του Νίκου Ιγγλέση
Η Τουρκία με σχέδιο και σταθερά βήματα προχωράει στην επανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, περίπου 100 χρόνια μετά τη διάλυσή της στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Άγκυρα έχει ήδη ζητήσει την επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάννης, που καθόρισε τα εξωτερικά σύνορα όλων των κρατών της περιοχής. Οι Τούρκοι μιλούν για τα «σύνορα της καρδιάς τους» που περιλαμβάνουν όλους τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς από τα Βαλκάνια και τον Καύκασο μέχρι τη Συρία και το Ιράκ (έχουν εισβάλει και στις δύο χώρες) και φτάνουν μέχρι την Τρίπολη της Λιβύης. Διεκδικούν, πέραν από τις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, ένα μεγάλο κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου που αποκαλούν «Γαλάζια Πατρίδα» και σ’ αυτήν περιλαμβάνουν όλη σχεδόν την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς και το μισό Αιγαίο.
Η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία φιλοδοξεί να καταστεί ηγεμονική περιφερειακή δύναμη της ευρύτερης περιοχής και ισότιμος συνομιλητής των Μεγάλων Δυνάμεων. Όμως, για να συμβεί αυτό απαιτούνται ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Ένα «φαραωνικό» πρόγραμμα εξοπλισμών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
«Το τουρκικό μίνι αεροπλανοφόρο Anadolu»
Ο Ελληνισμός από τη Θράκη και το Αιγαίο μέχρι την Κύπρο βρίσκεται αντιμέτωπος με μια «απέραντη απειλή». Οι πολιτικές ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία εξαρτημένες, ανίκανες, φοβικές και αφελείς δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που συσσωρεύονται. Φαντασιώνονται ότι η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το Διεθνές Δίκαιο ή κάποια ενεργειακή συνεργασία στην Α. Μεσόγειο θα προστατεύσει το έθνος όταν, πολύ σύντομα, θα έχει ανατραπεί αποφασιστικά η ισορροπία ισχύος στο ελληνο-τουρκικό σύστημα. Οι ψευδαισθήσεις αυτές θα πληρωθούν πολύ ακριβά την ώρα της κρίσης.
Καμιά φροντίδα, κανένα ενδιαφέρον για την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Οι σύγχρονοι Νενέκοι ισχυρίζονται ότι, λόγω της δεκαετούς «οικονομικής κρίσης», δεν υπάρχουν λεφτά για οπλικά συστήματα, ότι άλλες είναι οι υποχρεώσεις και οι προτεραιότητες της χώρας. Ποια όμως υποχρέωση και προτεραιότητα προηγείται από τη σωτηρία και επιβίωση του Ελληνισμού στα πατρογονικά εδάφη του;
Λεφτά υπάρχουν για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων μόνο που οι επικυρίαρχοι δανειστές δεν επιτρέπουν τη χρησιμοποίησή τους, παρά μόνο για την εξυπηρέτηση του ευρω-χρέους που εξασφαλίζει τη σταθερότητα της Ευρωζώνης και τα ευρύτερα συμφέροντά τους. Το 2019 η Ελλάδα θα πληρώσει 17,8 δις ευρώ για τοκοχρεολύσια του δημόσιου χρέους (11,742 για χρεολύσια και 6,060 για τόκους). Παράλληλα υπάρχουν πάνω από 31 δις ταμειακά διαθέσιμα που έχουν προέλθει από δανεισμό και την υψηλή φορολογία. Γιατί δεν μπορεί να διατεθεί ένα, μικρό έστω, μέρος αυτών των χρημάτων για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων; Η απάντηση είναι γιατί δεν το επιτρέπει η ουσιαστική κυβέρνηση της χώρας, το Eurogroup, το άτυπο αυτό όργανο της Ευρωζώνης. Πίσω από το Eurogroup βρίσκονται οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη (ΕΚΤ). Όλοι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για την ομαλή λειτουργία του Ευρωσυστήματος.
Για όσους αμφιβάλλουν υπάρχουν στοιχεία. Όπως έχει αναφέρει σε δημόσια τοποθέτησή του ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ Μιχαήλ Κωσταράκος, το 2009 η Ελλάδα είχε αποφασίσει να αγοράσει 6 γαλλικές φρεγάτες Fremm προκειμένου να αντικαταστήσει παλαιότερες μονάδες τύπου Έλλη (S-class). Το 2010 ήρθαν τα Μνημόνια και ο αριθμός περιορίστηκε σε 2 έως 4 πλοία. Τον Οκτώβριο του 2011 το Βερολίνο επενέβη και η οποιαδήποτε αγορά ματαιώθηκε. Οι Fremm διαθέτουν αντιαεροπορική άμυνα περιοχής και όχι σημείου όπως οι υπάρχουσες φρεγάτες. Τα πλοία αυτά λείπουν δραματικά από το Πολεμικό Ναυτικό και αυτό δίνει τη δυνατότητα στους Οθωμανούς να ενεργούν ασύδοτα στην κυπριακή ΑΟΖ. Μία φρεγάτα Fremm στοιχίζει 650 εκατ. ευρώ, δηλαδή, για τις 6 θα απαιτούντο 3,9 δις, ποσό που αντιπροσωπεύει τα 2/3 των τόκων του χρέους που πλήρωσε η χώρα μας μόνο σ’ ένα έτος (2019).
Αλλά ούτε ένα μέρος από τα ταμειακά διαθέσιμα των 31 δις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εθνική άμυνα. Αυτά τα χρήματα, για τα οποία πληρώνονται τόκοι, χρησιμοποιούνται ως «μαξιλάρι ρευστότητας» προκειμένου να υπάρχει εγγύηση στις «αγορές» ότι η ανακύκλωση (όχι αποπληρωμή) του ευρω-χρέους θα συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Τα πάντα γίνονται για τα συμφέροντα των δανειστών όχι για τα συμφέροντα του ελληνικού έθνους. Οι σύγχρονοι Νενέκοι δημιούργησαν αρχικά το ΤΑΙΠΕΔ και στη συνέχεια το Υπερταμείο (Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.) για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας προκειμένου να συγκεντρώνονται τα χρήματα για την εξυπηρέτηση του χρέους, αλλά όχι ένα ταμείο που θα συγκέντρωνε πόρους για την Εθνική Άμυνα.
Οι αφελληνισμένες ελληνικές τράπεζες που έλαβαν περίπου 45 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίησή τους (τα οποία προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος), δανείζουν τη γερμανική Fraport για την αγορά των περιφερειακών αεροδρομίων, τη Lamda για να αρχίσει η τσιμεντοποίηση του Ελληνικού και πολλές ξένες εταιρείες, αλλά δεν μπορούν να δανείσουν το ελληνικό κράτος για την αγορά κάποιου οπλικού συστήματος. Το απαγορεύει το Ευρωσύστημα.
Οι σύγχρονοι Νενέκοι ήδη καλλιεργούν στους πολίτες το αίσθημα της αδυναμίας και στο τέλος, μετά από κάποιο μικρό ή μεγάλο θερμό επεισόδιο, θα μας πουν ότι χάσαμε τον πόλεμο και άρα αναγκαστικά πρέπει να υποταχθούμε στις γεωστρατηγικές απαιτήσεις των Οθωμανών. Αλλά αν χάσουμε τον πόλεμο θα είναι επειδή αυτοί φροντίζουν, επί τουλάχιστον δέκα χρόνια, να τον χάσουμε.
Αφού οι «αγορές» μας πληρώνουν για να μας δανείζουν, όπως υπερηφανεύεται η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, ας εκδώσουν ένα ομόλογο π.χ. 5 έως 10 δις αποκλειστικά για την ενίσχυση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Το ποσό είναι ασήμαντο μπροστά στο συνολικό δημόσιο χρέος των 356 δις (Ιούνιος 2019), αλλά, μαζί με άλλες προϋποθέσεις, μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για να σταματήσει τη νεο-οθωμανική επέλαση. Διαφορετικά το 2021 δε θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια της Παλιγγενεσίας αλλά την αρχή της ανατροπής της Μεγάλης Ελληνικής Επανάστασης.
*Ο Δημήτριος Νενέκος, αρβανίτικης καταγωγής, υπήρξε οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821 στην περιοχή της Αχαΐας. Το 1827 «προσκύνησε» τον Ιμπραήμ έναντι υλικών ανταλλαγμάτων και με φιρμάνι του Σουλτάνου τού δόθηκε ο τίτλος του μπέη- Νενέκου. Το 1828, με εντολή του Αρχιστράτηγου Θόδωρου Κολοκοτρώνη, ο Νενέκος εκτελέστηκε από τον αγωνιστή Αθανάσιο Σαγιά προκειμένου να μπει ένα τέλος στο φαινόμενο του «προσκυνήματος» που απειλούσε την Επανάσταση περισσότερο και από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ.
Ο Νίκος Ιγγλέσης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Το τελευταίο βιβλίο του «Στρατηγικές Επιλογές Επιβίωσης του Ελληνισμού» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Στοχαστής».
από το greekattack.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου