του Κων/νου Σταθόπουλου
Η λέξη «δημοψήφισμα» είναι σύνθετη και αποτελείται από τις λέξεις «Δήμος» (λαός) και «Ψήφισμα» (απόφαση).
Δημοψήφισμα σημαίνει απόφαση του λαού. Αυτή είναι και η ουσιαστική έννοια της λέξης. Με την τυπική έννοια του όρου δημοψήφισμα σημαίνει τη διαδικασία μέσα από την οποία λαμβάνεται η απόφαση του λαού. Ουσιαστική όμως και τυπική έννοια, περιεχόμενο και διαδικασία διαπλέκονται σε ενιαίο σύνολο.
Το δημοψήφισμα είναι ο βασικότερος θεσμός συμμετοχής του λαού στην άσκηση της εξουσίας. Αποτελεί την εξέλιξη της Εκκλησίας του Δήμου όπως εκφράζεται στα σύγχρονα Συντάγματα. Εισάγεται δηλαδή μέσω αυτού η άμεση λαϊκή
συμμετοχή στην λήψη των πολιτικών αποφάσεων δίνοντας νέα ώθηση και καταδεικνύοντας έμπρακτα την προχωρημένη μορφή της Δημοκρατίας, την πραγμάτωση της πιο αμιγούς μορφής της, την Άμεση Δημοκρατία.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του δημοψηφίσματος είναι καταρχήν το υποκείμενό του, καθώς συνιστά απόφαση του ίδιου του λαού, του εκλογικού σώματος, ως ανώτατου οργάνου του κράτους, το περιεχόμενό του, καθώς η απόφασή του αναφέρεται σε συγκεκριμένα ουσιαστικά ζητήματα και όχι στην ανάδειξη προσώπων, και τέλος, η διαδικασία του, καθώς η απόφαση λαμβάνεται κατά τους συνταγματικούς κανόνες που διέπουν τη γραπτή ψήφο και ψηφοφορία.
Με αυτόν τον διευκρινιστικό και κατανοητό πρόλογο θα ήθελα να ξεκινήσω την αναφορά μου σε σχέση με την συμμετοχή των πολιτών και την απόφασή τους για την διενέργεια δημοψηφίσματος.
Παρατηρείται μία φοβική συμπεριφορά του Έλληνα στο να δεχτεί να συμμετάσχει στα κοινά με διάφορους τρόπους.
Αυτό έχει αναλυθεί διεξοδικά από πολλές πλευρές και έχουν καταγραφεί οι απόψεις.
Το δημοψήφισμα όμως είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Είναι η άμεση συμμετοχή του λαού στην λήψη αποφάσεων, χωρίς να καλείς σε δράσεις που απαιτούν χρόνο, πιθανόν χρήμα, έκθεση σε κινδύνους, (συλλήψεις, απώλεια εργασίας, τραυματισμούς), ταλαιπωρία για πολλούς ή άρνηση λόγο ιδιοτελών σκοπών.
Δημοψηφίσματα γίνονται ή απαιτούνται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και για διάφορους λόγους και σκοπούς.
Στην χώρα μας, -μία βαθύτατα συντηρητική κοινωνία -το έχει αποδείξει άλλωστε με τις εμμονικές ιδεοληψίες της, ακολουθώντας, πιστεύοντας και εκλέγοντας σε δημόσια αξιώματα ανθρώπους που στην καλύτερη περίπτωση θα έπρεπε να βρίσκονται ισοβίως κρατούμενοι- αντιμετωπίζει τα δημοψηφίσματα με φόβο και δυσπιστία.
Ένας λόγος είναι πως την έμαθαν να πιστεύει σε μία καρικατούρα δημοκρατίας. Σε μία δημοκρατία των ολίγων θέση και πράξη.
Ένας δεύτερος λόγος είναι πως τον έπεισαν πάνω σε κάτι που σε άλλες κοινωνίες θα ήταν λόγος τουλάχιστον εξέγερσης: Πως εφόσον έχει σαπίσει το σύμπαν και εμείς είμαστε εξαρτώμενοι από τα σκουλήκια που το διοικούν, πρέπει να είμαστε μαζί τους διότι διαφορετικά θα φάνε και εμάς.
Πάνω σε αυτόν τον δεύτερο λόγο, βασίζεται και η ηττοπάθεια πως η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, οπότε ας κυλιστούμε όλοι στον βόθρο, να μοιάζουμε και μεταξύ μας.
Ένας ακόμη παράγοντας που ο Έλληνας δεν πείθεται να χρησιμοποιήσει ή να απαιτήσει να χρησιμοποιηθεί το μεγάλο δημοκρατικό όπλο του δημοψηφίσματος, είναι η αδιαφορία, η στάση αναμονής, (προς εξυπηρέτηση συμφερόντων), ο ωφελιμισμός και το ξεπούλημα των επωνύμων αυτού του τόπου.
Είναι ίσως η πρώτη φορά στα χρονικά που αυτός ο τόπος ζει μία τόσο θλιβερή κατάσταση όσο αφορά τους ανθρώπους του πνεύματος.
Αγόμενοι και φερόμενοι από τους χρηματοδότες τους, ή τις ιδεοληψίες και τα προσωπικά τους μίση και πάθη, άφησαν την κοινωνία έρμαιο στις ορέξεις του κάθε τυχάρπαστου τυχοδιώκτη.
Από την άλλη βέβαια, ο λαός ήταν αυτός που «έβαζε πλάτη» και δημιουργούσε τις προϋποθέσεις επίλυσης του οποιουδήποτε προβλήματος.
Και αυτή την φορά πάλι ο λαός θα «βάλει πλάτη», αρκεί να κατανοήσει και να εκδιώξει από μέσα του και πάνω του τα φοβικά σύνδρομα που προσπάθησαν και προσπαθούν να του φορτώσουν αυτοί που ποντάρουν στην μόνιμη υποδούλωσή του, και δεν είναι άλλοι από τους πρώην και νυν πολιτικούς του ηγέτες.
Εξάλλου είναι τόσο απλό και ταυτόχρονα το όπλο που θα τους στήσει στον τοίχο και θα κάνει ακόμη και τον πιο δύσπιστο ή φανατικό οπαδό να τους γυρίσει την πλάτη.
Αν δεν το αποδεχτούν ξεβρακώνονται απέναντι σε ολόκληρη την κοινωνία.
Αν το δεχτούν ανατρέπονται τα σχέδιά τους και κατ’ επέκταση των έξω αφεντικών τους.
Καθήκον δικό μας είναι να το απαιτήσουμε και να το επιβάλουμε. Απέναντι στο διχαστικό τους λόγο προβάλλουμε την Ενότητά μας -«Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος» δε λένε;
Άκουσε λαέ μου: Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Άλλωστε τι σου ζητάνε; Μία υπογραφή σου ζητάνε.
Εδώ λοιπόν ο καθένας μπορεί άφοβα να συμμετάσχει στην απαίτηση για ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΩΡΑ:
https://www.change.org/p/epeidi-yparxoume-ki-emeis-dimopsifisma-gia-ti-makedonia-tora
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου