Η αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς

.

Η Αγία Βαρβάρα: ο βίος–θαύματα-παραδόσεις

                Η Αγία Βαρβάρα ήταν ένα πολύ όμορφο κορίτσι που έζησε περί τον 3^ο αιώνα μ. Χ στην πόλη Ηλιούπολη στo σημερινό Λίβανο. Ο Διόσκορος, ο πατέρας της, ήταν πλούσιος άρχοντας του τόπου και φανατικός ειδωλολάτρης. Καθώς ετοιμαζόταν για να ένα μακρινό ταξίδι και θέλοντας να διαφυλάξει την κόρη του από τα βλέμματα τωναντρών, την έκλεισε σε ένα πύργο και ζήτησε να χτιστεί γι αυτήν ένα λουτρό, ούτως ώστε να μην χρειάζεται να χρησιμοποιεί τα δημόσια λουτρά. Η αγία Βαρβάρα παρόλο που ήταν κλεισμένη στον πύργο, κατάλαβε ότι τα είδωλα ήταν ψεύτικα και έγινε χριστιανή. Μάλιστα για να τιμήσει την Αγία Τριάδα, διέταξε να φτιάξουν τρία παράθυρα στο νέο λουτρό ενώ το σχέδιο του πατέρα της προέβλεπε δυο παράθυρα.

Όταν γύρισε από το ταξίδι του ο Διόσκορος, έφερε μαζί του πολλά προξενιά για την νεαρή κόρη του, εκείνη όμως τα αρνήθηκε και δήλωσε ότι θα αφιέρωνε τη ζωή της στο Θεό. Τότε ο πατέρας της, βλέποντας αυτή την αλλαγή, οργίστηκε και προσπάθησε να την σκοτώσει. Εκείνη ξέφυγε και κρύφτηκε στο βουνό μέσα σε ένα βράχο που θαυματουργικά σχίστηκε για να προφυλάξει την αγία.
Χάρη στην πληροφορία ενός βοσκού, ο Διόσκορος την ανακάλυψε και την παρέδωσε στον Ρωμαίο Έπαρχο κατά τους διωγμούς των Χριστιανών.
Ο Έπαρχος, θαυμάζοντας την ομορφιά της, προσπάθησε στην αρχή να την μεταπείσει, βλέποντας όμως ότι εκείνη ήταν ανένδοτη την υπέβαλε σε πολλά βασανιστήρια. Διέταξε να την μαστιγώσουν ανελέητα και ύστερα την φυλάκισε. Μέσα στη φυλακή όμως ο Θεός γιάτρεψε τις πληγές της και αυτό δυνάμωσε ακόμη περισσότερο την πίστη της. Όχι μόνο δεν δεχόταν να αρνηθεί το Χριστό αλλά χλεύαζε και τα είδωλα μπροστά στον έπαρχο. Εκείνος οργισμένος θέλησε να την διαπομπεύσει δημόσια βγάζοντας την έξω γυμνή. Ενώ όμως έβγαζαν τα ρούχα της, στο σώμα της εμφανίζονταν ακόμη πιο όμορφα ρούχα. Τελικά ο Έπαρχος διέταξε τον αποκεφαλισμό της, και όρισε την ποινή να εκτελέσει ο ίδιος ο πατέρας της που ήταν και επιθυμία του. Την στιγμή όμως που είχε αποτελειώσει το έγκλημά του, ο πατέρας έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό κατά θεία δίκη.
Η Εκκλησία μας ανακήρυξε την Βαρβάρα αγία και την θεωρεί ως μία από τις μεγαλομάρτυρές της. Προστατεύει ακόμη το πυροβολικό και η μνήμη της  εορτάζεται την 4^η Δεκεμβρίου.
Ερμηνευτικά σχόλια
ο πατέρας της ήταν πλούσιος άρχοντας: η αγία Βαρβάρα ήταν ένα όμορφο κορίτσι, μεγαλωμένη με όλες τις ανέσεις. Δεν έδινε όμως σημασία ούτε στην εξωτερική της εμφάνιση ούτε στα υλικά αγαθά παρά στη μόρφωση της. Από μικρή δεν διάλεξε τον εύκολο δρόμο που της προσέφερε η οικογένεια της αλλά προτίμησε να βρει το δικό της δρόμο.
κατάλαβε ότι τα είδωλα ήταν ψεύτικα: Παρόλο που μεγάλωσε σε μια οικογένεια που δόξαζε τα είδωλα, η αγία Βαρβάρα ανακάλυψε μόνη της τον αληθινό Θεό. Δεν θεώρησε δεδομένα όσα τις έμαθαν αλλά προσπάθησε να καταλάβει η ίδια ποια είναι η αλήθεια. Παράδειγμα πρέπει να γίνει για καθένα από εμάς που δεχόμαστε συνεχώς πληροφορίες από το σχολείο, τους φίλους μας, την τηλεόραση, το Ίντερνετ κτλ. Ο Θεός ζητάει από εμάς να Τον αναζητήσουμε, να Τον ψάξουμε μέσα στον κόσμο, στη φύση στο συνάνθρωπο μας.
Τρία παράθυρα-θα αφιέρωνε τη ζωή της στο Θεό: η αγία Βαρβάρα από τη στιγμή που γνώρισε τον αληθινό Θεό αφιέρωσε τη ζωή της εξ ολοκλήρου σε Αυτόν. Η ζωή κοντά στο Θεό θέλει θυσίες. Αν Τον ακολουθήσουμε, μπορεί να στερηθούμε κάποιες από τις πολλές απολαύσεις που προσφέρει η ζωή. Τον αγώνα μας όμως τον ανταμείβει πλουσιοπάροχα όχι μόνο στον παράδεισο αλλά ήδη στην επίγεια ζωή.   Γι’ αυτό και μέσα από τη χριστιανική ζωή ανοίγουν παράθυρα που μας οδηγούν στο Θεό, μας φωτίζουν και μας κάνουν να νιώθουμε αληθινή χαρά.
μέσα σε ένα βράχο που θαυματουργικά σχίστηκε: τα θαύματα στην παράδοση της εκκλησίας είναι πάρα πολλά. Ο Θεός, όπως βοήθησε την αγία Βαρβάρα όταν είχε ανάγκη, έτσι βοηθάει και κάθε χριστιανό όταν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα. Σαν καλός γονιός που φροντίζει τα παιδιά του, βγάζει από το δρόμο μας κάθε εμπόδιο. Αν δεν αμφιβάλουμε για τη δύναμη Του, τότε σε κάθε μας δυσκολία ο Θεός είναι δίπλα μας.
χλεύαζε και τα είδωλα μπροστά στον έπαρχο: στις μέρες μας δεν είναι της μόδας να πηγαίνουμε στην εκκλησία τις Κυριακές, ούτε να κάνουμε νηστεία. Γι αυτό μπορεί να δεχτούμε αρνητικά σχόλια από φίλους ή γνωστούς. Ο Χριστός ζητάει από εμάς να μην κρυβόμαστε, ούτε να ντρεπόμαστε για την πίστη μας αλλά να υπερασπιζόμαστε αυτό που πιστεύουμε. Ίσως με αυτό τον τρόπο να βοηθήσουμε και κάποιο φίλο μας να έρθει πιο κοντά στο Θεό. 
στο σώμα της εμφανίζονταν ακόμη πιο όμορφα ρούχα: Τα δώρα που δίνει ο Θεός σε εκείνους που αγωνίζονται στη ζωή τους είναι πολύ μεγάλα. Αν και πολλοί νομίζουν ότι χριστιανός είναι αυτός που αγωνίζεται σε όλη του τη ζωή για να μπορέσει να βρει μια θέση στον παράδεισο, στην πραγματικότητα χριστιανός είναι εκείνος που ζει την ευτυχία του παραδείσου ήδη από αυτή τη ζωή.
.

.

Απολυτίκιο της Αγίας Βαρβάρας (ήχος δ’ )

    Βαρβάραν την Αγίαν τιμήσωμεν  εχθρού γαρ τας παγίδας συνέτριψε και ως στρουθίον ερρύσθη εξ αυτών, βοηθεία και όπλω του Σταυρού η πάνσεμνος.
από  catichisis.gr
.
Γιατί ζητάμε από τον Θεό άμεση απάντηση στις ερωτήσεις και στους προβληματισμούς μας;μπορείτε να δείτε το μάθημα για το μέσο κατηχητικό εδώ
.
Ηχητικό συναξάρι
Βίντεο για παιδιά
Ηχητικό συναξάρι για παιδιά
.
.
.
Χαιρετισμοί στην αγία Βαρβάρα εδώ
.
Απολυτίκιο
.
Θαύματα της Αγίας Βαρβάρας
Στον συνοικισμό Αγίας Βαρβάρας Αιγάλεω των Αθηνών υπάρχει Ιερός Ναός αφιερωμένος στο όνομα της Αγίας. Στο σημείο του ναού όπου στεγάζεται το Άγιο Βήμα βρίσκεται ένα παλαιό μικρό Εκκλησάκι. Έχει πλάτος 3 μέτρα, μήκος 3, 80 και ύψος 4. Το στέγασμά του είναι θολωτό και το κοσμούν τοιχογραφίες.
Το Εκκλησάκι αυτό είναι το λείψανο παλαιάς Μονής που διαλύθηκε. Η ημερομηνία της τοιχογράφησης είναι 26 Ιουνίου 1774.
Κανένας όμως δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής να μας βεβαιώσει εάν η τοιχογραφία εκείνη έγινε όταν κτίστηκε το εκκλησάκι, ή αργότερα σε κάποια επιδιόρθωση, όπως και το πιθανότερο…
Το όνειρο του τσοπάνη.
Το εκκλησάκι αυτό, προ ετών, κατά το μεγαλύτερο μέρος δεν φαινόταν καθόλου. Ήταν χωμένο στη γη. Το χρησιμοποιούσαν δε οι τσοπάνοι σαν μαντρί και στάνη για τα ζώα τους.
Γύρω στα 1900 κάποιος τσοπάνος, που είχε σαν στάβλο το εκκλησάκι εκείνο, είδε στον ύπνο του μια ωραία νέα, οποία του είπε, ότι ο τόπος που μάντρωνε τα ζώα του είναι δικός της. Του είπε ακόμα, ότι πρέπει να σταματήσει και αυτός και οποιοσδήποτε άλλος να ασεβούν στον τόπο αυτό.
Ο τσοπάνος ξύπνησε, αλλά δεν έδωσε μεγάλη προσοχή στο όνειρο.
Συνέβηκε όμως το έξης αξιοπερίεργο. Κάθε μέρα ψοφούσε και ένα από τα πρόβατα του βοσκού εκείνου. Και δεν μπορούσε να καταλάβει τι έφταιγε γι’ αυτό. Τότε, του παρουσιάζεται η ωραία Παρθένος στον ύπνο του για δεύτερη φορά και του λέγει:
-«Αύριο μόλις δεις δυο άτομα, που θα έρθουν έδώ μαζί, να τα καλέσεις και να σκάψετε στο δεξιό μέρος της εισόδου, στο εκκλησάκι». Και τότε έδειξε στον ύπνο ακριβώς το σημείο εκείνο.
Την άλλη μέρα συναντάει ό βοσκός εκεί κοντά στο εκκλησάκι, δυο γυναίκες από τον Πειραιά, που μαζεύανε χόρτα. Ήταν η Μαριγώ Κούλα και η Αγγελική Κ. Τσαματζή. Τις πλησίασε και τις ανέφερε την παραγγελία της ωραίας Παρθένου όπως του την έδωσε στον ύπνο του. Οι γυναίκες σταυροκοπήθηκαν και δέχτηκαν πρόθυμα να βοηθήσουν.
Άρχισαν λοιπόν και οι τρεις να σκάβουν. Από το σκάψιμο εκείνο – γεγονός αξιοθαύμαστο, αποκαλύφθηκε μία μικρή εικόνα, ύψους 37 εκατοστών και πλάτους 26, η λεγόμενη «Εικών της Βέλλα».
Το γεγονός αυτό μαθεύτηκε στον Πειραιά και στην Αθήνα . Η πίστη των Χριστιανών ζωογονήθηκε…
Η εικόνα αυτή βρίσκεται σήμερα επιχρυσωμένη στην αριστερή πλευρά του μεσαίου κλίτους του ναού της Άγιας Βαρβάρας.
Η παράλυτη παίζει πιάνο.
Δεν έλειψαν ποτέ τα ζωντανά σύγχρονα θαύματα των Αγίων και μαρτύρων της Εκκλησίας μας.
Η νεαρή Σοφία Βέλλα έπασχε από μία σοβαρή αρρώστια. Το δεξί της χέρι ήταν παράλυτο. Οι γιατροί στους όποιους την πήγανε οι γονείς της, σήκωσαν ψηλά τα χέρια. Δεν μπορούσαν να την θεραπεύσουν.
Στις 14 Φεβρουαρίου του 1899 όμως και ενώ η νύχτα είχε πέσει βαθειά στην Αθήνα, η νεαρή κοπέλα είδε στον ύπνο της μία ωραία παρθένα να μπαίνει στο δωμάτιο της και να λέγει:
-«Αύριο πρωί- πρωί να σηκωθείς και να παίξεις πιάνο!»
-«Μα πώς να παίξω; Δεν βλέπεις το χέρι μου, που είναι παράλυτο»; Είπε αυτή στο όνειρό της.
-«Είμαι η Αγία Βαρβάρα!» Είπε τότε η ωραία νέα και εξαφανίστηκε.
Το πρωί της 15ης Φεβρουαρίου, σηκώθηκε η Σοφία χαρούμενη. Το χέρι της δεν ήταν πλέον ξερό και ακίνητο. Είχε μέσα του ρυθμό και ζεστασιά. Έτρεξε τότε αμέσως η νέα και άρχισε να παίζει πιάνο. Άκουσαν οι γονείς της το επιδέξιο παίξιμο του πιάνου και πήγαν στο διπλανό δωμάτιο να δουν. Και ώ του θαύματος! Είδαν, ότι ή κόρη τους ήταν τελείως καλά. Το θαύμα έγινε γνωστό παντού. Οι γονείς της από ευγνωμοσύνη προς την Αγία κατασκεύασαν χρυσό χέρι και το τοποθέτησαν κοντά στη θαυματουργό εικόνα της. Έτσι το όνομα της οικογένειας Βέλλα, συνδέθηκε με την θαυματουργή εικόνα. Το θαύμα αυτό υπενθυμίζεται στους πιστούς και με μία σημείωση, που βρίσκεται στο εικονοστάσι και γράφει: «Σοφία Λ. Βέλλα. Εξ ανιάτου υδράθμου πάσχουσα, κατ’ όναρ δε τη 14η Φεβρουαρίου 1899 ιαθείσα παρά της Αγίας, το εικονοστάσιο συν τη κανδήλα και περιφράγματι ευσεβώς ανέθηκεν».
( Από το βιβλίο : Η Αγία Βαρβάρα, Εκδ. Ένθεος βίος). 

πηγή