.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη. Σήμερα
ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων
να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.<br />
Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν …τους κακούς.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με την κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει» …</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα …μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια της Αθηνας.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img alt="ρετρο 5" class="x_i-amphtml-fill-content x_i-amphtml-replaced-content" data-imagetype="External" height="614" src="https://psigmataorthodoxias3-files-wordpress-com.cdn.ampproject.org/ii/AW/s/psigmataorthodoxias3.files.wordpress.com/2009/12/cf81ceb5cf84cf81cebf-5.jpg?w=748" width="640" /></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε. Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα …</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή …</span></span></p><p><a href="https://www.exapsalmos.gr/2021/09/05/afto-to-kapote-to-elegan-zoi/"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> www.exapsalmos.gr</span></span></a></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
</div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-4857622952451695442021-09-13T03:00:00.001+03:002021-09-13T13:33:57.534+03:00«ἤμουνα κομμουνιστὴς καὶ παράλληλα ἕνας χριστιανὸς» <p><a href="http://adrahti.blogspot.com"><span style="font-size: large;">adrahti.blogspot.com</span></a></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1823623659261807820" itemprop="description articleBody">
<p><br /></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 18.0pt;"><span style="font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2VH0tmvRUTJw2wahqj3te-zIcCDNY_neGO8zxtvmIBwNA6CIgb3LTZH3IxyPFV9k2M8wFrMotD-O4HVL1QID8URkJDleM6wILNwPDfx1K-wSX_sk-hG-f2c3XmtH2223zjHwy5bP9d6U/s615/KKE1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="410" data-original-width="615" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2VH0tmvRUTJw2wahqj3te-zIcCDNY_neGO8zxtvmIBwNA6CIgb3LTZH3IxyPFV9k2M8wFrMotD-O4HVL1QID8URkJDleM6wILNwPDfx1K-wSX_sk-hG-f2c3XmtH2223zjHwy5bP9d6U/w640-h426/KKE1.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span style="text-indent: 18pt;">[…] τὰ ὑπέροχα
λόγια αὐτοῦ τοῦ μεγάλου Ἕλληνα δημιουργοῦ, τοῦ Δαμασκηνοῦ, μᾶς ξαναθυμίζουν ὅτι
«τὰ πάντα ματαιότης». Μᾶς δίνουν τὸ μέτρο τῶν ἀνθρωπίνων δυνατοτήτων μας. Δηλαδή,
κάθε φορὰ ποὺ ὁ ἄνθρωπος ξεπέρασε τὸ μέτρο καὶ νόμιζε ὅτι μπορεῖ νὰ γίνει θεός.
Γιατὶ μόνο ὁ Θεὸς ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἀποσπᾶ ζωή, γιατὶ αὐτὸς τὴ δίνει κι αὐτὸς
τὴν παίρνει. Ἀλλὰ ὅποιος τολμάει νὰ μιμηθεῖ τὸ Θεό, καταγράφεται στὰ μαῦρα κατάστιχα
τῆς ἀνθρώπινης συνείδησης, τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. […]</span></span></span></div></span><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 18.0pt;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span>Ἤμουνα ἕνας ἀντιστασιακός,
ἤμουνα ἕνας κομμουνιστὴς ἐκείνη τὴν ἐποχὴ καὶ παράλληλα ἤμουν ἕνας χριστιανός,
ἕνας ἄνθρωπος ποὺ πίστευε στὴν Ὀρθοδοξία καὶ ποὺ πίστευε καὶ πιστεύει στὴ συνέχεια
τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους. Κι ἕνας μεγάλος σταθμὸς εἶναι βέβαια καὶ τὸ Βυζάντιο, ὅπου
ὄχι μόνο διατήρησε τὸ ἑλληνικὸ μέλος ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπεξεργάστηκε κι ἀπὸ ’κεῖ τὸ πέρασε
στὰ ἀκριτικὰ καὶ στὰ δημοτικά μας τραγούδια κι ἔτσι μπόρεσε νὰ διατηρηθεῖ ἡ ἐθνικὴ
καὶ πολιτιστική μας ταυτότητα. […]</span></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 18.0pt;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span>Ἐγὼ ἤθελα νὰ ἀποδείξω
καὶ ὡς συνθέτης συμφωνικῆς μουσικῆς εἴτε ἤμουνα στὴν παρανομία, εἴτε ἤμουν στὴν
Μακρόνησο, εἴτε ἤμουν στὴν Ἰκαρία, εἴτε ἤμουν στὸ Παρίσι αὐτὴ ἡ λατρεία ποὺ
εἶχα πρὸς τὴν ἑλληνικὴ τέχνη, τὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα. Δὲν τὴν ἀντιμετώπιζα σὰν ἕνας ἀρχαιόπληκτος,
ὅπου ἤθελα τάχα νὰ πιαστῶ ἀπ’ αὐτὴν γιὰ νὰ ἀποδείξω ἀνύπαρκτες ἀξίες. </span></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 18.0pt;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span>[…] νά ’μαστε
περήφανοι γιὰ τὴ γενιά μας, γιὰ τὴν πατρίδα μας, γιὰ τὸ ἔθνος μας, γι’ αὐτὸ τὸ
καταπληκτικὸ κατασκεύασμα, γι’ αὐτὸ τὸ πάντρεμα τῆς οὐσίας τῆς ἑλληνικότητας μὲ τὴν
οὐσία τῆς χριστιανικότητας ποὺ γίνεται Ὀρθοδοξία. Δὲν ξέρουμε τὶ σημαίνει αὐτὸ τὸ
πρᾶγμα. […]</span></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 18.0pt;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 18pt;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">ἐφημ.
Χριστιανική, 5-4-2007, ἀρ. φ. 748 (1061)</span></span></p></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-80335732829245012742021-09-13T02:00:00.000+03:002021-09-13T13:28:37.807+03:00Οι Άγιοι Μικρασιάτες Νεομάρτυρες (μαρτύρια και ονόματά τους…)<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="entry-content"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="entrytitle">
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img class="aligncenter" height="640" src="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/img_8102.jpg?w=423&h=424" width="638" /></span></span></p>
<p style="text-align: center;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong> Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016: </strong></span></span></p>
</div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="entrybody">
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τῇ Κυριακῇ πρὸ τῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Ὑψώσεως μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν
ἑκατοντάδων χιλιάδων ἐνδόξων Νεομαρτύρων, Ἱεραρχῶν, Ἱερέων, Ἱερομονάχων
καὶ Μοναχῶν, προσέτι δὲ Ἀνδρῶν, Γυναικῶν καὶ Παίδων, τῶν ἐν Μικρᾷ Ἀσίᾳ
μαρτυρησάντων κατὰ τὰ ἔτη 1918 – 1922. Μὲ ὕπατον Ἱερομάρτυρα τὸν Ἅγιον
Χρυσόστομον Σμύρνης καὶ τῶν σὺν αὐτῶ Ἱεραρχῶν· <a href="http://www.saint.gr/2408/saint.aspx" title="Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης και οι συν αυτώ Άγιοι Αρχιερείς Γρηγόριος Κυδωνιών, Αμβρόσιος Μοσχονησίων, Προκόπιος Ικονίου, Ευθύμιος Ζήλων καθώς και οι κληρικοί και λαϊκοί που σφαγιάσθηκαν κατά την Μικρασιατική Καταστροφή">Γρηγορίου Κυδωνιῶν, Ἀμβροσίου Μοσχονησίων, Προκοπίου Ἰκονίου, καὶ Εὐθυμίου Ζήλων</a>.</span></span></p>
</div><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span id="more-22484"></span></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="entrybody"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κορυφαίος μαρτυρας της Μικρασιατικής Καταστροφής ο αγιος Χρυσόστομος Μητροπολίτης Σμύρνης.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στην απροστάτευτη Σμύρνη, που όλοι οι στρατιωτικοί και πολιτικοί
παράγοντες την εγκαταλείπουν προστρέχει να βρει καταφύγιο όλος ο άμαχος
πληθυσμός της Μ. Ασίας. Ο μόνος που δεν την εγκαταλείπει είναι ο
Χρυσόστομος. Όταν ο αρχιεπίσκοπος των Καθολικών την υστάτη ώρα, στις 25
Αυγούστου, του εξασφαλίζει θέση επί <span></span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">αναχωρούντος ατμοπλοίου και τον
εξορκίζει να εγκαταλείψει την καταδικασμένη πόλη για να γλυτώσει από την
οργή των Τούρκων, ο Μητροπολίτης ατάραχος απαντά: «Παράδοσις του
ελληνικού κλήρου αλλά και χρέος του καλού ποιμένος είναι να παραμείνη με
το ποίμνιόν του». Στις 27 Αυγούστου γίνεται η πρώτη εμφάνιση Τούρκων
«τσετών» (=ατάκτων) υπό τον Κιορ (=μονόφθαλμος) Μπεχλιβάν στη Σμύρνη.
Τρομοκρατία απλώνεται στην πόλη. Τα πλήθη συρρέουν στη Μητρόπολη. Ο
Χρυσόστομος, βοηθούμενος από τον αδελφό του Ευγένιο, κάνει ό,τι μπορεί
για να βοηθήσει. Την επομένη τελεί λειτουργία στην Αγία Φωτεινή. Είναι
κάτωχρος από τη νηστεία και την αγρύπνια. Όταν όμως βγαίνει στην Ωραία
Πύλη γονατίζει και προσεύχεται σαν ταπεινός λευίτης και εγείρεται ως
άγιος. Είναι το τελευταίο κήρυγμά του «Η Θεία Πρόνοια, λέγει, δοκιμάζει
την πίστιν μας και το θάρρος μας και την υπομονή μας την ώραν αυτήν.
Αλλ’ ο Θεός δεν εγκαταλείπει τους χριστιανούς. Εις τας τρικυμίας
αναφαίνεται ο καλός ναυτικός και εις τας δοκιμασίας ο καλός Χριστιανός.
Προσεύχεσθε και θα παρέλθη το ποτήριον τούτο. Θα ίδωμεν πάλιν καλάς
ημέρας και θα ευλογήσωμεν τον Θεόν. Θαρρείτε ως εμπρέπει εις καλούς
χριστιανούς».</span><p></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Είχε τελειώσει η λειτουργία, όταν ένας υπαστυνόμος τον πληροφόρησε
ότι ο φρούραρχος τον ζητά στο φρουραρχείο. Γαλήνιος ο Χρυσόστομος
αποχαιρετά το πλήθος, και ανεχώρησε με τον «καβάση» (κλητήρα) του, Θωμά
Βούλτσιο. Από την κατάθεση του τελευταίου αποσπώμε τις πιο έγκυρες
πληροφορίες. Ο φρούραρχος δέχτηκε τον Χρυσόστομο, του προσέφερε
βυσσινάδα και του υπαγόρευσε μια διαταγή. Μ’ ένα αυτοκίνητο που τους
παρεχώρησαν Αμερικανοί αξιωματικοί επέστρεψαν στη Μητρόπολη. Ο
Μητροπολίτης αντέγραψε και κοινοποίησε στο λαό τη διαταγή του
φρουράρχου: να παραδοθούν τα όπλα και όλοι να μείνουν στα σπίτια τους.
Στις οκτώ το βράδυ ήλθε ο ίδιος αστυνόμος με δύο οπλισμένους στρατιώτες.
Για τα παρακάτω αφήνουμε να μιλήσει ο Θωμάς Βούλτσιος που έμεινε επί
είκοσι έτη κοντά στον Χρυσόστομο:</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/13-cf87cf81cf85cf83cebfcf83cf84cebfcebccebfcf83-cf83cebccf85cf81cebdceb7cf83-5.jpg"><img alt="Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης" class="wp-image-2173 " height="352" src="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/13-cf87cf81cf85cf83cebfcf83cf84cebfcebccebfcf83-cf83cebccf85cf81cebdceb7cf83-5.jpg?w=217&h=352" title="Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης" width="217" /></a></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">« Ήλθαν να πάρουν το δεσπότη πως τον ζητά ο νομάρχης, δεν είπαν το
όνομα, να πάη στο διοικητήριο με τρείς δημογέροντες. Επήραμε τον
Τσουρουκτζόγλου και τον Κλιμάνογλου και εμπήκαν οι τρείς και οι
αστυνομικοί στο αυτοκίνητο, για μένα δεν είχε θέσι και μού ‘πε ο
δεσπότης να περιμένω στη μητρόπολι. Στας δέκα το βράδυ ένας από τους
στρατιώτες, που ήλθαν το απόγευμα, έφερε μία κάρτα του δεσπότη για τον
αδελφό του Ευγένιο. Του έγραφε: «Αγαπητέ αδελφέ, Μας εκράτησαν απόψε εμέ
ως πρόεδρον της Μικρασιατικής αμύνης, τους άλλους ως μέλη. Μην
ανησυχήτε». Ο Ευγένιος άρχισε να κλαίη. Το άλλο πρωί, Κυριακή, στας 8 με
στέλλει να μάθω για το δεσπότη. Ευρήκα το Ζαδέ της τραπέζης. Πριν μισή
ώρα συνάντησε τον υπαστυνόμο που είχε πάει τό δεσπότη. Αυτός του είπε
πως το δεσπότη τον χάλασαν, καθώς και τους δύο δημογέροντες. Έτσι
έγιναν. Ως την Τετάρτη που έφυγα δεν μπόρεσα να μάθω τίποτα άλλο».</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Οιι Τούρκοι «χάλασαν» και τον πιστό Ευγένιο. Τον κράτησαν φυλακή επί 6
μήνες και μετά τον απηγχόνισαν. Αλλα υπάρχει και μία μαρτυρία από το
φυλλάδιο που τύπωσε το 1925 (τρία χρόνια μετά την καταστροφή) ο
πολεμικός ανταποκριτής Κώστας Μισαηλίδης και το οποίο αναφέρεται στις
τελευταίες ημέρες της Σμύρνης. Οι πληροφορίες που δίνει για το μαρτύριο
του Χρυσοστόμου είναι συγκλονιστικές. Γράφει:«Λίγο πριν το μεσημέρι της
Κυριακής, έβγαλαν το Μητροπολίτη από το φρουραρχείο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Να οι δικαστές σου και οι τζελάτηδές σου (δήμιοι), του είπεν ο
φρούραρχος συνταγματάρχης Σαλήχ Ζακήμ Εφέντης. Και τον παρέδωσε στον
μαινόμενον όχλο που αποβραδύς ξημερώθηκε εκεί -βαλμένος, από τον
Νουρεδίν- να τον προσμένη.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κι ξεκινά το μαρτύριο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο δρόμος απ’ την Πλατεία του Διοικητηρίου ως την πλατεία του Ικί
Τσεσμέ -Τούρκικη συνοικία της Σμύρνης- αγρίεψε από το μαρτύριο του νέου
αυτού Εθνομάρτυρα.Του έβγαλαν με ξιφολόγχη τα μάτια, του έκοψαν τ’ αυτιά
και τη γλώσσα. Τον έσυραν από τα γένεια και τα μαλλιά. Γύρω απ’ το σώμα
του έστησεν η απάνθρωπη, η αφάνταστα βάρβαρη τουρκική μανία τον πιο
φρικτό χορό. Δεν άφησαν τίποτε τοσκληρό και το εξευτελιστικό που να μην
το κάμουν στο αφανισμένο και μισοσκοτωμένο κορμί του Χρυσοστόμου. Κι
εσύρθηκεν έτσι, ως τους Ικί-Τσεσμέ, ο Μητροπολίτης Σμύρνης,
κατακομματιασμένος. Από το κορμί του, εκεί, το μεθυσμένο από κτηνωδία
πλήθος πήρε ένα κομμάτι της σάρκας του Χρυσοστόμου για φυλακτό ματωμένο.
Το κεφάλι του με βγαλμένα τα μάτια, κομμένα τ’ αυτιά και τη γλώσσα, με
τα γένεια ξερριζωμένα και μαύρο από το ξύλο, αιματοστάλαχτο το έμπηξαν
στην πατερίτσα του και η πομπή μαινόμενη από βλαστήμιες και σαρκασμό, το
περιέφερε στους Τουρκομαχαλάδες.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">_____________________________________________________________________</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><h2><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Οι δύο συναθλήσαντες στο μαρτύριο του αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης</span></span></h2><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><em>Μαζί με τον άγιο Χρυσόστομο Σμύρνης μαρτύρησαν και δύο από τα πλέον εξέχοντα πρόσωπα της Σμύρνης: ο <b>Γεώργιος Κλημάνογλου </b></em><em>δημογέροντας της πόλης</em><em> και ο <b>Νικόλαος Τσουρουκτσόγλου</b>
νομικός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου και εκδότης της
ελληνικής εφημερίδας »Ημερησία» και της γαλλόφωνης εφημερίδας «La
Reforme».</em></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τὴν ἑσπέρα τῆς 27ης Αὐγούστου (π.ἡ.) Τοῦρκος ἀρχιαστυνόμος, μὲ ἕξι
ἔνοπλους στρατιῶτες, διατάσσει τὸ Χρυσόστομο νὰ παρουσιαστεῖ, μὲ τοὺς
Δημογέροντες, στὸ στρατιωτικὸ διοικητὴ Νουρεντὶν πασά. Ἀπὸ τοὺς
Δημογέροντες, δυὸ μόνον ἀνευρέθηκαν ὁ Νικόλαος Τσουρουκτσόγλου καὶ ὁ
Γεώργιος Κλημάνογλου.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/ceb3ceb5cf8ecf81ceb3ceb9cebfcf82-cebacebbceb9cebcceaccebdcebfceb3cebbcebfcf85.jpg"><img alt="Γεώργιος Κλιμάνογλου νεομάρτυρας της Σμύρνης" class="wp-image-2299 " height="333" src="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/ceb3ceb5cf8ecf81ceb3ceb9cebfcf82-cebacebbceb9cebcceaccebdcebfceb3cebbcebfcf85.jpg?w=224&h=333" width="224" /></a></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Προηγουμένως καὶ προτοῦ παραλάβει τοὺς τρεῖς, ὁ Τοῦρκος
ἀρχιαστυνόμος, ὁ Χρυσόστομος εἶχε ἀνοίξει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ διάβαζε, ἀπὸ
τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο τὸ κεφάλαιο τῆς προσαγωγῆς τοῦ Ἰησοῦ στὸν
Πιλᾶτο: «. . .Τότε οὖν ἔλαβεν ὁ Πιλάτος τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐμαστίγωσε, καὶ
οἱ στρατιῶται πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, ἐπέθηκαν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ
καὶ ἔδιδον εἰς αὐτὸν ραπίσματα…». Τὸ Εὐαγγέλιο, ἀνοιχτὸ στὴ σελίδα αὐτή,
βρέθηκε στὸ Μητροπολιτικὸ γραφεῖο τοῦ Χρυσοστόμου. Τὸ διέσωσε ὁ πιστός
του κλητήρας καὶ τὸ παρέδωκε στὸν ἀνεψιὸ τοῦ ἐθνομάρτυρα, Χρυσόστομο
Καβουνίδη. Σὲ ἄλλη σελίδα τοῦ Εὐαγγελίου ὑπάρχει ἰδιόγραφη σημείωση τοῦ
Χρυσοστόμου: «Συγχωρῶ ὅλους καὶ ζητῶ τὴν συγχώρησιν ὅλων».</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ὁ Μητροπολίτης προσάγεται πρὸ τοῦ Νουρεντίν. Ὁ αἱμοβόρος στρατηγὸς
ἀφοῦ τον κατηγόρησε για την φιλελληνική του στάση και τις ενέργειές του
εναντίον του Τουρκικού έθνους, τὸν εξυβρίσε και τὸν ἀπεπεμψε, λέγοντας:<br />
—Δὲν θὰ σὲ κρίνω ἐγώ. Θὰ σὲ κρίνει ὁ λαός μου.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Οδήγησαν τον Χρυσόστομο στην πλατεία Διοικητηρίου, μαζί με τον
Γεώργιο Κλιμάνογλου και τον Νικόλαο Τσουρουκτσόγλου, για να τους
παραδώσουν στα ἄγρια τουρκικὰ στίφη, ποὺ εἰδοποιημένα, εἶχαν κατακλύσει
τὴν πλατεῖα. Ο Νουρεντίν έδωσε μάλιστα εντολή να εκτελεστούν οι δύο
δημογέροντες.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Καὶ τότε ὅπως πλατειὰ καὶ φουρτουνιασμένη θάλασσα σκεπάζει καὶ
καταποντίζει ἀνερμάτιστο καράβι, ἔτσι κι ὁ Χρυσόστομος καταποντίζεται
ἀνάμεσα στὸ λυσσαλέο ἐχθρικὸ ὄχλο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τὴν ἴδια ὥρα μαρτυροῦσαν κι οἱ δυὸ Δημογέροντες Τσουρουκτσόγλου καὶ
Κλημάνογλου. Ο Γεώργιος Κλημάνογλου απαγχονίσθηκε από τον μαινόμενο
όχλο. Ο Νικόλαος Τσουρούκτσογλου μαρτύρησε δεμένος από τα πόδια σε ένα
αυτοκίνητο, καθώς τον περιέφεραν στο κέντρο της Σμύρνης, ενώ το κεφάλι
του συρόταν στα λιθόστρωτα καλντερίμια.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">_____________</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/cebdceb9cebacf8ccebbceb1cebfcf82-cf84cf83cebfcf85cf81cebfcf85cebacf84cf83cf8cceb3cebbcebfcf85.jpg"><img alt="Νικόλαος Τσουρουκτσόγλου νεομάρτυρας της Σμύρνης" class="wp-image-2301 " height="318" src="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/cebdceb9cebacf8ccebbceb1cebfcf82-cf84cf83cebfcf85cf81cebfcf85cebacf84cf83cf8cceb3cebbcebfcf85.jpg?w=251&h=318" width="251" /></a></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Από τη μαρτυρία του πολεμικού ανταποκριτή Κώστα Μισαηλίδη (σε φυλλάδιο που τύπωσε το 1925) διασώζεται το περιστατικό:</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σε μια από τις αίθουσες του δικαστηρίου, είχαν συγκεντρωθεί άνθρωποι
του υποκόσμου, χαμάληδες και τουρκικά κακοποιά στοιχεία προκειμένου να
τον δικάσουν. Μόλις εμφανίστηκε αγέρωχος ο Ιεράρχης, αυτοί άρχισαν να
τον προπηλακίζουν, να του τραβούν τα γένια και τα ράσα και να τον
φτύνουν. Ενστικτωδώς οι Σμυρνιοί δημογέροντες προσπάθησαν να
προστατεύσουν τον Ιεράρχη τους, αλλά οι Τούρκοι τους έδεσαν προκειμένου
να παρακολουθήσουν το μαρτύριο του θρησκευτικού τους ηγέτη.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Το λαϊκό δικαστήριο των εγκληματιών έβγαλε την απόφαση που ήταν: «Να σταυρωθεί… Να σταυρωθεί όπως ο Χριστός τους».<br />
Ο Νουρεντίν διέταξε τον έφεδρο Λοχαγό του τουρκικού στρατού Ρουστέν Μπέη
Βάσιτς να εκτελέσει την απόφαση του λαϊκού δικαστηρίου. Ο Βάσιτς
κατεβαίνοντας τα σκαλιά του Διοικητηρίου μαζί με τους τρεις
μελλοθανάτους, τον Χρυσόστομο και τους δημογέροντες, δεν προλαβαίνει να
βγει στο προαύλιο γιατί ξεπροβάλλει φρενιασμένος ο Νουρεντίν στο
κεφαλόσκαλο και τραβώντας το περίστροφό του πυροβολεί τον Χρυσόστομο.
Ήταν τέτοια η λύσσα του που το χέρι του έτρεμε από την οργή και αντί να
πλήξει τον Χρυσόστομο τραυμάτισε θανάσιμα τον δημογέροντα Κλιμάνογλου.
Με τον πυροβολισμό και την έξοδο του Χρυσοστόμου στο προαύλιο το πλήθος
ορμά και ξεκινά το μαρτύριο του αγίου Ιεράρχη.Λίγο πριν το τέλος, ένας
από τους Τούρκους, αναγνωρίζοντας σε μια κίνηση του Μητροπολίτου το
σημείο του σταυρού –διότι, ναι, όσο απίστευτο και αν φαίνεται, ευλογούσε
τους διώκτες του, πιστός στις ευαγγελικές επιταγές– εξαγριώθηκε και του
έκοψε και τα δύο του χέρια.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">______________________________________________________________________</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="wp-caption alignnone">
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/img_8102.jpg"><img alt="" class=" wp-image-1379" height="424" src="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2011/06/img_8102.jpg?w=423&h=424" title="Αγιος Προκοπιος Μητροπολιτης Ικονιου, Αγιος Γρηγοριος Μητροπολιτης Κυδωνιων, Αγιος Αμβροσιος Μητροπολιτης Μοσχονησιων, Αγιος Ευθυμιος Μητροπολιτης Ζηλων. Οι άγιοι επίσκοποι που μαρτύρησαν κατά τους διωγμούς των Ελλήνων της Μικράς Ασίας." width="423" /></a></span></span></p>
<p class="wp-caption-text"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Αγιος Προκοπιος Μητροπολιτης Ικονιου, Αγιος
Γρηγοριος Μητροπολιτης Κυδωνιων, Αγιος Αμβροσιος Μητροπολιτης
Μοσχονησιων, Αγιος Ευθυμιος Μητροπολιτης Ζηλων. Οι άγιοι επίσκοποι που
μαρτύρησαν κατά τους διωγμούς των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.</span></span></p>
</div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– <strong>Ο Μητροπολίτης Ικονίου Προκόπιος (1859-1923): </strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο Προκόπιος Λαζαρίδης γεννήθηκε στα Τύανα της Καππαδοκίας το 1859.
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και διακόνησε στις Μητροπόλεις
Νικαίας και Νικομηδείας. Διετέλεσε επίσκοπος Αμφιπόλεως (1894-1899) και
εγκατεστάθη στην αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως υπηρετώντας στην
συνοικία Βλάγκα. Το 1898 εστάλη ως πατριαρχικός έξαρχος του Οικουμενικού
Πατριαρχείου στη Μακεδονία και ειδικώς στις ιερές μονές Αγίας
Αναστασίας Βασιλικών Χαλκιδικής και Θεοτόκου Εικοσιφοινίσσης Παγγαίου,
προκειμένου να φέρει την ειρήνευση στις εκεί μοναστικές αδελφότητες.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img alt="IMG_20160612_002655" class=" size-full wp-image-3167 aligncenter" src="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2013/08/img_20160612_002655.jpg?w=460" /></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Διετέλεσε Μητροπολίτης Δυρραχίου (1988-1906) και Φιλαδελφείας
(1906-1911). Το 1911 εξελέγη Μητροπολίτης Ικονίου όπου ανέπτυξε
πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Προασπιζόμενος τη Χριστιανική Πίστη πρωτοστάτησε στην αναχαίτιση της
προσπάθειας των Νεότουρκων να οργανώσουν τουρκο-ορθόδοξη Εκκλησία,
ανεξάρτητη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η οποία χρησιμοποιούσε
αποκλειστικά την τουρκική γλώσσα προς παραπλάνηση των πιστών. Για το
σκοπό αυτό πίεζαν ιερείς να προσχωρήσουν σε αυτό το ”εκκλησιαστικό”
μόρφωμα, το δε χριστιανικό ποίμνιο προσπαθούσαν να το παραπλανήσουν ή να
το προσεταιρίσουν με τη βία. Ιδιαίτερα στην ευρύτερη εκείνη περιοχή της
Ανατολίας – στα βάθη της Μικράς Ασίας – είχαν εγκλωβίσει τους
ορθοδόξους και τους υπέβαλλαν σε φοβερές κακώσεις ώστε να αποσκιρτήσουν
από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αλλά απέτυχαν διότι οι χριστιανοί
κατέστησαν τις δόλιες μεθοδεύσεις τους θνησιγενείς και το μόρφωμά τους
ατροφικό, παραμένοντας σταθεροί στην ορθή πίστη έως και του μαρτυρίου. Ο
Μητροπολίτης Ικονίου συνελήφθη από τους Τούρκους για τη δράση του
και μετά από φυλάκιση και μαρτύρια παρέδωσε την ψυχή του. Συγκεκριμένα,
παρέδωσε την ψυχή του στη φυλακή της Καισάρειας την επαύριο της
πυρπόλησης των εκκλησιών της, το Σάββατο του Λαζάρου, 31 Μαρτίου 1923 –
συγκυρία που οπωσδήποτε ενισχύει την περί δηλητηρίασης του θεωρία – ενώ ο
θάνατος του ανακοινώθηκε στην Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου του
Οικουμενικού Πατριαρχείου της 21ης Απριλίου 1923.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Ιερεύς Μελέτιος του ναού της Ευαγγελιστρίας, σταυρώθηκε στον κορμό ενός πεύκου.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Ιεροδιάκονος Γρηγόριος του Μητροπολιτικού Ναού Αγίας Άννης στο Κορδελιό, εκάη ζωντανός.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Ιερομάρτυς πατήρ Γεώργιος Καρασταμάτης από την Αγία Παρασκευή της
Κρήνης (Τσεσμές), έγγαμος υπέργηρος κληρικός, εφημέριος του Ιερού Ναού
Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, βρίσκει μαρτυρικό θάνατο από τους Τούρκους
Τσέτες που εισέβαλαν στο ναό την ώρα της τέλεσης της Θείας Λειτουργίας. Ο
ιερομάρτυρας βρέθηκε κείμενος στην Ωραία Πύλη με ανοιγμένο το κρανίο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Γρηγόριος Μητροπολίτης Κυδωνιών, τον έθαψαν ζωντανό και μαζί του ένα πλήθος κληρικών και λαϊκών της περιοχής του.<br />
– Αμβρόσιος Μητροπολίτης Μοσχονησίων, του πετάλωσαν τα πόδια και τον
κατατεμάχισαν. Μαζί του 11 ιερείς και 2 αγνώστων στοιχείων μοναχούς τους
έσφαξαν άγρια.<br />
– Ευθύμιος επίσκοπος Ζήλων, από τα Παράκοιλα της Καλλονής Λέσβου, πέθανε στη φυλακή μετά από βασανιστήρια.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Ο έμπορος Κοσμάς Τουμανόγλου, εξ Ικονίου, μαρτύρησε από Τούρκους
(πιθανώς από άτακτους Τσέτες) προ της Μικρασιατικής Καταστροφής,
ξημερώματα, διερχόμενος τα πέριξ χωριά του Ικονίου με το γαϊδουράκι του
όπου πωλούσε προϊόντα. Δεν βρέθηκε ποτέ το λείψανό του και το γαϊδουράκι
επέστρεψε μόνο του την επόμενη ημέρα πίσω στην πόλη του Ικονίου
μαρτυρώντας το μαρτύριο…</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span class="_5yl5"><span class="null">– Ο πατήρ Ξενοφών Ραπτάκης, εφημέριος της πόλεως Αϊδινίου, μαρτύρησε από τους Τούρκους μπροστά στα παιδιά του.</span></span></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Μνημονεύουμε τον Ισαάκ Γιαβρόγλου που τον απαγχόνισαν έξω από το
Δημαρχείο της Καισαρείας. Το Νικόλαο Μπουτζαλή που μαζί με άλλους 6
Σμυρναίους τους έσφαξαν στο κατώφλι του σπιτιού του.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Οι νέοι Ιερομάρτυρες Αρκάδιος και Γαβριήλ οι Ιβηρίτες (†
11/09/1922): Ο Αρκάδιος γεννήθηκε το 1893 στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας.
Προσήλθε στη μονή Ιβήρων το 1912 κι εκάρη μοναχός σε αυτή το 1914. Το
ίδιο έτος χειροτονήθηκε και διάκονος. Το 1916 μαθήτευσε στην Αθωνιάδα
Σχολή. Κατά το μοναχολόγιο της μονής «εφονεύθη μαρτυρικώς εν Κυδωνίαις
υπό των Τούρκων κατά την υποχώρησιν των Ελλήνων εκ Μικράς Ασίας το
1922». Ο Γαβριήλ γεννήθηκε στη Μπέροβα (σήμερα Βερτίσκος του Λαγκαδά)
το 1886. Προσήλθε στην Ιερά Μονή Ιβήρων το 1904. Εκάρη μοναχός το 1907
και κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Είχε το ίδιο τέλος
με τον παραδελφό του Αρκάδιο, την ίδια ημερομηνία.Η μνήμη τους τιμάται
μαζί με όλους τους Μικρασιάτες Νεομάρτυρες Την Κυριακή προ της Υψώσεως
του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Ο ιερομάρτυς Ευμένιος ο Βατοπεδινός (κατά κόσμος Ελευθέριος
Σακαλής): γεννήθηκε στο Υψηλομέτωπο Λέσβου το 1983. Προσήλθε στην Μονή
Βατοπεδίου το 1910 και το 1912 εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος.
Το 1923 »κατακρεουργηθείς υπό των Τούρκων εν Μικρασία», κατά το
λακωνικό Βατοπεδινό Μοναχολόγιο, έστεψε τους μοναχικούς αγώνες με το
μαρτύριο του αίματος.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ἔχουν καταγραφεῖ τά φρικώδη μαρτύρια στόν Βουτζᾶ τριῶν ἐκ τῶν ἐπιφανεστέρων κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σμύρνης.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Ἀρχιμανδρίτου Ἰακώβου Ἀρχατζικάκη «ὃν οἱ
Τοῦρκοι προσέδεσαν ἐπὶ στασιδίου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου καὶ
καρφώσαντες διὰ λεπτῶν ἥλων ἐπὶ τοῦ μετώπου του ἡμισέληνον ἐκ
λευκοσιδήρου, ἀφῆκαν καὶ ἀπέθανεν ἐκ τῶν φρικτῶν ἀλγηδόνων».</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Τοῦ Προϊσταμένου τῆς κάτω συνοικίας τῆς Σμύρνης Ἀρχιμανδρίτου
Ἀθανασίου Νικολόπουλου «ὃν ἐπετάλωσαν εἰς τοὺς πόδας καὶ τὸ στῆθος».</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Τοῦ Προϊσταμένου τῆ Ἁγίας Τριάδος, Οἰκονόμου Μιχαήλ Κυριακοπούλου
«ὃν ἀπογυμνώσας (Τοῦρκος ἀξιωματικός) τελείως προσέδεσεν ἀπὸ τοῦ λαιμοῦ
διὰ σχοινίου εἰς τὴν οὐρὰν τοῦ ἵππου του καὶ καλπάζων ἔσυρεν πρὸς τὸ
Κορδελιό. Ἀμερικανὸς ναύτης ἐκ τῶν φρουρούντων τὴν ἀποθήκην τῶν
πετρελαίων τῆς Standard Oil Cy τοσοῦτον ἐξωργίσθη ὥστε ἐπυροβόλησε καὶ
ἐφόνευσε τὸν ἀξιωματικόν, καὶ ἀπαλλάξας τὸν ἀτυχῆ ἱερέα ἐπεβίβασεν ἐπὶ
ἀμερικανικοῦ πλοίου καὶ ἔστειλεν αὐτὸν εἰς Ἀθήνας» (Μητροπολίτου Ἐφέσου,
Χρυσοστόμου Χατζησταύρου. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος, Οἱ
κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἐκπαιδεύσεως τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελευταῖοι
διωγμοί τῶν Τούρκων, ἐκδ. Ἱ.Μ. Καισαριανῆς, Καισαριανή 2010 σ. 30).</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">– Στίς 15 Σεπτεμβρίου 1922 σφαγιάσθηκε στήν ὁμαδική σφαγή τῶν ἐκ
Μοσχονησίων Χριστιανῶν ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἰωάννης Εὐστρατίου, καθηγητής τῆς
Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας τῆς Ἱερᾶς Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης.
Στίς 30 Σεπτεμβρίου 1922 σφαγιάσθηκαν ὅλοι οἱ Ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς
Μητροπόλεως Κυδωνιῶν.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><em><strong>Κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή μαρτύρησαν 347 κληρικοί </strong></em><em>(από
το σύνολο των 459 ιερέων και διακόνων των εκκλησιαστικών επαρχιών
Εφέσου, Σμύρνης, Φιλαδελφείας, Ηλιουπόλεως, Ανέων, Κρήνης, Βρυούλων,
Περγάμου Αδραμυττίου, Μοσχονησίων και Κυδωνιών).</em></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">50.000 οι θανατωθέντες Σμυρναίοι…Αλέξανδρος, Παναγιώτης, Κυριάκος,
Δημητρός, Εμμανουήλ, Ελευθέριος, Ιωάννης, Νικόλαος… λίγα ονόματα από
τους 4.000 Αϊβαλιώτες που θανατώθηκαν εκείνες τις μέρες: Κωνσταντίνος,
Παναγής, Αμερσούδα, Ειρήνη, Ευάγγελος, Θηρεσία από τις Παλαιές Φώκιες
που οικτρά θανατώθηκαν μαζί με 3.500 Φωκαείς. Να αναφέρουμε τον τρόπο με
τον οποίο θανατώθηκε η προαναφερθείσα Ειρήνη, ήταν έγγυος 9 μηνών όταν
τη συνέλαβαν οι Τούρκοι. Άγρια όρμησαν επάνω της και με τη ξιφολόγχη της
άνοιξαν την κοιλιά για να δουν τι παιδί θα γεννούσε… Μάρτυρες στην
Προύσα: Νικόλαος, Φώτιος, Σταμάτης, Ιωάννης, Ραλλού, Βιργινία,
Χαρίκλεια, Νικόλαος, Φώτιος. Λίγα ονόματα μέσα στα εκατοντάδες χιλιάδες
που «χάλασαν», όπως έλεγε Μοσχονησιώτισσα γιαγιά, οι Τούρκοι. 3.361
Περγαμηνιώτες, 6.000 Μοσχονησιώτες… Κι ανάμεσα σ’ όλους αυτούς και μικρά
παιδιά όπως δεκάδες <strong>πρόσκοποι </strong>…</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><h4><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Οι μάρτυρες πρόσκοποι <strong>του Αϊδινίου και των Σωκίων<br />
</strong></span></span></h4><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>15 Ιούνη 1919:</strong> Μια μεγάλη δύναμη ανταρτών χτύπησε το
Αϊδινι. Τμήματα του πρόχειρα οργανωμένου Τουρκικού στρατού μαζί με
άτακτους (Τσέτες) άρχισαν να προσβάλουν την πόλη του Αϊδινίου, με
πολυβολισμούς και κανιονοβολισμούς απο τα νότια της πόλεως.<br /></span></span>
<span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>16 Ιουνίου 1919:</strong> Στη μεγάλη αυτή καταστροφή οι
Πρόσκοποι, μαζί με τον Τοπικό τους Έφορο Νικόλαο Αυγερίδη δεν έμειναν
αδρανείς και αρχίζουν να τρέχουν παντού να βοηθήσουν. Η μάχη προχωράει
προς το κέντρο της πόλεως και τα πυρά των Τούρκων πυκνώνου. Τότε
εμφανίζονται και οι πρώτες πυρκαγιές, οι οποίες παίρνουν γρήγορα
τρομερές διαστάσεις. Οι μάχες γίνονται σκληρές, μπροστά στην αριθμητική
υπεροχή των ανταρτών ο Ελληνικός Στρατός, αναγκάζεται να υποχωρήσει στα
υψώματα περιμένοντας ενισχύσεις.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο Τοπικός Έφορος, οι Αρχηγοί και οι Πρόσκοποι αδυνατούν όμως να
εγκαταλείψουν εγκαίρως την κόλαση αυτή, και να αφήσουν αβοήθητους τους
συγχωριανούς τους. Έτσι παραμένουν ακλόνητοι στις θέσεις τους ως γνήσιοι
Έλληνες Πρόσκοποι, προσφέροντας μέχρι την τελευταία στιγμή τις
υπηρεσίες τους προς τον πλησίον μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή της
πόλης. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να συλληφθούν 31 Πρόσκοποι μαζί με τον
Τοπικό Έφορο Νίκο Αυγερίδη και τους Αρχηγούς τους.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Το πρωί της 18ης Ιουνίου τους μεταφέρουν στις όχθες του Εύδωνα
ποταμού και καλούν πρώτο το Νίκο Αυγερίδη να αλλαξοπιστήσει και να
απαρνηθεί την Ελλάδα.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ ! αναφωνεί ο ήρωας Τοπικός Έφορος και εκτελείται. Την
ίδια τύχη είχε ορίσει η μοίρα και για τους υπόλοιπους Προσκόπους που
αναφωνώντας και αυτοί: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ! εκτελούνται ο ένας μετά τον άλλο.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΡΩΙΚΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΤΟΥ ΑΪΔΙΝΙΟΥ:</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">1. Νικόλαος Αυγερίδης (Ιδρυτής και Τ.Ε.)</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">2. Επαμεινώνδας Αναστασιάδης (μέλος Τ.Ε.)</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">3. Μιχαήλ Τσοχατζής (μέλος Τ.Ε.)</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">4. Φιλοκτήτης Αργυράκης (Αρχηγός 1ης Ο.Π.)</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">5. Μίνως Βεϊνόγλου (Αρχηγός 2ης Ο.Π.)</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">6. Αιμίλιος Παπαδόπουλος (Αρχηγός 3ης Ο.Π.)</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2013/08/a1222-aydin1.jpg"><img alt="" border="0" class=" alignright" height="285" src="https://mikrasiatwn.files.wordpress.com/2013/08/a1222-aydin1.jpg?w=193&h=285" width="193" /></a></span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">7. Ιωάννης Αβραάμ</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">8. Κωνσταντίνος Ανδρεάδης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">9. Ηρακλής Αντωνίου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">10. Δήμος Αραδούλης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">11. Γεώργιος Θεοδώρου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">12. Βασίλειος Ιωάννου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">13. Γεώργιος Ιωάννου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">14. Χρυσόστομος Κανάτας</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">15. Γεώργιος Καραγιαννόπουλος</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">16. Δήμος Καραμαούνας</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">17. Δημήτριος Κουγιουμτζής</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">18. Κυριάκος Μανθόπουλος</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">19. Εμμανουήλ Μαρινάκης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">20. Ευδόκιμος Μιναρεδζόγλου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">21. Θεοδόσιος Μιναρεδζόγλου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">22. Νικόλαος Μιναρεδζόγλου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">23. Γεώργιος Νικητόπουλος</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">24. Κωνσταντίνος Νομικός</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">25. Γεώργιος Παναγής</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">26. Γεώργιος Παπαδάκης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">27. Δημήτριος Πρωτοψάλτης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">28. Πλάτων Σαμιωτάκης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">29. Δημοσθένης Σακελλαρίδης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">30. Μάνθος Τσοχατζής</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">31. Ευστάθιος Χριστοδούλου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τρία χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 1922, νέα συμφορά έπληξε τους
Έλληνες Προσκόπους. Τα Σώκια, μικρή πόλη στον ποταμό Μαίανδρο, ήταν υπό
την κατοχή του Ιταλικού Στρατού, ο οποίος διατάχτηκε να παραδώσει την
περιοχή στα ελληνικά στρατεύματα. Οι τούρκικες αρχές είχαν ρίξει εδώ και
μήνες στη φυλακή πολλούς Έλληνες, μεταξύ των οποίων και τους
Προσκόπους. Μόλις πλησίασε ο Ελληνικός Στρατός, οι Τούρκοι πήραν
φεύγοντας και τους κρατούμενους, παρά τις υποσχέσεις που είχαν δώσει
στους Ιταλούς. Προσπαθώντας να τους καταδιώξουν έτσι όπως έφευγαν
άτακτα, οι Έλληνες στρατιώτες βρέθηκαν μπροστά στα πτώματα δεκαπέντε και
πλέον Ελληνόπουλων…</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΡΩΙΚΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ στα Σώκια:</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">1. Χρήστος Χριστίδης (Αρχηγός)</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">2. Γεώργιος Βενέτος</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">3. Βασίλειος Γεωργιάδης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">4. Δημήτριος Καραμηνάς</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">5. Θρασύβουλος Καραμηνάς</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">6. Δημήτριος Μελάς</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">7. Ευστράτιος Ματθαίου</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">8. Ιωάννης Στολίδης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">9. Γεώργιος Σαβράκης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">10. Βασίλειος Χαραλάμπους</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">11. Γεώργιος Χαραλάμπους</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">12. Γεώργιος Χατζημιχαήλ</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">13. Κωνσταντίνος Χειμωνίδης</span></span></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Και τόσων άλλων αγνώστων Μικρασιατών μαρτύρων, <span class="st">ὧν Σὺ Κύριε γινώσκεις τὰ ὀνόματα</span>.</strong></span></span></p>
<p>.</p>
<p>απόσπασμα από το <a href="https://mikrasiatwn.wordpress.com/2013/08/29/%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%82/" target="_blank">άρθο της Ένωσης Μικρασιατών Φοιτητών</a></p>
</div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-26166693446960303732021-09-13T00:00:00.003+03:002021-09-13T13:26:27.049+03:00Συλβαίν Γκουγκενέμ: Η δόξα των Ελλήνων<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> <span itemprop="item"></span></span></span>
</p><div class="site-content" id="content" style="height: auto !important;">
<div class="container"><div class="inner-wrapper">
<div class="content-area" id="primary" style="height: auto !important;">
<main class="site-main" id="main" role="main" style="height: auto !important;">
<article class="post-28551 post type-post status-publish format-standard has-post-thumbnail hentry category-3 tag-13 tag-466 tag-5464 tag-5 tag-3740 tag-5465" id="post-28551" style="height: auto !important;">
<div class="article-wrap-inner" style="height: auto !important;">
<div class="featured-thumb">
<span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img class="attachment-post-thumbnail size-post-thumbnail wp-post-image" height="336" src="https://cognoscoteam.gr/wp-content/uploads/2021/09/50373257._UY630_SR1200630_.jpg" width="640" /></span></span> </div>
<div class="content-wrap" style="height: auto !important;">
<div class="content-wrap-inner" style="height: auto !important;">
<div class="entry-content" style="height: auto !important;"><aside class="mashsb-container mashsb-main mashsb-stretched"><div class="mashsb-box">
</div>
</aside>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><em>Ορισμένες πολιτιστικές συνεισφορές του Βυζαντίου στην Ρωμανική
Ευρώπη (από τον 10ο αιώνα ως τις αρχές του 13ου αιώνα), μετ. Μενέλαος
Παπαϊωάννου- φιλ. επιμέλεια Ε. Κεκροπούλου, εκδόσεις Ενάλιος, Αθήνα,
Δεκέμβριος 2019, σελ. 526.</em></span></span></p>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Γράφει ο Σπύρος Κουτρούλης</span></span></p>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο συγγραφέας έγινε ιδιαίτερα γνωστός με το βιβλίο του «<strong>Ο Αριστοτέλης στο Μον Σαίν Μισέλ</strong>»
στο οποίο τεκμηριωμένα παρουσιάζει την αφομοίωση του αρχαίου ελληνικού
στοχασμού από τον μεσαιωνικό κόσμο της Δύσης. Όσα υποστήριξε προκάλεσαν
αναταραχή και αντιδράσεις στην γαλλική ακαδημαϊκή κοινότητα, η οποία σε
ένα βαθμό κυριαρχείται από ένα πνεύμα «πολιτικής ορθότητας» που στάθηκε
αντίθετο απέναντι στην έκθεση των γεγονότων και της πραγματικότητας.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Με το νέο αυτό βιβλίο ο συγγραφέας επιστρέφει πιο αναλυτικός για να
θυμίσει ότι οι Βυζαντινοί αντέγραφαν και έτσι διέσωσαν ένα μεγάλο μέρος
της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Το ίδιο έκαναν πολλά δυτικά
μοναστήρια που όμως είχαν προμηθευθεί αντίγραφα από το Βυζάντιο ή από
στοχαστές που αναγκαστικά μετακινήθηκαν στην Δύση μετά την Άλωση της
Πόλης. Τελικά «οι ευρωπαϊκές ελίτ ανακάλυψαν τους Έλληνες ιστορικούς,
τους τραγικούς και τους άλλους ποιητές, η επιμονή των οποίων στον
πολιτισμό και στην εκπαίδευση υπήρξε τεράστια. Στην διάρκεια του 14ου
και του 15ου αιώνα, πολυάριθμοι Ιταλοί πήγαν στην Κωνσταντινούπολη για
να μάθουν ελληνικά. Για εκείνους δεν υπήρχε καμμία διαφορά ανάμεσα στον
ελληνισμό της αρχαιότητας και στο Βυζάντιο. Η ανανέωση του θεάτρου τον
16ο και 17ο αιώνα προήλθε εν μέρει από την ανάγνωση των αρχαίων κειμένων
(χωρίς τον Ευριπίδη, ο Ρακίνας δεν θα μπορούσε να συνθέσει ορισμένα
έργα του)» (σελ. 32).</span></span></p>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο Σ. Γκουγκενέμ μνημονεύει την σκέψη του Θεόδωρου Μετοχίτη για τα
χαρακτηριστικά του Βυζαντίου «μετέχουμε του λαού και της γλώσσας των
αρχαίων Ελλήνων και είμαστε οι διάδοχοί των» (σελ. 41) για να συμπεράνει
ότι «αυτή η αυτοκρατορία, η οποία αποκλήθηκε «ανατολικορωμαϊκή» έγινε
σταδιακά μια αυτοκρατορία ελληνική» (σελ. 42). Πράγματι η ελληνική
γλώσσα ήταν η γλώσσα του κράτους και της θρησκείας. Η βυζαντινή
αυτοκρατορία «ήταν σαφώς, παρά την πολυεθνική της διάσταση, μια ελληνική
αυτοκρατορία, ενώ και οι γείτονες της την θεωρούσαν έτσι, και της
οποίας η ενότητα βασιζόταν στην ισχύ της εξουσίας, στην κυριαρχία που
ασκούσε η Ορθοδοξία και στην χρήση της ελληνικής ως επίσημης γλώσσας»
(σελ. 73). Στα σχολεία διδασκόταν ο Όμηρος, ο Ησίοδος, οι τραγωδίες, ο
Δημοσθένης, ο Αριστοτέλης, ο Ευκλείδης, ο Πτολεμαίος.</span></span></p>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο συγγραφέας έχει μελετήσει σε βάθος και όλες τις πλευρές του
βυζαντινού πολιτισμού ώστε η πληροφόρηση που μας παρέχει είναι πολύτιμη
όχι μόνο για τον δυτικό αναγνώστη αλλά και τους Έλληνες που θεωρητικά θα
πρέπει να είναι περισσότερο εξοικειωμένοι. Ιδιαίτερα χρήσιμοι στάθηκαν
στην προσπάθεια του πολλοί νεότεροι Έλληνες ιστορικοί όπως ο Σ.Βρυώνης, η
Ε.Αρβελέρ, η Αντωνιάδου-Μπιμπίκου και ο Β.Τατάκης.<br />Σημαντική είναι η
επισήμανση που διατυπώνει: στο Βυζάντιο τον 6ο αιώνα δημιουργείται το
νοσοκομείο που καλείται να θεραπεύσει τον ασθενή, σε αντίθεση με την
λατινική Ευρώπη που γνώριζε μόνο το άσυλο (σελ. 120).</span></span></p>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο Σ.Γ. μνημονεύει τον Ιωάννη Σκώτο Εριγένη που μετάφρασε Μάξιμο
Ομολογητή και Γρηγόριο Νύσσης , ενώ το σημαντικότερο έργο του «Περί
φύσεων» είναι «μία σύνθεση νεοπλατωνικής και πατερικής έμπνευσης» (σελ.
212).</span></span></p>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τελικά «το Βυζάντιο χρησίμευσε σαν ενδιάμεσος, σαν σταθμός, σαν
γέφυρα – σύμφωνα με τις μεταφορικές εκφράσεις που επιλέγουν- ανάμεσα
στην αρχαία κουλτούρα και στην μεσαιωνική Ευρώπη» ( σελ. 386).</span></span></p>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong><a href="https://ardin-rixi.gr/archives/220296">ΑΡΔΗΝ</a></strong></span></span></p>
<figure class="wp-block-image"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img alt="" src="https://i1.wp.com/ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2020/05/97452569_3878712485532464_2313256354694823936_n.jpg?resize=250%2C368&ssl=1" /></span></span></figure>
<h2><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="http://www.enalios.gr/product/1020/%CE%B7-%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CF%89%CE%BD">ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ</a></span></span></h2></div></div></div></div></article></main></div></div></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-26995944019753262932021-09-13T00:00:00.002+03:002021-09-13T13:24:33.251+03:00Γενοκτονία - Γυναικοκτονία - Παιδοκτονία <p> </p>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7070007127013206364" itemprop="description articleBody">
<p> </p><div class="post-body entry-content" id="post-body-6655786074750733069" itemprop="description articleBody" style="line-height: 1.4; position: relative; width: 620px;"><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: #d5f2e5; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><span style="font-size: large;"><br /></span></h3><div class="post-body entry-content" id="post-body-3036822114169403643" itemprop="description articleBody" style="background-color: #d5f2e5; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 1.4; position: relative; width: 620px;"><div dir="ltr"><span style="font-size: large;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image: initial; border-width: 1px; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px;"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8ZxOc0EdabGFX8XZFFv28e-G3ttnsOHht0a9pLW_rnBO25_dgWIQ64ySTsLne6_mTkeO-aBLCt39g6dlnTtuRx2U9KrT36i2_Ujg8RHR8vYXpo39WhRW5aBXQWP1qcfM7bcp6Q97aFfQ/s640/GYNEKOKTONIA+EXOF-01.jpg" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px;" /></span><br /><br /><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image: initial; border-width: 1px; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px;"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipPBUdhHGCfjahZDUA-FbDYr7jyHk5PSS5__Tj9vSmNDBoRC_xpfeoB2dJUgV-0sbMuowTh1Nop_LmnRZ1WN5nIrOE43CqePY2VrTiQdZvekCCj_8kdrq8lvBkDRzTlp7OUQutBCRJXYE/s640/gynaikoktonia_.jpg" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px;" /></span><br /><br /></span><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;">Θ. Μαλκίδης </span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;">Από την ομιλία στην Κόρινθο για τη Μικρά Ασία </span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η
ιστορία των Ελλήνων που ζούσε στον Πόντο, στην Ιωνία, τη Θράκη, την
Καππαδοκία, ξεκινά χιλιάδες χρόνια πριν. Μία ιστορία με μεγάλη προσφορά,
που διακόπηκε από τη Γενοκτονία: Μαζική βία, συλλήψεις γυναικών και
παιδιών, βίαιοι εξισλαμισμοί, πορείες θανάτου, δολοφονίες, διώξεις,
εκτοπίσεις, εγκλήματα, προσφυγιά. Σχεδόν 1.000.000 Έλληνες από ένα
πληθυσμό πάνω από 2.800.000 εξαφανίσθηκαν, εξόντωση η οποία αποτελεί
γενοκτονία, στον τύπο της σύμφωνα με το άρθρο 2 της Σύμβασης του ΟΗΕ για
την πρόληψη και την καταστολή της γενοκτονίας και</span></span><span style="font-family: Arial; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; font-variant-ligatures: inherit; font-weight: inherit;"> στην ουσία της έννοιας της γενοκτονίας.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: Arial; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; font-variant-ligatures: inherit; font-weight: inherit;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: Arial; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; font-variant-ligatures: inherit; font-weight: inherit;"><span><a name="more"></a></span><span><a name='more'></a></span><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;"><a name="more"></a><br /></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;">Το
οργανωμένο σχέδιο βίας εξαφάνισε την ιστορία του ελληνικού πληθυσμού
και οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους στο θάνατο και εκατομμύρια στην προσφυγιά
στην Ελλάδα και αλλού. Στη συνέχεια, η τραγωδία, ενός σημαντικού και
ιδιαίτερης αξίας μέρους του ελληνικού λαού, συνδυάστηκε και με την
καταστροφή και τον ακρωτηριασμό της μνήμης και της ταυτότητας.Όσοι από
τους πρόσφυγες του 1922-1923 οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο
αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα που δυσχέραναν την ήδη τραγική πορεία
τους κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας. Από αυτήν την διαδρομή προέκυψαν
χιλιάδες ιστορίες που εκτυλίχθηκαν στην Τουρκία, την πρώην Σοβιετική
Ένωση, τη Συρία, το Ιράν, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, σε όλον τον
κόσμο. Όσοι σώθηκαν, μαζί με τους συγγενείς τους, τις προαιώνιες εστίες
τους, τις εκκλησίες και τα σχολεία τους, τις ανθηρές κοινότητές τους,
έχασαν και το δικαίωμα στην ιστορική αναφορά, στην προέλευση και τη
μνήμη. Η νέα δυναμική της δεκαετίας του 1980 και του 1990 που
συνδυάστηκε με την επιστροφή της ιστορίας στο προσκήνιο, με το αίτημα
για την μνήμη, την αναγνώριση της γενοκτονίας, με τις νέες διεκδικήσεις
των σωματείων, των συλλόγων και των ομοσπονδιών, δημιούργησε νέα
δεδομένα, δηλαδή τη δημιουργική και την παραγωγική μνήμη και ειδικότερα
με τη διεθνή ανάδειξη του ζητήματος.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;"> Η
Γενοκτονία των Ελλήνων, η Γυναικοκτονια, η Παιδοκτονια, είναι ένα
ζήτημα και η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση όλων των
θεσμών της διεθνούς κοινότητας, να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία που
διαπράχθηκε και να αποκαταστήσουν με αυτόν τον τρόπο, την ηθική βλάβη
που υπέστησαν τα θύματα.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;">Το
έγκλημα της Γενοκτονίας ορίζει τις υποχρεώσεις όχι μόνο στο κράτος που
διέπραξε τη γενοκτονία αλλά σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα να μην
αναγνωρίσει ως νόμιμη μία κατάσταση που δημιουργείται από ένα διεθνές
έγκλημα, να μη βοηθήσει τον εκτελεστή ενός διεθνούς εγκλήματος να
διατηρήσει την παράνομη κατάσταση. Επιβάλλει δηλαδή στη διεθνή κοινότητα
μία υποχρέωση να μην αναγνωρίσει μία παράνομη κατάσταση ως αποτέλεσμα
μίας γενοκτονίας και να προβεί στις ενέργειες επανόρθωσης, αποκατάστασης
και αποζημίωσης.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;">Σήμερα
που άλλοι λαοί υφίστανται από κράτη νέες γενοκτονίες πρέπει να γίνει το
πρώτο βήμα για την αναγνώριση του εγκλήματος της Γενοκτονίας των
Ελλήνων. Πολλοί που επιδίωξαν με τη βία και την πολιτική να εξαφανιστεί ο
Ελληνισμός και ο πολιτισμός του δεν το κατάφεραν. Ο ελληνικός λαός έχει
δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την αναγνώριση των εγκλημάτων και
αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του. Μάλιστα όσο μεγαλύτερη είναι η
αδικία, όταν σχεδόν το 50% των Ελλήνων εξαφανίσθηκαν όσο περισσότερο
χρόνο αποκρύφτηκαν τα γεγονότα, τόσο πιο έντονη είναι η επιθυμία για μια
τέτοια αναγνώριση. Αναγνώριση η οποία είναι ένας ουσιαστικός τρόπος
πάλης ενάντια στο έγκλημα της γενοκτονία, αναγνώριση που αποτελεί μία
επιβεβαίωση του δικαιώματος ενός λαού να γίνει σεβαστή η ύπαρξή του
σύμφωνα με το δίκαιο και την ιστορική αλήθεια.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span lang="EN-US" style="border: 0px; font-family: Arial; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span></div><div class="separator" style="background-color: white; border: 0px; clear: both; color: #444444; font-family: Verdana, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisDPwf5OruB-N9k4y3WOVXd6YOLI4YUqiy2_n6hvReSLccdgsXdl9peLJJjDAIRPxxMIqw-BpI9B1122XIKkBCasQVwLkQq6tRH882hqTiMr4ctFbvxnbCa8ZzGXkbUeIZLfDdn39lf1Y/s1600/%25CE%2593%25CE%25A5%25CE%259D%25CE%2591%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%25CE%259A%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%2595%25CE%259E%25CE%25A9%25CE%25A6%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%259B%25CE%259F.jpg" style="border: 0px; color: #444444; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 1em; padding: 0px; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisDPwf5OruB-N9k4y3WOVXd6YOLI4YUqiy2_n6hvReSLccdgsXdl9peLJJjDAIRPxxMIqw-BpI9B1122XIKkBCasQVwLkQq6tRH882hqTiMr4ctFbvxnbCa8ZzGXkbUeIZLfDdn39lf1Y/s640/%25CE%2593%25CE%25A5%25CE%259D%25CE%2591%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%25CE%259A%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%2595%25CE%259E%25CE%25A9%25CE%25A6%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%259B%25CE%259F.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: none; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; max-height: 85%; max-width: 600px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: bottom;" width="640" /></span></a></div><span style="font-size: large;"><br /><br /> <br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK-68AGSU_eoLFb2UMSE8UspNOXjc1qmPdc8VgqNRxKKROJhqsP8Ao3fiN4Joo_Xd3uOSaKXeZvu0uv6vl0Zj1_4CZLh8W3dpjKzc2qelAbNNBL8AyBRMNwGKMt_1X_3qs5v61ux9MMTM/s1600/2a746-xakemalismos-01.jpg" style="color: #235fa3; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK-68AGSU_eoLFb2UMSE8UspNOXjc1qmPdc8VgqNRxKKROJhqsP8Ao3fiN4Joo_Xd3uOSaKXeZvu0uv6vl0Zj1_4CZLh8W3dpjKzc2qelAbNNBL8AyBRMNwGKMt_1X_3qs5v61ux9MMTM/s640/2a746-xakemalismos-01.jpg" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="640" /></span></a></div><span style="font-size: large;"><br /></span></div></div></div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard"></span><span style="font-size: large;"><b>http://malkidis.blogspot.com/2021/09/blog-post_41.html</b></span><br /></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-72723423825470685872021-09-10T13:29:00.007+03:002021-09-13T13:42:48.153+03:00Ο ΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΠΤΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ» ΤΗΣ ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑΣ ΤΟΥ…<span style="font-size: large;"><a href="http://ggrigoriadis.blogspot.com"><b>ggrigoriadis.blogspot.com</b></a></span><span style="font-size: large;"></span><div class="entry"><div class="wp-block-image"><figure class="aligncenter"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img height="400" src="https://seisaxthia.files.wordpress.com/2021/09/e5b4e-mikis-theodorakis-1983.jpg" width="640" /></span></span></figure></div><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"><a href="https://ggrigoriadis.blogspot.com/2021/09/blog-post.html">Γρηγόρης Γρηγοριάδης</a></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Ο Μίκης Θεοδωράκης, ανήκει πια στην Ιστορία. Η υποκρισία, όμως και η
«πτωματεμπορία» που συνόδευσε το θάνατό του, είναι εδώ και, όπως
φαίνεται, θα παραμείνει. Κάποια στιγμή, είναι ανάγκη να ειπωθούν μερικά
πράγματα με το όνομά τους.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Για το καλλιτεχνικό «μέγεθος» του Μίκη, έχει αποφανθεί τελεσίδικα η
ίδια η ζωή. Αλλά αυτό δε συνέβη τώρα, έχει συμβεί εδώ και δεκαετίες.
Δεκαετίες, στις οποίες δε βλέπαμε ούτε με τα κιάλια το σημερινό
«αριστεροδέξιο πανηγυράκι πένθους» για τον άνθρωπο που υπέγραψε με τη
μουσική του τη νεότερη Ιστορία αυτής της χώρας. Κι ο Μίκης αυτό το
ήξερε. Δεν ήταν αυτή η αναγνώριση, την οποία επιζητούσε. Αυτό που
επιζητούσε κυρίως (γιατί είναι αλήθεια ότι το επιζητούσε και δεν είναι
προσβλητικό να αναφέρει κανείς την αλήθεια) ήταν η αναγνώριση του
«εθνικής εμβέλειας» ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"> του ρόλου, ακόμα και ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από τον
καλλιτεχνικό. Και η «πολιτική διαθήκη» του, στην οποία «κληροδότησε»
στην ηγεσία του ΚΚΕ τα «πολιτικά δικαιώματα χρήσης» του ονόματος και της
διαδρομής του, με αυτό το σκεπτικό συντάχθηκε και, όπως φαίνεται,
υπηρέτησε μάλλον εύστοχα αυτή του την επιδίωξη.</span><p></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"><span id="more-65626"></span></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Στη μακρά διαδρομή των χρόνων, η σχέση του Μίκη με την ηγεσία του
(ρεβιζιονιστικού) ΚΚΕ πέρασε από αρκετές ανακατατάξεις. Στη δεκαετία του
’60, ως επικεφαλής των Λαμπράκηδων, έδωσε σκληρή μάχη για την ήττα της
αριστερής αμφισβήτησης της δεξιάς, ηττοπαθούς γραμμής των
Χρουστσιωφικών-Κολλιγιαννικών αναθεωρητών και της μεταζαχαριαδικής ΕΔΑ.
Ήταν η περίοδος που σφυρηλατήθηκαν οι – σταθερά καλές για όλο το
υπόλοιπο διάστημα – σχέσεις του Μίκη με την ηγεσία του ΚΚΣΕ. Η
τελευταία, στο πρόσωπο του Μίκη έβλεπε ένα πολύτιμο «asset»: το
καλλιτεχνικό κύρος του, οι αγωνιστικές περγαμηνές του, η διεθνής
αναγνώρισή του ήταν σημαντικά «όπλα» για την απομόνωση κάθε
μαρξιστικής-λενινιστικής φωνής που έδινε τη μάχη ενάντια στην προδοσία
της Τασκένδης και της 6ης Ολομέλειας, την πραξικοπηματική,
αντικαταστατική και άνανδρη καθαίρεση της ηγεσίας του επαναστατικού ΚΚΕ
και τη μετατροπή του σε κόμμα-φερέφωνο του χρουστσιωφικού ρεβιζιονισμού.
Από την άλλη μεριά, ο ίδιος ο Μίκης – για τον οποίο μπορεί κανείς
βάσιμα να πει ότι η σεμνότητα και η μετριοφροσύνη δεν περιλαμβάνονταν
στα πολλά προτερήματά του – παρά την, σε προσωπικό επίπεδο, αναγνώρισή
του προς το πρόσωπο του Ζαχαριάδη (είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΝΖ ήταν ο
ΜΟΝΟΣ από ολόκληρη την ηγεσία του ΚΚΕ τόσο πριν, όσο και μετά την 6η
Ολομέλεια για τον οποίο ο Μίκης εκφραζόταν εγκωμιαστικά σε προσωπικό
επίπεδο, παραδεχόμενος ότι ήταν ανώτερος από αυτόν τον ίδιο σε πολιτικές
ικανότητες, ακτινοβολία, εμβέλεια κλπ.), επένδυσε στη σχέση αυτή,
οπωσδήποτε και με όρους προσωπικής φιλοδοξίας την οποία, για να είμαστε
ειλικρινείς, ουδέποτε έκρυψε.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Από την άποψη αυτή, η τελευταία επιστολή του Μίκη προς τον ΓΓ της ΚΕ
του ΚΚΕ, η οποία έτυχε μεγάλης δημοσιότητας και εγκωμιαστικών, έως
διθυραμβικών σχολίων στην Αριστερά, εμπεριείχε καταρχήν ένα βασικό
στοιχείο πολιτικής συνέπειας: πέρα από το ότι η μουσική του εξέφρασε
τους αγώνες συνολικά της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος μιας
ολόκληρης περιόδου, από καθαρά πολιτική άποψη, τι άλλο ήταν ο Μίκης παρά
το πιο «λαμπρό» ίσως «όνομα» που ανέδειξε ο ρεβιζιονιστικός πολιτικός
χώρος στην Ελλάδα; Κι αντίστροφα, ποιος άλλος χώρος θα ήταν
καταλληλότερος για την «υπεράσπιση» της υστεροφημίας του, ενάντια στη
λήθη του χρόνου; Μπορεί να ακούγεται «ψυχρό» και κυνικό, όμως ο Μίκης –
πέραν του αναπόφευκτου συναισθηματισμού που φέρνει η συνειδητοποίηση ότι
πλησιάζει κανείς προς το βιολογικό του τέλος – προχώρησε στην επιλογή
αυτή με πλήρη συνείδηση και πολιτική ενάργεια.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Προφανώς, ο Μίκης γνώριζε ότι η γνωστοποίηση αυτής της επιστολής θα
λειτουργήσει ως ένα πολύ μεγάλο «δώρο» προς την ηγεσία του ΚΚΕ, ειδικά
σε μια περίοδο που, ως αποτέλεσμα και των αδιεξόδων της ρεβιζιονιστικής
γραμμής της, η επιρροή της στο λαό και τους εργαζόμενους βρισκόταν και
εξακολουθεί να βρίσκεται σε υποχώρηση και σταθεροποιείται σε επίπεδα της
δεκαετίας του ’90, χωρίς όμως τη δικαιολογία της πρόσφατης
ήττας-διάλυσης της ΕΣΣΔ και της διάσπασης του Κόμματος. Είναι, επίσης,
γνωστό και δεδομένο ότι η πραγματική γνώμη του Μίκη για τα περισσότερα
στελέχη της ηγεσίας του ΚΚΕ δεν ήταν και η καλύτερη (σε μια
συνέντευξη-ποταμό που έδωσε στη δημοσιογράφο της ΕΡΤ Β. Φλέσσα, το 2010,
ουσιαστικά περιγράφει πώς αξίωνε από την ηγεσία του ΚΚΕ να τον
«προσλάβει» στο ΠΓ(!) προκειμένου να δεχθεί την πρότασή της να αναλάβει
την ηγεσία ενός «πανδημοκρατικού μετώπου» (με ΕΔΑ, ΚΚΕες κλπ.) απορώντας
πως τα συγκεκριμένα στελέχη του τότε ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ μπόρεσαν να
αρνηθούν την εξωφρενική, ομολογουμένως, αξίωσή του, συγκρίνοντας τον
ίδιο με αυτά, με βάση τη διαδρομή και τις ικανότητές τους).</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Για να πούμε την αλήθεια, το «παράπονο» του Μίκη προς την ηγεσία του
ΚΚΕ έχει βάση. Χάρη στο διεθνές και εσωτερικό κύρος και τις αγωνιστικές
περγαμηνές ανθρώπων όπως ο Μίκης κι ο Γλέζος, μπόρεσε μια χούφτα
εγκάθετων της Τασκένδης να επιβάλλουν τη θέληση του Χρουστσιωφικού ΚΚΣΕ
στο επαναστατικό ΚΚΕ. Γιατί μπορεί μεν τις αποφάσεις στην 6η και την 7η
Ολομέλεια να τις πήραν με τη βία των όπλων και τον ωμό εκβιασμό, αλλά
για να μπορέσει η νέα καθοδήγηση να γίνει αποδεκτή από τους χιλιάδες
αγωνιστές στους τόπους εξορίας, στις φυλακές, στις παράνομες οργανώσεις,
στις νόμιμες δομές κλπ., αυτό μπόρεσε κι έγινε κατορθωτό – πέραν του
γενικότερου κύρους της ΕΣΣΔ – και λόγω του ότι μια σειρά στελέχη όπως
αυτά που προαναφέραμε (με το Μίκη στην πρώτη γραμμή αυτών) έριξαν το
βάρος του κύρους τους υπέρ της «άρσης του ανώμαλου εσωκομματικού
καθεστώτος» όπως βάφτισαν ξεδιάντροπα οι ρεβιζιονιστές τη νόμιμη
καθοδήγηση του επαναστατικού ΚΚΕ. Με την έννοια αυτή, ήταν η νέα
καθοδήγηση του ΚΚΕ αυτή που «χρωστούσε» στο Μίκη κι όχι το αντίθετο. </span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Κι έπειτα, ποιο ακριβώς «παράπτωμα» θα μπορούσε αργότερα η ηγεσία
αυτή να «φορτώσει» στο Μίκη, που δεν είχε ήδη διαπράξει και η ίδια; <i>Μήπως τη συνεργασία με τη Δεξιά;</i>
Μα δεν ήταν το ΚΚΕ και ο ενιαίος ΣΥΝ που επίσημα συνεργάστηκε με τη ΝΔ
στις κυβερνήσεις Τζανετάκη και Ζολώτα (στη δεύτερη ΚΑΙ με το ΠΑΣΟΚ);
Επειδή ο Μίκης συνέχισε στην ίδια ρότα, όταν το ΚΚΕ σταμάτησε – χωρίς
ΠΟΤΕ, ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ, να κάνει αυτοκριτική (πέρα από κάποια μισόλογα
κι αυτά θολά και αλληλοαναιρούμενα) για τις τότε επιλογές του; <i>Ή</i> <i>μήπως μιλάμε για τη στάση και των δυο πλευρών την περίοδο των μνημονίων; </i>Μα
τότε, ο Μίκης πήρε τουλάχιστον ξεκάθαρη θέση υπέρ του αγώνα για την
εθνική ανεξαρτησία κι ενάντια στην νέα εθνική υποδούλωση, σε σχέση με
την ηγεσία του ΚΚΕ. Κι αν ο πρώτος «τσίμπησε» ως ένα βαθμό στη «φόλα»
του ΣΥΡΙΖΑ, το δεύτερο με την «περίεργη» στάση του «αναχωρητισμού» του
από τον πολιτικό αγώνα, δεν ήταν εκείνο που έστρωσε το δρόμο στον Τσίπρα
να εμφανιστεί στο λαό ως «σωτήρας με άμεση πρόταση διεξόδου»; Ή, τέλος,
<i>μήπως μιλάμε για τη στάση του Μίκη στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών; </i>Γιατί,
αν από τη μια μεριά βάλουμε τη (λαθεμένη) επιλογή του Μίκη να μιλήσει
στο συλλαλητήριο του Συντάγματος κι από την άλλη την ουσιαστική άρνηση
του ΚΚΕ να διεξάγει αγώνα για την ματαίωση της υπογραφής της, αλλά και
την ιταμή αποκήρυξη των ιστορικών θέσεων της ΚΔ και του ίδιου του
επαναστατικού ΚΚΕ για το σλαβομακεδονικό ζήτημα, η ζυγαριά των ιστορικών
ευθυνών βαραίνει ασυζητητί προς τη δεύτερη πλευρά…</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Όμως, από την άλλη μεριά, ο Μίκης ως ευφυές πολιτικό ον γνώριζε
επίσης ότι το εναπομείναν ΚΚΕ (μιας και η δεύτερη ρεβιζιονιστική φράξια
του πάλαι ποτέ ΚΚΕες έχει πρακτικά διαλυθεί) είναι όντως ο μοναδικός
πολιτικός χώρος στον οποίο μπορούσε να απευθυνθεί προκειμένου να
διασφαλίσει ακηλίδωτη και ανεξίτηλη την υστεροφημία του. Να μιλήσουμε
ωμά και καθαρά. Πού αλλού θα μπορούσε να απευθυνθεί; Στη Δεξιά και δη
στην οικογένεια Μητσοτάκη, που τον άφησαν να φτάσει στο τέλος σε
συνθήκες ένδειας και απαξίωσης (όπως αναγκάστηκε η κόρη του να
καταγγείλει); Στον ακροδεξιό εσμό, που αξιοποίησε το λάθος του
Συντάγματος για να επιτεθεί συνολικά στην Αριστερά και το κίνημα; Ο
Μίκης δεν είχε καμία αυταπάτη: το μόνο που μπορούσε να περιμένει από το
σκυλολόι αυτό ήταν μια αξιοπρεπή και «γκλαμουράτη» κηδεία. Μετά το
3ημερο πένθος, ο Μίκης για την αστική τάξη θα ήταν πλέον άχρηστος και η
πολιτική λήθη και μετατροπή του σε ένα «άχρωμο μουσικό εικόνισμα» πλάι
σε τόσα άλλα στο χώρο της τέχνης και της μουσικής, προδιαγεγραμμένη.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Αλλά μήπως είχε την επιλογή να μην στείλει καμία επιστολή; Να φύγει
δηλαδή από το ζωή με τη ρετσινιά του «διαφιλονικούμενου» από τη Δεξιά,
του «εθνικοπατριώτη» που στα στερνά «τα γύρισε»; Μα, τότε, σε λίγα
χρόνια και με τη φόρα που’χει η πάρει η νεοταξίτικη ιδεολογική επέλαση
στην Αριστερά, το όνομα του Μίκη θα κοσμούσε μάλλον τις σελίδες της
πολεμικής προς το «προδοτικό εθνικοπατριωτικό παρελθόν της ΕΑΜικής
Αριστεράς» παρά τις σελίδες της απότισης τιμής σε έναν λαϊκό αγωνιστή
και, μάλιστα, του μεγέθους που ο ίδιος ο Μίκης απέδιδε στον εαυτό του
(το τονίζω αυτό γιατί εδώ συζητάμε για την ερμηνεία της στάσης του κι
όχι τη δική μας αποτίμηση)! Για να γίνει κατανοητό τι «τύχη» περίμενε
την υστεροφημία του Μίκη αν δεν έστελνε την επιστολή που έστειλε στον Δ.
Κουτσούμπα, αρκεί να πούμε ότι οι διθύραμβοι για την αποστολή της από
πλευράς ατόμων και συλλογικοτήτων της <i>πέραν του ΚΚΕ</i> Αριστεράς,
σε όχι λίγες περιπτώσεις ξεπέρασαν σε όγκο και παλμό τους διθύραμβους
από πλευράς του ίδιου του ΚΚΕ(!!!), με το «σκεπτικό» ότι ο Μίκης, έστω
στο τέλος, «πήρε θέση», «δεν χάρισε τον εαυτό του στην ακροδεξιά»,
«επέλεξε να είναι ένας από εμάς» κλπ. κλπ. Είναι κατανοητό στον
οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη πολιτική νοημοσύνη, το πόσο εύκολα το
παραπάνω σκεπτικό μπορούσε να είναι κατά 180 μοίρες αντίστροφο, αν η
επιστολή αυτή δεν είχε αποσταλεί. Κι ο Μίκης, ο συγκεκριμένος άνθρωπος,
με τη συγκεκριμένη διαδρομή, ψυχοσύνθεση, αντίληψη για τον εαυτό του και
τους γύρω του κλπ. ήταν, απλά, ΑΔΥΝΑΤΟ να επιτρέψει κάτι τέτοιο να
συμβεί…</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Στο τέλος, βέβαια, της ημέρας το ερώτημα παραμένει: ποια είναι η
αποτίμηση του Μίκη όχι ως καλλιτεχνικού μεγέθους (αυτό είναι δεδομένο
και τεράστιο χωρίς συζήτηση), αλλά ως πολιτικού υποκειμένου; Πέρα από
υποκειμενικά, ανθρώπινα χαρακτηριστικά, προτερήματα και αδυναμίες (κι
από τέτοιες όχι μόνο ο Μίκης, αλλά όλοι μας έχουμε ουκ ολίγες), στο
πρόσωπο του Μίκη Θεοδωράκη αποτυπώθηκε με ανάγλυφο και δραματικό συνάμα,
τρόπο το Φως και η Τραγωδία της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος στη
χώρα μας. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ του Μίκη, είναι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ της μετά
το τραγικό ’56 Αριστεράς στην Ελλάδα, είναι απλά ΑΔΥΝΑΤΟ να ξεκοπεί από
αυτήν. Η καλύτερη, λοιπόν, αποτίμηση της προσφοράς, τέτοιας ή
αλλιώτικης, του Μίκη Θεοδωράκη, είναι η μελέτη και αποτίμηση της πορείας
αυτής της Αριστεράς στη χώρα μας. Δύσκολο έργο, ειδικά στο βαθμό που τα
σημερινά πολιτικά υποκείμενα της Αριστεράς είναι τα ίδια μέρος του
προβλήματος, προϊόντα της κρίσης και της διάλυσής της. </span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό που σήμερα μπορεί να ειπωθεί, είναι
τούτο: ο Μίκης έγινε μεγάλος, πέρα από τις ατομικές του ικανότητες,
γιατί βρέθηκε μέχρι κάποια στιγμή να πολεμά και να δημιουργεί μέσα σε
ένα πραγματικό λαϊκό κίνημα. Ένα κίνημα που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν
έγραφε ανακοινώσεις, καλώντας το λαό να «βγάλει συμπεράσματα» και μετά
να «ψηφίσει στην κάλπη το γαρύφαλο», αλλά έβγαζε τα συμπεράσματα στη
μάχη, με το όπλο στο χέρι, «πολεμώντας και τραγουδώντας». Στην πορεία
του αυτή, ασφαλώς και έκανε λάθη, σε κάποιες στιγμές έπεσε ακόμα και
θύμα προδοσίας. Όμως, ένα κίνημα που μάχεται, θα βρει την έκφρασή του
και σε μια ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΤΕΧΝΗ. Αυτή η τέχνη βγαίνει, μαζί με όλες τις
αντιφάσεις της μέσα από το έργο του Μίκη, για τη ακρίβεια εκείνο το
τμήμα του που εξέφρασε τον απόηχο, «φιλτραρισμένο» έστω μέσα από τα
ρεβιζιονιστικά γυαλιά, της ύπαρξης του επαναστατικού ΚΚΕ («114», ΕΔΑ,
χούντα, πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια) και γι’αυτό έφερε τον ίδιο το Μίκη
σε κάθε λαϊκό σπίτι με το μικρό του όνομα. Αυτό το δίδαγμα ας
κρατήσουμε για το μέλλον. Οι επόμενοι «Μίκηδες» θα γεννηθούν μέσα από τα
επόμενα «ΕΑΜ». Αν τα επόμενα «ΕΑΜ» δεν επαναλάβουν τα λάθη τους, οι
νέοι «Μίκηδες» πιθανότατα θα αποφύγουν τις αντιφάσεις των παλαιών. Άλλος
δρόμος, δεν υπήρξε ποτέ, ούτε θα υπάρξει…</span></p><p><a href="https://seisaxthia.wordpress.com/2021/09/05/%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%83-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%cf%80%cf%84%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%b1%ce%ba%ce%b5%cf%83-%cf%84%ce%b7%cf%83-%cf%85%cf%83%cf%84/"><span style="font-size: large;"><b> seisaxthia.wordpress.com</b></span></a></p><p> </p></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-11272833048468494402021-08-05T10:26:00.004+03:002021-08-05T10:26:28.901+03:00Θεοτόκος, η μητέρα του Φωτός <p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="post-header">
</div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="post-body entry-content" id="post-body-8800284463720634029" itemprop="description articleBody">
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span></span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE1_q4oP0CEEqTRJVI3yT4LzJBuJrazdY3cJEy3UP8yg2KfQUnPxM8GQ2FWCPcjlnWc5tVnvZQPBIFhdlR6K6PIJku3uiEt4qMV_LdRykc-5I7ME27qpJ7cvboSlkDlj-6hXxQZhnaUIc/s267/%25CE%2598%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CF%258D%25CE%25BA%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="189" data-original-width="267" height="453" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE1_q4oP0CEEqTRJVI3yT4LzJBuJrazdY3cJEy3UP8yg2KfQUnPxM8GQ2FWCPcjlnWc5tVnvZQPBIFhdlR6K6PIJku3uiEt4qMV_LdRykc-5I7ME27qpJ7cvboSlkDlj-6hXxQZhnaUIc/w640-h453/%25CE%2598%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CF%258D%25CE%25BA%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" width="640" /></a></span></span></span></div><p style="text-align: center;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span><span style="color: #e69138;"><span>Εικ. από <a href="https://www.facebook.com/TheotokosMitera/">εδώ</a></span></span><br /></span></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span><i><span style="color: #cc0000;"><b>Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτου // <a href="http://www.oodegr.com/oode/orthod/panagia3.htm">ΟΟΔΕ</a><br />
Κείμενο που δημοσιεύθηκε στον κατάλογο της έκθεσης Θεοτόκος – Μαντόνα
που στεγάστηκε στο κτίριο της Ελληνικής Τράπεζας. Πρόκειται για μια
εξαιρετική περίληψη του ρόλου της Παναγίας στη σωτηρία του ανθρώπου, και
στη λατρεία της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας. </b></span></i><br /><br /> Η ευλάβεια
της Εκκλησίας μας προς το πρόσωπο της υπεραγίας Θεοτόκου, σχηματίζει
ένα πλατύ ποτάμι ύμνων, ικεσιών, αγάπης, πού διατρέχει τον ανθρώπινο
χρόνο για δύο χιλιετίες σχεδόν και συνεχίζει ακατάπαυστα να ρέει και να
διογκούται. Η Παναγία είναι παρούσα παντού μέσα στην Εκκλησία: Πρώτ’ απ’
όλα σε κάθε Λειτουργία, όπου η επίκληση του Σωτήρος γίνεται μέσω της
—«ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, σώτερ, σώσον ημάς»· πέρα από τη
Λειτουργία, και τις ακολουθίες πού απευθύνονται ειδικά σ’ αυτόν, όπως οι
Χαιρετισμοί ή οι Παρακλητικοί Κανόνες, δεν υπάρχει <span></span></span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">εκκλησιαστική
ακολουθία πού να μην αφιερώνει ύμνους ή ευχές στο πρόσωπο της· η εικόνα
της βρίσκεται πάντα στ’ αριστερά της ωραίας πύλης, με κεριά να καίνε
μπροστά της, όπως και στην εικόνα του Χριστού, αλλά και σ’ όλα τα σπίτια
των χριστιανών· αναρίθμητοι ναοί αλλά και μοναστήρια είναι αφιερωμένοι
σ’ αυτήν —μόνο στην Κωνσταντινούπολη, μια πόλη πού ήταν αφιερωμένη στη
Θεοτόκο, υπήρχαν κάποτε 200· πολλά ιερά προσκυνήματα είναι καθιδρυμένα
σε περιοχές πού σχετίζονται με θαύματα της Παναγίας· σε παραδόσεις,
δοξασίες και λαϊκές παροιμίες, το όνομα της Θεοτόκου αναφέρεται με
εξαιρετική τιμή, ευγνωμοσύνη και εμπιστοσύνη. <br /><br /> Η αδιάπτωτη
ένταση αυτής της ευλάβειας προς την Παναγία, κάνει μερικούς να βλέπουν
ένα «παράδοξο» γεγονός σε μας τους ορθοδόξους: ενώ από τη μια, σε
λειτουργικό και γενικότερα λατρευτικό επίπεδο, η τιμή προς την Παναγία
εκφράζεται μ’ έναν απίστευτο μορφολογικό πλούτο, αφ’ ετέρου οι
δογματικές διατυπώσεις αναφορικά με τη Θεοτόκο είναι μάλλον λακωνικώς.
Πέρα από τη αναφορά του Συμβόλου της Πίστεως στη Σάρκωση του Χριστού,
«εκ πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου» και τον τίτλο της
«Θεοτόκου» πού της δόθηκε από τη Γ’ Οικουμενική Σύνοδο, πού έγινε στην
Έφεσο το 431 μ.Χ., η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει προβεί σε άλλες
δογματικές εμβαθύνσεις αναφορικά με τη Θεοτόκο. <br /><br /> Ωστόσο, το
«παράδοξο» αυτό, δεν είναι παράδοξο. Αν η Εκκλησία δεν προτίμησε την
διατύπωση λεπτομερέστερων δογμάτων περί Θεοτόκου, είναι γιατί θεωρεί
πάντα τη Θεοτόκο μέσα από μια Χριστολογική προοπτική. Το ίδιο το περί
Θεοτόκου δόγμα της Εφέσου, διατυπώθηκε για να αντιμετωπιστεί μια
Χριστολογική αίρεση, εκείνη του Νεστόριου, πού υποστήριζε ότι η Μαρία
ήταν μητέρα του Χριστού και όχι του Θεού —υπονοώντας έτσι ότι ο Χριστός
είχε δύο πρόσωπα και όχι ένα— και επομένως δεν μπορούσε να αποκαλείται
Θεοτόκος. Γι’ αυτό λοιπόν, η Ορθόδοξη Εκκλησία επέμεινε ειρηνικά στην
παραδοσιακή δοξολογία της Θεοτόκου πού είναι βαθιά ριζωμένη στην
Χριστολογία και χρησιμοποιεί ως μέσα έκφρασης την λειτουργική ποίηση και
τη λατρευτική τέχνη. <br /></span><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHIz1g3gV_FvP7JhKWVlrdOZros6BJEHHliChSq89v7D4xSHTtd4FWuhFp6_NDCW9DnmNf_nQgW9P4cYtC9YwSt8scL2kQfAHFUKL4ZFgGJ0OJ2FsXXhPqPcaHoYwtDGteTL2N_s-fKSk/s320/The+Virgin+Mary+and+Jesus+-+priivate+collection.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="236" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHIz1g3gV_FvP7JhKWVlrdOZros6BJEHHliChSq89v7D4xSHTtd4FWuhFp6_NDCW9DnmNf_nQgW9P4cYtC9YwSt8scL2kQfAHFUKL4ZFgGJ0OJ2FsXXhPqPcaHoYwtDGteTL2N_s-fKSk/s0/The+Virgin+Mary+and+Jesus+-+priivate+collection.jpg" width="236" /></a></span></span></span></div><p style="text-align: right;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span><span style="color: #e69138;"><span>Εικ. από <a href="http://stonagona.blogspot.com/2011/03/blog-post_24.html">εδώ</a></span></span><br /></span></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span>
Δεν βλέπει η Εκκλησία την Παναγία εκτός Χριστολογικής προοπτικής. Στο
πρόσωπο της Μαρίας δεν τιμούμε απλώς την παρθένο από την Ναζαρέτ, αλλά
την αειπάρθενο Θεοτόκο. Στις ορθόδοξες εικόνες, η Παναγία σπανίως
εικονίζεται χωρίς τον Υιό της και Υιό του Θεού. Και η αποδιδόμενη προς
αυτήν τιμή εστιάζεται κυρίως στο ρόλο πού έπαιξε ως Θεοτόκος —και πού
εξακολουθεί να έχει ως Μήτηρ Θεού— στο σχέδιο της σωτηρίας. <br /><br /> Η
Παναγία, εκπροσωπώντας όλο το ανθρώπινο γένος, όλο τον άνθρωπο αλλά και
όλη την κτίση, ήταν εκείνη πού μπόρεσε να φτάσει στο σημείο να πει το
μεγάλο «ναι», να συγκατανεύσει εν ελευθερία στην πρόταση της σωτηρίας
και να γίνει το «όχημα του Λόγου», να γίνει «Θεογεννήτωρ», Μήτηρ Θεού.
Με τη Θεοτόκο, η ανθρωπότητα υψώνεται μέσα από την πτώση της και
καταφέρνει επιτέλους να πιάσει το χέρι πού της απλώνει ο Θεός. Και όταν
ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, με τη αποδοχή αυτή, έγινε δυνατόν να
σαρκωθεί ο άναρχος και ασώματος Θεός, για «την ημετέραν σωτηρίαν». <br /><br />
Βλέπουμε λοιπόν ότι το έργο της σωτηρίας είναι αποτέλεσμα της
συνέργειας δύο ελεύθερων θελήσεων: εκείνης του Θεού και εκείνης της
Θεοτόκου, δηλαδή του ανθρώπου. Η θέληση του Θεού για γενική σωτηρία ήταν
δεδομένη. Για να προχωρήσει όμως το σχέδιο της Θείας Οικονομίας,
χρειαζόταν και η ελεύθερη συγκατάθεση του ανθρώπου. Διότι μια σωτηρία
πού θα επιβαλλόταν μονομερώς από τον Θεό, πού θα παραβίαζε την ανθρώπινη
ελευθερία, το κατ’ εικόνα, δεν θα ήταν πραγματική σωτηρία αλλά βιασμός
του ανθρώπου. Το θέλημα του Θεού για τη σωτηρία μας, δεν θα ήταν δυνατόν
να πραγματοποιηθεί Αν δεν πίστευε σ’ αυτό η Παρθένος και δεν δεχόταν να
το διακονήσει. Είναι λοιπόν η Θεοτόκος συνεργός, αυτόβουλη συνεργός στο
έργο της σωτηρίας και όχι απλό όργανο: «Ιδού η δούλη κυρίου· γένοιτό
μοι κατά το ρήμα σου» (Λουκ. 1,38). Η Παναγία είναι το ιερό και άμωμο
ανάθημα του ανθρωπίνου γένους στον Θεό, όπως εύστοχα το εκφράζει ένα
στιχηρό των Χριστουγέννων: «Τι σοι προσενέγκωμεν, Χριστώ, ότι ώφθης επί
γης άνθρωπος δι’ ημάς; Έκαστον γαρ των υπό σου γενομένων κτισμάτων την
ευχαριστίαν σοι προσάγει. Οι άγγελοι τον ύμνον, οι ουρανοί τον αστέρα,
οι μάγοι τα δώρα, οι ποιμένες το θαύμα, η γη το σπήλαιον, η έρημος την
φάτνην, ημείς δε μητέρα παρθένον...». Η Παναγία είναι το αποκορύφωμα
όλων των καθαρμών των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης, το πιο εύοσμο άνθος
όλης της ανθρωπότητας. <br /><br /> Η Εκκλησία μας, με το γνωστό ύμνο του
Αγίου Κοσμά του Μελωδού Επισκόπου Μαϊουμά, τολμά να αποκαλεί την Θεοτόκο
«τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξωτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Δεν
είναι σχήμα λόγου, ούτε λυρική έξαρση. Ως συνήθως, η λατρευτική μας
ποίηση μιλά για τα γεγονότα, την αλήθεια των πραγμάτων: Η θέση της
Θεοτόκου στο θείο σχέδιο της καθολικής σωτηρίας είναι ανώτερη και από
εκείνην των αγγέλων διότι οι άγγελοι, ως ασώματες υπάρξεις, δεν θα
μπορούσαν να προσφέρουν το σώμα, την υλικότητα, για την πραγματοποίηση
του μυστηρίου της Σαρκώσεως. Ενώ η Θεοτόκος, προσφέροντας τον εαυτό της
στον Θεό, αξιώθηκε να κυοφορήσει τον ίδιο τον Δημιουργό Εκείνον που
έπλασε και τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ. <br /><br /> μια γυναίκα, λοιπόν,
πού γεννήθηκε μέσα στην πτωτική ανθρωπότητα, μέσα στην ιστορία, δια της
θελήσεώς της αλλά και όλου το βίου της, ελκύει την θεία χάρη, γίνεται
συνεργός του Θεού στο σχέδιο της σωτηρίας. Γίνεται η νέα Εύα, δια της
οποίας η «αρά» <span style="color: #e69138;">(κατάρα)</span> της πρώτης
Εύας, εκλείπει. Και δι’ αυτής γεννάται ο Νέος Αδάμ, ο ενανθρωπήσας Θεός
Λόγος, για να διορθώσει το σφάλμα του προπάτορος Αδάμ και να νικήσει τον
θάνατο για χάρη του ανθρώπου. <br /><br /> Γενόμενη Μήτηρ Θεού, η Παναγία
μαρτυρεί για όλο το έργο πού επιτελεί ο Πατέρας δια του Υιού εν Αγίω
Πνεύματι. Με την υπερφυή, εκ Πνεύματος Πνεύματος Αγίου, σάρκωση του
Χριστού, γεννάται από την παρθένο Μαρία μια νέα ανθρωπότητα, ένας καινός
άνθρωπος, ο καινός εν Χριστώ άνθρωπος. Και δίνεται στην κτίση μια
καινούργια σημασία, πού είναι o σκοπός κι ο λόγος της υπάρξεως της: η
μέλλουσα μεταμόρφωσή της. <br /><br /> Έτσι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η
Παναγία, οδηγεί την Εκκλησία να κατανοήσει και να διασαφήσει το μυστήριο
του Υιού του Θεού πού γίνεται άνθρωπος χωρίς να πάψει να είναι Θεός. Με
τη θεία μητρότητά της, η Παναγία μαρτυρεί επίσης για την ουσιαστική
φύση της Εκκλησίας αλλά και για τη ζωή εκείνων πού κληρονόμησαν τη
σωτηρία. Η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και ο Ναός του Αγίου
Πνεύματος, όπως ακριβώς είναι κι εκείνη. Όπως και η Παναγία, η Εκκλησία
«χωρεί τον αχώρητον», είναι «το παλάτιον, του μόνου Βασιλέως» και το
«ευρύχωρον σκήνωμα του Λόγου». Με την Εκκλησία, «νεουργείται η κτίσις»
και μας δίνεται «η κλεις της Χριστού βασιλείας». Μας προσφέρεται μια
«γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν» Η Παναγία προσωποποιεί την
κλήση πού απευθύνεται στον καθένα μας για αγιότητα, την κλήση να
γεννήσουμε, διά του Αγίου Πνεύματος, εντός μας και στον κόσμο, τον καινό
εν Χριστώ άνθρωπο. Στο πρόσωπο της Παναγίας επαναλήφθηκαν όλα τα
γεγονότα της ζωής του Κυρίου, ο Ευαγγελισμός, η Γέννηση, το θείο Πάθος,
αλλά, με την Κοίμηση και την μετάστασή της, η εις Άδου Κάθοδος, η
Ανάσταση και η εις τους ουρανούς Ανάληψη. <br /><br /> Όλα αυτά, η Παναγία
τα δείχνει με το πρόσωπό της, διά του προσώπου και της παρουσίας της. Η
μαρτυρία της είναι μια σιωπηλή μαρτυρία. Ελάχιστες οι εμφανίσεις της και
οι αναφορές των Ευαγγελίων στο πρόσωπό της. Το μήνυμά της ανήκει στην
κατηγορία των σημείων. Ήδη ο Προφήτης Ησαΐας χρησιμοποιεί τη λέξη σημείο
προφητεύοντας την Ενανθρώπηση: «διά τούτο δώσει κύριος αυτός υμίν
σημείον ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσεις το
όνομα αυτού Εμμανουήλ» (Ησ. 7, 14). Το ίδιο και η Αποκάλυψη: «Και
σημείον μέγα ώφθη εν τώ ουρανώ, γυνή περιβεβλημένη τον ήλιον, και η
σελήνη υποκάτω των ποδών αυτής, και επί της κεφαλής αυτής στέφανος
αστέρων δώδεκα» (Απ. 12, 1). Σημείο αντινομικό, αναιρετικό της λογικής
του κόσμου, αφού συνθέτει την παρθενία και την μητρότητα: «Αλλότριον των
μητέρων η παρθενία και ξένον ταις παρθένοις η παιδοποιία», ψάλλει ο
άγιος Ανδρέας Κρήτης, και καταλήγει «επί σοι Θεοτόκε αμφότερα
ωκονομήθη». Πρόκειται για ένα σημείο πού δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό.
Δεν επιβλήθηκε, δόθηκε. Επομένως πρέπει να ανακαλυφθεί. <br /><br /> Ζώντας
τον Χριστό και την Εκκλησία ανακαλύπτουμε την Μητέρα του Θεού και το
μυστήριο της Μητρότητάς της. Και, όπως κατέδειξε η Οικουμενική Σύνοδος
της Εφέσου, ανακαλύπτοντας την «όντως Θεοτόκον», ανακαλύπτουμε τον ίδιο
τον Χριστό και την Εκκλησία. Η Παναγία δεν είναι διόλου δυσνόητη. Ξέρει
να σωπαίνει αλλά ξέρει να είναι και παρούσα εκεί πού την ζητούν. Η
σιωπηλή της μαρτυρία, γίνεται άμετρον έλεος, για όσους επικαλούνται την
χάρη της, γίνεται στοργή πάντα πόθον νικώσα. <br /><br /> Μετά τη θεία
μετάστασή της η Θεοτόκος συμβασιλεύει με τον Υιό της στους ουρανούς. Από
τη θέση αυτή και με την παρρησία πού έχει ως «μήτηρ της Ζωής», με την
«αμετάθετον μεσιτείαν» της, συμπαρίσταται δυναμικά στο ανθρώπινο γένος,
υπάρχει ως ακένωτη πηγή στοργικής προστασίας, ενεργεί ως μητέρα όλων των
πιστών, ελπίς και προστασία των χριστιανών. Η θαυματουργική της χάρη,
ξεχωριστή και πιο ισχυρή από των άλλων αγίων, εκδηλώνεται στους
ανθρώπους με πολλούς τρόπους, ως βοήθεια και θεραπεία σε κάθε ανάγκη. <br /><br />
Το μυστήριο της Θεοτόκου δεν μπορεί να αναλυθεί, να οριοθετηθεί με
λόγια. Γι’ αυτό η στάση της Εκκλησίας αλλά και του καθενός πιστού
ξεχωριστά μπροστά στη Θεοτόκο είναι ανάλογη μ’ εκείνην του Αρχαγγέλου
Γαβριήλ κατά την στιγμή του Ευαγγελισμού: στάση απορίας και θαυμασμού.
Και μπροστά στην Θεοτόκο, δεν μπορούμε να πούμε τίποτ’ άλλο παρά: Χαίρε!</span></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span> </span></span></span></p><p><a href="http://o-nekros.blogspot.com/2021/08/blog-post_4.html"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span>ΠΗΓΗ: o-nekros.blogspot.com</span></span></span></a></p></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-68832172575157155022021-08-05T10:17:00.004+03:002021-08-05T10:17:32.108+03:00Ο Ήλιος της Βεργίνας και η απάτη των ψευτομακεδόνων Σκοπιανών<p><span style="font-size: large;"><a class="a2a_button_linkedin" href="https://www.antibaro.gr/#linkedin" rel="nofollow noopener" target="_blank" title="LinkedIn"><span class="a2a_label"><br /></span></a></span></p><p><span style="font-size: large;">Γράφει ο Ιωάννης Αμπατζόγλου*</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"><img class="alignnone wp-image-30953 aligncenter" height="527" src="https://i0.wp.com/www.antibaro.gr/wp-content/uploads/2021/08/larnax_of_philip-300x247.jpeg" width="640" /></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο Μανώλης Ανδρόνικος ανακάλυψε το 1977
στη Βεργίνα τη χρυσή λάρνακα με το δεκαεξάκτινο αστέρι, ένα πανάρχαιο
πανελλήνιο σύμβολο του Ήλιου, το οποίο από τότε έγινε γνωστό ως Ήλιος
της Βεργίνας. Στο βιβλίο του ο Ανδρόνικος «<em>Το χρονικό της Βεργίνας</em>» αναφέρει το εξής<sup>1</sup>: «<em>Μέσα
στη σαρκοφάγο υπήρχε μια ολόχρυση λάρνακα. Επάνω στο κάλυμμά της ένα
επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι με δεκάξι ακτίνες, και στο κέντρο του ένας
ρόδακας</em>». Πέραν του δεκαεξάκτινου αστεριού που αναφέρει ο
αείμνηστος Ανδρόνικος ας κρατήσουμε λίγο στη μνήμη μας και τον ρόδακα ο
οποίος υπάρχει στο κέντρο του και θα γίνει αναφορά σε αυτόν πιο κάτω.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, από την
πανάρχαια μάλιστα εποχή οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν, ως σύμβολο του
Ήλιου, αστέρια σε πολλές παραλλαγές, τα οποία έφεραν από τέσσερεις έως
και πολύ περισσότερες ακτίνες (προσωπικά έχω εντοπίσει αστέρι με πενήντα
έξι ακτίνες). Το σύμβολο αυτό ήταν πολύ συνηθισμένο στην ελληνική
αρχαιότητα και το συναντάμε σε νομίσματα, αγάλματα, ασπίδες, αγγεία<sup>2</sup> κ.λπ. Έχει βρεθεί μέχρι και σε αγγείο<sup>2</sup> του 2.000 π.Χ., αλλά και σε σφραγίδα της Μυκηναϊκής εποχής και συγκεκριμένα του 1.500 π.Χ. στην Πύλο<sup>3</sup>,
αυτό της Πύλου μάλιστα φέρει δεκαέξι ακτίνες. Γενικά, ο Ήλιος της
Βεργίνας –δηλαδή το δεκαεξάκτινο αστέρι– κοσμούσε τις ασπίδες των
αρχαίων Μακεδόνων, τη μία όψη των αργυρών μακεδονικών νομισμάτων, αλλά
χρησιμοποιούνταν και από τους διαδόχους στα ελληνιστικά βασίλεια.
Δεκαεξάκτινα και οκτάκτινα αστέρια παρουσιάζονται συχνά σε μακεδονικά
και ελληνιστικά νομίσματα και ασπίδες.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Σχετικά με τη χρήση του συγκεκριμένου
ελληνικού συμβόλου, δηλαδή του Ήλιου της Βεργίνας, οι Σκοπιανοί
διαδίδουν εδώ και χρόνια πως οι Έλληνες δήθεν το ανακάλυψαν μετά το
1977. Η αλήθεια είναι ακριβώς το αντίθετο. Οι Σκοπιανοί το έκλεψαν
αμέσως μετά τις συγκλονιστικές ανακαλύψεις του Ανδρόνικου το 1977 και
αφού αποκαλύφθηκε η ιδιαίτερη «σύνδεση» του συμβόλου με τον Μακεδονικό
βασιλικό οίκο. Όμως πέραν των αρχαιολογικών χώρων και των εκκλησιών στα
Σκόπια, όπου το σύμβολο αυτό υπάρχει λόγω της ελληνικής παρουσίας στη
διάρκεια της ιστορίας, δεν υπάρχει ούτε ΜΙΑ φωτογραφία Σκοπιανού να
χρησιμοποιεί το σύμβολο αυτό πριν τη δεκαετία του 1980, ενώ σε όλο τον
ελληνικό κόσμο χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον ΠΡΙΝ, κατά τη διάρκεια και
ύστερα από την υιοθέτηση του από τον βασιλικό οίκο των Μακεδόνων.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Κάποιος Σκοπιανός μπορεί να πει το εξής: «<em>Οι Έλληνες γιατί δεν το χρησιμοποιούσαν πριν το 1977 αν ήταν Ελληνικό σύμβολο;</em>».
Kαι η απάντηση είναι απλή. Υπάρχουν φωτογραφίες ακόμα και από τη
δεκαετία του 1930 όπου εικονίζονται Έλληνες να το χρησιμοποιούν. Δεν
αναφέρομαι καν σε εκκλησίες, αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα όπου
υπάρχει παντού. Για παράδειγμα, υπάρχουν φωτογραφίες<sup>4</sup> του 1938 από τους 14<sup>ους</sup>
πανθρακικούς αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στο εθνικό στάδιο της Δράμας.
Σε δύο από αυτές τις φωτογραφίες εικονίζονται μαθητές σχολείων μέσης
εκπαίδευσης της βόρειας Ελλάδας σε δύο θεατρικές παραστάσεις από τις
οποίες η μία αφορούσε την ελληνική αρχαιότητα και η άλλη τη βυζαντινή
εποχή. Σε αυτές τις θεατρικές παραστάσεις οι μαθητές ήταν ντυμένοι
αρχαίοι Έλληνες και Έλληνες βυζαντινοί αντίστοιχα και έφεραν στις
ασπίδες τους το οκτάκτινο αστέρι.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Εμείς λοιπόν, οι Έλληνες χρησιμοποιούμε
αυτό το ηλιακό σύμβολο σε όλη την ιστορία μας, αδιάλειπτα. Αντίθετα οι
Σκοπιανοί δεν είχαν ποτέ ούτε στην ιστορία αλλά ούτε στην παράδοσή τους
καμία σχέση με αυτό το σύμβολο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σύμβολο αυτό
δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε από την Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική
Οργάνωση (ΕΜΕΟ)<sup>5</sup>, η οποία ήταν μία βουλγαρική μυστική
αυτονομιστική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1893 και διαλύθηκε από τον τσάρο
Μπορίς Γ΄ της Βουλγαρίας το 1934. Ενώ λοιπόν οι Σκοπιανοί υιοθέτησαν
αυτό το ελληνικό σύμβολο πρόσφατα, θέλουν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι
εμείς το κλέψαμε από αυτούς. Επίσης, οι αληθινοί Μακεδόνες τιμούσαν
τους προγόνους τους διοργανώνοντας αγώνες προς τιμή τους όπου
ντυνόντουσαν αρχαίοι Μακεδόνες. Οι Σκοπιανοί ποτέ δεν το έχουν κάνει
αυτό. Δεν υπάρχει ούτε μία φωτογραφία Σκοπιανού που να είναι ντυμένος
αρχαίος Μακέδονας πριν την δεκαετία του 1980.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τώρα ας έρθουμε στον ρόδακα που υπάρχει
στο κέντρο του δεκαεξάκτινου αστεριού που βρέθηκε στη Βεργίνα. Η λέξη
ρόδακας προέρχεται από το ρόδο (τριαντάφυλλο) και ως σύμβολο
χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα στην ελληνική αρχαιότητα<sup>6</sup>, ως φυλαχτό και διακοσμητικό στοιχείο στην προϊστορική Μινωϊκή Κρήτη της 2<sup>ης</sup>
χιλιετίας π.Χ., ως στολίδι στα διαδήματα των βασιλισσών στη Μυκηναϊκή
εποχή, ως διακοσμητικό στις οροφές των ιερών της Αφροδίτης, των
Ασκληπιείων, στις τοιχογραφίες σπιτιών αρχόντων και ως διάδημα της
Άρτεμης και της Αφροδίτης στην κλασσική εποχή, όπως επίσης
χρησιμοποιήθηκε στη ρωμαϊκή εποχή και στο Βυζάντιο. Πολύ γνωστός είναι ο
ρόδακας που υπάρχει στο ιερό της Ελευσίνας όπου τελούνταν τα Ελευσίνια
μυστήρια, όπως επίσης υπάρχουν ρόδακες σε γυναικεία στολίδια, π.χ.
σκουλαρίκια, που κοσμούν αρχαία ελληνικά γυναικεία αγάλματα.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Να δούμε τώρα τι έχουν σκαρφιστεί οι
Σκοπιανοί για την προέλευση του ρόδακα που βρίσκεται στο κέντρο του
Ήλιου της Βεργίνας. Όπως μας πληροφορεί ο ιστότοπος flags of the world<sup>7</sup>
(σημαίες του κόσμου), η πρώτη σκοπιανή σημαία με τον Ήλιο της Βεργίνας
σχεδιάστηκε το 1992 και είναι η γνωστή κόκκινη σημαία με τον κίτρινο
Ήλιο της Βεργίνας που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί. Στο
κέντρο του Ήλιου της Βεργίνας, αυτή η σημαία, έχει τον ρόδακα σε μπλε
χρώμα, άσχετα αν αργότερα, όπως αναφέρεται, «<em>λόγω πολιτικών πιέσεων, η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας πρότεινε να εξαλειφθεί το μπλε στο κέντρο</em>». Στον ίδιο ιστότοπο πληροφορούμαστε ότι «<em>σύμφωνα
με το καταστατικό του OMO Ilinden – PIRIN (κόμμα της “μακεδονικής”
μειονότητας στη Βουλγαρία), το μπλε αντικείμενο στη μέση του Ήλιου της
Βεργίνας είναι ένα edelweiss, ένα λουλούδι που φυτρώνει σήμερα στο βουνό
Πιρίν της Βουλγαρίας</em>». Το έλυσαν λοιπόν και αυτό το πρόβλημα οι
ψευτομακεδόνες. Ο ρόδακας που βρίσκεται στον Ήλιο της Βεργίνας είναι ένα
λουλούδι, συγκεκριμένα εντελβάις, το οποίο φύεται στο Πιρίν της
Βουλγαρίας. Έτσι και αλλιώς το Πιρίν οι Σκοπιανοί το διεκδικούν επειδή
θεωρούν ότι είναι περιοχή της μεγάλης κατά αυτούς Μακεδονίας, οπότε όλα
βαίνουν καλώς. Η χρυσή λάρνακα με τον Ήλιο της Βεργίνας βρέθηκε από τον
Ανδρόνικο στη Μακεδονία του Αιγαίου (έτσι αποκαλούν τη Μακεδονία μας οι
ψευτομακεδόνες), ο ρόδακας που περιέχεται στον Ήλιο της Βεργίνας
αναπαριστά ένα λουλούδι που φύεται στο Πιρίν της Βουλγαρίας, αυτοί
φυσικά κατέχουν τη Μακεδονία του Βαρδάρη (δηλαδή τα Σκόπια), οπότε το
επόμενο βήμα είναι –κατά αυτούς– να ενωθούν όλες οι πιο πάνω περιοχές
(ελληνική Μακεδονία, Πιρίν Βουλγαρίας, Σκόπια) και να προκύψει η μεγάλη
Μακεδονία. Τόσο απλά! Μ’ αυτά και μ’ αυτά, οι Σκοπιανοί δημιούργησαν
–στο μυαλό τους– τη Μακεδονία τους, η οποία έχει ρίζες στην αρχαιότητα
(χρυσή λάρνακα Βεργίνας), αλλά και σε βουνό της Βουλγαρίας (λουλούδι
εντελβάις στο Πιρίν).</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Με τέτοιου είδους επιχειρήματα έχουμε να
αντιπαρατεθούμε και πραγματικά χρειάζεται από μέρους μας υπομονή,
επιμονή αλλά και κουράγιο ώστε να μη χάσουμε την αγωνιστικότητα και το
στόχο μας. Στις γελοιότητες των Σκοπιανών εμείς θα πρέπει να απαντάμε με
λόγο σοβαρό και επιστημονικό, χωρίς όμως να κάνουμε πίσω στα εθνικά μας
δίκαια ούτε ένα χιλιοστό! Η πολιτική ηγεσία της χώρας μας οφείλει να
σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ανταπεξέλθει στη βαριά κληρονομιά
μας αλλά και στην τεράστια ιστορία της Ελλάδας. Αυτό είναι απαίτηση του
ελληνικού λαού, ο οποίος όπως έχει αποδείξει τιμωρεί στην κάλπη τους
πολιτικούς που δεν κάνουν το καθήκον τους προς την πατρίδα.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Υ.Γ.: Πάμπολλοι επιστήμονες,
διανοούμενοι αλλά και πολιτικοί των Σκοπίων έχουν τονίσει ότι οι
Σκοπιανοί είναι Σλάβοι και δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους
Μακεδόνες, οι οποίοι ήταν Έλληνες. Επίσης, έχουν εκφραστεί κατά της
χρήσης του Ήλιου της Βεργίνας από Σκοπιανούς επειδή δεν είναι δικό τους
σύμβολο. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της Σκοπιανής Καθηγήτριας
Πανεπιστημίου Κατερίνας Κολόζοβα, Διευθύντριας στο Ινστιτούτο Κοινωνικών
και Ανθρωπιστικών Επιστημών στα Σκόπια, η οποία αναφερόμενη στον Ήλιο
της Βεργίνας δήλωσε το εξής: «<em>Ο ήλιος δε σημαίνει τίποτα για εμάς, δεν υπήρξε ποτέ και πουθενά μέρος ούτε της παράδοσής μας, ούτε του πατριωτικού συμβολισμού</em>».</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"> </span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"><img class="alignnone wp-image-30954 aligncenter" height="487" src="https://i0.wp.com/www.antibaro.gr/wp-content/uploads/2021/08/1.Ιφιγένεια-300x228.jpeg" width="640" /></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><em>14<sup>οι</sup> πανθρακικοί αγώνες
στο εθνικό στάδιο της Δράμας, το έτος 1938. Μαθητές του γυμνασίου
Κομοτηνής ντυμένοι αρχαίοι Έλληνες σε παράσταση αρχαίας τραγωδίας.
Διακρίνονται τα οκτάκτινα αστέρια στις ασπίδες τους.</em></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"> </span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"> </span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"><img class="alignnone wp-image-30955 aligncenter" height="478" src="https://i0.wp.com/www.antibaro.gr/wp-content/uploads/2021/08/2.βυζαντινή-εποχή-300x224.jpeg" width="640" /></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><em>14<sup>οι</sup> πανθρακικοί αγώνες
στο εθνικό στάδιο της Δράμας, το έτος 1938. Μαθητές της σχολής μέσης
εκπαίδευσης Καβάλας ντυμένοι ως Βυζαντινοί σε θεατρική παράσταση.
Διακρίνεται το οκτάκτινο αστέρι στην ασπίδα που φέρει ένας από τους
ηθοποιούς.</em></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"> </span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"> </span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"><img class="alignnone wp-image-30956 aligncenter" height="640" src="https://i0.wp.com/www.antibaro.gr/wp-content/uploads/2021/08/3.Katerina-Kolozova-260x300.jpg" width="555" /></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><em>Η Σκοπιανή Καθηγήτρια Πανεπιστημίου
Κατερίνα Κολόζοβα σε δήλωσή της ότι ο Ήλιος της Βεργίνας δε σημαίνει
τίποτα για τους Σκοπιανούς και ότι δεν υπήρξε ποτέ μέρος ούτε της
παράδοσής τους, ούτε του πατριωτικού συμβολισμού τους.</em></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;"> </span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">1.<a href="https://www.ethnos.gr/istoria/all-about-history/91522_manolis-andronikos-bergina-imathias-i-anakalypsi-poy-allaxe-tin">https://www.ethnos.gr/istoria/all-about-history/91522_manolis-andronikos-bergina-imathias-i-anakalypsi-poy-allaxe-tin</a></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">2.<a href="https://history-of-macedonia.com/sun-of-vergina/">https://history-of-macedonia.com/sun-of-vergina/</a></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">3.<a href="https://phys.org/news/2019-12-archaeologists-bronze-age-tombs-lined.html">https://phys.org/news/2019-12-archaeologists-bronze-age-tombs-lined.html</a></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">4.<a href="http://1lyk-dramas.dra.sch.gr/new/index.php/1-gel-dramas/fotografies/271-id-panthrakikoi-agones-1938-ethniko-stadio-dramas-25?fbclid=IwAR3zJXZyA5Qowy7tpPPGdSh7aNgZtNLN68KNyGHMN5GWNgSQq_RgKPfJESM">http://1lyk-dramas.dra.sch.gr/new/index.php/1-gel-dramas/fotografies/271-id-panthrakikoi-agones-1938-ethniko-stadio-dramas-25?fbclid=IwAR3zJXZyA5Qowy7tpPPGdSh7aNgZtNLN68KNyGHMN5GWNgSQq_RgKPfJESM</a></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">5.<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Εσωτερική_Μακεδονική_Επαναστατική_Οργάνωση">https://el.wikipedia.org/wiki/Εσωτερική_Μακεδονική_Επαναστατική_Οργάνωση</a></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">6.<a href="http://www.rodax.gr/RODAX.htm">http://www.rodax.gr/RODAX.htm</a></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">7.<a href="https://www.fotw.info/flags/mk!prop.html#p92">https://www.fotw.info/flags/mk!prop.html#p92</a></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι
Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Ιατρικού Τμήματος του ΔΠΘ,
Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού
Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης και Πρόεδρος της <a href="http://www.epitropiellinismou.gr">Επιτροπής Ελληνισμού</a>.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">abadzoglou@yahoo.gr</span></p>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-52240786950639083022021-08-05T10:14:00.008+03:002021-08-05T10:14:47.239+03:00«Να σκεφτόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε τούς Αγίους. Μπορούμε να προσευχόμαστε και να τους επικαλούμαστε»<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="post-extras">
</div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="wp-block-image is-style-default"><figure class="aligncenter is-resized"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img alt="Ποιοι Άγιοι μας βοηθούν και σε ποια πάθηση; | Ιερά Μονοπάτια" height="432" src="https://ieramonopatia.gr/wp-content/uploads/2019/06/main_1479930428_8867336-696x470.jpg" width="640" /></span></span></figure></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong><span class="has-inline-color" style="color: #891c1c;">ANTHONY BLOOM:</span></strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>1. Τό πρώτο πού θά σκεφθείς, όταν ξυπνάς είναι η σκέψη τού
Χριστού. Νά στρέψουμε τόν νού μας στόν Χριστό. Ο Γέρων Πορφύριος έλεγε:
«Μήν ασχολείσαι μέ τό σκοτάδι, άνοιξε τό παράθυρο στό φώς».</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
<span id="more-70151"></span>
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>2. Προσευχή. Μπορείς νά προσεύχεσαι ακόμη κι όταν κάνεις απλά
καθημερινά πράγματα. Γιά παράδειγμα, όπως έλεγε ένας μοναχός όταν
κατέβαινε τά σκαλιά τού μετρό, πού τού θύμιζαν κατάβαση στά έγκατα τής
γής, μπορείς νά λές τό «Κύριε Ελέησον» κατεβαίνοντας κάθε σκαλί. Τόσα
πολλά σκαλιά πού είναι, σκέψου πόσες φορές θά τό έχεις πεί!<span></span></strong></span></span></p><a name='more'></a><p></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>3. Κάθε μέρα νά μήν τήν βλέπουμε σάν ρουτίνα. Η κάθε μέρα
έχει μία έκπληξη γιά τούς Χριστιανούς. Ως τό βράδυ κάτι θά γίνει καί ο
Θεός κάποιο μήνυμα θά σού στείλει. Η ζωή δέν κυλάει επίπεδα καί μονότονα
σάν καρδιογράφημα</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>4. Νά πλησιάσουμε λίγο περισσότερο τήν αγάπη τών ανθρώπων. Όποιος αγαπάει , γιά νά τού πούν ευχαριστώ, θά έχει πάντα άγχος.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>5. Κάθε μέρα νά βρίσκεις λίγο χρόνο νά ηρεμείς. Έστω καί δέκα
λεπτά. Νά δείς λίγο τή ζωή χωρίς τήν βιασύνη της. Καί τότε θά ακούσεις
τή φωνή τού εσωτερικού σου κόσμου. Γιατί «όταν υπάρχει τρικυμία, δέν
μπορείς νά δείς τό βυθό τής θάλασσας».</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>6. Τό άγχος φεύγει μέ τήν μνήμη θανάτου. Άμα σκεφθείς τό
τέλος, αποφορτίζεις τήν ζωή σου από τά ασήμαντα. Αυτή η σκέψη μάς
προσγειώνει καί μάς απογειώνει ταυτόχρονα. Προσγειώνεσαι καί
ταπεινώνεσαι καί τό άγχος φεύγει.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>7. Νά σκεφτόμαστε ότι δέν είμαστε μόνοι. Έχουμε τούς Αγίους.
Μπορούμε νά προσευχόμαστε καί νά τούς επικαλούμαστε. «Άγιοι Πάντες,
πρεσβεύσατε υπέρ ημών». Κάποιος προσευχόταν στούς Αγίους Σαράντα
Μάρτυρες. Καί τότε ένα δαιμόνιο ακούστηκε νά λέει, «ά, όχι σ αυτούς,
αυτοί μάς μαστιγώνουν περισσότερο απ όλους».</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>8. Νά σκεφτόμαστε πώς κυλάει η ζωή μας κάθε μέρα, γιά νά
κάνουμε έναν απολογισμό τής ημέρας. Όπως ο Άγιος Δωρόθεος, πού κατέγραφε
κάθε μέρα ποιόν πλήγωσε , και προσπαθούσε να επανορθώσει.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>9. Κάθε μέρα βλέπε τά δώρα τού Θεού καί λέγε «Ευχαριστώ» στόν
Θεό. Έλεγε ο π. Παΐσιος, «Ευχαριστείς τόν Θεό πού μπορείς νά
περπατάς;». Ακόμα και αυτό το απλό , υπάρχουν άλλοι που δεν το έχουν.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>10. Κάθε μέρα νά σκεφτόμαστε ότι Κάποιος πρίν από 2000 χρόνια
σταυρώθηκε γιά μάς. Σού δίνει τήν αίσθηση ότι κάποιος σέ αγαπά πάρα
πολύ. Άν ηρεμήσει η ψυχή σου καί ταπεινωθεί, έστω καί στό παρά πέντε, θά
φανερωθεί καί θά σε βοηθήσει ο Χριστός.» Όσο για τη μέρα που αρχίζει,
αν αποδεχτείς ότι είναι ευλογημένη από το Θεό, διαλεγμένη από το ίδιο
Του το χέρι, τότε κάθε πρόσωπο που συναντάς είναι δώρο του Θεού, κάθε
περίσταση που θα συναντήσεις είναι δώρο του Θεού, έστω και αν είναι
πικρή ή γλυκιά, αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Είναι δώρο του Θεού σε σένα και αν το πάρεις μ΄ αυτό τον τρόπο, τότε μπορείς να αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε κατάσταση.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Να την δεχτείς με την ετοιμότητα ότι μπορεί να σου συμβεί ο.τιδηποτε ευχάριστο ή δυσάρεστο.»</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/08/anthony-bloom-1.html" rel="noreferrer noopener" target="_blank">apantaortodoxias</a></span></span></p>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-13094568689112026182021-08-05T10:13:00.008+03:002021-08-05T10:13:44.895+03:00Χτίζεται η νέα Οθωμανία στην Τουρκία<p> </p><div class="td_block_wrap tdb_single_featured_image tdi_59 tdb-content-horiz-left td-pb-border-top skip-lazy td_block_template_4" data-td-block-uid="tdi_59" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; color: black; font-family: cfastystd-book-webfont; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin-bottom: 26px; opacity: 1; orphans: 2; position: relative; text-align: left; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><div class="tdb-block-inner td-fix-index" style="box-sizing: border-box; transform: translateZ(0px); transition: all 0.3s ease-in-out 0s;"><br class="Apple-interchange-newline" /><img alt="erdogan 1 ok 1" class="entry-thumb" height="623" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2021/08/erdogan-1_ok-1-1068x623.jpg" style="border: 0px; box-sizing: border-box; display: block; height: auto; max-width: 100%; width: 912px;" title="Χτίζεται η νέα Οθωμανία στην Τουρκία" width="1068" /><div class="td_mod_wrap td-fix-index" style="box-sizing: border-box; transform: translateZ(0px);"><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-bold-webfont !important; font-size: 17px !important; letter-spacing: -0.6px !important; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;"><a href="https://news.google.com/publications/CAAiEGgFbVXKVcXJhwVQ_MOCRdkqFAgKIhBoBW1VylXFyYcFUPzDgkXZ" rel="noopener noreferrer" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: white; text-decoration: none;" target="_blank">Βρείτε μας στο Google News! Κάντε κλικ εδώ!</a></p></div></div></div><div class="td_block_wrap tdb_single_author tdi_63 td-pb-border-top td_block_template_4 tdb-post-meta" data-td-block-uid="tdi_63" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; box-sizing: border-box; clear: none; color: #444444; font-family: "Open Sans", "Open Sans Regular", sans-serif; font-size: 11px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 30px; margin-bottom: 0px !important; orphans: 2; position: relative; text-align: left; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; vertical-align: middle; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><div class="tdb-block-inner td-fix-index" style="align-items: center; box-sizing: border-box; display: flex; transform: translateZ(0px);"><a class="tdb-author-photo" href="https://www.newsbreak.gr/author/kalenteridis/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #bd2027; text-decoration: none; vertical-align: middle;" title="Σάββας Καλεντερίδης"></a><div class="tdb-author-name-wrap" style="align-items: baseline; box-sizing: border-box; display: flex;"><span class="tdb-author-by" style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-bold-webfont !important; font-size: 30px !important; font-weight: 700 !important; letter-spacing: -0.6px !important; margin-right: 0px; vertical-align: middle;"></span><a class="tdb-author-name" href="https://www.newsbreak.gr/author/kalenteridis/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #bd2027; font-family: cfastystd-bold-webfont !important; font-size: 22px !important; font-weight: 700 !important; letter-spacing: -0.6px !important; margin-right: 3px; text-decoration: none; vertical-align: middle;">Σάββας Καλεντερίδης</a></div></div></div><div class="td_block_wrap tdb_single_content tdi_64 td-pb-border-top td_block_template_4 td-post-content tagdiv-type" data-td-block-uid="tdi_64" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; color: #222222; font-family: cfastystd-book-webfont; font-size: 21px !important; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin-bottom: 0px; margin-top: 21px; orphans: 2; padding-bottom: 16px; position: relative; text-align: left; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><div class="tdb-block-inner td-fix-index" style="box-sizing: border-box; transform: translateZ(0px);"><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Όταν ο<span> </span><a href="https://www.newsbreak.gr/tag/tagip-erntogan/" style="background-color: transparent; border-bottom: 3px solid rgb(189, 32, 39); box-sizing: border-box; color: #bd2027; pointer-events: auto; text-decoration: none;">Ερντογάν</a><span> </span>ρωτήθηκε για την εθνική του καταγωγή, είπε επί λέξει: «Οταν ρώτησα τον πατέρα μου για την εθνική μας καταγωγή, μου είπε ότι κι εκείνος είχε απευθύνει στον πατέρα του το ίδιο ερώτημα και έλαβε την εξής απάντηση:<strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span> </span>Δεν έχει σημασία η καταγωγή μας, σημασία έχει ότι είμαστε μουσουλμάνοι».</strong></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Σ’ αυτή τη φράση κρύβεται η εθνοθρησκευτική ιδεολογία του Ερντογάν. Μπορεί να υπερασπίζεται εθνικιστικές θέσεις το τελευταίο διάστημα και να μιλά για ένα έθνος, μία θρησκεία, μία σημαία, όμως αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους: Ο ένας είναι ότι συγκυβερνά με τους υπερεθνικιστές, τα «ένστικτα» των οποίων πρέπει να ικανοποιεί, και ο άλλος είναι η «απειλή» του Κουρδικού, που τινάζει στον αέρα την ιδεολογία του Ερντογάν, αφού για τους Κούρδους, για τη συντριπτική τους πλειονότητα, προέχει η εθνική καταγωγή και έπεται το θρήσκευμα. Και αυτό ξεπερνιέται μόνο με το «είμαστε όλοι Τούρκοι». <span></span></p><a name='more'></a>Με βάση αυτήν την εθνοθρησκευτική ιδεολογία, που έφτασε στο απόγειό της κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου ο σουλτάνος ήταν ο χαλίφης, δηλαδή ο εκπρόσωπος του προφήτη Μωάμεθ στη γη, ο οποίος κυβερνούσε τους υπηκόους του ελέω Αλλάχ,<span> </span><strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">ο Ερντογάν σχεδίασε τη στρατηγική της Τουρκίας, με στόχο το 2071, χίλια χρόνια μετά τη μάχη του Ματζικέρτ, να ανασυσταθεί η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία.</strong><p></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Και με αυτόν τον στόχο, εκτός από τη στρατιωτική εισβολή που έχει κάνει σε Ιράκ (Νότιο Κουρδιστάν), Β. Συρία (Δυτικό Κουρδιστάν), ΒΔ Συρία (Ιντλίμπ), Κύπρο και Λιβύη, με παρουσία τουρκικού στρατού σε διάφορες χώρες, όπως Κατάρ, Υεμένη (παραστρατιωτικοί), Σομαλία, Αλβανία, Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, Αζερμπαϊτζάν, προσπαθεί να χτίσει τα θεμέλια της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια, που οδήγησαν την Τουρκία σε ενεργό εμπλοκή στην επιχείρηση διάλυσης της Συρίας, σε συνδυασμό με την πολιτική εργαλειοποίησης των μουσουλμάνων μεταναστών έναντι της Ελλάδας και της Ευρώπης, που έχει υιοθετήσει ο Ερντογάν, είχαν ως αποτέλεσμα η Τουρκία να καταστεί ένας ελκυστικός προορισμός για πρόσφυγες από τη Συρία,<span> </span><strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">αλλά και για πολίτες μουσουλμανικών χωρών που είχαν ως στόχο στη συνέχεια να μεταβούν και να εγκατασταθούν σε ευρωπαϊκές χώρες «απίστων» για να βελτιώσουν τη ζωή τους και ταυτοχρόνως να διαδώσουν το Ισλάμ, που είναι ιερό καθήκον για κάθε καλό μουσουλμάνο.</strong></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα πολλοί από εκείνους που επέλεξαν την Τουρκία ως χώρα διέλευσης τελικά να παραμείνουν μονίμως εκεί, και η Τουρκία να γίνει πλέον μια πολυεθνική χώρα, φιλοξενώντας εκατομμύρια μέλη εθνοτήτων, πέραν εκείνων που κατοικούν παραδοσιακά στην Ανατολία.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Ενδεικτικό της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στην Τουρκία είναι το άρθρο του Zülfikar Doğan που δημοσιεύτηκε στο ahvalnews, με τίτλο<span> </span><strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">«220.000 αλλοδαποί αγόρασαν κατοικία στην Τουρκία, με πρώτους τους Αφγανούς και τους Σομαλούς».</strong></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Το πιο καυτό θέμα συζήτησης των τελευταίων ημερών στην Τουρκία είναι αυτό των αλλοδαπών που αιτούνται άσυλο στη χώρα και το νέο κύμα μετανάστευσης από το Αφγανιστάν. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Διεύθυνσης Διαχείρισης Μετανάστευσης του υπουργείου Εσωτερικών, ο αριθμός των Σύρων που έχουν λάβει το καθεστώς «προσωρινής προστασίας» στην Τουρκία φτάνει τα 3.600.000, ενώ ο συνολικός αριθμός υπερβαίνει τα 5.500.000, συμπεριλαμβανομένων των «παράτυπων μεταναστών».</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Εκτός από την εξάπλωση των Σύρων σε 81 νομούς της χώρας, αφγανικά και σομαλικά γκέτο έχουν αρχίσει να σχηματίζονται στις πόλεις. Στο Kızılay, το πιο πολυσύχναστο κέντρο της πρωτεύουσας Αγκυρας, ορισμένοι δρόμοι είναι γεμάτοι με σομαλικά εστιατόρια, καταστήματα, κουρεία, κομμωτήρια κ.λπ. Μαζί με τους χώρους εργασίας του, ο δρόμος άρχισε να ονομάζεται «λεωφόρος Σομαλίας».</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Ενώ ο αριθμός των Σύρων στην πόλη Κίλις ξεπέρασε τον πληθυσμό των Τούρκων κατοίκων της, ο δήμαρχος του μητροπολιτικού δήμου Αντιόχειας (Χατάι) Lütfü Savaş, που εκλέγεται με το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP), δήλωσε ότι οι Σύροι είναι σε θέση να εκλέξουν βουλευτές και να κερδίσουν εκλογές για δημάρχους σε ορισμένες περιφέρειες, ενώ ο δήμαρχος του Μπόλου (Νεοκλαυδιούπολη) Tanju Canzcan ανακοίνωσε αύξηση και είπε ότι «οι αλλοδαποί θα πληρώνουν δέκα φορές ακριβότερα το νερό».<span> </span><strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Οι δηλώσεις του Canzcan προκάλεσαν αντιδράσεις στο κόμμα του, το CHP, καθώς και στην κυβέρνηση</strong>. Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Ekrem İmamoğlu επέκρινε επίσης τον Tanju Canzcan. Μετά την ποινική καταγγελία της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα των Προσφύγων, ο γενικός εισαγγελέας του Μπόλου ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε έρευνα εναντίον του Canzcan με την κατηγορία της «κατάχρησης εξουσίας, διακρίσεων και μίσους».</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Ο πρόεδρος του CHP Kemal Kılıçdaroğlu ανακοίνωσε ότι όταν έλθουν στην εξουσία συμφώνησαν με τη διοίκηση της Δαμασκού ότι οι Σύροι που έχουν καταφύγει στην Τουρκία θα επιστρέψουν στη χώρα τους με ασφάλεια και ότι έτσι θα λυθεί το πρόβλημα των προσφύγων εντός δύο ετών.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Ο ηγέτης του CHP ισχυρίστηκε επίσης ότι έχει πληροφορία σύμφωνα με την οποία η Ε.Ε. έχει ετοιμάσει ένα νέο «πακέτο δωροδοκίας» προς την Τουρκία, για να κρατήσει τους Αφγανούς πρόσφυγες στην Τουρκία. Δήλωσε ότι θα ανοίξουν ξανά τη συμφωνία για τους πρόσφυγες με την Ε.Ε. σε διαπραγματεύσεις και ότι δεν θα επιτρέψουν τη μετατροπή της Τουρκίας σε «υπαίθρια φυλακή» για πρόσφυγες από κάθε χώρα.<span> </span><strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Ο Ali Babacan, πρόεδρος του αντιπολιτευτικού κόμματος DEVA, αντιτάχθηκε στις δηλώσεις του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υποστηρίζοντας ότι οι Σύροι έχουν γίνει πλέον «μόνιμοι» κάτοικοι της Τουρκίας και ότι αποκλείεται να σταλούν πίσω στη χώρα τους.</strong></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης αντέδρασαν στις δηλώσεις του Kılıçdaroğlu ο ένας μετά τον άλλον. Ο αναπληρωτής πρόεδρος του AKP Mehmet Özhaseki ισχυρίστηκε ότι η βιομηχανία επέζησε σε πόλεις της Ανατολίας όπως η Καισάρεια, το Αντέπ και το Ικόνιο, χάρη στους Σύρους ή τους αιτούντες άσυλο.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Ένας άλλος αναπληρωτής πρόεδρος του ΑΚΡ, ο Mustafa Şen, είναι εναντίον εκείνων που υποστηρίζουν την απέλαση των Σύρων από την Τουρκία.</strong><span> </span>«Ρώτησα αυτούς που ήρθαν από τη Συρία τι λένε για το θέμα της επιστροφής τους στην πατρίδα τους και μου είπαν: «Πρώτα να φύγουν από τα χώματα αυτά εκείνοι που ήλθαν πριν από μας (ΣτΜ: εννοεί τους Τούρκους που ήλθαν από την Κεντρική Ασία) και μετά θα βρούμε τον δρόμο και θα ακολουθήσουμε κι εμείς». Οταν μοιράστηκε το μήνυμα αυτό ο Mustafa Şen, οι συζητήσεις φούντωσαν. Εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι το μήνυμα του Şen σήμαινε «εκδίωξη των Τούρκων από την Τουρκία, υποδηλώνοντας ότι θα επιστρέψουν στην κεντρική Ασία», αντέδρασαν στην κυβέρνηση.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Παρά τις συζητήσεις προσφύγων – μεταναστών – προσφύγων που βρίσκονται όλο και περισσότερο στην ημερήσια διάταξη, οι στατιστικές πωλήσεων κατοικιών του τουρκικού στατιστικού ινστιτούτου (TUIK), από την άλλη πλευρά, δίνουν τα σήματα ότι οι αιτούντες άσυλο γίνονται γρήγορα μόνιμοι και εγκαθίστανται στην Τουρκία.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι πωλήσεις κατοικιών στην Τουρκία μειώθηκαν κατά 11,5% το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, ενώ οι πωλήσεις σε αλλοδαπούς αυξήθηκαν κατά 44%</strong>. Εξετάζοντας τα στοιχεία πωλήσεων τον Ιούνιο, η αύξηση των πωλήσεων κατοικιών σε αλλοδαπούς αυξήθηκε στο 185% σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του προηγούμενου έτους. Ενας από τους σημαντικούς παράγοντες σε αυτό είναι ότι τα σπίτια στην Τουρκία γίνονται φτηνότερα για τους ξένους λόγω της μεγάλης υποτίμησης της τουρκικής λίρας. Επιπλέον η χορήγηση τουρκικής ιθαγένειας και διαμονής σε αλλοδαπούς που αγοράζουν ακίνητα αξίας 250.000 δολαρίων είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο αριθμός των αλλοδαπών που θέλουν να αποκτήσουν σπίτι στην Τουρκία αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Αναμένεται ότι το σύνολο των πωλήσεων κατοικιών σε αλλοδαπούς ως το τέλος του έτους θα ανέλθει στις 50.000 τον χρόνο, φτάνοντας σε επίπεδο ρεκόρ σε ετήσια βάση, όπως το 2019. Κατά την περίοδο Ιανουαρίου – Ιουνίου του τρέχοντος έτους ο αριθμός των κατοικιών που αγοράστηκαν από αλλοδαπούς ήταν 20.488. Εάν η αύξηση των πωλήσεων συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, αναμένεται ότι ο αριθμός αυτός θα διπλασιαστεί ή και θα ξεπεραστεί έως το τέλος του έτους.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Ο υψηλός πληθωρισμός, η αύξηση των τιμών των κατοικιών και η πτώση της αξίας της λίρας κατέστησαν άπιαστο όνειρο την απόκτηση κατοικίας για τους Τούρκους, ενώ για τους αλλοδαπούς που διαθέτουν συνάλλαγμα συμβαίνει το αντίθετο.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><strong style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Οι πωλήσεις κατοικιών σε αλλοδαπούς με αντάλλαγμα την υπηκοότητα, οι οποίες ξεκίνησαν το 2013, ανήλθαν σε 220.000.</strong></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Στο επιταχυνόμενο κύμα των Αφγανών μεταναστών το γεγονός ότι οι Αφγανοί βρίσκονται στην πρώτη τετράδα των αλλοδαπών που απέκτησαν κατοικία στην Τουρκία δείχνει ότι παρ’ όλες τις συζητήσεις οι Αφγανοί, μετά τους Σύρους και τους Ιρακινούς, άρχισαν να εγκαθίστανται μόνιμα στην Τουρκία και δεν έχουν στόχο να επιστρέψουν στη χώρα τους.</p><p style="box-sizing: border-box; font-family: cfastystd-book-webfont !important; font-size: 21px !important; letter-spacing: -0.6px !important; line-height: 34px !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><a href="ΠΗΓΗ: www.newsbreak.gr">ΠΗΓΗ: www.newsbreak.gr</a></p></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-80604211222176218632021-08-05T04:30:00.001+03:002021-08-05T10:24:19.623+03:00ΔΑΥΙΔ Ο ΜΕΓΑΣ Ο ΚΟΜΝΗΝΟΣ-ο τελευταίος αυτοκράτορας του Πόντου ανακηρύχθηκε Άγιος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="entry-content">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://antexoume.files.wordpress.com/2013/08/ceb1cf81cf87ceb5ceafcebf-cebbceaecf88ceb7cf82-33.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="αρχείο λήψης (33)" class="alignleft size-medium wp-image-3886" height="640" src="https://antexoume.files.wordpress.com/2013/08/ceb1cf81cf87ceb5ceafcebf-cebbceaecf88ceb7cf82-33.jpg?w=267&h=400" width="428" /></a></div>
<h3>
<span face=""verdana" , sans-serif"><span style="font-size: small;"> </span></span></h3>
<h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>(δέκα
χρόνια μετά την Άλωση της Πόλης,ο τελευταίος αυτοκράτορας της
Τραπεζούντας σφραγίζει με το μαρτύριό του το τέλος της αυτοκρατορίας του
Πόντου. Μαζί του μαρτύρησαν τα τρία παιδιά του και ο ανιψιός του. Ας
τιμούμε την μνήμη τους, που ως τώρα ήταν σχεδόν άγνωστη.)</span></span></h3><span style="font-size: large;">
<span face=""verdana" , sans-serif"><span>
</span></span>
</span><h4>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας θεωρείται πλέον ο τελευταίος αυτοκράτορας της Τραπεζούντας <span style="color: maroon;"><b>Δαυίδ Κομνηνός καθώς και τα παιδιά του, Βασίλειος, Γεώργιος και Μανουήλ μαζί με τον ανιψιό και διάδοχο του θρόνου του, Αλέξιο.</b></span></span></span></h4><span style="font-size: large;">
<span face=""verdana" , sans-serif"><span>
</span></span>
</span><div><span style="font-size: large;">
<span face=""verdana" , sans-serif"><span>
</span></span>
</span><h4>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Σύμφωνα με την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου το οποίο
εξέδωσε σχετική Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη, η μνήμη των νέων Αγίων
θα τιμάται κάθε χρόνο την <b>1η Νοεμβρίου</b>, ημέρα κατά την ιστορία <a name='more'></a>μαρτύρησαν.</span></span></h4><span style="font-size: large;">
<span face=""verdana" , sans-serif"><span>
</span></span>
</span><span style="font-size: large;">
<span face=""verdana" , sans-serif"><span>
</span></span>
</span><h4>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><i><span style="color: maroon;">Διαβάστε τα ιστορικά γεγονότα και το τέλος των νέων πλέον Αγίων της Εκκλησίας μας,</span> όπως το έδωσε στη δημοσιότητα η Μητρόπολη Δράμας:</i></span></span></h4><span style="font-size: large;">
<span face=""verdana" , sans-serif"><span>
</span></span><br />
</span><div>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><span style="color: maroon;"><b>ΔΑΒΙΔ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ </b></span><span style="color: maroon;"><b>Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ </b></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face=""verdana" , sans-serif"><span>
</span></span>
</span><div>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><span style="color: maroon;"><b>ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΟΥ</b></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face=""verdana" , sans-serif"><span>
</span></span><br />
</span><div>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span>
<h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><b>15 Αὐγούστου 1461</b>. Ὁ Μωάμεθ ὁ πορθητής μετά ἀπό σκληρή πολιορκία καταλαμβάνει τήν πρωτεύουσα τῶν Μεγάλων Κομνηνῶν,
τήν Τραπεζούντα. Ἡ ὕστατη ἰσχυρή ἔπαλξη τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ
Ἑλληνισμοῦ στήνἈνατολή ἔπαψε νά φωτίζει.Ἡ αὐτοκρατορία ἐσβέσθη καί ἡ
κληρονομία ἡμῶν μετεστράφη ἀλλοτρίοις.Ὁ Ἑλληνισμός τοῦ Πόντου ἔζησε
δύσκολες καί κρίσιμες στιγμές. Πολλές φορές αἰσθάνθηκε τήν ἀνάσα τοῦ
θανάτου. Καί αὐτός ὅμως ὁ θάνατος στό προπύργιο αὐτό τοῦ ἑλληνισμοῦ, πού
ὀνομάζεται Πόντος, δέν ἀντίκρυσε τίποτε ἄλλο παρά ψυχές ὄρθιες καί
ἀκατάβλητη ἀπόφαση.</span></span></h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span>
<h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ὁ τελευταῖος αὐτοκράτορας Δαβίδ, ὁ Μέγας Κομνηνός, ὅμηρος στά χέρια
τοῦ πορθητή μαζί μέ τά τρία του παιδιά καί τόν ἀνεψιό του καί διάδοχο
Ἀλέξιο τόν Ε΄ ἐκτοπίζεται στήν Ἀδριανούπολη. Ἡ σωτηρία τῆς Τραπεζούντας
εἶναι ἀσφαλῶς ἀδύνατη.Εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ ἀγριότητα τῆς ἅλωσης ὑπῆρξε
μικρότερη λόγω τῆς συνθηκολογήσεως.</span></span></h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span>
<h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Συνήθεια ὑπάρχει γιά κάθε καταστροφή νά ρίχνονται οἱ εὐθύνες μόνο
στούς ἡγήτορες.Τά πραγματικά ὅμως αἴτια ἐνυπάρχουν σέ σύνθετες
καταστάσεις καί ἡ νηφάλια διάγνωση παραθεωρεῖται. Αὐτός πού ἔχει τήν
ἀτυχία νά κυβερνᾶ τίς τελευταῖες αὐτές ὧρες καί νά ὑφίσταται τούς
κλονισμούς τῆς καταστροφῆς, αὐτός εἶναι καί ὁ ἐκ τοῦ προχείρου
ὑπεύθυνος, ὁ ἄνανδρος, ὁ προδότης. Τέτοιο διπλό θῦμα ὑπῆρξε καί ὁ
αὐτοκράτορας Δαβίδ.Ἐδῶ πρέπει νά τονίσουμε ὅτι πάρα πολλοί ἦσαν ἐκεῖνοι
πού θεωροῦσαν τήν ἀντίσταση μάταιη καί ἐπίεζαν γιά τή λύση τῆς
συνθηκολογήσεως ἐλπίζοντας ὅτι θά ἐμετριάζετο τό κακό καί ἡ ὀργή τοῦ
πορθητοῦ. Ἐμᾶς ὅμως μᾶς ἐνδιαφέρει τό τέλος τοῦ αὐτοκράτορα.</span></span></h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Τό ἀνώνυμο συναξάριο τοῦ γένους μέ λιτές γραμμές ἀναφέρεται στό μαρτυρικό του τέλος.</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><span style="color: maroon;">«Κατά τήν 26ην τοῦ μηνός Μαρτίου τῆς ΙΑ΄
Ἰνδικτιῶνος τοῦ 1463 ἔτους, ἡμέρα Σαββάτω, πικροτάτη, ὥρα γ΄ ἐκρατήθη ὁ
Ἅγιος ἡμῶν Αὐθέντης καί Βασιλεύς Τραπεζοῦντος κύριος Δαβίδ ὁ Μέγας
Κομνηνός ἐν Ἀνδριανουπόλει καθειρχθείς σύν ἁλύσεσι ἐν τῷ Πύργῳ ».1</span></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><span style="color: maroon;">«Ἐν δέ τῇ πρώτῃ Νοεμβρίου, ἡμέρα Κυριακή
καί ὥρα τετάρτη τῆς νυκτός ἐτελειώθη τῷ ξίφει ὁ αὐτός σύν ἅμα τοῖς
τρισίν αὐτοῦ υἱοῖς καί τῷ ἀνεψιῷ, τῷ 1463 ἰνδικτιῶνος ΙΒ΄ ἐν
Κωνσταντινουπόλει».2</span></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Οἱ παραπάνω συναξαριακές σημειώσεις βρίσκονται σέ μεμβράνινο
χειρόγραφο εὐαγγελιστάριο τῆς Μονῆς τῆς Θεοτόκου στή νῆσο Χάλκη. Τώρα τό
χειρόγραφο μέ τίς ἐνθυμίσεις βρίσκεται στό σκευοφυλάκειο τοῦ
Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span>
<h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ὅταν ὁ Δαβίδ παρουσιάσθηκε στόν Μωάμεθ αὐτός τοῦ πρότεινε ἕνα ἀπό τά
δυό, ἤ νά μείνει ζωντανός ἐφόσον ἀπαρνηθεῖ τήν πίστη του ἤ νά
θανατωθοῦν αὐτός καί ὅλη ἡ οἰκογένειά του. Ἀπό τήν τρομερή αὐτή πρόταση ὁ
Δαβίδ διάλεξε τή δεύτερη λύση λέγοντας μέ παρρησία στόν Μωάμεθ ὅτι :
«Κανένα μαρτύριο δέν πρόκειται νά μέ φέρει στό σημεῖο ν’ ἀπαρνηθῶ τήν
πίστη τῶν πατέρων μου».3 Ἔτσι πέρασε ὁ Δαβίδ στήν αἰωνιότητα
ἀνταλλάσσοντας τή βασιλική ἁλουργίδα μέ τό φωτοστέφανο τοῦ μάρτυρα.</span></span></h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span>
<h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ὅλοι ὅσοι ἀσχολήθηκαν μέ τό τραγικό τέλος τῆς Τραπεζουντιακῆς
αὐτοκρατορίας κατατάσσουν τόν Δαβίδ στή χορεία τῶν μαρτύρων, ἐκφράζοντας
τήν κοινή συνείδηση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος.</span></span></h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ὁ Σάββας Ἰωαννίδης στό ἔργο του «Ἱστορία καί στατιστική Τραπεζοῦντος» γράφει :<i> <span style="color: maroon;">«Καί
ὁ Ἑλληνισμός, πρός τιμή του, ἔχει νά ἐπιδείξει δυό αὐτοκράτορες, ἕναν
νά πεθαίνει μέ γενναιότητα πολεμώντας γιά τήν πατρίδα, τόν Κωνσταντῖνο
Παλαιολόγο, καί ἕναν νά μαρτυρεῖ γιά τήν πίστη του. Δηλαδή τόν τελευταῖο
αὐτοκράτορα τῆς Τραπεζούντας Δαβίδ, τόν Μεγάλο Κομνηνό.</span></i></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><i>Καί ἔτσι καθώς δυό εἶναι τά στοιχεῖα τῆς ἐθνικῆς ὕπαρξης τοῦ ὅλου
Ἑλληνισμοῦ, δηλαδή ἡ πίστη στήν πατρίδα καί ἡ θρησκεία, ἡ Θεία πρόνοια
συνεισφέρει σ’ αὐτόν μέ τόν Κωνσταντῖνο ὡς ἔφορο καί ἥρωα τοῦ Ἑλληνισμοῦ
καί μέ τόν Δαβίδ ὡς ἔφορο καί ἥρωα τοῦ χριστιανισμοῦ».4</i></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><i>«Ἀλλά καί μάρτυρες τῆς πίστης ἔγιναν πολλοί σέ πολλά μέρη, ἀκόμα
καί σήμερα ἀνάμεσα στά ἀπρόσιτα χριστιανικά χωριά καί ἔχουν ὑποστεῖ
μαρτυρικές διώξεις. Καί πρῶτος ἀπ’ ὅλους εἶναι δίκαιο νά μνημονευθεῖ ὁ
τελευταῖος ἀπό τούς Μεγάλους Κομνηνούς, ὁ Δαβίδ, μαζί μέ τά παιδιά καί
τούς συγγενεῖς του, πού προτίμησε τό μαρτυρικό θάνατο ἀντί νά ζήσει καί
νά ἀπολαύσει τιμές, ὅπως ἔκαναν ἄλλοι πού εἴδαμε, οἱ ὁποῖοι ἐπιθύμησαν
τά πρόσκαιρα ἀντίγιά τά αἰώνια καί τήν ἐφήμερη ἐκτίμηση ἀντί γι’ αὐτήν
πού προέρχεται ἀπό τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους»</i>.5</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ὁ λόγιος ἀρχιμανδρίτης Πανάρετος Τοπαλίδης, ἡγούμενος τῆς ἱστορικῆς
μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου Βαζελῶνος στό περισπούδαστο ἔργο του «Ὁ
Πόντος ἀνά τούς αἰῶνας», σχολιάζει ὡς ἑξῆς τό μαρτυρικό τέλος τοῦ
αὐτοκράτορα :<i> « …. καί μετά τινας μῆνας τίθεται ὠμῶς ἀντιμέτωπος τοῦ
διλήμματος, ἤ νά ἐξομόση, ἤ νά σφαγῆ μετά τῶν τέκνων του. Προείλετο τό
δεύτερον καί εἶδε σφαζομένους τούς υἱούς του καί τόν ἀνεψιόν του Ἀλέξιον
καί μετ’ αὐτούς ἐσφάγη καί αὐτός ἐπί λόφου καλουμένου «Πέγιογλου» ὑπό
τῶν Τούρκων, καί κειμένου ἀντίπεραν τοῦ λόφου ἐφ’ οὗ μαχόμενος ἔπεσε πρό
δέκα ἐτῶν ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος. Καί οὕτω συνεπληρώθη τό μαρτύριον
τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τῶν δυό αὐτοκρατόρων αὐτοῦ, τοῦ μέν
πεσόντος ἐν μάχῃ ἀμύνης ὑπέρ ἐλευθερίας, τοῦ δέ σφαγέντος ἐν μαρτυρίᾳ
ὑπέρ τῆς ἀληθείας».6</i></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ὁ ἐκλεκτός Πόντιος ἐπιστήμονας Ὀδυσσέας Λαμψίδης σχολιάζει : <b><i>«Τραγικός
ἥρως ὁ Δαβίδ, διά τοῦ θανάτου σφραγίζει τήν ἱστορίαν τῶν Μεγάλων
Κομνηνῶν. Ἡ μοῖρα δέν ἠθέλησε νά χορηγήση εἰς αὐτόν τόν θάνατον ἑνός
πολεμιστοῦ, ἀλλά ὥρισεν εἰς αὐτόν τό τέλος ἑνός μάρτυρος «ξίφει
τελειοῦται» ».7</i></b></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ἀπό τίς παραπάνω μαρτυρίες καί ἀπόψεις, ἀβίαστα συμπεραίνουμε ὅτι βρισκόμαστε μπροστά σ’ ἕναν <span style="color: maroon;">μάρτυρα
στεφανωμένο καί δικαιωμένο ἀπό τόν δικαιοκρίτη Θεό, ἀδικημένο ὅμως ἀπό
ὁλόκληρο τόν ἑλληνισμό, ἀφοῦ δέν προβάλλεται ἡ θυσία του καί δέν τιμᾶται
τό μαρτύριό του. </span></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Πολλοί εἶναι οἱ λόγοι γιά τούς ὁποίους δέν τιμήθηκε πρεπόντως ὁ
μάρτυς Βασιλεύς. Ἦρθε ὅμως ἡ ὥρα ἐμεῖς οἱ ἀπόγονοι καί κληρονόμοι τῆς
Τραπεζουντιακῆς αὐτοκρατορίας νά ἀναδείξουμε τήν κοινή συνείδηση περί
τοῦ μαρτυρίου του ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ, νά ἀποδώσουμε πρός αὐτόν τά
ὀφειλόμενα ὡς υἱοί φιλοπάτορες καί νά ἐπαληθεύσουμε τήν χρυσοστομικήν
ρῆσιν πού λέγει : «ὥσπερ γάρ τόν ἥλιον ἀμήχανον σβεσθῆναι, οὕτω καί τήν
μνήμην τῶν μαρτύρων».8</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης πρώην Λεοντοπόλεως Σωφρόνιος Εὐστρατιάδης
στό ἐπιστημονικό του ἔργο : «Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησίας» γράφει
τά ἑξῆς γιά τό χρέος μας ἔναντι τῶν μαρτύρων πού βρίσκονται στήν ἀφάνεια
χωρίς νά ἀποδίδονται σ’ αὐτούς οἱ νενομισμένες τιμές :</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><i>«Διά τοῦτο ἔχομεν καθῆκον ἱερόν νά ἀναστήσωμεν τούς νεκρούς ἐπί
τῆς γῆς καί ζῶντας ἐν τοῖς οὐρανοῖς, νά ἀποδώσωμεν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τήν
δόξαν αὐτῆς καί τό κάλλος, τάς μορφάς καί τά ὀνόματα τῶν ἡρώων τῆς
πίστεως, οἵτινες διά τοῦ αἵματος αὐτῶν, καί διά τοῦ βίου αὐτῶν
ἐστερέωσαν τά θεμέλια αὐτῆς καί εἶναι μέρος τοῦ ἀκηράτου στεφάνου αὐτῆς,
ἀδάμαντες ἐκπεσόντες ἐκ τοῦ πολυτίμου στέμματος, θησαυρός ἱερός τῆς
ἡμετέρας πίστεως. Ἔχομεν ἱερόν καθῆκον νά ἀναζητήσωμεν καί εὕρωμεν τούς
κρυπτομένους ἀπό τά νέφη ἀστέρας καί τοποθετήσωμεν εἰς τό ἡρῶον τῆς
πίστεως.</i></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><i>Αἱ κατά ἀνατολάς Ἐκκλησίαι διά τάς περιπετείας αὐτῶν ἀπώλεσαν τόν
ἴδιον αὐτῶν κώδικα καί τά δίπτυχα καί τάς περγαμηνάς αὐτῶν˙
διεσκορπίσθησαν εἰς τούς τέσσαρας ἀνέμους ὑπό τῆς λύσσης τῶν ἐχθρῶν καί
ἠφανίσθησαν πολλά πολύτιμα τῆς κληρονομίας ἡμῶν μνημεῖα καί πειστήρια˙
ἐναπέμειναν ὅθεν γεραρά λείψανα καί ταῦτα ἀπόκεινται εἰς ἡμᾶς νά
περισυλλέξωμεν μετ’ εὐλαβείας».9</i></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Σύμφωνα μέ τήν παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς ἐκκλησίας τόν πρῶτο
λόγο στήν ἀναγνώριση ἑνός ἁγίου ἔχει τό πλήρωμα τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας. Ἡ
αὐθόρμητη ἀναγνώριση ἀπό τήν συνείδηση τῶν πιστῶν εἶναι καθοριστικός
παράγων. Εἰδικά γιά τήν τιμή στούς μάρτυρας ὁ πολυγραφώτατος Ἅγιος
Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης παρατηρεῖ : <b>«τῶν μαρτύρων τά λείψανα
προσκυνοῦνται ὡς ἅγια καί χωρίς θαυμάτων καί εὐωδίας, μέ τό νά γίνεται
φανερόν εἰς ὅλους διά τῆς ἐμπράκτου ἀποδείξεως τοῦ μαρτυρίου, ἡ εἰς Θεόν
τελεία πίστις καί τελεία ἀγάπη αὐτῶν».10</b></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Καί ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος παρατηρεῖ τά ἑξῆς : <i>« …. ἤ πού
ἠκούσθη εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ οἱ Θεῖοι Μάρτυρες νά καρτεροῦν τήν
ἐπίγειον κρίσιν νά κυρώση τό μαρτύριόν τους, καί νά βεβαιώση ἐκείνους,
ὅπου ἤδη ἐσφράγισαν τό τέλος τους μέ τήν ὁμολογίαν τῆς θείας πίστεως,
καί τούς ὁποίους εὐθύς ἐν τῷ ἅμα ὁ ἀγωνοθέτης Χριστός ἄνωθεν ἐστεφάνωσεν
;</i></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><i>Τί ἄλλο εἶναι ἡ ἑορτή, παρά μακαρισμός καί δόξα καί τιμή, καί νά
προβάλλωμεν εἰς τόν Θεόν πρέσβυν καί μεσίτην τόν ἑορταζόμενον, διά νά
λαμβάνωμεν δι’ αὐτοῦ παρά Θεοῦ τῶν ψυχικῶν μας παθῶν τήν ἴασιν ; Εἶναι
ἄλλο τίποτας ἡ ἑορτή παρά ταῦτα ; Ἔπειτα …. δέν ἤκουσαν ποτέ τους, πώς
εὐθύς ὁπού πέση εἰς τήν γῆν ἡ κεφαλή τοῦ Μάρτυρος, οἱ παρόντες
Χριστιανοί ἀπό ψυχῆς καί καρδίας χαίροντες, καί τόν Θεόν δοξάζουσι καί
τόν Μάρτυρα μακαρίζουσι».11</i></span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span>
<h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Ὁ Βασιλεύς Δαβίδ θυσίασε πρόθυμα τά πάντα, Πατρίδα, γένος, ὕπαρξη,
οἰκογένεια, γιά τήν ἀγάπη τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως Χριστοῦ. Εἶναι ἡ καλή
ἀπαρχή τῶν Νεομαρτύρων τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Γι’ αὐτό δέν πρέπει ἡ
λήθη νά καλύψει μέ τό σιωπηλό της πέπλο τό μαρτυρικό θάνατο τοῦ
τελευταίου αὐτοκράτορα τῆς Τραπεζοῦντος Δαβίδ γιά πολλούς σοβαρούς
λόγους, πού ἔχουν σχέση μέ τήν ἐθνική μας, τήν Ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία
μας καί τό μέλλον μας στό ἱστορικό γίγνεσθαι.</span></span></h3>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Πρέπει νά τιμοῦμε τήν ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου του ἀποδεικνύοντας σέ ὅλους
ἐκείνους, πού ἴσως συνέφερε νά παραδοθεῖ στήν ἀφάνεια τό πρόσωπο αὐτό
καί τό μαρτυρικό του τέλος, ὅτι τά παιδιά τῶν ξεριζωμένων, ὅσο περνοῦν
τά χρόνια, ὄχι μόνο δέν ξεχνοῦν˙ ἀλλά περισσότερο μέ ἱερό δέος ἐγκύπτουν
στήν προγονική ἱστορία, τή σπουδάζουν καί ἀντλοῦν διδάγματα, ἀξίες καί
δύναμη καί προχωροῦν καί διαπλέουν σ’ ὅλον τόν κόσμο μέ τήν «Ἀργώ» πού
δέν σταμάτησε τό ταξίδι της.</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Τά παιδιά τῶν ποντίων δέν ξεχνοῦν, διότι ἠχεῖ μέσα τούς ἡ φωνή τῶν
Πατέρων τους, ὅπως τήν διασάλπισε ὁ ἀείμνηστος Λεωνίδας Ἰασωνίδης :
«Ξηρανθήτω ἡμῖν ὁ λάρυγξ, ἐάν ἐπιλαθόμεθά σου ὦ πάτριος ποντία γῆ».</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>******************************************************************************************************</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span><span style="text-decoration: underline;">Την απόφαση της Αγιοκατατάξεως των νέων Αγίων της Εκκλησίας που πέθαναν μαρτυρικά στην Κωνσταντινούπολη το 1463,</span>
αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου ύστερα από
πρόταση του Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλου.Ο φάκελος κατατέθηκε από τον
Μητροπολίτη στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία με τη
σειρά της αφού έκρινε ότι συντρέχουν οι λόγοι, προώθησε τον φάκελο στο
Φανάρι.Σύμφωνα με την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου το οποίο
εξέδωσε σχετική Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη, η μνήμη των νέων Αγίων
θα τιμάται κάθε χρόνο την <b>1η Νοεμβρίου</b>, ημέρα κατά την ιστορία μαρτύρησαν.</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>Κείμενο Λουδάρος Ανδρέας</span></span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>
</span></span><span face=""verdana" , sans-serif" style="font-size: large;"><span>——————————————————————————————<br />
1 Μητροπολίτου Τραπεζοῦντος Χρυσάνθου, «Ἡ ἐκκλησία Τραπεζοῦντος», Ἀθῆναι 1933, σ. 521.<br />
2 ὅ.π., σ. 522 (Σκευοφυλάκειο Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἀριθμ. 8, φύλ. 294α).<br />
3 WEISZ WELTGESCHICTE – GRAZ LEIPZIG 1892 VII 117.<br />
4 Σάββα Ἰωαννίδη,«Ἱστορία καί στατιστική τῆς Τραπεζοῦντος», Θεσσαλονίκη 1988, σ. 95 (Α΄ ἔκδοσις Κωνσταντινούπολις 1870).<br />
5 ὅ.π., σ. 124.<br />
6 Ἀρχιμ. Παναρέτου Τοπαλίδου, «Ὁ Πόντος ἀνά τούς αἰῶνας», Δράμα 1929, σ. 63-64.<br />
7 Ἀρχεῖον Πόντου, Ἀθῆναι 1961, τόμος 24, σ. 28.<br />
8 Ἰωάννου Χρυσοστόμου, εἰς τόν Ἅγιον Ἱερομάρτυρα Φωκᾶ, MIGNE, P.G. 50,699.<br />
9 Σωφρονίου Εὐστρατιάδου, Μητροπολίτου πρ. Λεοντοπόλεως, «Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησίας», Ἀθῆναι 1995, σ. ιε΄.<br />
10 Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, «Νέον Μαρτυρολόγιον», Ἀθῆναι 1961, σ. 24.<br />
11 Π.Β.Πάσχου, «Ἐν ἀσκήσει καί μαρτυρίῳ», Ἀθῆναι 1996, (Ἀθανασίου Παρίου περί νεομαρτύρων), σ. 81-82.</span></span></div><span style="font-size: large;">
</span><div>
<span style="font-size: large;"><b><span><a href="http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=3283&catid=6" target="_blank">πηγή</a></span></b></span></div>
</div>
</div>
</div>
ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-80032091681212372522021-08-04T21:57:00.001+03:002021-08-05T10:22:32.790+03:00ΜΕΓΑΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span face="Verdana,sans-serif" style="font-size: large;"><span><br /></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span face="Verdana,sans-serif" style="font-size: large;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqqKP5xAk-Xjv1iLMpq5pRLtdfKnhP_D0jLN7N0oNa5eVRjK3Bk8ylGTCFH_OvS01n6xWl8YcI_KmL2sRsdCSiZzNXdi4YAz4NjOJhpPmMrsARuJx6aJthNs_QLV2Khkw-uborZzULoYn2/s1600/bd6a10e395004a8e2c466da738314f8d.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqqKP5xAk-Xjv1iLMpq5pRLtdfKnhP_D0jLN7N0oNa5eVRjK3Bk8ylGTCFH_OvS01n6xWl8YcI_KmL2sRsdCSiZzNXdi4YAz4NjOJhpPmMrsARuJx6aJthNs_QLV2Khkw-uborZzULoYn2/s640/bd6a10e395004a8e2c466da738314f8d.jpg" width="636" /></a></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span face="Verdana,sans-serif" style="font-size: large;"><span><br /></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div style="text-align: justify;">
<span face="Verdana,sans-serif" style="font-size: large;"><span><span style="color: blue;"><b><i>William Goulielmos, </i></b><b>ιστορικός, συγγραφέας</b></span></span></span>
</div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p2" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
Γιά την Δύση ο μεσαίωνας ξεκινά το 476 μΧ με την εκθρόνιση του Ρωμαίου
Αυτοκράτορα Ρωμύλου Αυγουστήλου από τον Γερμανό στρατηγό magister
militum Οδόακρο. Το μεγαλύτερο μέρος του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους
κατέρρευσε όμως αρκετά χρόνια πριν, στα Γερμανικά φύλα. Το ανατολικό
Ρωμαϊκό κράτος, ή Βυζάντιο, δεν γνωρίζει μεσαίωνα. Το Βυζάντιον που
εξελληνίσθηκε σε μεγάλο βαθμό με εξαίρεση περιόδους εμφυλίων συρράξεων
και ταπεινωτικών ηττών από βαρβάρους αλλά και Δυτικούς, γνωρίζει χρόνια
δόξας και μεγάλων ιστορικών μορφών. Πριν εξετάσουμε την ζωή κάποιον
ισχυρών γυναικών του Βυζαντίου θα αναφερθούμε στο πώς ζούσαν οι γυναίκες
των αντιπάλων του Βυζαντίου. </span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> Οι άνδρες των Σλαβικών βασιλείων των Χρωβάτων
(Κροατών), Σέρβλων (Σέρβων), Σλαβο-Βουλγάρων και των Ρως (Ρώσων) έβαζαν
τις γεροδεμένες γυναίκες να κάνουν σκληρές χειρωνακτικές δουλειές.
Δηλαδή εκεί που το αλέτρι το τραβούσαν κανονικά τα βόδια, οι άνδρες
έβαζαν τις γυναίκες να το τραβούν, με σχεδόν υπεράνθρωπη δύναμη. Σε
πολλές επιδρομές κατά του Βυζαντίου οι <a name='more'></a>Σλάβες πολεμούσαν μαζί με τους
άνδρες. Το έτος 626 μΧ γυναίκες Σλάβες επιτέθηκαν μαζί με τους άνδρες
τους σε μονόξυλα κατά της Κωνσταντινούπολης και σφάχτηκαν από τον
στρατηγό του Ηράκλειου, Βώνο. Όπως και οι άνδρες τους, ζούσαν σε φτώχια
και σε αμάθεια. Κάποια επιρροή είχαν οι μάγισσες πρωτόγονων θεοτήτων.
Στα βάρβαρα και παγανιστικά φύλα σαν τους Σλάβους, Άντες, Τουρκικά φύλα
σαν τους Χαζάρους, Πατζινάκες, Κουμάνους κτλ και απομεινάρια Σκύθων οι
γυναίκες ζούσαν σαν τους απλούς άνδρες, αλλά ποτέ δεν είχαν εξουσία.
Τέλος, στο μεσαιωνικό Ισλάμ οι γυναίκες περίπου είχαν τα ίδια δικαιώματα
που έχουν τώρα οι γυναίκες σε αυστηρά μουσουλμανικά καθεστώτα όπως το
Ιράν, το Σουδάν και σε ένα βαθμό την Σαουδική Αραβία. Οι Άραβες,
Βέρβεροι και Πέρσες είχαν τις γυναίκες σαν όντα ηδονής και αναπαραγωγής,
χωρίς δικαιώματα. Στα δυτικά Γερμανόφωνα κράτη οι συνθήκες για τις
γυνάικες ήταν φυσικά καλύτερες. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1">Στο Βυζάντιο στις μεγαλουπόλεις οι γυναίκες ζούσαν
περίπου όπως και στην παλιά Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι εξέχουσες γυναίκες
έπαιρναν τον τίτλο της Ζωστής Πατρικίας, τον αντίστοιχο δηλαδή του
Πατρίκιου. Οι αριστοκράτισσες του Βυζαντίου ζούσαν στην χλιδή και η
μεσαία ταξη ζούσε σε σαφώς καλύτερες συνθήκες από τους Δυτικούς.
</span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> <b> </b></span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"><span><b> Θεοδώρα</b>,</span> 500–548 μΧ, ήταν η γνωστή Κύπρια
πρώην εταίρα σύζυγος του πανίσχυρου Αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Κατά την
βασιλεία του Ιουστινιανού το μεγαλύτερο μέρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας
ανακτήθηκε. Οι Βυζαντινοί νίκησαν τους Πέρσες, Οστρογότθους, Φράγκους,
Βάνδαλους, Γέπιδες κτλ. Η Ιταλία, Νότια Ισπανία, Βόρεια Αφρική και
Ιλλυρία ελευθερώθηκαν. Η Θεοδώρα το 532 μΧ κατά την στάση του Νίκα, όταν
ο λαός ξεσηκώθηκε κατά του συζύγου της, τον έπεισε να να μην
εγκαταλείψει την εξουσία και να πολεμήσει. Ο Ιουστινιανός με την βοήθεια
των στρατηγών Βελισάριου και του Γερμανού Μούνδου κατέπνιξε την
εξέγερση στο αίμα. Η Θεοδώρα με την βοήθεια της <b>Αντωνίας</b> συζύγου του κόμη Βελισάριου (484–565μΧ) ξεσκέπασαν την συνωμοσία του Ιωάννη του Καππαδόκη, κατά του Ιουστινιανού. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1">Η Αντωνία η οποία συνόδευε τον σύζυγο της στις
εκστρατίες σκότωσε πολλούς Γερμανούς με τον καταπέλτη της, στις δύο
πολιορκίες της Ρώμης !!! Η Αντωνία έκανε παράνομη σχέση με τον Φώτιο.
Όταν ο Βελισσάριος αποπειράθηκε να δικάσει την σύζυγο του για μοιχεία
την προστάτευσε η Θεοδώρα. Ο δεύτερος πιο ισχυρός στρατηγός του
Ιουστινιανού, ο Αρμενικής καταγωγής Ναρσής όφειλε την θέση του στην
Θεοδώρα. Η Θεοδώρα στήριζε και σοφούς σαν τον Ασσύριο Ιάκωβο Βαραδαίο
και τον Πάπα της Ρώμης Βιγίλιο. Όταν ο Βελισάριος κατηγορήθηκε για
εσχάτη προδοσία την γλίτωσε λόγω της προστασίας της Θεοδώρας και της
Αντωνίας. Ένα φανταστικό Μωσαϊκό απεικονίζει την Θεοδώρα και την
ακολουθία της στην βασιλική του Άγιου Βιτάλιου, της Ραβέννας. Η Θεοδώρα
πέθανε από καρκίνο, σε ηλικία σαράντα οκτώ ετών. Ο Ιουστινιανός που την
αγαπούσε τόσο δεν ξανα παντρεύτηκε. Ο Βελισάριος πέθανε ξεχασμένος και
αδικημένος στην αγγαλιά της αγαπημένης του Αντωνίας. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> Ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος, παρά τις
επιθυμίες του Πατριάρχη Σέργιου και της αριστοκρατίας, παντρεύεται το
613 μΧ την ανιψιά του <b>Μαρτίνα</b>.
Ο Ηράκλειος ελευθέρωσε την αυτοκρατορία από τον τύραννο Φωκά, διέλυσε
την Περσική Αυτοκρατορία και νίκησε τους Αβαρο-Σλάβους συμμάχους τους.
Λίγα χρόνια πριν τον θάνατο του Ηράκλειου ένα μεγάλο μέρος της
αυτοκρατορίας χάθηκε στους Άραβες. Το έτος 641μΧ ο Ηράκλειος πέθανε από
ασθένεια. H Μαρτίνα πίεσε τον γηραιό Ηράκλειο να ανακηρύξει τον γιό της
Ηρακλέωνα ισότιμο συν-αυτοκράτορα με τον πρωτότοκο και παραγιό της
Κωνσταντίνο ΙΙΙ, με την ίδια ως επίτροπο. Ο λαός και η σύγκλητος ήταν
εχθρικοί μαζί της, καθώς έκανε τον παράνομο γάμο και ήθελε να ελέγξει
την αυτοκρατορία. Η Μαρτίνα διάβασε την διαθήκη στον ιππόδρομο και ο
λαός την εξύβρισε και φώναζε πως ήθελε μόνο τα δύο παιδιά του Ηράκλειου.
Τρείς μήνες αργότερα πέθανε από ασθένεια ο Κωνσταντίνος. Ο όχλος
ψευδο-κατηγόρησε την Μαρτίνα και τον Ηρακλέωνα για φόνο, τους
ακρωτηρίασαν, τους εξόρισαν και ανακήρυξαν τον γιο του Κωνσταντίνου ΙΙΙ,
τον Κώνστανς ΙΙ, αυτοκράτορα. Έτσι άδοξα πέθανε μία ισχυρή γυναίκα του
μεσαίωνα. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> <span> Η <b>Ειρήνη</b> η Αθηναία</span> (752–803 μΧ) παντρεύτηκε
τον Λέοντα τον τέταρτο. Στο Βυζάντιο είχαν επί χρόνια επικρατήσει οι
εικονοκλάστες. Η Ειρήνη αποφάσισε να ανατρέψει την κατάσταση, έπεισε τον
άνδρα της Λέωντα να επαναφέρει τις εικόνες. Όταν πέθανε ο άνδρας της ο
Λέων, η Ειρήνη έγινε επίτροπος του γιού της, του οικονοκλάστη
Κωνσταντίνου του έκτου, από το το 780 εως το 790 μΧ, έως ότου την
εξεδίωξε ο γιός της και οι στρατηγοί του. Το 792–797 μΧ η Ειρήνη
ξανα-έγινε επίτροπος του γιού της. Αργότερα ο γιός της αποπειράθηκε να
ξανα-επαναστατήσει, με τους Αρμένιους. Ο Κωνσταντίνος νικήθηκε,
τυφλώθηκε με διαταγές της μητέρας του και πέθανε λίγο αργότερα. Η Ειρήνη
βασίλευσε καθαρά σαν βασίλισσα, για πέντε χρόνια. Ο στρατηγός της
Ειρήνης, ο Σταυράκιος, νίκησε τους Σλάβους στην Ελλάδα. Η Ειρήνη νίκησε
πολλές επαναστάσεις στην Μικρά Ασία και επέβαλε την λατρεία των εικόνων.
Η Ειρήνη πολλές φορές υπέγραφε ως βασιλιάς και όχι ως βασίλισσα !!! Το
800 μΧ ο Γερμανός αυτοκράτωρ Καρλομάγνος (Charlemagne)<b> </b>ανακηρύχθηκε
Αυτοκράτωρ της δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον Πάπα Λέοντα ΙΙΙ. Η
Ειρήνη δέχτηκε προτάσεις να παντρευτεί τον Καρλομάγνο. Οι Γερμανοί όμως
σοκαρίστηκαν με την ιδέα ότι θα τους κυβερνά μία αυταρχική γυναίκα
Ρωμαία. Οι Βυζαντινοί σε μεγάλο βαθμό μισούσαν την δικτατορία της
Ειρήνης και την ιδέα να τους κυβερνά ένας ημι-αμόρφωτος στρατηγός
αυτοκράτορας (παρότι είχε ίδρυσει πανεπιστήμια και λαμπρούς ναούς.) </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> Ο δε Πάπας Λέοντας ο ΙΙΙ αρνήθηκε να δεχτεί την
Ειρήνη ως Αυτοκράτειρα των Ρωμαίων, διότι ήταν γυναίκα. Η Ειρήνη
εξορίστηκε, το 802 μΧ από τους πατρικίους και πέθανε το επόμενο έτος και
την διαδέχτηκε ο συγκλητικός Νικηφόρος στον θρόνο. Η Ειρήνη ήταν
αδίστακτη, που μέχρι και τον γιό της σκότωσε, για την πίστη στις εικόνες
και την λατρεία για εξουσία. Αν ενωνόντουσαν οι δύο αυτοκρατορίες η ροή
της ιστορίας θα ήταν πολύ διαφορετική. Ακόμη μία ισχυρή γυναίκα
απομακρύνθηκε. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"><b> </b></span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"><b> <span>Κασσιανή (805 ή 810-εως 865 μΧ),</span></b> την Κασσιανή
την απέρριψε ως σύζυγο ο τελευταίος εικονοκλάστης αυτοκράτορας Θεόφιλος.
Ο Θεόφιλος μάλιστα την μαστίγωσε, διότι ήταν υπέρ της λατρείας των
εικόνων. Η Κασσιανή αργότερα το 843 μΧ, ίδρυσε μονή στην
Κωνσταντινούπολη. Η Κασσιανή συνέθεσε είκοσι εννέα Χριστιανικούς ύμνους,
καθώς και αρκετά ποιητικά έργα. Την Κασσιανη θαύμαζε ο Βυζαντινός
φιλόσοφος Θεόδωρος Στουδίτης. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"><b><span> Η Ζώη Καρβουνόψινα</span></b> συγγενής με τον μέγα
ιστορικό Θεοφάνη τον ομολογητή, παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα Λέοντα τον
Σοφό. Η Ζώη έγινε επίτροπος του γιού τους του Κωνσταντίνου
Πορφυρογέννητου από το 906 έως το 912 μΧ. Ο διάδοχος και αδελφός του
Λέωντα του Σοφού ο Αλέξανδρος ΙΙΙ που ανέλαβε εξουσία το 912 μΧ εξεδίωξε
την Ζώη. Με τον θάνατο του Αλέξανδρου III ανέλαβε ο Κωνσταντίνος
Πορφυρογέννητος αλλά ο πατριάρχης Κωνσταντινοπούλεος Νικόλαος Μυστικός
αναγκάσε την Ζώη να κλειστεί σε μοναστήρι. Το 914 μΧ η Ζώη επανήλθε στην
εξουσία ως επίτροπος. Η Ζώη νίκησε τους Άραβες στην Αρμενία. Το 917 μΧ
ηττήθηκε ο στρατηγός της Ζώης ο Λέων Φωκάς, απο τους Βούλγαρους. Ο
Αρμένιος στρατηγός Ρωμανός Λεκαπηνός, το 919 μΧ έκανε πραξικόπημα
ανάγκασε τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο να παντρευτή την κόρη του και
ξανα ανάγκασε την Ζώη να κλειστεί σε μοναστήρη. Έτσι άδοξα ακόμη μία
ισχυρή γυναίκα έχασε την εξουσία της. Η Ζώη μόλις ένα χρόνο μετά, το 920
μΧ πέθανε, από ασθένεια. Ο γηραιός ναύαρχος Ρωμανός Λεκαπηνός, επέβαλε
για πολλα χρόνια την θέλησή του, στο νεαρό Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο,
ως το 944 μΧ. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> <span><b> Η Θεοφανώ </b></span>ήταν σύζυγος του άξιου αυτοκράτορα
του Ρωμανού ΙΙ, γιού του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου. Ο Ρωμανός ΙΙ
πέθανε το 963 μΧ σε νεαρή ηληκία και άφησε διαδόχους τους ανήλικους
Βασίλειο Βουλγαροκτόνο και Κωνσταντίνο VIII. Μέσω της Θεοφανούς, ο
στρατιωτικός Νικηφόρος Φωκάς πήρε με το ζόρι την εξουσία. Ο Νικηφόρος
Φωκάς νίκησε τους Άραβες, στην Κύπρο, Κρήτη, Κιλικία και στο Λεβάντ. Ο
ανεψιός του τελευταίου, ο Ιωάννης Τζιμισκής σύναψε παράνομη σχέση με την
Θεοφανώ. Το 969 μΧ ο Νικηφόρος Φωκάς όταν έμαθε για την παράνομη σχέση,
εξόρισε τον ανεψιό του Ιωάννη Τζιμισκή και του αφαίρεσε τα αξιώματα. Η
Θεοφανώ έπεισε τον Νικηφόρο Φωκά να του ξαναδώσει τα αξιώματα και να τον
αφήσει να επιστρέψει από την εξορία. Ο αχάριστος Ιωάννης Τσιμισκής τότε
δολοφόνησε τον θείο του Νικηφόρο Φωκά . Ο Ιωάννης Τσιμισκής μέσω της
Θεοφανώς βασίλευσε. Ο Ιωάννης Τσιμισκής νίκησε τους Άραβες στο Λεβάντ
και τους Ρώς, στην Βουλγαρία. Το 976 μΧ, ο Ιωάννης Τσιμισκής με την
σειρά του δηλητηριάστηκε από συνωμότες. Τότε ανέλαβε την εξουσία ο
πανίσχυρος γιός της Θεοφανούς, ο Βασίλειος Βουλγαροκτόνος και ως
μαριονέτα ο μικρότερος αδελφός του ο Κωνσταντίνος !!! Η Θεοφανώ
παραμερίστηκε και ο Βασίλιος Βουλγαροκτόνος πήρε την απόλητη εξουσία. Ο
Βασίλειος Βουλγαροκτόνος υπόταξε τους Βουλγάρους, υπό τον περιβόητο
Σαμούλ. Ο Βασίλειος Βουλγαροκτόνος επίσης υπόταξε τους Άραβες, Σκύθες
και τους Ίβηρες. Υπό τους τρεις αυτούς στρατιωτικούς αυτοκράτορες η
αυτοκρατορία, ξανα- έφθασε στο απόγειο της !!! </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> Μία γυναίκα πήρε τον τίτλο της Πατρικίας, ήταν η <b>Μιροσλάβα</b>
η κόρη του Τσάρου Σαμουήλ της Βουλγαρίας. Ο Σαμουήλ ήταν ο άνθρωπος ο
οποίος είχε πολλες νίκες κατά του Βυζαντίου, καθώς οι τελευταίοι
πολεμούσαν σε πολλά μέτωπα. Η κόρη του Τσάρου Μιροσλάβα ερωτεύτηκε τον
αιχμάλωτο Αρμενικής καταγωγής Βυζαντινό στρατηγό Αστοτ Ταρονίτη. Η
Μιροσλάβα απείλησε πως θα αυτοκτονήσει, αν δεν παντρευτεί τον Αστότ. Ο
Σαμουήλ δέχτηκε και διόρισε τον Αστότ διοικητή στο κατεχόμενο από
Βουλγάρους Δυρράχιο. Το 996 μΧ, όταν ο Βυζαντινός στρατός του Βασίλειου
Βουλγαροκτόνου ελευθέρωσε την πόλη, η Μιροσλάβα πήρε τον τίτλο της
Πατρικίας. Το 1014 μΧ, ο Βασίλιος Βουλγαροκτόνος νίκησε τους Βούλγαρους
στο Κλείδιον και ο Σαμουήλ πέθανε, από καρδιακή προσβολή. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> Ο Κωνσταντίνος VIII, ο ανίκανος αδελφός του Βασίλειου Βουλγαροκτόνου, άφησε διαδόχους της τρείς κόρες του, την <b>Θεοδώρα</b>, τη <b>Ζωή</b> και την <b>Ευδοκία</b>.
Η Ευδοκία αποσύρθηκε σε μοναστήρι. Ο Κωνσταντίνος πάντρεψε την ακόλαστη
πενηντάρα Ζωή με τον άξιο Ρωμανό ΙΙΙ Αργυρόπουλο. Ο Κωνσταντίνος
χώρισε τον Ρωμανό Αργυρό απο την νόμιμη γυναίκα του και την ανάγκασε να
την κλείσει σε μοναστήρι !! Με τον θάνατο του Κωνσταντίνου το 1028 μΧ η
Ζὠη και ο Ρωμανός Αργυρός έγειναν αυτοκράτορες. Η Ζώη έκανε ταυτόχρονα
παράνομη σχέση με τον Μιχαήλ τον Παφλαγόνα. Το 1034 μΧ όταν ο Ρωμανός
ανέκρινε τον Μιχαήλ σχετικά με την παράνομη σχέση, λίγο αργότερα βρέθηκε
δολοφονημένος, στα λουτρά. Η Ζώη ανέβασε τον Μιχαήλ τον τέταρτο
Παφλαγόνα στον θρόνο. Ο Μιχαήλ ο τέταρτος Παφλαγόνας πέθανε από τρέλα
και ασθένειες, το 1041 μΧ. Η Ζώη πνατρευτηκε και ανέβασε στον θρόνο τον
Μιχαήλ πέμπτο Καλαφάτη. Ττο 1042 μΧ ο Μηχαήλ Καλαφάτης μαζί με τον
Κωνσταντίνο τον Νοβελίσημο, φυλάκισαν την Ζώη και την Θεοδώρα, σε ένα
νησάκι. Ο λαός και οι οπλισμένες γυναίκες μαζί ξεσηκώθηκαν και νίκησαν
τους φρουρούς, των πραξικοπηματιών. Ο Μιχαήλ ο πέμπτος Καλαφάτης, μαζί
με τον Κωνσταντίνο τον Νοβελίσημο κατέφηγαν στο ιερό. Παρα-αυτά ο λαός
τους τράβηξε από το ιερό και τους τύφλωσε. Οι πραξικοπηματίες πέθαναν
απο τα τραύματά τους, λίγο αργότερα. Ο λαός ένιωθε μεγάλο σέβας για τις
τρείς τόσο διαφορετικές αδελφές, ανεψιές του μέγα στρατηγού αυτοκράτορα
Βασίλειου Βουλγαροκτόνου!!! Η Θεοδώρα τότε πήρε τα πράγματα στα χέρια
της, και μαζί με την αδελφή της Ζώη βασίλευσαν για τρείς μήνες. Η Ζώη
τότε ανέβασε στον θρόνο τον στρατιωτικό αυτοκράτορα, τον άξιο
Κωνσταντίνο τον Μονομάχο. Η Ζώη πέθανε από ασθένεια, το 1050 μΧ. Μετά
τον φυσικό θάνατο του Κωνσταντίνου Μονομάχου το 1055 μΧ η Θεοδώρα
βασίλευσε για ένα έτος, το 1055-1056 μΧ. Με τον φυσικό θάνατο της
Θεοδώρας έρχεται το τέλος της ένδοξης Μακεδονικής δυναστείας. Ο Μιχαήλ ο
έκτος ο στρατιωτικός που διαδέχτηκε την Θεοδώρα στον θρόνο, ήταν και
αυτός της επιλογής της. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"><span> <b>Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα</b> (1021–1096 μΧ,)</span>
σύζυγος των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου Δούκα και αργότερα του μοιραίου
Ρωμανού Διογένη. Ο Ρωμανός Διογένης, μετά την ήττα του στην μάχη του
Μανζικέρτ το 1071 μΧ απο τους Σελτζούκους Τούρκους, δολοφονήθηκε, από τα
παιδιά του Κωνσταντίνου Δούκα. Η Ευδοκία ήταν πολύ μορφωμένη γυναίκα,
έγραψε την ‘Ιωνία’, μία ανθολογία με μίγμα ιστορικών και μυθολογικών
στοιχείων, παρόμοια με τις ‘Μεταμορφώσεις’ του Ρωμαίου Οβίδιου. Ο
ιστορικός και φιλόσοφος Νικηφόρος Γρηγοράς περιέγραψε την Ευδοκία ως μία
δεύτερη Υπατία !!!</span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> <b><span> Η Ειρήνη Δούκαινα (1066–1138 μΧ,)</span></b> σύζυγος του
πανίσχυρου Αλέξιου Κομνηνού και μητέρα της διανοούμενης Άννας Κομνηνής,
μελετούσε αγιογραφικά κείμενα και έκανε δωρεές σε μοναχούς και σε
ζητιάνους. Η Ειρήνη Δούκαινα συνόδευε τον άνδρα της σε αρκετές από της
νικηφόρες εκστρατείες του και τον ενθάρρυνε και τον θεράπευε. Ο Αλέξιος
Κομνηνός ανέστησε την Αυτοκρατορία μετά την ταπεινωτική ήττα των
Βυζαντινών στην μάχη του Μανζικέρτ. Ο Αλέξιος Κομνηνός νίκησε τους
Σελτζούκους Τούρκους, Κουμάνους, Νορμανδούς υπο τον αδίστακτο Βουημούνδο
(Bohemund). Κατά την πρώτη Σταυροφορία ο Αλέξιος Κομνηνός ανάγκασε τους
ηγεμώνες της δύσης να του δηλώσουν υποταγή και όρκους πίστης !!! </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> <span><b> Η Άννα Κομνηνή (1083–1153 μΧ,)</b></span> κόρη του
ισχυρού αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού, ήταν πολύ μορφωμένη γυναίκα.
Έγραψε μία πλούσια βιογραφία του πατέρα της, την ‘Αλεξιάδα’ και
θεωρείται ισάξια του Θουκυδίδη, του Πολύβιου και του Ξενοφώντα !!! Η
Άννα Κομνηνή ήταν ξακουστή επίσης για την σεμνότητά της. </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> <b><span> Η Θεοδώρα Πετραλίφαινα (1225–1270 μΧ,) </span></b>ήταν
σύζυγος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Κομνηνού Δούκα, Δέσποτα της Ηπείρου. Ο
Μιχαήλ Δούκας που είχε παράνομη σχέση με εταίρες, αργότερα χώρισε και
εξόρισε την Θεωδόρα. Η Θεωδόρα για πέντε χρόνια γύριζε άστεγη χωρίς να
παραπονεθεί, μέχρι που την ξαναπήρε πίσω ο Μιχαήλ Δούκας. Η γυναίκα
αυτή, ενώ θα μπορούσε να κάνει πραξικόπημα, ή να καταφύγει στα αντίπαλα
Βυζαντινά βασίλεια, επέμεινε τα μαρτύρια και ξαναπήγε πίσω σε αυτόν που
την πλήγωσε. Η Θεοδώρα Πετραλίφαινα για την καλοσύνη της αγιοποιήθηκε
!!! </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
</span></span></span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span>
<span class="s1"> Τέλος, θα ήθελα να αναφερθούμε στην <b>Μουσταπίδενα</b>,
τη γυναίκα αυτή που έκτισε και έδωσε το όνομά της σε μία σχεδόν άγνωστη
Βυζαντινή εκκλησία που βρίσκεται ερειπωμένη κοντά στα ΚΤΕΛ του Κηφισού
!!!</span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
</span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<span face="Verdana,sans-serif"><span><span class="s1"> </span></span></span></span></div><span style="font-size: large;">
</span><div class="p1" style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">
<a href="http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2016/11/blog-post_6.html"><span face="Verdana,sans-serif"><span><span class="s1"> http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2016/11/blog-post_6.html</span></span></span></a></span></div>
</div>
ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-50314529671980902222021-07-15T13:09:00.006+03:002021-07-15T13:09:29.429+03:00Το πάζλ της καταστροφής της Κύπρου: Η επιβολή της χούντας στην Ελλάδα, η ΕΟΚΑ Β΄ και ο ρόλος των Αμερικανών <br /><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"></span></span><div class="entry-content" id="post-body-2291477120642230458" itemprop="description articleBody">
<div style="text-align: left;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwVBJUvMKWLhkhEpfb7DOyhkXkxDh0oWMBhl67VTm8hGgr_grw2FZAxfLxlwpif3oLIJb1ixUUcQflZmRTPyKrUwH3mZPeJqGFjHR4uikwqc8PE6AxadLPLGqexV5bpIASRKazHRpHVxU1/s650/praxikophma-kypros011.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="650" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwVBJUvMKWLhkhEpfb7DOyhkXkxDh0oWMBhl67VTm8hGgr_grw2FZAxfLxlwpif3oLIJb1ixUUcQflZmRTPyKrUwH3mZPeJqGFjHR4uikwqc8PE6AxadLPLGqexV5bpIASRKazHRpHVxU1/w640-h426/praxikophma-kypros011.jpg" width="640" /></a></span></span></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: trebuchet;"><i>FILE
PHOTO: Με διάφορες εκδηλώσεις μνήμης και τιμής ο κυπριακός λαός θα
τιμήσει και σήμερα αυτούς που έπεσαν κατά το πραξικόπημα της 15ης
Ιουλίου 1974 για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της νομιμότητας.
ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ</i></span></span></b></td></tr></tbody></table><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div style="text-align: left;"><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><span>15 Ιουλίου 1974: Οι εμπνευστές, οι σχεδιασμοί, οι επιστρατευμένοι και οι χρήσιμοι ηλίθιοι</span></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b>Του Κώστα Βενιζέλου</b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Το
πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού,
που συνδεόταν με τις στρατηγικές επιδιώξεις διεθνών παικτών στην
περιοχή. Ήταν και τελευταία πράξη ενός εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου,
του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Για να
«πετύχει» αυτό σχέδιο επιστρατεύθηκαν πολλοί. Από τους εμπνευστές και
σχεδιαστές, τα πιόνια, που επιστρατεύθηκαν μέχρι και τους χρήσιμους
ηλίθιους, που έσπευσαν να «βοηθήσουν».</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Μέσα από
έγγραφα και ντοκουμέντα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, που
έχουν ανακαλυφθεί από ερευνητές, έχει επιβεβαιωθεί πως στόχος ήταν η
διχοτόμηση της Κύπρου. Η επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα, την 21η
Απριλίου 1967, αποτέλεσε μέρος του πάζλ, έχοντας την Κύπρο στη μεγάλη
εικόνα. Άλλωστε οι πρώτες κινήσεις της δικτατορίας αφορούσαν το νησί,
πέραν από την εφαρμογή διαταγμάτων καταστολής δημοκρατικών ελευθεριών
και δικαιωμάτων.<span><a name='more'></a></span><span><a name="more"></a></span></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στην
Κύπρο, η δημιουργία του Εθνικού Μετώπου ( 1969-1970) αρχικά και στη
συνέχεια της ΕΟΚΑ Β΄( 1972-1974) ήταν αποτέλεσμα της επιδίωξης για
υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας και της πρόκληση εσωτερικής
αναταραχής, με μόνιμο στόχο την αποσταθεροποίηση.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div></div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><div style="text-align: left;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η
ΕΟΚΑ Β΄ με την παράνομη ένοπλη δράση της, με χρηματοδότηση από την
χούντα των Αθηνών, προετοίμασε το έδαφος για την υλοποίηση του σχεδίου
και συνέβαλε στο στόχο αυτό με τις ενέργειες της πριν και κατά τη
διάρκεια του πραξικοπήματος. Το αποτέλεσμα ήταν η εισβολή της Τουρκίας
στο νησί και τα όσα βιώνουμε μέχρι σήμερα με τη συνεχιζόμενη κατοχή.</span></span></div></div></blockquote><div style="text-align: left;"><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η
ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974 και η τουρκική
εισβολή πέντε ημέρες αργότερα, ήταν δυο γεγονότα του ιδίου σχεδίου. Στο
ίδιο χαράκωμα, με πρωταγωνιστικό ρόλο, βρίσκονταν οι αμερικανικές
μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες δρούσαν σε συνεννόηση με τον ισχυρό άνδρα
του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Χένρι Κίσινγκερ, την ελληνική χούντα, την ΕΟΚΑ Β
και το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο στην Άγκυρα. Ο «συντονισμός»
τους ήταν… άψογος.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Κυρίως μετά την εισβολή
επιχειρήθηκε να δοθεί άλλοθι στην ΕΟΚΑ Β΄ και αποδόθηκε η προδοσία μόνο
στην χούντα. Σε έγγραφα της εποχής προκύπτει ευθέως η σχέση της χούντας
με την ΕΟΚΑ Β. Με την ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Δημήτριο
Ιωαννίδη, υπήρξε- από τη «νέα κατάσταση πραγμάτων» αμέσως επαφή με την
ηγεσία της ΕΟΚΑ Β΄.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στο πόρισμα για το φάκελο
της Κύπρου, της κυπριακής Βουλής έχει κατατεθεί επιστολή Γρίβα προς
Ιωαννίδη, με την οποία ο πρώτος ζητά οικονομική βοήθεια και αποστολή
οπλισμού. Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση του χουντικού Κοσμά
Μαστροκόλια- συνδέσμου του Ιωαννίδη με την παράνομη τρομοκρατική
οργάνωση- με την ηγεσία της ΕΣΕΑ.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Με βάση τις
οδηγίες Μαστροκόλια προς τους αντικυβερνητικούς κύκλους της εποχής,
«ανοικτή και πλήρης συμπαράσταση προς τον Ιωαννίδη προεξοφλεί πλήρη
επιτυχία εις τους σκοπούς της οργανώσεως ( σ.σ. εννοεί ΕΟΚΑ Β). Τα πάντα
αναμένονται από εκείνον».</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Περαιτέρω καλούσε σε
«αποστολή τηλεγραφημάτων συμπαραστάσεως υφ΄ όλων των ημετέρων
οργανώσεων και σωματείων προς Ιωαννίδη, Αρχηγείο Στρατού» και πως «είναι
έκδηλος και σαφής η υποστήριξης του Ιωαννίδη προς τον Γρίβα. Απόδειξης
τούτου είναι η προβολή της οποίας έτυχαν υπό Ε.ΙΡΤ τα τηλεγραφήματα
εφέδρων, ΕΣΕΑ κλπ».</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b>ΕΟΚΑ Β΄ και μετά το πραξικόπημα</b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στις
30 Νοεμβρίου 1974, πραγματοποιήθηκε ελλαδο-κυπριακή σύσκεψη υπό τους
Καρανανλή και Μακαρίου ενόψει της επιστροφής του τελευταίου στην Κύπρο. Ο
Κληρίδης, ο οποίος ενημέρωσε για την κατάσταση στο εσωτερικό μέτωπο,
είπε και τα εξής αναφορικά με τη δράση της ΕΟΚΑ Β και μετά την τραγωδία:</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">«Όσον
αφορά το εσωτερικόν μέτωπον υπάρχει ύφεσις. Όλοι είναι συγκρατημένοι.
Υπάρχουν όμως ακόμη εγκληματικά και ατίθασα στοιχεία τα οποία δεν
αποκλείεται να δημιουργήσουν συγκρούσεις ή και να οργανώσουν δολοφονικάς
αποπείρας. Υπάρχουν 20.000 όπλα στα χέρια τους. Τελευταίως παρετηρήθη
ότι μέλη της ΕΟΚΑ Β’ ανέκτησαν πάλιν χρηματικήν ευχέρειαν. Τα χρήματα
ταύτα δεν προέρχονται από το εσωτερικόν. Μερικοί από τα γνωστά μέλη της
ΕΟΚΑ Β’ ήλλαξαν τρόπον ζωής. Ταξιδεύουν, έχουν αγοράσει αυτοκίνητα,
εκδίδουν εφημερίδας» ( Η άλλη κατάθεση Απόρρητο: Τα πρακτικά της
σύσκεψης του 1974. Σάββας Παύλου εκδόσεις Μόλυ).</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σημειώνεται
ότι στις 30 Αυγούστου 1974 ενώ η Κύπρος ακόμη καιγόταν από τους
Τούρκους και βιώναμε την καταστροφή, την τραγωδία, ένοπλοι της ΕΟΚΑ
Β΄δολοφόνησαν τον Δώρο Λοίζου και προσπάθησαν να σκοτώσουν το Βάσο
Λυσσαρίδη.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b>Ο «Αλέξανδρος» άναψε το πράσινο φως για την καταστροφή της Κύπρου</b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">«Ο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΙΣΗΛΘΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ». Αυτό ήταν το σύνθημα για την εκδήλωση
του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974. Τη διαταγή υπογράφει ο
χουντικός αξιωματικός Γεωργίτσης.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τη διαταγή με
χαρακτήρα «αστραπιαίον» που απευθυνόταν προς την Εθνική Φρουρά, που
περιγράφεται ως ΕΛΔΥΚ 3. Το σήμα κοινοποιήθηκε και προς το αρχηγείο των
Ελληνικών Ενόπλων στην Αθήνα, από όπου ήταν και οι διαταγές και οι
σχεδιασμοί.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ημερομηνία 15-7-74 ώρα 8.17 το πρωί, αριθμός πρωτοκόλλου σήματος 49. Η διαταγή δόθηκε, εξετελέσθη και η Κύπρος διχοτομήθηκε.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b>«Να τελειώνετε. Μας πιέζουν απ’ έξω, ξέρεις ποιοι»</b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο
καθηγητής Πέτρος Παπαπολυβίου σε άρθρο του αναφέρθηκε σε μια
αποκαλυπτική τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Αρχηγείου Στρατού (Α.Σ.),
στην Αθήνα και του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ), Λευκωσία,
το απόγευμα της 15ης Ιουλίου 1974.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Περιγράφει
εν είδει αναφοράς την κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί μετά τις πρώτες
ώρες του πραξικοπήματος (Πηγή: Διονύσιος Καρδιανός [Σπύρος
Παπαγεωργίου], <i>Ο Αττίλας πλήττει την Κύπρο, 2η έκδ., Αθήνα: Γ. Λαδιάς, 1976, σελ. 36 – 37.)</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>«ΓΕΕΦ:
Δυστυχώς, χάσαμε έναν ταγματάρχη, δύο λοχαγούς, δύο λοχίες, και 16
φαντάρους. Έχουμε και αρκετούς τραυματίες. Ευτυχώς κατελήφθη (εννοείται:
η Λευκωσία) σε διάστημα λίγων ωρών, παρά την πρόβλεψή μας. Τώρα
βαδίζουμε προς την Αρχιεπισκοπή, την μόνη εστία αντιστάσεως. Υπάρχουν
και μερικοί πυροβολισμοί στην περιοχή Καϊμακλίου, όπου στείλαμε δύο
λόχους για εξουδετέρωσή τους.</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Α.Σ.: Τι γίνεται με τις εστίες που έλεγες;</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>ΓΕΕΦ: Αυτές ξεκαθαρίσανε. Μένει μόνο η Αρχιεπισκοπή.</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Α.Σ.: Τι θα κάνετε;</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>ΓΕΕΦ: Θα την ρίξουμε.</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Α.Σ.: Καλά, τελειώνετε όμως το συντομότερο. Με το αεροδρόμιο τι γίνεται;</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>ΓΕΕΦ:
Εντάξει, κατελήφθη. Το μόνο δυσάρεστο είναι πως κάποιος αστυνομικός
πυροβόλησε κάποιον λοχία δικό μας, της ΕΛΔΥΚ, τον χορευτή τον ψηλό. Τον
θυμάσαι εσύ.</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Α.Σ.: Τι κάνατε με τον αστυνομικό; Τακτοποιήστε τον αμέσως.</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>ΓΕΕΦ:
Τον τακτοποιήσαμε όπως του άξιζε. Όλα είναι εντάξει. Η Αμμόχωστος είναι
στα χέρια μας από το πρωί και λίγο αργότερα η Λάρνακα. Τώρα σε λίγο και
η Λευκωσία. Τη Λεμεσό σε λίγες ώρες θα την πάρουμε. Έχουμε μια
δυσάρεστη είδηση, όμως, από τη Λεμεσό. Παρακρατικοί κατέλαβαν την 2α
Ανωτέρα και δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον ταγματάρχη.</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Α.Σ.: Για την Πάφο τι κάνατε; Ετοιμαστείτε να αναχωρήσετε αμέσως. Μέχρι αύριο το πρωί, το πολύ, να ξεκαθαρίσει και αυτή.</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>ΓΕΕΦ:
Η Πάφος είναι όλη δική του (εννοείται: του Μακαρίου) και πρέπει να
προετοιμασθούμε, να στείλουμε τανκς. Είναι πολύ δύσκολο και θέλουμε
χρόνο.</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Α.Σ. Αποκλείεται, πρέπει να τελειώνετε. Μας πιέζουν απ’ έξω, ξέρεις ποιοι.»</i></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b>Στην Αρχιεπισκοπή</b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο
Πέτρος Παπαπολυβίου αναφέρει πως σύμφωνα με το «Πόρισμα για τον Φάκελο
της Κύπρου» της Βουλής των Αντιπροσώπων (Λευκωσία 2011, σ.σ. 94-95) «το
απόγευμα της 15ης Ιουλίου άρματα μάχης της 23ης ΕΜΑ με επικεφαλής τον
διοικητή αντισυνταγματάρχη Γρ. Λαμπρινό, με την υποστήριξη τμημάτων της
21ης ΕΑΝ, επιτέθηκαν και κατέλαβαν την Αρχιεπισκοπή.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Πριν
από την κατάληψη προηγήθηκε κανονιοβολισμός (άρματα της 23ης ΕΜΑ και
στοιχεία ΠΑΟ 106 χιλιοστών του 120 ΛΒΟ), με αποτέλεσμα το κτήριο να
υποστεί σοβαρές ζημιές».</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Την Αρχιεπισκοπή
υπερασπίστηκαν αστυνομικοί, μέλη της προεδρικής φρουράς που είχαν την
ευθύνη του κτηρίου, και μεμονωμένοι απλοί πολίτες που έσπευσαν και
αντιστάθηκαν ενόπλως, προασπίζοντας τη Δημοκρατία και τη νομιμότητα.
Ένας από αυτούς, ο αστυνομικός Αθανάσης Γεωργίου, από την Αμαργέτη,
ηλικίας 26 χρονών, σκοτώθηκε από τα πυρά των επιτιθέμενων μονάδων της
Εθνοφρουράς. Παρότι εκτός υπηρεσίας, είχε προσέλθει στο καθήκον του
μόλις πληροφορήθηκε για το πραξικόπημα.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα
με βιβλιογραφικές μαρτυρίες το παρών του, με συμβολή στην οργάνωση της
άμυνας της Αρχιεπισκοπής, είχε δώσει και ο τότε λοχαγός Τάσος Μάρκου,
αγνοούμενος από την περίοδο της τουρκικής εισβολής, ο οποίος στη
συνέχεια αναχώρησε για το στρατόπεδο και τη μονάδα του.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b>Η απόπειρα του 1972 και η ματαίωσή της</b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σχέδια
ανατροπής του Μακάριου υπήρξαν πολλά πριν την 15η Ιουλίου 1974. Το
σχέδιο πραξικοπήματος του Φεβρουαρίου του 1972, ματαιώθηκε όταν
αποκαλύφθηκαν τα σχέδια από την κυβέρνηση Μακαρίου. Επαναφέρουμε τις
σχετικές πληροφορίες για να υπενθυμίσουμε το ρόλο των χουντικών.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η
προσπάθεια περιήλθε σε γνώση του Μακαρίου από υποκλοπή τηλεφωνήματος
μεταξύ της Ελληνικής πρεσβείας στη Λευκωσία και του Υπουργείου
Εξωτερικών στην Αθήνα. Σύμφωνα με το «πρακτικό» των υποκλοπών, τις
πρωινές ώρες της 14ης Φεβρουαρίου 1972, ο Έλληνας Πρέσβης στην Λευκωσία
Παναγιωτάκος ζήτησε από την Αθήνα το πράσινο φως για την διενέργεια του
πραξικοπήματος.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Το αίτημα επανέλαβε αργότερα
και ο διευθυντής του 2ου Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΕΦ Παντελής Λαλαούνης
προς την ελληνική ΚΥΠ στην Αθήνα. Για την εμπλοκή των ΗΠΑ σε εκείνους
του σχεδιασμούς, αποκαλυπτικός ήταν ο διάλογος του πρέσβη Παναγιωτάκου
και των Αλεξανδρή και Ξένου στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στις
14 Φεβρουαρίου 1972 επιβεβαιώνεται ότι στις 13 Φεβρουαρίου 1972, οι ΗΠΑ
έδωσαν προφορικά τη συγκατάθεσή τους για τη διενέργεια του
πραξικοπήματος. Ο Αλεξανδρής ανέφερε επί λέξει:</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>«ο
κος Υπουργός είχε υπόψη του και το ότι από την πλευρά της άλλης, της
υπέρ του Ατλαντικού είχε δοθεί προφορικώς χθες δια του συμβούλου, το
ΟΚ».</i> Ο Παναγιωτάκος συμπλήρωσε: <i>«Το GREEN LIGHT επομένως»</i>.
Δεν έχει επιβεβαιωθεί εάν η προφορική συγκατάθεση δόθηκε από αξιωματούχο
της Κυβέρνησης των ΗΠΑ ή του Υπουργείου Εξωτερικών ή της CIA.</span></span></div><div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div></div>
<div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><i>Πηγή: <a href="https://hellasjournal.com/2021/07/to-pazl-tis-katastrofis-tis-kiprou-i-epivoli-tis-chountas-stin-ellada-i-eoka-v%ce%84-ke-o-rolos-ton-amerikanon/" target="_blank">hellasjournal.com</a></i></span></span></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-85047280652943480112021-07-15T13:06:00.008+03:002021-07-15T13:06:36.948+03:00Το θυμίαμα έχει ευλογία, έχει χάρη, έχει δύναμη εναντίον των δαιμόνων<br /><p><a href="https://www.eikonia.gr/ergoxeirakomposxoinia/thymiamafytilakia" target="_blank"><img class="wp-image-69306" data-attachment-id="69306" data-comments-opened="1" data-image-description="" data-image-meta="{"aperture":"0","credit":"","camera":"","caption":"","created_timestamp":"0","copyright":"","focal_length":"0","iso":"0","shutter_speed":"0","title":"","orientation":"0"}" data-image-title="facebook-part322" data-large-file="https://simeiakairwn.files.wordpress.com/2021/07/facebook-part322.jpg?w=529" data-medium-file="https://simeiakairwn.files.wordpress.com/2021/07/facebook-part322.jpg?w=300" data-orig-file="https://simeiakairwn.files.wordpress.com/2021/07/facebook-part322.jpg" data-orig-size="2051,1477" data-permalink="https://simeiakairwn.wordpress.com/facebook-part322/" height="460" src="https://simeiakairwn.files.wordpress.com/2021/07/facebook-part322.jpg?w=1024" width="640" /></a></p>
<p><span style="font-size: large;"><strong>Το θυμίαμα έχει ευλογία, έχει χάρη, έχει δύναμη εναντίον των
δαιμόνων, θυμίαμα λοιπόν και θυμιατό, θυμιατήρι πως το λέτε… εκεί στο
εικονοστάσι, πλάι στο καντήλι.</strong></span></p><span style="font-size: large;"><b>
<span id="more-69304"></span>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><b>Δεν πρέπει να το παίρνει μόνο η γιαγιά, και η μαμά και ο πατέρας και το παιδί.</b></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><b>Κατά την ώρα της Προσευχής, πρωί και βράδυ και μεσημέρι όταν υπάρχει
ένταση στο σπίτι. Και το σπίτι αλλάζει ατμόσφαιρα, αλλάζει χρώμα,
γίνεται ευωδιαστό, σοβαρό, γαλήνιο, αγαπητό, οι ψυχές ξανά αδελφωμένες.</b></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><b>Ενθυμούμαι κάποιο παιδί, παιδάκι 14 χρονών ήταν, 15 ήταν, αυτή ήταν
ακριβώς η ηλικία του, όταν έβλεπε τους γονείς του να τσακώνονται πήγαινε
αμέσως και άναβε θυμίαμα και τους θυμιάτιζε. Θυμιάτιζε το μπαμπά και τη
μαμά!<span></span></b></span></p><a name='more'></a><p></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><b>-Ειρηνεύετε, τους έλεγε. Εγώ είμαι παιδί, τι παραδείγματα θα πάρω από σας.</b></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><b>Ειρηνεύετε σεις οι γονείς. Η παρουσία λοιπόν του Αγίου Θεού, η Σκέπη
της Παναγίας μας και το απαλό φτερούγισμα των αγγέλων με το θυμίαμα μέσα
στο σπίτι, είναι φανερό φυγαδεύονται οι παρεξηγήσεις και οι ταραχές.</b></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><b>Δεν έχουν τόπο σ αυτό το σπίτι οι πειρασμοί και οι δαίμονες. Λοιπόν,
μην παραλείπετε να θυμιατίζετε το σπίτι σας και το μαγαζί σας και τη
δουλειά σας αν είναι δυνατόν, και θα κλείσω με το ” Θυμιάζετε,
θυμιάζετε, θυμιάζετε”.</b></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><strong>Θυμιατίζοντας να ψέλνουμε τροπάρια, όσα θυμόμαστε, ή να λέμε
την Ευχή και όταν μας θυμιατίζουν να σκύβουμε το κεφάλι και να κάνουμε
το σημείο του Σταυρού.</strong></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><b>Το θυμίαμα, το σπίτι το μεταβάλλει σε κάτ’ οίκον εκκλησία.</b></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><strong>Και επαναλαμβάνω ότι διώχνει τα δαιμόνια και τους πειρασμούς.</strong></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><strong>Γεμίζουν οι ψυχές όλων των οικείων από Θεία Ευλογία.</strong></span></p><span style="font-size: large;"><b>
</b></span><p><span style="font-size: large;"><b>πηγή: <a href="https://www.askitikon.eu/agiologio/ofelima-psychis/36655/to-thymiama-echi-evlogia-echi-chari-echi-dynami-enantion-ton-demonon/" rel="noreferrer noopener" target="_blank">askitikon</a></b></span></p>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-80696076153910598422021-07-15T13:05:00.006+03:002021-07-15T13:05:30.028+03:00Ο συνεργάτης του Σκάι προκαλεί ξανά - Συμμετέχει σε ποδοσφαιρικό αγώνα στα Κατεχόμενα.<br /><div class="clearfix post-wrap post-236532 post type-post status-publish format-standard has-post-thumbnail hentry category-4" id="post-236532" style="height: auto !important;"><div class="entry" style="height: auto !important;"><figure class="wp-block-image size-large"><img alt="" class="wp-image-236533 lazyloaded" data-recalc-dims="1" data-sizes="(max-width: 690px) 100vw, 690px" data-src="https://i2.wp.com/ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2021/07/215828289_327562085753879_823700907902506782_n.jpg?resize=690%2C369&ssl=1" data-srcset="https://i2.wp.com/ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2021/07/215828289_327562085753879_823700907902506782_n.jpg?w=747&ssl=1 747w, https://i2.wp.com/ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2021/07/215828289_327562085753879_823700907902506782_n.jpg?resize=16%2C9&ssl=1 16w" height="369" src="https://i2.wp.com/ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2021/07/215828289_327562085753879_823700907902506782_n.jpg?resize=690%2C369&ssl=1" width="690" /><figcaption><i>Στην
φωτογραφία βλέπουμε τον Τούρκο παραγωγό δίπλα στον γιαλαντζί σουλτάνο
Ερντογάν. Να σημειώσουμε ότι ο Ατζούν Ιλίτζαλι είναι στενός φίλος εδώ
και πολλά χρόνια του σουλτάνου</i></figcaption></figure>
<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Από την σελίδα στο facebook <a href="https://www.facebook.com/%CE%94%CE%B5%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%8A%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B1-101595821683841/">Δεν αγοράζουμε τουρκικά προϊόντα</a></strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ο Ατζούν Ιλίτζαλι είναι Τούρκος παραγωγός και επιχειρηματίας. Είναι
ιδρυτής και πρόεδρος της εταιρείας παραγωγής “Acun Medya” και ιδιοκτήτης
του τουρκικού τηλεοπτικού καναλιού TV8.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται στενά με την τηλεόραση του ΣΚΑΙ σε
παραγωγές όπως το My Style Rocks, The Voice, Power of love, Ελλάδα έχεις
ταλέντο και βέβαια το Survivor. Μέσα από την συνεργασία αυτή έχει
κερδίσει πολλά εκατομμύρια ευρώ, ενώ ταυτόχρονα προωθεί και την τουρκική
προπαγάνδα στην χώρα μας. Την ευθύνη βέβαια για όλα αυτά την κουβαλά
μισή-μισή με τον ΣΚΑΙ τον οποίο πλέον ο κόσμος αποκαλεί τουρκοκάναλο.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η είδηση-πρόκληση είναι σημερινή: <strong>Ο Ιλίτζαλι<a href="https://www.in.gr/2021/07/13/politics/o-atzoun-tou-survivor-se-filiko-agona-sta-katexomena-proponitis-ton-erntogan/"> θα συμμετάσχει</a>
σε φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα με τη συμμετοχή διάφορων Τούρκων
ποδοσφαιριστών, με τον Ταγίπ Ερντογάν μάλιστα σε ρόλο προπονητή. Ο
φιλικός αγώνας θα γίνει στο στάδιο “Ατατούρκ”, στην κατεχόμενη Λευκωσία,
και τον διοργανώνει το ψευδοκράτος για να γιορτάσει τα 47 χρόνια από
την τουρκική εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο!</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στην χώρα μας κάνει δουλειές, και μάλιστα καλοπληρωμένες, πουλάει
ελληνοτουρκική “φιλία”, προωθεί υπογείως την ατζέντα του νεο-οθωμανισμού
και στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, ξεδιάντροπα, πανηγυρίζει για την
εισβολή και κατοχή του νησιού.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δεν βλέπουμε τουρκικά σήριαλ-σκουπίδια.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δεν νομιμοποιούμε την τουρκική προπαγάνδα στην χώρα μας.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Δεν βλέπουμε ΣΚΑΙ αλλά και όποιο σταθμό προωθεί τους νεο-οθωμανικούς σχεδιασμούς</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ούτε ευρώ στην τουρκική επιθετικότητα.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Αλλάζουμε κανάλι!!!</span></span></p></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-38457941099313049832021-07-15T13:04:00.004+03:002021-07-15T13:04:31.070+03:00Ἡ Κούβα, ὁ Φιντέλ, ὁ Τσέ Γκεβάρα καί ὁ καπιταλισμός<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span class="post-author"><a href="https://www.estianews.gr/author/dkapranos/" rel="author" title="Άρθρα του/της Δημήτρης Καπράνος"></a></span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdRWEAkTziinDZALVHWZ-j8lnMJFOTKnovCJi8-Ckgiy6eC4e2JNvQjm7tPa6i3QVk-NuvlqpK0iTivm6C2olvOquhjNw_6pv3CavecmyEAxngWmDBJhFoaa3BvZAB7xcPnv_m9oZPongm/s780/kouva_diadiloseis1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="439" data-original-width="780" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdRWEAkTziinDZALVHWZ-j8lnMJFOTKnovCJi8-Ckgiy6eC4e2JNvQjm7tPa6i3QVk-NuvlqpK0iTivm6C2olvOquhjNw_6pv3CavecmyEAxngWmDBJhFoaa3BvZAB7xcPnv_m9oZPongm/w640-h360/kouva_diadiloseis1.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br />Δημήτρης Καπράνος </span><p></p><div class="col-lg-8 col-md-8">
<span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span class="post-caption"></span></span></span><div class="entry-content"><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>Γιά ὅσους ἔχουν ἐπισκεφθεῖ καί γνωρίσει τήν Κούβα…</strong></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><span id="more-15475"></span></span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">…
οἱ πρόσφατες διαδηλώσεις στούς δρόμους τῆς Ἁβάνας γιά τίς ἐλλείψεις
φαρμάκων, δημοκρατίας καί λοιπῶν βασικῶν ἀγαθῶν, μᾶλλον ἄργησαν νά
ἐκδηλωθοῦν στόν τελευταῖο παράδεισο τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, στό
ἀεροπλανοφόρο τῆς Καραϊβικῆς, στό ὁποῖο τά πράγματα κινοῦνται πολύ ἀργά.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Φυσικά,
ἕνα σκληρό κομμουνιστικό καθεστώς, τό ὁποῖο ἐπέζησε γιά περισσότερα ἀπό
ἑξήντα χρόνια, δέν θά μποροῦσε νά ἀποφύγει τήν φθορά, ὅπως συνέβη καί
στά «σοσιαλιστικά κράτη» τῆς Εὐρώπης.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ὅταν ἡ ΕΣΣΔ ἔχει ἤδη
λησμονηθεῖ, ἡ «Ἐπανάσταση» στήν Κούβα διατηρεῖται ὡς μουσειακό εἶδος καί
ἀπέρχεται, ἀλλά μέ τούς ἀργούς, κουβανικούς ρυθμούς, σάν ἕνα λάργκο τοῦ
Κομπάι Σεγοῦντο…</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ὅσο καί ἄν οἱ λίγοι πλέον νοσταλγοί τοῦ
σταλινισμοῦ ἐξακολουθοῦν νά μιλοῦν γιά τό κουβανικό <span></span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">θαῦμα, προβάλλοντας
τούς –ἄξιους πραγματικά– ἰατρούς τῆς Κούβας, πού μέ πενιχρά μέσα
προσπαθοῦν νά ἐπιτύχουν θαύματα (καί κάποια στιγμή τό καταφέρνουν) τό
πράσινο ἀμπέχωνο τοῦ «σοσιαλισμοῦ» ἔχει ἀρχίσει νά ξηλώνεται ἀπό τήν
ἡμέρα πού ἀπεσύρθη ὁ Φιντέλ Κάστρο… Ὅλα ἄρχισαν στίς 26 Ἰουλίου 1953,
ὅταν μιά ὁμάδα ἐπαναστατῶν, μέ ἐπί κεφαλῆς τούς ἀδελφούς Φιντέλ καί
Ραούλ Κάστρο, ἐπετέθη στό στρατόπεδο Μοντάδα. Ἡ κίνηση ἀπέτυχε, τό
διεφθαρμένο καθεστώς ἔπνιξε τό κίνημα καί οἱ Κάστρο φυλακίσθηκαν. Δύο
χρόνια ἀργότερα, ὁ δικτάτωρ Μπατίστα ἀμνήστευσε τούς ἐπαναστάτες καί οἱ
Κάστρο ἔφυγαν γιά τίς ΗΠΑ. Ἐκεῖ ἄρχισαν νά «δημιουργοῦν προβλήματα», οἱ
ἀρχές τῶν ΗΠΑ ἀντέδρασαν, οἱ Κάστρο διέφυγαν στό Μεξικό καί ἐκεῖ
συνάντησαν τόν Ἐρνέστο Τσέ Γκεβάρα.</span><p></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τόν Δεκέμβριο τοῦ 1957, Φιντέλ
καί Ραούλ ἀποβιβάσθηκαν στήν Κούβα καί ἄρχισε τό «ἀντάρτικο» κατά τοῦ
Μπατίστα. Τό διάτρητο ἀπολύτως διεφθαρμένο καί ἀντιλαϊκό καθεστώς ἄντεξε
μέχρι τήν Πρωτοχρονιά τοῦ 1959, ὅταν οἱ ἐπαναστάτες νίκησαν τούς
μισθοφόρους τοῦ Μπατίστα στή Σάντα Κλάρα. Ἔκτοτε, ἡ Κούβα κυβερνήθηκε
ἀπό τόν Φιντέλ, ὁ ὁποῖος ἐγκαθίδρυσε ἕνα σκληρό, «λατινοαμερικάνικο»
καθεστώς. Ἡ ἀποτυχημένη ἀπόπειρα τῶν ΗΠΑ νά ἀνατρέψουν τόν Κάστρο, καί ἡ
«κρίση τῶν πυραύλων» ΗΠΑ – ΕΣΣΔ ἐπί τῶν ἡμερῶν τῶν Κένεντυ-Χρουστσώφ,
μετέτρεψαν τόν Κάστρο σέ εἴδωλο τῶν ἁπανταχοῦ ἀριστερῶν. Μέ αὐτή τήν
στίλβη καί μέ τήν στήριξη τῶν ἀριστερῶν κινημάτων, ὁ Κάστρο δέν εἶχε
πολλά προβλήματα ὥστε νά διατηρήσει τήν παντοδυναμία καί τό καθεστώς
του. Ὁ Τσέ Γκεβάρα ἀπεχώρησε κάποια στιγμή καί τελικά ἔχασε τήν ζωή του
ἀπό πυρά τῆς CIA στήν Κολομβία. Ἔγινε, ὅμως, εἴδωλο καί εἰκόνα στά
μπλουζάκια ἑκατομμυρίων νέων, πού πιστεύουν στήν «Ἐπανάσταση»… Ὅπως καί
νά τό κάνουμε, ὁ Φιντέλ καί ὁ Τσέ Γκεβάρα ἔγραψαν ἱστορία. Ἡ
παγκοσμιοποίηση, ὅμως καί ὁ –ἔστω καί ὑπό σοβαρή κρίση– καπιταλισμός,
δέν φαίνεται νά τήν σέβονται.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Σήμερα καί ἐνῶ τό νησί τῆς Κούβας,
ἕνας ἐπίγειος παράδεισος, ἔχει πλέον μετατραπεῖ σέ πανάκριβο θέρετρο γιά
τούς δυτικούς, μέ τόν λαό, ὅμως, νά στερεῖται τά βασικά, οἱ Κουβανοί,
πού κουράστηκαν νά τούς γνωρίζει ἡ Δύση μόνο γιά τά πούρα τους, ἀπαιτοῦν
«ἀλλαγή». Καί αὐτή τήν φορά δέν θά χρειαστεῖ, ὡς φαίνεται, «Κόλπος τῶν
χοίρων». Ἁπλῶς, φαίνεται ὅτι θά ἐπικρατήσει «τό μή χεῖρον, βέλτιστον»!</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><p><a href="https://www.estianews.gr/apopseis/i-koyva-o-fintel-o-tse-gkevara-kai-o-kapitalismos/"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"> https://www.estianews.gr/apopseis/i-koyva-o-fintel-o-tse-gkevara-kai-o-kapitalismos/</span></span></a></p></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-51982943958001301392021-07-12T14:23:00.001+03:002021-07-12T14:23:05.093+03:00“Το ΕΛΙΑΜΕΠ και οι τουρκικές αξιώσεις”<div class="td-post-header-holder td-image-gradient">
<div class="td-post-featured-image"><span style="font-size: large;"><a class="td-modal-image" data-caption="" href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/hartis_nausiploia.png"><img class="entry-thumb lazyloaded" data-ll-status="loaded" height="447" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/hartis_nausiploia-1068x746.png" title="hartis_nausiploia" width="640" /></a></span></div>
</div><span style="font-size: large;">
</span><div class="td-container"><span style="font-size: large;">
</span><div class="td-pb-row"><span style="font-size: large;">
</span><div class="td-pb-span8 td-main-content" role="main"><span style="font-size: large;">
</span><div class="td-ss-main-content"><span style="font-size: large;">
</span><div class="td-post-content"><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Γράφει ο</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p><span style="font-size: large;">Δρ <strong>ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ</strong></span></p><span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">
</span><p class="p1"><span style="font-size: large;">ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p1"><span style="font-size: large;">ΟΜΙΛΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ</span></p><p class="p1"><span style="font-size: large;">από το <b><a href="http://www.militaire.gr">www.militaire.gr</a></b><br /></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Το ΕΛΙΑΜΕΠ – Ελληνικό Ίδρυμα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής – ιδρύθηκε το 1988 με σκοπό όπως υποδηλώνει ο τίτλος του <i>την «μελέτη και τον διάλογο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας στην ευρύτερη γειτονιά της Ελλάδας».</i></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Αργότερα, το 1993 μετονομάσθηκε σε Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και
Εξωτερικής Πολιτικής. Ήτοι μετετράπη από Ελληνικό Ίδρυμα σε Ίδρυμα κατά
βάση Ευρωπαϊκό. Όλως περιέργως όμως, διατήρησε τον πρότερο τίτλο του!</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Στα πρώτα του βήματα εθεώρησα θετική την δραστηριότητα του ΕΛΙΑΜΕΠ και<span class="Apple-converted-space"> </span>χρηματοδότησα
μάλιστα μία εκδήλωσή του. Επαίνεσα επίσης τις θέσεις του για το
Κοσσυφοπέδιο και σε συνάντηση με τον Αμερικάνο Πρέσβη και τον κο Βερέμη
ετόνισα ότι συμφωνώ με τις απόψεις του και συνέστησα στον Πρέσβη να τις
προσέξει ιδιαίτερα.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Αργότερα σε συνάντηση στα Γραφεία της Εταιρείας μου, με
τους κους Βερέμη και Κουλουμπή, εζητήθη η συνδρομή μου προς την εύρεση ή
παραχώρηση χώρων για τη στέγαση των γραφείων του Ιδρύματος. Ακολούθησε
ανταλλαγή απόψεων για την Ελληνική Εξωτερική Πολιτική και ιδιαίτερα για
τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Διαπίστωσα μία γενική αντίληψη
συμβιβαστικής πολιτικής με την Τουρκία, παρά τα τόσα παθήματα που δεν
είχαν γίνει μαθήματα. Τους ετόνισα ότι διαφωνώ, ότι η υποχώρηση στους
Τούρκους σε ουδέν ωφελεί, παρά σε έγερση νέων απαιτήσεων και πιθανώς
νέων υποχωρήσεων.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Επί έτη παρακολουθούσα το έργο και τις ημέρες του ΕΛΙΑΜΕΠ,
διαφωνώντας με τις απόψεις του αλλά και εντυπωσιαζόμενος από την
αποδοχή του από σημαντικό τμήμα των Πολιτικών, των Επιχειρηματιών και
Δημοσιογράφων. Επί Σημίτη μάλιστα, οι απόψεις “ΕΛΙΑΜΕΠ – Σημίτη” ήταν
σχεδόν παρόμοιες, αν όχι ταυτόσημες.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Στο αρχικό του στάδιο, το ΕΛΙΑΜΕΠ εχρηματοδοτούντο από το
Ελληνικό Δημόσιο, τώρα πλέον κυρίως από Ευρωπαϊκά Προγράμματα, χωρίς να
διευκρινίζεται εάν πρόκειται για Ελληνικά Προγράμματα που
χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. ή άλλα, απευθείας από την Ε.Ε.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι περίπου το 10% των
εσόδων του προέρχεται από Πρεσβείες (μεταξύ των οποίων της Γερμανίας,
της Αγγλίας και τις Ισπανίας). Και γεννάται το εύλογο ερώτημα: Εάν
χρηματοδοτείσαι από μια Πρεσβεία, μπορεί να είσαι τελείως αμερόληπτος με
την χώρα που εκπροσωπεί, ή μήπως έστω και υποσυνείδητα επηρεάζεσαι και
τουλάχιστον μειώνεις την ένταση κάποιας καταγγελίας<b>;<span class="Apple-converted-space"> </span></b></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Ομοίως, ερωτήματα δημιουργεί η συνεργασία του ΕΛΙΑΜΕΠ με
το Τουρκικό Πανεπιστήμιο Bilgi. Υπό κανονικές συνθήκες, μία τέτοια
συνεργασία θα ήταν απολύτως φυσιολογική, με τις Τουρκικές συνθήκες όμως
χωρεί αμφιβολία.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Χαρακτηριστικό των προσφάτων απόψεων του ΕΛΙΑΜΕΠ για τα
Ελληνοτουρκικά είναι το άρθρο του Προέδρου κου Τσούκαλη στα ΝΕΑ της
25.01.2021, με τίτλο «<i>Ναρκοπέδιο</i>», όπου θέτει με πλάγιο τρόπο το ερώτημα <b>«Δώδεκα μίλια στο Αιγαίο και πόλεμος;»</b> Τί διαφέρει το εν λόγω ερώτημα από το Τουρκικό casus belli<b>;</b> Ήτοι κε Τσούκαλη μας λέτε να υποχωρήσουμε στους τουρκικούς εκβιασμούς<b>;</b> Και πόσα μίλια να τους … παραχωρήσουμε<b>; </b>3,4 ή μήπως να παραμείνουμε στα 6 και να μειώσουμε και τον εναέριό μας χώρο από 10 στα 6<b>;</b>
Και μετά αν οι «φίλοι Τούρκοι» απαιτήσουν αποστρατικοποίηση των νησιών
μας του Ανατολικού Μετώπου, τί θα μας πείτε, «αποστρατικοποίηση και – ή –
πόλεμος<b>;</b>»<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Μας λέτε, με έμμεσο υποτιμητικό ύφος, να μην ασκήσουμε το κυριαρχικό μας δικαίωμα κάτω από τον ψυχολογικό φόβο του πολέμου<b>;<span class="Apple-converted-space"> </span></b></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Αλλά δεν θα αφήσω το «Τουρκικό» σας επιχείρημα αναπάντητο. <b>Και 12 ναυτικά μίλια και μή πόλεμο</b>.
Με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, ικανές να τους νικήσουν, τότε δεν θα
τολμήσουν ούτε πόλεμο, ούτε καν επακούμβηση. Έτσι, θα λυθεί και η
«Ελληνική Πατέντα» σας κε Τσούκαλη (10 ν.μ. στον αέρα – 6 ν.μ. στη
θάλασσα). 12 παντού και …πάει η πατέντα!</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Ισχυρίζεται ακόμη ο κος Τσούκαλης ότι αν επιμηκύνουμε τα
χωρικά μας ύδατα παραβιάζουμε την ναυσιπλοΐα της γειτονικής χώρας.
Ακριβώς το τουρκικό επιχείρημα. Παρατηρούμε γενικά ότι οι θέσεις του
Προέδρου και τα επιχειρήματα των Τούρκων συμπίπτουν και δυστυχώς πολλοί
ξένοι αλλά και δικοί μας τα δέχονται και τα «καταπίνουν αμάσητα».<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Ας δούμε όμως τον συνημμένο χάρτη (συν. 1), με τις δύο
κύριες γραμμές ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο, ήτοι την Δυτική από Ελλήσποντο
προς Ιόνιο και την Ανατολική από Ελλήσποντο προς Ανατολική Μεσόγειο.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Η Δυτική διέρχεται από τα στενά Ευβοίας – Άνδρου, Κέας –
Μακρονήσου και Κυθήρων – Ελάφονήσου, η δε Ανατολική μεταξύ Ψαρών – Χίου
και Αμοργού – Κινάρου. Οι αποστάσεις εμφαίνονται στον συνημμένο πίνακα
(συν.2). Όλες είναι μικρότερες των 12 ναυτικών μιλίων, ήτοι αποτελούν
χωρικά ύδατα και με το σημερινό εύρος. Η απόσταση μάλιστα Κύθηρα –
Ελαφόνησος ανέρχεται σε μόλις 4,5 ν. μ.</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Και ερωτώ τους Τούρκους αλλά και τον κο Τσούκαλη: Υπήρξε
ποτέ πρόβλημα Ναυσιπλοΐας, εμπόδισε ή παρεμπόδισε ποτέ Ελληνική
Κυβέρνηση τα διερχόμενα πλοία<b>; </b>Αντιθέτως οι πάντα υποχωρητικές
Ελληνικές Κυβερνήσεις ανέχθηκαν και δεν αντέδρασαν σε πλοία και
υποβρύχια του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, που διέρχονται χωρίς να
τηρούν καν τις υποχρεώσεις «αβλαβούς διέλευσης».</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Λοιπόν ποιο το επιχείρημα των Τούρκων που υιοθετεί ακρίτως ο Πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ<b>;</b> Ως επιχείρημα για να μην εξασκήσουμε το <b>ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ</b> σύμφωνα με το <b>ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ</b> και τον <b>ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ</b> της επέκτασης των χωρικών υδάτων μας στα 12 ν.μ.<b>;</b>
Όπως τώρα, έτσι ελεύθερα θα περνούν τα πλοία όταν τα επεκτείνουμε στα
12 ν.μ., διότι η χώρα μας πιστεύει και διατηρεί πάντα ελεύθερη την
Ναυσιπλοΐα. Άλλοι την παραβιάζουν. Άλλωστε και η Ρωσία που έχει
ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ελεύθερη Ναυσιπλοΐα στο Αιγαίο, δηλώνει ότι
δεν έχει αντίρρηση με το κυριαρχικό μας δικαίωμα επέκτασης των χωρικών
μας υδάτων.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p2"><span style="font-size: large;">Λυπούμαι για την απόλυτη σύγκλιση του ΕΛΙΑΜΕΠ με τις
Τουρκικές αξιώσεις. Είναι όμως και Εθνικά επικίνδυνες, διότι υπονομεύουν
ύπουλα το ηθικό του Ελληνικού Λαού, δημιουργώντας αμφιβολίες, ώστε να
γίνουν πιο εύκολα δεκτές οδυνηρές υποχωρήσεις σε βάρος της Πατρίδας μας</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p3"><span style="font-size: large;"><b>Φτάνουν πιά οι χαμένες Πατρίδες.</b></span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p3"><span style="font-size: large;">Πρόδρομος Εμφιετζόγλου</span></p><span style="font-size: large;">
</span><p class="p3"><span style="font-size: large;"><b>Συνημμένο 1: Χάρτης με Διαδρομές</b></span></p>
<p><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/hartis_nausiploia.png"><img class="alignnone size-full wp-image-210797 lazyloaded" data-ll-status="loaded" height="447" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/hartis_nausiploia.png" width="640" /></a></p>
<p><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/diadromes.png"><img class="alignnone size-full wp-image-210798 lazyloaded" data-ll-status="loaded" height="478" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/diadromes.png" width="640" /></a></p>
</div>
<footer>
<div class="ads">
<span class="ads__single">
</span>
<span class="ads__single">
</span>
</div>
<div class="gnews-container">
<p style="float: left; padding-right: 10px;"><br /></p><p><br /></p>
</div></footer></div></div></div></div>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-55898171997791027182021-07-12T08:45:00.002+03:002021-07-12T08:45:05.892+03:00Το ράσο δεν πρέπει να απειλεί, αλλά να θυσιάζεται …<p><span style="font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRtIGhRyBz2J0bgs-L4_FagoNA5hTXNeAyoTrAHxRawdoCEhVSPOCmN-gJ1cKaGYPv8D8dAYXPaxSNcZ0fjoytOAPKkORrmYWNnrJSs9_m1Vcuo6T2sdtNkvdt1hyjBnmSBhWm2q9GLiTh/s480/%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="288" data-original-width="480" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRtIGhRyBz2J0bgs-L4_FagoNA5hTXNeAyoTrAHxRawdoCEhVSPOCmN-gJ1cKaGYPv8D8dAYXPaxSNcZ0fjoytOAPKkORrmYWNnrJSs9_m1Vcuo6T2sdtNkvdt1hyjBnmSBhWm2q9GLiTh/w640-h384/%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br />30 Αυγούστου του 1907. Δράμα. Χιλιάδες λαού συγκεντρώνονται στο
σταθμό, για να ξεπροβοδίσουν τον Μητροπολίτη τους. «Δέσποτα μάς
παρέλαβες λαγούς και μας έκανες λιοντάρια! Μένε ήσυχος. Θα γίνει το
θέλημά σου», ακούγεται η κραυγή του δημογέροντα Νίκα. Με δάκρυα στα
μάτια αποχαιρετά ο λαός της Δράμας τον εθνοϊερομάρτυρα επίσκοπό του,
Χρυσόστομο. Έφυγε ο φρυκτωρός του Γένους, πορευθείς στην Σμύρνη «για να
σμίξει λεβεντιές με ράσα Γαβριήλ και Παπαφλέσσα», όπως έψαλλε ο Σουρής
στον «Ρωμηό» του. (π. Θεοδώρου Ζήση, «Εθνάρχες Ιεράρχες», σελ. 77).<span><a name='more'></a></span></span><p></p><p><span style="font-size: large;">20
Μαϊου 1825. Μοριάς. Ο Ηλίας Φλέσσας και ο Παναγιώτης Κεφάλας
προτείνουν στον Παπαφλέσσα, τον «μπουρλοτιέρη των ψυχών», να αφήσει το
Μανιάκι και να ταμπουρωθεί ψηλότερα στο βουνό, για να υπάρχει οδός
διαφυγής, αν δυσκολέψουν τα πράγματα. Απαντά: « Εγώ δεν ήρθα εδώ να
μετρήσω τον στρατό του Μπραϊμη, πόσος είναι, από τα ψηλώματα. Ήρθα να
πολεμήσω. Ούτε τρελάθηκε ο Μπραϊμης να χασομεράει, εκεί που ελπίζει να
κερδίσει νίκη, μα θα τραβήξει ίσια στην Τριπολιτσά κι εγώ τότε θα μείνω,
να μετράω τα καρφοπέταλά του. Αν όμως τον κρατήσω εδώ στο Μανιάκι,
γλιτώνω τον Μοριά, γιατί θα τον κάμω να πληρώσει ακριβά το αίμα μου και
θα συλλογιστεί καλά ύστερα να μπει στην καρδιά του Μοριά. Καθίστε εδώ να
πεθάνουμε σαν αρχαίοι Έλληνες». (Κ. Παπαδημητρίου, «Τελευταίες ώρες,
τελευταία λόγια των Αγωνιστών το ‘21», σελ. !59).</span></p><p><span style="font-size: large;">Πάρος, περίοδο
Γερμανικής Κατοχής. Μετά από δολιοφθορά Ελλήνων εναντίον των κατακτητών,
ο Γερμανός διοικητής μάζεψε και αποφάσισε να εκτελέσει, ως αντίποινα,
εκατόν πενήντα νέους του νησιού. Η απόφαση ήταν τελεσίδικη και παρ’ όλες
τις παρακλήσεις και μεσολαβήσεις δημάρχων, επισκόπων και άλλων επιφανών
του νησιού, ο Γερμανός παρέμεινε αμετάπειστος.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ο οσιακής μνήμης
Γέροντας π. Φιλόθεος Ζερβάκος, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Λογγοβάρδας,
προσκάλεσε τον Γερμανό διοικητή και την ακολουθία του στο μοναστήρι του,
για να τους φιλοξενήσει. Τους παρέθεσε πλουσιοπάροχη τράπεζα, ζήτησε τα
ονόματα των οικείων τους και τέλεσε την Παράκληση της Παναγίας, υπέρ
υγείας αυτών των προσώπων. Ο Γερμανός συγκινήθηκε, ημέρεψε, «αλλοιώθηκε»
μετά το τέλος της ακολουθίας και παρακάλεσε τον Γέροντα Φιλόθεο να του
ζητήσει οποιαδήποτε χάρη, εκτός από του να μην γίνει η εκτέλεση των
δύστυχων ομήρων, των νέων της νήσου.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ο πατήρ Φιλόθεος του είπε:
«Πριν σας ζητήσω οτιδήποτε, θέλω να μου δώσετε τον λόγο της στρατιωτικής
σας τιμής ότι θα κάνετε αυτό που θα σας πω». «Έχετε τον λόγο της
στρατιωτικής μου τιμής», απάντησε ο Γερμανός. Του είπε τότε ο αείμνηστος
Γέροντας: «Θέλω να βάλετε κι εμένα ανάμεσα στους εκατόν πενήντα και να
με εκτελέσετε πρώτον». Μετά από αυτήν την συγκλονιστική πρόταση ο
Γερμανός «νικήθηκε» και υπέγραψε την απελευθέρωση των μελλοθανάτων
Παριανών. (Κλείτος Ιωαννίδης, «Γεροντικόν του Εικοστού Αιώνος»).</span></p><p><span style="font-size: large;">Κατέβασα
από το εικονοστάσι του Γένους τρεις φωτοστέφανες μορφές. Η πρώτη, ο
αθάνατος Παπαφλέσσας, ανήκει στα μυρίπνοα άνθη του ’21. Η δεύτερη, ο
Δράμας Χρυσόστομος, στους σταυραητούς του Μακεδονικού Αγώνα. Η τρίτη
μορφή, ο π. Φιλόθεος, λάμπει στα χρόνια της γερμανικής θηριωδίας και
κατοχής. Και οι τρεις αρίστευσαν, γιατί αυτή είναι η αποστολή του κλήρου
στην πατρίδα μας. Να ελευθερώνει διά της θυσίας του το εμπερίστατο
ποίμνιο, να «μεταμορφώνει» τους λαγόκαρδους σε λιοντάρια, να πεθαίνει
σαν τον Λεωνίδα στις «Θερμοπύλες» της Πίστεως και της Πατρίδας.</span></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline2" style="clear: both; display: inline-block; margin: 25px auto 25px auto; text-align: center; width: 100%;"><div class="ap-ad"><div id="div-gpt-ad-1513202928332-2"> </div></div></div><p><span style="font-size: large;">Γιατί τα γράφω αυτά;</span></p><p><span style="font-size: large;">Πρώτον, για να μην ξεχνάμε τι σημαίνει ορθόδοξο ράσο, η αφανής σημαία τους έθνους.</span></p><p><span style="font-size: large;">Δεύτερον.
