Η θρησκεύουσα αθεΐα - Όταν ξεχνούνται τα αθεϊστικά εγκλήματα

Όταν ξεχνούνται τα αθεϊστικά εγκλήματα

Ι. Κ. Αγγελόπουλος

Πηγή: Περιοδικό "Ακτίνες" Νο 754, σελ. 237-238. Έτος 77ο. Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015.

Αναδημοσίευση από: http://www.xee.gr/aktines/aktines754.pdf

Συνεκλονίσθη η ανθρωπότης από τους φόνους αθώων πολιτών στο Παρίσι· φόνους οι οποίοι έγιναν εν ονόματι τού Θεού από εξτρεμιστές ισλαμιστές. Το τραγικό συμβάν έδωσε την αφορμή να ξεσπαθώσουν οι φανατικοί άθεοι, κατηγορώντας συλλήβδην τη θρησκεία ως ηθικό αυτουργό τών φόνων.   Στην ιστοσελίδα τής Καθημερινής την επομένη ημέρα τού τρομοκρατικού χτυπήματος ο εκ τών προβεβλημένων δημοσιογράφων τού συγκροτήματος κ. Πάσχος Μανδραβέλης σε άρθρο του υπό τον τίτλο «Αντιμετωπίζοντας το

Βυζαντινή στρατηγική: Η αλεπού και το λιοντάρι

Γράφει ο Μάριος Νοβακόπουλος*
«Οι αρχές της στρατηγικής αποτελούν, στον μεν πόλεμο προγυμνάσματα για τη νίκη, στον δε καιρό της ειρήνης μαθήματα για την εξάσκηση της διάνοιας.» (Πολύαινος)
«Η τέχνη του πολέμου είναι ζωτικής σημασίας για το κράτος. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, ο δρόμος είτε για την ασφάλεια είτε για την καταστροφή. Συνεπώς είναι ένα θέμα μελέτης το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να παραμεληθεί.» (Σουν Τζου)
Η Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατέχει ένα ρεκόρ από τα πιο αξιοζήλευτα: βρίσκεται μέσα στις πλέον μακρόβιες δυνάμεις της ιστορίας. Ανάλογα από το που θα ορίσουμε την αρχή της Βυζαντινής ιστορίας, ουσιαστικά της μεταβάσεως από την αρχαία, “καθαυτό ρωμαϊκή” εποχή στον ελληνοχριστιανικό “Μεσαίωνα”, η

Πως ζούσαν οι Αθηναίοι στην τουρκοκρατία;

Η Αθήνα στα χρόνια της τουρκοκρατίας δεν ήταν τίποτα παρά μία μικρή και ασήμαντη πόλη στην ακμάζουσα οθωμανική αυτοκρατορία.
 Όλοι και όλοι οι κάτοικοι της, μουσουλμάνοι, χριστιανοί (ορθόδοξοι και καθολικοί) και κάποιοι λίγοι σκλάβοι μετά βίας ξεπερνούσαν τις 10.000. Η πόλη τελείωνε στην πλατεία Συντάγματος και το μεγαλύτερο μέρος της ήταν στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται η Πλάκα, το Μοναστηράκι, και το Γκάζι. Το πως ήταν η ζωή εκείνη την περίοδο προσπαθεί να καταγράψει η έκθεση » Οθωμανική Αθήνα 1458 – 1833» που φιλοξενείται αυτές τις ημέρες στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, στο Κολωνάκι.

Οι δύο «διπολισμοί»

του Λαοκράτη Βάσση
Παρ’ ότι, κυρίως υπό το πρίσμα της Χρεοκοπίας, θα έπρεπε να είναι απολύτως φωτισμένος ο «βυθός» της Μεταπολίτευσης και η στρατηγική διάσταση του μεταπολιτευτικού «διπολισμού» (δικομματισμού), οπότε και η καθοριστικά αιτιώδης σχέση του με τη Χρεοκοπία, ακριβώς επειδή δεν είναι (όπως δείχνουν και οι… ενδεικτικής πολιτικής σημασίας Συριζικές «αναγνώσεις» της Μεταπολίτευσης: άρθρα των Αλέξη Τσίπρα στο Documento, 3/9/2017, και Χρ. Βερναρδάκη στη Νέα Σελίδα, 26/9/2017, με τις ρητές και υπόρρητες «σηματοδοτήσεις» τους!), θα προσπαθήσω να φωτίσω, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών, τη μείζονα παραπλανητική διάσταση τόσο του μεταπολιτευτικού «διπολισμού» όσο και του προκύπτοντος εν τοις πράγμασι… νεο-διπολισμού.

Μεταπολιτευτικός «διπολισμός»

Κυκλοφορεί το Άρδην τ. 114 με αφιέρωμα στον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου

Κυκλοφορεί αύριο σε περίπτερα και βιβλιοπωλεία το νέο τεύχος του Άρδην τ. 114 με αφιέρωμα στον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου και φακέλους για την επόμενη μέρα μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την ελληνική βουλή και τα Βαλκάνια.

Διαβάστε στο Άρδην 

τεύχος 114, Δεκέμβριος 2018 – Φεβρουάριος 2019

Γ. Καραμπελιάς, Oι Πρέσπες εγκαινιάζουν μια νέα ιστορική περίοδο 
Γ. Ρακκάς, Μακεδονικό: Τίποτα δεν τελείωσε, όλα τώρα αρχίζουν 
Δ. Κουγιουμτζόγλου, Οι «μύθοι» 10+1 ερωταποκρίσεων για το Μακεδονικό 

Από το Σχέδιο Ανάν και το Κραν Μοντανά στη «συνεκμετάλλευση»;

Σάββας Καλεντερίδης

Η Κυπριακή Δημοκρατία στις 12 Δεκεμβρίου του 1988 επικύρωσε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και στη συνέχεια προχώρησε στην οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, κατά σειράν το 2003 με την Αίγυπτο, το 2007 με τον Λίβανο και το 2010 με το Ισραήλ.

Είναι κρίσιμο να υπογραμμίσουμε ότι η συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ των χωρών βασίζεται στη διεθνώς αποδεκτή αρχή της μέσης γραμμής (δηλαδή γραμμής ίσης αποστάσεως από τις ακτές των χωρών) και στους όρους της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Ας είμαστε έντιμοι με τις Απόκριες

π. Βασίλειος ΘερμόςΨυχίατρος παιδιών καί εφήβων. Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών. Αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών

Την Κυριακή 8 Μαρτίου 1970 ο διάσημος επίσκοπος από την Κωνσταντινούπολη Μελίτων Χατζής εκφωνεί κήρυγμα στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας. Την επόμενη μέρα αρχίζει η Μεγάλη Σαρακοστή. Άρα βρισκόμαστε στην κορύφωση των αποκριάτικων εκδηλώσεων.
Το κήρυγμα του έμεινε ιστορικό. Στην επαρχιώτικη νοοτροπία της ελλαδικής Εκκλησίας, εν μέσω δικτατορίας, έκανε αίσθηση όχι μόνο για την ευγλωττία και την τόλμη του, αλλά και για την εντελώς διαφορετική οπτική του. Ο διαπρεπής ιεράρχης δεν μίλησε ηθικολογικά, όπως ήταν η συνήθεια της εποχής, αλλά υπαρξιακά. Πολλοί εκκλησιαστικοί τον παρανόησαν ως δήθεν υπερασπιστή του Καρνάβαλου και άρχισαν να τον κατηγορούν με διάφορα γραπτά.
Παραθέτω κάποιο απόσπασμα πριν εξηγήσω γιατί ανασύρω αυτό το γεγονός. (Οι εμφάσεις είναι δικές μου).

Κόκκινα δάνεια: Ποιοι μένουν εκτός του νέου νόμου για προστασία της πρώτης κατοικίας

 

Φρένο των δανειστών στον νέο νόμο για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Μάλλον την επόμενη εβδομάδα στη Βουλή μετά τις νέες απαιτήσεις των… Βρυξελλών. Μπαίνει ως νέο κριτήριο για όσους έχουν κόκκινα δάνεια: η κινητή περιουσία. Σήμερα αναμένεται η έκθεση της Κομισιόν που θα καταγράφει καθυστερήσεις σε προαπαιτούμενα.
Μπορεί να μην διαφαίνεται στον ορίζοντα σοβαρό ενδεχόμενο εμπλοκήςστην κατάθεση του νέου πλαισίου που θα αντικαταστήσει τον νόμο Κατσέλη, ωστόσο η τελική συμφωνία πάει από αναβολή σε αναβολή.
Πηγές από την κυβέρνηση αναφέρουν πως δεν αποκλείεται τελικά το νομοσχέδιο να έρθει στην Βουλή προς ψήφιση την επόμενη εβδομάδα και όχι αυτή όπως τουλάχιστον μέχρι λίγες ημέρες πριν έλεγαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

Το BBC και η «Βαλκανοποίηση» της Μεσογείου

του Βασίλη Κοψαχείλη*
Ερωτηματικά προκάλεσε το δημοσίευμα του BBC για ύπαρξη -λένε- Σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα. Λάθος του κατά τα άλλα έγκυρου BBC ή ένα δημοσίευμα που εξυπηρετεί σκοπιμότητες;
Στην πραγματικότητα η κατάσταση είναι πιο πολύπλοκη από ό,τι ίσως φαίνεται.
Για λόγους που επιχειρώ να εξηγήσω σε αυτό το άρθρο, το δημοσίευμα έρχεται ως προσπάθεια των Βρετανών να υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, ως χρήσιμων συμμάχων των Αμερικανών στο σχέδιο «Βαλκανοποίησης» ολόκληρης της Μεσογείου.

ΗΠΑ: Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια…

Μετά το 2013, οι Αμερικανοί έχουν θέσει σε εφαρμογή μία στρατηγική «Βαλκανοποίησης» ολόκληρης της Μεσογείου. Το σχέδιο αυτό βασίζεται σε δύο υποθέσεις [1]:

Γκρίνια και κατήφεια στον ΣΥΡΙΖΑ για την καθίζηση

του Γιάννη Σιδέρη

«Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά» που θα τραγουδούσε και ο Αλέξης στην εφηβεία του, είναι οι «μυστικές» δημοσκοπήσεις που καταφθάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Φέρνουν μαύρα μαντάτα στο Μαξίμου και την Κουμουνδούρου, καθώς καθ’ άπασα την επικράτεια το κόμμα καθεύδει. Πολύ περισσότερο στη Μακεδονία, όπου δεν καταγράφεται διψήφιο ποσοστό αποδοχής, αφού η κυβέρνηση επέδειξε εξουσιαστική αδιαφορία και για τις εθνικές ευαισθησίες των κατοίκων της.
Στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος έχουν περάσει οι ξένοιαστες εποχές των λαμπερών αισιόδοξων χαμόγελων, τότε που η νίκη είχε πολλούς πατεράδες. Τώρα οι ομάδες ανταλλάσσουν φαρμακερά βέλη μεταξύ τους, καθώς οι μεν στοχεύουν να αποποιηθούν την ευθύνη της ήττας, αποδίδοντάς την στους εσωκομματικούς αντιπάλους.

Νάνοs Βαλαωρίτηs: Σε λίγο θα καταργήσουν και την Επανάσταση του ’21

Συνέντευξη του Νάνου Βαλαωρίτη στο Πρώτο Θέμα

Νάνος Βαλαωρίτης: Ζούμε μια μεγάλη απάτη που δεν ζήσαμε ούτε στη Χούντα

Μιλά στον Δημήτρη Δανίκα κατά των «σταλινικών Συριζαίων που το μόνο που τους νοιάζει είναι η καρέκλα» και κατά «της χειρότερης κι από χούντα κυβέρνησης Τσίπρα» που είναι «όργανο του ΝΑΤΟ και του Σόρος», «ξεπουλά τη χώρα» και «κάνει τεμενάδες στους Γερμανούς και τους Τούρκους»

Πρώτος αιφνιδιασμός. Σκέτο αστροπελέκι αστραφτερό. Οποιος εξ ημών και υμών, των κοινών θνητών, καταφέρει να δρασκελίσει το κατώφλι των 97 ετών, με πνευματική διαύγεια των σαράντα χρόνων και με λόγο τόσο καθαρό και τόσο πυκνό, ε αυτός είναι προνομιούχος και εκλεκτός!Δεύτερος αιφνιδιασμός. Προτού ακόμα ανοίξω το στόμα μου και καταφέρω να διατυπώσω την πρώτη φράση μου, εκείνος ο προνομιούχος της φύσης και εκλεκτός του πνεύματος, με ποταμιαία ροή και με στοχοπροσήλωση μοναδική, απαντούσε και κάλυπτε κάθε πτυχή των ερωτήσεών μου.
Τρίτος αιφνιδιασμός. Οι πολιτικές, κοινωνικές και πνευματικές του ανησυχίες είναι αδιαπραγμάτευτες. Και για πολλούς άλλους εντελώς προκλητικές. Θα καταλάβετε μόλις αρχίσετε να τις διαβάζετε.

Σκέψεις για την πολιτισμική ανασυγκρότηση της χώρας

Του Bασίλη Καραποστόλη, καθηγητή φιλοσοφίας ΕΚΠΑ από το Άρδην τ. 112
Θα σας εκθέσω μερικές σκέψεις μου σχετικά με το πολιτισμικό απόθεμα της χώρας μας και τις δημιουργικές δυνάμεις που μας απομένουν μετά την καταστροφική κρίση που έπληξε τον τόπο και ακόμη διαρκεί. Ήδη με τη χρησιμοποίηση του όρου απόθεμα ξεπροβάλλει δυσοίωνο ένα πρόβλημα. Ένα απόθεμα πόρων, αξιών και δυνάμεων για να λειτουργεί πραγματικά ως τέτοιο προϋποθέτει ότι υπάρχει μια θέληση και μια ανάγκη ανθρώπινη που προσφεύγει σ’ αυτό και ζητά ενίσχυση. Πρέπει να υπάρχει από τη μεριά εκείνου ο οποίος δοκιμάζεται μια κίνηση συνειδητή προς τις διαθέσιμες εφεδρείες, ώστε αυτές οι εφεδρείες να δράσουν τονωτικά.
Κι εδώ ακριβώς προβάλλει η δυσκολία: είναι μια από τις κύριες συνέπειες των κρίσεων –που ποτέ δεν περιορίζονται στον οικονομικό τομέα– να παραλύει η θέληση, πιο συγκεκριμένα, να τραυματίζεται η ικανότητα των πληγέντων να επιλέγουν. Τι τους χρειάζεται πιο πολύ; Τι είναι πρωτεύον και τι δευτερεύον; Τι να αφήσουν στην άκρη και τι να επιδιώξουν με επιμονή; Όλα αυτά μοιάζουν περίπου μάταια. Σε μια πτώχευση εκείνο ακριβώς που κυριαρχεί είναι η εντύπωση πως σχεδόν εκλείπουν τα περιθώρια επιλογών: ό,τι έχεις να κάνεις το ορίζουν οι περιστάσεις και πίσω από τις περιστάσεις διακρίνεται εύκολα η βούληση κάποιων άλλων, αυτών που έχουν τη δύναμη να επωφεληθούν εις βάρος σου.

H Άταφη Ελλάδα

του Πέτρου Αργυρίου

Το οικονομικό μοντέλο της Ελλάδας βασίστηκε για δεκαετίες στην αστυφιλία και στην αυξημένη οικοδομική δραστηριότητα που προέκυψε από αυτή.

Με την Ελλάδα να χρεοκοπεί όμως και να μπαίνει σε τεχνητή υποστήριξη, τα όποια πλεονεκτήματα αυτού του μοντέλου εξαϋλώθηκαν.

Μας μένουν μόνο οι δραματικές του συνέπειες.

Η Ελλάδα πέθανε πολιτισμικά τις προηγούμενες δεκαετίες.

Πέθανε οικονομικά την τελευταία δεκαετία. Απλά την κρατάμε άταφη.

Και το χειρότερο όλων: πεθαίνει πληθυσμιακά.

Εκτός από το ότι το δημογραφικό είναι ευρύτερο πρόβλημα της Δύσης, στην χρεοκοπημένη Ελλάδα είναι θανάσιμο καθώς πάρα πολλοί Έλληνες και να θέλαν δεν μπορούν να συντηρήσουν οικογένεια. Ακόμη και αυτοί οι τυχεροί που συνεχίζουν να ανήκουν στην μέση τάξη το σκέφτονται τρεις φορές περισσότερο καθώς το οικονομικό άγχος έχει δεκαπλασιαστεί.

Μία μικρή πλην προειδοποιητική επέκταση των Κατεχομένων

του Κώστα Βενιζέλου
Οι τουρκικές κατοχικές δυνάμεις προωθήθηκαν στην περιοχή των Στροβιλιών πριν περίπου δέκα ημέρες, αυξάνοντας το έδαφος που κατέχουν και εγκλωβίζοντας σ’ αυτό κι άλλους Ελληνοκύπριους. Πρόκειται για επιβολή νέων τετελεσμένων επί του εδάφους. Συνιστά μια ενέργεια που «εμπλουτίζει» τους τρόπους προώθησης και επιβολής τετελεσμένων από τουρκικής πλευράς.
Η κίνηση αυτή γίνεται την ώρα που απειλούνται τουρκικά τετελεσμένα στη θάλασσα και δείχνει να αποτελεί προειδοποιητική βολή τις παραμονές εξελίξεων τόσο στα ενεργειακά όσο -ενδεχομένως- και στο Κυπριακό. Όπως έγραψε ο «Φιλελεύθερος» το περασμένο Σάββατο (Ανδρούλα Ταραμουντά) οι Τούρκοι «απέκλεισαν με βαρέλια, κάγκελα και αλυσίδες την περιοχή στην οποία διαμένουν τρεις οικογένειες σε τρεις κατοικίες».

Άγιος Πορφύριος, επίσκοπος Γάζης

(348-26.2.420)

Ο Πορφύριος γεννήθηκε το 348 στη Θεσσαλονίκη από πλούσια και επιφανή οικογένεια, αλλά «τούτω θείος έρως υπεισήλθεν καταλείψαι πατρίδα και λαμπρότητα γένους… και ασπάσασθαι τον μονήρη βίον». Νεώτατος εγκατέλειψε την πατρίδα του και κατέφυγε στην Αίγυπτο, το μεγαλύτερο ασκητικό κέντρο της εποχής, για να μονάσει. Διήλθε μία πενταετία στη Σκήτη της Αιγύπτου και ακόμη μία σε ένα σπήλαιο του Ιορδάνη ποταμού. Εκεί ασθένησε σοβαρά από κίρρωση του ύπατος και αναγκάσθηκε να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα. Παρά την ασθένειά του όμως, ο Πορφύριος δεν παρέλειπε καθημερινώς να επισκέπτεται το ναό της Αναστάσεως και τα άλλα ιερά προσκυνήματα, προκαλώντας το θαυμασμό των άλλων προσκυνητών. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μάρκος, ο μετέπειτα βιογράφος του Πορφυρίου, ο οποίος είχε μεταβεί επίσης για προσκύνημα από την Ασία στην Αγία Πόλη, και από τότε συνδέθηκαν διά βίου.

Αρχαιοθάφτες

"ΡΕΣΑΛΤΟ"

ΣΤΑΘΗΣ
Παράδοξο (που παράδοξο δεν είναι) κόλλημα δείχνει να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με το μνημείο της Αμφίπολης. Αποτέλεσμα: το μνημείο έχει εγκαταλειφθεί, βουλιάζει στις λάσπες και λεηλατείται.
Από την πρώτη αρχή, όταν το μοναδικό αυτό μνημείο άρχισε να βγαίνει στο φως, ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε μια δυσανεξία λες κι ανέβαινε ο... κάτω κόσμος στον απάνω. Γιατί;

Τι το εχθρικό εύρισκαν τινές τότε και κρατούντες σήμερα των Συριζαίων σ’ αυτό το μνημειώδες εύρημα και του την έπεσαν με λοιδορίες και μένος;
Κάθε επιστημονική προσπάθεια να «ερμηνευθεί» το μνημείο, αν είναι μακεδονικό (και ποιας περιόδου), αν είναι ρωμαϊκό ή ελληνίζον που υπέστη ρωμαϊκή χρήση, ή ό,τι άλλο, μπήκε για τους Συριζαίους αυτού του (εθνομηδενιστικού) είδους σε δεύτερη μοίρα, ενώ μια ακατανόητη υστερία χαρακτήρισε τις αντιδράσεις τους.

Ο Ν.Γ. Πεντζίκης ως εκφραστής και αναμορφωτής του ευρωπαϊκού μοντερνισμού

Δημήτρης Γ. Ιωάννου

Το κίνημα του μοντερνισμού, που επέδρασε βαθιά στην ποίηση, δεν άφησε αδιάφορη και την νεοελληνική πεζογραφία. Επηρέασε  αρκετούς λογοτέχνες, θεωρώ ωστόσο ότι ο εκ Θεσσαλονίκης «ορμώμενος» Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης είναι μάλλον ο κυριότερος εκπρόσωπος και εκφραστής του.  Τον αναμορφώνει μάλιστα δημιουργικά, του  δίνει περαιτέρω νέες διαστάσεις. Θα προσπαθήσω λοιπόν να πω στο εξής δυο απλά λόγια πάνω στο πώς μπολιάζει και μεταπλάθει γόνιμα, με το δικό του προσωπικό τρόπο, αυτό το σημαντικό ευρωπαϊκό ρεύμα.

Ευθύς εξαρχής αναφέρω ότι υφίστανται πράγματι αρκετές  διαφορές ανάμεσα στο μοντερνισμό της Δυτικής Ευρώπης και σε αυτόν του Πεντζίκη, καθώς συγγραφείς σαν τον Προυστ (μυθιστοριογράφο που ο Πεντζίκης εκτιμά πολύ) και τη Γουλφ, παρά τον επαναστατισμό της γραφής τους, στην ουσία ριζοσπαστικοποιούν τις αντιλήψεις της καρτεσιανής και καντιανής  φιλοσοφίας περί ενός αυτοθεμελιωνόμενου «ego». Το «ego» αυτό αναπτύσσεται παίρνοντας ασφαλώς αφορμή από τον κόσμο, ωστόσο τελικά εγκαταλείπει οτιδήποτε το «αντικειμενικό» και αντιμετωπίζει τα πάντα ως αφορμή για να αποκομίσει «εντυπώσεις»- το υποκείμενο αυτό δεν δομείται πράγματι από τον κόσμο. Θυμάμαι πάντα την πολύ όμορφη, εξαιρετική περιγραφή του Προυστ για το καμπαναριό του χωριού του, ωστόσο το εν λόγω αρχιτεκτονικό μέλος μεταβάλλεται απλώς σε ένα άθροισμα υποκειμενικών εντυπωσιολογικών ποιοτήτων, τόσο πολύ που ό,τι ο Καντ ονομάζει «το πράγμα καθεαυτό» καταρρέει.

Κυβέρνηση επικίνδυνη για την Ελλάδα

του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη από το liberal.gr 
Τέσσερα καραμπινάτα παραδείγματα της βδομάδας αποδεικνύουν ότι την Ελλάδα κυβερνάει μια κυβέρνηση, που αδιαφορεί, όταν δεν δρα σε βάρος της χώρας. Κυβερνάει μια κυβέρνηση αντιπατριωτική, ανιστόρητη και ιδεολογικά πρωτόγονη. Σε βάρος μιας τρισχιλιετούς αδιάκοπης ιστορίας και σε βάρος 10.000.000 Ελλήνων που αισθάνονται Έλληνες. Αποκορύφωμα, η προώθηση του Αττίλα στα Στροβίλια, στην Κύπρο! Χωρίς αντίδραση!
Η βδομάδα ξεκίνησε με τις δηλώσεις του Αλβανού προέδρου Ράμα, ότι συζητάει με την ελληνική κυβέρνηση «τα σύνορα». Παρά τον σάλο που προκλήθηκε, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ή το λαλίστατο Μέγαρο Μαξίμου που απαντά σε ψύλλου πήδημα καθενός που ενοχλεί το καθεστώς, δεν έβγαλαν μιλιά. Ούτε καν διάψευση! Καμιά αντίδραση, διαμαρτυρία ή άλλη ένδειξη στοιχειώδους σεβασμού στο ελληνικό status.

Άρχισαν τα όργανα...

Του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη

Μετά την ψήφιση της επαίσχυντης συμφωνίας...
Mετά τα καλά λόγια... εταίρων, φίλων και συμμάχων..
Μετά τα... δοξαστικά και τους επαίνους...
Μετά τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη...
Μετά την... υποψηφιότητα για Nobel...
Και πριν ακόμα περάσει ένας μήνας από την ψήφιση της συμφωνίας, το έγκυρο BBC ανακαλύπτει... μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και μάλιστα... καταπιεσμένη!
Τόση βιασύνη πια ν' ανοίξουν πληγές και να δημιουργήσουν προβλήματα;
Ασυγκράτητοι...
Τα γράψαμε πολλές φορές εδώ.
Αυτή η πρόχειρη και ζημιογόνα για τα εθνικά μας συμφέροντα συμφωνία που υπέγραψαν ο Τσίπρας με τον Κοτζιά, και την ανοχή του Καμμένου, δεν έλυνε το θέμα με τα Σκόπια και τον μακεδονισμό.
Το άνοιγε!

Τουρκική προέλαση, ηγέτες που δεν έχουν απαντήσεις και πολιτικοί που πουλούν μεταξωτές κορδέλες

Άριστος Μιχαηλίδης    

Την προέλαση του κατοχικού στρατού στα Στροβίλια την ξεχάσαμε 18 ολόκληρα χρόνια. Και ας μας το θύμιζε ο Πάμπος Βάσιλας κάθε τόσο με τα ρεπορτάζ του. Ο μόνος δημοσιογράφος, που μετέφερε συχνά από εκεί την τραγωδία των λίγων ξεχασμένων οικογενειών. Κι ας επαναλαμβάνουν όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας ότι οι τουρκικές δυνάμεις πρέπει να αποκαταστήσουν το στάτους κβο που υπήρχε πριν από το 2000. Τώρα, το στάτους κβο παραβιάστηκε περισσότερο. Ο στρατός κατοχής εγκλώβισε οικογένειες, αλλά και μερικά σπίτια που είναι σε Νεκρή Ζώνη εποικίστηκαν από τουρκικές οικογένειες. Οι κάτοικοι ζητούν βοήθεια από το κράτος τους. Και το κράτος δηλώνει ουσιαστικά αδυναμία να ανταποκριθεί. Συνεργάζεται, λέει, με την Ουνφικύπ. Η οποία παρακολουθεί από μακριά. 

Βενεζουέλα: Διαβολική επανάληψη της ιστορίας 120 χρόνια μετά

του Βαγγέλη Γεωργίου
Ως «αδιόρθωτο» και «απαίσιο» περιγράφουν οι New York Times, η New York Herald και το Associated Press τον ηγέτη της Βενεζουέλας. Ο τελευταίος «απεχθάνεται τις πιο ιερές αξίες των πολιτισμένων εθνών», γράφουν τα δυτικά ΜΜΕ που υποστηρίζουν τον φιλελεύθερο «επαναστάτη», ο οποίος προσπαθεί να εξουδετερώσει τον «τύραννο». Ο τελευταίος είναι ο πλέον μισητός στον δυτικό κόσμο, το κράτος του, αν και πλούσιο σε πόρους, είναι υπερχρεωμένο, η διακυβέρνηση της χώρας διεκδικείται από έναν επαναστάτη που έχει συγκεντρώσει έναν στρατό και βαδίζει προς το Καράκας.
Θα μπορούσαν όλα αυτά να συμβαίνουν το 2019, αλλά συνέβαιναν στη Βενεζουέλα του 1899, όταν η Δύση έπρεπε να τακτοποιήσει πάλι έναν μισητό

Γιάννης Ρίτσος: Πρώιμα ποιήματα και πεζά

Εισαγωγική μελέτη, έκδοση κειμένων, Γιώργος Ανδρειωμένος εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2018

του Σπύρου Κουτρούλη από την Ρήξη φ. 150 
Ο Γιώργος Ανδρειωμένος μας δίνει έργα με ενδιαφέρον, γιατί θεμελιώνονται στην εκτεταμένη πρωτογενή έρευνα ώστε, ως τελικό αποτέλεσμα, να έχουμε την παρουσίαση πλευρών της πορείας ενός στοχαστή που ή δεν γνωρίζουμε διόλου ή έχουν καταχωνιαστεί κάτω από ένα πλήθος άλλων πληροφοριών. Για τον Ρίτσο, ενώ γνωρίζουμε επαρκώς το σύνολο του έργου του από τον Επιτάφιο και μετά, έργο ίσως ορόσημο που τον κάνει ευρύτερα γνωστό, δεν γνωρίζουμε πολλά για τα πρώτα κρίσιμα χρόνια της ζωής του. 
Το σημαντικό αυτό κενό καλύπτει το βιβλίο του Γ. Ανδρειωμένου:

Γαλλία, η ανυπότακτη!.. ''Liberté, égalité, fraternité'' - Η ιστορία κύκλους κάνει...

Της Κρινιώς Καλογερίδου​​

''Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία. Τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που είναι δοσμένες και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν'', έλεγε ο Καρλ Μαρξ. Και ο Γιώργος Σεφέρης σημείωνε: ''Σβήνοντας ένα κομμάτι απ' το παρελθόν, είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον κι είναι τόσο θλιβερή η ζωή τότε, που μοιάζει με σπίτι ακατοίκητο...''
Τώρα, θα μου πείτε:
- Ας μη συγκρίνουμε τα ασύγκριτα, αφού η Γαλλική Επανάσταση - που είχε για σύνθημά της το ''Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη'' - έλαβε χώρα πριν από 230 χρόνια στη Γαλλία και είχε συγκεκριμένα ιδεολογικά, ιστορικά χαρακτηριστικά που απέχουν παρασάγγας από τα σημερινά.

Διδάσκεται άραγε σήμερα ο Γεώργιος Ακροπολίτης;

 

Διδάσκεται άραγε σήμερα ο Γεώργιος Ακροπολίτης;

Μετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης (1261) διορίστηκε καθηγητής της φιλοσοφίας και των μαθηματικών στην Ακαδημία της πρωτεύουσας, αλλά και από τη θέση αυτή απολύθηκε αργότερα ως ακατάλληλος. Το 1274 αντιπροσώπευσε τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο στη σύνοδο της Λιόν και υπέγραψε την απόφαση για την ένωση των δύο Εκκλησιών, μολονότι παλαιότερα είχε γράψει δύο έργα για να αποκρούσει κάθε δογματικό συμβιβασμό με τους Δυτικούς. Άφησε ένα σπουδαίο έργο, τη Χρονική Συγγραφή, στην οποία εξιστορεί τα γεγονότα της λατινοκρατίας στο Βυζάντιο (1204-1261).

ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι το επίθετο Ακροπολίτης είναι επώνυμο βυζαντινής οικογένειας λογίων. Ανατρέχοντας στα ιστορικά λεξικά και την βυζαντινή γραμματεία βρήκαμε δύο εξ αυτών. Ας τους θυμηθούμε:

1. Γεώργιος Ακροπολίτης (Κωνσταντινούπολη 1217 – 1281). Ιστορικός, συγγραφέας, πολιτικός και θεολόγος. Σπούδασε και σταδιοδρόμησε αρχικά στη Νίκαια, πρωτεύουσα του ομώνυμου κράτους, όπου είχε συγκεντρωθεί η ηγεσία του Βυζαντίου μετά την άλωση της Πόλης από τους Λατίνους (1204). Εκεί το 1246 διορίστηκε μέγας λογοθέτης. Δεν είχε όμως ηγετικά προσόντα. Μια διπλωματική αποστολή του στη Βουλγαρία και μια στρατιωτική επιχείρηση που οργάνωσε απέτυχαν, γι’ αυτό έπεσε σε δυσμένεια. Μετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης (1261) διορίστηκε καθηγητής της φιλοσοφίας και των μαθηματικών στην Ακαδημία της πρωτεύουσας, αλλά και από τη θέση αυτή απολύθηκε αργότερα ως ακατάλληλος. Το 1274 αντιπροσώπευσε τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο στη σύνοδο της Λιόν και υπέγραψε την απόφαση για την ένωση των δύο Εκκλησιών, μολονότι παλαιότερα είχε γράψει δύο έργα για να αποκρούσει κάθε δογματικό συμβιβασμό με τους Δυτικούς. Άφησε ένα σπουδαίο έργο, τη Χρονική Συγγραφή, στην οποία εξιστορεί τα γεγονότα της λατινοκρατίας στο Βυζάντιο (1204-1261).

Η σιωπή των αμνών για τις τράπεζες…

Μεγάλη φασαρία προκάλεσε η συνομιλία Πολάκη – Στουρνάρα. Γνωρίζουμε όλοι τον ρόλο και το ποιόν του κ. Πολάκη. Χοντράνθρωπος, μαζικός προβοκάτορας, με ειδικό ρόλο να αποπροσανατολίζει, στρέφοντας από τα κεντρικά ζητήματα αλλού την πολιτική ατζέντα. Άλτερ έγκο του Τσίπρα, προχώρησε στο γνωστό τηλεφώνημα σε μια απόπειρα να εντάξει την πίεση προς τον Στουρνάρα στο παιχνίδι που παίζει ο πρωθυπουργός για τα κόκκινα δάνεια.
«Μαγνητοφωνώ, δεν μαγνητοφωνώ». «Επιβεβαιώνω όσα λέχθηκαν και δημοσιεύτηκαν» στο… έγκυρο Documento. Φασαρία για τα 100 χιλιάρικα καταναλωτικό από την «τράπεζα του ΣΥΡΙΖΑ», την Attica Bank. Η οποία, παρεμπιπτόντως, έχει επικεφαλής τον γνωστό άνθρωπο διεθνών οργανισμών και τραπεζών Ρουμελιώτη που πρόσφατα έπαιξε μπουνιές με άλλο στέλεχος της τράπεζας για ένα δάνειο. Γνωστές είναι κι οι πλάγιες κριτικές των «53» του

Κώστας Ευρυπιώτης: «Μετά το πρόβλημα υγείας μου, αφοσιώθηκα στον Θεό!»

  Συγκινεί ο Κώστας Ευριπιώτης με όσα εκμυστηρεύτηκε σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη εννιά μήνες μετά το μεγάλο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε που όπως όλα δείχνουν, του άλλαξε τη ζωή.
«Αφοσιώθηκα στον Θεό. Πίστεψα ακόμα περισσότερο σε Εκείνον. Πλέον βάζω πρώτα τον άνθρωπο Κώστα και μετά όλα τα άλλα» μας λέει συγκινημένος, αλλά και πολύ φειδωλός στην προσπάθειά του να αποφύγει κάθε είδους δημοσιότητα.
Ο «άφαντος» εδώ και καιρό ηθοποιός δηλώνει πλέον πως οι προτεραιότητές του δεν έχουν καμιά σχέση με όσα ο ίδιος πίστευε ότι είχαν σημασία, πριν από τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του»
 Τώρα, στην καθημερινότητά του είναι ένας άλλος άνθρωπος.

Κωνσταντίνος Καβάφης «Εις Ιταλικήν παραλίαν»

Thomas Allom

Κωνσταντίνος Καβάφης «Εις Ιταλικήν παραλίαν»

Ο Κήμος Μενεδώρου, Ιταλιώτης νέος, τον βίον του περνά μέσα στες διασκεδάσεις·
ως συνειθίζουν τούτο οι απ’ την Μεγάλη Ελλάδα μες στα πολλά τα πλούτη αναθρεμένοι νέοι.
Μα σήμερα είναι λίαν, παρά το φυσικό του, σύννους και κατηφής. 
Κοντά στην παραλίαν, με άκραν μελαγχολίαν βλέπει που εκφορτώνουν τα πλοία με την λείαν εκ της Πελοποννήσου. 
Λάφυρα ελληνικά· η λεία της Κορίνθου. 
A σήμερα βεβαίως δεν είναι θεμιτόν, δεν είναι δυνατόν ο Ιταλιώτης νέος νάχει για διασκεδάσεις καμιάν επιθυμίαν.


Το 146 π.Χ. η τελευταία προσπάθεια των Ελλήνων και ειδικότερα της Αχαϊκής Συμπολιτείας (δείτε «Υπέρ της Αχαϊκής Συμπολιτείας πολεμήσαντες») να αντισταθούν στους Ρωμαίους καταλήγει στη συντριβή των Ελλήνων στη μάχη της Λευκόπτετρας και στην ολοκληρωτική καταστροφή της Κορίνθου, η οποία θα γνωρίσει τη δίχως προηγούμενο αγριότητα του ρωμαϊκού στρατού. Η μάχη αυτή θα σημάνει την ολοκλήρωση της υποταγής του ελληνικού χώρου στους Ρωμαίους.

Ο αγώνας τώρα αρχίζει

Του Μανώλη Εγγλέζου – Δεληγιαννάκη από το ιστολόγιο με το Τουφέκι και τη Λύρα

Πολλοί φίλοι, απογοητευμένοι από την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, θεωρούν ότι η μάχη χάθηκε, ότι ηττηθήκαμε, ότι όλα τέλειωσαν. Αυτή όμως είναι μια όψη του νομίσματος. Μια άλλη προσέγγιση δείχνει διαφορετικά πράγματα.

Ο αγώνας ενάντια στη Συμφωνία της προδοσίας υπέστη μια κοινοβουλευτική ήττα, μέσα από κολοτούμπες, αμφιβόλου ηθικής πρακτικές, αναδεικνύοντας τη μικρότητα ορισμένων καρεκλοκένταυρων και επίορκων. Στον πόλεμο για τη σωτηρία της Πατρίδας όμως αποτέλεσε ένα σταθμό που μπορεί να αντιστρέψει το συνολικό κατήφορο.

Ήδη, αμφισβήτησε το κομματικό κατεστημένο, διαλύοντας δύο κόμματα, το Ποτάμι και τους ΑΝΕΛ, και υποχρεώνοντας δυο ακόμα, τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ να συρθούν πίσω από τις θέσεις του. Ανάγκασε το ΚΚΕ και το ΛΑΕ να κάμουν, έξω και την τελευταία στιγμή, πορείες κατά της Συμφωνίας, διαπερνώντας το πολιτικό φάσμα σε όλη του την έκταση.

H συγκλονιστική εξομολόγηση του πάτερ Χρήστου Μήτσιου (ή αλλιώς παπά ΠΑΟΚ)

Ρώσικη ρουλέτα στη Βρετανία

του Λεωνίδα Βατικιώτη / Εφημερίδα Νέα Σελίδα
 
Αν αναρωτιέστε πόσα μπρα ντε φερ μπορεί να σηκώσει μια πολιτική σκηνή, κοιτάξτε λίγο πιο προσεκτικά την Μεγάλη Βρετανία.

Το πρώτο μπρα ντε φερ, και αναφερόμαστε για την πιο πρόσφατη πράξη του δράματος που ξεκίνησε να εκτυλίσσεται στις 29 Μαρτίου 2017 όταν το Λονδίνο κατέθεσε κι επίσημα αίτηση στις Βρυξέλλες για ενεργοποίηση του άρθρου 50 που προβλέπει την έξοδο μιας χώρας από την ΕΕ, διαδραματίστηκε στις Βρυξέλλες με πρωταγωνιστές Τερέζα Μέι και τον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ.
Σκοπός της επίσκεψης της βρετανίδας πρωθυπουργού στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν να εκθέσει στον πρόεδρο της Επιτροπής τις αντιρρήσεις του βρετανικού κοινοβουλίου για τους όρους της συμφωνίας εξόδου που

Ο νέος Οσιομάρτυρας Δαμιανός

Αυτός ο νέος αθλητής του Χριστού Δαμιανός είχε για πατρίδα του ένα χωριό ονομαζόμενο Ρίχοβο (ή Μυρίχοβο), που βρισκόταν κοντά στα Άγραφα. Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και, όταν ήταν ακόμη νέος πόθησε την μοναδική πολιτεία και, αφήνοντας τον κόσμο και τα εγκόσμια, πήγε στο Άγιο Όρος στην Ιερά Μονή του Φιλόθεου και έγινε μοναχός. 

Και αφού έκανε λίγον καιρό στο Μοναστήρι, αναχώρησε στην ησυχία, για να αγωνίζεται περισσότερο στις αρετές. Και πηγαίνοντας σε έναν σημειοφόρο ασκητή, που ησύχαζε σε τόπο παράμερο και που ονομαζόταν Δομέτιος, έμεινε μαζί του τρία χρόνια σχεδόν, εξασκώντας όλες τις αρετές με τόση προθυμία και ακρίβεια, ώστε μάλιστα αξιώθηκε να ακούσει και θεία φωνή, που του έλεγε: «Δαμιανέ, δεν πρέπει να ζητάς μόνο το συμφέρον το δικό σου, αλλά και των άλλων».

Προτεινόμενοι για Νόμπελ Ειρήνης

Του Χρίστου Δαγρέ

Το Νόμπελ Ειρήνης έχει αποδειχτεί στην ιστορία μακράν το πιο αμφιλεγόμενο από τα πέντε διεθνή βραβεία που απονέμουν οι σχετικές σουηδικές και νορβηγικές επιτροπές. Η επιλογή των ατόμων/οργανισμών που τιμήθηκαν με το βραβείο έχει αμφισβητηθεί πολλές φορές καθώς φαίνεται ότι έχει γίνει με κριτήρια που εξυπηρετούν ευκαιριακές, μικροπολιτικές σκοπιμότητες και όχι τη «συνεισφορά στην αδελφοποίηση των εθνών, στην κατάργηση ή τη μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων και στη διεξαγωγή και προώθηση ειρηνευτικών διαδικασιών» όπως ορίζεται στη διαθήκη του Σουηδού βιομήχανου Άλφρεντ Νόμπελ. Η επιλογή της “Ευρωπαϊκής Ένωσης” (2012) και του Μπάρακ Ομπάμα (2009) είναι δύο από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα που δέχτηκαν έντονη κριτική.

Τα «πυρηνικά» όνειρα του Ερντογάν έγιναν οι εφιάλτες μας

Της Κρινιώς Καλογερίδου​​

Ανατριχίλα!... Τα πυρηνικά όνειρα του Ερντογάν προκαλούν ανατριχίλα τις τελευταίες δύο δεκαετίες!.. Κι όσο σκεφτόμαστε ότι η χώρα του ''συμπεριλαμβάνεται σταθερά στις χώρες που η κοινότητα των πυρηνικών δυνάμεων θεωρεί ότι έχουν φιλοδοξίες απόκτησης πυρηνικού οπλοστασίου'', μας περιλούζει κρύος ιδρώτας για τα όσα εφιαλτικά κυοφορεί για το μέλλον μας η πυρηνική... έκδοση της Τουρκίας.
Και μόνο το γεγονός ότι - σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο στο αμερικανικό περιοδικό ''The National Interest'' πρώην κορυφαίου αξιωματούχου του γερμανικού υπουργείου Άμυνας - ''οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών συγκλίνουν στην άποψη ότι η Τουρκία - ακολουθώντας το μοντέλο του Ιράν

Οι «ευνοούμενοι» φαβορί για τα ελληνικά Όσκαρ

 
του Γιώργου Τζεδάκι
Ποια «Ευνοούμενη» βασίλισσα του Λάνθιμου; Εδώ, έχουμε τους «Ευνοούμενους» πολιτικούς. Και αν η ταινία σπάει ταμεία (λέμε τώρα…), οι δικοί μας αδειάζουν ταμεία! Όχι, δεν είναι κλέφτες. Δανειολήπτες είναι, όπως και οι μισοί Έλληνες. Μόνο που οι πολιτικοί μας φαίνεται πως είναι πιο καπάτσοι. Έτσι, όχι μόνο παίρνουν πιο πολλά δανεικά και με μικρότερη δόση, αλλά δεν τους τα ζητούν και πίσω οι τράπεζες, σε περίπτωση αδυναμίας εξόφλησης. Ειλικρινά, μπράβο τους!
Κι αν η ταινία του Λάνθιμου είναι υποψήφια για επτά Όσκαρ, η ταινία «Οι ευνοούμενοι» της «Bank Film» είναι το μεγάλο φαβορί για όλα τα ελληνικά Όσκαρ, γνωστά και ως… Μόσχαρ (φόρος τιμής στον Έλληνα ψηφοφόρο). Πρόκειται για μια σπονδυλωτή ταινία με αυτοτελείς ιστορίες που τις συνδέει η αγάπη των πρωταγωνιστών για την εξουσία. Είναι κωμωδία, μόνο που δεν γελούν οι θεατές αλλά οι πρωταγωνιστές εις βάρος μας. Ειδικότερα, βραβεία και υποψήφιοι είναι:

Πρόοδος εναντίον συντήρησης;

Κάλπικα διλλήματα για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού

του Σπύρου Παναγιώτου
Ηπροσπάθεια για την κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας ή έστω για εκλογική διάσωση κουβαλά τεράστιες αδυναμίες. Μια είναι η σημαντικότερη: Η βεβαιότητα ότι η λήθη είναι ισχυρότερη από τη γνώση, ότι η επιβολή μιας πλασματικής πραγματικότητας είναι ισχυρότερη από τα βιώματα μιας οδυνηρής καθημερινότητας.
Ο Αλ. Τσίπρας, απαλλαγμένος από τα βαρίδια που συνιστούσε ο Π. Καμμένος μετά την επιστροφή της χώρας στην «κανονικότητα», μπορεί ελεύθερα πια να «οραματίζεται» το κόμμα του ως τον χώρο εκείνο που θα μπορέσει να γίνει «…. ξανά καταλύτης των προοδευτικών πολιτικών εξελίξεων. Χωρίς ηγεμονισμούς, να γίνει ο κορμός μιας νέας ενωτικής διαδικασίας της αριστερής και προοδευτικής συμπαράταξης», όπως υπογράμμισε σε πρόσφατη ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής.

Μακεδονικό, το έσχατο σύνορο της ελληνικής Αριστεράς

Του Γιώργου Καραμπελιά από το slpress.gr 

Όσοι προερχόμαστε από την ελληνική Αριστερά είμαστε υποχρεωμένοι να διατρέξουμε έναν μακρύ και δύσβατο δρόμο για να απελευθερωθούμε από τις ιδεοληψίες και το βάρος λέξεων και ιδεολογημάτων που είχαν καθορίσει τόσο την ιστορική Αριστερά όσο και τον μαρξισμό στην ηγεμονική του εκδοχή. Και αυτό γιατί θα έπρεπε να αποτινάξουμε από πάνω μας ένα διπλό βάρος.
Αρχικώς, το βάρος του μαρξιστικού μονοδιάστατου σύμπαντος –όλες οι αντιθέσεις, άνθρωπος-φύση, ανθρώπινη φύση-κοινωνία, άνδρας-γυναίκα, εθνικές και εθνοτικές ταυτότητες κλπ κλπ, ανάγονται τελικώς σε μία και μοναδική αντίθεση, την ταξική και αποτελούν απλώς υποπαράγωγά της.

Ετήσιος απολογισμός 2018 για τις βομβιστικές επιθέσεις των ΗΠΑ

Στρατηγός Dominique Delawarde

Η μια φορά δεν αποτελεί έθιμο, το έτος 2018 χαρακτηρίστηκε από μια πολύ σημαντική μείωση των βομβιστικών επιθέσεων των ΗΠΑ που επηρέασαν τον πλανήτη. «Μόνο» 16.500 βόμβες έπεσαν σε έξι χώρες , πάντα με το βολικό και πλέον πολύ γνωστό πρόσχημα του «  πολέμου κατά της τρομοκρατίας » (1).  Είμαστε έτσι μακριά από τις 43.938 βόμβες που έπεσαν στο 2017. Ξαναβρίσκουμε, χωρίς έκπληξη, τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Υεμένη, τη Σομαλία και τη Λιβύη ως θύματα αυτών των βομβαρδισμών από τις ΗΠΑ, χώρες που αναφέρονται στην σειρά του αριθμού των βομβών που ελήφθησαν.

Δυστυχώς για τους Σαουδάραβες το Ιράν δεν είναι Βενεζουέλα

Γιώργος Λυκοκάπης

Το Ιράν τείνει χείρα φιλίας προς τα αραβικά κράτη, όπως δείχνουν οι δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων της Τεχεράνης. Ο πρόεδρος Χασάν Ρουχανί δήλωσε πρόθυμος για «συνεργασία με τα περιφερειακά κράτη για την ασφάλεια στη Μέση Ανατολή». Άσκησε σφοδρή ρητορική επίθεση στις ΗΠΑ και το Ισραήλ, όχι όμως και στη Σαουδική Αραβία. Στο ίδιο μήκος κύματος οι δηλώσεις του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών από τη σύσκεψη για την ασφάλεια στο Μόναχο.

21 Φεβρουαρίου 1913: Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Τούρκους (τελευταία πόλη που απελευθερώθηκε ήταν η Καστοριά στις 10 Νοεμβρίου 1912), ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε το Μέτσοβο και την Κορυτσά. Στη συνέχεια, ο αρχιστράτηγος και διάδοχος Κωνσταντίνος, έστρεψε την προσοχή του στο μέτωπο της Ηπείρου. Εκεί δρούσε η λεγόμενη «Στρατιά Ηπείρου». Στην Ήπειρο, οι επιχειρήσεις του Στρατού μας, με επικεφαλής τον Υποστράτηγο Κωνσταντίνο Σαπουντζάκη, είχαν τελματώσει.

Στις αρχές Οκτωβρίου 1912, οι ελληνικές δυνάμεις είχαν κάποιες επιτυχίες στην περιοχή της Άρτας, ωστόσο οι Τούρκοι πέρασαν στην αντεπίθεση και τις υποχρέωσαν να οπισθοχωρήσουν. Ο Στρατός μας ανασυγκροτήθηκε, πέρασε στην αντεπίθεση, κατέλαβε τις γέφυρες του ποταμού Λούρου και απελευθέρωσε τη Φιλιππιάδα και την Πρέβεζα. Στις 19/10/1912 (κατά το Ιουλιανό, το Παλαιό Ημερολόγιο, όπως και οι υπόλοιπες ημερομηνίες που θα ακολουθήσουν), με διαταγή από το Υπουργείο Στρατιωτικών, οι επιχειρήσεις μετατράπηκαν σε καθαρά επιθετικές. Έτσι καταλήφθηκε η οχυρή θέση Πέντε Πηγάδια, όπου όμως οι Τούρκοι καθήλωσαν τις ελληνικές δυνάμεις.

Τι είναι το ρωσικό «βαθύ έθνος»

του Κώστα Ράπτη
Μέσα δεν πάει καλά. Το τελευταίο διάστημα ο Βλαντίμιρ Πούτιν βλέπει την δημοτικότητά του να υποχωρεί ραγδαία (με τα ρωσικά μέτρα), όπως άλλωστε και η εμπιστοσύνη των συμπατριωτών του στο πολιτικό σύστημα συνολικά. Η πρωτοβουλία της μεταρρύθμισης του χρονολογούμενου από τη σοβιετική εποχή συνταξιοδοτικού συστήματος, στη σκιά της πετυχημένης διοργάνωσης του Μουντιάλ του 2018, αποτέλεσε ρητή αθέτηση της περί του αντιθέτου δέσμευσης του Ρώσου προέδρου, αλλά και αφορμή για να εκδηλωθεί η εφ’όλης της ύλης δυσαρέσκεια του ρωσικού πληθυσμού.

Ο πρωτάνθρωπος

 
του Γ. Παπαδόπουλου – Τετράδη
Μπορεί ο Πολάκης (το κύριος δεν του αντιστοιχεί) να θέλει να αυτοπροβάλλεται σαν ατρόμητος, γενναίος, ευθύς και λαϊκός, αλλά τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα δεν έχει επίγνωση ούτε των λόγων του, ούτε των πράξεών του, περιφρονεί τον δοκιμαζόμενο λαό και τελικά δεν είναι παρά ένας θρασύδειλος. 
Γεννημένος από την ίδια μήτρα που γεννάει τους χρυσαυγίτες.
Γιατί οι φασίστες είναι εκείνοι που θεωρούν δικαίωμά τους να τραμπουκίζουν, προκειμένου να επιβάλουν αυτά που εκείνοι πιστεύουν ότι είναι δίκαια. Οι φασίστες πιστεύουν ότι υπέρτατος νόμος είναι ο φυσικός νόμος. Το φυσικό δίκαιο. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε κάποιον να θεωρεί ότι δίκαιο είναι ό,τι θεωρεί ο ίδιος δίκαιο και να θέλει να το επιβάλει με τη βία.
 Αυτό που δίνει το δικαίωμα σ έναν που νόμισε ότι είναι θιγμένος να απειλήσει, να δείρει ή να σκοτώσει. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε μια οικογένεια να ξεκληρίσει μια άλλη για δέκα μέτρα γης. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε έναν αδερφό να σκοτώσει τον αγαπητικό της αδερφής. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε έναν φανατικό να τραμπουκίσει, να δείρει, να σκοτώσει όποιον νομίζει για αντίπαλο. Όλα αυτά είναι φασισμός. Και αρκετά απ αυτά είναι χαρακτηριστικά του Πολάκη.

Βίοι παράλληλοι μιας εθνομηδενιστικής απάτης

ΣΤΑΘΗΣ (Σταυρόπουλος)

Ποιο ήταν το πρώτο βήμα στη «μεγάλη πορεία» του εθνοαποδομητισμού (στο εξής εθνομηδενισμός) στην Ελλάδα; Ήταν η θεωρία για την ασυνέχεια της ελληνικής γλώσσας, η οποία, όμως, εγκαταλείφθηκε νωρίς (παρότι εκδηλώθηκε λυσσαλέα), διότι δεν μπορούσε να απαντήσει στο στοιχειώδες ερώτημα: «Ποια μέρα, ποια βδομάδα, ποιον μήνα, ποιο έτος, ποιον αιώνα έπαψε να ομιλείται ή να γράφεται η ελληνική γλώσσα στη λόγια ή δημώδη μορφή της στην κυρίως Ελλάδα ή στις ευρύτερες περιοχές που περιείχαν Ελληνισμό;».

Αν όμως το πρώτο βήμα εγκαταλείφθηκε νωρίς, το δεύτερο βήμα, η περίφημη «ασυνέχεια του ελληνικού έθνους» (παρότι βλακώδης θεωρία όσο και εκείνη για την ασυνέχεια της γλώσσας) περπάτησε και περπατάει ακόμα. Βασικό σόφισμα των εθνομηδενιστών είναι η πρωθύστερη χρήση της έννοιας του έθνους (που στη διαχρονία του έχει διαφορετικούς πολιτικούς προσδιορισμούς) και η ταύτισή της με τις εθνικές διεργασίες της νεώτερης μόνον εποχής.

Η επίμονη σιωπή του Πάπα για τις διώξεις των Χριστιανών

του Giulio Meotti

Οι διώξεις των Χριστιανών αποτελούν πλέον πρόβλημα παγκοσμίως. Δυστυχώς, η στάση του Πάπα Φραγκίσκου απέναντι στο Ισλάμ φαίνεται να προέρχεται από έναν φανταστικό κόσμο. (Φωτογραφία: Giulio Origlia/Getty Images)

• Δυστυχώς, η στάση του Πάπα Φραγκίσκου απέναντι στο Ισλάμ φαίνεται να προέρχεται από έναν φανταστικό κόσμο.
• «Το Ισλάμ εξ ορισμού και η σωστή ανάγνωση του Κορανίου αντιτίθενται σε κάθε μορφή βίας,» ισχυρίστηκε ελαφρώς εσφαλμένα ο Πάπας. Φαίνεται πως όλες οι προσπάθειες του Πάπα τείνουν να απαλλάξουν το Ισλάμ από τις ευθύνες του. Ακόμη, φαίνεται να το κάνει αυτό ακόμη περισσότερο και από τους πιο ευσυνείδητους Μουσουλμάνους – όπως ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, ο Αμερικανός συγγραφέας και γιατρός Ζούχντι Τζάσερ, ο πρώην υπουργός πληροφοριών του Κουβέιτ Sami Abdullatif Al-Nesf, η Γάλλο-αλγερινή συγγραφέας Razika Adnani, ο φιλόσοφος Youssef

Άγιος Ζαχαρίας, πατριάρχης Ιεροσολύμων

Ο άγιος Ζαχαρίας χρημάτισε αρχικά εφημέριος και σκευοφύλαξ της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, και κατόπιν διαδέχθηκε τον πατριάρχη Ησύχιο στον θρόνο των Ιεροσολύμων (690). Κατά την τρα­γική άλωση της Αγίας Πόλεως από τους Πέρσες, στις 20 Μαΐου 614, ο άγιος Ζαχαρίας ματαίως προσπάθησε να μεσολαβήσει για να απο­φευχθεί η λεηλασία. Προτιμώντας να πεθάνει παρά να εγκαταλείψει τον Τίμιο Σταυρό στα βέβηλα χέρια των ειδωλολατρών, εξορίσθηκε στην Περσία, και σε όλη τη διάρκεια της πεζοπορίας έσφιγγε στην αγκαλιά του το ένδοξο Τρόπαιο της Σωτηρίας μας.

Όταν έφθασαν στο Όρος των Ελαιών, ο άγιος στράφηκε προς την Αγία Πόλη και με δάκρυα στα μάτια είπε στους χριστιανούς αιχμαλώτους οι οποίοι επρόκειτο να στα­λούν εξορία: «Ευλογητός ο Θεός που επέτρεψε να έλθει σε μας τέτοια τιμωρία! Θυμηθείτε, παιδιά μου, την μακροθυμία του Κυρίου και τα Πάθη που υπέφερε για μας.

Λίγα ερωτήματα και μια διαπίστωση

1. Τί γίνεται με την Αμφίπολη; Φοβόμαστε ανασκαφές που μπορούν να αφυπνίσουν τον υγιή πατριωτισμό των Ελλήνων; Θυμάμαι ζούσε ακόμη ο πατέρας μου και βλέπαμε στην τηλεόραση τα θαυμαστά τιμαλφή της γης. Κάθε μέρα ήταν και μια έκπληξη μεγαλύτερη απ’ αυτήν της προηγούμενης. Η Αμφίπολη έφερε πάλι στα μάτια μας την συγκίνηση να ζούμε σαν Έλληνες. Μας ταρακούνησε η Αμφίπολη. Μεταρσίωσε τα καταρρακωμένα μας. Την φύτρα που τόσα συνεχόμενα χρόνια καίνε οι πατριδοκάπηλοι. Τα πατρώα εδάφη αντηχούν πάντοτε πατρογονικές φωνές και ακόμη και μια επιγραφή στα ελληνικά σε κτήση ξένου κατακτητή είναι αρκετή για να εμπεδωθεί η διαχρονικότητα  της ελληνικής γλώσσας και του ελληνισμού.   Αρχίσαμε να συσπειρωνόμαστε γύρω απ’ την ευλογημένη ελληνική γη που διαρκώς τίκτει θαυμαστά τεχνουργήματα από βαθύτερους περασμένους χρόνους. Η Αμφίπολη έγινε ο πόλος, το ενεργειακό πεδίο του οποίου η ύπαρξη διατρανώθηκε   από  μέσο ενημέρωσης σε μέσο ενημέρωσης και από στόμα σε στόμα. Η Αμφίπολη αναρρίπισε το ενδιαφέρον μας για την ιστορία μας. Όταν όλα σταμάτησαν ξαφνικά, πληγωθήκαμε όλοι. Και απαιτούμε να συνεχίσουν από εκεί που τερμάτισε η αριστερά την καινοφάνεια του αρχαίου. Η εθνομηδενιστική αριστερά πονάει από τα νέα τεκμήρια της αναμφίλεκτης ελληνικότητας της περιοχής.