Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ τόν Βορρᾶ, πρέπει νά φθάσεις ἕως τίς Πρέσπες…


… καί νά μιλήσεις μέ τούς ἱερεῖς πού κτυποῦσαν πένθιμα τήν καμπάνα τήν ὥρα πού ὁ Τσίπρας ὑπέγραφε τήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας στούς Ψαρᾶδες. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά ἀφιερώσεις δύο ὧρες ἀπό τόν χρόνο σου γιά νά θαυμάσεις τόν χρυσό καί τά κοσμήματα τῶν Μακεδόνων Βασιλέων στό Ἀρχαιολογικό Μουσεῖο Θεσσαλονίκης. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά κάνεις στάση στήν μέση τοῦ πουθενά στόν δρόμο γιά τίς Σέρρες, γιά νά φωτογραφήσεις τόν Λέοντα τῆς Ἀμφιπόλεως καί λίγο πιό κάτω τούς Φιλίππους, λίγο ἔξω ἀπό τούς ὁποίους βαπτίστηκε ἡ πρώτη Εὐρωπαία Χριστιανή, ἡ Λυδία. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά σταθεῖς ἔξω ἀπό τό κτίριο τῆς βουλγαρικῆς κομαντατούρ στήν παλαιά πόλη τῆς Καβάλας, δίπλα στό Ἰμαρέτ, γιά νά ἀκούσεις τούς λυγμούς τῶν προγόνων σου πού οἱ κομμιτατζῆδες τούς ἔβγαζαν τά νύχια στήν κατοχή γιά νά ἀλλαξοπιστήσουν.

Παλαιστίνη: Το σχέδιο ειρήνης του Trump

Πέτρος Αργυρίου


Το είχε ανακοινώσει ήδη το 2017. Ονειρευόταν να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης χάρη σε αυτό. Ονειρευόταν ότι θα κοιμάται με το Νόμπελ αγκαλιά χάρη σε αυτό. Ονειρευόταν ότι θα μείνει στην ιστορία σαν ο μεγαλύτερος πρόεδρας του πλανήτη χάρη σε αυτό.

Κι όταν το ανακοίνωσε, οι Παλαιστίνιοι ξύπνησαν μέσα σε έναν καινούριο εφιάλτη.

Είναι το σχέδιο Ειρήνης του Trump για την Παλαιστίνη. Μόνο που δεν είναι σχέδιο Ειρήνης και δεν είναι του Trump. Μικρολεπτομέρειες.

Το σχέδιο είναι του γαμπρού του Trump, Jared Kushner, κολλητού του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου.

Με άλλα λόγια, είναι το σχέδιο του Ισραήλ για την Παλαιστίνη. Και μοιάζει με συνθήκη που επιβάλλεται σε χώρα που έχει ηττηθεί σε πόλεμο. Και δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να το αποδεχτούν οι Παλαιστίνιοι. Μα καμία.

Κάτι «ψήνεται» στα ελληνοτουρκικά με όχημα-πρόσχημα τη Χάγη



του Αναστάσιου Λαυρέντζου

Εδώ και αρκετούς μήνες το εγχώριο πολιτικό προσωπικό φαίνεται να προετοιμάζει την ελληνική κοινή γνώμη για κάποια σημαντική εξέλιξη στα ελληνοτουρκικά, σχετικά με το καθεστώς στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια εξέλιξη που πιθανώς κυοφορείται ή προετοιμάζεται στα διπλωματικά παρασκήνια. Τον χορό αυτών των προπαρασκευαστικών δηλώσεων έσυρε πρώτος ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Κοτζιάς, ο οποίος σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία διπλωματικής αβροφροσύνης μας είχε συστήσει να μην είμαστε μοναχοφάηδες!
Ακολούθησε ο Κατρούγκαλος, ο οποίος άνοιξε τη συζήτηση για συνεκμετάλλευση, λέγοντας ότι «κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την Τουρκία, η οποία έχει τόσα πολλά χιλιόμετρα ακτογραμμή στη Μεσόγειο».

Οι Σύγχρονες Βαβέλ του Μεταναστευτικού


Του Σάββα Καλεντερίδη* από την Ρήξη φ. 157
Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι τεράστιο. Θα έλεγα ότι συγκαταλέγεται στα μείζονα εθνικά θέματα, πρώτο ίσως και από αυτό της εθνικής μας άμυνας. Και αυτό γιατί από την εξέλιξή του επηρεάζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό η εθνική μας άμυνα στην Κύπρο, το Αιγαίο και τη Θράκη, καθώς και η ίδια η δυνατότητα του κράτους να διεξάγει έναν αμυντικό πόλεμο, αφού πρέπει να μη μας διαφεύγει ότι τον πόλεμο δεν τον διεξάγουν μόνο οι ένοπλές δυνάμεις, αλλά και όλες οι υπηρεσίες του κράτους, ενώ στην έκβασή του παίζει ρόλο και η στάση που τηρεί η κοινωνία. Χωρίς την υποστήριξη της κοινωνίας, δεν κερδίζεις τον πόλεμο.

Σταυρός και ντουφέκι. Αυτά τα δύο είναι η Ελλάδα



Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός.



Τον  Οκτώβριο του 1964, ο Ηλίας Βενέζης, ο σπουδαίος λογοτέχνης μας και ακαδημαϊκός, εκφώνησε λόγο στην Ακαδημία Αθηνών με τίτλο «το πάθος των Φιλικών».
Στον επίλογο της ομιλίας του αναφέρθηκε στον θάνατο ή, καλύτερα, στην «οσιακή κοίμηση» του Αλέξανδρου Υψηλάντη, του αθάνατου αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας.
Διαβάζω:
«Όταν οι Αυστριακοί αποφυλάκισαν τον πρίγκηπα ήταν πια αργά.  Λίγες μέρες μετά την αποφυλάκισή του ο Αλέξανδρος Υψηλάντης πέθανε στην Βιέννη, στις 9 Ιανουαρίου του 1828.  Ετοιμοθάνατο τον βρήκε ο συμπολεμιστής του του Ιερού Λόχου, ο Λασάνης. Του έφερε την εφημερίδα του τόπου, τον “Αυστριακόν Παρατηρητήν”.
–         Τι νέα γράφουν; ρώτησε αργά τον Λασάνη ο πρίγκηψ.
–         Ο Καποδίστριας έφθασε στην Μάλτα. Μια φρεγάδα αγγλική τον περιμένει να τον μεταφέρει στην Ελλάδα, του αποκρίθηκε.
–         Ας έχει δόξαν ο Θεός, μουρμούρισε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης.
Άρχισε να ψελλίζει το Πάτερ Υμών.  Αλλά πριν τελειώσει την προσευχή του, είχε ξεψυχήσει».
(Ακαδημία Αθηνών, Πανηγυρικοί Λόγοι Ακαδημαϊκών για την 28η Οκτ. 1940, σελ. 399).

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020

Προσωπείο και πρόσωπο κατά τους τρεις Ιεράρχες

Ο υποκριτικός διάλογος του ανθρώπου με το Θεό, τον εαυτό του και το διπλανό του είναι, όπως με πολλή συντομία είδαμε ως τώρα, μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα, τόσο συνυφασμένη με τη ζωή, ώστε το υποκριτι­κό προσωπείο να αποβαίνει σε πολλές περιπτώσεις το πρόσωπο και η φυσιο­γνωμία του ανθρώπου. Δε θα ωφελούσε όμως σε τίποτα η ανάλυση πού έγινε προηγουμένως, εάν δεν προσθέταμε αμέσως ότι εκείνο που ενδιαφέρει κυρίως την πατερική σκέψη είναι η αντίστροφη πορεία, η ανάπλαση του ανθρώπου, η «καλή αντιστροφή», όπως τη χαρακτηρίζει ο..
Θεολόγος Γρηγόριος, η πορεία δηλ. από το προσωπείο στο πρόσωπο. Το αρνητικό φιλμ της ψυ­χής του ανθρώπου που μας έδωσαν οι Τρεις ‘Ιεράρχες έχει άξια, μόνο γιατί μπορεί από αυτό να εμφανιστεί η θετική και σωστή όψη του προσώπου μέσα στο εργαστήριο της Εκκλησίας.

Τριών Ιεραρχών: Οι αντιεξουσιαστές



: Σήμερα που η εποχή μας χαρακτηρίζεται από τόσο έντονη κοινωνική αδικία, που καθένας νοιώθει «το δίκαιο να τον πνίγει» και είναι στα όρια να πάρει «το νόμο στα χέρια του». Που είναι έτοιμος να οργανωθεί και να αγωνιστεί εναντίον όλων αυτών που έμμεσα ή άμεσα τον εκμεταλλεύονται και του «ρουφάνε το αίμα», πυκνώνοντας τις τάξεις των «αγανακτισμένων».

Σήμερα, λοιπόν, τι θα μπορούσαν να πουν στους ανθρώπους αυτούς της σημερινής εποχής, τρία γεροντάκια που έζησαν τόσο παλιά;
Θα έλεγα ότι οι τρεις Ιεράρχες είναι τα πιο κατάλληλα και επίκαιρα πρόσωπα για τους ανθρώπους της σημερινής εποχής. Γιατί, χωρίς υπερβολή, ανήκουν στον λεγόμενο «αντιεξουσιαστικό χώρο»! Ναι. Αντιτάχθηκαν με την κακώς νοούμενη εξουσία και δεν δίστασαν να τα βάλουν με τους ισχυρούς της εποχής τους. Για να θυμηθούμε:

Η γερμανική δολιότητα και το καθήκον της Ελλάδας



του Γιώργου Παπασίμου από την Ρήξη φ. 157

Ο αποκλεισμός της Ελλάδας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για την επίλυση της εμφύλιας κρίσης στη Λιβύη από Μέρκελ και Πούτιν, κατόπιν αιτήματος του Ερντογάν για μία ακόμα φορά, κατέδειξε την οδυνηρή πραγματικότητα για τη χώρα μας, στη σημερινή παγκόσμια γεωπολιτική ρευστότητα. Παρά τις ρητορείες και τα φληναφήματα του πολιτικού προσωπικού εξουσίας της χώρας, πρωτίστως για εσωτερική κατανάλωση, σε μια αποδυναμωμένη κοινωνία από τον δεκαετή μνημονιακό «οδοστρωτήρα», τίποτα δεν μπορεί να κρύψει τις γυμνές αλήθειες, με τις οποίες οφείλουμε, ως έθνος, να πορευθούμε και να αναδιοργανωθούμε, πριν επέλθουν νέοι εθνικοί ακρωτηριασμοί.  

Οι Έλληνες του Πόντου έχουν το δικό τους Ζάλογγο: Η τραγική ιστορία των κοριτσιών της Πάφρας





Όταν ξεκίνησε η Επανάσταση στην Ελλάδα, η Ευρώπη συγκλονισμένη μάθαινε για το χορό του Ζαλόγγου, την πράξη αντίστασης των γυναικών από το Σούλι, οι οποίες το 1803 προτίμησαν να πέσουν από την κορυφή του όρους Ζάλογγο μαζί με τα παιδιά τους παρά να παραδοθούν στους Τουρκαλβανούς, μετά την κατάληψη του Σουλίου από τα στρατεύματα του Αλή Πασά.
Σχεδόν 120 χρόνια πριν, στην περιφέρεια της Πάφρας στον δυτικό Πόντο, κάποιες άλλες γυναίκες, αν και ανώνυμες σήμερα, είχαν ήδη μείνει στην ιστορία για την αυτοθυσία τους.

Οι Τρεις Ιεράρχες, η οικονομική κρίση & η κοινωνική πυραμίδα



Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί τα τελευταία χρόνια το σύνολο των χωρών του δυτικού κόσμου, γενικότερα, αλλά και την πατρίδα μας, ειδικότερα, αποτελεί, αναμφισβήτητα, το πιο επίκαιρο θέμα των ημερών μας. Αυτή η παγκόσμια οικονομική κρίση μονοπωλεί καθημερινά το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων και αποτελεί την κεντρική είδηση στα δελτία των ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Βασανίζει τη σκέψη των ειδικών οικονομολόγων και τεχνοκρατών, που αναζητούν την οριστική της λύση. Εξωθεί τις εθνικές κυβερνήσεις στη λήψη επώδυνων μέτρων, που ανατρέπουν βίαια τα οικονομικά κεκτημένα και τα εργασιακά δικαιώματα των λαών τους. Γεμίζει με φόβο και αγωνία τις ψυχές των απλών ανθρώπων. Δοκιμάζει ανάλγητα τα όρια και τις αντοχές των σύγχρονων κοινωνιών. Παίρνοντας, λοιπόν, αφορμή από τη σημερινή εορτή, νομίζουμε, ότι θα άξιζε τον κόπο, να επιχειρήσουμε μια ιδιότυπη προσέγγιση του επίκαιρου ζητήματος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης από την πλευρά της χριστιανικής διδασκαλίας, εκφραστές της οποίας υπήρξαν οι σήμερα τιμώμενοι Τρεις Ιεράρχες.

«Κανονικό» προτεκτοράτο…


Η κανονικότητα της υποτέλειας αδυνατίζει κι άλλο την υπόσταση της Ελλάδας εν μέσω σημαντικών εξελίξεων

του Δημήτρη Γκάζη
Πριν συμπληρωθεί ο πρώτος μήνας του 2020, έχουν δοθεί αρκετά δείγματα ότι η χώρα αντιμετωπίζεται από συμμάχους και εχθρούς ως αμελητέα ποσότητα και ποιότητα. Κατά δήλωσή μάλιστα της ίδιας της πολιτικής «ηγεσίας» της, είναι προβλέψιμη και πιστή (δηλαδή υποτελής) στις μεγάλες δυτικές δυνάμεις, και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ. Έχουν εμπεδώσει ότι πρέπει να παραδοθεί μέρος της μέχρι σήμερα κυριαρχίας της χώρας. Για να μπορεί να υπάρχει ως «νησίδα ασφαλείας» ή «ορμητήριο για την διατήρηση της ειρήνης», αλλά και ως κοιτίδα της μικροπολιτικής, του ραγιαδισμού και της υποτέλειας. Αυτή είναι άλλωστε η «κανονικότητα» που της προσφέρεται.

Γιατί η Τουρκία πατάει σε δύο βάρκες στην Κύπρο – Η ανεκμετάλλευτη αντίφαση


Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
Η νέα πειρατική γεώτρηση που επιχειρεί η Τουρκία στο θαλάσσιο οικόπεδο 8, νότια της Λεμεσού, είναι μία πράξη που καθαρά στηρίζεται στο “δίκαιο της ισχύος” κι όχι στην ισχύ του δικαίου. Αυτό έχει εξαρχής καταστεί εξόφθαλμο. Από την άλλη πλευρά, όμως, εκτός από τις τουρκικές φρεγάτες που περικυκλώνουν την Κύπρο για να καταστήσουν σαφές ποιος κάνει κουμάντο στην περιοχή, η Άγκυρα χρειάζεται και κάποια προσχήματα για να έχει κάτι να λέει.
Η Τουρκία προσπάθησε με πολλούς τρόπους να εμποδίσει την υλοποίηση του ενεργειακού προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Από τη μήτρα του ΚΚΕσ. βγήκε και η νέα Πρόεδρος…


Ο ευρωκομουνισμός στο ξεκίνημά του ήταν η διαδικασία της σοσιαλδημοκρατικοποίησης των ΚΚ της Ευρώπης. Δηλαδή η διαδικασία μετεξέλιξης και μετάλλαξης του σταλινισμού σε σοσιαλδημοκρατία…
Η Κατάληξη αυτής της διαδικασίας: Η ΠΛΗΡΗΣ ενσωμάτωση της σοσιαλδημοκρατίας στο καπιταλιστικό καθεστώς, στη μετατροπή της σε ΕΞΑΡΤΗΜΑ του ιμπεριαλισμού…

Το σοσιαλδημοκρατικό αυτό εξάρτημα του ιμπεριαλισμού αποτέλεσε την ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού, την «αριστερά» της Νέας Τάξης και του 4ου Ράιχ: Τον ΕΦΙΑΛΤΗ που ζούμε…

Το ΚΚΕσωτερικού ήταν η νευρική απόφυση και η καθυστερημένη ηχώ του ευρωκομουνισμού στην Ελλάδα. Πέρασε, συνεπώς, ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ στην καθεστωτική ενσωμάτωση και αποτέλεσε την μήτρα της νεοταξικής «αριστεράς», της «αριστεράς» του... 4ου Ράιχ…

Μόνος απέναντι σε 6 Τουρκικά τεθωρακισμένα: Ο Μανώλης Μπικάκης κατορθώνει το ακατόρθωτο


Οι… παλαιότεροι «βαρυοπλίτες» στον στρατό πιθανότατα θα έχουν φωνάξει συνθήματα υπέρ του ΠΑΟ κατά την διάρκεια της θητείας τους, ανεξάρτητα με την ομάδα που υποστηρίζουν.
Κι αυτό, διότι για τον Ελληνικό Στρατό τα αρχικά ΠΑΟ έχουν εντελώς διαφορετική ερμηνεία και αποτελούν το ακρωνύμιο από τις λέξεις Πυροβόλο Άνευ Οπισθοδρομήσεως, το οποίο για δεκαετίες ήταν το βασικό αντιαρματικό όπλο που διέθεταν οι ένοπλες δυνάμεις.
Τα μεγάλα μειονεκτήματα και στις δύο εκδόσεις του (μία χειρός, σε στυλ μπαζούκας, κι άλλη μία μεγαλύτερη) ήταν δύο. Το πρώτο ήταν ο χρόνος που χρειαζόταν το όπλο για να «κρυώσει» μετά από κάθε χτύπημα και το δεύτερο σχετιζόταν με το γεγονός ότι το ΠΑΟ δεν «κλώτσαγε», όπως άλλωστε υποδηλώνει το όνομά του.

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

Το "Βυζάντιο" διέσωσε την αρχαιοελληνική γραμματεία

Πηγή: Καθημερινή τής Κυριακής 17-6-2012.
Αναδημοσίευση από: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_17/06/2012_485594


Ο Σιλβέν Γκουγκενέμ διώχθηκε από το Φράγκικο κατεστημένο, όταν τόλμησε να πει την αλήθεια για τη διάσωση τών βιβλίων τής αρχαίας Ελλάδος, όχι μόνο από τους Άραβες, (όπως ήθελαν οι Διαφωτιστικοί κύκλοι), αλλά και από την Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που η Δύση θέλει να την αποκαλεί υποτιμητικά "Βυζάντιο". Στο ακόλουθο άρθρο, αναδημοσιεύουμε το σχετικό με το θέμα μας, τμήμα τής συνέντευξής του, που πήραμε από την Καθημερινή τής Κυριακής, που δημοσιεύθηκε κάτω από τον ακόλουθο τίτλο:

Ο ιστορικός Σιλβέν Γκουγκενέμ μιλάει για τη θέση της χώρας στην Ευρώπη και τη λανθασμένη πορεία που έχει λάβει η Ε.Ε.
Συνέντευξη στον Βασίλη Νέδο


Πριν από τέσσερα χρόνια ένα βιβλίο του ιστορικού του Μεσαίωνα, κ. Σιλβέν Γκουγκενέμ προκαλούσε θόρυβο στη Γαλλία. Με τη μελέτη του «Ο Αριστοτέλης στο Μον-Σαιν-Μισέλ» (Εκδ. Ολκός) ο Γκουγκενέμ πρότεινε την εναλλακτική, βυζαντινή οδό της μετάδοσης της..

Μακρυγιάννης: «ἂν εἶναι ἡ πατρίδα μου ἀχαμνά, δέκα μάτια νά ῾χω, στραβὸς θὰ νὰ εἶμαι.»


Λόγω της καχυποψίας απέναντι στον Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ι. Καποδίστρια (θεωρούνταν ρωσόφιλος), το 1830 η Αγγλία κατά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της ανεξαρτησίας του Ελληνικού Κράτους πέτυχε συμφωνία με τις Μεγάλες Δυνάμεις («Προστάτιδες Δυνάμεις») της μεταβολής του πολιτειακού σχήματος της χώρας, την επιβολή μοναρχίας και τη μετατροπή του ελληνικού κράτους σε βασίλειο. Οι ίδιες όρισαν, με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1832) τον 17χρόνο τότε Όθωνα Βασιλιά της Ελλάδας, ύστερα και από την τελική άρνηση του Λεοπόλδου της Σαξονίας [γιου του δούκα της Σαξονίας-Κόμπουρκ-Ζάαλφελτ (Sachsen-Coburg-Saalfeld), Φραγκίσκου ] που είχε επιλεγεί αρχικά Βασιλιάς της Ελλάδας και κατόπιν έγινε Βασιλιάς του νεοσύστατου Βασιλείου του Βελγίου.
Το πρωτόκολλο εκλογής του Όθωνα (25 Απριλίου 1832) ως βασιλιά υπογράφηκε από τον λόρδο Υποκόμη Πάλμερστον (Αγγλία) και τους πρίγκιπες Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ (Γαλλία) και Κριστόπ φον Λίβεν (Ρωσία) και στάλθηκε για έγκριση στο βασιλιά Λουδοβίκο, ο οποίος εξέφρασε ορισμένα αιτήματα για την αποδοχή του ελληνικού θρόνου από τον γιο του Όθωνα:

Ο Αλέξης αποφασίζει με ποιούς θα πάει

Τι θέλουν να πουν οι ποιητές;


Τι θέλουν να πουν οι ποιητές;
Ο Λάμπρος Καλαρρύτης γράφει στο blog του στο pagenews.gr για τις τοποθετήσεις τριών δημόσιων προσώπων σχετικά με την επιλογή προσφυγής στη Χάγη σε ότι έχει να κάνει με τις διαφορές μας με την Τουρκία.
Επιτρέψτε μου την παράθεση ορισμένων κοινών θέσεων και συγκεκριμένης επιχειρηματολογίας τριών διαφορετικών δημόσιων προσώπων σχετικά με την επιλογή προσφυγής στη Χάγη για τις «διαφορές» μας με την Τουρκία. Και οι τρεις έχουν παρέμβει επ΄ αυτού του τελευταίους μήνες. «Αν κάνουμε πόλεμο θα είμαστε μόνοι μας. Κανείς δεν πρόκειται να πολεμήσει για μας και να σκοτωθεί. Διπλωματικά όμως δεν είμαστε μόνοι μας. Και ο μεγάλος πόλεμος είναι η επιτυχία να μην κανείς πόλεμο. Όσοι λένε ότι είμαστε μόνοι μας διπλωματικά και επικρίνουν την ευρωπαϊκή ένωση, να μας πουν την άλλη πρόταση.

Όταν η Εκκλησία παραδίνεται στον κόσμο...


Τα εγκόσμια οφέλη της Εκκλησίας δεν είναι αυτοσκοπός

  Fr. Stephen Freeman
Μετάφραση Α.Ν.

Ήταν κάποτε ένα βασίλειο πονηρό, όπου ζούσε ένα μεγάλο πλήθος σκλάβων. 
Το βασίλειο αυτό διεξήγαγε πολέμους, έχτιζε πόλεις, και βελτίωνε τα οικονομικά του με πολλή επιτυχία. Τα κατορθώματά του τα ζήλευαν όλα τα άλλα βασίλεια. Και οι σκλάβοι όμως περνούσαν καλά. Δεν τους έδιναν ταπεινές εργασίες, ούτε χειρωνακτικές δουλειές. Μάλλον ήταν σκλάβοι «βοηθοί». Το έργο τους ήταν να βοηθούν τον κόσμο του βασιλείου να επιβιώνει.
Αν η ζωή μέσα στο βασίλειο γινόταν άδεια και χωρίς νόημα, οι σκλάβοι αυτοί θα έφτιαχναν το κέφι του κόσμου και θα τους βοηθούσαν να συνεχίσουν με τις ζωές τους. Όταν οι άνθρωποι άρχιζαν να αμφιβάλλουν πως το βασίλειο εξυπηρετούσε ένα καλό σκοπό, οι σκλάβοι τους διαβεβαίωναν πως μαζί, θα καθιστούσαν το βασίλειο καλύτερο.

Για την κατανόηση του τουρκικού επεκτατισμού


του Βασίλη Στοϊλόπουλου από την Ρήξη φ. 157
Η πολιτική τάξη της Ελλάδας δείχνει αποφασισμένη να λύσει τις διαφορές της με τους νεοθωμανούς στο «αμερόληπτο» Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ή, ακόμα χειρότερα, με απευθείας διαπραγμάτευση κάτω από χάρτες της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Στο πλαίσιο αυτό, το πρόγραμμα προετοιμασίας της ελληνικής κοινής γνώμης για τις αναμενόμενες, ούτως ή άλλως, εθνικές υποχωρήσεις, προκειμένου «να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο», βρίσκεται εδώ και καιρό σε εφαρμογή, με αιχμή του δόρατος τα προπαγανδιστικά αθηναϊκά μέινστριμ και έναν στρατό από συστημικούς πολιτικούς αναλυτές.

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020

Παίζουμε μέ τήν λάθος Ἀμερική







ΣΤΟ τηλέφωνο χθές ἕνας σημαντικός Ἕλλην ἀξιωματοῦχος τῶν ΗΠΑ…
… ὁ ὁποῖος ἔχει ὑπηρετήσει πολύ καιρό στό βαθύ κράτος τῆς ὑπερδύναμης. Καί ἔχει βεβαίως ἀρίστη εἰκόνα γιά τίς διεργασίες πού βρίσκονται σέ ἐξέλιξη στήν Οὐάσιγκτων.
«Μά τί κάνετε ἐσεῖς ἐκεῖ κάτω; Γιατί κάθεστε; Εἶναι ἐπεῖγον νά ἀνακηρύξετε ΑΟΖ καί νά ἐπεκτείνετε τά χωρικά μας ὕδατα. Ἄν ὁ Κυριάκος παίξει σωστά τά χαρτιά του, μπορεῖ καί νά γράψει ἱστορία…» ἄρχισε πατρικά τίς ὁρμήνιες του. Ρώτησα εὐλόγως τί ἐννοεῖ «σωστά χαρτιά». Ὁ ἄνθρωπος μοῦ ἔκανε μία γενικώτερη ἀνάλυση πρίν φθάσει στό ψητό. «Ἀγαπητέ μου, ὅσο ἀντιδημοφιλής καί ἄν εἶναι ὁ Τράμπ στό πολιτικό κατεστημένο τῆς Ἑλλάδος, νά ξέρεις ὅτι κατά πᾶσα πιθανότητα αὐτός θά κερδίσει τίς ἐκλογές. Ἡ ὑπόθεση μέ τήν Οὐκρανία εἶναι ἀστεία. Θά καταπέσει. Καί ἄν κερδίσει ξανά, νά ξέρετε ὅτι αὐτή τήν φορά θά θέσει ἀνεμπόδιστα σέ ἐφαρμογή τό σχέδιο πού ἔχει στό μυαλό του ἀπό τήν πρώτη στιγμή. Νά συσφίγξει τίς σχέσεις τῆς Ἀμερικῆς μέ τήν Ρωσσία καί τοῦ ἰδίου

Γιατί ο Τσίπρας ξορκίζει τις πρόωρες εκλογές

Του Γιάννη Σιδέρη

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλο και δυσεπίλυτο. Χωρίς τον Αλέξη δεν υπάρχει αλλά και ο Αλέξης πλέον δεν αρκεί. Εξακολουθεί να πολιτεύεται σε ένα μοτίβο  ιδεολογικής μεγαλοστομίας, πολιτικής ανωριμότητος και αποφυγής ανάληψης ευθυνών για τα αρνητικά της διακυβέρνησής του, με αποτέλεσμα  να συσπειρώνει  λίγους και φανατικούς αλλά να απομακρύνει τους σκεπτόμενους και  μετριοπαθείς. 

Το Σάββατο π.χ. στην «ΕφΣυν» κατηγόρησε τους Σαμαροβενιζέλους ότι άφησαν τη χώρα στην εντατική  και ότι  η εντατική «ακυρώθηκε  από την ηρωική στάση του λαού μας στο δημοψήφισμα του Ιούλη του ‘15»!  Ας πούμε  ότι η στάση του λαού ήταν ηρωική (αν κατάλαβε ο λαός μέσα σε μια βδομάδα τι ψήφισε και γιατί). Πως ακυρώθηκε αφού ο ίδιος  έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του  την ηρωική στάση του λαού, απείθησε στην εντολή του, ακύρωσε το

Ελένη Βιτάλη:"Νιώθω πιο κοντά µου τον Χριστό"


Η σπουδαία τραγουδίστρια σε μια πηγαία εξομολόγηση για τη ζωή και την πορεία της.

Εσύ πού πιστεύεις;
Στον Χριστό. Το να πεις ότι είσαι βουδιστής θεωρείται και πάντα θεωρούνταν in. Πάει και στα βόρεια προάστια, πάει και στο Κολωνάκι, πάει παντού και δεν είναι κακό. Τα ίδια πράγµατα λέει και ο Βούδας, εγώ όµως νιώθω πιο κοντά µου τον Χριστό.
Πίστευες πάντα;
Ναι, από µικρή κι ενώ οι γονείς µου δεν ήταν ιδιαιτέρως πιστοί. Θα έλεγα µάλλον ότι ήταν πιστοί Ελληνες, όχι Ελληνάρες. Πήγαιναν στην εκκλησία το Πάσχα, βάφανε αυγά, µέχρι εκεί. Εγώ όµως πιστεύω πιο πολύ και µου ’λεγε η µάνα µου «παιδάκι µου, καλόγρια θα πας;». ∆εν µε έστελνε στο κατηχητικό. Και µια φορά πήγα και µου άρεσε τόσο που µου είπε ότι θα µε κόψει για να µη γίνω θεούσα.
Τι άλλο θυµάσαι από τη µητέρα σου;
Θυµάµαι που µου έλεγε «κοριτσάκι µου, µην το ξεχνάς, εµείς είµαστε φτωχοί». Και το έλεγε µε καµάρι. ∆εν πουλιούνται όλα, δεν αγοράζονται όλα, αυτό εννοούσε. «Οταν σου δίνουν» µου έλεγε ο πατέρας µου «θα ρωτάς “γιατί µου δίνεις, κύριε;”». Τους χρωστάω πάρα πολλά. Ο πατέρας µου κάθε µέρα έφερνε και κάποιον στο σπίτι. Του έλεγε η µάνα µου «τι µου τον έφερες τον βροµιάρη;». Κι εκείνος της απαντούσε: «Αµα δεν ήτανε βροµιάρης, εσένα θα ’χε ανάγκη;». Αυτά γράψανε µέσα µου. Εχουµε βάλει πολλά πράγµατα στη ζωή µας.

Η μνήμη της ιστορικής μας κοινότητας, μνήμη της ψυχής μας


του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου*
Φοιτώντας στο γυμνάσιο-λύκειο, στη δεκαετία του ’80, και ερχόμενος σε επαφή με τα αρχαία κείμενα και τις μεταφράσεις τους, δεν σημαίνει ότι ήμουν μακριά από πολλές αντιφάσεις και συμπεριφορές των σημερινών μαθητών. Δύσκολο μάθημα τα αρχαία ελληνικά, δυσνόητο, με ταλαιπωρούσε. Οι παρέες, μπάλα θέλαμε να παίζουμε, παιγνίδια στον δρόμο και στην πλατεία. Αστεία κάναμε για το λυσάρι του Πατάκη, τον οποίο ονομάζαμε «πνευματικό πατέρα μας», καθώς έλυνε τον γρίφο της κατανόησης της γλώσσας των προγόνων μας και έστρωνε τον δύσβατο δρόμο στα διαγωνίσματα.
Ακόμα και οι μαθητές-αστέρια στα αρχαία, συμμετείχαν σ’ αυτήν τη χαρά της αμφισβήτησης του μαθήματος, όταν η «μοντέρνα» εποχή του μονοτονικού προσπαθούσε να μας πείσει με χίλιους δυο ασυνείδητους τρόπους, να

Ο καλός δάσκαλος κατά το Χρυσόστομο

Ο καλός δάσκαλος κατά το Χρυσόστομο εμπνέει, προσελκύει και πείθει (MG. 57327) Δεν είναι εγωιστής ούτε αλαζόνας, δε διακρίνεται για το εξουσιαστικό του ύφος, έχει πνεύμα μαθητείας, δεν περιαυτολογεί. Είναι ταπεινός έχοντας συναίσθηση των ατελειών και αδυναμιών του. Γνωρίζει καλά «ότι η επιείκεια είναι πιο δυνατή από τη βία», (MG. 57,61 ). Ο παιδαγωγός πρέπει να επιδεικνύει δημοκρατικό πνεύμα και να σέβεται τη γνώμη των μαθητών του, ( MG. 60,35-36 ). Απέναντι τους να είναι απλός, ειλικρινής, απονήρευτος, άδολος. Να αποφεύγει την ειρωνεία και την υποκρισία. (MG. 61,404-406 ). Οι δάσκαλοι κατά τον Άγιο Πατέρα δεν πρέπει να είναι φορτικοί και πιεστικοί αλλά φιλόστοργοι. (MG. 62,402-403 ). 

Ιωάννου Καποδίστρια: «Υπόμνημα περί της τύχης της Ελλάδος» (17 Ιουλίου 1821)


H  θέσις της Ρωσίας δεν είναι πλέον άγνωστος, ούτε εις την Πόρταν, ούτε εις τας Ευρωπαϊκάς δυνάμεις. Ή οι Τούρκοι έχουν την θέλησιν και την δύναμιν του να παύσουν να είναι Τούρκοι και επομένως θέλουν δεχθή και βάλει εις πράξιν ειλικρινώς τας προτάσεις μας, και τότε αι με αυτούς σχέσεις μας θέλουν είναι ευσυμβίβαστοι με τα προς τους Χριστιανούς καθήκοντα χρέη μας, και θέλουν δυνηθή να στερεωθούν καλύτερα, παρά ότι εστερεώθησαν διά της συνθήκης του Βουκουρεστίου, ή το πραγμα είναι διαφορετικόν· και τότε δεν ημπορούμεν, αλλ’ ούτε χρεωστούμεν να έχωμεν καμμίαν σχέσιν φιλίας με την Πόρταν. Αν υποτεθή το δεύτερον, αι συμμαχικαί δυνάμεις έχουν να ιδούν αν ταις συμφέρη ν’ αφήσουν εις μόνην την Ρωσίαν την φροντίδα να ειρηνεύση την Ανατολήν, ή να συναγωνισθούν με αυτήν, διά να επιτύχουν τον αυτόν σκοπόν και να ελευθερώσουν, ίσως διά πάντα, την Ευρώπην από την μουσουλμανικήν θεοβλάβειαν και βαρβαρότητα.

Οι διαφορετικές φάσεις του νεοοθωμανισμού

Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ
Η κατανόηση του τρόπου σκέψεως του αντιπάλου είναι απαραίτητη διαδικασία για να τον αντιμετωπίσουμε σωστά. Δεν πρέπει να οδηγεί, όμως, στο να προσαρμοστούμε στις αντιλήψεις, να «μπούμε στα παπούτσια του». Τις τελευταίες ημέρες λέγονται διάφορα για την ενόχληση της Τουρκίας λόγω
(α) του αγωγού EastΜed,
(β) των τριμερών σχημάτων συνεργασίας του άξονα Αθήνας – Λευκωσίας με Τελ Αβίβ και Κάιρο, και κυρίως
(γ) των ερευνών της Κύπρου για υδρογονάνθρακες. Εκεί αποδίδεται και η τουρκική υπεραντίδραση να υπογράψει συμφωνία θαλάσσιας οριοθετήσεως με τη Λιβύη.

«Προπαγάνδα: ο εποικισμός της συνείδησης»



του Ηλία Γιαννακόπουλου

«Το να κυβερνάς σημαίνει να διαμορφώνεις πεποιθήσεις»
Η ανθρωπότητα στις μέρες μας βιώνει μια σειρά από αντιφατικότητες. Μια από αυτές έχει ως πεδίο αναφοράς την ενημέρωση των πολιτών σε πλανητικό επίπεδο. Όσο πληθαίνουν οι κρουνοί πληροφόρησης τόσο πολλαπλασιάζονται και οι μέθοδοι, τα μέσα και οι κίνδυνοι παραπληροφόρησης και προπαγάνδας. Οι πολίτες μπροστά στον «πληροφοριακό Ιμπεριαλισμό» αδυνατούν να διακρίνουν το αληθινό από το κατασκευασμένο, το ουσιώδες από το επουσιώδες και το ατομικό από το συλλογικό. Οι περισσότεροι πρεσβεύουν ότι καθημερινά καθίστανται θύματα μιας ανελέητης προπαγάνδας που τείνει να αλλοιώσει την εικόνα της πραγματικότητας από αυτήν που ο καθένας χωριστά έχει διαμορφώσει.

Αποτροπή




Του Μανώλη Εγγλέζου Δεληγιαννάκη από την Ρήξη (φ. 157) που κυκλοφορεί στα περίπτερα. 
Η τουρκική επιθετικότητα εκπλήσσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Πιθανότατα αυτό εξηγείται από την άρνηση σύνδεσής του με την κοινωνία, τον λαό, την πατρίδα. Έχουν επιλέξει να εκπροσωπούν τις ελίτ τις συνδεδεμένες με ξένα συμφέροντα, το φαντασιακό τους βρίσκεται στη Δύση και η ενασχόληση με τα προβλήματα της χώρας είναι μπανάλ γι’ αυτούς. Κι ενώ κοιμόνταν στις Βρυξέλλες, ξυπνήσανε στο Αιγαίο.
Η χώρα στερείται ανάγνωση της κατάστασης και στρατηγική για να αντιμετωπιστεί αυτή. Και οι ελίτ προτιμούσαν να αγνοούν τις απειλές, να φαντασιώνονται ελληνοτουρκικές φιλίες και να περιθωριοποιούν όποιον μιλάει για την κατάσταση:

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020

'Όταν η αρρώστια μιλάει την γλώσσα της υγείας...


«Μην ζητάς από το Θεό να σε κάνει καλά αλλά καλό», έλεγε ο Άγιος Πορφύριος. Και εγώ στα λόγια αυτά διαβάζω, μην ζητάς να γίνεις καλά χωρίς πρώτα να ακούσεις τι θέλει να σου πει το τραύμα, η πληγή, η ασθένεια σου. 
Πολλές φορές μια αρρώστια είναι η τελευταία προσπάθεια της ψυχής σου να σου πει μια μεγάλη αλήθεια που δεν θέλεις ή δεν αντέχεις να ακούσεις. Το σώμα μιλάει. Η ψυχή γράφει την ιστορία των τραυμάτων μας πάνω στο ευάλωτο κορμί μας. Η ασθένεια σχεδιάζει πάνω στα σώματα μας, εκείνα που δεν θελήσαμε ποτέ να δούμε, και μας φωνάζει «κοίταξε», «δες» καταρρέεις και χάνεσαι, άλλαξε, μεταπλάσου, μεταμορφώσου, μετανόησε. 

Οι νέοι χριστιανοί στο στόχαστρο των κινεζικών αρχών!....

orthodoxianewsagency.gr

 Αν και η υιοθέτηση του νόμου για τις θρησκευτικές ελευθερίες στην Κίνα το 2018, δημιούργησε προσδοκίες στη χριστιανική κοινότητα, μια άλλη ανάγνωση των διατάξεων επιβάρυνε ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Κι αυτό γιατί βασικός στόχος των αρχών είναι πλέον οι νέοι Χριστιανοί, οι οποίοι για το κινεζικό κράτος δεν πρέπει να υφίστανται.
Σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία η κινεζική κυβέρνηση μπορεί να ελέγξει τις θρησκευτικές ομάδες. Η θρησκευτική εκπαίδευση είναι πιο περιορισμένη και παρακολουθείται στενά, ενώ υπάρχει ρητή απαγόρευση σε θρησκευτικές ομάδες να διδάσκουν.
Συγκεκριμένα, οι νόμοι στοχεύουν στα παιδιά, καθώς απαγορεύεται η λειτουργία εκκλησιαστικών κατασκηνώσεων για παιδιά και νέους , αλλά και κατηχητικών,

Κυριάκος Μητσοτάκης: Tα πήρε όλα από όλους. Γιατί;




Toυ Γ. Λακόπουλου
Η θριαμβευτική εκλογή της υποψήφιας που πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την Προεδρία της Δημοκρατίας, έκλεισε έναν κύκλο  που θα μπορούσε να έχει τίτλο «τα πήρε όλα και έμεινε».
Χωρίς να το καταλάβουμε, ο γιος του Κώστα Μητσοτάκη εξελίχθηκε σε πολιτικό φαινόμενο, παρότι ξεκίνησε όπως έλεγε ο Αμερικάνος συγγραφέας Behram Samuel Nathaniel, «αν δεν υπήρχε δεν θα μπορούσε κανείς να τον φανταστεί».
Κάποιοι αναγόρευσαν πρόσφατα τον Κυριάκο σε πρόσωπο του 2019.  Λάθος. Είναι το πρόσωπο της τελευταίας δεκαετίας.
Μέχρι πριν από πέντε χρόνια ήταν ένας ακόμη γόνος που μπήκε στην πολιτική με το όνομα και την οικονομική ισχύ του πατέρα του -πήρε και την έδρα του στη Βουλή μάλιστα.

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

ΗΠΑ: Το αίμα των φτωχών είναι πλέον μαζικά εξαγώγιμο προϊόν

Οι ΗΠΑ είναι μια από τις μόνες χώρες του αναπτυγμένου κόσμου που πληρώνει τους ανθρώπους που δίνουν αίμα, το περισσότερο από το οποίο πωλείται στο εξωτερικό — το 70% του πλάσματος σε ολόκληρο τον κόσμο πηγάζει από την Αμερική. Καθώς οι εμπορευματοποιημένες αιμοδοσίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, το αίμα αποτελεί πλέον το 2% των εξαγωγών της χώρας, περισσότερο από όσο το καλαμπόκι ή η σόγια.
Αναμένεται περισσότερη ανάπτυξη στα «προϊόντα αίματος», σύμφωνα με έναν αναλυτή ο οποίος πανηγύριζε για την αύξηση της τάξης του 13% μεταξύ 2016-2017.
Σύμφωνα με μία έρευνα, ο μέσος «πωλητής αίματος» βγάζει περίπου το ένα τρίτο του εισοδήματός του από το αίμα. Η Κάθριν Έντιν του πανεπιστημίου Πρίνστον έχει αποκαλέσει την εμπορική βιομηχανία αίματος ως «η πηγή που κρατά ζωντανούς τους φτωχούς των 2 δολαρίων την ημέρα».

Όταν ο Κάιζερ βοήθησε τους Μπολσεβίκους

Roter Oktober - Russland Okotberrevolution (picture-alliance/akg)
100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση των Μπολσεβίκων κατά του Τσάρου το 1917, λίγοι γνωρίζουν ότι ο Γερμανός αυτοκράτορας Γουλιέλμος Β' είχε στηρίξει ενεργά τις ανατρεπτικές δράσεις.
Ζυρίχη, 9 Απριλίου 1917. Στον σιδηροδρομικό σταθμό 32 Ρώσοι είναι έτοιμοι προς αναχώρηση. Ορισμένοι αποδοκιμάζουν φωνάζοντας «προδότες, αλήτες, γουρούνια». Παρούσα είναι και μια ομάδα, η οποία τραγουδά τη Διεθνή. Οι ράγες μπλοκάρονται προς στιγμήν, αλλά το τρένο τελικά αναχωρεί. Πρόκειται για ένα τρένο που διέθεσε ο Γερμανός αυτοκράτορας Γουλιέλμος Β' με σκοπό να αναζωπυρώσει την επανάσταση στη Ρωσία.

Το νεοφιλελεύθερο ''Κατηχητικό'' του κου 'Jumbo' για την Κυριακάτικη απασχόληση


Του Περικλή Δανόπουλου

Να και ο κύριος Jumbo. Με ύφος χιλίων καρδιναλίων και χοντροκομμένη ειρωνία, μας μιλά για την αναγκαιότητα της Κυριακάτικης απασχόλησης.

Βγάζει δημόσια, την νεοπλουτίστικη λογική και ηθική του.Την ηθική του μεταπράτη, που πέτυχε και τώρα μπορεί, και να επιβάλει γνώμες , και να εκπαιδεύει την κοινωνία.

Και ξέρει πολύ καλά, που απευθύνεται. Σε μια κοινωνία που έχει απολέσει την πυξίδα της, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος, το δίκαιο από το άδικο, που άγεται και φέρεται από επιτήδειους διαμορφωτές συνειδήσεων και που ίσως να νομίζει ότι αυτή τελικά είναι η πολυπόθητη ανάπτυξη. Η Κυριακάτικη απασχόληση....Δουλειά χωρίς ανάπαυση, χωρίς χρόνο για ψυχαγωγία.

Ο Τσίπρας, οι «53+» και οι άλλοι. Η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ και 18+1 σημεία για το μέλλον της Δημοκρατικής Παράταξης


Του Γ. Λακόπουλου
Είναι φως φανάρι. Η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ, που θα συμπτύξει Αριστερά- Κεντροαριστερά,  σε νέο πολιτικό φορέα  με οργανωμένη βάση και κυβερνητική προοπτική υπονομεύεται από μέσα.
 Η αντίσταση στη συσπείρωση της ευρύτερης Δημοκρατικής Παράταξης αποτυπώνει τις παιδικές  ασθένειες της Κουμουνδούρου. Όπως π.χ. την αναγωγή του φραξιονισμού σε πεδίου ανάπτυξης ρευμάτων ιδεών. Ή την αριστερή καθαρότητα σε αυτοσκοπό
Ο Αλέξης Τσίπρας, που ηγείται της μετεξέλιξης του κόμματός του, δεν μπορεί να καταλήγει σε λειτουργίες Ιανού: και με όσους στηρίζουν τον εγχείρημα του και με όσους θέλουν να κλείσουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν στρείδι -και οι ίδιοι ως ιερατείο να καθοδηγούν το ίδιο και όσους θα ανταποκρίνονται στις προσκλήσεις του.
Πρέπει να πάρει- και να επιβάλλει- τις αποφάσεις του.

200 χρόνια από το 1821: Ο εξοστρακισμός της επανάστασης από το Ίδρυμα Ωνάση



Έναν ευφάνταστο όσο και πρωτότυπο τρόπο να τιμήσει την ελληνική Επανάσταση του 1821 βρήκε το Ίδρυμα Ωνάση. Στην πρωτοβουλία του με τίτλο «1821-2121 Past Forward – Η Επανάσταση έρχεται από το μέλλον» καλεί τους συμμετέχοντες να φανταστούν την επανάσταση που θα γίνει σε… 100 χρόνια!

Παρακάτω παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την εν λόγω δράση:


  • «Διακόσια χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, στο ΙΔΡΥΜΑ ΩΝΑΣΗ κοιτάζουμε το αύριο και φέρνουμε μαζί σας στο προσκήνιο την Ελλάδα του μέλλοντος και τα νέα ιδανικά για τα οποία θα αξίζει να επαναστατήσει κανείς. Γιορτάζουμε τη μεγάλη ιστορική επέτειο, ανοίγοντας μια δημόσια συζήτηση για το πώς θα είναι η Ελλάδα το 2121».
  • «Το ΙΔΡΥΜΑ ΩΝΑΣΗ καλεί όλους τους ενεργούς, ανήσυχους πολίτες, να μοιραστούν τις ιδέες, τις απόψεις και τις σκέψεις τους πάνω σε ερωτήματα από το μέλλον: Τι θα πει να είναι κανείς Έλληνας το 2121;

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020

Ήταν ο Λένιν Γερμανός πράκτορας;


Ήταν ο Λένιν Γερμανός πράκτορας;


Figures of Vladimir Lenin on display at the House of History in Bonn, Germany. CreditUlrich Baumgarten/Getty Images
Του Sean McMeekin
Μετάφραση: Στέργιος Σεβαστιάν
Για τον μπολσεβίκο ηγέτη, ο σκοπός ηγίαζε τα μέσα. Άλλα αν
ρωτούσες οποιονδήποτε Ρώσο το 1917, η απάντηση θα ήταν ναι.
 
Στις 16 Απριλίου 1917, ο Βλαντιμίρ Ουλιάνοφ, ο Ρώσος εξόριστος γνωστός με το επαναστατικό του ψευδώνυμο Λένιν, έφθασε στο Φινλανδικό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Αγίας Πετρούπολης μετά από ένα κυκλικό ταξίδι από την Ελβετία, αφού πέρασε σχεδόν δύο δεκαετίες στο εξωτερικό. Ο Λένιν έκανε άμεσα πάταγο με μια φλογερή ομιλία και ένα ριζοσπαστικό πολιτικό πρόγραμμα γνωστό ως “Θέσεις του Απριλίου”. Η ρωσική και η παγκόσμια πολιτική δεν θα ήταν ποτέ η ίδια. Επειδή επέστρεψε στην πατρίδα μέσω Γερμανίας -και με την προφανή συμβολή της Γερμανικής Ανωτάτης Διοίκησης- η οποία ήταν τότε σε πόλεμο με τη Ρωσία και τους

Μη χάνεσαι με όσους μοιράστηκες κάποτε ένα θρανίο.

Όλα ξεκινούν ένα πρωινό το οποίο προορίζεται να στιγματίσει την επόμενη δεκαετία και βάλε της ζωής σου. Σε ξυπνάνε σχεδόν με το ζόρι από τα πουπουλένια σου όνειρα, σε δασκαλεύουν να είσαι φρόνιμο παιδί και φορτωμένο το δύσμοιρο με μία τσάντα μεγαλύτερη από το μπόι σου, ξεκινάς για την ξενιτειά της πρώτης μέρας στο σχολείο.
Μπορεί να κλάψεις φωναχτά μήπως και σε λυπηθούν ή μπορεί να καθαρίσεις όλα τα πατώματα, μέχρι να πειστείς να περάσεις το κατώφλι.
Αφού όμως στερέψουν όλα τα ουρλιαχτά του στιλ «Θέλω τη μαμά μου» και άλλα τέτοια χαριτωμένα, διαπιστώνεις ότι ο χώρος είναι γεμάτος με πολλά μικρά ζιζάνια σαν και του λόγου σου, σύμμαχοι στη μάχη κατά της δικτατορίας του πρωινού ξυπνήματος και κυρίως μαθήματος.

Γιατί απουσιάζει κάθε μνεία ή αναφορά στη Φιλική Εταιρεία κατά τον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1821



Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί δεν γίνεται αναφορά στην Φιλική Εταιρεία μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής επανάστασης το 1821; Κι όμως είναι γεγονός! Παρακάτω, θα διαβάσετε τους λόγους που υποχρέωσε τους Έλληνες, ουσιαστικά να τους «αποκηρύξουν» για να μην προκαλέσουν την μήνιν των Ευρωπαίων για τον αγώνα ανεξαρτησίας τους και προς τους οποίους έτειναν χείρα φιλίας…!
Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε μέσα σε πολύ συγκεκριμένες οικονομικές, κοινωνικές και ιδεολογικές συνθήκες στις αρχές του 19ου αιώνα, χωρίς ελληνικό προηγούμενο ή παράλληλο, κατορθώνοντας, με συγκεκριμένες οργανωτικές ιδεολογικές και πολιτικές επιλογές, να κινήσει το μοχλό, όπως είχε προτείνει και ο συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας. Στις αρχές του 19ου αιώνα, είχε επικρατήσει η άποψη ότι οι Έλληνες μπορούσαν και όφειλαν να διεκδικήσουν την πολυπόθητη εθνική ελευθερία μόνοι τους, χωρίς πλέον να ελπίζουν σε μια έξωθεν βοήθεια, ελπίζοντας σε μία συσπείρωση του γένους, που επιθυμούσε να μετουσιωθεί σε έθνος.