Θεοτόκος, η μητέρα του Φωτός

 

Εικ. από εδώ

Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτου // ΟΟΔΕ
Κείμενο που δημοσιεύθηκε στον κατάλογο της έκθεσης Θεοτόκος – Μαντόνα που στεγάστηκε στο κτίριο της Ελληνικής Τράπεζας. Πρόκειται για μια εξαιρετική περίληψη του ρόλου της Παναγίας στη σωτηρία του ανθρώπου, και στη λατρεία της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας.

Η ευλάβεια της Εκκλησίας μας προς το πρόσωπο της υπεραγίας Θεοτόκου, σχηματίζει ένα πλατύ ποτάμι ύμνων, ικεσιών, αγάπης, πού διατρέχει τον ανθρώπινο χρόνο για δύο χιλιετίες σχεδόν και συνεχίζει ακατάπαυστα να ρέει και να διογκούται. Η Παναγία είναι παρούσα παντού μέσα στην Εκκλησία: Πρώτ’ απ’ όλα σε κάθε Λειτουργία, όπου η επίκληση του Σωτήρος γίνεται μέσω της —«ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, σώτερ, σώσον ημάς»· πέρα από τη Λειτουργία, και τις ακολουθίες πού απευθύνονται ειδικά σ’ αυτόν, όπως οι Χαιρετισμοί ή οι Παρακλητικοί Κανόνες, δεν υπάρχει

Ο Ήλιος της Βεργίνας και η απάτη των ψευτομακεδόνων Σκοπιανών

Γράφει ο Ιωάννης Αμπατζόγλου*

Ο Μανώλης Ανδρόνικος ανακάλυψε το 1977 στη Βεργίνα τη χρυσή λάρνακα με το δεκαεξάκτινο αστέρι, ένα πανάρχαιο πανελλήνιο σύμβολο του Ήλιου, το οποίο από τότε έγινε γνωστό ως Ήλιος της Βεργίνας. Στο βιβλίο του ο Ανδρόνικος «Το χρονικό της Βεργίνας» αναφέρει το εξής¹: «Μέσα στη σαρκοφάγο υπήρχε μια ολόχρυση λάρνακα. Επάνω στο κάλυμμά της ένα επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι με δεκάξι ακτίνες, και στο κέντρο του ένας ρόδακας». Πέραν του δεκαεξάκτινου αστεριού που αναφέρει ο αείμνηστος Ανδρόνικος ας κρατήσουμε λίγο στη μνήμη μας και τον ρόδακα ο οποίος υπάρχει στο κέντρο του και θα γίνει αναφορά σε αυτόν πιο κάτω.

«Να σκεφτόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε τούς Αγίους. Μπορούμε να προσευχόμαστε και να τους επικαλούμαστε»

 

ANTHONY BLOOM:

1. Τό πρώτο πού θά σκεφθείς, όταν ξυπνάς είναι η σκέψη τού Χριστού. Νά στρέψουμε τόν νού μας στόν Χριστό. Ο Γέρων Πορφύριος έλεγε: «Μήν ασχολείσαι μέ τό σκοτάδι, άνοιξε τό παράθυρο στό φώς».

2. Προσευχή. Μπορείς νά προσεύχεσαι ακόμη κι όταν κάνεις απλά καθημερινά πράγματα. Γιά παράδειγμα, όπως έλεγε ένας μοναχός όταν κατέβαινε τά σκαλιά τού μετρό, πού τού θύμιζαν κατάβαση στά έγκατα τής γής, μπορείς νά λές τό «Κύριε Ελέησον» κατεβαίνοντας κάθε σκαλί. Τόσα πολλά σκαλιά πού είναι, σκέψου πόσες φορές θά τό έχεις πεί!

Χτίζεται η νέα Οθωμανία στην Τουρκία

 

Βρείτε μας στο Google News! Κάντε κλικ εδώ!

Σάββας Καλεντερίδης

Όταν ο Ερντογάν ρωτήθηκε για την εθνική του καταγωγή, είπε επί λέξει: «Οταν ρώτησα τον πατέρα μου για την εθνική μας καταγωγή, μου είπε ότι κι εκείνος είχε απευθύνει στον πατέρα του το ίδιο ερώτημα και έλαβε την εξής απάντηση: Δεν έχει σημασία η καταγωγή μας, σημασία έχει ότι είμαστε μουσουλμάνοι».

Σ’ αυτή τη φράση κρύβεται η εθνοθρησκευτική ιδεολογία του Ερντογάν. Μπορεί να υπερασπίζεται εθνικιστικές θέσεις το τελευταίο διάστημα και να μιλά για ένα έθνος, μία θρησκεία, μία σημαία, όμως αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους: Ο ένας είναι ότι συγκυβερνά με τους υπερεθνικιστές, τα «ένστικτα» των οποίων πρέπει να ικανοποιεί, και ο άλλος είναι η «απειλή» του Κουρδικού, που τινάζει στον αέρα την ιδεολογία του Ερντογάν, αφού για τους Κούρδους, για τη συντριπτική τους πλειονότητα, προέχει η εθνική καταγωγή και έπεται το θρήσκευμα. Και αυτό ξεπερνιέται μόνο με το «είμαστε όλοι Τούρκοι».

ΔΑΥΙΔ Ο ΜΕΓΑΣ Ο ΚΟΜΝΗΝΟΣ-ο τελευταίος αυτοκράτορας του Πόντου ανακηρύχθηκε Άγιος

 

(δέκα χρόνια μετά την Άλωση της Πόλης,ο τελευταίος αυτοκράτορας της Τραπεζούντας σφραγίζει με το μαρτύριό του το τέλος της αυτοκρατορίας του Πόντου. Μαζί του μαρτύρησαν  τα τρία παιδιά του και ο ανιψιός του. Ας τιμούμε την μνήμη τους, που ως τώρα ήταν σχεδόν άγνωστη.)

Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας θεωρείται πλέον ο τελευταίος αυτοκράτορας της Τραπεζούντας Δαυίδ Κομνηνός καθώς και τα παιδιά του, Βασίλειος, Γεώργιος και Μανουήλ μαζί με τον ανιψιό και διάδοχο του θρόνου του, Αλέξιο.

Σύμφωνα με την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου το οποίο εξέδωσε σχετική Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη, η μνήμη των νέων Αγίων θα τιμάται κάθε χρόνο την 1η Νοεμβρίου, ημέρα κατά την ιστορία

ΜΕΓΑΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

William Goulielmos,  ιστορικός, συγγραφέας

 

             Γιά την Δύση ο μεσαίωνας ξεκινά το 476 μΧ με την εκθρόνιση του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ρωμύλου Αυγουστήλου από τον Γερμανό στρατηγό magister militum Οδόακρο. Το μεγαλύτερο μέρος του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους κατέρρευσε όμως αρκετά χρόνια πριν, στα Γερμανικά φύλα. Το ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος, ή Βυζάντιο, δεν γνωρίζει μεσαίωνα. Το Βυζάντιον που εξελληνίσθηκε σε μεγάλο βαθμό με εξαίρεση περιόδους εμφυλίων συρράξεων και ταπεινωτικών ηττών από βαρβάρους αλλά και Δυτικούς, γνωρίζει χρόνια δόξας και μεγάλων ιστορικών μορφών. Πριν εξετάσουμε την ζωή κάποιον ισχυρών γυναικών του Βυζαντίου θα αναφερθούμε στο πώς ζούσαν οι γυναίκες των αντιπάλων του Βυζαντίου. 

            Οι άνδρες των Σλαβικών βασιλείων των Χρωβάτων (Κροατών), Σέρβλων (Σέρβων),  Σλαβο-Βουλγάρων και των Ρως (Ρώσων) έβαζαν τις γεροδεμένες γυναίκες να κάνουν σκληρές χειρωνακτικές δουλειές. Δηλαδή εκεί που το αλέτρι το τραβούσαν κανονικά τα βόδια, οι άνδρες έβαζαν τις γυναίκες να το τραβούν, με σχεδόν υπεράνθρωπη δύναμη. Σε πολλές επιδρομές κατά του Βυζαντίου οι