Ο
Παναγιώτης Σγουρίδης επιβεβαίωσε αυτό που πρώτο είχε πει ο Δημήτρης
Καμμένος. Ναι, πριν από την πρόταση μομφής η μετονομασία των Σκοπίων
συζητήθηκε από τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΑΝΕΛ. Ναι, η
μετονομασία συνδέθηκε με οικονομικά ανταλλάγματα. Και ναι, για πρώτη
φορά στην μεταπολεμική κοινοβουλευτική ιστορία εθνική υπόθεση κρίνεται
30 αργύρια, δολάρια ή ευρώ, ώστε να υπάρξουν παροχές που θα κρατήσουν
τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην κυβέρνηση. Απομένει να φανεί αν τα μέτρα είναι
μείωση του χρέους, επιμήκυνση του χρόνου εφαρμογής των μέτρων για τις
συντάξεις ή κάτι άλλο που είναι άγνωστο.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι αν υπήρχε πραγματικός λόγος διεξαγωγής δημοψηφίσματος ήταν αυτός. «Θέλετε οι γείτονες για τους ξένους και για μας να ονομάζονται Μακεδόνες με αντάλλαγμα…». Δίπλα τα ανταλλάγματα που κουβέντιαζαν οι ΑΝΕΛ και οι άλλοι πριν την συνεδρίαση. 30% διαγραφή του χρέους. Έξι μήνες περίοδο χάριτος μέχρι να κοπούν οι συντάξεις. Και παραδίπλα τα τετραγωνάκια του ΝΑΙ και του ΟΧΙ για να συμπληρωθούν. Έτσι για να φανεί αν το Έλληνας δεν είναι εθνικότητα αλλά επάγγελμα και η Ελλάδα είναι μια βιτρίνα που ο κάθε ένας μπορεί να πάρει ότι θέλει φτάνει να έχει αρκετά για να πληρώσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι το θέμα θα ξεχαστεί. Ακόμα όμως και ο πιο αθώος είναι αδύνατον να μην ακούσει τον Τσίπρα να λέει ότι ήλθε η «… στιγμή που θα δρέψουμε καρπούς μιας πολυετούς προσπάθειας θυσιών» και να μην σκεφτεί ότι η στιγμή είχε έλθει όταν ο Τσίπρας χαμογέλαγε ενώ άκουγε τον Ζάεφ να μιλάει για «Μακεδόνες, Έλληνες και Ευρωπαίους». Πριν από 20, 30, 40 χρόνια τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα. Σήμερα όμως η σκηνή από τις Πρέσπες θα παίζει και θα ξαναπαίζει. «Μακεδόνες, Έλληνες και Ευρωπαίους». Και η σκέψη θα είναι πάντα «για πόσα ονομάστηκαν έτσι ;» δηλητηριάζοντας την πολιτική ζωή.
Πολιτικά οι ΑΝΕΛ έχουν τελειώσει. Οι βουλευτές εγκαταλείπουν το κόμμα. Τα στελέχη τους σκορπάνε δεξιά και αριστερά. Ο Τέρενς Αφρικανός Κουίκ καλωσορίζει στο κόμμα τον Αντώναρο και την Παπακώστα και ο Πάνος Καμμένος προσπαθεί να σώσει την παρτίδα με κουρασμένα κόλπα της εποχής του Χαϊκάλη ότι προσπαθούν να εξαγοράσουν τους βουλευτές του. Το τελευταίο που μπορούν να κάνουν είναι προτού αποδημήσουν εις Κύριον να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους. Ώστε να συγχωρεθούν. Όχι από τον Κύριο αλλά από την Ελλάδα. Και μια είναι η ομολογία που μετράει. «Ποια ήταν τα ανταλλάγματα για την μετονομασία της Μακεδονίας;». Τίποτα δεν θα ξαναγίνει όπως πριν αλλά θα έχουν έμπρακτα ζητήσει συγγνώμη, από τους Μακεδόνες, τους έλληνες πολίτες, την Ελλάδα και την ιστορία της.
Του Αντώνη Πανούτσου
www.liberal.gr
Το μόνο βέβαιο είναι ότι αν υπήρχε πραγματικός λόγος διεξαγωγής δημοψηφίσματος ήταν αυτός. «Θέλετε οι γείτονες για τους ξένους και για μας να ονομάζονται Μακεδόνες με αντάλλαγμα…». Δίπλα τα ανταλλάγματα που κουβέντιαζαν οι ΑΝΕΛ και οι άλλοι πριν την συνεδρίαση. 30% διαγραφή του χρέους. Έξι μήνες περίοδο χάριτος μέχρι να κοπούν οι συντάξεις. Και παραδίπλα τα τετραγωνάκια του ΝΑΙ και του ΟΧΙ για να συμπληρωθούν. Έτσι για να φανεί αν το Έλληνας δεν είναι εθνικότητα αλλά επάγγελμα και η Ελλάδα είναι μια βιτρίνα που ο κάθε ένας μπορεί να πάρει ότι θέλει φτάνει να έχει αρκετά για να πληρώσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι το θέμα θα ξεχαστεί. Ακόμα όμως και ο πιο αθώος είναι αδύνατον να μην ακούσει τον Τσίπρα να λέει ότι ήλθε η «… στιγμή που θα δρέψουμε καρπούς μιας πολυετούς προσπάθειας θυσιών» και να μην σκεφτεί ότι η στιγμή είχε έλθει όταν ο Τσίπρας χαμογέλαγε ενώ άκουγε τον Ζάεφ να μιλάει για «Μακεδόνες, Έλληνες και Ευρωπαίους». Πριν από 20, 30, 40 χρόνια τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα. Σήμερα όμως η σκηνή από τις Πρέσπες θα παίζει και θα ξαναπαίζει. «Μακεδόνες, Έλληνες και Ευρωπαίους». Και η σκέψη θα είναι πάντα «για πόσα ονομάστηκαν έτσι ;» δηλητηριάζοντας την πολιτική ζωή.
Πολιτικά οι ΑΝΕΛ έχουν τελειώσει. Οι βουλευτές εγκαταλείπουν το κόμμα. Τα στελέχη τους σκορπάνε δεξιά και αριστερά. Ο Τέρενς Αφρικανός Κουίκ καλωσορίζει στο κόμμα τον Αντώναρο και την Παπακώστα και ο Πάνος Καμμένος προσπαθεί να σώσει την παρτίδα με κουρασμένα κόλπα της εποχής του Χαϊκάλη ότι προσπαθούν να εξαγοράσουν τους βουλευτές του. Το τελευταίο που μπορούν να κάνουν είναι προτού αποδημήσουν εις Κύριον να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους. Ώστε να συγχωρεθούν. Όχι από τον Κύριο αλλά από την Ελλάδα. Και μια είναι η ομολογία που μετράει. «Ποια ήταν τα ανταλλάγματα για την μετονομασία της Μακεδονίας;». Τίποτα δεν θα ξαναγίνει όπως πριν αλλά θα έχουν έμπρακτα ζητήσει συγγνώμη, από τους Μακεδόνες, τους έλληνες πολίτες, την Ελλάδα και την ιστορία της.
Του Αντώνη Πανούτσου
www.liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου