ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ συνεδρίαση τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδος τῆς ΝΔ στίς 9 Ὀκτωβρίου 2019…
… ὁ ἄγνωστος στό εὐρύ κοινό βουλευτής Βοιωτίας τοῦ κόμματος Ἀνδρέας Κουτσούμπας σήκωσε τό χέρι του καί ζήτησε τόν λόγο. Πρότεινε νά ἀφιερωθεῖ ἡ ἑπόμενη συνεδρίαση τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδος στό ζήτημα τῆς ἐκλογῆς τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Οἱ προεδρεύοντες ἐξεπλάγησαν. Ἔκαναν πώς δέν τόν ἄκουσαν. Τό αἴτημα ἀπερρίφθη. Δέν ὑπῆρχε ἄλλωστε στό παρελθόν ἀντίστοιχο προηγούμενο στήν παράταξη. Συνάντησα τόν Κουτσούμπα στήν Ξάνθη στά ἀποκαλυπτήρια γιά τόν ἀνδριάντα τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ τόν ἴδιο μῆνα μαζί μέ 60 βουλευτές τῆς ΝΔ ἀπό ὅλες τίς τάσεις καί τόν ρώτησα γιατί τό ἔκανε. Τό θεωροῦσα λάθος. Μοῦ ἐξήγησε ὅτι θά ἔπρεπε νά ἔχουν καί οἱ βουλευτές τῆς ΝΔ λόγο ὅσον ἀφορᾶ τά «ποιοτικά χαρακτηριστικά» τοῦ ὑποψηφίου.
Σήμερα μετά ἀπό ὅσα συμβαίνουν σχετικά μέ τό ζήτημα τῆς ἐκλογῆς τοῦ Προέδρου, ὁμολογῶ, ἀναθεωρῶ. Ὁποιαδήποτε ἐφημερίδα νά ἀνοίξεις ἀρκεῖ γιά νά διαπιστώσεις ὅτι οἱ πάντες ἔχουν ἄποψη, ἐκτός ἀπό τούς 158 βουλευτές τῆς ΝΔ πού θά σηκώσουν τό κυρίως βάρος τῆς ἐκλογῆς. Ἔχει ἄποψη ἡ κ. Γεννηματᾶ (καί ὁ κύκλος τοῦ ρεστωράν 21 Κεφαλαρίου) ἡ ὁποία ξεκαθαρίζει στόν Πρωθυπουργό εὐθέως καί ἀλαζονικά ὅτι δέν τῆς ἀρκεῖ νά εἶναι προερχόμενος ἀπό τό ΠΑΣΟΚ ὁ ὑποψήφιος Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ἀλλά πρέπει νά προέρχεται καί ἀπό τήν φράξια της.
Ἔχει ἄποψη ὁ Κώστας Σημίτης (καί ὁ κύκλος τοῦ Ἑλληνικοῦ), ὁ ὁποῖος διά γνωστοῦ ἀξιωματούχου πού κατοικοεδρεύει στό Μαξίμου βομβαρδίζει καθημερινῶς τόν Μητσοτάκη μέ ὀνόματα: εἴτε τέως ὑπουργῶν (πού εἶναι σήμερα μέλη Δ.Σ. συγκεκριμένων ἐπιχειρηματικῶν ὁμίλων), εἴτε καθηγητῶν (Σκουρῆς), εἴτε δικαστῶν Διεθνῶν δικαστηρίων (Λῖνος Σισιλιᾶνος), εἴτε ἀνωτάτων δικαστῶν ἑλληνικῶν δικαστηρίων (Σακελλαροπούλου), εἴτε τέως Προέδρων κομμάτων (Θεοδωράκης), εἴτε δέν ξέρω καί ἐγώ ποιόν. Ἔχει ἄποψη ὁ Βενιζέλος καί γιά νά τήν ἐκθέσει αὐτήν μετέχει ἀπό συνεντεύξεις «Μπέν-Χούρ» σέ κανάλια, ἕως γαστριμαργικές βραδυές στό …«αὐγό τοῦ κόκκορα» ὅπου οἱ ταβερνιάρηδες τόν χρίζουν μέ ἀναρτήσεις στό Facebook Πρόεδρο!
Κυριολεκτικῶς τό ΠΑΣΟΚ ἔχει ἐκμεταλλευτεῖ τόν χῶρο πού βρίσκει, καί ὁ πολιτικός ἀγών πού δίδεται αὐτή τήν στιγμή –αὔριο κανείς δέν ξέρει– εἶναι ἀπό ποιό παραμάγαζο θά ψωνίσει Πρόεδρο, ὁ ἔκπληκτος, ὑποθέτω, ἀπό τά «πράσινα καλλιστεῖα» Πρωθυπουργός. Ἀπό τό παραμάγαζο τῆς διαπλοκῆς 1 ἤ ἀπό τό παραμάγαζο 2.
Στά 19 ὀνόματα πού ἔχουν ἀκουστεῖ γιά τήν Προεδρία μέχρι στιγμῆς, τά 15 εἶναι ΠΑΣΟΚ! Στήν πραγματικότητα –φθάνω στό πρῶτο συμπέρασμα τοῦ σημερινοῦ σημειώματος– ἡ ἐκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, λόγω τῆς πρωτοφανοῦς καθυστέρησης ἀνακοίνωσης ὀνόματος, ἔχει μετατραπεῖ ἀπό θεσμικό θέμα σέ ζήτημα ἰδεολογικῆς φυσιογνωμίας καί κατεύθυνσης τοῦ κόμματος. Καί δεδομένου ὅτι πλήν ἐξαιρέσεων ὁρισμένων παλαιῶν βουλευτῶν τῆς ΝΔ (Ντόρα, Νικήτας, Ὄλγα) οἱ νέοι σιωποῦν (ἐπειδή κανείς δέν τούς ρωτᾶ) καί νιώθουν κομπάρσοι, τό ζήτημα αὐτό θά ἔχει, ἀνεξαρτήτως τῆς ἔκβασης τῆς προεδρικῆς ἐκλογῆς, μεγάλη συνέχεια. Πολλοί αἰσθάνονται καί τό λένε ψιθυριστά πώς «δίνουμε τήν ἐντύπωση ὅτι παραδώσαμε τά κλειδιά στό ΠΑΣΟΚ».
Ἡ ἱστορία δείχνει πώς κόμματα πού πᾶνε νά γίνουν κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού ἦταν ὅταν γεννήθηκαν, ἀργά ἡ γρήγορα περιθωριοποιοῦνται.
Ὁ Μπλαίρ κατέστρεψε τό κόμμα του μέ τήν ἰδεολογία τῶν «Νέων Ἐργατικῶν». Τό SPD τοῦ Σρέντερ στήν Γερμανία παραπαίει ἀμφισβητούμενο ἀπό τούς Πρασίνους. Τό ΠΑΣΟΚ τοῦ Σημίτη καί τοῦ Γιώργου ἐξαϋλώθηκε στίς κάλπες. Τώρα, σπασμένο σέ δύο κομμάτια, ἐπιχειρεῖ, ἀξιοποιῶντας τά ὑπολείμματά του στό σύστημα, νά ἐκλέξει Πρόεδρο συμβατό εἴτε μέ τίς ἀντεθνικές θέσεις τῆς μιᾶς φράξιας του («ὅλα στήν Χάγη») εἴτε μέ τά πολιτικά σχέδια μέσω ἁπλῆς ἀναλογικῆς τῆς ἄλλης (θέλει νά ἐλέγξει τόν Πρόεδρο γιά τίς διερευνητικές ἐκλογές τῆς πρώτης κάλπης.) Καί ἡ ΝΔ ἐπέλεξε βεβαίως Πρόεδρο ἀπό τό ΠΑΣΟΚ, κάποτε, τόν Κάρολο Παπούλια, ἀλλά δέν ἔχασε οὔτε τήν φυσιογνωμία της, οὔτε τό κέντρο βάρους της. Τό πρῶτο λυπηρό ἀποτέλεσμα τῆς ἀτέρμονης προεδρολογίας εἶναι λοιπόν αὐτό: ἀπό ἐθνικό θέμα –νά συμβολίσει ἡ ἐκλογή τήν ἑνότητα τοῦ Ἔθνους ἀπέναντι στήν πρόκληση διαρκείας τῆς Τουρκίας– τό Προεδρικό ἔχει μετατραπεῖ σέ ζήτημα πού ἀφορᾶ τήν ἰδεολογική φυσιογνωμία καί τήν πολιτική διεύθυνση τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης, ἡ ὁποία κινδυνεύει νά καταστεῖ ἡ χλεύη τῶν ἡττημένων (μέ τόν αὐθάδη ἡγεμονισμό πού ἐπιδεικνύουν ἀπέναντί της.)
Ὑπάρχουν ὅμως ἄλλα δύο συμπεράσματα. Ὁ τρόπος πού διεξάγουν τήν προεκλογική τους ἐκστρατεία οἱ φράξιες τοῦ ΠΑΣΟΚ 1 καί 2, καί τά συστήματα διαπλοκῆς πού τίς ἀκολουθοῦν. Εἶναι χυδαῖος. Δέν τηροῦνται οὔτε τά προσχήματα.
Εἷς ἐκθέτει τήν ὑποψηφιότητά του ἐνώπιον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ συνομιλῶντας μέ παλαιές του «γνώριμες». Στημένο. Ἄλλος «τίς» περιτρέχει τίς ταβέρνες τῶν Ἀθηνῶν –μυαλό δέν ἔβαλε ἀπό τά βιαστικά Ζάππεια τοῦ 2007 καί τόν Ρέλλο. Ἀνώριμο. Τρίτος –ὁ Κινέζος– χρησιμοποιεῖ κορυφαῖο κυβερνητικό ἀξιωματοῦχο ὡς «βαθύ λαρύγγι» γιά νά διοχετεύει στόν Τύπο φῆμες καί ὀνόματα καί νά μετρᾶ ἀντιδράσεις.Ὕπουλο. Τέταρτος, διοχετεύει στόν Τύπο ὅτι ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἀπογοητευμένος ἀπό τήν διαφαινόμενη μή ἐπανεκλογή του θά δηλώσει ἀπό ὥρα σέ ὥρα στόν Πρωθυπουργό τήν παραίτησή του. Ἀνόητο. Τήν ὥρα πού ὁ ἐν ἐνεργεία Πρόεδρος ὁλοκληρώνει τήν θητεία του μέ συναντήσεις μέ τόν Σύλλογο Συγγενῶν Πεσόντων στήν Ἀλβανία καί μέ ὁμιλίες σέ συγκεντρώσεις τοῦ μειονοτικοῦ κόμματος «Ὁμόνοια», στό «ἐκμαυλεῖον» τῶν Ἀθηνῶν δίδεται ρεσιτάλ χυδαιότητας καί εὐτελισμοῦ τοῦ Προεδρικοῦ θεσμοῦ ἀπό τό βαθύ καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ (πλήν ἐλαχίστων ταπεινῶν ἐξαιρέσεων ὅπως ἡ Διαμαντοπούλου.) Πολλά πράγματα εἶναι ἐπιτρεπτά καί συνηθισμένα στό διεφθαρμένο «ἐκμαυλεῖο» (ἡ κατεστημένη Ἀθήνα σέ κάνει… «κιμᾶ» ἄν δέν τῆς ἀντισταθεῖς), ἀλλά ὄχι ὁ διασυρμός τοῦ Προεδρικοῦ ἀξιώματος.
Ὁ ὁποῖος δυστυχῶς βρίσκεται σέ ἐξέλιξη. Νομίζω πώς ἡ ἐπιλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας δέν εἶναι οὔτε ἐπιλογή ὑποψηφίου Δημάρχου Θεσσαλονίκης γιά νά καταλήξει κανείς μετά ἀπό δέκα κρούσεις στήν τελευταία καί χειρότερη ἐπιλογή, οὔτε διαδικασία ἐπιλογῆς Διοικητοῦ Νοσοκομείου Καρδίτσας γιά νά νομίζει κανείς ὅτι τό λάθος διορθώνεται. Εἶναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Καί ἔτσι ἔπρεπε νά μοιάζει στά μάτια τῶν πολιτῶν.
Ὑπάρχει ὅμως καί ἕνα τρίτο συμπέρασμα, τό τελευταῖο. Ἡ ἔννοια τῆς ἐμπιστοσύνης. Ἐάν ἕνας Πρόεδρος θέλει διά τῆς σιωπῆς του νά διεκδικήσει δεύτερη θητεία καί ἄν ἕνας Πρωθυπουργός δέν τό θέλει, τότε ὁ δεύτερος κλείνει νωρίς τό θέμα μέ μία εἰλικρινῆ συζήτηση μεταξύ τῶν δύο. Δέν ἐπιτρέπει νά γίνει βορά χλευαστικῶν σχολίων ὁ Πρόεδρος οὔτε εἶναι παιχνίδι σαδισμοῦ ἡ ἀπόρριψη μιᾶς ὑποψηφιότητας πού δέν μᾶς ἀρέσει. Εἶναι κάτι μεγαλύτερο, ἐπιμένω. Διότι τήν διαδικασία δέν τήν ἀξιολογεῖ ὁ Πρόεδρος μόνον. Τήν ἀξιολογοῦν καί ἄλλοι, μέσα ἔξω, πού ἔχουν τήν ἔννοια τῆς ἐμπιστοσύνης πολύ ψηλά καί θά προβληματιστοῦν ἄν κληθοῦν νά βάλουν τό κεφάλι τους στόν τορβᾶ ἀπό ἄλλες θέσεις εὐθύνης. Νά ὑποστοῦν τά ἴδια; Ἐνδεχομένως ὁ Πρόεδρος νά ἔπρεπε νά εἶχε τήν ἀξιοπρέπεια νά παραιτηθεῖ ἀφοῦ δέν βλέπει οὔτε φωνή οὔτε ἀκρόαση. Μισή εὐθύνη δική του. Ἀλλά καί ἡ ἄλλη μισή τῆς Κυβέρνησης, ἄν πράγματι δέν τόν θέλει. Ὅπως ἤρθανε τά πράγματα ὁ Πρόεδρος, ἐξ ὅσων γνωρίζω, θά ἐξαντλήσει τήν θητεία του. Καί ἔτσι θά ἀναγκάσει τό κόμμα ἀπό τό ὁποῖο προέρχεται ἀπό τά γεννοφάσκια του νά ἐξηγήσει γιατί δέν τοῦ ἀνανεώνει τήν θητεία γιά νά τοποθετήσει στόν θῶκο, κατά πᾶσα πιθανότητα, κάποιον ὄχι ἀνώτερο ἀπό αὐτόν, δικαστή, καθηγητή, στρατιωτικό, ἀποτυχημένο πρόεδρο κόμματος, ἀπό τήν ἄλλη παράταξη.
Καί ὅπως μοῦ εἶπε χθές σέ ἕνα τραπέζι γηραιός Πατριάρχης τῆς παράταξης, «αὐτοί πού θέλουν νά τόν ἐξευτελίσουν, ἐξευτελίζονται καί οἱ ἴδιοι» (Δέν γράφω ὄνομα μήν τυχόν γκρεμιστεῖ τό βουνό.)
Εἶναι αἰχμηρό τό σημερινό σημείωμά μου, τό γνωρίζω. Ἀλλά ἡ ἔννοια μου δέν εἶναι τά πρόσωπα. Ἔννοια μου εἶναι κατά σειρά ἡ πατρίδα, τό κῦρος τοῦ προεδρικοῦ θεσμοῦ, ἡ σοβαρότης στό δημόσιο βίο, καί βεβαίως ἡ ἰδεολογική κατεύθυνση τῆς παράταξης. Δέν κολλούσαμε ἀφίσσες μέ τόν πράσινο ἥλιο τό 1990 στά ΑΕΙ –ἄλλες κολλούσαμε– γιά νά γίνει αὐτός ἐπίσημο ἔμβλημα τῆς Κεντροδεξιᾶς τό 2020 στήν θέση τοῦ πυρσοῦ.
Υ.Γ.: Ρώτησα τόν καθηγητή Μπαμπινιώτη. Ἐπιτρέπεται ἡ λέξη «ἐκμαυλεῖον» σέ εἰσαγωγικά ὡς νεολογισμός, ἄν καί θά ἦταν προτιμητέα τό «ἐκμαυλιστήριον». Ἔχω τήν ἄδειά του.
http://www.estianews.gr/apopseis/to-ekmayleion-ton-athinon/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου