Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

Ἡ Θράκη δέν εἶναι Ἰράν

Πέρασαν εἴκοσι ὁλόκληρα χρόνια ἀπό τότε. Ἀλλά ἡ ἱστορία πού θά σᾶς διηγηθῶ εἶναι ἀπολύτως ἐπίκαιρη καί σήμερα, γιατί τό θέμα της ἀποτελεῖ σημεῖο αἰχμῆς τῆς καυτῆς ἀτζέντας τοῦ ἐπικείμενου ἑλληνοτουρκικοῦ διαλόγου.

Μέ ἀνοικτό μάλιστα τό ἐνδεχόμενο ἀδιανόητων ἐθνικῶν ὑποχωρήσεων μέ τήν σύμπραξη τῶν δύο μεγάλων κομμάτων: τῆς ΝΔ καί τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Ἀναφέρομαι στό ζήτημα τῆς ἀνάδειξης τῶν θρησκευτικῶν λειτουργῶν τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας τῆς Θράκης, τῶν λεγόμενων Μουφτήδων. Ἡ ἐκλογή τους μέ κάλπη κατά τά πρότυπα τοῦ σιιτικού Ἰράν ἀποτελεῖ πάγιο στόχο τῆς Ἄγκυρας ἐδῶ καί τριάντα χρόνια. Ἐάν οἱ Τοῦρκοι πάρουν καί τίς σφραγῖδες τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους στήν Θράκη, ἄλλο πού δέν θέλουν! Σήμερα λοιπόν θά γυρίσω τό ρολόι τοῦ χρόνου πίσω στό σωτήριον ἔτος 2000. Τότε πού ἡ Ἑλλάς κατηγγέλλετο ἀπό τίς Ἐτήσιες Ἐκθέσεις Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τοῦ Σταίητ Ντηπάρμεντ καί τοῦ Συμβουλίου Εὐρώπης γιά τό «ἔγκλημά» της νά μήν κάνει δεκτό τό αἴτημα ἀκραίων τῆς μειονότητας γιά ἐκλογή τοῦ μουφτῆ ἀπό τούς μουσουλμάνους πιστούς στά τζαμιά.

Ἡ Ἄγκυρα μέ μιά παρωδία ψηφοφορίας εἶχε ἐκλέξει «μουφτῆδες» μέ ψηφοφορία διά ἀνατάσεως τῆς χειρός μέ τήν συμμετοχή μόνο ἀνδρῶν μέσα στά τεμένη κατά τήν προσευχή τῆς Παρασκευῆς. Ἀλλά αὐτό δέν τῆς ἔφθανε. Ἀπαιτοῦσε τήν νομιμοποίησή τους μέ τήν βούλα τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας. Μέσα σέ αὐτή τήν ἀτμόσφαιρα ἐπισκέφθηκαν λοιπόν τήν Κομοτηνή καί τήν Ξάνθη δύο Βουλευτές τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης, προκειμένου νά συντάξουν τήν ἐτήσια ἔκθεσή τους γιά τά μειονοτικά δικαιώματα στό πλαίσιο τοῦ λεγόμενου monitoring. Ἐπρόκειτο γιά τόν Ἰταλό Χριστιανοδημοκράτη Κοντεστάμπιλε καί τόν Μολδαβό σοσιαλιστή Σολονάρι.
Ἀμφότεροι προσγειώθηκαν στό ἀεροδρόμιο τῆς Καβάλας προκατειλημμένοι κατά τῆς Ἑλλάδος. Τούς εἶχε δοθεῖ ἡ εντύπωσις ὅτι ἐπισκέπτονται μιά ὑπανάκτυκτη πάμπτωχη περιοχή μέ πολύ ἐθνοτική ἔνταση. Ἦταν σχεδόν φοβισμένοι. Στήν Ξάνθη τούς περίμενε ὁ τότε Διευθυντής Πολιτικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, μετέπειτα πρέσβυς σέ σημαντικά πόστα (τελευταῖο του τό Κουβέιτ) Θεόδωρος Θεοδώρου. Σαλονικιός. Προσωπικός φίλος τοῦ Σταύρου Δήμα καί στενός συνεργάτης τοῦ Θεόδωρου Πάγκαλου τῷ καιρῶ ἐκείνῳ. Οἱ δύο Βουλευτές ρώτησαν τόν Θεοδώρου διάφορα θέματα μεταξύ αὐτῶν καί ἐκεῖνο τῆς ἐκλογῆς τῶν Μουφτήδων καί συνέχισαν τήν ἡμέρα τους μέ ραντεβού πού περιελάμβαναν ἐκπροσώπους τῆς μειονότητος ἀλλά καί τῆς πλειονότητος. Χριστιανούς καί μουσουλμάνους. Τά μέλη αὐτῶν τῶν ἀποστολῶν συνήθως ἀναχωροῦν μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν συνεντεύξεων.
Δέν ἐπανέρχονται στούς ἐκπροσώπους τῶν κυβερνήσεων γιά ἀνακεφαλαίωση, ἐπαλήθευση, ἐπίλυση ἀποριῶν. Παίρνουν τήν πρώτη διαθέσιμη πτήση καί ἐπιστρέφουν στήν βάση τους.
Στήν συγκεκριμένη περίπτωση ὅμως συνέβη κάτι ἀπρόσμενο. Οἱ δύο Βουλευτές-ἐπιθεωρητές κάλεσαν τόν Θεοδώρου καί τοῦ ζήτησαν νά συναντηθοῦν ἐκ νέου. Πράγματι. Καί τότε συνέβη κάτι ἐξαιρετικό: κατά τήν διάρκεια τοῦ δείπνου πού τούς παρέθεσε ὁ Ἕλλην ἀξιωματοῦχος οἱ δύο Βουλευτές τοῦ ἐξέφρασαν ἀνοικτά τήν σκέψη τους γιά ὅλα ὅσα εἶδαν καί ἄκουσαν στήν Θράκη. Οἱ ἄνθρωποι εἶχαν κατ’ ἀρχάς ἐντυπωσιαστεῖ μέ τήν οἰκονομική ἀνάπτυξη τοῦ τόπου καί μέ τίς προηγμένες ἀγροτικές καλλιέργειες –τούς εἶχαν προϊδεάσει ἀρνητικά ὅτι θά ἐπισκεφθοῦν τίς ἑλληνικές φαβέλες. Ἀλλά αὐτό στό ὁποῖο στάθηκαν μέ ἔμφαση καί ἐπιμονή ἦταν τό ζήτημα τῆς ἐκλογῆς τοῦ Μουφτῆ. Εἶχαν ἐντυπωσιαστεῖ μέ τό θράσος τῆς Ἄγκυρας. «Καμμία θρησκεία τοῦ κόσμου δέν ἐκλέγει τούς ἡγέτες της μέ ἄμεση ἐκλογή ἀπό τόν λαό!» ἄρχισε ὁ Ἰταλός καί προσέθεσε: «Οὔτε ἐμεῖς οἱ Καθολικοί, οὔτε ἐσεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, οὔτε οἱ Προτεστάντες, οὔτε οἱ Ἑβραῖοι, οὔτε βεβαίως τό σουνιτικό Ἰσλάμ». «Μόνο ὁ Χίτλερ προέκρινε τήν πάνδημη ἐκλογή τοῦ θρησκευτικοῦ ἡγέτη τῶν προτεσταντῶν γιά πολιτικούς λόγους» ὑπενθύμισε ὁ ρέκτης τῆς ἱστορίας Μολδαβός. «Ξέρετε γιατί πουθενά δέν ὑπάρχει πάνδημη ἐκλογή θρησκευτικοῦ ἡγέτη;» ρώτησε μέ τήν σειρά του ὁ Θεοδώρου. Καί συνέχισε:

«Γιατί ἡ ἀπ’ εὐθείας ἐκλογή εἶναι βόμβα στά θεμέλια τῆς ἀντιπροσωπευτκῆς δημοκρατίας! Ἐάν ἕνας μουφτῆς, ἕνας καρδινάλιος, ἕνας μητροπολίτης λάβει 80.000 ψήφους σέ μιά τοπική ἐκλογή ἐνῶ ὁ Βουλευτής τής περιοχῆς λάβει 20.000 ψήφους γιά παράδειγμα, ποιός θά ἔχει τό πάνω χέρι σέ μιά ἐθνική κρίση; Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ ἤ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ λαοῦ;». Ἐκείνη τήν στιγμή ὁ Ἰταλός ἑτοιμαζόταν νά γευτεῖ θρακιώτικο πικάντικο καβουρμᾶ. Τοῦ ἔπεσε τό πιρούνι ἀπό τό χέρι μόλις ἄκουσε τό ἐπιχείρημα περί ἀντιπροσωπευτικῆς δημοκρατίας. Τόσο ὁ ἴδιος ὅσο καί ὁ Μολδαβός ἀντελήφθησαν ὅτι ἡ υἱοθέτησις τοῦ τουρκικοῦ αἰτήματος περί ἄμεσης ἐκλογῆς θά δημιουργοῦσε ἐπικίνδυνο προηγούμενο σέ πανευρωπαϊκή κλίμακα μάλιστα. Πρίν ἀναχωρήσουν γιά τό ἀεροδρόμιο «Μέγας Ἀλέξανδρος» τῆς Καβάλας ὁ Ἕλλην διπλωμάτης τούς εἶπε καί τό τελευταῖο ἐπιχείρημα πού εἶχε στήν φαρέτρα του. Μή γίνει κανένα λάθος! Τούς κάλεσε νά μήν «τσιμπήσουν» ἄν ὅποιος Τοῦρκος ἀξιωματοῦχος τούς προέβαλλε τό γεγονός ὅτι στήν Κύπρο ἡ ἐκλογή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἶναι πάνδημη καί ἀπ’ εὐθείας. Δέν εἶναι. Στήν Κύπρο ἀναδεικνύεται μέ ψῆφο τῶν πιστῶν εἰδικό ἐκλεκτορικό σῶμα τό ὁποῖο «συμπληρώνει» τήν Σύνοδο πού ἐκλέγει Ἀρχιεπίσκοπο. Δέν πρόκειται γιά κυρίαρχο σῶμα. Τό ἐκλεκτορικό εἶναι μικτό: μητροπολῖτες σύν ἐκπρόσωποι τοῦ πληρώματος. Καί τό κυριώτερο· τό Σῶμα αὐτό δέν ψηφίζει γιά ἕναν ἀλλά μέ βάση τό τριπρόσωπο γιά περισσοτέρους ὑποψηφίους.

Ἀπό ἐκείνη τήν ἐπίσκεψη τῶν Ἐπιθεωρητῶν τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης καί ἐντεῦθεν παρατηρήθηκε κάτι τό ἀξιοσημείωτο. Ποτέ, μά ποτέ, μά ποτέ ἕως καί σήμερα, τό Σταίητ Ντηπάρτμεντ δέν ὑπεστήριξε σέ Ἔκθεσή του ὅτι πρέπει νά ἐκλέγονται οἱ Μουφτῆδες στήν Θράκη. Σταμάτησε νά τό ζητᾶ. Καί βεβαίως –ἐννοεῖται– τήν ἴδια θέση υἱοθέτησε καί τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης στίς Ἐκθέσεις του. Ἐπειδή τό Συμβούλιο θά συνεδριάσει σέ τμῆμα στήν Κομοτηνή αὐτόν τόν Νοέμβριο μετά ἀπό ἑλληνικό αἴτημα καί ἐπειδή ἀκούω διάφορα περίεργα –ὅτι ἡ διακομματική τῆς Θράκης μέ μέλη της τήν γνωστή κοσμοπολίτικη συριζονεοδημοκρατική παρέα σκέπτεται κάποια πράγματα καί γιά τόν μουφτῆ, καί γιά τήν Σαρία καί γιά ἄλλα λεπτά θέματα– ἁπλῶς ὑπενθυμίζω γιά τήν ὥρα αὐτήν τήν ἱστορία. Δέν ξέρω πόσο θά «συγκρατηθῶ». 

 Ὅταν πρόκειται γιά τήν Θράκη, τήν δεύτερη πατρίδα μου, εἶναι σά νά μοῦ πατᾶ κανείς τόν κάλο! Ἄς ποῦμε ὅτι τό σημερινό κείμενο εἶναι ἕνα συστημένο γράμμα πρός συγκεκριμένα μέλη τῆς διακομματικῆς καί ἀπό τήν ΝΔ καί ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ καί ἀπό τό ΚΙΝΑΛ πού ἑτοιμάζονται νά υἱοθετήσουν ὡς «μεταρρύθμιση» κάτι πού θά ὁδηγήσει στό ξήλωμα τοῦ πουλόβερ καί στήν ἀναθεώρηση τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης. «Γλυκά τό λέω» πού θά ἔλεγε καί ὁ Βορίδης: Μήν τό ἀποπειραθεῖτε. Θά δυσκολευτεῖτε πολύ νά περάσετε τήν γέφυρα τοῦ Νέστου. Διαπίστωση εἶναι τό τελευταῖο, ὄχι προειδοποίηση!


 www.estianews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου