Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Ρόμπερτ Φίσκ: ιστορική στιγμή, οι ΗΠΑ παραιτούνται από την ανατροπή του Άσαντ

Συρία, μια απ' αυτές τις φωτογραφίες που μόνο ο Ρόμπερτ Φισκ ξέρει να τραβήξει και δημοσιεύει
Pierrick Tillet 
Για τον Ρόμπερτ Φίσκ, το γεγονός είναι ιστορικό: οι ΗΠΑ παραιτήθηκαν από την ανατροπή του Άσαντ στη Συρία και η Δύση παραχωρεί ενώπιον της Ρωσίας.
Θα την ονομάσουν τη Μεγάλη Προδοσία. Και χρειάστηκε πολύς χρόνος. Αλλά το ζοφερό μήνυμα της Ουάσιγκτον στους μαχητές αντι-Άσαντ στη νότια Συρία – που λέει ότι δεν μπορούν να περιμένουν καμία βοήθεια από τη Δύση στον αγώνα τους κατά του καθεστώτος Άσαντ και των Ρώσων- θα εμφανιστεί μια μέρα στα βιβλία Ιστορίας. Πρόκειται για καμπή στον πόλεμο στη Συρία, μια επαίσχυντη προδοσία, αν είστε ανάμεσα στα συντρίμμια του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) και των συνεργατών του γύρω από την πόλη της Ντεραά, και για μια άλλη νίκη για το καθεστώς Άσαντ και τη φιλοδοξία του να ανακαταλάβει όλη την αντάρτικη Συρία.

Ήδη ρώσικοι πύραυλοι και συριακές βόμβες πυρπολούν την υπαίθρο νότια και ανατολικά της Ντεραά και τα περίχωρα της Κουνέιτρα και Σουγιέντα (Suweida) μετά την άρνηση των μαχητών της αντιπολίτευσης για μια ειρηνευτική διαπραγμάτευση την περασμένη εβδομάδα. Οι πρόσφυγες διαφεύγουν και πάλι από τις πόλεις. Αλλά οι λέξεις του αμερικανικού μηνύματος προς τους μαχητές, ιδωμένες από το Reuters και που μέχρι στιγμής δεν αμφισβητήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι όσο καταστροφικές όσο και απελπιστικές:  «Δεν θα έπρεπε να βασίζετε τις αποφάσεις σας στην υπόθεση ή ελπίδα για μια στρατιωτική επέμβαση από τη πλευρά μας ... Εμείς, της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών κατανοούμε τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζετε και συμβουλεύουμε στους Ρώσους και το συριακό καθεστώς να μην αναλάβουν στρατιωτικά μέτρα που θα παραβίαζαν τη ζώνη [αποκλιμάκωσης]».
Όταν η Ουάσινγκτον λέει ότι κατανοεί τις «δύσκολες συνθήκες» που  αντιμετωπίζουν οι σύμμαχοί της, και «συμβουλεύει»  τους Ρώσους και τους Σύρους να μην παραβιάσουν μια κατάπαυση του πυρός  -η οποία ήταν αρχικά η ιδέα της Μόσχας-, ξέρετε ότι οι Αμερικανοί εγκαταλείπουν όλους τους σύμμαχους τους.
Μικρο-ρυθμίσεις μεταξύ εχθρών
Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες συνειδητοποιούν επίσης ότι τα εκατομμύρια δολάρια τους για την εκπαίδευση και τα όπλα τα περισυνέλλεξαν η Αλ-Νούσρα - δηλαδή η Αλ Κάιντα, υπεύθυνη για την τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου - και ότι το Μέτωπο Αλ-Νούσρα κατέχει χωριά και θέσεις στην περιοχή γύρω από τη Ντεραά, για την οποία έλεγαν ότι είναι στα χέρια των «μετριοπαθών» του γνωστού Συριακού Ελευθέρου Στρατού (SLA) (του οποίου η μυθική δύναμη, όπως ίσως θυμάστε, είχε εκτιμηθεί σε 70.000 αντάρτες από τον Ντέιβιντ Κάμερον).
Ούτε η Χεζμπολάχ ούτε οι συγκριτικά λιγότεροι Φρουροί της Ιρανικής Επανάστασης φαίνονται να συμμετέχουν στη μάχη για τη νότια Συρία. Και να είστε βέβαιοι ότι οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι - και ως εκ τούτου η κυβέρνηση της Συρίας - συμφώνησαν εκ των προτέρων ότι αυτή η επιχείρηση θα πρέπει να παραμείνει μια Ρωσοσυριακή επίθεση. Ο Βλάντιμιρ Πούτιν και όσοι πιστεύουν ότι μιλούν για τον Ντόναλντ Τραμπ, θα έχουν διαβεβαιώσει τους Ισραηλινούς ότι αυτή θα είναι μια εσωτερική μάχη που δεν θα θέσει σε κίνδυνο τα συριακά Υψώματα του Γκολάν. Το δήθεν «στρατιωτικό κέντρο επιχειρήσεων» στο Αμμάν - το ακρωνύμιο του «MOC» συνοψίζει ειρωνικά τις φιλοδοξίες του-  υποτίθεται ότι οπλίζει και χρηματοδοτεί την ομάδα πολιτοφυλακών που εξακολουθούν να μάχονται στα βόρεια σύνορα με την Ιορδανία. Όχι πλέον από τι φαίνεται.
Οι Ισραηλινοί έχουν επιτεθεί μέχρι στιγμής σε συριακούς και ιρανικούς στόχους στη Συρία - αλλά ποτέ στους ισλαμιστές δήμιους του Ντάες ή της Αλ Νούσρα/Αλ Κάιντα. Η πολιτική των ΗΠΑ, απελπισμένες ότι μπορούν να ανατρέψουν μια μέρα τον Άσαντ, φαίνεται ότι εγκατέλειψε την ένοπλη αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της Δαμασκού, συμβουλεύοντας κατά πάσα πιθανότητα το Ισραήλ να επιστρέψει στο status quo ante στο Γκολάν που υπήρχε πριν από το συριακό πόλεμο - όπου οι ισραηλινές και συριακές δυνάμεις διαχωρίστηκαν από μια ζώνη ασφαλείας του ΟΗΕ - παρά να διακινδυνεύσει μια σύγκρουση με το Ιράν ή ακόμα, φυσικά, με το συριακό στρατό.
Η Δύση, μια δύναμη σε παρακμή
Το «MOC», σύμφωνα με έναν βετεράνο της αντιπολίτευσης στη Δαμασκό, αποφάσισε να ελέγξει όλες τις δραστηριότητας των ανταρτών - θεωρητικά, το SLA - και ιδίως αρνήθηκε τη βοήθεια του πριν από τέσσερα χρόνια, όταν μαχητές ζήτησαν κανόνια και πυροβολικό για να επιτεθούν στο προεδρικό μέγαρο. Οι αξιωματικοί του MOC - ένας βρετανός αξιωματικός και ένας Σαουδάραβας αξιωματικός, σύμφωνα με την πηγή - προσέφεραν μόνο αναπλήρωση μικρών όπλων. Αλλά ήταν μόνο μια προειδοποίηση για τα επόμενα πράγματα. Από τότε, οι Κούρδοι έμαθαν το τι σημαίνει στη βόρεια Συρία.
Ήπιαν, φυσικά, δυο φορές το φαύλο ελιξίριο της προδοσίας. Ο Κίσινγκερ τους υπηρέτησε όταν έκανε ειρήνη μεταξύ του Σαντάμ Χουσεΐν και του Σαχ του Ιράν το 1975, καταργώντας μια επιχείρηση της CIA ύψους 16 εκατομμυρίων δολαρίων για να βοηθήσει τους Κούρδους να επιτεθούν στον Ιρακινό δικτάτορα. Μετά, οι Αμερικανοί άφησαν τον Σαντάμ να καταστρέψει τους Κούρδους το 1991, αφού τους είπε να εξεγερθούν εναντίον του καθεστώτος της Βαγδάτης μετά την απελευθέρωση του Κουβέιτ.
Η Συρία φοβάται ότι οι Ισραηλινοί θα δημιουργήσουν τώρα τη δική τους "ζώνη ασφαλείας" κάτω από το Γκολάν, παρόμοια σε στυλ, όπλα και σκληρότητα με την πρώην ισραηλινή κατοχική ζώνη στο νότιο Λίβανο. Η τελευταία διήρκεσε 22 χρόνια, αλλά κατέρρευσε όταν η τοπική λιβανέζικη πολιτοφυλακή του Ισραήλ, ο στρατός του Νοτίου Λιβάνου - όσο αναποτελεσματικός, αναξιόπιστος και μερικές φορές τόσο φανταστικός είναι και ο Συριακός Ελεύθερος Στρατός – αποσύρθηκε μαζί με τους Ισραηλινούς το 2000.
Στον χάρτη της Συρίας, όμως, είναι η ισχύς της Δύσης που φαίνεται τώρα σε παρακμή. Αν η τελευταία είναι έτοιμη να γυρίσει την πλάτη του στους πρώην συμμάχους της στη νότια Συρία και στα βόρεια, τότε η Ρωσία είναι ο νικητής (και ο Ασαντ) και όλα τα ψίχουλα αντίστασης που παραμένουν - στην Ιντλίμπ, κατά μήκος των τουρκικών συνόρων και σίγουρα στα νότια, είναι καταδικασμένα. 
Η εντολή που δόθηκε από τις ΗΠΑ στους συμμάχους τους εκτός από τη Ντεραά - η λέξη «παράδοση» είναι ό, τι ταιριάζει καλύτερα - μπορεί να παρουσιαστεί ως μια μικρή νίκη: η Ουάσιγκτον μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει απομακρύνει το Ιράν από το Ισραήλ. 
Αλλά θα σημαίνει επίσης ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν παραιτηθεί από την ανατροπή της οικογένειας Άσαντ.

Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά
Πηγή: Robert Fisk,  The Independent  (μετάφραση και υπότιτλοι: Pierrick Tillet)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου