«Ο αγώνας του Χίτλερ και η διδασκαλία του Λούθηρου (είναι) η καλή άμυνα του γερμανικού λαού.»
του Βασίλη Στοϊλόπουλου Ακόμα και σε μια δύσκολη περίοδο, όπως αυτή της πανδημίας του κορωνοϊού, οι Γερμανοί επιμένουν «ευλαβικά» στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και θεωρούν την ιδέα του «Κορωνο-ευρωομολόγου» σαν «συζήτηση-φάντασμα», προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση ακόμα και του κου Μητσοτάκη. Είναι όμως μόνο ο περιβόητος γερμανικός «οικονομικός εθνικισμός» που σαρώνει την «γερμανική» Ευρώπη ο μοναδικός λόγος που η προτεστάντισσα (στη νοοτροπία) και κόρη πάστορα κα Μέρκελ προκαλεί με τις εμμονές της το μένος Ιταλών, Ισπανών, Γάλλων, Ελλήνων και πολλών άλλων Ευρωπαίων;
Υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος που ενδεχομένως να είναι εξίσου σημαντική με την οικονομία και τους – υπό κατάρρευση – μηχανισμούς της οικονομίας της αγοράς. Ο γερμανικός προτεσταντισμός και ο ιδρυτής του Μάρτιν Λούθηρος, «ο
προφήτης των Γερμανών» όπως ο ίδιος αποκάλεσε τον εαυτό του. Για την πλειοψηφία του γερμανικού λαού ο Λούθηρος, ο «αρνητής της ελεύθερης βούλησης», είναι ότι η Ζαν Νταρκ για τους Γάλλους ή ο Φραγκίσκος της Ασίζης για τους Ιταλούς.
Γι’ αυτό ακόμα και σήμερα οι διδαχές, τα προτάγματα, οι δοξασίες, οι αξιώσεις και η «κληρονομιά» του Λουθηρανισμού/Προτεσταντισμού που, σύμφωνα με τον Μαξ Βέμπερ, «νομιμοποίησε απόλυτα το κράτος, σαν έναν θείο θεσμό και άρα τη βία σαν μέσο», είναι για τους περισσότερους Γερμανούς τρόπος ζωής. Ο Λούθηρος, συνεχίζει ο Βέμπερ, «απάλλαξε το άτομο από την ηθική ευθύνη για τον πόλεμο και την μεταβίβασε στην εξουσία. Η υπακουή του ατόμου στην εξουσία για ζητήματα άλλα, εκτός από εκείνα της πίστης, δεν μπορούσε ποτέ να συστήσει ευθύνη.» Επιπλέον, ο Προτεσταντισμός αναπτέρωσε την εργασιακή ηθική των Γερμανών φτάνοντας ακόμα και σε ακρότητες όπως «Η εργασία απελευθερώνει» που «κοσμούσε» την είσοδο σε ναζιστικά κρεματόρια.
Ο Νίτσε πάντως, ο διαφορετικός Γερμανός, ο φανατικά «αντιλουθηρικός», τον είδε σαν τον άνθρωπο που «εμπόδισε την Αναγέννηση να νικήσει.» Πιο «ήπιος» ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, στο μνημειώδες έργο του «Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος» γράφει: «Η σκέψη του Λούθηρου ήταν αντίθετη με το πνεύμα που είχε ενσαρκωθεί στην Αναγέννηση και στον Ουμανισμό.» Ξεκάθαρη ήταν όμως η άποψη των Γερμανών Εθνικοσοσιαλιστών: «Ο αγώνας του Χίτλερ και η διδασκαλία του Λούθηρου (είναι) η καλή άμυνα του γερμανικού λαού.» (φωτό)
http://ardin-rixi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου