Casus belli για όλα

Τετελεσμένα και όχι διάλογος είναι η επιδίωξη της Τουρκίας Η Άγκυρα δοκιμάζει τα έσχατα όρια αποφασιστικότητας της Αθήνας

του Σταύρου Χριστακόπουλου
Θα αρχίσει ή όχι ο «διάλογος» με την Τουρκία; Η φωνή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, θεωρεί πως η Ελλάδα έχει υπονομεύσει κάθε διαδικασία και μεσολάβηση μέσω της συμφωνίας με την Αίγυπτο για τη μερική οριοθέτηση των ΑΟΖ τους.
«Μην μας φέρνετε ελληνικούς όρους και προϋποθέσεις. Είμαστε έτοιμοι, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε διάλογο με αυτούς τους όρους» ανέφερε ο Τσαβούσογλου μπροστά στον εμβρόντητο υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Χάικο Μάας, διότι η Ελλάδα «παραβιάζει το διεθνές δίκαιο στην ανατολική Μεσόγειο». Συνεπώς, είπε με το βλέμμα στην Αθήνα, «αν κάνετε λάθος βήματα, θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί χωρίς να διστάσουμε. Και δεν θα είναι ατύχημα».

Σχολιασμοί και Aποκαλύψεις από τον Γ. Καραμπελιά στο Βεργίνα TV

«Δεν θα συμβιβαστούμε σε αυτά που είναι δικά μας»

  Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο    

Ακούς τον Ερντογάν την ημέρα που γίνεται η γερμανική προσπάθεια για διάλογο εκτόνωσης της κρίσης, που εκείνος προκάλεσε, να ανακοινώνει ανανέωση της παράνομης Navtex. Τον ακούς μετά, απειλητικότερο όσο ποτέ προηγουμένως, να προειδοποιεί ότι η Τουρκία δεν θα κάνει «καμία παραχώρηση» και θα κάνει οτιδήποτε είναι απαραίτητο για να εξασφαλίσει τα δικαιώματά της στη Μαύρη θάλασσα, τη Μεσόγειο και το Αιγαίο. «Δεν θα συμβιβαστούμε σε αυτά που είναι δικά μας…». Και «καλούμε τους συνομιλητές μας να μείνουν μακριά από λάθη που θα τους προκαλέσουν καταστροφή».
Ακούς και τον Τσαβούσογλου να σηκώνει ακόμα πιο ψηλά τις απειλές: «Αυτή τη φορά δεν θα πρόκειται για ατύχημα, θα αναλάβουμε δράση και θα κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο». Μετά, ακούς και τους δικούς μας αναλυτές και πολιτικούς. Εδώ και στην Αθήνα.

Ρεζί Ντεμπρέ: Ὁ σκοταδισμὸς τοῦ Διαφωτισμοῦ

• 
  

Μία συζήτηση-συνέντευξη  τοῦ Ρεζὶ Ντεμπρέ, Γάλλου δημοσιογράφου, φιλόσοφου καὶ ἀκαδημαϊκοῦ, συμπολεμιστῆ τοῦ Τσὲ Γκεβάρα στὴ Βολιβία τὸ 1968 καὶ συμβούλου τοῦ σοσιαλιστῆ Προέδρου Φρανσουὰ Μιτεράν, μὲ ἀφορμὴ τὴν κυκλοφορία τοῦ βιβλίου του “Ἡ φλόγα τοῦ ἱεροῦ” τὸ 2003, εἶναι ἰδιαίτερα ἐπίκαιρη σήμερα, ἐνόψει τῶν φωταδιστικῶν ἀγκυλώσεων ποὺ ἐκδηλώνονται στὴν Ἑλλάδα, μὲ πρότυπο τὴ Γαλλία, ὅπου ἔχουν ἤδη χρεωκοπήσει. .Ὁ Ντεμπρὲ ἐπισημαίνει τὴν ἀνακολουθία ὅσων κατηγοροῦν τὴ θρησκεία, ἀναπτύσσοντας τὴν ἄποψη ὅτι ὅπως καὶ οι θρησκευτικές, ἔτσι καὶ οἱ πολιτικὲς πεποιθήσεις βασίζονται σὲ μιὰ πίστη, σὲ ἀπόψεις καὶ ὑποθέσεις μὴ ἀποδεδειγμένες, οἱ ὁποῖες λογίζονται ὡς δεδομένες. 

Ἡ πίστη ὑποστατικὸ στοιχεῖο τῆς πολιτικῆς, ὅπως καὶ τῆς θρησκείας

Η διδασκαλία του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, η δραματικά επίκαιρη!...

Αξιώθηκα σήμερα να επισκεφτώ, με φίλους, εν Χριστώ αδελφούς, τον ιστορικό και μνημειώδη, πολυαγαπημένο ναό του αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Αντίκρυσα εκεί μια εικόνα του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (29 Αυγούστου), που με συγκλόνισε με το βλέμμα της και σκέφτηκα τι σπουδαία πολιτική και κοινωνική σημασία - εκτός από πνευματική - είχε και έχει η διδασκαλία του και πώς θα ένιωθαν οι σημερινοί ισχυροί της Ελλάδας και του κόσμου αν εκείνος εμφανιζόταν ξαφνικά μπροστά τους!
Με αφορμή αυτό, τώρα που με τη βοήθεια του Θεού, της Παναγίας και των αγίων μας, γύρισα σπίτι μου, ανεβάζω το παρόν.
Το αρχαίο κείμενο από εδώ. Νεοελληνική μετάφραση από εδώ.

Αρχαίο κείμενο (από το Ευαγγέλιο, το κείμενο της Καινής Διαθήκης)

Κατά Λουκάν κεφ. 3
 

Εικ. από εδώ

1 Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετραρχοῦντος τῆς Γαλιλαίας Ἡρῴδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετραρχοῦντος τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς τετραρχοῦντος,

2 ἐπ᾿ ἀρχιερέως Ἄννα καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ,

3 καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν,

4 ὡς γέγραπται ἐν βίβλῳ λόγων Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ·

5 πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν καὶ αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείας,

''Ψάχνοντας για 'εθνικούς προστάτες' βρήκαμε τη Γερμανία''; Η παράδοξη κυβερνητική εμμονή και η ιστορία

Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΙΑΖΙΑΣ, Επίτιμος Α/ΓΕΣ

Ενώ η κρίση με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο είναι σε εξέλιξη, η Χώρα μας και πάλι ψάχνει για διαμεσολαβητές, ψάχνει για εθνικούς προστάτες.

Πρωταγωνιστικό ρόλο αυτή την περίοδο, φαίνεται ότι παίζει η προεδρεύουσα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Γερμανία . 

Στον ρόλο αυτό της Γερμανίας, ως διαμεσολαβήτριας χώρας, θα πρέπει να δοθεί πολύ μεγάλη προσοχή από την ελληνική πλευρά, γιατί οι γερμανοτουρκικές σχέσεις έχουν πολύ μεγάλο ιστορικό βάθος, τα δε οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας στην Τουρκία είναι τεράστια. Αυτές οι σχέσεις  ξεκινούν από την ένωση των γερμανικών κρατιδίων και τη δημιουργία της Γερμανικής Αυτοκρατορίας υπό τον Μπίσμαρκ το 1871 .

Πόσο ισχυρό είναι σήμερα το Ισλαμικό Κράτος;

Ξεκίνησε από τις αραβικές χώρες, σχεδόν εξαρθρώθηκε σε Συρία και Ιράκ αλλά άρχισε να απλώνει τα πλοκάμια του σε Ασία και Αφρική. Ο αγώνας για την εξάλειψη του Ισλαμικού Κράτους δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.

Τον Οκτώβριο του 2019 εκτεταμένη επιχείριση των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας, ελάχιστα χιλιόμετρα μακριά από τα τουρκικά σύνορα, οδήγησε στον εντοπισμό και στον θάνατο του Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι, αρχηγού του αποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους (IS). Κάποιοι έκαναν λόγο για το τέλος της οργάνωσης, αλλά πολύ γρήγορα βρέθηκε αντικαταστάτης. Το όνομά του είναι Αμπου Ιμπραήμ Αλ Χασίμι Αλ Κουράισι. Οι Αμερικανοί τον έχουν επικηρύξει με δέκα εκατομμύρια δολάρια.

Ωριμάζει στην Τουρκία η σκέψη για στρατιωτική σύγκρουση με την Ελλάδα

Pagenews.gr 

  Ο Λάμπρος Καλαρρύτηςγράφει για την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο εξαιτίας των προκλητικών κινήσεων της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας με τον Ερντογάν να έχει συνεχώς απαιτήσεις, αν και τα πράγματα δεν πάνε ακριβώς όπως τα υπολόγιζε.

Όποιος στοιχειωδώς αντιλαμβάνεται τη φορά των εξελίξεων καταλαβαίνει ότι οι πιθανότητες να προβεί η Τουρκία σε μια στρατιωτική κίνηση κατά της Ελλάδας βαίνουν αυξανόμενες.
Ο λόγος είναι ότι απλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να (προσπαθήσει να) υλοποιήσει ο Ερντογάν τον σχεδιασμό του. Κανείς δεν μπορεί να του δώσει αυτά που ζητά και πάντως όχι η Ελλάδα. Αλλά ούτε οι άλλοι εμπλεκόμενοι, είτε παγκόσμιες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ είτε περιφερειακές όπως η Γαλλία είτε άλλες ενδιαφερόμενες τοπικές και μη, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, είναι διατεθειμένες να ικανοποιούν την ακόρεστη επιθυμία του Ερντογάν για εισβολές, κατακτήσεις, καταλήστευση ξένων πόρων και εντέλει  ανάδειξη της Τουρκίας σε παγκόσμια (όπως ονειρεύεται) δύναμη και ηγεμόνα ενός νέου χαλιφάτου.

Ο ανακόλουθος και ο ακόλουθος

Ο ανακόλουθος ως γνωστόν είναι αυτός που δεν είναι συνεπής στα λόγια του ή και στις πράξεις του, ενώ ακόλουθος αυτός που συνοδεύει κάποιον.
Γίναμε μάρτυρες τις τελευταίες ημέρες ενός γεγονότος το οποίο στεναχώρησε πολύ κόσμο όποια και αν είναι η αιτία του. Μέσα σε αυτούς συγκαταλέγομαι και εγώ. Πρόκειται για τον εθελούσιο αποσχηματισμό ενός « influencer» ιερέα με ιστορικό χιλιάδων κηρυγμάτων , ομιλιών , με πιστούς ακόλουθους, ενίοτε φανατικούς μπορώ να πω, τον πατήρ Ανδρέα Κονάνο.
Ένα ιερέα με πλούσια διαδικτυακή δράση στο YouTube, Facebook και χιλιάδες likes! Μια προσωπικότητα η οποία δεν περιοριζόταν στα λειτουργικά του καθήκοντα ως ιερέας μόνο, αλλά προσέγγιζε τον κόσμο με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο.

Θα σταματήσει ποτέ η Τουρκία να προκαλεί την Ελλάδα;

του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα
                                                                                      
Στο ερώτημα αυτό η απάντηση είναι ότι η Τουρκία του Ερντογάν δεν θα σταματήσει ποτέ να προκαλεί με τις επεκτατικές και επιθετικές της ενέργειες την Ελλάδα, υποχρεώνοντάς την να υποχωρεί σε όλα τα μέτωπα, προκειμένου ουσιαστικά να πετύχει τα σχέδιά της αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάννης. Απλά περί αυτού πρόκειται.
Οι λόγοι που εξηγούν μια τέτοια συλλογιστική είναι οι ακόλουθοι: Η μεγαλομανία του Ερντογάν να ανασυστήσει σε νέες βάσεις και κάτω από τις νέες συνθήκες την παλιά Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην οποία μπαίνει φραγμός μόνο η Ελλάδα με την συνθήκη αυτήν.

Η εικόνα με τα μαρτύρια του Αγίου Φανουρίου και η θαυματουργή εύρεσή της στη Ρόδο!

Άγιος Φανούριος ο Νεοφανής, ο Μεγαλομάρτυρας – Εορτάζει στις 27 Αυγούστου

Ο Άγιος Φανούριος είναι αναμφίβολα μια άγια, σημαντική νεανική μορφή, που ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο ανάμεσα στους άλλους Αγίους της χριστιανοσύνης.
Στο παρελθόν, όταν οι Αγαρηνοί εξουσίαζαν τη Ρόδο και απο­φάσισαν να ξαναχτίσουν τα τείχη της πόλης, που βάρβαρα κατέστρεψαν και κατεδάφισαν στον πόλεμο λίγα χρόνια πριν.
Άρχισαν λοιπόν να στέλλουν εργάτες έξω απ’ το νότιο μέρος του φρουρίου και να μαζεύουν πέτρες απ’ τα μισογκρεμισμένα σπί­τια των κατοίκων, για να ξαναφτιάξουν τα νέα και ισχυρά τείχη της πόλης τους. Ξαφ­νικά μέσα στα χαλάσματα βρήκαν μια ωραιό­τατη, αλλά μισοχαλασμένη στη μια πλευρά εκκλησία κι εκεί μέσα βρήκαν ένα σωρό ει­κόνες, που απ’ την πολυκαιρία δεν ξεχώρι­ζαν τις μορφές των Αγίων καθώς και τα γράμματα, που είχανε επάνω τους.
Μια μόνο καταπληκτική εικόνα ξεχώριζε απ’ όλες, που ο χρόνος δεν την άγγιξε και παρίστανε ένα νέο ντυμένο σαν στρατιώτης. Ο Μητροπολίτης της Ρόδου Νείλος έτρεξε αμέσως επί τόπου και διάβασε καθαρά το όνομα του Αγίου, που λεγόταν Φανούριος.

Η πανδημία και η αναζωπύρωση του Ψευδοριζοσπαστισμού

του Γιώργου Ρακκά
Στο κίνημα των Αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος, το Άρδην δεν βρισκόταν ούτε στην κάτω, ούτε στην πάνω πλατεία. Βρισκόταν στην γωνία. Η σημειολογία της θέσης του ήταν πολύ ξεκάθαρη: Ένα ‘ανάδελφο’ ιδεολογικό-πολιτικό ρεύμα, όπου την ώρα που οι πλείστες όσες αντιμνημονιακές συσσωματώσεις, πατριωτικές και εθνομηδενιστικές, μιλούσαν για την ‘αγωνιστική άνοιξη’ της ελληνικής κοινωνίας, εκείνο μιλούσε και αγωνιζόταν ενάντια στην παρακμή.
Πραγματικά, ήταν, σαν να έπαιρνε κανείς φόρα και να συγκρούεται με ένα τοίχο: Μπορεί η διάκριση της πάνω με την κάτω πλατεία να είχε να κάνει με το εθνικό ζήτημα (η ελληνική σημαία κατέληξε ποινικοποιημένη στην κάτω πλατεία, καθώς τον έλεγχο της σύντομα είχε περάσει στα χέρια της εθνομηδενιστικής αριστεράς και των αντιεξουσιαστών), ωστόσο αμφότεροι οι πόλοι της πλατείας Συντάγματος μοιράζονταν κάτι κοινό:

«Τί νόημα εἶχαν ὅλα αὐτά τελικά;»

Μανώλης Κοττάκης
 ΠΡΙΝ ΑΠΟ δώδεκα χρόνια –θαρρῶ– φιλοξένησα στήν ἐκπομπή «Ἄλλη Ὄψη» πού…

… εἶχα τότε στήν ΕΡΤ τήν Γραμματέα τοῦ ΚΚΕ Ἀλέκα Παπαρήγα. Ἀνέκαθεν διατηροῦσα καλές καί ἔντιμες σχέσεις μέ προσωπικότητες τῆς Ἀριστερᾶς παρά τίς σφοδρές ἰδεολογικές διαφωνίες μας γιά δύο λόγους: Γιατί πάντα πίστευα ὅτι, χωρίς νά ξεχνᾶμε ὁ καθένας αὐτά πού θέλει νά θυμᾶται γιά τόν ἑαυτό του καί τόν πολιτικό χῶρο πού ἀγαπᾶ, ἡ χώρα θά ἔπρεπε κάποια στιγμή νά φύγει μπροστά πρός τό μέλλον καί νά ἀφήσει πίσω της ὅ,τι τήν διαιρεῖ.

Κοινωνική Ενσυναίσθηση και Κοινωνική Αναισθησία ή πως δεν κάνεις εύκολα «αντιπολίτευση» με νεκρούς και οικονομικά ερείπια

Του Ηλία Παπαναστασίου




Έπρεπε να έλθει η πανδημία του Κορονοϊού για να καταλάβουμε το μέγεθος της ανθρώπινης τραγωδίας που λέγεται Μαζικός Θάνατος.

Έπρεπε να αφήσουν τα εγκόσμια εκατοντάδες συνάνθρωποι μας για να καταλάβουμε την έννοια της τραγωδίας όχι μόνο σε ατομικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο.

Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να κυκλοφορούμε με μάσκες για να συνειδητοποιήσουμε την γειτνίαση του Θανάτου σε κάθε μας βήμα και σε κάθε μας κίνηση. Να νιώθουμε την σκοτεινή εικόνα του φρικτού κουκουλοφόρου που λέγεται θάνατος, όπως περίπου νιώθουμε την ανάσα του διπλανού μας στο λεωφορείο ή τον κινηματογράφο.

Ὁ ἀρχηγός τῶν Ἀθέων

Μανώλης Κοττάκης
 ΟΤΑΝ ὁρκίστηκε ἡ πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καί ἡ πρώτη κοινοβουλευτική ὁμάδα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ…

… τό θέαμα ἦταν ἀπογοητευτικό γιά τά δεδομένα ἑνός Ἔθνους στό ὁποῖο κρατοῦσα θρησκεία εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία. Ἐάν ἀνακαλέσει κανείς τό βίντεο ἀπό τήν ὁρκωμοσία τῶν μελῶν τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου ἐνώπιον τοῦ Καρόλου Παπούλια στό Προεδρικό Μέγαρο τόν Ἰανουάριο τοῦ 2015, θά παρατηρήσει κάτι τύπους μέ ἀνοικτά πουκάμισα, χωρίς γραβάτα καί κάποια «ταγάρια» νά δίδουν ὑπερηφάνως πολιτικό ὅρκο μέ τό δεξί χέρι στήν καρδιά, ἀλά Μαδοῦρο, ἀρνούμενοι τόν θρησκευτικό. Τά μόνα μέλη τῆς τότε κυβερνήσεως πού ἔθεσαν τήν παλάμη τους ἐπί τοῦ Εὐαγγελίου ἦταν οἱ Ὑπουργοί τοῦ Πάνου Καμμένου.

Από τις μωρομάνες, στις λιτανείες και στα μπιτσόμπαρα

Κωνσταντίνος Χαροκόπος

Οι πολίτες που με απόλυτη σιγουριά είχαν ψηφίσει “Όχι” στο δημοψήφισμα για τις «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» και για την «Preliminary Debt sustainability analysis», είναι εδώ. Το ετερόκλητο συνονθύλευμα αυτού του ιδεολογικού και ιδεοληπτικού χάους, της αμορφωσιάς, της διαρκούς  αντίδρασης και του τομαρισμού, είναι εδώ. 
Το κόμμα του Σύριζα, αγκαλιάζει όλες τις εκδηλώσεις αμφισβήτησης και τις εκφράσεις ανησυχίας, στην προσπάθεια του να πλήξει την κυβέρνηση και να συντηρήσει ένα πολωτικό κλίμα. 

Πως η γεωγραφία της ισχύος θα μεταλλάξει την ΑΟΖ

Του Κώστα Γρίβα
Δυναμικό και όχι στατικό μέγεθος, σε αντίθεση με ό,τι γενικώς πιστεύεται, είναι το Δίκαιο της Θάλασσας: εξελίσσεται και αλλάζει αλληλεπιδρώντας με διάφορους παράγοντες. Ένας εξ αυτών είναι η διεθνής γεωγραφία της ισχύος. Η αλληλεπίδραση αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη όσον αφορά στη διαμόρφωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων κάθε χώρας στις θαλάσσιες εκτάσεις γύρω από αυτήν. Αυτά ισχύουν και για το Αιγαίο και για την Ανατολική Μεσόγειο.
Συγκεκριμένα, το αρχικό όριο των χωρικών υδάτων στα τρία ναυτικά μίλια διαμορφώθηκε εν πολλοίς από το μέγιστο βεληνεκές του χερσαίου πυροβολικού εκείνη την εποχή (cannon shot rule). Άρα, η δυνατότητα προβολής ισχύος από τη στεριά στη θάλασσα υπήρξε ιστορικό θεμέλιο για τον προσδιορισμό του ορίου των χωρικών υδάτων. Η σχέση αυτή δεν έχει πάψει να υφίσταται. Εντελώς απλουστευτικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα χωρικά ύδατα ήταν, σε γενικές γραμμές, ο θαλάσσιος χώρος όπου στην περίπτωση μονομαχίας της χερσαίας με τη ναυτική ισχύ, η πρώτη θα έβγαινε κατά κανόνα νικήτρια.

Η αποτοξινωτική και για κάποιους θεραπευτική σούπα του Ιπποκράτη

Όλοι έχουν ακούσει το περίφημο ρητό που αποδίδεται στον Ιπποκράτη «φάρμακο ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει φάρμακό σας», αλλά πόσοι γνωρίζουν την αποτοξινωτική και θεραπευτική, όπως πιστεύεται, σούπα του;
Η Ιπποκρατική συλλογή (Corpus Hippocraticum) είναι η πρώτη γραπτή απόδειξη της σημασίας που έδιναν οι Ιπποκρατικοί ιατροί στη θεραπευτική ικανότητα της διατροφής και του τρόπου ζωής εν γένει. Για περισσότερα από 2,500 χρόνια, αυτές οι απόψεις επηρέασαν την άσκηση της ιατρικής και διαχρονικά οι γιατροί χρησιμοποίησαν τον παραπάνω ορισμό, όπως και άλλους, για να διδάξουν και να εμπνεύσουν ο ένας τον άλλο. Σήμερα, η μοντέρνα ιατρική αναγνωρίζει την εξαιρετική σημασία που έδινε ο Ιπποκράτης στη δίαιτα του κάθε ανθρώπου.

Το ΣΤΑΡ, οι «μεμονωμένες περιπτώσεις» και … ο καραγκιόζης!

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης από το International Hellenic Association
Ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΤΑΡ είναι ο μοναδικός ελληνικός σταθμός εθνικής εμβέλειας ο οποίος συνεχίζει ασταμάτητα, εδώ και χρόνια, να μεταδίδει μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι την τουρκική γλώσσα και την τουρκική προπαγάνδα «ήπιας ισχύος» με την μορφή τηλεοπτικής σειράς, έναντι άγνωστου ύψους «κερδών».
Τα κέρδη του τηλεοπτικού σταθμού ΣΤΑΡ από την συνεχή μετάδοση τουρκικής προπαγάνδας μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι είναι βέβαια άγνωστα, αλλά οι πληθωρικές «εισπράξεις» μπορούν εύκολα να υπολογιστούν:
Εξασφάλιση 1.000 περίπου (ναι, χιλίων) επεισοδίων τουρκικής προπαγάνδας σε «ανταγωνιστικές τιμές» που προσφέρουν με επιδοτήσεις οι τούρκοι ισλαμιστές, σε συνδυασμό με έως σαράντα τρία διαφημιστικά

Η Μονή της Χώρας των Ζώντων και η μυστική σημασία της, του Μάνου Στεφανίδη

Στον Ναύαρχο Αλέξανδρο Διακόπουλο

Έχουν περάσει ήδη τριάντα χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου μου “Μία ιστορία της ζωγραφικής. Από το Βυζάντιο στην Αναγέννηση και από τους ιμπρεσιονιστές στον Πικάσο” εκδόσεις Καστανιώτη,1990. Σε επιμέλεια του συγγραφέα Γιώργου Ξενάριου!

Ένα από τα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου λοιπόν ονομάζεται “Η ζωγραφική της πέτρας” και αναφέρεται διεξοδικά στη βυζαντινή ψηφιδογραφία, το απόγειο κατά τη γνώμη μου ολόκληρης της μεσαιωνικής τέχνης. Ιδιαίτερα κατά την παλαιολόγειο εποχή η έκφραση αυτή απελευθερώνεται πλήρως καταργώντας σχηματοποιήσεις αιώνων και εγκαινιάζοντας μία νέα σχέση με τα πράγματα και την αλήθεια τους. Δεν διστάζει τώρα να κινήσει μεγάλες μάζες ανθρώπων σε επικές συνθέσεις, να αποδώσει στις μορφές παθητικές χειρονομίες, το δράμα του υπάρχειν, και στις πτυχώσεις των ενδυμάτων φυσικούς κυματισμούς. Η χρήση πολύ μικρών ψηφίδων – μεγέθους φακής! – δημιουργεί αποτελέσματα σχεδόν ιμπρεσιονιστικά, ιλουζιονιστικά, με τον αέρα να κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσα στα πρόσωπα και τον ελάχιστα πλέον, σχηματοποιημένο χώρο.

Η τουρκική πέμπτη φάλαγγα μέσα στήν Ελλάδα

από το tetradisokairos.wordpress.com

Όποιος πιστεύει ότι η δύναμη της Τουρκίας έγκειται στή στρατιωτική υπεροπλία της κάνει ενα μεγάλο λάθος. Τα μεγάλα όπλα της Τουρκίας είναι οι κυρίαρχες ελληνικές πολιτικές δυνάμεις και η ελληνική Παιδεία.

Οι κυρίαρχες ελληνικές πολιτικές δυνάμεις από το 1974 και μετά, με εξαίρεση τη διακυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1981-1989, είχαν και έχουν απέναντι στήν Τουρκία μια πολιτική που χαρακτηρίζεται από φοβική (Σημίτης, Τσίπρας) έως πολιτική κατευνασμού (Κ Καραμανλής Α’, Κων. Μητσοτάκης) με εξάρσεις απόπειρας προσέγγισης (Γ Παπανδρέου,  Κ Καραμανλής Β’).Όλες αυτές οι προσεγγίσεις αγνοούν και αγνοούσαν τον πιο σοβαρό παράγοντα: Ποιά είναι η Τουρκία. Επειδή στίς σχέσεις δεν έχει τόση σημασία τι θέλεις εσύ από τον απέναντι όση να ξέρεις ποιός είναι ο απέναντι από τον οποίο προσδοκάς.

Τρώει και τα καρότα κρατάει και το μαστίγιο…

Λάζαρος Μαύρος

ΕΙΝΑΙ βεβαίως θετικό και ενθαρρυντικό το ότι, έστω και αργοπορημένα, επιχειρείται η εγκατάλειψη την πολιτικής του Κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία – Κατακτητή.

Αναγκαία υπενθύμιση:
Η πολιτική του Κατευνασμού είχε λάβει τ’ όνομα και τον ορισμό της από το Σύμφωνο του Μονάχου 1938 που προσέφεραν οι ηγέτες Τσάμπερλεν της Αγγλίας και Νταλαντιέ της Γαλλίας στον Αδόλφο Χίτλερ της ναζιστικής Γερμανίας. Πολλαπλασιάζοντας, έτσι, την επεκτατική του βουλιμία. Και θηριώνοντας την αλαζονική του αυτοπεποίθηση, τόσο ώστε: Αφού κατασπάραξε την Τσεχοσλοβακία, με πρόσχημα την προστασία της εκεί μειονότητας των Σουδητο-γερμανών, το επόμενο έτος το χιτλερικό Βερολίνο να εκτοξεύσει τον αστραπιαίο του πόλεμο «Blitzkrieg» εναντίον και της γειτονικής Πολωνίας, για την πολεμική κατάκτηση του «ζωτικού χώρου – Lebensraum», προκαλώντας την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σιχαίνονται τα ίδια τους τα μούτρα!!!

του Κώστα Γιαννιώτη
Επειδή το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την περίφημη… «πανδημία» ακούγεται κατά κόρον ότι… η «πανδημία» έχει διχάσει την κοινωνία, επιτρέψτε μου να σας παραθέσω το περιστατικό που μου αφηγήθηκε σήμερα μια εργαζόμενη!
Το περιστατικό συνέβη σε μπαρ μεγάλου πολυκαταστήματος, στο οποίο η ταμίας, μετά από 7 (επτά) ώρες εξαντλητικής δουλειάς και ημιλιπόθυμη από τη χρήση μάσκας και την κούραση, έβγαλε τη μάσκα για να πάρει λίγο καθαρό αέρα.
Πάνω στην ώρα εμφανίστηκε… ευπρεπής κύριος (μεσ-υπερήλιξ) με επιμελημένο μουσάκι και μειλίχιο –πλην αυστηρό- ύφος, πλησίασε και είπε στην ταμία, με στόμφο εισαγγελέως…

Η ανθρώπινη αχαριστία και πως πρέπει να την αντιμετωπίζουμε…

«Το Βρέφος Χριστός είχε έναν κήπο. Και πολλά ρόδα καλλιεργούσε σε αυτόν…
Όταν όμως τα ρόδα άνθισαν Αυτός προσκάλεσε τα παιδιά των Εβραίων, Αλλά αυτά ξερίζωσαν τα άνθη, Και ερημώθηκε ολόκληρος ο κήπος… Τα παιδιά τότε από τα αγκάθια Έπλεξαν γι’ Αυτόν ακάνθινο στεφάνι» (παλιό ρωσικό παιδικό τραγούδι).
Τέτοια είναι η οδός που προσφέρεται σε όλους μας, για να μείνουμε έπειτα αιώνια μαζί Του: Να μην περιμένουμε ευγνωμοσύνη από κανέναν για όλα όσα κάναμε γι’ αυτούς· να τους ευεργετούμε όλους, αν είναι δυνατό να συμπάσχουμε με αυτούς, γιατί δεν γνωρίζουν ακόμη την Αλήθεια της Αιώνιας Αγάπης του Ουρανίου Πατρός.
Όταν κάποιος από τους κοντινούς μας υπομένει οποιαδήποτε συμφορά ή καταστροφή ή ηθική πτώση, τότε συμπάσχουμε έντονα. Με τον ίδιο όμως τρόπο πρέπει να συμπάσχουμε και όταν η συμφορά βρει τον γείτονα ή ακόμη και τον μακρινό άνθρωπο.

Τα διλήμματα της Μόσχας στην κρίση της Λευκορωσίας

Του Κώστα Ράπτη από το capital.gr
Παρότι φαινομενικώς αδιάφορη, η Λευκορωσία των μόλις 10 εκατομμυρίων κατοίκων αποτελεί μία χώρα κρίσιμη για τη διαμόρφωση των διεθνών ισορροπιών.
H γεωγραφική της θέση την καθιστά αναντικατάστατη για την υλοποίηση του χερσαίου σκέλους των κινεζικών “νέων δρόμων του μεταξιού”: ενδεχόμενος έλεγχος της Λευκορωσίας από τους ανταγωνιστές των ευρώ-ασιατικών δυνάμεων ακυρώνει τη δυνατότητα επικοινωνίας τους με την ευρωπαϊκή αγορά.
Επιπλέον, η Λευκορωσία λειτουργεί μέχρι σήμερα ως buffer zone ανάμεσα στη Ρωσία και το προς ανατολάς διευρυμένο ΝΑΤΟ. Τυχόν ανατροπή αυτή της κατάστασης συνιστά για τη Μόσχα πραγματικό εφιάλτη από την άποψη της ασφάλειας.

Αν κάποιοι παραπεμφθούν στο ειδικό δικαστήριο με το ερώτημα της εσχάτης προδοσίας, οι πιέσεις θα σταματήσουν

Pagenews.gr 

  Ο Λάμπρος Καλαρρύτης  σχολιάζει την εμμονή των εταίρων να κάνει διάλογο η Ελλάδα με την Τουρκία, την ώρα που η γειτονική χώρα τεντώνει το «σχοινί» με την προκλητική της στάση στην Ανατολική Μεσόγειο και τονίζει πως κάποιοι φέρουν ευθύνες για υπονόμευση των εθνικών συμφερόντων.

Τα πράγματα δεν είναι απλά δύσκολα. Είναι επικίνδυνα. Όχι λόγω της τουρκικής επιθετικότητας. Αυτή είναι δεδομένη και πάντα επικίνδυνη, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε στρατιωτική σύγκρουση, «μικρή» ή μεγάλη, αυτό κανείς δεν μπορεί να το προεξοφλήσει. Η τουρκική επιθετικότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί με μία σειρά κλιμακούμενων μέτρων, κατ΄ αρχήν αποτροπής και στη συνέχεια αν χρειαστεί, ως ύστατη  αντίδραση, στρατιωτικής απάντησης. Δεν είναι ευχάριστο, ούτε εύκολο, αλλά μπορεί να καταστεί αναγκαίο και αποτελεσματικό.

Η Θύρα της ησυχίας

από

Κατερίνα Αθηνιώτη-Παπαδάκη

 

Ἄς δοκιμάσουμε να ἐρευνήσουμε τήν ἡσυχία ὄχι ὡς ἀπουσία καί μόνωση ἀλλά ὡς παρουσία καί μέθεξη.

Τό θάμβος καί ἡ ἔκσταση τῆς σιωπῆς μᾶς εἶναι ὥς ἕνα σημεῖο γνώριμες ἐμπειρίες ἁρπαγῆς ἀπό τήν ἱλαρή γλυκύτητα τοῦ ἡλιοβασιλέματος, ἀπό τήν  ἀπέραντη ἀνοιχτοσύνη τῶν ὁριζόντων, τό μυρίπνοο  ἀγνάντεμα τῆς κορυφῆς, τή βαθύστοργη ἀγκαλιά τῆς συντροφικότητας, τήν παραδείσια μακαριότητα τοῦ νεογέννητου, ἀπό κάθε τελικά ἐμπειρία πού μᾶς ἐκθέτει στό κάλλος καί στό μυστήριο, ἀκόμη καί στό μυστήριο τοῦ θανάτου ὅπου τό σῶμα ὡς σκήνωμα κρατᾶ ἀκόμα κοντά μας τήν μορφή τοῦ ἀγαπημένου.

Αὐτό πού μᾶς συμβαίνει ὅταν ἡσυχάζουμε, σέ πρῶτο ἐπίπεδο κατανόησης εἶναι ἡ παρουσία τοῦ βαθύτερου ἑαυτοῦ μας. Ἀρχίζουμε να ἀναγνωρίζουμε δηλαδή τί ἐπιθυμεῖ ἡ καρδιά μας, γιατί πονᾶ, ποιές εἶναι οἱ ἀνάγκες, ποιά τά πάθη της. Καί καθώς βαθαίνει ὁ ἡσυχασμός διαισθανόμαστε τό νόημα τῆς παρουσίας, τό αἴνιγμα τῆς ὕπαρξης, τήν ἀποστολή, τόν προορισμό της. Καί μάλιστα, ὅλα αὐτά δίχως ταραχή καί ἀγωνία ἀλλά μέσα ἀπό μία ἱερή κατάφαση πρός τό μυστήριο τῆς ζωῆς.

Η άγνωστη ιστορία του «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν»

Τo ημερολόγιο δείχνει 10 ∆εκεµβρίου 1893. Στο επιβλητικό νεοκλασικό µέγαρο της Παλαιάς Βουλής επί της οδού Σταδίου, που λειτουργεί ως έδρα της εθνικής αντιπροσωπείας, ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης ετοιµάζεται να ανέβει στο βήµα. Μόλις ακούει το όνοµά του από τον προεδρεύοντα, σηκώνεται όρθιος, στρώνει το σκουρόχρωµο σακάκι, ανεβαίνει αργά τα τέσσερα ξύλινα σκαλοπάτια που οδηγούν στο βάθρο και αρχίζει να περιγράφει την εικόνα που επικρατεί στα πολύπαθα δηµόσια ταµεία.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ενηµερώνει την Εθνοσυνέλευση ότι το κράτος διάγει τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας του, καθώς αδυνατεί πλέον να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. ∆εν µπορεί να αποπληρώσει τα δάνεια που έχει πάρει από το εξωτερικό, δεν έχει χρήµατα να καταβάλει τους µισθούς των δηµοσίων υπαλλήλων και έχει κηρύξει στάση πληρωµών σε όλους τους προµηθευτές.

Χριστιανόφοβος ναι, ισλαμόφοβος όχι

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 

«Το να σταματήσεις να απαιτείς από τον μουσουλμάνο να αντιμετωπίζει κριτικά το Ισλάμ, όπως αντιμετωπίζει κριτικά τη δική του θρησκεία ο Εβραίος ή ο προτεστάντης, αυτό είναι ο πραγματικός ρατσισμός». Αυτό λέει σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Le Point» ο Ρισάρ Μαλκά, ο δικηγόρος που θα εκπροσωπήσει το Charlie Hebdo στη δίκη που θα αρχίσει στο Παρίσι στις 2 Σεπτεμβρίου. Ο Μαλκά υπερασπίζεται το περιοδικό από το 1992 και έχει να αντιμετωπίσει κατηγόρους όπως η οικογένεια Λεπέν, η Καρολίνα του Μονακό και η Ενωση για τη Νομική Προστασία των Μουσουλμάνων. 

Γ. Καραμπελιάς: Έχουμε διπλωματική ομπρέλα-Γελοιότης η ελληνοτουρκική φιλία (ηχητικό)

Το θέμα αφορά στη στάση της Ελλάδος, κατά την κρίση που προκάλεσε η Τουρκία, όταν ο Ερντογάν έστειλε το ερευνητικό σκάφος Ορούτς Ρέις (Oruc Reis) στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Ο Γιώργος Καραμπελιάς σε συνέντευξή του στον Μάριο Πούλλαδο. Από την Πρώτη Εκπομπή στο Ράδιο Πρώτο της Κύπρου, στις 13-8-2020.
Η εκπομπή μεταδίδεται από Δευτέρα έως Παρασκευή πρωί από 06.00 έως 09.00.

Ο άγιος Σταμάτιος: Ένας ένδοξος νεομάρτυς του Χριστού από το Πήλιο

Αριστείδης Θεοδωρόπουλος, Εκπαιδευτικός

Μέσα στο πολυπληθές νέφος των νεομαρτύρων, οι οποίοι θυσίασαν την ίδια τους τη ζωή για τη χριστιανική πίστη κατά τη διάρκεια της σκοτεινής περιόδου της Τουρκοκρατίας και διδάσκουν τους σημερινούς νεοέλληνες με το αγωνιστικό τους φρόνημα και τη θαρραλέα ομολογία τους στον Ιησού Χριστό, συγκαταλέγεται και ο άγιος ένδοξος νεομάρτυς Σταμάτιος από το χωριό Άγιος Γεώργιος Νηλείας του Πηλίου, ο οποίος μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 15 Αυγούστου του 1680. Πληροφορίες για τον βίο και το μαρτύριο του αγίου μας παρέχουν ο Ιωάννης Καρυοφύλλης, ο οποίος συνέγραψε σύντομο μαρτύριο του ενδόξου νεομάρτυρος, το Νέο Μαρτυρολόγιο, το οποίο όμως αναφέρει λανθασμένα την ημερομηνία του μαρτυρίου του και ο Αγιορείτης μοναχός Ιάκωβος Κωφός ο Νεοσκητιώτης, ο οποίος μαζί με το μαρτύριο εποίησε και ασματική ακολουθία προς τιμήν του.

Ο άγιος Σταμάτιος γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Γεώργιος Νηλείας, το οποίο βρίσκεται κτισμένο σε υψόμετρο 620μ. στη βορειοδυτική πλευρά του Πηλίου. Ο ακριβής χρόνος γέννησής του δεν μας διεσώθηκε, αλλά σύμφωνα με την τοπική παράδοση υπήρξε απόγονος της μεγάλης οικογένειας των Σταματόπουλων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι οι κάτοικοι του χωριού Άγιος Γεώργιος Νηλείας επιδεικνύουν μέχρι σήμερα ερείπια παλαιού σπιτιού, το οποίο θεωρείται ως το πατρικό σπίτι του αγίου, αλλά και παλαιά βρύση, η οποία φέρει την ονομασία «του Σταματόπουλου ή του Αγίου Σταματίου η βρύση».

Αριστερή αφασία

Τι δείχνει η στάση απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό

του Γιώργου Παπαϊωάννου
Τότε που ακόμα έβγαζε τα προς το ζην μόνο ως φιλόσοφος, ο Κ. Δουζίνας συνήθιζε να γράφει συχνά για την «αριστερή μελαγχολία». Σήμερα -όχι ότι δεν υπήρχε και τότε- ζούμε στον απώτατο βαθμό την «αριστερή αφασία». Δυστυχώς, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ο ορισμός της έννοιας «Αριστερά» τείνει να διαμορφωθεί περίπου ως εξής: «Αριστερά είναι εκείνη η ιδεολογία ή παράταξη που διακατέχεται από ορισμένες γενικές και αφηρημένες ιδέες, εντελώς ανεξάρτητες από την πραγματικότητα, αδιαφορώντας για την ιστορικότητά τους και αφαιρώντας πάντα την καθοριστική πλευρά των πραγμάτων». Αυτό βέβαια ισχύει στις πιο «αγνές» εκδοχές.

Πώς βγήκε η φράση «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει»

Ανάμεσα στα παλικάρια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, υπήρχε ένας που ξεχώριζε και ήταν το καμάρι του. Το όνομά του ήταν Γιάννης Θυμιούλας.
Καταγόταν από την Τρίπολη και είχε καταπληκτικές σωματικές διαστάσεις. Δίμετρος, εύσωμος και δυνατός, μπορούσε να σηκώσει με το ένα του χέρι ολόκληρο άλογο!
Ο Θυμιούλας έτρωγε στην καθισιά του ολόκληρο αρνί, αλλά και πάλι σηκωνόταν πεινασμένος. Πέρα από το φαγητό είχε αδυναμία και στο πιοτό.
Παρ’ όλα αυτά ήταν εξαιρετικά ευκίνητος, δεν υπολόγιζε τον κίνδυνο κι όταν έβγαινε στο πεδίο της μάχης, ο εχθρός τον έβλεπε και τρεπόταν σε φυγή. Πολλοί καπεταναίοι, όταν ήθελαν να κάνουν κάποια τολμηρή επιχείρηση ζητούσαν από τον Κολοκοτρώνη να τους τον δανείσει.

Άντε και πίστεψα – Τώρα τι κάνουμε;

Αγαπητέ «Νεκρέ για τον κόσμο»…

Βλέπω πως το blog σου είναι μια συνεχής πρόσκληση εφ’ όλης της ύλης, για να εκτιμήσω την Ορθοδοξία. Για να εκτιμήσουμε την «ορθόδοξη πνευματική κληρονομιά», όπως την αποκαλείς, όλοι οι άνθρωποι που μέχρι τώρα δεν έχουμε καμία σχέση με τη θρησκεία.

Κάνεις μια επίθεση ενδιαφέροντος σε όλα τα μέτωπα: σε ροκάδες, κομπιουτεράδες, άθεους, ποδοσφαιρόφιλους, οικολόγους, κουλτουριάρηδες, πολιτικοποιημένους, επιστήμονες, μετανάστες (μαύρους, κίτρινους), αναρχικούς, emo, φρικιά κ.λ.π. κ.λ.π.! Για όλους κάτι έχει να πει η Ορθοδοξία, παντού κρύβονται άγιοι, παντού φτάνει η αγάπη του Χριστού, του Θεού σου, δηλ., όπως πάλι γράφεις, «του Θεού μας».

Εντάξει λοιπόν! Μ’ έπεισες! Δηλαδή, δε μ’ έπεισες να γίνω ορθόδοξος, αλλά μ’ έπεισες να παραστήσω πως πείθομαι, για να δω ποιο θα ’ναι το επόμενο βήμα. Με πιάνεις;

Οι τελευταίες στιγμές της Παναγίας

Του Ιωάννου Γεωμέτρου -10ος αιώνας

Η Μητέρα του Θεού λοιπόν έδειξεν εις τούς Αποστόλους, όπου ήδη το εγνώριζαν, το σύμβολον της αναχώρησεώς της, τον φοίνικα, τους μετέδωσε επίσης ευλο­γία και ανάλογη παρηγορία και αφού τους ομίλησε περί της εξόδου της και τους προθυμοποίησε διά το κήρυγμα, τους εξέθεσε δι’ ολίγων ολόκληρη την οικονομία της αποστολής τους.
Έπειτα ασπάσθηκε τον Πέτρο και τους άλλους Αποστόλους, “χαίρετε”, λέγουσα, “τέκνα και φίλοι και μαθηταί του Υιού και Θεού μου και θεω­ρείτε εαυτούς μακάριους, όπου ηξιώθητε τοιούτου διδασκάλου και Δεσπότου και διακονίας τοιούτων μυστηρίων και της κοινωνίας των διωγμών και παθημάτων Του, διά να γίνετε κοινωνοί της δόξης και Βασιλείας Του”.
Αφού τους ανήγγειλε περί των τελευταίων γεγονότων, τους εζήτησε να ψάλ­λουν τους επιταφίους ύμνους, ενώ Εκείνη άρχισε τις προς τον Θεόν ευχαριστίες της.
Η προσευχή της Θεοτόκου

Τα κρίσιμα λάθη της τουρκικής ηγεσίας και η… κρίσιμη “βοήθεια” από την ελληνική πλευρά

Δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξει κανείς ότι τις τελευταίες ημέρες συντελέστηκε μια μεγάλη ανατροπή στην ελληνική πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Η ελληνική κυβέρνηση που έδειξε για μια φορά ακόμα μετά τον Έβρο σωστά αντανακλαστικά, αντελήφθη με τη βοήθεια της στρατιωτικής ηγεσίας την πραγματική αξία του στρατιωτικού εργαλείου και το αξιοποίησε με τον σωστό τρόπο, επιδιώκοντας να παραχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Γράφει ο Ζαχαρίας Β. Μίχας* (Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA)

Αυτό έγινε, θέτοντας γερό θεμέλιο στο να ανατραπεί σταδιακά στην τουρκική σκέψη η επιρροή του δυσμενούς για την Ελλάδα προηγούμενου των Ιμίων, με την ελπίδα να ξεκινήσει μια διαδικασία σταδιακής αλλαγής του γενικού πλαισίου εκδήλωσης του τουρκικού αναθεωρητισμού. Εάν τα φοβικά σύνδρομα δεκαετιών αντιμετωπιστούν, τότε οι επιπτώσεις στις ηγεμονικές φιλοδοξίες της Τουρκίας θα μπορούσαν να αποδειχθούν καθοριστικές…
Η Τουρκία εισήλθε στην κατάσταση κλιμάκωσης έχοντας ορισμένες θεμελιώδεις παραδοχές. Χωρίς υπερβολή και βοηθούμενοι από σχετικά δημοσιεύματα στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, στις αναλύσεις πρέπει να αντιμετώπιζαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως μια -σε γενικές γραμμές- συνέχεια της περίπτωσης του Κώστα Σημίτη, δίνοντας μεγάλο ποσοστό στην πιθανότητα επαλήθευσης της εκτίμησης.

Παραλογισμός, το ανώτατο στάδιο του δικαιωματισμού

Χαρακτηριστική αφίσα ακραίων παράλογων δικαιωματιστών

του Γιώργου Ρακκά
Η αμφισβήτηση των “ειδικών” εν όψει του δεύτερου πανδημικου κύματος, γίνεται όχι για να ελεγχθούν, αλλά για να υποκατασταθεί η εξουσία τους από εκείνη των δημαγωγών
Χαρακτηριστική η έλλειψη εναλλακτικής πρότασης που χαρακτηρίζει την κριτική που εκφράζουν οι τελευταίοι, και των αντιφατικών απαντήσεων που προτάσσουν έναντι των επίσημων σχεδιασμών: Ενάντια στο λοκντάουν μεν, αλλά και ενάντια στην χρήση ατομικών μέτρων προστασίας (π.χ. μάσκες ή γάντια), παρόλο που τα δεύτερα χρησιμοποιούνται για την αποφυγή των… λοκντάουν. Το “μοντέλο της Σουηδίας”, ως πρότυπο (μη) διαχείρισης της απειλής στην δημόσια υγεία, την ίδια στιγμή που στην ιατρική έρευνα δεν είναι σίγουροι ακόμα εάν η ανοσία, ιδίως στους ασυμπτωματικούς, είναι μόνιμη ή προσωρινή. 

Γυναικοκτονίες, μια ακόμα "επιτυχία" του νεοοθωμανισμού

Μουτζουρίδης Αλέξανδρος

από το slpress.gr

Για σιωπηρή συνενοχή σε ένα χρόνιο έγκλημα κατηγορούν την κυβέρνηση Ερντογάν οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συλλογικότητες στην Τουρκία, καθώς τα εγκλήματα και οι δολοφονίες κατά των γυναικών αυξάνονται συνεχώς. Μόνο το 2019 δολοφονήθηκαν 474 γυναίκες λόγω του φύλου τους, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της οργάνωσης “Στοπ στις γυναικοκτονίες” (KCDP). Ο αριθμός είναι μάλιστα τετραπλάσιος σε σχέση με το 2011. Μόλις το δίμηνο Ιούνιος-Ιούλιος σκοτώθηκαν άλλες 63 γυναίκες, συνήθως από τους άνδρες συντρόφους ή συγγενείς τους.

Το προηγούμενο διάστημα συνεχίστηκαν οι διαδηλώσεις, με αφορμή τη βίαιη δολοφονία της 27χρονης φοιτήτριας Πινάρ Γκιουλτεκίν, την οποία ο φίλος της στραγγάλισε και στη συνέχεια έκαψε το πτώμα της σε ένα βαρέλι. Συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν, εκτός από την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη, όπου σημειώθηκαν και συμπλοκές με την αστυνομία, σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας, όπως τα Άδανα και η Αττάλεια.

Η προδιαγεγραμμένη αναζωπύρωση της πανδημίας

του Δημήτρη Γκάζη
Ο αριθμός των επίσημα καταγεγραμμένων κρουσμάτων απ’ την αρχή της πανδημίας του Covid-19 έχει εδώ και μερικές μέρες ξεπεράσει σε παγκόσμιο επίπεδο τα 20 εκατομμύρια με τους νεκρούς λόγω κορωνοϊού να πλησιάζουν τις 750 χιλιάδες. Επί της ουσίας η πανδημία δεν σταμάτησε ποτέ να εξαπλώνεται, ενώ απ’ τις αρχές του Ιουλίου η ημερήσια αύξηση των κρουσμάτων είναι σταθερά πάνω απ’ τις 200 χιλιάδες, με τα επίκεντρα της πανδημίας να είναι οι τρεις μεγάλες χώρες της αμερικανικής ηπείρου (ΗΠΑ, Βραζιλία, Μεξικό), και τις Ρωσία και Ινδία να ακολουθούν.

Ενόψει δεύτερου κύματος σε Ευρώπη και Ελλάδα