Τι σηματοδοτεί το νέο τρομοκρατικό χτύπημα στην Τουρκία και η αποχώρηση της Ρωσίας από τη Συρία;

του Δημήτρη Καζάκη

Νέο τρομοκρατικό χτύπημα στην Άγκυρα της Τουρκίας με πάνω από 37 νεκρούς. Την ίδια περίπου ώρα που ο πρόεδρος Πούτιν ανακοί-νωνε την μερική αποχώρηση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία. Συνδέ-ονται αυτά τα δυο γεγονότα;

Η τρομοκρατική ενέργεια αποδόθηκε σχεδόν αμέσως σε κούρδους μαχητές, και έτσι η κυβέρ-νηση της Τουρκίας ξεκίνησε νέες αεροπορικές επιδρομές κατά κουρδικών στόχων στα νοτιοανατολικά της χώρας και το Ιράκ ως "αντίποινα". Και μόνο το γεγονός αυτό, αλλά και το νέο δόγμα ολοκληρωτικού πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας που εξήγγειλε ο Ερντογάν, θέτει σοβαρά ερωτηματικά για το ποιος πραγματικά βρίσκεται πίσω από την τρομοκρατική.. ενέργεια.

Συνολικά 169 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί σε βομβιστικές επιθέσεις στην Άγκυρα από τον περασμένο Οκτώβριο. Οι ενέργειες αυτές έδωσαν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση της Τουρκίας να υιοθετήσει -εντελώς αυθαίρετα- δικτατορικές εξουσίες εναντίον κάθε αντιπολιτευτικής φωνής στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας.

Λίγες ώρες μετά το νέο μακελειό στην Άγκυρα, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι είναι αναγκαία η διεύρυνση του όρου «τρομοκράτης» για να περιλάβει και τους υποστηρικτές της.... τρομοκρατίας, που είναι το ίδιο ένοχοι. Έτσι, οποιοσδήποτε ασκεί κριτική στη δικτατορική και τρομοκρατική πολιτική του Ερντογάν εντός και εκτός Τουρκίας, μπορεί κάλλιστα να ενοχοποιηθεί ως συνεργός της τρομοκρατίας.

«Δεν είναι μόνο το πρόσωπο που τραβάει τη σκανδάλη, αλλά και εκείνοι που το έκαναν δυνατό που πρέπει να χαρακτηρισθούν τρομοκράτες, ανεξάρτητα του τίτλου τους» είπε διευκρινίζοντας ότι «μπορεί να πρόκειται για έναν δημοσιογράφο, έναν βουλευτή ή ένας παράγοντα της κοινωνίας των πολιτών».

Σχετικά με την ίδια την τρομοκρατική επίθεση, ο πρόεδρος της Τουρκίας είχε επαναλάβει την αποφασιστικότητα της χώρας του να αντιμετωπίσει την τρομοκρατία. «Το τουρκικό κράτος δεν θα υποχωρήσει ποτέ στο δικαίωμά του να υπερασπισθεί τον εαυτό του και τους πολίτες του» τόνισε.

Επομένως ακόμη κι αν την τρομοκρατική ενέργεια δεν την οργάνωσε απευθείας το βαθύ κράτος της Τουρκίας, είναι σίγουρο ότι ήρθε σε μια εξαιρετικά βολική στιγμή για το καθεστώς Ερντογάν. Έτσι η Τουρκία κατρακυλά στο χάος, όπου μόνο ο υπόκοσμος και το βαθύ κράτος ξέρει πώς να επικρατεί.

Με τον τρόπο αυτό ο Ερντογάν επιχειρεί να κλιμακώσει όχι μόνο την στρατιωτική καταστολή εναντίον των Κούρδων εντός της επικράτειας της Τουρκίας, η οποία μέχρι τώρα αριθμεί σε εκατοντάδες νεκρούς αμάχους σε πόλεις όπως το Ντιάμπακιρ, αλλά και αλλού, όπως επίσης και την εμπλοκή του στον διαμελισμό της Συρίας. Την ίδια ώρα η "λαβίδα" που εφαρμόζει στο Ιρακινό Κουρδιστάν -σε συνδυασμό με τον έλεγχο της Μουσούλης από το Χαλιφάτο- είναι σίγουρο ότι θα σφίξει ακόμη περισσότερο επιτρέποντας την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας βαθιά μέσα στο έδαφος του Ιράκ.

Η μερική λοιπόν αποχώρηση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία, που εξήγγειλε χθες ο Πούτιν, ευνοεί τα σχέδια του Ερντογάν. Με την αποχώρηση των Ρώσων, η σημασία της Τουρκίας για την στρατιωτικοπολιτική διαχείριση του διαμελισμού της Συρίας από το ΝΑΤΟ γίνεται ακόμη μεγαλύτερη.

Το γεγονός αυτό είναι σίγουρο ότι θα το εκμεταλλευθεί ο Ερντογάν. Κι έτσι θα δούμε να εντείνει τις πιέσεις του τόσο προς την ΕΕ με όπλο το προσφυγικό, όσο και στο Αιγαίο, όπου παίζει ουσιαστικά μόνη της η Τουρκία υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ.

Η δε Συρία με την αποχώρηση των Ρώσων μένει στο έλεος των μισθοφόρων των ΗΠΑ και της Ευρώπης, οι οποίοι δήλωσαν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από την "αναπάντεχη" αυτή απόφαση του Πούτιν. Η σφαγή θα κλιμακωθεί όχι μόνο μέσα στη Συρία, αλλά θα απλωθεί και σ' όλους τους προσφυγικούς καταυλισμούς του Λιβάνου και της Ιορδανίας. Ίσως και μέχρι την Ελλάδα. Όπως συνέβη παλιά και με τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες.

Ένας νέος κύκλος αίματος και μαζικής σφαγής πρόκειται πολύ σύντομα να ανοίξει στην ευρεία Μέση Ανατολή για μια ακόμη φορά. Μέχρις ότου όλα τα συγκροτημένα κράτη της περιοχής από τη Συρία έως την Αίγυπτο και το Ιράν -εκτός βέβαια του Ισραήλ- διαλυθούν και διαμελισθούν σε αντιμαχόμενες φράξιες. Όπως συμβαίνει στη Λιβύη και το Ιράκ.

Η κίνηση αυτή του Πούτιν είναι σαφής και ιδιαίτερα σοβαρή γεωστρατηγική υποχώρηση της Ρωσίας. Απ' ότι φαίνεται με τον τρόπο αυτό εξασφάλισε την ασφαλή διέλευση του στόλου πίσω στη Μαύρη Θάλασσα, προκειμένου να ενισχύσει την προσαρτημένη Κριμαία.

Δεν γνωρίζουμε ακόμη μέσα σε ποιά ευρύτερα πλαίσια συμφωνίας με τις ΗΠΑ, κινείται η απόφαση αυτή του Πούτιν, αλλά ένα είναι σίγουρο. Η αποχώρηση από τη Συρία σημαίνει πώς η Μεσόγειος κλείνει οριστικά για τη Ρωσία με το ΝΑΤΟ να αποκτά αδιαφιλονίκητα το πάνω χέρι. Ο γενικευμένος πόλεμος είναι το αμέσως επόμενο βήμα.