.
Επικαιρότητα
Θα θέλαμε πραγματικά να στηρίξουμε την αξιωματική αντιπολίτευση, ως υποψήφια για την εξουσία, μετά τη στυγνή δολοφονία της τελευταίας ελπίδας
των Ελλήνων από τον πρωθυπουργό – πολύ περισσότερο μετά την υποταγή του
στην πρωσική κυβέρνηση, σε πλήρη αντίθεση με τις υποσχέσεις και με τις
προεκλογικές του δεσμεύσεις.
Πόσο μάλλον όταν θεωρούμε αδιανόητη την
υιοθέτηση της πολιτικής των μνημονίων από ένα αριστερό κόμμα – το οποίο
προεκλογικά κατηγορούσε σωστά την κυβέρνηση για τις εξευτελιστικές ιδιωτικοποιήσεις, για την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων, για την εξαθλίωση των Ελλήνων, για τη
μετατροπή της χώρας σε αποικία κοκ.
Θεωρούμε δε επαίσχυντες τις προσπάθειες
αποπροσανατολισμού των Ελλήνων από τα πραγματικά τους προβλήματα, με
θέματα όπως η διαφορά μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν – ειδικά όταν οι
πολιτικές πεποιθήσεις δεν κρίνονται από τα λόγια, αλλά από τις πράξεις
οι οποίες, στην περίπτωση του κυβερνώντος κόμματος, είναι κάτι χειρότερο
από ακραία νεοφιλελεύθερες, χωρίς κανενός είδους ηθικούς ενδοιασμούς
και με αποκλειστικό γνώμονα τη νομή της εξουσίας.
Εν τούτοις, είναι αδύνατον να στηρίξει
κανείς ένα κόμμα που δεν έχει κανένα δικό του σχέδιο εξόδου από την
κρίση – αλλά, αντίθετα, υπόσχεται την ακόμη πιο πιστή εφαρμογή των
μνημονίων, παραπλανώντας μας με τη χρήση άλλου μείγματος πολιτικής που
δήθεν θα κάνει θαύματα. Άλλωστε για την πιστή εφαρμογή των μνημονίων, η
οποία απαιτείται από την καγκελάριο, είναι ασφαλώς καλύτερος ο
πρωθυπουργός – αφού τα καταφέρνει αναίμακτα, ενώ από τη θέση της
αξιωματικής αντιπολίτευσης θα δημιουργούσε πολλές κοινωνικές αναταραχές.
Είμαστε σίγουροι δε πως η ΝΔ προσπαθεί
να μας παραπλανήσει όπως τα περισσότερα κόμματα μέχρι σήμερα, για να
υφαρπάξει με τη σειρά της την εξουσία, επειδή είναι αδύνατον να πιστεύει
ότι, με ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής θα ήταν σε θέση η Ελλάδα να
έχει πλεονάσματα 3,5% τα επόμενα χρόνια, να εξυπηρετεί τα χρέη της και
να αναπτύσσεται ταυτόχρονα – εκτός εάν διαθέτει θεϊκές ικανότητες, κάτι
για το οποίο πολύ αμφιβάλλουμε με κριτήριο το παρελθόν της.
Θα θέλαμε επίσης να μην κατηγορούμε τη Γερμανία για την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα
που έχει υιοθετήσει ύπουλα από το 2000, για το μισθολογικό της dumping,
για τις σκανδαλώδεις υποθέσεις διαφθοράς που έχουν δει το φως της
δημοσιότητας, για τις απάτες των τραπεζών της, για τα σκάνδαλα της αυτοκινητοβιομηχανίας της, για τους εκβιασμούς των κυβερνήσεων μας, για τις προθέσεις ενός τέταρτου Ράιχ κοκ.
Πώς όμως να το αποφύγουμε αφού όλα αυτά
είναι τεκμηριωμένα, ενώ αποτελεί μεγάλο θράσος η ίδρυση της Διεθνούς
Διαφάνειας εκ μέρους της στο Βερολίνο (πηγή), με μέλη τους μεγαλύτερους διαφθορείς παγκοσμίως, τη βιομηχανία της δηλαδή;
Σαν να μην έφταναν δε όλα αυτά,
ενημερώνεται κανείς πως δεν δίστασε να δωροδοκήσει ακόμη και τον
πρωθυπουργό του Ισραήλ – ο οποίος κατηγορείται για διαφθορά και για
δωροδοκία σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, η μία εκ των οποίων έχει
σχέση με την κατασκευάστρια γερμανική εταιρεία υποβρυχίων ThyssenKrupp,
με την οποία σύναψε μία συμφωνία πολεμικού εξοπλισμού πολλών δις €.
Το θέμα βέβαια είναι αρκετά πιο πολύπλοκο αφού, λόγω των κατηγοριών εναντίον του, ο κ. B. Netanyahu
προσπαθεί να αποφύγει την πτώση του κινούμενος προς τα άκρα δεξιά –
επειδή το συγκεκριμένο ακροατήριο είναι πρόθυμο να αποδεχθεί τις
δικαιολογίες του. Το γεγονός όμως αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για
την περιοχή, πόσο μάλλον εάν καταφέρει να δημιουργήσει ένα δικτατορικό
καθεστώς ανάλογο με της Τουρκίας – αφού αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται
από τα ΜΜΕ (πηγή).
Φυσικά δεν μπορεί να καταδικαστεί
κάποιος παρά μόνο από τα δικαστήρια, τα οποία θα προσπαθήσουν να βρουν
τι πραγματικά συμβαίνει. Εν τούτοις, η στροφή του ισραηλινού προς την
άκρα δεξιά είναι δεδομένη, αφού τεκμηριώνεται από τις δημόσιες
εμφανίσεις του – ενώ το τελευταίο που θα χρειαζόταν στην ταραγμένη
περιοχή της Μ. Ανατολής θα ήταν ένα ακόμη πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου