H ιστορία και το έθιμο της βασιλόπιτας από ένα παλιό αναγνωστικό

Ό δάσκαλος εξήγησε σήμερα γιατί κάνομε στά σπίτια μας βασιλόπιτα.
— Στά παλιά χρόνια, είπε στά παιδιά, όταν ήταν Επίσκοπος στην Καισαρεία, ό Μέγας Βασίλειος, έ­τυχε νά είναι διοικητής της Καππαδοκίας ένας ει­δωλολάτρης, πολύ κακός, σκληρός και φιλοχρή­ματος άνθρωπος. Οι επισκέψεις του στά διάφορα μέρη της επαρχίας του σκοπό είχαν τή διαρπαγή και λεηλασία των θησαυρών των Χριστιανών. Κά­ποτε λοιπόν, πού θά έκανε τήν επίσκεψη του ό κα­κός αυτός άρχοντας στην Καισαρεία, οι Χριστια­νοί έτρεξαν φοβισμένοι στον Μέγα Βασίλειο και του ζήτησαν τή συνδρομή του.

Ταρκόφσκι πολιτικὸς

[…] Μοῦ φαίνεται ὅτι ἡ ἐποχή μας κλείνει ἕναν ὁλόκληρο ἱστορικὸ κύκλο, ὅπου τὴν ἀνώτατη ἐξουσία τὴν ἄσκησαν οἱ «μεγάλοι ἱεροεξεταστές», οἱ ἡγέτες, οἱ «ἐξέχουσες προσωπικότητες», μὲ στόχο νὰ μετατρέψουν τὴν κοινωνία σὲ μιὰ πιὸ «δίκαιη» καὶ ὀρθολογικὴ ὀργάνωση. Θέλησαν νὰ κυριέψουν τὴ συνείδηση τῶν μαζῶν, νὰ τοὺς μεταδώσουν νέες ἰδεολογικὲς καὶ κοινωνικὲς ἀπόψεις, παρακινώντας τες νὰ ἀναθεωρήσουν τὴν ὀργανωτικὴ δομὴ τῆς ζωῆς τους γιὰ χάρη τῆς συλλογικῆς εὐτυχίας. Ὁ Ντοστογιέφσκι μᾶς εἶχε προειδοποιήσει γιὰ τοὺς «μεγάλους ἱεροεξεταστὲς» ποὺ τολμοῦν καὶ ἐπωμίζονται τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν εὐτυχία τῶν ἄλλων.

Πολέμαρχοι για κλάματα

του Γιώργου Π. Μαλούχου
Εντάξει, το καταλάβαμε: ο υπουργός Εθνικής Αμυνας έχει προφανές απωθημένο να φοράει στολή, να ντύνεται κομάντο -ούτε ο πρώτος είναι, ούτε ο τελευταίος. Αλλωστε, σε άλλους αρέσει να ντύνονται πυροσβέστες, σε άλλους αστροναύτες, σε άλλους μάγειροι, ενώ υπάρχουν και ορισμένες εκδοχές που δεν είναι της παρούσης… Ολα στη ζωή είναι. Παρά δε το γεγονός ότι στο ελληνικό κανονιστικό πλαίσιο που αφορά τις στρατιωτικές στολές δεν προβλέπεται (αν δεν τιμωρείται κιόλας) η χρήση τους από πολίτες, δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Στο κάτω κάτω, είναι χαριτωμένο να βλέπει κανείς τον υπουργό έτοιμο για όλα. Το θέμα δεν είναι η στολή: τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Είναι το τι κρύβει πίσω της αυτή η μανία για κάποιον που αφενός δεν έχει δικαίωμα να τη φορά και, αφετέρου, την ίδια στιγμή, συμβαίνει να διατάζει όλους όσοι έχουν και δικαίωμα και υποχρέωση για αυτό. Εκεί είναι που σοβαρεύει το πράγμα.

Οι «ταλιμπάν» του εθνομηδενισμού και η εθνική ταυτότητα

του Σταύρου Λυγερού από το slpress.gr 

Παραδοσιακά στην Ελλάδα οι άρχουσες ελίτ, λόγω του μεταπρατικού χαρακτήρα τους και κατ’ επέκτασιν του ισχυρού συνδρόμου εξάρτησης από τη Δύση, αντιλαμβάνονταν την έννοια του εθνικού συμφέροντος συχνά με διαφορετικό τρόπο από το λαϊκό σώμα, από τον κορμό της κοινωνίας. Αυτή η απόκλιση εμφανιζόταν κυρίως στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, όμως, η απόκλιση αυτή εμφανίσθηκε και στον χώρο της εκπαίδευσης. Για την ακρίβεια μία ομάδα ιστορικών, με επικεφαλής τον Αντώνη Λιάκο, προσπαθούν μέσω της αποδόμησης να υφαρπάξουν την εθνική ταυτότητα.

«Ο Βασίλης ο Αρβανίτης», ο Σολωμός Σολωμού και ο Κ. Κατσίφας

του Σπύρου Κουτρούλη από την Ρήξη φ. 149
Η κοντινότερη λογοτεχνικά μορφή στον Σολωμό Σολωμού και στον Κωνσταντίνο Κατσίφα είναι Ο Βασίλης ο Αρβανίτης του Σ. Μυριβήλη. Από κριτικούς όπως οι Ρένος Αποστολίδης, Α. Σαχίνης και Κ. Δεσποτόπουλος έχει υποδειχθεί ως ένα από τα σημαντικότερα διηγήματά του. Περιγράφει το παλικάρι, τον μάγκα, που οδηγείται αποκλειστικά από την ανδρεία του, δίχως να λογαριάζει την παροδική του ύπαρξη.
Με αυτόν τον τρόπο ο Σολωμός Σολωμού, μόνος απέναντι από τις κατοχικές δυνάμεις, ανεβαίνει στον ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία. Αντίστοιχα ο Κ. Κατσίφας αρνείται τις εντολές του αλβανικού κράτους για να υποστείλει την ελληνική σημαία. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος λογάριασαν τη ζωή τους.
Αλλά, ας δούμε τι γράφει, σε μια γνήσια δημοτική, ο Στρατής Μυριβήλης, για τον ήρωα του:

Ο εξευτελισμός της φιλελεύθερης “αριστεράς” του Χόλυγουντ

"ΡΕΣΑΛΤΟ"

Σχόλιο: Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του έντιμου Βρετανού φιλελεύθερου Neil Clark, στο οποίο καταδεικνύεται η “ανθρωπιστική” υποκρισία των αστέρων του Χόλυγουντ σε σχέση με τον πόλεμο στη Συρία και το μεταναστευτικό.
Όπως ακριβώς όλος αυτός ο συρφετός της αμερικάνικης πολιτιστικής βιομηχανίας από τη μία εκθείαζε τον showman Ομπάμα, ο οποίος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας σφαγέας-εγκληματίας έχοντας βομβαρδίσει κατά τη θητεία του επτά χώρες (!),
και ταυτόχρονα διαδήλωνε υπέρ της... μετανάστευσης ενάντια στον νεοεκλεγέντα “ρατσιστή” και “φασίστα” Τραμπ, έτσι και τώρα οι celebrities αυτοί θίγονται από την απόσυρση του αμερικανικού στρατού από τη Συρία για… ανθρωπιστικούς λόγους.

Τα χίλια πρόσωπα του Μανιχαϊσμού: Παυλικιανοί, Εικονομάχοι, Βογόμιλοι

Όπως είχαμε γράψει στο Α΄ Μέρος, σε αυτό το Β΄ Μέρος του άρθρου μας, θα δούμε ότι ο ενιαίος άξονας της αντίθεσης που είχαν οι αιρετικές κοινότητες Παυλικιανών και Βογόμιλων με το Βυζαντινό κράτος, ήταν η μανιχαϊκή τους θρησκευτική ρίζα που τους επέβαλε μια ανυποχώρητη πολεμική στάση ενάντια στις δομές του κράτους, και ειδικά ενός κράτους που υιοθετούσε διαφορετική θρησκευτική ιδεολογία. Και βεβαίως το πρόβλημα δεν ξεκινά τον 7ο αιώνα, αλλά παρουσιάζεται ήδη από τα τέλη του 3ου και επί ειδωλολατρίας.
 

1. Τι ήταν ο Μανιχαϊσμός;[1]

Ιδρυτής του Μανιχαϊσμού, ήταν ο Μάνης (216-277 μ.Χ.), γεννημένος στη Σελεύκεια, επί του ποταμού Τίγρη. Ο Μανιχαϊσμός ήταν μια θρησκεία που στηρίχτηκε στη δυαρχική μυθολογία της ιρανικής θρησκευτικής σκέψης και έτσι, υιοθετούσε στο σύστημά της δύο Αρχές, απόλυτα διαχωρισμένες και κινούμενες η μία ενάντια στην άλλη. Η μία περιελάμβανε το απόλυτα Καλό και η άλλη το απόλυτα Κακό. Το φως είναι καλό και ταυτίζεται με τον Θεό. Το σκοτάδι είναι κακό και ταυτίζεται με την ύλη.

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας ο Καππαδόκης

Ο Μέγας Βασίλειος είναι τόσο γνωστός όσο λίγοι Άγιοι της Εκκλησίας μας, αλλά και τόσο παρεξηγημένος όσο ελάχιστοι. Ενώ ήταν ένας ασκητής Επίσκοπος, ο οποίος εκοιμήθη σε ηλικία μόλις 49 ετών, τον παρουσιάζουν σαν ασπρομάλλη γέροντα, καλοζωϊσμένο, ντυμένο με τα κόκκινα και άσπρα χρώματα μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας. Ο άγιος Βασίλειος είναι ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες του νοητού στερεώματος της Εκκλησίας, που έλαμψε τον 4ο αιώνα μ. Χ. και εξακολουθεί να λάμπει, να φωτίζει και να μιλά στις καρδιές όλων εκείνων που ζητούν τις πρεσβείες του και μελετούν τα συγγράμματά του.
Ο πραγματικός Αη Βασίλης
Πώς ήταν; Ας δούμε τι μας λένε οι αρχαίοι συγγραφείς μας. Ήταν πολύ ψηλός και πολύ αδύνατος,

Αφοδεύοντας (σ)το ιερό

του Μάνου Στεφανίδη 

στον Γ. Καραμπελιά

Αυτό που απέδειξε με κυνικήν ωμότητα ο μοιραίος Αλέξης σ’ αυτά τα χρόνια της εξουσίας του, είναι πως είμαστε κι εμείς όλοι, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι, ίδιοι κι απαράλλαχτοι με τους άλλους, τους απέναντι.  Ή, τουλάχιστον τους περισσότερους. Καμία διαφορά, καμία εξαίρεση, καμιά ελπίδα… Τα προσωπεία έπεσαν και τα πρόσωπα έγιναν θλιβερές καρικατούρες του εαυτού τους. Ο Μπαλάφας στη θέση του Γιακουμάτου.
Έτσι, κι οι απέναντι θα επιστρέψουν με την σειρά τους και με την ίδια κι απαράλλαχτη αλαζονεία με την οποία πρωτοανέβηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τα σκαλιά του Μαξίμου, στους παλιούς τους θώκους.

Η πιθανότητα ελληνοτουρκικού πολέμου (το Casus belli Αποστολάκη και τα σχέδια της Αυτοκρατορίας για τον Τσίπρα)

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η σοβαρότητα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, είναι μια φράση του Καρλ Μαρξ που έμεινε ιστορική. Στην Ελλάδα ο ιδιαίτερος τρόπος που εκδηλώνεται και συμπυκνώνεται η βαθύτατη κρίση μας είναι, πρώτον, ότι οι περισσότεροι λένε ότι τους κατεβαίνει στο κεφάλι και, δεύτερο, η κρίση επαγγελματισμού.

Σε όλη την κοινωνική πυραμίδα είναι πολύ λίγοι αυτοί που ξέρουν να κάνουν τη δουλειά που κάνουν και την κάνουν. Κι αυτό ισχύει από τον περιπτερά της γειτονιάς μέχρι τον Πρωθυπουργό. Χειροτερεύει και γενικεύεται μάλιστα ως τάση, όσο ανεβαίνουμε στην πυραμίδα.

Αν οι Τούρκοι ανέβουν σε μια βραχονησίδα θα την ισοπεδώσουμε, δήλωσε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Αποστολάκης. Ο Υπουργός Άμυνας προανήγγειλε ταυτόχρονα ανακήρυξη ΑΟΖ και την επομένη, ίσως για να μη φανεί ότι είναι soft έναντι του αρχηγού του, υποσχέθηκε ότι θα τσακίσουμε την Τουρκία, αν τυχόν περάσει από τα απειλητικά λόγια στις απειλητικές πράξεις.

Ιωάννης Καποδίστριας: Η συγκλονιστική ομιλία για τον "Μέγιστο των Ελλήνων"

Μια Τολμηρά αποκαλυπτική εισήγηση και ιστορικά εμπεριστατωμένη ομιλία, στηριγμένη σε μαρτυρίες και ιστορικές πηγές που έκαναν γνωστό τον αυθεντικό Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια από τον Δρ. Δημήτριο Μεταλληνό στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης. 
Στις 6/2/2017 οι φίλοι της Σχολής Γονέων – Ανοικτού Πανεπιστημίου Κατερίνης απόλαυσαν μία εξαιρετική ομιλία, άγνωστα στους Νεοέλληνες- για τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον Μέγιστο των Ελλήνων. Εισηγητής και εξαίρετος ομιλητής ήταν ο κ. Δημήτριος Μεταλληνός, διδάκτωρ Ιστορίας του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Ο Μακιαβέλι γνώριζε από ελληνοτουρκικά!

του Άγγελου Συρίγου
Το ερώτημα είναι καυτό και συνεχίζει να αιωρείται στην ελληνική κοινή γνώμη: θα επιχειρήσει ο Ερντογάν να προκαλέσει ένα θερμό επεισόδιο; Η απάντηση είναι πως μάλλον θα αποφύγει να δημιουργήσει μία κρίση, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει τα ελληνοτουρκικά σε πολεμική σύρραξη. Στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής, άλλωστε, η προσοχή του είναι στραμμένη στη Συρία, ειδικά μετά την απόφαση του προέδρου Τραμπ να αποσύρει τις εκεί αμερικανικές δυνάμεις.
Γιατί να διακινδυνεύσει μία πολεμική εμπλοκή με την Ελλάδα, η οποία, ανεξαρτήτως της έκβασης θα είναι καταστροφική και για την Τουρκία; Δεν έχει κανένα πραγματικό λόγο εισέλθει σε μία τέτοια περιπέτεια, η οποία εκ των πραγμάτων θα χαλούσε την εικόνα του νικητή που έχει ήδη εξασφαλίσει από τη στρατιωτική εμπλοκή στη βόρειο Συρία. Εικόνα που μπορεί να ενισχυθεί πολύ εάν ο Λευκός Οίκος του λύσει τα χέρια να κινηθεί εναντίον των Κούρδων και ανατολικά του Ευφράτη.

Καλή… εκλογική χρονιά και καλά ξεμπερδέματα!!!

Πολύ θα θέλαμε να ατενίσουμε με αισιοδοξία τη νέα χρονιά που έρχεται, δυστυχώς όμως προμηνύεται μαύρη κι άραχνη.
Όσο κι αν ο Τσίπρας και η παρέα του προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, εκτός από τις εκλογικές μάχες με στόχο την επιβίωσή τους κι όχι του λαού, και για αυτή τη χρονιά δεν διαφαίνεται φως στη άκρη του τούνελ.
Η οικονομία σέρνεται, το ξεπούλημα της Μακεδονίας μπαίνει στην τελική του φάση, η κλιμάκωση των ελληνοτουρκικών διενέξεων οδηγεί αναπόφευκτα στη μάχη για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Αιγαίου με τον Ερντογάν να τρίβει ήδη τα χέρια του με τους απάτριδες που μας κυβερνάνε και ο κόσμος ανήμπορος κι απογοητευμένος κατακλύζει τα εμπορικά κέντρα για να πειστεί για την... μεταμνημονιακή πραγματικότητα που του σερβίρει ο λαοπρόβλητος. Το γεγονός ότι δεν του έχει μείνει φράγκο να ξοδέψει γιατί του τα πήρε όλα η... απελευθερωτική κυβέρνηση δεν παίζει κανένα ρόλο. Το κλίμα είναι αυτό που μετράει.

Το σκληρό ροκ του ευρωπαϊκού μέλλοντός μας

του Σταύρου Λυγερού
Μπορεί το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων να έκανε πίσω, λόγω της τρομοκρατικής επίθεσης στο Στρασβούργο και κυρίως λόγω Χριστουγέννων, αλλά αφήνει μία πολιτική παρακαταθήκη, ανεξαρτήτως του εάν θα επανακάμψει ή όχι με τις γιορτές. Παρακαταθήκη, η οποία, λόγω των διαμορφούμενων οικονομικών-κοινωνικών συνθηκών στην Ευρώπη, είναι πιθανόν να έχει κάποιου είδους συνέχεια και να λειτουργήσει ως παράδειγμα για τα πληττόμενα μικρομεσαία στρώματα και σε άλλες χώρες. Ουσιαστικά πρόκειται για το σκληρό ροκ του ευρωπαϊκού μέλλοντός μας.

Τα Κίτρινα Γιλέκα απέδειξαν για μία ακόμα φορά ότι η ιστορία είναι πολύ ευρηματική και πεισματάρα για να προσαρμοστεί σε προκατασκευασμένες θεωρίες. Η συντεταγμένη προλεταριακή επανάσταση, που κάποιοι στην παραδοσιακή Αριστερά ακόμα ονειρεύονται, είναι πια φαντασίωση. Το ίδιο και οι εξεγέρσεις με ιδεολογική αναφορά και καλούς τρόπους. Από το 1968 και το 1973 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι της ιστορίας.

Όταν ο Καποδίστριας απέτρεψε τη χρεωκοπία και τη διάλυση της Γαλλίας

Η Συνθήκη της Βιέννης (26 Ιουνίου 1815), όπως και η συνθήκη των Παρισίων (20 Νοεμβρίου 1815), αποτέλεσαν σταθμό στην Ιστορία της Ευρώπης και υπήρξαν σε ένα μεγάλο τους κομμάτι, έργο του Ιωάννη Καποδίστρια.

Αυτός είναι ο πραγματικός αρχιτέκτονας, του εξασφαλισθέντος συστήματος της Ευρωπαϊκής ισορροπίας και ειρήνης, μεταξύ των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, κατά τους ταραχώδεις εκείνους καιρούς, όπως αναφέρει ο Αλεξ. Δεσποτόπουλος.

Το 1815, μετά την καταστροφή των Γάλλων του Ναπολέοντα στο Βατερλό, οι Αυτοκρατορίες της Ιερής Συμμαχίας, πραγματοποίησαν συνέδριο στη Βιέννη, προκειμένου εκτός των άλλων, να αποφασίσουν το διαμελισμό της Γαλλίας, η οποία για πολλά χρόνια με το Ναπολέοντα, τους είχε δημιουργήσει πάμπολλα προβλήματα.

Την εποχή εκείνη, δυο μεγάλες φυσιογνωμίες επηρέαζαν τις πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων. Ο Μέτερνιχ και ο Καποδίστριας. Ο τσάρος Αλέξανδρος εκείνη την εποχή, επηρεαζόταν από τον Καποδίστρια και τον είχε έμπιστό του.

Ο βασιλιάς της Γαλλίας, αναγνωρίζοντας, όπως όλοι εξάλλου, τη διπλωματική ευστροφία του Καποδίστρια και βλέποντας πως δεν είχε άλλη ελπίδα για να σώσει τη Γαλλία, προσέτρεξε ζητώντας τη βοήθειά του.

«Ζωτικός χώρος» για ζώα…

Στάθης

Η Γερμανία νομοθετεί εναντίον της εξαγοράς γερμανικών επιχειρήσεων από ξένους. Επιτρέπει την απόκτηση μόνον του 10% (αντί του 25% που επιτρεπόταν έως τώρα) των γερμανικών εταιρειών από «άλλους» – παραπάνω, νιξ!

Την ίδια ώρα η Ουγγαρία νομοθετεί τον περιώνυμο πλέον αλλά και δυσώνυμο «νόμο της σκλαβιάς». Που επιτρέπει εργασία έως και 60 ώρες τη βδομάδα με αμοιβή καταβλητέα ενίοτε εις βάθος πενταετίας!...

Πού να τρέχει η Γερμανία στις Κίνες και τις Ταϊλάνδες για φθηνό εργατικό δυναμικό, ας είναι καλά η διπλανή Ουγγαρία και οι υπόλοιποι «ζωτικοί χώροι».

Οι νέοι κανόνες εμπλοκής της Ρωσίας στη Συρία αλλάζουν τη γεωπολιτική σκακιέρα

Γράφει ο Φραγκούλης Φράγκος

Η αποχώρηση των χερσαίων δυνάμεων των  ΗΠΑ απο τη Συρία έχει αρνητικές συνέπειες στην Ανατολική Μεσόγειο, που ασφαλώς επηρεάζουν Κύπρο και Ελλάδα.
Η ομαλότητα θα επανέλθει στη Συρία, όταν υποχρεωτικά η Ρωσία του Πούτιν με το πρόσχημα, ότι στηρίζει τον πρόεδρο Άσαντ, θα ευθυγραμμισθεί με την Γαλλία στην προστασία των Κούρδων, άρα της εδαφικής ακεραιότητας της δορυφόρου Συρίας, που ασφαλώς θα τους φέρει σε σύγκρουση με την Τουρκία του Ερντογάν..
Το παιχνίδι της Αγκυρας με την αγορά των S-400 απο τη Ρωσία εκτιμάται, ότι παίρνει τέλος με την  αγορά των Patriots απο τις ΗΠΑ.
Έτσι εξηγείται η εγκατάλειψη των Κούρδων της Συρίας απο την Ουάσιγκτον  στις ορέξεις των ΤΕΔ (Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων), που υποτίθεται έλαβαν εντολή απο τον Τραμπ να συντρίψουν τα υπολείμματα της ISIS...

Έξαρση της πορνείας στα βρετανικά πανεπιστήμια - Τι σπρώχνει τις φοιτήτριες στην οδό του αγοραίου έρωτα;

Νάνσυ Κουλούρα

Τα πανεπιστήμια κάνουν τα στραβά μάτια, αναφέρει βρετανικό δημοσίευμα

Τα βρετανικά πανεπιστήμια πρέπει να σταματήσουν να αδιαφορούν απέναντι στην «εξάρση» του αγοραίου έρωτα στο πανεπιστημιακό περιβάλλον, αναφέρει σημερινό δημοσίευμα του Independent.
Όπως επισημαίνει το άρθρο, ολοένα και περισσότερες φοιτήτριες (αλλά και φοιτητές) που σπουδάζουν στα ακαδημαϊκά ιδρύματα της Βρετανίας στρέφονται στην πορνεία για να αντεπεξέλθουν στα υπέρογκα έξοδα των σπουδών τους.

Ωστόσο, παρά τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των κοριτσιών και αγοριών που πουλάνε το κορμί τους, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων δεν κάνουν τίποτα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στη ρίζα του, και είτε αδιαφορούν για αυτό είτε καταφεύγουν σε άδικες κυρώσεις, επισημαίνει στο άρθρο.

Οι Παυλικιανοί και οι Βογόμιλοι: Η Προτεσταντική υποκρισία, και απαντήσεις σχετικά με τη θρησκεία, το κράτος και τις αιρέσεις στο Βυζάντιο

Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή τις συνηθισμένες προτεσταντικές επιθέσεις ενάντια στην Ορθόδοξη Εκκλησία, με πρόσχημα την δήθεν «αλλοίωσή» της μέσα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ενώ λοιπόν θ’ αναφερθούμε και ειδικά στις κοινότητες των Παυλικιανών και των Βογόμιλων και τη δράση τους στο Βυζάντιο (κυρίως στο Β΄ Μέρος του άρθρου), σίγουρα το θέμα είναι ευρύτερο και θα πρέπει επίσης να κατανοήσουμε και να εξετάσουμε:

α) τον λόγο για τον οποίο παρουσιάζεται αλλοιωμένη η ιστορία των κοινοτήτων αυτών,

β) από πότε και από ποιους πηγάζει η αλλοίωση, και

γ) τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό.

Εκτός αυτού, η προσπάθεια κάποιων να φανούν ως «καλοί» οι Προτεστάντες και να στιγματιστούν ως «κακοί» οι Ορθόδοξοι, μας αναγκάζουν να εξετάσουμε επίσης, κατά πόσο ευσταθούν αυτοί οι ιδεολογικοποιημένοι διαχωρισμοί. Κατά συνέπεια, το άρθρο μας θα ενσωματώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, ώστε να γίνει πιο καθαρή η συνολική εικόνα σχετικά με τη Θρησκεία, το Κράτος και τις Αιρέσεις στο Βυζάντιο.

 

1. Η συνεχής διαστρέβλωση της Βυζαντινής ιστορίας

Είναι προφανές από το περιεχόμενό τους, ότι τα περισσότερα άρθρα μας, στόχο

Ο προϋπολογισμός 2019 της αποικίας

Στην Ελλάδα επιβάλλεται το γερμανικό οικονομικό μοντέλο, το οποίο στηρίζεται στην αύξηση των εξαγωγών ταυτόχρονα με τη μείωση των εισαγωγών – μοντέλο που όμως θα αποδώσει σωστά μόνο όταν ολοκληρωθεί η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην πατρίδα μας, με τη μετατροπή της σε χώρα της LIDL.

.

Ανάλυση     

Σε σχέση με τον προϋπολογισμό, δεν νομίζουμε πως έχει νόημα να επικεντρωθούμε στον μη αναπτυξιακό χαρακτήρα του – όπως είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,6% ή περί τα 7,5 δις € εφόσον η ανάπτυξη φτάσει στο 2,5% το 2019, τα οποία θα προέλθουν κυρίως από την συνέχιση της υπερβολικής φορολόγησης (νέοι φόροι 935 εκ. € από τον ΦΠΑ και το φόρο εισοδήματος). Επίσης από την περικοπή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) κατά περίπου 550 εκ. €, παρά το ότι καμία χώρα στην κατάσταση της Ελλάδας δεν έχει ποτέ στην ιστορία αναπτυχθεί χωρίς δημόσιες επενδύσεις που αυξάνουν τη ζήτηση – με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν οι ιδιώτες.

Ο Αφανισμός της Χριστιανικής μειονότητας στο Ιράκ

• «Είμαι περήφανος που είμαι Ιρακινός, αγαπώ την χώρα μου. Αλλά η χώρα μου δεν είναι υπερήφανη που είμαι μέλος της. Αυτό που βιώνει ο λαός μου [οι Χριστιανοί] δεν είναι τίποτα άλλο παρά γενοκτονία… Ξυπνήστε!» — Douglas al-Bazi, ιρακινός καθολικός ιερέας, στο Ερμπίλ.
• «Η επικοινωνία με τις αρχές μας αναγκάζει να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας [ως Χριστιανοί] και δεν ξέρουμε κατά πόσο αυτοί οι άνθρωποι που μας απειλούν δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι στα κυβερνητικά γραφεία που υποτίθεται ότι πρέπει να μας προστατεύουν.» –Ιρακινός Χριστιανός άντρας, εξηγεί γιατί οι Χριστιανοί στο Ιράκ δεν στρέφονται στις κυβερνητικές αρχές για προστασία.

Διάκονος Στέφανος, ο Πρωτομάρτυρας της αγάπης

Αυτός ο μακάριος Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος Στέφανος, όταν έγι­νε μια φορά συζήτησις μεταξύ Ιουδαί­ων και Σαδδουκαίων και Φαρισαίων και Ελληνιστών σχετικά με τον Κύ­ριό μας Ιησού Χριστό, και άλλοι μεν έλεγαν, ότι είναι Προφήτης, άλλοι ότι είναι πλάνος και άλλοι, ότι είναι Υιός Θεού, όταν, λέω, έγινε αυτή η συζήτησις, τότε ο πανύμνητος Στέφανος στά­θηκε επάνω σε έναν τόπο υψηλό και κήρυξε σε όλους τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, λέγοντας· «Άνδρες αδελφοί, γιατί αυξήθηκαν τόσο οι κακίες σας και είναι ταραγμένη όλη η Ιερουσα­λήμ;

Μακάριος είναι ο άνθρωπος εκεί­νος, ο οποίος δεν ένιωσε στην καρδιά του δισταγμό για τον Ιησού Χριστό. Διότι αυτός είναι, που έγειρε τους Ουρανούς και κατέβηκε για τις αμαρτίες μας και γεννήθηκε από την Παρθένο την Αγία και καθαρή και διαλεγμένη πριν από την αρχή του κόσμου. Αυτός πήρε τις ασθένειές μας, και κράτησε τις νόσους. Αυτός έκανε να ξαναβρούν το φως τους οι τυφλοί. Αυτός καθάρισε τους λε­προύς και έδιωξε τα δαιμόνια από τους δαιμονισμένους».

Το σκοτεινό είδωλο της ατομικής τρομοκρατίας

του Γιώργου Παπασίμου
Μέσα στον κυκεώνα των προβλημάτων, που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα (οικονομία, εθνικά θέματα, κοινωνία), γονατισμένη από τον μνημονιακό οδοστρωτήρα, καθηλωμένη και συρρικνωμένη, εμφανίσθηκε για μια ακόμα φορά στο προσκήνιο, η δράση της ατομικής τρομοκρατίας, με το πρόσφατο τυφλό χτύπημα στις εγκαταστάσεις του Σκάι.
Πέραν της τρικυμίας, που προκλήθηκε στο τρομώδες ελλιποβαρές πολιτικό προσωπικό, στο οποίο κυριαρχεί η ρηχότητα, η κοινοτυπία και ο ωφελιμιστικός κοντόθωρος στόχος του γαντζώματος στην καρέκλα της εξουσίας, επανήλθε στο προσκήνιο, για μια ακόμα φορά, στην πολύπαθη Ελλάδας το φαινόμενο της ατομικής τρομοκρατίας, που γιγαντώθηκε στις Δυτικές xώρες στις δεκαετίες 1970-80 και παραμένει υπαρκτό περιθωριακά σε κάποιες από αυτές, όπως η Ελλάδα.

Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Πιστεύω στο Θεό και είμαι άνθρωπος πολιτιστικά που έχω ιδιαίτερη σχέση με την Ορθοδοξία

Πολλές φορές σκέφτηκα να τα παρατήσω, αλλά ποτέ στα σοβαρά. Είμαι ήσυχος με αυτά που έχω κάνει κι αν τα άφηνα αύριο, πάλι ήσυχος θα ήμουν. Σκέφτομαι ότι η ζωή θέλει απλώς να την ζεις και να την απολαμβάνεις. Ό,τι κάνουμε, πρέπει να το κάνουμε με πάθος. Αν δεν τα βλέπεις έτσι τα πράγματα, η ζωή είναι σκληρή.
Η ύπαρξη είναι μια πικρή εμπειρία και ο μόνος τρόπος να παρηγορηθείς είναι να ζεις έντονα. Αν έχω κάνει κάποιες καλές επιλογές στη ζωή μου, αυτές αφορούν κυρίως ανθρώπους που ήταν για μένα πολύτιμοι. Υπήρξαν και κάποιοι που με απογοήτευσαν γιατί σε ψυχικό επίπεδο απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων.

Μόνο την ανημπόρια δεν θέλω. Περισσότερο φοβάμαι μια αναπηρία, παρά τον ίδιο τον θάνατο.

Πιστεύω στο Θεό και είμαι άνθρωπος που προσεύχεται. Μπορεί να μην έχω στενή σχέση με την Εκκλησία, αλλά πολιτιστικά έχω ιδιαίτερη σχέση με την Ορθοδοξία: με την μουσική της, με τις τελετές της. Η πίστη είναι κάτι διαφορετικό. Μ’αρέσει αυτό που έχει πει ο Γκαίτε στον

Ελλάς Ελλήνων Παγανιστών

Χειμερινό ηλιοστάσιο 2012. Ο Κασιδιάρης και οι εκπαιδευόμενοί του ποζάρουν με την πολεμική σημαία της Βέρμαχτ

Δημήτρης Ψαρράς

Εχει βαλθεί τον τελευταίο καιρό η Χρυσή Αυγή να μας πείσει ότι είναι μια «χριστιανική» οργάνωση. Τα σταυροκοπήματα του Αρχηγού και των στελεχών της δίνουν και παίρνουν, οι σχετικές αναφορές στα έντυπα και τα διαδικτυακά της μέσα όλο και πληθαίνουν, ενώ ακόμα και στη δίκη που συνεχίζεται στο Κακουργιοδικείο, οι συνήγοροι της ηγεσίας της ναζιστικής οργάνωσης, που κατηγορείται ως εγκληματική, επικαλούνται με κάθε ευκαιρία το γεγονός ότι οι χρυσαυγίτες παντρεύονται με θρησκευτικό γάμο, βαφτίζουν χριστιανικά τα παιδιά τους και κηδεύονται με θρησκευτική τελετή.

Χριστουγεννιάτικα έθιμα των Ελλήνων στην Αλβανία του Χότζα

Γράφει Μυρένα Σερβιτζόγλου
Ο Ιωσήφ Στάλιν προσπαθούσε να συγκρατεί τον Ενβέρ Χότζα στον πόλεμο που είχε εξαπολύσει κατά της Εκκλησίας και του θρησκευτικού αισθήματος με την άνοδό του στην εξουσία το 1944. Σε μία συνάντησή τους στη Μόσχα, ο Στάλιν του συνέστησε: «Μην παίρνεις μέτρα. Η θρησκεία έχει βαθιές ρίζες στη συνείδηση και την ψυχολογία του λαού, θα έχεις προβλήματα». Στο βιβλίο του «Με τον Στάλιν», ο Αλβανός δικτάτορας θυμάται: «Έχεις πολλούς Χριστιανούς; με ρώτησε ο Στάλιν. Να μη φοβάσαι τους ορθόδοξους, δεν είναι φανατικοί, να φοβάσαι τους καθολικούς γιατί έχουν πίσω τους το Βατικανό».
Παρά ταύτα, το έτος 1967, ενώ ο Στάλιν δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή για να τον «συνετίσει», ο Χότζα κηρύττει την Αλβανία το πρώτο «αθεϊστικό κράτος» στον κόσμο και δια νόμου απαγορεύει κάθε «φασιστική, θρησκευτική, πολεμοκάπηλη, αντισοσιαλιστική δραστηριότητα και προπαγάνδα». Ιερείς ξυρίζονται, απεκδύονται τα ράσα, όσοι δεν συμμορφώνονται συλλαμβάνονται, βασανίζονται, εκτελούνται. Ναοί και μονές καταστρέφονται όταν δεν αλλάζουν χρήση, πιστοί διώκονται κατά την τέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων και εθίμων.

O Γυμνός Μύθος της Δυτικής Δημοκρατίας

Του  Paul Graig Roberts

Πως τα καταφέρνει η Δύση να την γλυτώνει παριστάνοντας πως είναι μια συμμαχία μεγάλων δημοκρατιών, στις οποίες  η κυβέρνηση είναι υπηρέτης του λαού;

Πουθενά στην Δύση, εκτός ίσως στην Ουγγαρία και στην Αυστρία, η κυβέρνηση δεν υπηρετεί τον λαό.

Ποιον υπηρετούν οι Δυτικές κυβερνήσεις;
Η Ουάσιγκτον υπηρετεί το Ισραήλ, το Σύμπλεγμα Συμφερόντων Στρατιωτικών και Ασφάλειας, το Χρηματιστήριο, τις μεγάλες τράπεζες και τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων.

Χρονικό μιας μέρας με τα Κίτρινα Γιλέκα

Της Εύας Μπεταβατζή / Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Βασσάλος

To άρθρο αυτό περιγράφει τις τακτικές των διαδηλωτών στο Παρίσι στις 15 Δεκέμβρη. Οι τακτικές αυτές εφαρμόστηκαν πολύ πιο εκτεταμένα και συνειδητά στις 22 Δεκέμβρη με αποτέλεσμα να μπλοκαριστούν και πάλι εντελώς οι πλούσιες γειτονιές της πόλης συμπεριλαμβανομένου του εμπορικού κέντρου.

Πολλά κείμενα έχουν γραφτεί από την έναρξη του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων στις 17 Νοέμβρη. Λίγα όμως έχουν επιχειρήσει να περιγράψουν την αστική μεταμόρφωση του Παρισιού κατά τη διάρκεια της εξέγερσης αυτής. Σε σύντομο άρθρο της στις 5 Δεκέμβρη, η εφημερίδα Le Monde Diplomatique παρουσίασε χάρτη με τον αστικό χώρο που κατέλαβαν οι διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων. Έναν αστικό χώρο στον οποίο είναι συγκεντρωμένη η πολιτική και οικονομική εξουσία της χώρας και στον οποίο σπάνια στο παρελθόν έχουν γίνει διαδηλώσεις, πόσο μάλλον τέτοιας έκτασης και έντασης, ούτε καν στο Μάη του ‘68 (1).

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ

Η Χαρά Θεού διερευνά το μέλλον της σύγχρονης Παιδείας και τη σχέση της με τον Χριστιανισμό.

Η Χαρά Θεού συζητά με τον καθηγητή Γεώργιο Μπαμπινιώτη, αλλά και με εκπροσώπους διαφορετικών θεολογικών τάσεων, σχετικά με το μέλλον της σύγχρονης Παιδείας και τη σχέση της με τον Χριστιανισμό. Χριστιανισμός και Παιδεία, στη Χαρά Θεού.
Πρόσωπα /Ιδιότητες (Με σειρά εμφάνισης):
Τα πρόσωπα που εμφανίζονται και οι ιδιότητές τους:
Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Γλωσσολόγος
Αγγελική Ζιάκα, Αναπλ. Καθηγήτρια Θρησκειολογίας, Θεολογική Σχολή ΑΠΘ
Μαρία Ράντζου, Επίκουρη Καθηγήτρια Κατηχητικής & Θρησκευτικής Παιδαγωγικής, Θεολογικής σχολής ΑΠΘ

Τα πριγκιπόπουλα του ΣΥΡΙΖΑ και η πραγματική ζωή

του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
Μέρα που είναι δεν θέλω να γράψω κακίες. Με άγγιξε κι εμένα το Πνεύμα των Χριστουγέννων. Για λίγο βέβαια.
Λέω λοιπόν ότι ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι ένα καλό παιδί και όσα γράφουν τα κομματικά μέσα του ΣΥΡΙΖΑ για αυτόν είναι αλήθεια.
Είναι μορφωμένος, προσηνής και ειλικρινής σε όσα λέει ότι πιστεύει.
Θα μπορούσα να το πω αυτό και για άλλες και άλλους συνομηλίκους του μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή τη «νέα γενιά» που σήμερα βγάζει ο Τσίπρας στο προσκήνιο, τις πριγκίπισσες και τους πρίγκιπες του ΣΥΡΙΖΑ, με τους οποίους ελπίζει ότι θα κερδίσει συγκριτικό πλεονέκτημα σε νεότερες και όχι μόνο ηλικίες.
Άλλωστε, το χαρτί αυτό το έπαιξε κι ο ίδιος ως νεαρός ηγέτης.
Τι το κακό θα μου πείτε;

Το φλερτ Τραμπ-Ερντογάν και η αυτοπαγίδευση της Ελλάδας

του Παναγιώτη Ήφαιστου
«Το δικαστήριο των εθνών είναι η ιστορία», συνηθίζεται να λέγεται από όσους γνωρίζουν το αλφαβητάριο της διεθνούς πολιτικής. Εξ ου και η ανάγκη αξιόπιστων και ορθολογικών αποφάσεων σε παρόντα χρόνο. Γι’ αυτό προκαλούν ανησυχία πολλά από αυτά που γράφονται ή λέγονται στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες, εάν όχι τα τελευταία χρόνια, για τη σχέση Τουρκίας-ΗΠΑ και το επικείμενο τέλος του Ερντογάν μαζί και τα ρήγματα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.
Ναι μεν κατηφορίζαμε από καιρό, πλην το κατηφόρισμα επιταχύνθηκε, όταν γύρω από το «Μακεδονικό» βαφτίσαμε τον κατευνασμό του αναθεωρητισμού «διεθνιστική στρατηγική». Όταν στη συνέχεια κυριάρχησαν ψευδαισθήσεις περί ενός περίεργου «ηγετικού ρόλου» της Ελλάδας, όταν με απίστευτους ερασιτεχνισμούς όλων των κυβερνητικών συντελεστών -εάν όχι όλου του πολιτικού φάσματος- αρχίσαμε το «στρατηγικό κρυφτούλι» στο Αιγαίο.

Ιστορία αγάπης (Χριστουγεννιάτικη ιστορία)

.

του π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ ὁ­δη­γὸς ἀ­νέ­βη­κε σβέλ­τα στὴ θέ­ση του καὶ ἔ­βα­λε μπρὸς τὴ μη­χα­νή. Οἱ τε­λευ­ταῖ­οι ἐ­πι­βά­τες ἀ­νέ­βη­καν βι­α­στι­κά, βάλ­θη­καν νὰ ψά­χνουν τὶς θέ­σεις τους. Προ­πα­ρα­μο­νὴ Χρι­στου­γέν­νων, ἡ κί­νη­ση στὸ ζε­νίθ.
Ἔ­σκυ­ψε νὰ ση­κώ­σει τὴ βα­λί­τσα της, μὰ ὁ ἄν­τρας της τὴν πρό­λα­βε. Τὴν τα­κτο­ποί­η­σε στὸν χῶ­ρο τῶν ἀ­πο­σκευ­ῶν καὶ γύ­ρι­σε κε­φά­τος κον­τά της.
– Ἄν­τε λοι­πόν, κα­λό σου τα­ξί­δι, τῆς χα­μο­γέ­λα­σε ἀ­πο­χαι­ρε­τών­τας την. Σὲ λίγο πάλι ραν­τε­βοῦ ἐ­δῶ.
Χα­μο­γέ­λα­σε κι ἐ­κεί­νη μὲ τὸ ζό­ρι, ἀν­τάλ­λα­ξαν ἕ­να βι­α­στι­κό, ψυ­χρὸ φι­λὶ κι ἀ­νέ­βη­κε στὴ θέ­ση της. Ἔ­φευ­γε γιὰ τὴν Ἀ­θή­να ἐ­κτά­κτως. Γιὰ δυ­ὸ μέ­ρες μο­νά­χα.


Νὰ δώ­σει ἕ­να χέ­ρι βο­ή­θειας στὴν κό­ρη τους, ποὺ ἔμ­παι­νε γιὰ μιὰ μι­κρο-ἐ­πέμ­βα­ση στὸ νο­σο­κο­μεῖ­ο. Τί­πο­τε ἀ­νη­συ­χη­τι­κό, θά ’βγαι­νε αὐ­θη­με­ρόν, μὰ κά­ποι­ος ἔ­πρε­πε νὰ κρα­τή­σει τὰ μι­κρά, ὥ­σπου νὰ ξα­νάρ­θει ἡ μά­να τους.

Ο φόβος Ερντογάν για αμερικανική παγίδα με ελληνικό χρώμα

Σταύρος Λυγερός

Ο Ερντογάν δέχεται εισηγήσεις από μία ομάδα συνεργατών του να προκαλέσει μία κρίση στο Αιγαίο ή στο Καστελόριζο, με σκοπό να δημιουργήσει την εντύπωση μίας νίκης. Και κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξισορροπήσει το πλήγμα που έχει υποστεί η αξιοπιστία των απειλών της Τουρκίας, λόγω της αδυναμίας της να εμποδίσει τη γεώτρηση της ExxonMobil. Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, αυτός είναι ο βασικός λόγος που ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ προέβη προ ημερών στη γνωστή δήλωση-προειδοποίηση για το πως η Ελλάδα θα αντιδράσει σε περίπτωση που Τούρκοι αποβιβασθούν και καταλάβουν ελληνική βραχονησίδα.

Αν και δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος για το τι τελικώς θα επιλέξει ο Τούρκος πρόεδρος, είναι εμφανές πως μετράει πολύ τα πράγματα. Ο πειρασμός είναι δεδομένος, αλλά μέχρι τώρα εξισορροπείται από σοβαρούς λόγους που τον αποτρέπουν από το να διακινδυνεύσει ένα θερμό επεισόδιο, το οποίο θα μπορούσε να ξεφύγει από τον έλεγχο και να μετεξελιχθεί σε σύρραξη με την Ελλάδα.

Ιστορίες Κρυπτοχριστιανών: Τα Χριστούγεννα του Μολλά Μουσταφά στην Τραπεζούντα

Δεν ήταν ούτε τριάντα χρόνων η Δέσποινα όταν έχασε τον Σάββα, τον άνδρα της, και έμεινε χήρα με το τρίχρονο παιδάκι της, τον Νίκο. Ο μακαρίτης ήταν καλός άνθρωπος και χρυσός νοικοκύρης. Με τις δυο λίρες – 216 γρόσια – μισθό που έπαιρνε, ζούσε την γυναίκα και το παιδάκι του, χωρίς να τους στερήσει τίποτε. Οικονόμος ο ίδιος, καλή οικοκυρούλα η γυναίκα του, τα βόλευαν μια χαρά, σε βαθμό που η γειτονιά τους έπαιρνε και για πλούσιους.
Είχαν έξι χρόνια παντρεμένοι. Την βραδιά που θα γιόρταζαν την επέτειο των γάμων τους, έφεραν τον Σάββα νεκρό στο σπίτι του. Τη στιγμή που πλήρωνε τον μανάβη τα φρούτα που αγόρασε, γονάτισε ξαφνικά και ξεψύχησε πάνω στο δρόμο.
Τρέξαν οι καλοί άνθρωποι και φέραν γιατρό. Μα ήταν περιττό. Είχε πάθει συγκοπή. Ο γιατρός δεν είχε να κάμει τίποτε. Την άλλη μέρα τον θάψανε στην Ελεούσα.
Με τα διακόσια δεκαέξι γρόσια που έπαιρνε το μήνα ο Σάββας δεν ήταν δυνατό ν’ αφήσει τίποτα κατά μέρος.

Ο Αποστολάκης και οι τουρκοφάγοι αναλυτές

Του Γιώργου Καραμπελιά
Στο παρελθόν η υποχωρητικότητα απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και τις προκλήσεις της Άγκυρας προωθούνταν μέσα από την αποσιώπησή της, αφ’ ενός, και την καλλιέργεια των μύθων της «ελληνο-τουρκικής φιλίας» και της συνεννόησης των «αδελφών λαών», που είχε αναλάβει κατ’ εξοχήν η αριστερά –Τούρκοι εργάτες, αδέλφια μας, Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του και άλλα συναφή.
Έτσι, η νατοϊκή δεξιά συναντούσε τη ρωσόφιλη ή φιλοευρωπαϊκή αριστερά. Χαρακτηριστική υπήρξε η πρώτη περίοδος της ανόδου του Ερντογάν στην εξουσία, όταν όλες σχεδόν οι πτέρυγες της ελληνικής πολιτικής σκηνής και κατ’ εξοχήν τα συστημικά ΜΜΕ, συναγωνίζονταν σε επαίνους για τον «δημοκράτη» ισλαμιστή, με τον οποίο θα μπορούσαμε «να τα βρούμε», τόσο στην Κύπρο, εξού και το σχέδιο Ανάν, όσο και στο Αιγαίο, ακόμα και στον Πόντο.
Ποιος δεν θυμάται τις αυταπάτες και ενός μεγάλου μέρους του ποντιακού χώρου για «άνοιγμα» του ιστορικού Πόντου και άλλα συναφή, όπως και τις αντίστοιχες αυταπάτες των Κούρδων;

Μετά τις μεγάλες νύχτες…

το Editorial του «Δρόμου» που κυκλοφορεί

Η χρονιά άνοιξε και κλείνει με τη σφραγίδα του μακεδονικού ζητήματος. Πέρσι τέτοια εποχή, ήρθε η παραγγελία για είσοδο της γείτονος στο ΝΑΤΟ κι όλα έγιναν γρήγορα. Συλλαλητήρια, Πρέσπες, δημοψήφισμα και συνταγματικές αλλαγές στην ΠΓΔΜ. Σε λίγο, η Συμφωνία προς κύρωση στην ελληνική Βουλή. Με μια λεπτομέρεια: Ο ελληνικός λαός δεν θέλει αυτή τη Συμφωνία, αλλά δεν έχει ρωτηθεί και δεν του δίνεται η δυνατότητα να εκφραστεί (δημοψήφισμα).
Η χρονιά όμως είχε κι ένα άλλο, σκληρό γεγονός που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την πολιτική και κοινωνική ζωή στη χώρα. Τη φονική πυρκαγιά με 100 νεκρούς στο Μάτι. Φάνηκε στο πανελλήνιο ο κυνισμός, η ανευθυνότητα, το ψέμα, η απουσία της κυβέρνησης και το χάλι του κρατικού και διοικητικού μηχανισμού.

Η εθνοκάθαρση στην Τουρκία απαιτεί αντιμετώπιση

 
Του Michael Rubin
Κάθε Απρίλιο, οι Τούρκοι διπλωμάτες και τα φιλοτουρκικά μέλη στο αμερικανικό Κογκρέσο (Congressional Turkey Caucus) σπεύδουν να αποτρέψουν την έγκριση ενός ψηφίσματος που θα αναγνωρίζει ως γενοκτονία τη σφαγή των Αρμενίων που διέπραξαν οι Οθωμανοί κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι αντιτίθεται σε οποιοδήποτε ψήφισμα αποδίδει ευθύνες στην Τουρκία, τόσο επειδή η Δημοκρατία της Τουρκίας δεν ιδρύθηκε επισήμως παρά μόνο το 1923, όσο και ισχυριζόμενοι πως ό,τι συνέβη δεν ήταν εσκεμμένο, αλλά συνέβη μέσα στην ομίχλη του πολέμου.
 Άλλοι Τούρκοι ιστορικοί και πολιτικοί υποστηρίζουν ότι στα στοιχεία πάνω στα οποία στηρίζονται οι ιστορικοί που υποστηρίζουν ότι έγινε γενοκτονία είναι διογκωμένα, αν όχι ψευδή.

Μήνυμα του Μ.Βασιλείου για τα Χριστούγεννα!

---

---

Ο Μέγας Βασίλειος θαυμάζοντας το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού, θέτει στο στόμα της Παναγίας τα ακόλουθα λόγια:

«Πως να Σε ονομάσω εγώ, θαυμαστό μου βρέφος; Τι θνητό όνομα να δώσω στον καρπό του Αγίου Πνεύματος; Να Σου προσφέρω θυμίαμα ή γάλα; Έχεις ανάγκη από τις μητρικές μου φροντίδες, ή να πέσω στα πόδια Σου και να Σε λατρεύω; Τι ανεξήγητη αντίθεση; O ουρανός είναι ο θρόνος Σου κι εγώ σε τοποθέτησα στα γόνατα μου. Σε βλέπω στην γη κι όμως δεν άφησες τον ουρανό. O ουρανός είναι εκεί, όπου ευρίσκεσαι Εσύ».
Την απορία και την έκπληξη της Παναγίας συμμερίζεται και άγιος Βασίλειος. Και προσπαθώντας να βρει το μυστικό που πέτυχε την ένωση τόσο αντιθέτων πραγμάτων, καταλήγει ότι είναι Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (από ένα παλιό αναγνωστικό)

Το σπήλαιο και η Φάτνη
Τά παιδιά στό διπλανό δωμάτιο σχεδίασαν τό σπήλαιο καί τή Φάτνη. Μέσα τοποθέτησαν μιά μεγάλη κι ωραία εικόνα μέ τή Γέννηση του Χριστού. Όλα πήραν μέρος στή Χριστουγεννιάτικη αυτή γιορτή, γιά νά ευχαριστήσουν  τόν παππού. Τό σπήλαιο φωτιζόταν με αναμμένα κεράκια. Έχυναν τέτοιο φως που κανένας νόμιζε πως βρίσκεται σέ σπήλαιο αληθινό.
Ο παππούς κοιτάζει και δέν  μπορεί να κρατήσει, τη συγκίνηση του. Σηκωνει το χερι και κάνει το σταυρό του.
Τα παιδιά ψέλνουν:
«Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει…»

Financial Times: Ο Τζορτζ Σόρος «πρόσωπο της χρονιάς»

 

Ο δισεκατομμυριούχος Τζορτζ Σόρος ανακηρύχθηκε «προσωπικότητα της χρονιάς 2018» από τους Financial Times, όπως ανακοίνωσε η βρετανική εφημερίδα. «Η επιλογή της ‘προσωπικότητας της χρονιάς’ από τους Financial Times συνήθως αποτυπώνει τα επιτεύγματά τους. Στην περίπτωση του κ. Σόρος, αυτή τη χρονιά, η επιλογή του αφορά επίσης τις αξίες που εκπροσωπεί», ανέφερε η εφημερίδα.

Στα 88 του χρόνια, ο Τζορτζ Σόρος περιγράφεται ως ο ‘πατέρας της βιομηχανίας των hedge funds», αλλά επίσης ως «σημαιοφόρος της φιλελεύθερης δημοκρατίας και μιας ανοικτής κοινωνίας», ο οποίος «χρησιμοποιεί τη φιλανθρωπία για να καταπολεμήσει τον αυταρχισμό, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία».

Τάσος Λειβαδίτης - Οἱ τρεῖς

[…] Ἂς εἶναι ἄλλοι στὸ σπίτι σου, Κύριε, ὁ κῆπος σου ἢ ἡ συγκομιδή

σου, ἐγὼ ἐρήμωσα τὴ ζωή μου γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ μὲ βλέπεις ἀπὸ

παντοῦ.

Ἴσως, ἂν εἶχα ροῦχο ἢ φωτιά, δρόμο ἢ ὄνειρο, νὰ μὴ σ’ ἄκουγα

τὴν ὥρα ποὺ θὰ μὲ ζητοῦσες.

Δὲν κράτησα παρὰ ἕνα μόνο βράδυ, κάπου στὰ παιδικὰ χρόνια

ἢ ἀργότερα, στὴν ἄκρα ἐγκατάλειψη, γιὰ ν’ ἀκουμπᾶς κάποτε,

αἰώνιε ὁδοιπόρε, ἀνάμεσα στὶς σκιές… […]

 

 https://adrahti.blogspot.com/2018/12/blog-post_15.html

Για ποια αναπτυξη μιλάμε. Οκτώ στις δέκα επιχειρήσεις είναι ζημιογόνες ή επιβιώνουν οριακά

Για ποια ανάπτυξη μπορεί να μιλάμε, όταν οκτώ στις δέκα επιχειρήσεις στην Ελλάδα σήμερα είναι ζημιογόνες ή επιβιώνουν οριακά; Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΕΒΕΑΠ και τις φορολογικές δηλώσεις, το 39% των επιχειρήσεων είναι ζημιογόνες, το 24% δηλώνει μηδενικά αποτελέσματα, το 17% οριακά κέρδη έως 15.000 ευρώ, το 12% κέρδη από 15.000 έως 60.000 ευρώ, το 5% κέρδη από 60.000 έως 150.000 ευρώ και όλες μαζί πληρώνουν συνολικά το 22% των εταιρικών φόρων.

Επί πλέον, το 3% δηλώνει κέρδη μεταξύ 150.000 και 900.000 ευρώ και πληρώνει το 20% των φόρων, το 0,5% μεταξύ 900.000 και 1,5 εκατ. ευρώ και πληρώνει το 14% των φόρων και τέλος μετά βίας το 0,15% άνω του 1,5 εκατ. ευρώ, που πληρώνει όμως το 44% του συνόλου των εταιρικών φόρων.

Μεγαλώνει το χάσμα στην φορολόγηση