Διαβάζω ότι η Συνοδική Επιτροπή της Εκκλησίας της Ελλάδος, εισηγείται
να παραπεμφθούν στο Συνοδικό Δικαστήριο, οι επίσκοποι Κυθήρων και
Αιτωλοακαρνανίας, διότι «δεν τήρησαν τα μέτρα κατά του κορονοϊού κατά
τις ακολουθίες του Πάσχα». Η απόφαση εξόφθαλμα μυρίζει «άνωθεν» υπόδειξη
και εννοώ την κυβέρνηση. Προφανώς «έπεσε το τηλέφωνο» με την σαφή
εντολή να τιμωρηθούν οι δύο ιεράρχες προς παραδειγματισμό των υπολοίπων.</span></p><p><span style="font-size: large;">Γνωρίζω
προσωπικώς τους δύο επισκόπους. Είναι ταπεινοί, πράοι και ειρηνοποιοί,
είναι λεβέντες, είναι ορθοδοξότατοι, αγαπητοί στο ποίμνιό τους, με την
«καλή ανησυχία» για την κατρακύλα της πατρίδας, είναι μητροπολίτες με το
ήθος που διέκρινε τα ράσα του ’21, των καπεταναίων Μακεδονομάχων
δεσποτάδων, των υπερασπιστών του λαού κατά την φρικτή Κατοχή και την
μετέπειτα επίθεση της ανταρσίας του «κόκκινου τέρατος». Όσοι δεν τους
ξέρουν θα τα θεωρήσουν υπερβολικά, όσοι τους γνωρίζουν εκ του σύνεγγυς,
θα τα θεωρήσουν υποδεέστερα της προσφοράς τους. Δεν θα γράψω τίποτε για
την απαράδεκτη δίωξη. Δεν έχουν ανάγκη υπερασπίσεως οι σεπτοί ιεράρχες.
«Ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη». Έπραξαν σύμφωνα με την
παράδοση της εκκλησίας και τους αταλάντευτους και αμετάθετους κανόνες
της. «Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις». Ο λαός ξέρει, βλέπει και
κρίνει.</span></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline3" style="clear: both; display: inline-block; margin: 25px auto 25px auto; text-align: center; width: 100%;"><div class="ap-ad"><div id="div-gpt-ad-1513202928332-3"> </div></div></div><p><span style="font-size: large;">Δυσμενή
όμως εντύπωση προκαλούν αρχιερείς που μοιράζουν «δεξιά και αριστερά»
ποινές σε πολιούς λευίτες, διότι «εγκλημάτισαν» λειτουργώντας την
Κυριακή του Πάσχα ή άλλοι που «μητσοτακίζουν» ασυστόλως, εφευρίσκοντας
καινές (ή κενές), «αμαρτίες» του τύπου “ανεμβολίαστος πιστός”, θέτοντας,
με τέτοιες ακατανόητες παραινέσεις, σοβαρή υποψηφιότητα για τον
αρχιεπισκοπικό θρόνο, όταν χηρέψει. (Είναι κοινό μυστικό πως χωρίς
πλάτες και εύνοια της πολιτικής εξουσίας δεν «βαπτίζεσαι» δελφίνος. Ο
ανάδειξη στον «θρόνο» των Αθηνών πρέπει να συνοδεύεται από πιστοποιητικά
«καλής διαγωγής», συμπόρευσης με την εξουσία και διαπιστευτήρια
«προοδευτικότητας»). Η εκκλησία, κατά τον αειθαλή ορισμό του αγίου
Γρηγορίου του Θεολόγου, είναι «σιωπώσα παραίνεσις προς το καλό και δεν
απειλεί ούτε εκβιάζει. Αυτά ας τα αφήσουν για τους λαλίστατους
τηλελοιμωξιολόγους και τους πολιτικούς.</span></p><p><span style="font-size: large;">Θα περιμέναμε, ο
συγκεκριμένος επισκοπικός άμβωνας, να αστράψει και να βροντήξει με το
ίδιο σθένος, όταν ξεπουλιόταν η Μακεδονία, όταν υπέγραφαν, οι
προσκυνημένοι πολιτικοί, με χέρια και ποδάρια τα καταστροφικά Μνημόνια
που βύθισαν στην ανυποληψία την πατρίδα και έδιωξαν 500.000 Ελληνόπουλα
στα ξένα. (‘Ηταν αντίθετος με τα συλλαλητήρια ο εν λόγω μητροπολίτης,
θεωρώντας ότι έτσι «η εκκλησία καταντά θεραπαινίδα διαφόρων ομάδων,
πολλές φορές άγνωστης ιδεολογίας», όπως γράφει σε άρθρο του στις
31-1-2018, στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Την απάντηση την δίνει το πρώτο επεισόδιο
που φιλοξενώ στο παρόν άρθρο).</span></p><p><span style="font-size: large;">Δημήτρης Νατσιός</span></p><p><span style="font-size: large;">δάσκαλος-Κιλκίς</span></p>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-74921549636752321652021-07-12T08:12:00.002+03:002021-07-12T08:13:23.553+03:00Με το εμβόλιο των άλλων- Οι τζαμπατζήδες της πανδημίας<p> <span class="mvp-post-duration"></span></p><figure class="post-main-image"> <picture> <source data-srcset="https://www.pagenews.gr/wp-content/uploads/2021/04/cuba-vaccine-soberana-500x290.jpg" media="(max-width: 670px)"></source> <img alt="Με το εμβόλιο των άλλων- Οι τζαμπατζήδες της πανδημίας" class="lazy loaded" data-src="https://cdn.pagenews.gr/wp-content/uploads/2021/04/cuba-vaccine-soberana-768x465.jpg" data-was-processed="true" height="388" src="https://cdn.pagenews.gr/wp-content/uploads/2021/04/cuba-vaccine-soberana-768x465.jpg" width="640" /> </picture></figure> <p class="xxxbreadcrumb" id="breadcrumbs"><span style="font-size: large;"><span><span><a href="https://www.pagenews.gr/">Pagenews.gr</a> </span></span></span></p><span style="font-size: large;"> </span><div class="dxkx"><span style="font-size: large;"> </span><div class="postbody"><div class="thecontent article-wrapper"><span style="font-size: large;"> <span class="lead lead_desktop" style="text-align: left;">Ο Λάμπρος Καλαρρύτης αναλύει το αντιεμβολιαστικό κίνημα εξηγώντας τις "συνιστώσες" του. </span></span><div class="not_mobile"> </div><p><span style="font-size: large;">Η
«αντιεμβολιαστική» πτέρυγα δεν είναι ομοιογενής και συμπαγής,
απαρτίζεται τρόπον τινά από «συνιστώσες». Υπάρχουν οι δογματικοί
αντιεμβολιαστές – πάντα υπήρχαν- οι οποίοι λόγω του σκεπτικισμού που
εκδηλώνεται για τα εμβόλια κατά του Covid-19 ένεκα της fast track
παρασκευής τους, ενίσχυσαν την επιχειρηματολογία τους και προσπαθούν,
όχι με μικρή επιτυχία, να προσδώσουν χαρακτήρα κινήματος στην άρνησή
τους.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p><span style="font-size: large;">Υπάρχουν
και εκείνοι που λόγω των παρενεργειών οι οποίες βλέπουν το φως της
δημοσιότητας και που σε αρκετές περιπτώσεις οδήγησαν στον θάνατο ή σε
σοβαρά προβλήματα υγείας, έχουν επιφυλάξεις, διατυπώνουν σκεπτικισμό και
αμφιταλαντεύονται. Φοβούνται και είναι απολύτως κατανοητό. Ειδικά
κάποια εμβόλια και τα όσα ακούστηκαν (και συνέβησαν), έπαιξαν καταλυτικό
ρόλο στη αύξηση του αριθμού όσων έχουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις, όχι
επειδή είναι «ιδεολογικά» αντιεμβολιαστές, αλλά διότι ανησυχούν για τις
παρενέργειες. </span></p><div class="mwayss_div" id="mwayss_div_4490900935" style="font-size: 0px; line-height: 0;">
</div><br /><p><span style="font-size: large;"><span style="font-family: trebuchet;">Τέλος
υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι ανήκουν κυρίως στη δεύτερη κατηγορία, αλλά
έχουν μία πιο προχωρημένη «στρατηγική» και δεν προβληματίζονται για το
αν και ποιο εμβόλιο θα κάνουν, δεν αναζητούν πλέον ιατρικές, στατιστικές
και άλλες πληροφορίες για να αποφασίσουν. Έχουν αποφασίσει ότι δεν θα
το κάνουν και ελπίζουν ότι ο εμβολιασμός των υπολοίπων θα οδηγήσει στη
δημιουργία του τείχους ανοσίας το οποίο θα προστατεύσει και αυτούς.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Η
στρατηγική είναι «με το εμβόλιο των άλλων». Πρόκειται για παραλλαγή του
γνωστού τζαμπατζή. Είναι οι τζαμπατζήδες της πανδημίας. Είναι πιθανό σε
συζητήσεις να παροτρύνουν άλλους να εμβολιαστούν, λέγοντας ότι οι ίδιοι
«δεν πρόλαβαν ακόμα», «θα το κάνουν» κλπ, βλέποντας τους υπολοίπους ως
«τουβλάκια» στο τείχος ανοσίας που θέλουν να φτιαχτεί για αυτούς χωρίς
αυτούς.</span></span></p><h2 class="h2span clearfix clearcontent"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Υπάρχει και η
πολιτική εκδοχή του «τζαμπατζή της πανδημίας», ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τα ήξεις
αφήξεις ορισμένων στελεχών του για τον εμβολιασμό, πήρε σαφή θέση υπέρ
και με τοποθέτηση/παρότρυνση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, όμως σε ό,τι
αφορά στην πολιτική διάσταση της υγειονομικής διαχείρισης επέλεξε
στρατηγική τζαμπατζή.</span></span></h2><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ασκεί κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν κάνει
καλά το ένα ή το άλλο, αλλά καθαρές προτάσεις επί των θεμάτων που
πολιτικά κάνουν «τζιζ» δεν διατυπώνει, ακόμα και για αυτά που ασκεί
κριτική. Αν πχ ρωτήσετε σε δημόσια συζήτηση έναν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για
το αν πρέπει να δοθούν προνόμια στους εμβολιασμένους και αντίστοιχα να
επιβληθούν περιορισμοί στους ανεμβολίαστους, καθαρή απάντηση δεν θα
πάρετε. Θα ξεκινήοουν την κουβέντα με την ανάγκη ενίσχυσης του δημόσιου
χαρακτήρα του Συστήματος Υγείας, θα σας πουν ότι η κυβέρνηση θέλει να
κλείσει δημόσια νοσοκομεία, θα εντοπίσουν επικοινωνιακές αστοχίες των
κυβερνητικών στελεχών και στο τέλος δεν θα μάθετε ποτέ τη θέση του
ΣΥΡΙΖΑ για αυτό που ρωτήσατε.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν
θέλει να πάρει θέση, διότι θέλει να ψαρεύει στα θολά νερά του
αντιεμβολιαστικού κινήματος και σε όσους έχουν επιφυλάξεις. Όπως
απάντηση δεν θα πάρετε αν ρωτήσετε ποια είναι η θέση τους σχετικά με το
αν πρέπει να λειτουργούν μαγαζιά αποκλειστικά για εμβολιασμένους, για
τον υποχρεωτικό εμβολιασμό συγκεκριμένων επαγγελματικών κατηγοριών κλπ.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Είναι
η λογική του πολιτικού τζαμπατζή της πανδημίας. «Η κυβέρνηση θα παίρνει
μέτρα, εμείς θα της ασκούμε κριτική, αλλά δεν θα καταθέτουμε σαφείς
προτάσεις για να τα έχουμε καλά με όλους.» Ποιος είπε ότι το τζάμπα
πέθανε; Εδώ ήδη επιτίθενται για «αντιλαϊκή πολιτική» στην κυβέρνηση η
οποία έδωσε στη διάρκεια της πανδημίας περισσότερα χρήματα σε
επιχειρήσεις και εργαζομένους ως στήριξη, απ’ όσα είχε τάξει ο ΣΥΡΙΖΑ
προεκλογικά και δεν έδωσε ποτέ.</span></span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Οσονούπω θα αναβιώσει και το
sequel του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» με περισσότερες υποσχέσεις
για περισσότερα χρήματα. Τζάμπα είναι. Και τη Μακεδονία τζάμπα την
ξεπούλησαν. </span></span></p>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286876962219467184.post-11218405810318359652021-07-12T08:08:00.003+03:002021-07-12T08:08:10.704+03:00Η μαρτυρική οσιακή κοίμηση και ο ενταφιασμός του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου στις 12 Ιουλίου 1994<br /><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"></span></span><div class="post-extras">
</div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="wp-block-image is-style-default"><figure class="aligncenter is-resized"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img height="467" src="https://www.impantokratoros.gr/dat/62FCE14B/image1.png" width="640" /></span></span></figure></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong><span class="has-inline-color" style="color: #0614e5;">*Σήμερα
12 Ιουλίου εορτάζουμε την μνήμη του Αγίου Παϊσίου. Ο Άγιος Παΐσιος ήταν
ένα δώρο του Θεού στους ανθρώπους. Ένα δώρο για όλη την ανθρωπότητα.
Όπως είχε πει και ο Άγιος Πορφύριος:<em> «Τέτοιους αγίους, σαν τον γέροντα Παΐσιο, στέλνει ο Θεός στην γη κάθε 400 χρόνια».</em>.. Να παρακαλούμε όλοι μας τον Άγιο Παΐσιο από εκεί που είναι να πρεσβεύει για την πατρίδα μας και για όλη την Οικουμένη»</span></strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
<span id="more-69200"></span>
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong><em>«Χθὲς συνεθαπτόμην σοι Χριστέ…»</em></strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στὶς 11 Ἰουλίου, μνήμη τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, ὁ Ὅσιος κοινώνησε γιὰ
τελευταία φορά. Μὲ πολὺ κόπο γονάτισε ἐπάνω στὸ κρεββάτι, ἔκανε τὸ
σταυρό του καὶ μὲ τρεμάμενα χείλη εἶπε: <strong>«Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλεία σου».</strong> Ἔπειτα
οἱ ἀδελφές τοῦ ἔφεραν τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας Εὐφημίας καὶ τὸν δίσκο μὲ τὸ
κόλλυβό της. «Ἄκροις δακτύλοις» πῆρε δύο κόκκους ὡς εὐλογία καὶ
ἀσπάσθηκε τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας. Βλέποντας ὅτι δὲν ἦταν στολισμένη,
παρατήρησε: <strong>«Οὔτε ἕνα λουλούδι δὲν τῆς βάλατε;».</strong> Κατὰ
τὸ μεσημέρι ἦρθε στὸ Ἡσυχαστήριο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός, καὶ ὁ
Γέροντας ζήτησε νὰ τοῦ διαβάση τὴν εὐχὴ «εἰς ψυχορραγοῦντα». Ἀκόμη, τὸν
παρακάλεσε νὰ τὸν μνημονεύη. <strong>«Νὰ μὲ μνημονεύης, τοῦ εἶπε, γιατί πολλοὶ ἄλλοι θὰ…</strong><br /><strong>μὲ ἐγκαταλείψουν, θὰ νομίζουν ὅτι δῆθεν δὲν ἔχω ἀνάγκη».<span></span></strong></span></span></p><a name='more'></a><p></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ἡ τελευταία ἐκείνη νύχτα ἦταν μαρτυρική. Ἀκόμη καὶ τὰ πιὸ ἰσχυρὰ
παυσίπονα δὲν τὸν ἒπιαναν. «Πονάω, πονάω πολύ», ἔλεγε σιγανὰ καὶ κοίταζε
συνέχεια τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Τὸ δεξί του χέρι σχημάτιζε
κάπου-κάπου τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, ἐνῶ τὸ ἀριστερὸ ἐκινεῖτο σὰν νὰ
τραβοῦσε κομποσχοίνι. Πότε-πότε ἄνοιγε τὰ χέρια του σὲ προσευχή. Κάποια
στιγμὴ εἶπε: «Μαρτύριο». Ἡ Γερόνιτσσα, ποὺ βρισκόταν δίπλα του, δὲν
ἄκουσε καὶ τὸν ρώτησε τί εἶπε. Τὸ ἐπανέλαβε τρεῖς φορές: <strong>«Μαρτύριο, μαρτύριο, μαρτύριο».</strong> Κάθιδρος,
ἀσθμαίνων καὶ δακρυρροῶν ἔτρεχε τὸ τελευταῖο στάδιο, γιὰ νὰ φθάση στὸ
τέρμα καὶ νὰ λάβη «τὸν τῆς νίκης στέφανον». Ὁ «ἀγγελικῶς ἐπὶ τῆς γῆς
πολιτευσάμενος» ἔσπευδε διὰ μαρτυρίου νὰ πετάξη πρὸς τὰ οὐράνια
σκηνώματα.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στὶς ἐννιάμισι ἡ ὥρα τὸ πρωὶ ὅλες οἱ Ἀδελφὲς πέρασαν νὰ πάρουν γιὰ
τελευταία φορὰ τὴν εὐχή του. Ἦταν προσηλωμένος στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας
καὶ δὲν μιλοῦσε. Ὁ πόνος ἦταν ζωγραφισμένος στὸ πρόσωπό του, ἀνέπνεε μὲ
πολλὴ δυσκολία, ἐνῶ ἡ πίεσή του σιγὰ-σιγὰ ἔπεφτε. Ὅλα ἔδειχναν ὅτι
ἔφθανε τὸ τέλος· ὁ ἀναστημένος πνευματικὰ Πατὴρ Παΐσιος βρισκόταν στὸ
κατώφλι πρὸς τὴν μακαριότητα. Σὲ μία στιγμή, ὁ Ὅσιος πῆρε τρεῖς σύντομες
εἰσπνοὲς καὶ ἔσβησε, ὅπως σβήνει τὸ καντηλάκι, ὅταν τελειώνει τὸ λάδι
του. <strong>Ἔγειρε ἥσυχα τὸ κεφάλι του στὸ πλάι, ἐνῶ ἡ ἁγιασμένη του
ψυχὴ εἶχε πετάξει στὴν ἀληθινὴ πατρίδα του, τὸν Οὐρανό. Ἦταν ἕνδεκα ἡ
ὥρα τὸ πρωὶ τῆς 12ης Ἰουλίου 1994.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Οἱ ἀδελφές του φόρεσαν τὸ Σχῆμα, τὸ ράσο καὶ τὸ κουκούλι· κατὰ τὰ
ἄλλα ἦταν τακτοποιημένος ἀπὸ μόνος του. Τὸν ἔβαλαν σὲ ἕνα ἁπλὸ
νεκροκρέββατο καὶ τὸν μετέφεραν στὸ Παρεκκλήσιο τῶν Ἀρχαγγέλων. Γύρω του
ἐναπέθεσαν λίγα μόνο λουλούδια· βασιλικοὺς καὶ τριαντάφυλλα. Τὰ χέρια
του, σὰν νὰ ἦταν ζωντανά, κρατοῦσαν μὲ εὐλάβεια τὸν Σταυρό. Ἡ μορφὴ του
ἦταν εἰρηνική, φωτεινή, ὀσιακή· εἶχε ἱλαρότητα, σκορποῦσε Χάρη.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τὸ ἀπόγευμα τὸ Ἡσυχαστήριο ἄνοιξε γιὰ τοὺς προσκυνητές, ἀλλὰ οἱ
Ἀδελφὲς δὲν ἀνακοίνωσαν τὴν κοίμηση τοῦ Γέροντα σὲ κανέναν· αὐτὴν τὴν
ἐντολὴ εἶχε δώσει ὁ ἴδιος. Ἡ Γερόντισσα κάλεσε τὸν ἐφημέριο τοῦ
Ἡσυχαστηρίου, τὸν π.Νικόλαο, καὶ τοῦ εἶπε ὅτι ἐπιθυμία τοῦ Πατρὸς
Παϊσίου ἦταν νὰ τελέση μόνον ἐκεῖνος τὴν Ἐξόδιο Ἀκολουθία. Τὸ δέχθηκε μὲ
φόβο καὶ χαρά· φόβο, διότι αἰσθανόταν ἀνάξιος νὰ κηδεύση ἕναν ἅγιο,
χαρὰ γιὰ τὴν μεγάλη εὐλογία ποὺ τοῦ χάριζε ὁ Θεός.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Στὶς ἕνδεκα ἡ ὥρα τὸ βράδυ, ἄρχισε ἡ Ἀγρυπνία στὸ Παρεκκλήσιο τῶν
Ἀρχαγγέλων. Μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία ἐψάλη ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία. Οἱ
ἀδελφὲς ἔψαλλαν τὰ νεκρώσιμα τροπάρια νιώθοντας τὸν Γέροντα νὰ εἶναι
ἀκόμη ζωντανὸς δίπλα τους. Πρὶν ἀπὸ ἕναν μήνα εἶχε πεῖ ἀστειευόμενος: <strong>«Ἐγὼ θὰ ψάλω τὴν Νεκρώσιμη Ἀκολουθία!».</strong> Ἔψαλλε,
πράγματι «ἐν ἐκκλησίᾳ ὁσίων». Ἦταν σὰν νὰ ἔλεγε: «Χθὲς συνεθαπτόμην σοι
Χριστὲ συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι, συνεσταυρούμην σοι χθὲς,
αὐτός με συνδόξασον Σωτήρ, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου». Ὅλος ὁ πόνος τῆς
προηγούμενης νύχτας εἶχε δώσει τὴ θέση του στὴν ἀναστάσιμη χαρά. Στὸ
μικρὸ Παρεκκλήσι, μὲ τὸ λιγοστὸ φῶς, ἡ ἀτμόσφαιρα ἦταν Σταυροαναστάσιμη.
Ἦταν στιγμὲς ἀποχωρισμοῦ, ἀλλὰ ἡ θλίψη μεταβαλλόταν σὲ χαρὰ λόγω τῆς
βεβαιότητος ὅτι ὁ Ὅσιος τώρα πιὰ θὰ βρισκόταν δίπλα στὸν καθένα ποὺ θὰ
ζητοῦσε τὶς πρεσβεῖες του.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ἡ ἐκφορὰ τοῦ ἱεροῦ σκηνώματος ἔγινε μέσα σὲ ἀπόλυτο σκοτάδι. Τὸ μόνο
φῶς ἐρχόταν ἀπὸ ἕναν φανὸ ποὺ προπορευόταν τῆς νεκρικῆς πομπῆς καὶ ἀπὸ
δύο ταπεινὰ φαναράκια ποὺ συνόδευαν τὸν Γέροντα. Ἔτσι θέλησε νὰ κηδευθῆ.
Σὲ ὅλη του τὴν ζωὴ ἤθελε νὰ κρύβεται· πλοῦτος του ἦταν ἡ προσωπική του
ἀφάνεια. Αὐτὸ εἶχε φροντίσει νὰ γίνη καὶ στὴν κοίμησή του μὲ τὸ νὰ μὴν
ἀνακοινωθῆ, πρὶν περάσουν τρεῖς ἡμέρες.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ἡ σεβάσμια ἁπλότητα τῆς μυστικῆς ἐκφορᾶς ἔκανε περισσότερο αἰσθητὴ
τὴν λαμπρὴ καὶ ἔνδοξη καὶ πολυάριθμη παρουσία τῆς Ἄνω Ἐκκλησίας. Ὁ
Γέροντας προχωροῦσε μέσα στὸ σκοτάδι ἀκίνητος καὶ συγχρόνως πορευόμενος
τὴν μακαρία ὁδὸ καὶ λαμπρῶς προϋπαντούμενος ἀπὸ τοὺς χοροὺς τῶν
Δικαίων….</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ἡ πομπὴ ὁδηγήθηκε στὸν τόπο ὅπου εἶχε ἑτοιμασθῆ ὁ τάφος του, πίσω ἀπὸ
τὸ Ἱερό τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου, ὁ ὁποῖος, ὕστερα ἀπὸ εἴκοσι
χρόνια, ἐπρόκειτο νὰ γίνη δικός του Ναός. Μὲ ἕνα κεράκι διαβάσθηκαν ὅσα
προβλέπονται κατὰ τὸν ἐνταφιασμό, ἔγινε τὸ καθορισμένο κομποσχοίνι, καὶ ὁ
ἱερέας εἶπε:<strong> «Χριστὸς Ἀνέστη!».</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="wp-block-image is-style-default"><figure class="aligncenter"><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><img alt="Λαϊκό προσκύνημα στον τάφο του Αγίου Παϊσίου στην Σουρωτή - Σήμερα η γιορτή του - ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ" height="358" src="https://www.vimaorthodoxias.gr/wp-content/uploads/2020/07/New-Project-13.jpg" width="640" /></span></span></figure></div><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Τώρα πιὰ ὁ Ἅγιος Παΐσιος δὲν πονάει καὶ δὲν ὑποφέρει. Δὲν
καταδαπανᾶται, γιὰ νὰ βοηθάη καὶ νὰ ἀναπαύη ὅσους ἔχουν ἀνάγκη. Ἡ
φιλότιμη καὶ ἀρχοντικὴ καρδιά του δὲν μοιράζεται στὰ δύο, ἀνάμεσα στὸν
πόθο γιὰ τὴν ἔρημο καὶ στὴν ἀνάγκη νὰ μένη κοντὰ στοὺς πονεμένους
ἀνθρώπους. <strong>Τώρα πιὰ «πετάει ἄνετα σὰν Ἄγγελος ἀπὸ τὴν μία ἄκρη
τοῦ κόσμου στὴν ἄλλη», ὅπως ἔγγραψε καὶ ὁ ἴδιος γιὰ τὸν Ἅγιο Ἀρσένιο,
καὶ εὔκολα βρίσκεται παντοῦ, κοντὰ σὲ κάθε ἄνθρωπο ποὺ τὸν ἐπικαλεῖται
μὲ πίστη καὶ εὐλάβεια.</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ὅσο ζοῦσε πάνω στὴ γῆ ὁ Ἅγιος ἦταν ταπεινὸς καὶ συγχρόνως μεγάλος,
πάμφτωχος καὶ ὅμως πάμπλουτος, ἁπλὸς καὶ ὀλιγογράμματος ἀλλὰ σοφὸς καὶ
πλήρης Πνεύματος Ἁγίου. Σὲ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς του, ὡς μικρὸς
«κοσμοκαλόγερος» στὴν Κόνιτσα, ὡς στρατιώτης ἔπειτα μέσα στὴν δίνη τοῦ
πολέμου, ὡς ἀγωνιστὴς νέος μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου καὶ στὴν
Μονὴ Φιλοθέου, ὡς ἀκούραστος «Καλόγερος» στὴν Ἱερὰ Μονὴ Στομίου, ὡς
ἐξαϋλωμένος ἀσκητὴς στὴν ἔρημο τοῦ Σινᾶ, ὡς θεοφώτιστος Γέροντας ποὺ
δέχθηκε χιλιάδες ψυχὲς στὸ Κελλὶ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ στὴν Παναγούδα,
καιγόταν πάντοτε ἀπὸ τὴν ἴδια φλόγα· νὰ δίνεται ὁλοκληρωτικὰ στὸν Θεὸ μὲ
φιλότιμη ἄσκηση καὶ νὰ θυσιάζεται γιὰ τοὺς συναθρώπους του μὲ ἀρχοντικὴ
ἀγάπη.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">Ἔζησε, πράγματι, σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ λέει: <strong>«Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σοὺ καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτὸν»</strong>.
Ἔλαμψε στὸν κόσμο μὲ «τὰ καλά του ἔργα», δόξασε τὸν Θεὸ μὲ τὴν ἁγία του
ζωή, καὶ ὁ Θεὸς τὸν δόξασε ἐπιτελώντας δι΄ αὐτοῦ μέγιστα θαύματα.</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">«Οἱ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων συγγραψάμενοι τὰς πράξεις αὐτῶν ἐδήλωσαν τὰς
σωματικᾶς, τὴν ἀκτημοσύνην, τὴν νηστείαν, τὴν ἀγρυπνίαν, τὴν
ἐγκράτειαν, τὴν ὑπομονήν· τὴν δὲ πνευματικὴν αὐτῶν ἐργασίαν μικρὸν τε
καὶ ὡς ἐν ἐσόπτρῳ διὰ τῶν τοιούτων ἐδήλωσαν». Ἔτσι καὶ ἡ πνευματικὴ
ἐργασία τοῦ Ἁγίου Παϊσίου πολὺ λίγο ἔγινε φανερή. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ
πῆ πόσο βαθιὰ ἔιχε προχωρήσει ὁ Ὅσιος τὸ σκάψιμο στὸ πνευματικὸ
μεταλλεῖο καὶ σὲ ποιὰ πνευματικὰ ὑψώματα εἶχε φθάσει. Ἂν ὅμως θὰ ἔπρεπε
κάποιος νὰ πῆ μὲ μία λέξη τί ἔκανε τὸν Ἅγιο Παΐσιο νὰ γίνη αὐτὸ ποὺ
ἦταν, θὰ ἐπαναλάμβανε τὰ λόγια του: «Ἡ ἀγάπη, ἡ ἀγάπη, ἡ ἀγάπη…».</span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong>«Ἀγάπη, προφητείας χορηγός· ἀγάπη, θαυμάτων παρεκτική· ἀγάπη,
ἐλλάμψεως ἄβυσσος… Ἀγάπη τελευταία βαθμὶς εἰς τὰς θείας ἀναβάσεις τῶν
ἀρετῶν. Ἀγάπη γὰρ ἐστιν ὁ Θεός, ᾧ πρέπει δόξα, ὕμνος, τιμὴ καὶ
προσκύνησις εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».</strong></span></span></p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;">
</span></span><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: large;"><strong><a href="https://www.ixnk.gr/orthodoksi-vivliothiki/vivlia/agiou-paisiou/o-agios-paisios-o-agioreitis-kod-3087" rel="noreferrer noopener" target="_blank">Ἀπόσπασμα
ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», ἔκδοση Ἱερὸν
Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης
2015</a></strong></span></span></p>ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣhttp://www.blogger.com/profile/03607016241200539625noreply@blogger.com0