Άκου, Χατζηαβάτη, ευρωλιγούρη!

του Κώστα Γιαννιώτη
Τώρα που, με τον κορονοϊό, ο κόσμος ήρθε ανάποδα και η εκατόμβη των νεκρών μεγαλώνει καθημερινά, νομίζω πως είναι ώρα να πούμε δυο λογάκια -έτσι για αρχή- οι δυο μας, Χατζηαβάτη!
Θα τα πούμε, γιατί…
Εσύ ήσουν που κωλοχτυπιόσουν στις πλατείες και τους δρόμους για να υπερασπιστείς την Ευρώπη σου και τα ιδεώδη της, τις μέρες του Δημοψηφίσματος.
Ήταν οι μέρες που οι σημερινοί «κυβερνώντες» -ως αντιπολίτευση-  σε προμοτάριζαν, την ίδια ώρα που το καλόπαιδο ο Αλέξης -ως πρωθυπουργός- σιωπούσε -στο όνομα τάχα της δημοκρατίας- για να μη σε… επηρεάσει, ενώ νύχτα και μέρα έταζε λαμπάδες στο μεγαλοδύναμο να ακουστεί η φωνή σου και να πλειοψηφήσει η άποψή σου.

Ήταν οι μέρες που ενόσω οι σπόνσορές σου κατεδάφιζαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, εσύ χειροκροτούσες και τους αντάμειβες με την ψήφο σου!
Εσύ ήσουν που ανέμιζες τα κωλόπανα της ΕΕ, ουρλιάζοντας… «Γερούν, γερά», κόντρα σε όσους υπερασπίζονταν τη γαλανόλευκη και την εθνική αξιοπρέπεια!!
Γνωριζόμαστε από πολύ παλιά, ευρωλιγούρη Χατζηαβάτη!
Εσύ ήσουν, θυμάμαι, που μαζί με καμιά 30αριά ξαναμμένες των βορείων προαστίων, βγαίνατε στο δρόμο της Κηφισιάς για να υποδεχτείτε τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, την ώρα που οι δρόμοι της Αθήνας ήταν παντέρημοι από τους κατοίκους της.
Εσύ ήσουν, θυμάμαι, που αμέσως μετά φόρεσες την κουκούλα, στο πλάι των SS, και σήκωνες το δάχτυλο, τις ώρες που είχες λάσκο από τη »δουλειά» του μαυραγορίτη.
Εσύ ήσουν που είχες φίλους τους εχθρούς μου!
Τελικά οι φίλοι σου, τα αφεντικά σου, »έφυγαν» αλλά άφησαν εσένα να διαφεντεύεις τη ζωή μου.
Και να που, σήμερα, ένας αναπάντεχος εχθρός χτύπησε την πόρτα της πατρίδας μας. Τον λένε πανδημία! Κορονοϊό!
Θα ήθελες πολύ να γίνεις φίλος του, αλλά δεν…σου προκύπτει!
Κινδυνεύεις κι εσύ  τώρα και τρέμει το φυλλοκάρδι σου για το παλιοτόμαρό σου!
Μόνη σου επιλογή να τρέξεις και να προμηθευτείς εφόδια για το κομμάτι του εαυτού σου που εκτιμούσες πάντα πιο πολύ απ` όλα.
Έτρεξες, πρώτα απ` όλα, να εφοδιαστείς κωλόχαρτα!
Γιατί πάντα αυτό σε ενδιέφερε! Ο κώλος σου!
Δεν κατάλαβες καλά όμως!
Τα χαρτιά παραμένουν χαρτιά και δεν πρόκειται να σου παράσχουν την παραμικρή προστασία.
Οι μόνοι που μπορούν να σε φροντίσουν είναι όσοι ήρωες απόμειναν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Γιατί οι ιδιωτικές κλινικές δεν είναι για την αφεντιά σου!  Είναι για τα αφεντικά σου! 
Αυτά που τώρα σου έκλεισαν την πόρτα στη μούρη, για να μην τους μολύνεις, κι αυτοί που αφήνουν στην ερημιά του το ΕΣΥ -μυξοκλαίγοντας, τάχα, για τον κίνδυνο να καταρρεύσει- ενώ μπουκώνουν με εκατομμύρια τις ιδιωτικές κλινικές! 
Αλλά και τα αλλόφυλα αφεντικά σου -τα φιλαράκια σου οι ευρωπαίοι και πρωτίστως οι Γερμανοί- μπλοκάρουν κάθε φορτίο υγειονομικού υλικού που προοριζόταν για σένα και το κατάσχουν για λογαριασμό τους! 
Γιατί κι αυτοί έχουν την ίδια ιδεολογία με σένα. Νοιάζονται πρώτα απ’ όλα κι απ’ όλους τον… κώλο τους!
Οι μόνοι που νοιάζονται και πονούν για τον κοσμάκη -όπου γης- και τρέχουν σαν την άδικη κατάρα, είναι οι γιατροί και νοσηλευτές της Κούβας!
Ναι, ναι, αυτής της χώρας, που εσύ έφτυνες και λοιδορούσες, εκτελώντας εντολές!
Αυτοί που ακόμα και τους διώκτες τους, σαν την αφεντιά σου ευρωλιγούρη, θα τρέξουν να τους σώσουν, σε αντίθεση με τη ναζιστική σου ΕΕ που κλέβει τους γιατρούς σου, τα φάρμακά σου και  το αναγκαίο για τη ζωή σου υλικό!
Άκου, Χατζηαβάτη!
Υπήρχες πάντα, υπάρχεις και θα υπάρχεις!
Θα συνεχίσεις να τους υπηρετείς ό, τι κι αν σου κάνουν.
Είσαι το περίεργο είδος του πλανήτη, που έμαθε να γλείφει, να υπακούει και να σέρνεται!
Κι αν χαθείς το μόνο που θα νιώσει ο πλανήτης θα είναι ανακούφιση.
Ας όψονται οι ντόπιοι ήρωες του κρατικού νοσηλευτικού προσωπικού, που θα παλέψουν και θα σώσουν πολλούς σαν το τομάρι σου.
Ας όψονται και οι πραγματικοί διεθνιστές (γιατί, πρώτα απ` όλα, είναι πατριώτες) Κουβανοί που θα τρέξουν για να σώσουν άλλους τόσους, σαν εσένα!
Και λέω… «ας όψονται» γιατί παρ` όλο που το παλεύω χρόνια να τους μοιάσω στο ανθρώπινο μεγαλείο τους, δεν τα καταφέρνω… και ίσως να αδιαφορούσα για το τομάρι σου!
από το «http://www.dromosanoixtos.gr/»