Το ασταθές υπομόχλιο της ελληνικής οικονομίας

του Ηλία Καραβόλια –European Business Review.
Περίπου δέκα χρόνια κρίσης, λιτότητας και ύφεσης, έριξαν τα εισοδήματα πολλών (όχι όλων) σε χαμηλά επίπεδα. Στην χώρα των πολλών ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων τα λουκέτα χτύπησαν ρεκόρ και οι περισσότεροι «άνεργοι» εργοδότες αναγκάστηκαν να γίνουν μισθωτοί. Η φαεινή ιδέα δανειστών και εθνικών κυβερνήσεων να συμπιεστούν οι μισθοί στο όνομα της ευελιξίας στην αγορά εργασίας και της αφηρημένης αύξησης ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, είχε σαν αποτέλεσμα την εσωτερική υποτίμηση, την καθίζηση της αγοραστικής δύναμης και την πτώση των τζίρων παντού με αποτέλεσμα την έκρηξη της ανεργίας ειδικά στους νέους.
Μόλις πριν λίγους μήνες, αρχές του 2019, αυξήθηκε κατά 11% (ονομαστικά) ο κατώτατος μισθός που αφορά περίπου 600,000 συμπολίτες μας (σημ: για το 2020 η νέα κυβέρνηση -που είχε υποσχεθεί αυξήσεις μισθών διπλάσιες του ρυθμού αύξησης ΑΕΠ- ανακοίνωσε ότι αυτές οι αυξήσεις

Η ιστορία του Κώστα

Για το βιβλίο του Κωνσταντίνου Γκάνια «Κώστας: Η ιστορία μου», που κυκλοφορεί από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις

Ο συγγραφέας της μαρτυρίας Κώστας, η ιστορία μου, δεν είχε διατελέσει ούτε πολιτικό ούτε στρατιωτικό στέλεχος κάποιας από τις αντίπαλες παρατάξεις του εμφυλίου πολέμου και, κατά συνέπεια, ο αναγνώστης του βιβλίου του δεν θα μπορούσε να περιμένει σημαντικές αποκαλύψεις που θα διαφώτιζαν περισσότερο τα ιστορικά γεγονότα της δεκαετίας 1940-1950, στα οποία κυρίως αναφέρεται. Ήταν όμως ο Κώστας Γκάνιας ένα από τα παιδιά που μεταφέρθηκαν από τους αντάρτες στις λεγόμενες σοσιαλιστικές χώρες παρά τη θέλησή τους και παρέμεινε εκεί, συγκεκριμένα στο χωριό Μπελογιάννης της Ουγγαρίας, μέχρι να τους επιτραπεί η επιστροφή τους στην Ελλάδα.

Άντρας που έγινε «τρανς γυναίκα» και φόρεσε μπλουζάκι που γράφει ότι «παραμένει βιολογικά άντρας» κατηγορείται τώρα για «ρητορική μίσους» και «τρανσοφοβία»!!!

Η είδηση από την Telegraph.

Μια τρανσέξουαλ γυναίκα φόρεσε ένα μπλουζάκι που δηλώνει ότι εξακολουθεί να είναι βιολογικά άντρας και τώρα κατηγορείται για "ρητορική μίσους".

«Η Debbie Hayton», καθηγήτρια φυσικής στο Midlands, αποφάσισε να ζει ως «τρανς γυναίκα» μετά την «αλλαγή του φύλου» της από άνδρα σε γυναίκα το 2012. Αλλά σε αντίθεση με πολλούς ανθρώπους της τρανς κοινότητας, δεν πιστεύει ότι το φύλο της μπορεί να αλλάξει και διαδίδει ότι θα παραμείνει πάντα βιολογικά άντρας.

Τώρα κινδυνεύει να διαγραφεί από την επιτροπή LGBT του Συνεδρίου Ένωσης Εργαζομένων (TUC) για το μπλουζάκι που έχει το σύνθημα: «Οι trans γυναίκες είναι άντρες. Ξεπεράστε το!" (“Trans women are men. Get over it!”)

Εάν το TUC καταδικάσει την Hayton, η οποία είναι στην επιτροπή για πέντε χρόνια, αυτό θα σημαίνει ότι ακόμη και οι τρανσέξουαλ αντιμετωπίζουν την κατηγορία «τρανσοφοβία» αφού δεν πιστεύει ότι ένα άτομο μπορεί να αλλάξει το φύλο που του δόθηκε κατά τη γέννηση.

«Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία»

Από την συναυλία διαμαρτυρίας για την παράδοση Οτσαλάν στο Σύνταγμα το 1999.

«Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία»

Μια συζήτηση του Θάνου Μικρούτσικου με τον Γιώργο Καραμπελιά από το Άρδην τ. 19-20 Απρίλιος – Ιούνιος 1999
[Η συζήτηση που ακολουθεί καταδεικνύει πως ο Μικρούτσικος υπήρξε ένας άνθρωπος με βαθύτερο πολιτικό αισθητήριο. Την αναδημοσιεύουμε σήμερα όχι μόνο σαν ένα οφειλόμενο φόρο τιμής σε έναν μεγάλο καλλιτέχνη αλλά και γιατί αν σκάψει κάνεις πίσω από αυτή τη συνέντευξη θα  μεταφερθεί σε μία κομβική στιγμή της νεώτερης ιστορία μας. Ήταν μία στιγμή όπου ένα τμήμα της αριστερής διανόησης που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν έξω από κόμματα και κάτω από την επίδραση των κινητοποιήσεων ενάντια στην παράδοση Οτσαλάν και τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία έδειχνε τάσεις μιας ριζοσπαστικοποίησης προσανατολισμένης σε πατριωτική κατεύθυνση.

Άγιος Βασίλειος: Η ζωή και η δράση τού Αγίου

Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου

 1. Η αγία ζωή και η εξαίρετη κοινωνική προσφορά του πραγματικού Άϊ Βασίλη

Ο πραγματικός άγιος Βασίλειος -και όχι ο περιορίζων το νόημα του Χριστιανισμού σε προσωρινές στιγμές κοσμικής ευτυχίας, τυπολατρικώς μόνο καλός αφού διακρίνει και βραβεύει μόνο τα ‘καλά’ παιδιά, καλοθρεμμένος και μη ασκητικός, παππούλης δυτικών και καταναλωτικών προτύπων- γεννήθηκε στην Νεοκαισάρεια του Πόντου και στο χωριό Άννησα, το 330 μ.Χ.

ΜΕΓΑΛΩΣΕ στην Καισάρεια της Καππαδοκίας και βίωσε τη θαλπωρή μιας ουσιαστικά ευσεβούς οικογένειας.

ΜΟΡΦΩΘΗΚΕ πολύ, πρώτα από τον πατέρα του Βασίλειο, μετά στην Κωνσταντινούπολη, την Νικομήδεια, και στο πανεπιστήμιο της Αθήνας για πέντε χρόνια (350-355). Στην εποχή του υπήρξε πανεπιστήμων, αρίστευσε στους περισσότερους γνωστικούς και κλασικούς τομείς (φιλολογία, ιστορία, αστρονομία, ιατρική, γεωμετρία και αριθμητική), και αυτό οφειλόταν στην χαλύβδινη θέλησή του.

Η παρακμή του εκδυτικισμού και ο νέος πολυπολικός κόσμος

Γράφει ο Μάριος Νοβακόπουλος

φοιτητής διεθνών, ευρωπαϊκών και περιφερειακών σπουδών (mnovakopoulos.blogspot.gr)
ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣ. Πρώτη δημοσίευση: GEOPOLITICS AND DAILY NEWS

  

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ

 

Η παγκόσμια ιστορία έχει πολλές φορές περιγραφεί ως το πεδίο όπου γεννιούνται, μεγαλουργούν, παρακμάζουν και χάνονται μεγάλοι πολιτισμοί. Με κέντρο μία αυτοκρατορία ή συστάδες συγγενών κρατών με συνδετικό ιστό τη φυλετική ομοείδεια, την κοινότητα της πίστεως ή τη γεωγραφία, οι πολιτισμοί διαμορφώνουν τις συνθήκες για την πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης δημιουργίας. Αφήνουν πίσω τους τέχνη και γραμματεία, αρχιτεκτονικά μνημεία, μορφές διακυβέρνησης και ηρωικές αφηγήσεις, περιγράφοντας τις αξίες τους, τα οράματα τους και την ιστορική τους εμπειρία.

Γαλλία: Το μεγαλύτερο απεργιακό τσουνάμι φέρνει τώρα την άνοιξη στο καταχείμωνο!…

του Γιώργου Μητραλιά

Xριστουγεννιάτικες απεργιακές φρουρές, απεργιακά ρεβεγιόν με πλήθος κόσμου σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, λιμάνια, διϋλιστήρια και σχολεία,… και το μπαλέτο, μαζί με την ορχήστρα, της Όπερας του Παρισιού να δίνει «απεργιακή» παράσταση με τη Λίμνη των Κύκνων στο δρόμο και μέσα στο κρύο μπροστά σε αλληλέγγυους διαδηλωτές! Μετά από τρεις βδομάδες απεργίας, τα φετινά Χριστούγεννα στη Γαλλία δεν μοιάζουν καθόλου με αυτά που έχουμε συνηθίσει. Και το ίδιο θα συμβεί με την φετινή Πρωτοχρονιά. Και σίγουρα, και με τις πρώτες -τουλάχιστον- βδομάδες του φετινού γαλλικού Γενάρη. Επειδή, όπως το γράφαμε το βράδυ της πρώτης μέρας του πρωτοφανούς γαλλικού απεργιακού κύματος: 

Μπαταχτσήδες Uber alles

Pagenews.gr

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης μέσω του προσωπικού του blog στο pagenews.gr σχολιάζει την απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να καταστήσει υποχρεωτική τη λήψη απόδειξης από τους καταναλωτές.

Η είδηση πέρασε στα ψιλά, μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων, αλλά έχει νόημα να της δώσουμε λίγη περισσότερη σημασία. Ξεσηκώθηκε ο εμπορικός κόσμος στη Γερμανία για την απόφαση της κυβέρνησης να καταστήσει υποχρεωτική τη λήψη απόδειξης από τους καταναλωτές σε όλες τις αγορές τους. Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι, «καλά, δεν ήταν υποχρεωτική η έκδοση αποδείξεων στη Γερμανία;».

Τα τελευταία σαλπίσματα των νικημένων στρατιωτών

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ από την ιστοσελίδα anixneuseis.gr 

Λεπτομερής παρακολούθηση της ελληνοτουρκικής κρίσης οδηγεί σε απαισιόδοξα συμπεράσματα ως προς τα τελευταία σαλπίσματα των νικημένων στρατιωτών του εθνικού κράτους όπως το γνωρίσαμε ως σήμερα.
Μια πλειάδα υποστηρικτών της αντίληψης «να τα διαπραγματευθούμε όλα προκειμένου να αποφύγουμε τη σύγκρουση», αντίληψη που διαθέτει πρωθιέρεια αλλά και διαχέεται τεχνηέντως και από κυβερνητικά κέντρα για να διαμορφώσει κοινωνική συνείδηση, έχουν κατακλύσει το δημόσιο βίο και τα κέντρα πολιτικής εξουσίας. Άλλωστε στην Ελλάδα η κυρίαρχη ιδεολογική αντίληψη είναι η κατάκτηση, κατοχή και νομή της εξουσίας ακόμη και στο ρόλο του μεταπράτη των επιδιώξεων ισχυρών δυνάμεων.

Η ιδανική αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ

του Λεωνίδα Βατικιώτη
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να είναι ο πιο τυχερός πρωθυπουργός της τελευταίας δεκαετίας. Ποτέ άλλοτε ένα κυβερνών κόμμα, της σκληρής μάλιστα νεοφιλελεύθερης Δεξιάς, δεν είχε απέναντί του μια τόσο χλιαρή και άνευρη αντιπολίτευση, που αποφεύγει συστηματικά να κάνει κριτική στα πιο λεπτά θέματα της πολιτικής ατζέντας, που είναι όμως κι εκείνα τα θέματα που κρίνουν τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών! Ακόμη κι οι κριτικές που έκανε στη ΝΔ ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος έβαλε την Ελλάδα στα Μνημόνια, ήταν πολύ πιο αιχμηρές, πολύ πιο ουσιαστικές από την κριτική που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η εκπληκτική απάντηση του Μητροπολίτη Αργολίδας για το «πάρτι βλασφημίας»

Του Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκτάριου
Τούτη τη μέρα που γεννήθηκε η Ευσπλαχνία, που ταυτίζεται με την Αγάπη, βρέθηκαν κάποιοι συμπολίτες μας που επιχείρησαν να την αμαυρώσουν. Αν και λυπήθηκα βαθειά μέσα μου και πόνεσα για αυτά τα νέα παιδιά, δεν θέλησα ούτε να σχολιάσω, ούτε να διαμαρτυρηθώ, ούτε πολύ περισσότερο να «απειλήσω» με αρές και αναθέματα τους δημιουργούς της αφίσας και του  «βλάσφημου πάρτυ». Προτιμώ την σιωπή του Χριστού. «Ο δε Ιησούς εσιώπα» μπροστά στο καταιγισμό των κατηγοριών, απειλών, βλασφημιών. Μια σιωπή ισχυρότερη απ’ όλες τις φωνές και βροντές. Αλλά και για έναν ακόμη λόγο. Η αντίδραση σε κάθε «βλάσφημη» εκδήλωση, ταινία, βιβλίο κ.λπ. είναι η καλύτερη διαφήμηση και το έχουν μάθει καλά οι επαγγελματίες της διαφήμησης… Το κακό δεν το διαφημίζουμε. Ο Χριστός δεν ασχολείται με το κακό. Δεν έχει καμιά σχέση μαζί του.

Ο ήρωας του ’21 που έγινε φυλακτό στον λαιμό Αγγλίδων και Γαλλίδων

Σπάνια για έναν ήρωα, όπως για τον Μάρκο Μπότσαρη, η ιστορική αλήθεια από τη μια κι ο μύθος, η δόξα και ο θρύλος που τη συνοδεύουν απ’ την άλλη, βρίσκονται σε τέτοια αντιστοιχία. Η μοναδική μορφή του, με αυτονόητη και στην περίπτωσή του, όπως σε όλους τους μεγάλους της ιστορίας, τη φυσική (γονιδιακή) δωρεά, σφυρηλατήθηκε στο προεπαναστατικό καμίνι των αγώνων του Σουλίου εναντίον των Οθωμανών και του Αλή Πασά.

του Λαοκράτη Βάσση,
Εκεί ανάσανε από τα γεννοφάσκια του τη σουλιώτικη ανδρεία, αλλά και σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από την ανελέητη σφαγή των Μποτσαραίων απ’ τον πανούργο Αλή Πασά στο Σέλτσο, παίρνοντας εκεί το ματωμένο βάπτισμα του πυρός στα 14 του χρόνια.

Η σύγκρουση αρχαιοελληνικής θρησκείας και επιστήμης

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ
Θεολόγου – Καθηγητού
Τα τελευταία χρόνια, με έκπληξη και πολλά ερωτηματικά, διαπιστώνουμε μια αφύσικη στροφή πολλών συνανθρώπων μας προς την αναβίωση των αρχαίων ξεχασμένων παγανιστικών θρησκευμάτων. Βεβαίως στα πλαίσια της ανεξιθρησκίας, η οποία χαρακτηρίζει τον σύγχρονο πολιτισμό μας, κανένας δε θα είχε αντίρρηση, όποιοι το επιθυμούν, να ακολουθούν τα αρχαία παγανιστικά θρησκεύματα. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο νεοπαγανισμός, όπως χαρακτηρίζεται το σύγχρονο παγανιστικό ρεύμα, είσβαλε στις κοινωνίες με δυναμική ακραίου φονταμενταλισμού, με εκδηλωμένες μορφές αντιπαλότητας και μίσους κατά του Χριστιανισμού, που σπάνια γνώρισε η ανθρωπότητα ως τώρα. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των αρχαιοθρήσκων σε όλο τον κόσμο είναι

Νάιτζελ Φαράζ: Ουδείς πλην αυτού

Παναγιώτης Δούμας

Σ’ όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με την πολιτική – και είναι πλέον πάνω από τριάντα – γνώρισα λογής-λογής ανθρώπους. Κάποιους θα μπορούσε κανείς να τους αποκαλέσει χαρισματικούς, κάποιους μέτριους και κάποιους φαιδρούς. Η ανάγκη ωστόσο για πρόσωπα που εμπνέουν και μπορούν να οδηγήσουν την κοινωνία και το έθνος ήταν σε μένα και σε όποιον πιστεύει στον άνθρωπο και όχι στους αριθμούς μόνιμος σύντροφος σε κάθε πολιτικό εγχείρημα.
Κι όποιος ασχολείται με την πολιτική είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θ’ ακούσει – από τους οικείους του κυρίως – την φράση: Δε θ’ αλλάξεις εσύ τον κόσμο! Κι όμως, ζούμε σ’ έναν κόσμο ανθρώπων, που την ιστορία την γράφουν άνθρωποι. Δε ζούμε σε κάποιον αρχαιολογικό μύθο, με θεούς και ημιθέους να

Διακόσια χρόνια αγώνων και αγωνιών και η «Η Επιτροπή 1821-2021»

του Δημήτρη Σπάθα
Είμαστε  μάρτυρες μιας συστηματικής προσπάθειας να απαξιωθεί η ελληνική εθνική και πολιτιστική  ταυτότητα και αυτοσυνειδησία, προσπάθεια που εκδηλώνεται με ανεξήγητο φανατισμό τα τελευταία χρόνια, τόσο από εξωτερικούς όσο ειδικότερα κι εντονότερα από εσωτερικούς παράγοντες της δημόσιας ζωής. Το πιο ανησυχητικό και ύπουλο όμως είναι αυτά να επικοινωνούνται στο όνομα δήθεν της «ισχυρής Ελλάδας» ή ενός «καλύτερου μέλλοντος» όπου η Ελλάδα γίνεται ολοένα και πιο αδύναμη και η κοινωνία να εθίζεται σε ένα ζοφερό παρόν χωρίς παρελθόν και μέλλον, ως αυτοδύναμη δημοκρατική πολιτεία.

Το Σύνδρομο των Σεβρών

Pagenews.gr

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης μέσω του προσωπικού του blog στο pagenews.gr γράφει για το σύνδρομο των Σεβρών που διακατέχει την Τουρκία, η οποία φαίνεται να μην έχει αποδεχθεί ακόμα τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Παρά τον ανανεωμένο νέο-οθωμανισμό με τον οποίο επιχειρεί αυτοκρατορικό comeback, η Τουρκία συνεχίζει να διακατέχεται από το σύνδρομο των Σεβρών. Ο διαμελισμός της οθωμανικής αυτοκρατορίας στοιχειώνει τους Τούρκους και παρότι η Συνθήκη των Σεβρών, δυστυχώς για την Ελλάδα, δεν εφαρμόστηκε, η Συνθήκη της Λωζάνης που τη διαδέχθηκε, αν και  μετρίασε τις εδαφικές απώλειες,  σφράγισε την κατάλυση του τουρκικού κράτους με την αυτοκρατορική του μορφή.

Όταν οι διανοητές γίνονται έρμαια των κομμάτων και των ηγεμόνων

Του Νικολάου Π. Παππά, πολιτικού επιστήμονος
Πρόσφατα βρέθηκα σε μια παρουσίαση βιβλίου για το έργο του κοινωνιολόγου Νίκου Πουλαντζά, ένα βιβλίο στο οποίο έχουν απομαγνητοφωνηθεί μαθήματα του μεγάλου Έλληνα στοχαστή στην τότε Πάντειο σχολή. Ακούγοντας τον καθηγητή Γιώργο Κοντογιώργη, ο οποίος είχε στην κατοχή του το σχετικό ηχητικό υλικό, και τον Σωτήρη Αμάραντο, ο οποίος έκανε την απομαγνητοφώνηση των παραδόσεων, καταλαβαίνει κανείς ότι τα κομματικά όργανα (ποιου κόμματος δεν χρειάζεται να πούμε) τα οποία εκμεταλλεύονται σήμερα το όνομά του έχουν αλλοιώσει την ουσία των λεγομένων του και έχουν κρατήσει τον Νίκο Πουλαντζά που τους… συμφέρει, χωρίς αναφορές στην κριτική του στον μαρξισμό και την ελληνική αριστερά.

Πούτιν για Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ: “Ο Στάλιν δε συναντήθηκε απευθείας με το Χίτλερ, οι Ευρωπαίοι ηγέτες το έκαναν αυτό”

Ο Ρώσος πρόεδρος υπερασπίστηκε την απόφαση της ΕΣΣΔ να υπογράψει το σύμφωνο, στηλιτεύοντας την υποκρισία της Δύσης και το αισχρό ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου, παράλληλα ωστόσο επιχείρησε να παρουσιάσει στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού ως “θύματα” του “σταλινικού καθεστώτος”.

Κατιούσα

Το 2020 σηματοδοτεί την 75η επέτειο από τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, όπως κάνει συστηματικά τα τελευταία χρόνια, αξιοποιεί πτυχές του σοβιετικού παρελθόντος για να ενισχύσει τη δημοφιλία του, δεδομένης και της μεγάλης απήχησης που εξακολουθεί να έχει η ΕΣΣΔ και προσωπικά ο Ιωσήφ Στάλιν στην κοινή γνώμη της χώρας τους, όπως πιστοποιούν αλλεπάλληλες έρευνες.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο και πόσα παιδιά δεν έσωσε η ActionAid

Ασωνίτης Αλέξανδρος

Σύμφωνα με την γνωστή ΜΚΟ ΑctionAid, στην διαφημιστική εκστρατεία της με την οποία έχει κατακλύσει την Αθήνα (μετρό, λεωφορεία αλλά και το διαδίκτυο), «Tο χριστουγεννιάτικο δέντρο σου μάλλον κοστίζει περισσότερο από την ζωή μου». Αυτό μας λένε/κατηγορούν, μέσω μιας μικρής κόλλας χαρτιού που κρατάνε στα χέρια τους, μικρά αθώα Αφρικανόπουλα καθαρά και καλοντυμένα, που μας κοιτάνε κατάματα όλο πίκρα και παράπονο. Δηλαδή μας μέμφεται η διαφήμιση, δηλαδή η ΜΚΟ, όχι τα παιδάκια.

Σκοπός της εν λόγω ΜΚΟ είναι να γνωστοποιήσει μια δραστηριότητά της: «Υιοθετείστε ένα παιδί σε μία πολύ φτωχή περιοχή της Αφρικής, της Ασίας ή της Λατινικής Αμερικής με 0,82 ευρώ την ημέρα».

Πώς θα ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού;( γ. Παϊσίου)

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.
Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή.

Δεν βλέπω το αντιστασιακό φρόνημα και ανησυχώ!

Του Αποστόλη Κόντα                                                                                    

Γράφω αυτό τo σημείωμα περιμένοντας κάποιος να με διαψεύσει δείχνοντάς μου κάτι που δεν διακρίνω, ή, εν πάση περιπτώσει, να γίνει  μια συζήτηση επί του πρακτέου. Δηλαδή για συγκεκριμένους τρόπους στην καθημερινή μας πρακτική.
Η θεώρηση περί του αντιστασιακού φρονήματος που χαρακτηρίζει την ελληνική ιδιοπροσωπία όπως αυτή διαμορφώθηκε τους τελευταίους οκτώ αιώνες τουλάχιστον, με βρίσκει σύμφωνο, χωρίς να μου χρειάζεται σε βάθος Ιστορική Γνώση (που δεν την διαθέτω), μόνο και μόνο γιατί το νιώθω αυτό το φρόνημα να σιγοκαίει σαν μια φλόγα μέσα στην ψυχή μου, έτοιμο να εκδηλωθεί  και με το παραμικρότερο ερέθισμα, ακόμα και αδέξια, ακόμα και με λάθος τρόπο!

Ο Ινδαρμένος

του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη
Επειδή το μέγα πλήθος δεν έχει καταλάβει τι έχει γίνει με την έφοδο της αστυνομίας στις τρεις καταλήψεις στο Κουκάκι και επειδή πολλή σκόνη και λάσπη έχει καλύψει τα γεγονότα, ας βάλουμε μια τάξη. Επειδή τα πράγματα είναι απλά.
Τα γεγονότα: Στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής, η αστυνομία εξέδραμε στην περιοχή για να εκκενώσει τρεις καταλήψεις ισάριθμων κτηρίων. Δύο ιδιωτών και ένα κληροδότημα του νοσοκομείου Ευαγγελισμός.
Σύμφωνα με γραπτή επίσημη ανακοίνωση της Ένωσης Εισαγγελέων, στην επιχείρηση ήταν παρόντες τρεις (3) εισαγγελείς. Σύμφωνα με τον νόμο, όπως τροποποιήθηκε μετά τη σύλληψη των μελών της 17 Νοέμβρη, επί σοσιαλιστικής

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (από ένα παλιό αναγνωστικό)

Το σπήλαιο και η Φάτνη
Τά παιδιά στό διπλανό δωμάτιο σχεδίασαν τό σπήλαιο καί τή Φάτνη. Μέσα τοποθέτησαν μιά μεγάλη κι ωραία εικόνα μέ τή Γέννηση του Χριστού. Όλα πήραν μέρος στή Χριστουγεννιάτικη αυτή γιορτή, γιά νά ευχαριστήσουν  τόν παππού. Τό σπήλαιο φωτιζόταν με αναμμένα κεράκια. Έχυναν τέτοιο φως που κανένας νόμιζε πως βρίσκεται σέ σπήλαιο αληθινό.
Ο παππούς κοιτάζει και δέν  μπορεί να κρατήσει, τη συγκίνηση του. Σηκωνει το χερι και κάνει το σταυρό του.
Τα παιδιά ψέλνουν:
«Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει…»
Τα τροπάρια αυτά τα είχαν μάθει στο σχολείο. Και τη γιορτή εκεί την είχαν δει και τώρα την έκαμαν στο σπίτι. Γι αυτό και την σχεδίασαν  καλά. Απ΄ όλες τις φωνές πιο γλυκειά είναι του Λάμπρου. Αυτός ήταν το πιο μικρό εγγόνι του παππού.
Άμα τελείωσε η γιορτή, ο παππούς πήρε τα εγγόνια κοντά του και τα χάιδεψε. Με δυσκολία έβρισκε λόγια να τα ευχαριστήσει.

Η Φιλική Εταιρεία, Ήταν ώριμη η Επανάσταση;

Εναλλακτικές Εκδόσεις, 336 σελίδες

Του Γιώργου Καραμπελιά από την huffingtonpost.gr

Στο δοκίμιο μου για τη Φιλική Εταιρεία (από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις) δεν επιμένω αποκλειστικά στις λεπτομέρειες της συγκρότησης της Εταιρείας των Φίλων, αλλά επιχειρώ να διερευνήσω πριν από όλα την ωριμότητα και την επικαιρότητα του επαναστατικού διαβήματος του ’21, τέτοιο που το σχεδίασε και το πυροδότησε η επαναστατική οργάνωση. Το έργο αναπτύσσεται σε τρία μέρη:
Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται διαγραμματικά η διαδρομή του σκλαβωμένου γένους και οι επαναστατικές απόπειρες που κατέληξαν στην Εταιρεία και την Επανάσταση, από τον Κροκόνδειλο Κλαδά έως τον Ρήγα Βελεστινλή και από τον Διονύσιο φιλόσοφο έως το Ελληνόγλωσσο Ξενοδοχείο.
Το δεύτερο μέρος αφορά στην οργάνωση της Εταιρείας, τον αρχικό πυρήνα της, τα μέλη της και την κοινωνική και γεωγραφική τους προέλευση. Αναπτύσσεται ιδιαίτερα το ζήτημα των διαφορετικών τάσεων και συνιστωσών της επαναστατικής οργάνωσης, έκφραση και αντανάκλαση της κοινωνικής και χωροταξικής συγκρότησης του υπόδουλου Ελληνισμού.

Ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα...

π. Συμεών Κραγιόπουλος:

Η πνευματική προετοιμασία για την εορτή των Χριστουγέννων

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Όλοι έχουν μία αίσθηση αυτές τις ημέρες…

Να αναφερθούμε λίγο στις άγιες αυτές ημέρες οι οποίες ήδη αρχίζουν, καθώς από αύριο έχουμε τα προεόρτια των Χριστουγέννων. Είναι ημέρες διακοπών, οι περισσότεροι αναπαύονται, ταξιδεύουν, είναι χρονιάρες μέρες, όπως λένε. Τα Χριστούγεννα είναι η μητρόπολη, η μητέρα δηλαδή, όλων των εορτών κατά τον ιερό Χρυσόστομο. Αλλά και η Πρωτοχρονιά με την εορτή του Μεγάλου Βασιλείου και την Περιτομή του Κυρίου, όπως και τα Θεοφάνεια είναι σ’ όλους μας γνωστές γιορτές. Από μικρά παιδιά τις ξέρουμε, και λίγο-πολύ όλοι έχουν μιά αίσθηση αυτές τις ημέρες. Το ραδιόφωνο, όσο κι αν θέλει να ξεφύγει, τελικά κι αυτό κάπως θ’ αναφερθεί - καμιά φορά αρνητικά με τα καλικαντζάρια κλπ – όπως και ο τύπος, τα περιοδικά και οι τηλεοράσεις.

Καταστολή και Κοροϊδία

του Γιώργου Κυριακού
«Σε ό,τι αφορά την πολιτική βία της άκρας Αριστεράς, οι ερευνητές εντόπισαν συνολικά 1.886 περιστατικά, έναντι 500 περιστατικών στην άκρα Δεξιά. Είναι εμφανές ότι υπάρχει μια σημαντική διαφορά ως προς την τάξη μεγέθους μεταξύ της βίας της άκρας Αριστεράς και εκείνης της άκρας Δεξιάς, με την πρώτη να είναι 3,5 φορές μεγαλύτερη από τη δεύτερη.» «Το αποτύπωμα της πολιτικής βίας στην Ελλάδα της κρίσης», Καθημερινή 19/12/2019 του γνωστού μας, Τάσου Τέλλογλου.
«Νόμος και Τάξη» ονομάζεται η ταινία των Χρυσοχοΐδη-Μπακογιάννη που σπάει τα ταμεία των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Η άλλη ταινία τιτλοφορείται «Ο Τσίπρας τσιπράκι» παραγωγής του ευρύτερου προοδευτικού μετώπου που επίσης σπάει τα ταμεία. Στοχεύοντας τα εμβλήματα του «προοδευτισμού», καταλήψεις και φοιτητικό άσυλο, στοχεύοντας όσους οφείλουν «ΣΥΡΙΖΑ να λένε και να κλαίνε» σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή που μας κουνάει το δάχτυλο με αυστηρότητα, δίνουν μια μάχη εντυπώσεων.

Το Super Deal τών Χριστουγέννων

ΟΟΔΕ, και εκεί από εδώ

Χριστουγεννιάτικο Λονδίνο (από αυτό το τουριστικό post)

Ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια τα Χριστούγεννα μας θυμίζουν ένα μεγάλο παζάρι, συμφωνία, ανταλλαγή. Ανταλλάσσουμε το Χριστό με εικόνες, αγαθά, δώρα, ρεβεγιόν, διακοπές, ξεκούραση, ταξίδια, βόλτες, ταινίες, τραγούδια και ό,τι άλλο το καταναλωτικό μυαλό μας σκέφτεται. Η Εκκλησία μπορεί να φωνάζει ότι Χριστούγεννα χωρίς Χριστό δεν έχουν νόημα, ωστόσο περισσότερο βλέπουμε το Χριστό της φάτνης ή τραγουδάμε το Χριστό της Άγιας Νύχτας και ελάχιστα ζούμε το Χριστό της πίστης, το Χριστό ως Σωτήρα μας.

Αναρωτιέμαι τι σημαίνει Χριστός – Σωτήρας. Δεν ξέρω αν είμαστε πολλοί αυτοί που το ψάχνουμε. Για να υπάρξει Σωτήρας, χρειάζεται να θέλουμε να σωθούμε από κάτι και να διαλέξουμε Κάποιον που να μας σώσει. Η Εκκλησία λέει ότι έχουμε ανάγκη να σωθούμε από το θάνατο, το κακό, την αμαρτία. Τίποτε από αυτά δεν βλέπω να αγγίζει τη ζωή μας.

Δύο χριστουγεννιάτικα βιβλία & όταν ένας άστεγος στολίζει το "σπίτι" του!...

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΜΟΥ!
 
ΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ! 

   
ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ ΙΩΑΝΝΑ

Είμαι ένα κοριτσάκι
γλυκό σαν κουραμπιεδάκι,
και ετοιμάζομαι να γεννηθώ
στον κόσμο μας, τον φωτεινό!

Τα Χριστούγεννα αυτά
είναι για μένα ξεχωριστά
γιατί θα τα ζήσω για πρώτη φορά
μέσα από της μαμάς μου, την κοιλιά!

Φίλοι μας, ελάτε να ταξιδέψουμε με την ιστορία της μικρής Χριστίνας, η οποία βιώνει τα πρώτα της Χριστούγεννα και να γνωρίσουμε από κοντά τι γίνεται κάθε μήνα στην κοιλιά της μαμάς που κυοφορεί ένα μωράκι καθώς και ποιος είναι ο πλακούντας, ο ομφάλιος λώρος και το αμνιακό υγρό! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Δὲν εἴμαστε χριστιανοὶ ἂν δὲν σταματήσει αὐτὸ τὸ δαιμονικὸ δουλεμπόριο»

Πρόσφυγες - Abraham A. Manievich - circa 1936

« …Ὅπως καὶ τότε ἔτσι καὶ φέτος δὲν βρισκόταν χῶρος γιὰ νὰ γεννηθεῖ. Ὅλα τότε ἦταν γεμάτα, ἔτσι καὶ τώρα. Καρδιές, στομάχια, χέρια! Οὔτε νὰ συμπονέσουν, οὔτε νὰ αἰσθανθοῦν, οὔτε νὰ δώσουν μποροῦσαν… Ὅπως κάθε χρονιά ἔτσι καὶ φέτος γιορτάσαμε τὴ γέννησή Του. Σὰν γεγονὸς ἢ σὰν ἐπέτειο; Σὰν ἐπέτειο βέβαια. Ἐπετειακὰ λειτούργησαν οἱ ἐκκλησίες. Ἐπετειακὰ εἰπώθηκαν κάλαντα. Ἐπετειακὰ ἐπίσημοι ἄρχοντες θρησκευτικοὶ καὶ κοσμικοὶ ἀντάλλαξαν εὐχὲς καὶ εἶπαν ʺΚαλὰ Χριστούγενναʺ. Γιὰ ποιὸν εὐχές; Γιὰ τὸν Χριστό; Γιὰ μᾶς;

Η Ορθόδοξη Εκκλησία το πρώτο «θύμα» θρησκευτικής βίας στην Ελλάδα

Την Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα αφορούν κατά 95% τα περιστατικά θρησκευτικής βίας στην Ελλάδα, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση για τα περιστατικά σε βάρος χωρών θρησκευτικής σημασίας.

Αυτό καταγράφεται στην σχετική έκθεση του υπουργείου Παιδείας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το ενημερωτικό σημείωμα του Γ.Γ. Θρησκευμάτων Γ. Καλαντζή που συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση:

Ακολουθεί το ενημερωτικό σημείωμα του κ. Καλαντζή:

«Η Έκθεση για τα Περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας συμπλήρωσε 4 έτη εκδοτικής ζωής. Το 2015 (το πρώτο έτος αναφοράς της Έκθεσης) καταγράφηκαν 147 Περιστατικά, το 2016 καταγράφηκαν 215 Περιστατικά, το 2017 καταγράφηκαν 556 Περιστατικά και το 2018 καταγράφηκαν 591 Περιστατικά. Από το 2015 έως το 2018 καταγράφεται αύξηση 300%.

π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ: Η Πορεία και η Ιστορία του Μοναχισμού κατά τον Μέγα Βασίλειο

O π. Ιωάννης Ρωμανίδης ως ιστορικός (Η τεράστια συνεισφορά τού π. Ιωάννη Ρωμανίδη στη θεολογία) Fr. John Romanides as a Historian

Στην εποχή τού Μνημονίου, καθώς οι λαοί τής Ευρώπης 

απομακρύνονται ολοένα ο ένας από τον άλλον 

και αλληλοβρίζονται εκτοξεύοντας ρατσιστικά σλόγκαν, 

τα λόγια τού Ρωμανίδη ακούγονται, 

για άλλη μια φορά, προφητικά…

O π. Ιωάννης Ρωμανίδης ως ιστορικός

Η τεράστια συνεισφορά τού π. Ιωάννη Ρωμανίδη στη θεολογία βασίστηκε στη στέρεη εμπειρική, βιωματική γνώση πού απέκτησε από το οικογενειακό του περιβάλλον, ιδιαίτερα τη μητέρα του Ευλαμπία. Παρομοίως, η συνεισφορά του στην ιστορική επιστήμη βασίστηκε επίσης σε βιωματικές εμπειρίες πού είχε, οι οποίες τον οδήγησαν σε πρωτότυπες σκέψεις και σε ρηξικέλευθα συμπεράσματα, μετά, βεβαίως, από εξαντλητική έρευνα.

Πως η υπέρμετρη αστυνομική βία μετατρέπεται πολιτικά σε μπούμεραγκ

Σαρακινός Βαγγέλης

Θύελλα αντιδράσεων προκαλεί η αυξημένη αστυνομική βία των τελευταίων ημερών με αποκορύφωμα όσα συνέβησαν κατά την επιχείρηση εκκένωσης υπό κατάληψη κτιρίων στο Κουκάκι. Μια επιχείρηση, κατά τη διάρκεια της οποίας, όπως καταγγέλλεται, παραβιάστηκαν τα ατομικά δικαιώματα πολιτών και το οικογενειακό άσυλο, ενώ χρησιμοποιήθηκε όπλο εκτόξευσης πλαστικών σφαιριδίων. Η όλη υπόθεση εξελίσσεται σε έναν πόλεμο ανακοινώσεων ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ιδιαίτερα επικριτική είναι και η στάση άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης.

«Μασάζ» για παραχώρηση κυριαρχίας

Γιώργος Παπαϊωάννου

Προετοιμασία στο εσωτερικό για την αποδοχή «λύσεων» υποταγής στον τουρκικό επεκτατισμό

Ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα έχει από καιρό πάρει το μήνυμα από τους διεθνείς παράγοντες. Η Τουρκία είναι σημαντική για τη Δύση και μια πλήρης αποσκίρτησή της θα κόστιζε πολύ στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο. Η Ελλάδα δεν μπορεί να διατηρήσει το σημερινό «στάτους» και πρέπει να ικανοποιήσει τις περισσότερες από τις απαιτήσεις της Άγκυρας. Αυτό, που είναι φανερό ότι με όλους τους τρόπους έχει μεταφερθεί στην Αθήνα, εξηγεί πολλά «ανεξήγητα» γύρω από τη συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού απέναντι στις προκλήσεις Ερντογάν.

Δικαίωμα στο μίσος

Pagenews.gr 

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης μέσω του προσωπικού του blog στο pagenews.gr σχολιάζει το τι είναι τελικά "δημοκρατία" και τι κοινό έχουν οι αντιεξουσιαστές με τους τζιχαντιστές.

Η Δημοκρατία πρέπει να είναι δίκαιη. Η Δημοκρατία πρέπει να είναι μακρόθυμη. Η Δημοκρατία όμως δεν μπορεί να είναι αφελής. Ως εκ τούτου η Δημοκρατία πρέπει να φροντίζει να μην αποτελεί εύκολη λεία  αυτών που την εχθρεύονται. Μια βασική στρατηγική των εχθρών της Δημοκρατίας, κυρίως αυτών που προέρχονται από τον αυτοαποκαλούμενο «αντιεξουσιαστικό» χώρο, είναι να εκμεταλευόμενται τις ίδιες τις αρχές, τις διαδικασίες και τις πρόνοιες της, στην προσπάθειά τους να την καταλύσουν.

Το «κόμμα της Χάγης»

Πώς χειρίζεται, εσωτερικά και διεθνώς, το ελληνικό πολιτικό σύστημα την τούρκικη απειλή;

του Κώστα Δημητριάδη από τον  Δρόμο της Αριστεράς 
Οι εξελίξεις μετά την εμφάνιση του συμφώνου Τουρκίας-Λιβύης εκ των πραγμάτων μας οδηγούν σε μία νέα φάση. Είναι φορτωμένες με πληροφορίες και μηνύματα για όποιον θέλει να σηκώσει το πέπλο της καλλιεργούμενης εθελοτυφλίας. Ιδιαίτερα όσον αφορά την εσωτερική πολιτική πραγματικότητα είναι δηλωτικές κεντρικών χειρισμών, επιλογών, προτεραιοτήτων και προσανατολισμών του πολιτικού συστήματος.
Κεντρικό θέμα που σημάδεψε τη βδομάδα που διανύσαμε ήταν η συγκροτημένη και ενορχηστρωμένη προβολή μιας πολιτικής θέσης αρθρωμένης γύρω από το δίλημμα «Χάγη ή θερμό επεισόδιο/πόλεμος».

Έφυγε ο π. Μεταλληνός: Ένα φωτεινό και μαχητικό πνεύμα της Εκκλησίας…

"Ρεσάλτο"

Μας έφυγε ο π. Γεώργιος Μεταλληνός!
Η απώλειά του είναι μεγάλη!
Δεν υπήρξε μόνο ένα φωτεινό πνεύμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και μεγάλος Δάσκαλος, αλλά και ένας ρωμαλέος και ασυμβίβαστος μαχητής εναντίον της Νέας Τάξης, εναντίον και των δυνάμεων εκείνων που λειτουργούσαν στο εσωτερικό της Εκκλησίας με στόχο την εσωτερική διάβρωσή της και την υποταγή της στα δόγματα της Νέας Εποχής…
Ο π. Μεταλληνός τίμησε το ΡΕΣΑΛΤΟ με τις συνεργασίες του, από την πρώτη ημέρα της έκδοσής του…

Νιώθουμε έτσι, όχι μόνο το θεολογικό, αλλά και το... ΠΟΛΙΤΙΚΟ βάρος της απώλειας…

Το μόνο που μπορεί να αρθρώσουμε είναι: Αιωνία του η Μνήμη.

Βιογραφικό του π. Μεταλληνού, διαβάστε το εδώ:

Είναι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ανόητε

Pagenews.gr 

Ειναι οι τουρκικες μυστικες υπηρεσιες ανοητε

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης γράφει στο blog του στο pagenews.gr για την «αντιεξουσιαστική» οργάνωση «autonome antifa», που βρίσκει λογικά τα επιχειρήματα της Άγκυρας και παράλογη την προσπάθεια της Ελλάδας να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Κουίζ: Ποιος και τι είναι αυτός που λέει τα εξής: «Όλοι εκτός από τους Έλληνες συμφωνούν ότι ο εναέριος χώρος του ελληνικού κράτους ταυτίζεται με τα χωρικά του ύδατα, είναι δηλαδή έξι μίλια. Κατά τη γνώμη των στρατηγών και των υπουργών του ελληνικού κράτους ο εναέριος χώρος δεν ταυτίζεται με τα χωρικά ύδατα. Κατά τη γνώμη τους ο εναέριος χώρος του ελληνικού κράτους είναι μοναδική περίπτωση παγκοσμίως και εκτείνεται δέκα μίλια από τον βράχο.

Θάβοντας την Ιστορία στη Θεσσαλονίκη

του Σαράντου Θεοδωρόπουλου
Στη Θεσσαλονίκη από το σταθμό του μετρό στη Βενιζέλου έχει βρεθεί ένα μοναδικό αρχαιολογικό εύρημα για τα παγκόσμια δεδομένα: ένα ιστορικό σταυροδρόμι που έχει επιβιώσει για περισσότερους από 16 αιώνες, από την εποχή του Γαλερίου όταν σχεδιάστηκε μέχρι τα βυζαντινά χρόνια, μαζί με τα παρακείμενα κτίρια που στέγαζαν εμπορικές δραστηριότητες. Μια «διαδρομή» στο χώρο αυτό, στην Μέση Οδό των βυζαντινών χρόνων -που ταυτίζεται με την Εγνατία οδό- και το μαρμαρόστρωτου cardo -που βρίσκεται κάτω από την Βενιζέλου- μας ταξιδεύει στην εποχή όπου η Θεσσαλονίκη αποτελούσε ένα ανθηρό εμπορικό κέντρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ε.Ε.: Σαν τρελό φορτηγό

Του Γ. Σιώζου
Για μια ακόμη φορά, δεν κατέστη δυνατόν, στο Γερμανικό Ράιχ, να διαβεί το στενό της Μάγχης.
Η Γερμανική Ευρώπη, που φέρει το ψευδώνυμο «Ευρωπαϊκή Ένωση», συνταράσσεται από το Ρήγμα που υπέστη από το Brexit και τις τεκτονικές αλλαγές που ήδη έχουν δρομολογηθεί.
Η Γαλλία,
από κράτος Βισσύ, που είχε περιέλθει στα πλαίσια της Ε.Ε., διεκδικεί νέο ρόλο, με τον Μακρόν να υποδύεται τον «Πεταίν» του Βερντέν και όχι εκείνον του Βισσύ.

Η δε Λεπέν, προσπαθεί να τον υπερκεράσει σε αντιευρωπαϊκή ρητορεία.

Οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης του πρώην Ανατολικού μπλόκ, πάντα «ατίθασες» απέναντι στα κελεύσματα των Βρυξελλών.