Ἐμεῖς μένουμε σπίτι ἀλλά ὁ κάθε Ἄδωνις μένει στήν ἐξουσία

Του Κώστα Καραΐσκου
Ὁ ἐφιάλτης τοῦ κορωνοϊοῦ μπορεῖ νά μᾶς ἔχει ὅλους μπουντρουμιάσει στά σπίτια μας, ἰδίως μέ τά τρομακτικά νούμερα ἀπό Ἰταλία – Ἰσπανία, ἀλλά out there (πού θά ἔλεγε κι ὁ Κύριος Πρέσβης) ἐξακολουθεῖ νά διοικεῖ ἡ ἴδια Κυβέρνηση, νά λειτουργεῖ τό ἴδιο πολιτικό σύστημα καί νά παρακυβερνᾶ ἡ ἴδια «ἐλίτ». Λίγο ὁ φόβος τῆς πανδημίας, λίγο τό γεγονός πώς τά κουτσοβολεύουμε μ΄ αὐτήν ὥς τώρα, λίγο ἡ ἐπιτυχής ἑλληνική ἀντίδραση στόν Ἕβρο, καταλάγιασαν τήν λαϊκή ὀργή πού εἴδαμε πρό μηνός (καί) στά νησιά τοῦ βορείου Αἰγαίου.
Πᾶμε καλά λοιπόν μέ τόν περιορισμό τοῦ covid-19 καί μακάρι ἔτσι νά συνεχίσουμε μέχρι νά βρεθεῖ κάποια θεραπεία, γιατί διαφορετικά δέν φαίνεται φῶς στόν ὁρίζοντα.
Μπράβο στόν λαό πού γενικά δείχνει ὑπευθυνότητα, μπράβο καί στούς κυβερνητικούς ἀξιωματούχους πού χειρίζονται τήν κρίση μέ θετικά ἀποτελέσματα. Ξεχνᾶμε λοιπόν τίς παλιές δηλώσεις καί πρόσφατες ἀκόμα πράξεις τοῦ πολιτικοῦ κόσμου κατά τοῦ δημόσιου τομέα τῆς Ὑγείας καί παράλληλα καλωσορίζουμε τήν αἴσθηση ἑνότητας τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας ὡς τέτοιας – κι ὄχι ὡς μιᾶς μάζας καταναλωτῶν. Τί γίνεται ὅμως στά ἄλλα μέτωπα ἐδῶ καί 3-4 ἑβδομάδες;
Στό μεῖζον πρόβλημα τῆς παράνομης μετανάστευσης, μετά τήν κομβικῆς σημασίας ἐξέγερση τῶν νησιωτῶν καί τήν ὑβριδική ἐπίθεση στόν Ἕβρο φάνηκε πώς κάτι ἀλλάζει. Δυστυχῶς φαίνεται πώς οἱ δεσμεύσεις καί τά χρήματα παραεῖναι πολλά γιά ἐνδοιασμούς τοῦ τύπου «ἐθνικῆς κυριαρχίας». Ναί, τά χερσαῖα ἑλληνοτουρκικά σύνορα φυλάχθηκαν δεόντως, ἔγινε δηλαδή αὐτό πού τόσα χρόνια κατά τούς ἰθύνοντες «δέν μποροῦσε νά γίνει» – μέ τήν πολύτιμη βοήθεια τῶν ἐθνοφυλάκων τό πρῶτο τριήμερο. Ἀποφεύχθηκε δηλαδή μιά εἰκόνα κατάρρευσης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, ἔτσι ὅπως τήν φιλοτεχνοῦσε ὁ ἰσλαμοφασίστας γείτονας, ἡ πραγματικότητα ὅμως ἐπί τοῦ πεδίου δέν ἄλλαξε. Τά 5 «κλειστά» κέντρα πού προωθεῖ ἡ Κυβέρνηση σέ Λέσβο, Χίο, Λέρο, Σάμο καί Κῶ, οἱ 28 δομές φιλοξενίας ἀνά τήν Ἑλλάδα (ἔστω καί χωρίς ΜΚΟ) μά καί ἡ προοπτική «προσωρινῆς» εἰσαγωγῆς λαθρομεταναστῶν ἀπό τή Λιβύη δείχνουν πώς ὁ κυβερνητικός σχεδιασμός δέν μεταβλήθηκε ριζικά. Μιά διαρκῶς σφιχτή ἐπιτήρηση τῶν συνόρων, ἡ παράταση τῆς ἄρνησης παραλαβῆς αἰτήσεων ἀσύλου μά καί ἡ ἀξιοποίηση νήσων τύπου Γυάρου γιά προαναχωρησιακές δομές μποροῦν νά διαφυλάξουν τήν συνοχή τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας μας, τό θέλει ὅμως ἡ Κυβέρνηση; Γιατί ἐκεῖνες οἱ περσινές πρωθυπουργικές παρόλες κατά τοῦ νατιβισμοῦ καί ὑπέρ τῆς πολυπολιτισμικότητας δέν συνάδουν μέ τήν διαφύλαξη τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους ἐντός τοῦ κράτους του.

Τί νά πεῖ κανείς γιά τά ζητήματα Ἄμυνας; Οἱ ἐξ ἀνατολῶν προκλήσεις ἔχουν σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ καί οἱ τουρκικές ὑπερπτήσεις ἑλληνικοῦ ἐδάφους, παρότι τώρα ἀφοροῦν καί χερσαῖα μέρη τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας, δέν ἔχουν βρεῖ ἀκόμα τό ὅριο τῆς «ψυχραιμίας» μας. Μιᾶς ψυχραιμίας πού μοιάζει περισσότερο μέ νεκροφάνεια, ὅπως δείχνει ἡ σκανδαλώδης (δέν θά πῶ προδοτική…) ἀπουσία στρατιωτικῶν ἐξοπλισμῶν. Πῶς ἀνέχεται μιά κοινωνία τά πολιτικά παράσιτα νά παντελονιάζουν πενταψήφιους ἐτήσιους μισθούς ὅταν ὁ φρουρός στά σύνορα δέν ἔχει τά στοιχειώδη μέσα γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῆς ἀποστολῆς του; Σέ ἀναμονή βεβαίως τῶν ἐπερχόμενων θαλασσίων προκλήσεων, τύπου τουρκολιβυκοῦ μνημονίου, χωρίς ἀκόμη ἕνα ὁρατό βῆμα τῆς Ἀθήνας στήν κατεύθυνση τῆς ἀνακήρυξης ΑΟΖ ἤ ἐπέκτασης τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων…

Στήν ἐξωτερική πολιτική καλωσορίσαμε (!) τή «Βόρεια Μακεδονία» στό ΝΑΤΟ καί δέν εἴχαμε καμμία ἀντίρρηση γιά τήν ἔναρξη τῶν ἐνταξιακῶν διαπραγματεύσεων τῶν Σκοπίων μέ τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση – κι ἄς ἔχουν καταμετρηθεῖ τόσες παραβιάσεις ἀκόμη καί τῆς ἐλεεινῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν. Ὁμοίως δέν ἀκούστηκε καμμία ἀντίρρηση τοῦ ΥΠΕΞ μας γιά τήν εὐρωπαϊκή πορεία τῆς φιλοτουρκικῆς Ἀλβανίας, παρά τόν ἐπικείμενο ἐποικισμό τῆς Βορείου Ἠπείρου ἀπό 30.000 μουσουλμάνους λαθρομετανάστες! Ἡ γνωστή συνθήκη τῆς ὁμηρίας μας -ληστευμένοι, δεμένοι καί φιμωμένοι- στό ἐσωτερικό τῆς ΕΕ δέν μεταβάλλεται οὔτε καί ἐνώπιον τοῦ ὁρατοῦ πιά ἐνδεχομένου νά διαλύσει τό νεοναζιστικό αὐτό τερατούργημα λόγῳ κορωνομόλογων. Τά κυβερνητικά ἀνέκδοτα περί ἀνάπτυξης, ξένων ἐπενδύσεων κτλ δέν προκαλοῦν πλέον οὔτε μειδιάματα στήν μετά-covid ἐποχή.

Δυστυχῶς ἡ Κυβέρνηση δέν μπορεῖ νά μᾶς ἐκπλήσσει διαρκῶς εὐχάριστα. Ὑπό πίεση ἔδειξε μιά σοβαρότητα στό μεταναστευτικό (πού μένει νά ἀποδειχθεῖ ἄν ἦταν στιγμιαία ἤ ὄχι) καί τώρα στήν ἀνάσχεση τῆς πανδημίας. Ἐξακολουθεῖ ὅμως νά μήν ἱκανοποιεῖ τίς ζωτικές ἀνάγκες πού μᾶς ἐπιβάλλει ἡ ἐπιβίωση τῆς χώρας, συνεχίζει νά μήν ἀνταποκρίνεται στίς προδιαγραφές ἐκτάκτων συνθηκῶν πού μᾶς ἔφερε ὁ νέος κορωνοϊός ἀλλά καί ἡ πολύχρονη παρακμή. Τό ἐπετειακό μήνυμα Μητσοτάκη γιά τήν 25^η Μαρτίου ἐπιβεβαίωσε πώς οἱ παρακοιμώμενοι τῆς ἐξουσίας «διανοούμενοι» – λογογράφοι της παραμένουν τά ἴτς ὀγλάν τοῦ νεοσουλτάνου ἤ/καί τῶν ξένων πρεσβειῶν. Ἀκόμα μοιράζονται τά κόμματα τίς κρατικές χρηματοδοτήσεις (13,5 ἑκατομμύρια), ὅταν ὁ ἰδιωτικός τομέας περιμένει καθηλωμένος -λόγῳ ἰοῦ- τήν πλήρη καταστροφή του. Ἀκόμα ὑπουργεύουν οἱ Μηταράκηδες, οἱ Βαρβιτσιώτηδες, οἱ Σταϊκοῦρες κτλ ἐνῶ περιμένουν τή σειρά τους τά νούμερα τῆς διαταραγμένης Ἀριστερᾶς γιά νά μᾶς ξαναγ@..σουν, ὅπως δηλώνουν. Ὁ μόνος παράγοντας πού (ἀποδεδειγμένα!) μπορεῖ νά μεταβάλει τήν κυβερνητική πορεία ἤ ἀδράνεια εἴμαστε ἐμεῖς, ὁ ἑλληνικός λαός, πού τώρα ὅμως «μένουμε σπίτι». Ὅταν κάποια στιγμή, Θεοῦ θέλοντος, βγοῦμε ἀπό τό σπίτι, ὁ κόσμος ἕνα γύρω θά εἶναι ὄχι μόνο οἰκονομικά καθημαγμένος μά καί ριζικά – ἴσως τραγικά – διαφορετικός. Ἄς σφυρηλατήσουμε τό ἠθικό, τήν ὁμοψυχία καί τήν πολιτική μας συγκρότηση γιά τήν ὥρα πού θά κληθοῦμε νά τόν ἀντιμετωπίσουμε.

 http://ardin-rixi.gr