Θαρσείν χρη

του Γιώργου Καραμπελιά από την Ρήξη φ. 155 που κυκλοφορεί.
Άραγε, υπάρχει κάποια δυνατότητα εξόδου της Ελλάδας από την κρίση; Σε ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων πατριωτών – ιδιαίτερα μετά τα τελευταία κατορθώματα του Ερντογάν στη Συρία και τις απειλές του προς τους Έλληνες, σε Ελλάδα και Κύπρο, καθώς και την ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει άμεσα την απειλή εποικισμού που σηματοδοτεί το μεταναστευτικό– κυριαρχεί μια αίσθηση ανημπόριας και παραίτησης.
 
Ωστόσο, είμαστε υποχρεωμένοι να ελπίζουμε, γιατί διαφορετικά θα καταδικαστούμε, όπως και τόσοι άλλοι, στην απραξία. Γιατί πιστεύουμε πως, έστω από την αρνητική πλευρά, έχει ολοκληρωθεί ένας ιστορικός κύκλος, ο ιστορικός κύκλος της μεταπολίτευσης. Και δεδομένου ότι –δυστυχώς– οι λαοί μαθαίνουν πάντα μέσα από την εμπειρία τους, πιστεύω πως έχουμε χωνέψει το ιστορικό τέλος των ιδεολογιών που ταλανίζουν τους Έλληνες από τον Εμφύλιο και μετά.
Συναφώς, και οι σκυλοκαυγάδες ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά, που με τόση μανία επιδιώκει να διαιωνίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, και που αποτελούσαν το ψωμοτύρι της Χρυσής Αυγής, έχουν καταστεί εντελώς ανούσιοι. Εξάλλου, οι νεοεισελθέντες στα σαλόνια της εξουσίας, εκείνοι της Αριστεράς, ξεπέρασαν τους αντιπάλους τους σε χαμέρπεια, πολιτικαντισμό, ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, υποταγή στα ξένα συμφέροντα και έτσι έκλεισαν από μόνοι τους τον όποιο ιστορικό ρόλο είχαν.
 
Δεν πρέπει λοιπόν να μας πάρει η «κάτω βόλτα». Διότι ήδη υπάρχουν θετικά σημάδια που πρέπει να επισημάνουμε. Τα πρώτο και κυριότερο είναι πως οι ακραίοι εθνομηδενιστές του ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησαν –πιστεύουμε οριστικά και αμετάκλητα– από το προσκήνιο, και τα καραγκιοζιλίκια του Τσίπρα και του Πολάκη μαρτυρούν ακριβώς το ιστορικό τέλος του θιάσου. Παράλληλα, διαπιστώνεται, με απαρχή τις κινητοποιήσεις για το Μακεδονικό, μια νέα πατριωτική αφύπνιση. Μα αφύπνιση που σήμερα επικεντρώνεται στο μεταναστευτικό, τα ελληνοτουρκικά, την ενίσχυση της εθνικής ταυτότητας, όπως φάνηκε και από την πάνδημη συμμετοχή των Ελλήνων στις εκδηλώσεις για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Και, προφανώς, τα ανοσιουργήματα των νεαρών «ακτιβιστριών» στη Νέα Φιλαδέλφεια χαλύβδωσαν αντί να αποδυναμώσουν αυτή την εθνική εγρήγορση. 

Αυτή χωρίς άλλο, θα σαρώσει και τα εθνομηδενιστικά σταγονίδια που ζουν και βασιλεύουν στην κυβέρνηση, στα ΜΜΕ και τις ελίτ των Πανεπιστημίων και των διανοουμένων. Η υπέρβαση της αντίθεσης Αριστερά-Δεξιά δεν θα γίνει με τους σημιτικούς υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά μέσα από την πατριωτική ενότητα των Ελλήνων πολιτών.
Ας ελπίσουμε λοιπόν πως, επιτέλους, έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος της παρακμής, μια και «πιάσαμε πάτο» και πως οι Έλληνες, έχοντας απορρίψει τις παρωπίδες των διχαστικών ιδεολογιών, θα μπορούσαν ίσως να επιχειρήσουν τη μεγάλη επανάσταση που απαιτεί η σωτηρία του έθνους μας.