Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019

Λαϊκισμός είναι ο λαϊκισμός του άλλου

Λαϊκισμός είναι ο λαϊκισμός του άλλου, Κώστας Μελάς
Ο λαϊκισμός είναι βασική έννοια, μέσω της οποίας επιχειρείται να επε­ξηγηθούν οι σημερινές πολιτικές εξελίξεις. Είναι γνωστή ως έννοια, φορτισμένη κυρίως με αρνητι­κές συνδηλώσεις, πολυχρησιμοποιημένη κυρίως από τις πολιτικές ελίτ, οι οποίες, αναλαμβάνοντας την κυβέρνηση της χώρας, τη χρη­σιμοποιούν κατά κόρον ενάντια στις προτάσεις και στις απόψεις των αντιπολιτευόμενων πολιτικών ελίτ.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, όταν κερδίσει τις εκλογές και γίνει κυβέρνηση, χρησιμοποιεί με τη σειρά της την έννοια του λαϊκισμού εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων, ακριβώς όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Στο πλαίσιο του πολιτικού αντα­γωνισμού, μεταξύ αντιπάλων αρχηγεσιών, κάθε συνάρθρωση "λαϊ­κών" αιτημάτων θα καταγγέλλεται από τους εκάστοτε κατέχοντας την κυβερνητική εξουσία σαν "λαϊκίστικη". Ό,τι είναι για τον έναν "λαϊκό" για τον άλλον είναι "λαϊκίστικο" και αντίστροφα. Πάντοτε ο λαϊκισμός είναι ο λαϊκισμός του άλλου.

Αναλφάβητοι, αλλά ξερόλες


 του Χρήστου Γιανναρά

Η ιστορική επιβίωση της κρατικής υπόστασης του Ελληνισμού είναι συνάρτηση κάποιων παραγόντων. Δύσκολο να συμφωνήσουμε οι σημερινοί Ελληνώνυμοι στον καθορισμό τους. Ο κάθε ένας από μας είναι απολύτως βέβαιος ότι «ξέρει». Από ερασιτεχνικά ψιλοδιαβάσματα, από ακούσματα ανεύθυνων συζητήσεων στην τηλεόραση, από προσκόλληση σε γοητευτικούς «ανθρώπους του πνεύματος». Ξέρει ποιοι παράγοντες εξασφαλίζουν την ιστορική μας επιβίωση. Ξέρει και πώς διαβαθμίζεται η σπουδαιότητα αυτών των παραγόντων.
Ετσι, το ζητούμενο γίνεται ένα και μοναδικό: Πώς να συντονίσουμε τη δεδομένη, πολύ διευρυμένη (και αράγιστα παγιωμένη) γνώση, να συμβιβάσουμε τόσες αξιωματικές πεποιθήσεις. Δηλαδή, πώς θα πάψουμε να τα ξέρουμε όλοι όλα. Πώς θα αναχαιτισθεί η αντικοινωνική, αλλά δυσκατάσχετη λοιμική της δοκησισοφίας.

Έχει κάψει εγκεφάλους τελικά ο μεταμοντέρνος "πράσινος" και λοιπών αποχρώσεων "κινηματισμός"!

Έχει κάψει εγκεφάλους τελικά ο μεταμοντέρνος "πράσινος" και λοιπών αποχρώσεων "κινηματισμός"!
Σε μια κοινωνία, όπου ακόμα και πανεπιστημιακοί υφίστανται απηνείς διώξεις εάν τολμούν να αρθρώσουν λόγο που εναντιώνεται στην... καθεστωτική ιδεολογία και πρακτική, κάποιοι αδυνατούν να διακρίνουν πίσω από το "αθώο" περιτύλιγμα μιας εκστρατείας τις εκάστοτε επιδιώξεις/επενδυτικά προγράμματα του πολυεθνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου με την "πράσινη ανάπτυξη". Έτσι, καταπίνουν αμάσητο το πρωτοφανές χειραγωγικό κατασκεύασμα-"φούσκα", με την επαίσχυντη εργαλειοποίηση/κακοποίηση του κοριτσιού Γκρέτα Τούνμπεργκ από γονείς και λοιπούς "κατασκευαστές" και την γιγάντια εκστρατεία από τα διεθνή ΜΜΕ, που έφτασε μέχρι και στο βήμα του ΟΗΕ! Ένα "κίνημα" ανερμάτιστο, χωρίς επιστημονική θεωρία και στρατηγική, μονίμως κάτω από ξένες κυρίαρχες σημαίες, ει δυνατόν και στην άμεση υπηρεσία του κεφαλαίου, είναι το καλύτερο δώρο στο καθεστώς!

Η αμφίθυμη σχέση ΣΥΡΙΖΑ-Κεντροαριστεράς - Εκλογική κυριαρχία όχι πολιτική ηγεμονία

Η αμφίθυμη σχέση ΣΥΡΙΖΑ-Κεντροαριστεράς - Εκλογική κυριαρχία όχι πολιτική ηγεμονία, Σταύρος Λυγερός
Τις παραμονές των εθνικών εκλογών περισσότερες "προσευχές" κι από τον Μητσοτάκη για να έχει η ΝΔ αυτοδυναμία έκανε η Γεννηματά. Κι αυτό, επειδή αν η ΝΔ δεν είχε, οι πιέσεις που θα δεχόταν το ΚΙΝΑΛ --όχι μόνο απ' έξω αλλά και από το εσωτερικό του-- για να συνεργασθεί με τους "γαλάζιους" θα ήταν ασφυκτικές. Αυτά, ωστόσο, είναι παρελθόν. Φαίνεται πως είναι και ο θεός ΠΑΣΟΚ και έβαλε το χέρι του για να μην περάσουν τα υπολείμματα του άλλοτε κραταιού Κινήματος κι αυτή τη δοκιμασία.
Για πόσο ακόμα, όμως, το ΚΙΝΑΛ θα καταφέρνει να ισορροπεί; Είναι κοινό μυστικό ότι θυμίζει πολιτικό Ιανό. Η μία πτέρυγά του θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ εχθρό, ενώ τη ΝΔ κόμμα, με το οποίο μπορεί να συνεργασθεί για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Είναι, επίσης, κοινό μυστικό ότι η άλλη πτέρυγα του ΚΙΝΑΛ έχει αντιδεξιά αντανακλαστικά και τώρα πλέον θεωρεί θεμιτή μία σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της αντιπολίτευσης.

Αποτινάξτε την ηττοπάθεια, χρησιμοποιείστε το εθνικό δυναμικό και η Ελλάδα θα γίνει και πάλι μεγάλη και ισχυρή

Του Σάββα Καλεντερίδη

Την Πέμπτη, 26 Σεπτεμβρίου 2019, ο Al-Mesmari, εκπρόσωπος τύπου του Εθνικού Στρατού της Λιβύης (LNA) του οποίου ηγείται ο στρατάρχης Χαφτάρ, δήλωσε ότι στη Λιβύη υπάρχουν στρατεύματα της Τουρκίας που συμμετέχουν στις μάχες στο πλευρό των πολιτοφυλάκων που υποστηρίζονται από την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση. Επίσης δήλωσε ότι έχουν στα χέρια του αρκετές αποδείξεις, σύμφωνα με τις οποίες Τούρκοι αξιωματικοί ηγούνται των πολιτοφυλάκων στα μέτωπα εναντίον Εθνικού Στρατού της Λιβύης.
Πριν από μερικού μήνες κυκλοφόρησαν φωτογραφίες στις οποίες φαίνονται τεθωρακισμένα οχήματα τουρκικής κατασκευής να εκφορτώνονται στη Λιβύη και να παραδίδονται στις δυνάμεις της κυβέρνησης, παρά το εμπάργκο όπλων που έχει επιβάλει ο ΟΗΕ στη χώρα αυτή.
Επίσης, στη Λιβύη δραστηριοποιούνται τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη (ΜΕΑ) τύπου Μπαϋρακτάρ, τα οποία, μάλιστα, έπαιξαν ρόλο σε ορισμένες νίκες που

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2019

Mίσος κατά του Χριστιανισμού, το οποίο εκφράζεται με προσβολές, διώξεις και βανδαλισμούς



΄Αρθρο από Γεώργιο Βλάχο (ερευνητής)
΄Οσον αφορά τη χριστιανική μας πίστη, συμβαίνουν γεγονότα που δεν πρέπει να ανησυχούν μόνο εμάς τους ορθόδοξους χριστιανούς αλλά και τα άλλα χριστιανικά δόγματα.
ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ  :  Μέχρι τώρα έχουν υπάρξει πολλές προσβολές κατά της χριστιανικής μας θρησκείας. Οι προσβολές αυτές που δεν γίνονται μόνο στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χριστιανικές χώρες, στοχοποιούν τον Ιησού Χριστό, τους Μαθητές Του, τον Σταυρό, την Υπεραγία Θεοτόκο και τους Αγίους μας. Εκφράζονται δε με διάφορους τρόπους : 1) Μέσω βιβλίων (όπως το αντιχριστιανικό ‘’Κώδικας Ντα Βίντσι’’), 2) Μέσω κινηματογραφικών προβολών, όπως η κινηματογραφική ταινία ‘’Jesus Christ Superstar’’ κ.α., 3) Μέσω θεατρικών προβολών, όπως  το θεατρικό έργο ‘’Corpus Christi’’ κ.α., 4) Μέσω εικαστικών τεχνών (με πίνακες και γλυπτά) και 5) Μέσω αλλοίωσης του μαθήματος θρησκευτικών.
Υπάρχουν και άλλες προσβολές κατά της χριστιανικής μας πίστης, όπως : απαίτηση να μην προσεύχονται οι μαθητές στα σχολεία, απαγόρευση ανάρτησης ιερών εικόνων σε δημόσιους χώρους, προσπάθεια αφαίρεσης του σταυρού από τη σημαία μας, αφαίρεση του θρησκεύματος από τις ταυτότητές μας κλπ.

Η αναζήτηση της ελληνικής ιδιοπροσωπίας


Φώτης Κόντογλου, «Η Ελλάδα των τριών κόσμων», 1933, Εθνική Πινακοθήκη – Παράρτημα Κέρκυρας 
του Γιώργου Καραμπελιά από το Άρδην τ. 17
Η βυζαντινή ατραπός
Ένα θεμελιώδες στοιχείο της σύγχρονης «προοδευτικής» σκέψης υπήρξε η αποσύνδεση μεταξύ αρχαίου ελληνικού κόσμου και χριστιανισμού. Και πόσο μάλλον που ο ελληνικός σκοταδισμός μιλούσε για «ελληνοχριστιανικό πολιτισμό» δυσφημίζοντας έτσι κάθε σοβαρή απόπειρα προσέγγισης της σχέσης ελληνισμού και ορθοδοξίας. Αποσυνδέοντας το Βυζάντιο από τον αρχαίο κόσμο, αποδεχόμαστε την προσκόλληση μας στη Δύση. Γιατί μια και ο «αυθεντικός κληρονόμος» της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας υπήρξε ο δυτικός κόσμος, ενώ η Ελλάδα βυθίστηκε στο «βυζαντινό και θεοκρατικό σκοτάδι», η σύγχρονη Ελλάδα θέλοντας να αναφερθεί στην παράδοση της αρχαίας Ελλάδας θα έπρεπε να

Η Greta Thunberg απαιτεί να πεθάνουν οι φτωχοί



Για τους ανθρώπους στον αναπτυσσόμενο κόσμο, η οικονομική ανάπτυξη που η Greta Thunberg θεωρεί αξιοκαταφρόνητη, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου.

του Ryan McMaken –Απόδοση στα Ελληνικά: Ευθύμης Μαραμής
Πρόσφατα η ακτιβίστρια Greta Thunberg μίλησε στη Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα. Η Thunberg απαίτησε δραστικές περικοπές στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πάνω από 50% κατά τα επόμενα δέκα χρόνια.
Δεν είναι σαφές σε ποιον ακριβώς απεύθυνε τις παρατηρήσεις της, αν και κατέθεσε επίσης νομική καταγγελία στον ΟΗΕ, ζητώντας από πέντε χώρες (Αργεντινή, Βραζιλία, Γαλλία, Γερμανία και Τουρκία) να υιοθετήσουν ταχύτερα μεγαλύτερες περικοπές στις εκπομπές άνθρακα. Η καταγγελία βασίζεται νομικά στη σύμβαση του 1989 για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σύμφωνα με την οποία η Thunberg ισχυρίζεται ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών παραβιάζονται από υπερβολικά υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Το φρικιό με τη βαριοπούλα

Περικλής Κοροβέσης


Ο Φρόιντ υποστήριζε πως η βασιλική οδός για να φτάσουμε στο υποσυνείδητο είναι τα όνειρά μας. Τα όνειρα απασχολούσαν την ανθρωπότητα από την αρχή της. Και οι ερμηνείες τους είναι άπειρες. Από μηνύματα θεών, προβλέψεις για το μέλλον, σήματα για κάποιο επικείμενο καλό ή κακό ή αποκάλυψη κάποιου καλά φυλαγμένου μυστικού. Μέχρι και σήμερα υπάρχουν ονειροκρίτες, ένα είδος fake εγκυκλοπαίδειας που ερμηνεύει τα διάφορα σύμβολα σε καλά ή κακά και ενίοτε δίνει και συμβουλές.

Είναι το αντίστοιχο που κάνουν οι αστρολόγοι, τα μέντιουμ, οι χαρτορίχτρες και οι καφετζούδες. Ενας μεγάλος αριθμός ανθρώπων θεωρεί αυτή την εκδοχή εγκυρότερη από αυτήν του Φρόιντ, την οποία εκλαμβάνει ως διανοουμενίστικη. Αν την ξέρει βέβαια. Και νομίζω πως αυτή η τάση είναι ισχυρότατη σε αυτήν την κοινωνία και υποπτεύομαι πως αργά ή γρήγορα θα συγκροτηθεί σε πολιτικό κόμμα. Και αφού ξέρει και διαβλέπει το μέλλον, δεν υπάρχει περίπτωση αποτυχίας.

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

ΠΕΡΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ, ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ...

ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΤΟΥΒΛΟ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ*


Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης

Δηλαδή τι να απαντήσει κανείς σε κάποιον που αυθαιρέτως, παραλόγως και εκ του πονηρού τον αποκαλεί συντηρητικό, σκοταδιστή, εθνικιστή και τα ρέστα; 
Νομίζω ότι η καλύτερη απάντηση είναι: «εσύ είσαι». Για να μπορέσει έτσι να γίνει μια… ώριμη, φιλοσοφημένη και όλο ουσία συζήτηση του τύπου «είσαι!», «όχι εσύ είσαι!», «εσύ!», «όχι εσύ!», και ούτω καθεξής. Σκέτο νηπιαγωγείο δηλαδή…


Πολλών λέξεων, πολλών όρων το πραγματικό νόημα παραφθείρεται σκοπίμως και δολίως.

Αφού αποξενωθεί από το νοηματικό της περιεχόμενο η λέξη, στη συνέχεια χρησιμοποιείται από τους προπαγανδιστές ως σύνθημα ενεργοποίησης συναισθηματικών αντανακλαστικών. 
Η διαδικασία θυμίζει κάπως αυτό που έκανε εκείνος ο Ρώσος φυσιολόγος ο Παβλόφ στο περιβόητο πείραμά του με τα σκυλιά. Μπορείτε να το επαναλάβετε κι εσείς, αν θέλετε. 

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2019

«H Ελλάς» και ο νέος θίασος


greek drama2
Το γνωστό δράμα «H Ελλάς» και ο νέος θίασος!
Το παγκοσμίως γνωστό και ξεχωριστό δραματικό έργο με τον τίτλο «H Ελλάς» συνεχίζεται. Μεταπίπτει εν τούτοις πότε σε τραγωδία και πότε σε κωμωδία. Τούτο συμβαίνει διότι οι εναλλασσόμενοι θίασοι δεν εννοούν να παίξουν σωστά το ρόλο τους. Οι θεατές δεν θέλουν ούτε σαλτιμπάγκους ούτε μοιρολόγια. Σωστούς ηθοποιούς θέλουν να τους καθηλώσουν, να τους συγκινήσουν, να τους διδάξουν, να τους εξαγνίσουν.
Πρόσφατα, οι θεατές αγανακτισμένοι ζήτησαν την αλλαγή του θιάσου, γιατί στην πολιτική σκηνή έπαψε να τους ικανοποιεί το συνονθύλευμα εκείνων των ερασιτεχνών ηθοποιών, των μιαρών και βέβηλων, των σούργελων. Οι θεατές αγρίεψαν γιατί ο χλευασμός και η απαξίωση των πάντων, που ξεπέρασε κάθε όριο και άγγιξε την ύβρη, περιήλθε και στους ίδιους και άγγιξε ευαίσθητες εθνικές χορδές και αυτό δεν άρεσε.

Γιατί ο Προοδευτικός/Αριστερός χώρος πρέπει να απο–ΣΥΡΙΖΟΠΟΙΗΘΕΙ επειγόντως;


Ηλίας Παπαναστασίου

Γράφαμε πριν 25 περίπου μέρες πως «Αντιπολίτευση δεν σημαίνει πως πρέπει να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ».
Έτσι, εβδομηνταπέντε μέρες μετά την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων της, η νέα Κυβέρνηση έχει δώσει δείγματα γραφής όχι όμως στο βαθμό που απαιτείται για να κριθεί συγκεκριμένα στο πεδίο της Οικονομίας και του Κοινωνικού Κράτους.
Μέχρι στιγμής – θα δούμε και στο μέλλον– η Κυβέρνηση Μητσοτάκη συνδυάζει Φιλελευθεροποίηση στον Επενδυτικό Τομέα με πρωτεία στους Επενδυτές, εντός ή εκτός εισαγωγικών,

στοχεύοντας κατά πρώτο λόγο στον Ιδιωτικό Τομέα και περιμένοντας ως «Μάννα εξ ουρανού» τις ΑΞΕ (Άμεσες Ξένες Επενδύσεις) 
 
Ως εργαλείο χρησιμοποιεί την Φορολογική ελάφρυνση των Μεσαίων και Ανώτερων Αστικών Στρωμάτων και την προσέλκυση Ξένων Επενδύσεων ως Α και Ω της Οικονομικής της Πολιτικής: Πολιτικές που εφαρμόστηκαν και στην χώρα μας ή αλλού με μικρή η καμία επιτυχία.

Πόθεν έσχες: Οι «κροίσοι» του ΣΥΡΙΖΑ, τα ακίνητα της Κούνεβα και τα χρέη Κουντουρά - Κουίκ



Παπαδημούλης, Τσακαλώτος, Σταθάκης τα πιο «βαριά» χαρτοφυλάκια μεταξύ των πρώην κυβερνώντων - Οι καταθέσεις Βαρουφάκη στην Ελβετία και το δάνειο Καμμένου από τη μαμά του
Δεκάδες ακίνητα, καταθέσεις που προκαλούν... ζάλη και χρέη εκατομμυρίων ευρώ ξεχωρίζουν από τα 2.695 πόθεν έσχες των πολιτικών που δόθηκαν την Πέμπτη στη δημοσιότητα και αφορούν στα οικονομικά έτη 2015, 2016 και 2017.

Για μια ακόμα φορά, αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται ως ζάπλουτοι, που δεν τους «ακούμπησε» η οικονομική κρίση.

«Κροίσοι» ΣΥΡΙΖΑ

Ειδικότερα, στο κλαμπ των εκατομμυριούχων πολιτικών ανήκει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος διαθέτει ρευστό σε καταθέσεις και μετοχές αξίας δύο εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τη δήλωση του πόθεν έσχες για το οικονομικό έτος 2018, τα προσωπικά εισοδήματα του κ. Παπαδημούλη ανήλθαν σε 252.700,95 ευρώ και της συζύγου του σε 25.265,65 ευρώ.

Τι θα απογίνουν ΔΕΗ και λιγνίτης;


Το υπό κατασκευή εργοστασίο της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα
του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα μπορεί το ενδιαφέρον των ΜΜΕ να εστιάστηκε κυρίως στην Γκρέτα Τούνμπεργκ και στους φανατικά συμπαθούντες ή αντιπαθούντες της νεαρής ακτιβίστριας από τη Σουηδία, όμως στο «περιθώριο» της Συνόδου, πέρα από τα επικοινωνιακά «τερτίπια» ορισμένων ηγετών, δόθηκαν και κάποιες «υποσχέσεις» για τη «σωτηρία του κλίματος». Έτσι, βρέθηκαν 65 «πρόθυμες» χώρες που διαβεβαίωσαν, ευθέως ή εμμέσως, ανάμεσα στις τελευταίες και η Ελλάδα, ότι θα εντείνουν τις προσπάθειές τους έτσι ώστε το 2050 να θεωρούνται «κλιματικά ουδέτερες», δηλαδή ότι θα παράγουν τόσες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα όσες θα μπορούν να αποδομούν. Μόνο που με τα σημερινά δεδομένα, το συνολικό ποσοστό συμμετοχής αυτών των 65 χωρών στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως είναι μόλις 10,7%. Εξυπακούεται ότι στις χώρες αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται τα τρία ενεργειακά «μεγαθήρια» Κίνα, ΗΠΑ και Ινδία, που από μόνα τους ξεπερνούν το 50% της παγκόσμιας παραγωγής διοξειδίου

27/9/1831… Η δολοφονία Καποδίστρια, δολοφονία της Ελλάδας



Ιωάννης Καποδίστριας -Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης. Διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και πρώτος Κυβερνήτης του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το οποίο ίδρυσε εκ θεμελίων και με την προσωπική του περιουσία.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Φεβρουαρίου 1776 την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ο πατέρας του Αντώνιος – Μαρία καταγόταν από οικογένεια ευγενών, καθώς ένας από τους πρόγονούς του είχε λάβει τον τίτλο του Κόμη από τον Δούκα της Σαβοΐας Κάρολο Εμμανουήλ τον Β’. Ο τίτλος εισήχθη στη «Χρυσή Βίβλο» (Libro d’ Oro) των ευγενών της Κέρκυρας το 1679 και έλκει την καταγωγή του από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, το σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας. Η οικογένεια της μητέρας του Διαμαντίνας (Αδαμαντίας) Γονέμη, ήταν επίσης εγγεγραμμένη στη «Χρυσή Βίβλο» από το 1606.
Ο νεαρός Ιωάννης σπούδασε ιατρική, φιλοσοφία και νομικά στο Πανεπιστήμιο της Παταβίας (Πάντοβα) της Ιταλίας. Το 1797 εγκαταστάθηκε στη γενέτειρά του Κέρκυρα και άσκησε το επάγγελμα του ιατρού – χειρούργου. Δύο χρόνια αργότερα, όταν η Ρωσία και η Τουρκία κατέλαβαν για λίγο τα Επτάνησα, του ανατέθηκε η διοίκηση του στρατιωτικού νοσοκομείου.

Η Ελλάδα ως χώρα «δεσμοφύλακας»

Δημήτρης Μηλάκας


Το «προσφυγικό» είναι ένα πρόβλημα το μέγεθος και το βάθος του οποίου οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να αντιληφθούν. Αυτή η αδυναμία αντίληψης έχει μετατρέψει τη χώρα σε «αποθήκη ανθρώπων», μεταναστών και προσφύγων, οι οποίοι, αφού καταφέρουν με χίλιους κινδύνους να φτάσουν στο ελληνικό «ευρωπαϊκό» έδαφος, αντιλαμβάνονται ότι είναι πολύ δυσκολότερο –αν όχι αδύνατο– να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκε τη «συμφωνία» που «πρόσφερε» η Μέρκελ και η οποία ουσιαστικά «σφράγισε» για τους πρόσφυγες και μετανάστες την έξοδο από τη χώρα. Η σημερινή κυβέρνηση, από τη μεριά της, ψάχνει, μάταια, τρόπους να σφραγίσει τις εισόδους της χώρας για να σταματήσει τις ροές…

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

Είναι και το Ηνωμένο Βασίλειο «φονταμενταλιστικό κράτος» κυρία Ρεπούση;;;


Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.


Οι Έλληνες εδώ και 2500 χρόνια μπορεί να έχουν αλλάξει πολιτισμικό και θρησκευτικό υπόδειγμα, αλλά έχουν διαχρονικά ένα κοινό στοιχείο, αναπόσπαστο της ταυτότητάς τους. Όταν συνέρχονται σε πολιτεία αναφέρονται στα μετα-φυσικά, αναφέρονται στα Θεία. Όποια κι αν είναι αυτά. Όταν ξεκινούν κάτι, το ξεκινούν με επίκληση σ’ αυτά. Να λοιπόν, αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος της συνέχειας του ελληνισμού.
Δεν είναι ανάγκη, δεν είναι προϋπόθεση δηλαδή, να ακολουθεί κανείς σε όλο του τον ιδιωτικό βίο απαρέγκλιτα τις παραδόσεις και τα έθιμα αυτής της θρησκευτικότητας. Διότι εκείνη την ώρα δεν είναι το άτομο του εαυτού του, γίνεται μέρος μίας συλλογικότητας.
Όταν όμως το άτομο συνέρχεται με άλλα άτομα σε «πόλιν», είτε στην Εκκλησία του Δήμου, είτε σε πολεμική εκστρατεία, είτε σε συμπόσιο, είτε σε Μυστήριο της Εκκλησίας, είτε πριν τον Αγώνα αντίστασης κατά του κατακτητή ή Επανάστασης, είτε όταν γράφει Σύνταγμα νέου κράτους, είτε όταν μπαίνει νέο έτος, ημερολογιακό ή – ναι! – σχολικό, επικαλείται τα Θεία.

Γιώργος Κοντογιώργης: Έχουμε εισέλθει σε μια, μετά τη νεοτερικότητα, φάση


«Είναι επείγον η ελληνική κοινωνία να ανακτήσει την ιστορία της, να εμπνευσθεί από την ανθρωποκεντρική (οικουμενική και δημοκρατική) ιδιοσυστασία της και να πραγματοποιήσει ένα ελάχιστο άλμα προς τα εμπρός»

Συνέντευξη του Καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργη στον Κώστα Δημητριάδη

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση παρουσιάζουμε συνέντευξη με τον κ. Γ. Κοντογιώργη, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου. Η συζήτηση είχε ως αφετηρία την έκδοση των παραδόσεων που έδωσε ο Ν. Πουλαντζάς στο Πάντειο το 1977 την οποία επιμελήθηκε ο κ. Κοντογιώργης, και την εκτίμηση της σκέψης του Ν. Πουλαντζά μέσα στους σημερινούς εξαιρετικά διαφορετικούς όρους που ορίζουν μια νέα εποχή. Γρήγορα όμως έλαβε πολύ ευρύτερο χαρακτήρα και επικεντρώθηκε στην κοινή διαπίστωση ύπαρξης μιας καθοριστικής κρίσης σε ό,τι αφορά την παραγωγή ενός συστήματος γνώσης επαρκούς για να δώσει λύσεις στα προβλήματα του παρόντος εξεταζόμενα από την οπτική των αναγκών της κοινωνικής χειραφέτησης, και στην αναζήτηση των αιτιών αυτής της κατάστασης.

Ο Δρόμος στο πλαίσιο της επιδίωξής του να συμβάλει στη συζήτηση των πολλαπλών διαστάσεων που παρουσιάζει το κεντρικής σημασίας πρόβλημα της διερεύνησης των όρων για την κοινωνική χειραφέτηση τόσο σε παγκόσμια κλίμακα όσο και στην ειδικότερη ελληνική εκδοχή του που πρωτίστως μας κινητοποιεί, αισθάνεται την ανάγκη να επισημάνει τον γόνιμο χαρακτήρα του

O άγ. Ισαάκ ο Σύρος και η σοφία των «Ασκητικών λόγων» του

isaac

Ο άγιος Ισαάκ γεννήθηκε στη Συρία γύρω στο 375 και πιθανόν να ήταν μαθητής του αγ. Εφραίμ του Σύρου. Στην ιστορική έρευνα υπάρχει ένα ανοικτό ζήτημα σχετικά με την ταυτότητα 3 προσώπων που έχουν το ίδιο όνομα και από αυτούς ο ένας ήταν νεστοριανός και ο άλλος μονοφυσίτης. Σύμφωνα με το Γέρ. Παΐσιο τον Αγιορείτη, ο Ισαάκ που εορτάζουμε στις 28 Σεπτεμβρίου ήταν απολύτως Ορθόδοξος (πιθανώς ήταν ο «εξ Αμίδης πρεσβύτερος» που συναντούμε στις πηγές).

Ο άγ. Ισαάκ ο Σύρος είναι γνωστός για τους σπουδαίους «Ασκητικούς λόγους» του. Παραθέτουμε στη συνέχεια ορισμένα αποσπάσματα απ’ αυτούς:

Βασανίζεσαι από κακά…είτε λόγω της ανόητης αντίληψής σου περί Θεού, είτε εξαιτίας της ιδέας ου έχεις για τον εαυτό σου, είτε λόγω των οποιωνδήποτε κατηγοριών που εκσφενδονίζεις εναντίον του γείτονά σου, είτε επειδή προσδοκάς κάποιου είδος τιμή από τους ανθρώπους, σαν να ήταν δικαίωμά σου να ζητάς κάτι τέτοιο.

Ο ελληνοκυπριακός εμφύλιος



Του Σπύρου Κουτρούλη
Η πολιτική ανωριμότητα στην Κύπρο ήταν τέτοια, ώστε διεξαγόταν ένας εμφύλιος πόλεμος αλληλεξόντωσης, άλλοτε ψυχρός και άλλοτε θερμός, που εξάντλησε τις δυνάμεις του κυπριακού ελληνισμού. Όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές ενεργούσαν σαν να είχαν την αυταπάτη ότι στην περιοχή δεν υπήρχε η Τουρκία, με τις γεωπολιτικές της φιλοδοξίες, παρότι κατά καιρούς η τελευταία, με τις ενέργειές της, τις υπενθύμιζε σε κάθε ενδιαφερόμενο. Η όλη κατάσταση θύμιζε τις εσωτερικές διαμάχες που οδήγησαν το Βυζάντιο σε μεγάλες ήττες. Ο Γ. Γρίβας θεωρείτο μια ανεξέλεγκτη προσωπικότητα, έμπειρος στρατιωτικός, με μεγάλες επιτυχίες στον ανταρτοπόλεμο, αλλά χωρίς τις αναγκαίες πολιτικές ικανότητες.

Όταν ο Τσε Γκεβάρα μίλησε για την Κύπρο…


Πριν 55 Γενικές Συνελεύσεις των Ηνωμένων Εθνών
Του Αλέκου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Το 1964 ήταν μια δύσκολη χρονιά για την Κύπρο. Η τουρκοκυπριακή ανταρσία είχε ξεσπάσει και η τρίχρονη ειρηνική περίοδος –μετά από χιλιάδες χρόνια σκλαβιάς– αποτελούσε ήδη παρελθόν. Το νησί μετατρεπόταν σε «πρόγονο» της Βοσνίας και η Λευκωσία, η Πάφος, η Τηλλυρία και άλλες περιοχές, κεφάλαια μιας τραγωδίας που ακόμα συνεχίζεται. Η Τουρκία είχε κατορθώσει να κατακρεουργήσει τον «δικοινοτισμό» του νεογέννητου κράτους και οι μεγάλες δυνάμεις παρακολουθούσαν από μακριά τη βαρβαρότητα να εγκαθιδρύεται.

Νικηταράς ο Τουρκοφάγος: Ηρωϊσμός και ταπεινοφροσύνη



Πολλοί γνωρίζουν την Ελλάδα ως το λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού. Άλλοι την θαυμάζουν για το κλίμα και το τοπίο της. Όλοι οι Έλληνες καυχώνται για την ιστορία της. Τα τελευταία χρόνια το όνομά της έγινε στην Ευρώπη συνώνυμο της οικονομικής κρίσης με όλα τα «παρελκόμενα». Εκείνο που σίγουρα μπορούμε να πούμε για την Ελλάδα είναι ότι πρόκειται για έναν τόπο ποτισμένο με πολύ αίμα. Το αίμα των αρχαίων και νέων ηρώων για την ελευθερία της. Το αίμα των μαρτύρων και των νεομαρτύρων για την διαφύλαξη της χριστιανικής πίστης. Αλλά και το αίμα από τις εμφύλιες συγκρούσεις τις αρχαίες, τις παλιές και τις εντελώς πρόσφατες που μαρτυρούν ότι στον τόπο αυτό ο ηρωισμός και η πίστη πήγαιναν «χέρι με χέρι» με την τραγικότητα και με τα ανθρώπινα πάθη.

Στα παιδικά μας χρόνια, τότε που οι γονείς μας μαζί με το «ζην» πασχίζαν να μας μεταγγίσουν και το «ευ ζην» μας αγόραζαν βιβλία για να διαβάζουμε. Βιβλία κατάλληλα και απαραίτητα για εκείνη την τρυφερή και ευαίσθητη ηλικία, που ήταν συνάμα τόσο δυναμική αφού το μυαλό ρουφούσε τα πάντα σαν σφουγγάρι δημιουργώντας βάσεις και προϋποθέσεις για την πρόσληψη της ζωής και της αλήθειας στο μέλλον.

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

Ο έσχατος ευτελισμός των απεργιακών κινητοποιήσεων



Όταν έχεις μετατρέψει τους εργατικούς αγώνες σε παρελάσεις και εμπορικές πολιτικές φιέστες «αριστερής» καπηλείας, ΤΟΤΕ οι πολιτικοί απατεώνες αποθρασύνονται…

Τότε το δούλεμα παίρνει μορφές παράκρουσης…

Τότε μπορεί άφοβα και ανενδοίαστα να κατεβαίνουν στο δρόμο, στο …πλευρό των εργαζομένων και οι δήμιοί τους, αυτοί που αποτέφρωσαν τα πάντα και δεν άφησαν ΤΙΠΟΤΑ όρθιο: Τα «αριστερά» ανδρείκελα των μαφιόζων του χρήματος, των ληστών και δημίων του κόσμου, οι πωρωμένοι απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ…

Θαυμάστε το αβυσσαλέο θράσος και τον κυνικό μακιαβελισμό των «αριστερών», μακιγιαρισμένων Ιάγων. ΕΔΩ:

Η θαμμένη βυζαντινή ισχύς του νεοελληνικού κράτους


του Θεόδωρου Ράκκα,
Ο όρος cultural affinity (πολιτιστική συμπάθεια) υποδηλώνει, σε γενικές γραμμές, τις κοινές αξίες, χαρακτηριστικά και κοσμοθεωρία μεταξύ ατόμων η ομάδων ατόμων. Αναφορικά με τα κράτη-έθνη αυτή είτε προϋπάρχει ιστορικά είτε καλλιεργείται. Η καλλιέργεια αυτής αποτελεί στόχο της λεγόμενης πολιτιστικής διπλωματίας. Κατά γενική ομολογία τα κοινά συμφέροντα καθορίζουν σε κυρίαρχο βαθμό τις σχέσεις μεταξύ των εθνών.
Η αντίληψη, όμως, του περιεχόμενου του εθνικού συμφέροντος, είναι ένα χαρακτηριστικό συστημικό και με βαθιές προεκτάσεις στον υπαρξιακό πυρήνα του εκάστοτε συνειδησιακού πλαισίου. Οι κοινές αξίες, πολιτιστικές και πολιτικές, σε συνδυασμό με γεωπολιτικά συμφέροντα διαθέτουν τη δυναμική να σμιλεύσουν κοινές αντιλήψεις απειλών, γεννώντας συμβατά συμπεριληπτικά πλαίσια, θέτοντας έτσι τη βάση συμμαχιών.

Στα «οδοφράγματα» οι ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ



του Γιάννη Σιδέρη

Η Αριστερά αγαπάει το δρόμο. Και για το παραμικρό κατεβαίνει να διαδηλώσει, νομίζοντας ότι συνεχίζει την κόκκινη γραμμή παλιών αγώνων, τότε που η παρουσία στον δρόμο είχε κόστος.
Δεν απαξιώνουμε τον δρόμο. Παραμένει η κυρίαρχη μορφή διεκδίκησης, η πιο πρόσφορη, εμβληματική και αποτελεσματική. Ενίοτε όμως ο δρόμος γίνεται καρικατούρα, όπως τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε μνημονιακά μέτρα και το τμήμα Εργατικής πολιτικής του κόμματος, καλούσε το λαό να κατέβει στους δρόμους και να διαδηλώσει ενάντια στα μέτρα που η δική του κυβέρνηση ψήφιζε και την οποία στήριζε.
Όπως χθες με τον Ευκλείδη. Πλήρως υποταγμένος στην Τρόικα, ψήφισε μαζί με τον αρχηγό του και την Κ.Ο. όλα τα μνημονιακά μέτρα για τα οποία έλαβε εντολή (αυτά που στην φρασεολογία του ΣΥΡΙΖΑ ορίζονται ως αντιλαϊκά), πήρε το κόκκινο δισάκι του στον ώμο και κατέβηκε στο δρόμο, να διαδηλώσει για τα δίκια της εργατιάς που τσάκισε.

Πλανητικές ανακατατάξεις και εθνικοί κίνδυνοι


Του Γεωργίου Παπασίμου*
Η κρίση που προήλθε στη διεθνή σκηνή από την επίθεση στον πετρελαϊκό κολοσσό της Σαουδικής Αραβίας (Aramco), πέραν των αναμενόμενων άμεσων συνεπειών από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου και την έκρηξη της ένταξης στον πολύπαθο χώρο της Μέσης Ανατολής, καταδεικνύει εναργέστατα ότι ο πλανήτης έχει εισέλθει σε περίοδο έντονων γεωπολιτικών αναταράξεων, εξαιτίας της παρακμής και της πτώσης της αμερικανικής ηγεμονίας.
Αυτό γίνεται πλέον κατανοητό και από το ίδιο το σύστημα εξουσίας των Η.Π.Α., ανεξαρτήτως της προσπάθειας να καλυφθεί η αδυναμία τους πίσω από τον αλλοπρόσαλλο τρόπο πολιτεύεσθαι του Τραμπ, ότι δεν μπορούν να επιβάλλουν την θέλησή τους στον υπόλοιπο πλανήτη, ούτε μπορούν να ασκήσουν εύκολα στρατιωτική βία σε χώρες όπως το Ιράν, γιατί κινδυνεύουν να υποστούν ταπεινωτικότερη ήττα από το Βιετνάμ, οπότε σε αυτή την περίπτωση θα

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019

Ούτε θρησκειολογία, ούτε κατήχηση: Πατριδογνωσία!

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία
«Οι Σουηδοί είναι ίσως ο λιγότερο θρησκευόμενος λαός στην Ευρώπη. Όμως αδυνατείς να καταλάβεις αυτή τη χώρα, εκτός αν συνειδητοποιήσεις ότι οι θεσμοί, οι κοινωνικές πρακτικές, οι οικογένειες, η πολιτική και ο τρόπος ζωής έχουν θεμελιωδώς διαμορφωθεί από τη λουθηρανική κληρονομιά». Μία φράση του Σάμουελ Χάντινγκτον στο περίφημο βιβλίο «Η Σύγκρουση των Πολιτισμών» του 1995, το οποίο άφησε εποχή.
Σίγουρα κάποιο κομμάτι της κατανόησης του κόσμου έχει χαθεί, αν αδιαφορούμε ή υποτιμούμε την μελέτη της θρησκείας ενός λαού ή τέλος πάντων, των μεταφυσικών του αναζητήσεων. Διότι οι μεγάλοι κοινωνιολόγοι, όπως πχ ο Εμίλ Ντιρκέμ, παρότι άθρησκος ο ίδιος, από τη μελέτη του σε αυτό το συμπέρασμα έφτασε: ότι «ο Θεός είναι η πεμπτουσία της Κοινωνίας», (God is Society, writ large). Δηλαδή ότι το συνεκτικό στοιχείο μίας κοινωνίας είναι η κοινή αίσθηση του ιερού στα μέλη της.

Ο άγιος Σιλουανός συνομιλεί με τα παιδιά…

ergasia-e1263503352642
(Στην αγαπημένη μου Σ.)
Τα αγαπημένα παιδιά τρέχουν στα λιβάδια, κόβουν λουλούδια , τραγουδούν και χαίρονται , γιατί τα κάνει και χαίρονται η χάρη του Θεού. Αλλά, να, είδαν τα παιδιά κάποιον μοναχό και του λένε…
-Κοίτα, ο Κύριος στόλισε τον ουρανό με αστέρια και την γη με ποτάμια και κήπους. Οι αετοί πετούν πάνω στα σύννεφα και απολαμβάνουν το κάλλος της φύσεως. Τα πουλιά κελαηδούν εύθυμα στα δάση και στις πεδιάδες και εσύ, μοναχέ, κάθεσαι στο κελλί σου και δεν βλέπεις όλη την ωραιότητα του Θεού. Κάθεσαι και κλαις. Γιατί κλαις στο μικρό κελλί σου, όταν ο ήλιος λάμπει και ο κόσμος όλος στολίζεται με ομορφιά , και όλοι πάνω στη γη χαίρονται;
Έτσι ρωτούσαν τα παιδιά τον μοναχό και αυτός αποκρίθηκε:

Στον αστερισμό του ιδρυτισμού;



Κιβωτιστές, Ρηγματικοί, Ιδρυτιστές και Εγκλωβισμένοι – Η σάρωση του πολιτικού τοπίου μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου με βάση την θεωρία του καιρού

του Ηλία Φιλιππίδη*
1. Η θεωρία του καιρού
Πρόκειται για την αρχαιότερη πολιτική, γεωπολιτική και ιστορική θεωρία του δυτικού κόσμου, η οποία γεννήθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο πριν από το 1.000 π.Χ. Μινωίτες, Μυκηναίοι και Φοίνικες ναυτικοί έπρεπε να μπορούν να διαβάζουν τρείς «χάρτες»: την γεωγραφία του δρομολογίου τους, τον έναστρο ουρανό και «τα σημεία των καιρών».
Ο τρίτος «χάρτης» ήταν ο δυσκολότερος. Απαιτούσε τα μεγαλύτερα αποθέματα πείρας, μνήμης και αντιλήψεως, όχι απλώς στο επίπεδο της γνώσεως αλλά πολύ περισσότερο στο επίπεδο της προβλέψεως.
Στον Όμηρο, στους Στωικούς φιλοσόφους και στον Ιησού Χριστό οφείλουμε, το ότι ο πανάρχαιος αυτός τρόπος συλλογικής σκέψεως έφθασε μέχρι τις ημέρες μας. Ο Γερμανός θεολόγος Paul Tillich καθιέρωσε αυτόν τον τρόπο σκέψεως στην θεολογία ως «θεωρία του καιρού». Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών διέδωσε διεθνώς την καιρική σκέψη στην δεκαετία του ‘80 ως σφαιρική αξιολόγηση του δυτικού πολιτισμού και κριτική της σχέσεώς του με τον Τρίτο Κόσμο. Αιχμή του δόρατος ήταν τα ρατσιστικά και αποικιοκρατικά καθεστώτα στην Αφρική. Η καιρική σκέψη (καιρικότητα) πέρασε και στην πολιτική-γεωπολιτική ανάλυση π.χ. Κ. Καστοριάδης.

Παρασιτικός εθνομηδενισμός ή εθνικός εκσυγχρονισμός;


του Γιώργου Ρακκά*
Το μεγάλο δημοσκοπικό προβάδισμα που προς το παρόν απολαμβάνει η ΝΔ, και περισσότερο ο αρχηγός της, Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει μετατοπίσει το κέντρο βάρους του πολιτικού παιχνιδιού – για πόσο μένει να το δούμε. Έτσι για πρώτη φορά μετά το 2009, η συζήτηση πηγαίνει πέραν των κομμάτων και του κοινοβουλίου, όπου διαφαίνεται πως πλέον έχει ηγεμονεύσει ένας μεταρρυθμισμός, στα κατ΄ εξοχήν ζητήματα εθνικής στρατηγικής. Κεντρικό διακύβευμα αυτής της συζήτησης είναι να ξεκαθαρίσει ο χαρακτήρας αυτού του μεταρρυθμισμού. Ιδίως, αν θα διατηρηθεί στην πεπατημένη του παρασιτικού εθνομηδενισμού, που καθιέρωσαν οι κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη στις δύο θητείες τους της περιόδου 1996-2004, η αν θα καταφέρει να κάνει την τομή, υπερβαίνοντας όλη την ιδεολογική παθογένεια που σέρνει η χώρα σαν παράδοση από τον εμφύλιο, την δικτατορία και την μεταπολίτευση, για να

Γιατί ενοχλεί η συνέχεια του ελληνισμού;




Ένας καλός φίλος μού έστειλε το ακόλουθο σύντομο κείμενο, που ανήρτησε στο διαδίκτυο το 2017 ο αείμνηστος ιστορικός και φιλόλογος Σαράντος Καργάκος:
«Εἶναι ἀστεῖο στόν παρόντα καιρό νά ἀκούγονται κοάσματα περί τῆς δῆθεν ἀσυνέχειας τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου, πού ἄν ἦταν ἄλλος θά εἶχε ἐξαφανισθεῖ μετά τήν ρωμαϊκή ὑποταγή (ὅπως ἐξαφανίστηκαν οἱ γαλατικοί πληθυσμοί) καί κυρίως μετά τήν τουρκική κατάκτηση. Καί ὅμως μετά τήν ἅλωση τοῦ 1453 ξεπήδησε, ὅπως ὁ Πήγασος ἀπό τό αἷμα τῆς σφαγμένης Μέδουσας, ἕνας σφριγηλός ἑλληνικός κόσμος πού, λόγῳ συνθηκῶν, θαυματουργεῖ στήν Δύση.
 Τό 1514 ὁ περίφημος λόγιος Μάρκος Μουσοῦρος ἐκδίδει τούς διαλόγους καί τήν «Πολιτεία» τοῦ Πλάτωνος καί προτάσσει μιά μεγαλειώδη «Ὠδήν εἰς Πλάτωνα», μέ τήν ὁποία ἐκφράζει τόν πόθο νά δεῖ τήν Ἑλλάδα ἐλεύθερη. Τριάντα χρόνια ἀργότερα (1544) ὁ Κερκυραῖος Ἀντώνιος Ἔπαρχος ἐκδίδει τόν «Θρῆνον εἰς τήν

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019

Ο Κολοκοτρώνης για την Παιδεία και οι τωρινοί Νενέκοι



του Δημητρίου Νατσιού
δάσκαλος-θεολόγος, Κιλκίς
O συριζαίος μέλος της ΕΛΜΕ Κερκύρας, χημικός καθηγητής, ο καντιποτένιος που μαγάριζε Κολοκοτρώνη και Παύλο Μελά, επανέλαβε αυτά που τόσα χρόνια κυκλοφορούν στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα από τους νεοταξίτες λέκτορες, «ινστρούχτορες» της αριστεράς. Είναι τα διαπιστευτήρια για προαγωγές και ανέλιξη. Όποιος ροκανίζει τα θεμέλια της πατρίδας είναι «ο άνθρωπός τους». Όσοι σκύβουμε και προσκυνούμε την ιερή μνήμη του Γέρου του Μοριά διδάσκουμε την αλήθεια, γιατί σεβόμαστε τους μαθητές μας, γι’ αυτό τα παιδιά μας αγαπούν και μας θυμούνται δια βίου.
 Θα συλλέξουμε, στο παρόν κείμενο, όσα σπουδαία και τιμαλφή είπε ο Γέρος του Μοριά για την Παιδεία και τα παιδιά. Θα σκύψουμε κάτω, όχι από την πένα, αυτήν δεν την κάτεχε, αλλά από το απροσκύνητο σπαθί του.

"Είναι το λίθιο, η-λίθιε" - Η μαυρίλα πίσω από τις "καθαρές" ανεμογεννήτριες

Αφορμή για το σημερινό άρθρο αποτελεί η διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ σχετική με μία συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για θέματα περιβαλλοντικής προστασίας. Η συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο αφορά τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε τους ευρωβουλευτές της ΝΔ γιατί δεν υπερψήφισαν τη διαδικαστική πρόταση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για συζήτηση στην Ευρωκοινοβούλιο αποκλειστικά του θέματος του Αμαζονίου. Η ΝΔ –και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα– πρότεινε να διεξαχθεί συζήτηση όχι μόνο για τoν Αμαζόνιο, αλλά συνολικά για τις παγκόσμιες δασικές πυρκαγιές. Υπόψιν, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου εκτείνεται σε επτά χώρες: Κολομβία, Περού, Ισημερινό, Βολιβία, Σουρινάμ, Βραζιλία και Γουϊάνα.

Ψυχρoπολεμικές κατάστασεις στον ΣΥΡΙΖΑ



Του Γιάννη Σιδέρη

Ήταν Οκτώβρης του 1949 όταν ο Νίκος Ζαχαριάδης δήλωσε από το Βουκουρέστι «βάζουμε το όπλο παρά πόδα». Είναι 70 χρόνια μετά που ο Παύλος Πολάκης γράφει στο αγαπημένο του Facebook, «Η επόμενη φορά θα είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ…». Στην ίδια ανάρτηση κάνει λόγο για τον «εχθρό» που «είναι απέναντι και καραδοκεί, και ο λαός περιμένει και απαιτεί να αναμετρηθούμε με αυτόν!!!».

Σε μια ανάρτηση τόσα σημαινόμενα. Οι απέναντι δεν είναι πολιτικοί αντίπαλοι, είναι «εχθρός» κατά τον Παύλο! «Ο λαός περιμένει και απαιτεί». Ο Μεσσιανισμός τους είναι πλέον βιωματικός. Εξακολουθούν με αδικαιολόγητη οίηση να ορίζονται ως αυθεντικός εκφραστής του λαού, την στιγμή που ο ίδιος ο λαός τον οποίο επικαλούνται, μόλις πριν τρεις μήνες τους αποκαθήλωσε από την εξουσία! Όσο για την «επόμενη φορά που θα είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ» (τα κεφαλαία δικά του), μάλλον απειλητικά ακούγεται, αφού το υπόσχεται σε δυο αγαπημένους του δημοσιογράφους οι οποίοι είχαν εμβληματική παρουσία στη δημόσια τηλεόραση, και συμβολή στο να κατανοήσουμε πώς αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ την αντικειμενική ενημέρωση.

40% των ξένων επενδύσεων γίνεται για φοροδιαφυγή!

Από τη μία η Εε και η επίτροπος Μαργκρέτε Βεστάγερ τιμωρούν την Apple που μεταφέρει κέρδη για να γλιτώσει φόρους, από την άλλη ανέχονται τα προκλητικά φορολιγικά συστήματα
Έρευνα του ΔΝΤ και του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης «εκθέτει» Λουξεμβούργο, Ολλανδια και Ιρλανδία για «κεφάλαια-φαντάσματα»

Του Αλέξανδρου Καψύλη
Η προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερων άμεσων ξένων επενδύσεων είναι το μέγα ζητούμενο για τις σύγχρονες ανταγωνιστικές οικονομίες. Και είναι ευρέως γνωστό ότι η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης της κάθε χώρας διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Κοινή έρευνα που διεξήγαγαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης ενισχύει την άποψη αυτή, καθώς δείχνει ότι το 40% των άμεσων επενδύσεων παγκοσμίως αφορούν «κεφάλαια-φαντάσματα» που κατευθύνονται σε «κενές κοινωνίες», στις οποίες δεν αναπτύσσονται «πραγματικές εμπορικές δραστηριότητες».

ΑΣΕ ΜΑΣ, ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ, ΚΑ ΚΕΡΑΜΕΩΣ…


Επειδή λέγονται διάφορες ανοησίες -και περνάνε αδιαμαρτύρητα, και αναπάντητες- επιτρέψτε μου κάποιες διευκρινίσεις για θέματα της επικαιρότητας:

Πρώτον, οι λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές» ΔΕΝ είναι πάνω από το νόμο, τη Βουλή και το Σύνταγμα!
Είναι «ανεξάρτητες» με την έννοια του «αυτόβουλου» - ότι δηλαδή δεν είναι υποχρεωμένες να παίρνουν γραμμή ή να ταυτίζονται με κάποια κρατική αρχή. ΌΧΙ με την έννοια ότι τα όργανα του κράτους οφείλουν να «πειθαρχούν» στις εκάστοτε αποφάσεις τους.
Είναι «ανεξάρτητες» να γνωμοδοτούν.
Όχι να νομοθετούν και να επιβάλλουν τις θέσεις τους.
Δεν είναι καν Δικαστήρια, τις αποφάσεις των οποίων οφείλει να σέβεται η κρατική εξουσία.
Είναι «ανεξάρτητα γνωμοδοτικά όργανα»! Μέχρις εκεί. Τίποτε παραπάνω…
Δεύτερον, οι αποφάσεις τους δεν είναι «πηγή δικαίου». Δεν είναι «θέσφατα» που οφείλουμε όλοι να αποδεχόμαστε αναντίρρητα. Εξ άλλου, ακόμα και οι αποφάσεις των Δικαστηρίων μπορούν να αμφισβητηθούν με έφεση, με προσφυγή στον Άρειο Πάγο, ακόμα και με μελλοντική αναψηλάφηση της δίκης…

Γιώργος Κοντογιώργης: «Δεν φταίει η Siemens και η Novartis, οι Έλληνες είναι διεφθαρμένος λαός»

Αποτέλεσμα εικόνας για κοντογιωργησ

Γιώργος Κοντογιώργης



Πριν χρόνια ο Θόδωρος Πάγκαλος είχε δηλώσει στον Σκάι: «Δεν φταίει η Siemens και η Novartis, οι Έλληνες είναι διεφθαρμένος λαός». Εάν εξαναγκάσει κάποιος μια γυναίκα να είναι σε πορνείο και ας υποθέσουμε ότι εκτός από τον χρόνο που είναι εξαναγκασμένη να είναι εκεί, αρχίσει και της αρέσει, ποιος φταίει; Αυτή η δυστυχής που την εξανάγκασε κάποιος ασκώντας βία επάνω της;
Διότι αν όσοι ισχυρίζονται αυτά είχαν διαβάσει έστω και λίγο, όχι τους ολιγογράμματους που δεν αποκρύπτουν της απέχθειά τους προς την κοινωνία, αλλά έστω τους ολιγαρχικούς της αρχαιότητας, τον Πλάτωνα, ή ακόμη τον δημοκρατικό Αριστοτέλη, θα γνώριζαν ότι το πολιτικό σύστημα είναι αυτό που δημιουργεί το ήθος και το έθος της κοινωνίας.