Ο
Λάμπρος Καλαρρύτης σχολιάζει μέσω του προσωπικού του blog στο
pagenews.gr τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ που φανερώνουν την αγάπη του κόμματος
για την πακιστανική κοινότητα, μιας χώρας που τα τελευταία χρόνια
κινείται πιστά στην γραμμή της Τουρκίας.
«Η
αλληλεγγύη νίκησε. H λειτουργία του σχολείου της πακιστανικής
κοινότητας αποτελεί πλούτο για την πόλη μας. Αυτό τον πλούτο θα τον
υπερασπιστούμε, κόντρα στον ρατσισμό και την μισαλλοδοξία, καθώς το
δικαίωμα εκμάθησης της μητρικής γλώσσας αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα».
Τάδε έφη ο επικεφαλής της προσκείμενης στον ΣΥΡΙΖΑ παράταξης «Ανοιχτή Πόλη» Νάσος Ηλιόπουλος, σχολιάζοντας την έναρξη λειτουργίας σχολείου της πακιστανικής κοινότητας στα Σεπόλια, τις Κυριακές. Φυσικά και χαίρεται ο Νάσος Ηλιόπουλος ο οποίος έχει ως βασική πολιτική ατζέντα τη στήριξη κάθε βάσιμου και αβάσιμου, υπαρκτού και ανύπαρκτου αιτήματος, υπαρκτής και ανύπαρκτης κοινότητας ή «ειδικής» ομάδας.
Αν, δε, προέρχεται και από αυτό που ως γενική αίσθηση ονομάζεται περιθώριο, ακόμα καλύτερα. Βέβαια δεν θα τον δείτε ποτέ να βγάζει ανακοίνωση ή να κάνει δήλωση για την πραγματική καταπάτηση, πραγματικής ελληνικής κοινότητας ή ομάδας, ας πούμε των Βορειοηπειρωτών οι οποίοι διώκονται, δολοφονούνται, εξοντώνονται οικονομικά, οι περιουσίες τους δημεύονται και γενικά υφίστανται εθνοκάθαρση χαμηλής έντασης.
Ο φετιχισμός των κοινοτήτων ή «κοινοτήτων», των λούμπεν καταστάσεων, των στρεβλώσεων, των πάση φύσεως «άλλων», αρκεί να μην είναι Έλληνες, αναδεικνύεται από τους κάθε λογής «δικαιωματιστές» σε κεντρική πολιτική και επιχειρείται να εισβάλλει και να επιβληθεί στη ζωή του κοινωνικού κορμού και να τον εκτοπίσει. Σχετικά με το σχολείο της πακιστανικής κοινότητας, δυο κουβέντες για τις προεκτάσεις κάθε τέτοιας κίνησης οι οποίες δεν λαμβάνονται υπόψιν από τους επιφανειακούς συνθηματολόγους. Το Πακιστάν είναι χώρα στενός σύμμαχος της Τουρκίας σε βαθμό που έχουν υιοθετήσει το σύνθημα «δύο κράτη, ένα έθνος». Δυνάμεις του Πακιστάν ήταν παρούσες, σε επικουρικό ρόλο, ακόμα και κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Είναι επίσης το μοναδικό κράτος που έχει αναγνωρίσει το ψευδοκράτος στην Κύπρο και το τουρκικό κατοχικό καθεστώς.
Πρόσφατα, υπήρξε και μια άλλη εξέλιξη. Πακιστανικό αεροσκάφος P-3 Orion που συμμετείχε σε τουρκική άσκηση προέβη επανειλημμένως σε παραβάσεις, επί δύο ημέρες, στο FIR Αθηνών καθώς και της Λευκωσίας. Πέταξε ανατολικά του Καστελόριζου, στη συνέχεια νότια, μετά ανατολικά μπαίνοντας στο FIR Λευκωσίας και επέστρεψε στον τουρκικό εναέριο χώρο. Η Ελλάδα προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας, αλλά το αποτέλεσμα ήταν αυτό που φαντάζεται ο καθένας. Σιγά μην ιδρώσει το αυτί των Πακιστανών συμμάχων των Τούρκων, οι οποίοι εξάλλου γι’ αυτό έβαλαν τους Πακιστανούς να κάνουν την παραβάσεις, για να δείξουν ότι και άλλοι δεν αναγνωρίζουν την ελληνική αρμοδιότητα στο FIR Αθηνών. Υπενθυμίζεται ότι ο πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας στην Ελλάδα είναι ο γνωστός τύπος που έχει κατηγορήσει τους Έλληνες για… ρατσισμό και που στην προεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα καλούσε σε δημοσίως, σε στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ «για να μην έρθει η Δεξιά».
Αναφέρουμε τα παραπάνω για να σημειώσουμε ότι σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος όλα αυτά λαμβάνονται υπόψιν και ότι αποφάσεις για τη λειτουργία σχολείων διαφόρων «κοινοτήτων» δεν λαμβάνονται υπό την πίεση διαφόρων Ηλιόπουλων που ψαρεύουν ψήφους στα θολά νερά του δικαιωματισμού χωρίς καν να γνωρίζουν ή να ενδιαφέρονται για τις προεκτάσεις ή το υπόβαθρο διαφόρων καταστάσεων. Μήπως θα ασχοληθεί ο κύριος Ηλιόπουλος με το τι ακριβώς θα διδάσκεται εκεί; Και ποιος θα καθορίσει την ύλη; Το πακιστανικό υπουργείο Παιδείας; Ψιλά γράμματα για τους πολιτικούς επαγγελματίες των «κοινοτήτων».
Τάδε έφη ο επικεφαλής της προσκείμενης στον ΣΥΡΙΖΑ παράταξης «Ανοιχτή Πόλη» Νάσος Ηλιόπουλος, σχολιάζοντας την έναρξη λειτουργίας σχολείου της πακιστανικής κοινότητας στα Σεπόλια, τις Κυριακές. Φυσικά και χαίρεται ο Νάσος Ηλιόπουλος ο οποίος έχει ως βασική πολιτική ατζέντα τη στήριξη κάθε βάσιμου και αβάσιμου, υπαρκτού και ανύπαρκτου αιτήματος, υπαρκτής και ανύπαρκτης κοινότητας ή «ειδικής» ομάδας.
Αν, δε, προέρχεται και από αυτό που ως γενική αίσθηση ονομάζεται περιθώριο, ακόμα καλύτερα. Βέβαια δεν θα τον δείτε ποτέ να βγάζει ανακοίνωση ή να κάνει δήλωση για την πραγματική καταπάτηση, πραγματικής ελληνικής κοινότητας ή ομάδας, ας πούμε των Βορειοηπειρωτών οι οποίοι διώκονται, δολοφονούνται, εξοντώνονται οικονομικά, οι περιουσίες τους δημεύονται και γενικά υφίστανται εθνοκάθαρση χαμηλής έντασης.
Ο φετιχισμός των κοινοτήτων ή «κοινοτήτων», των λούμπεν καταστάσεων, των στρεβλώσεων, των πάση φύσεως «άλλων», αρκεί να μην είναι Έλληνες, αναδεικνύεται από τους κάθε λογής «δικαιωματιστές» σε κεντρική πολιτική και επιχειρείται να εισβάλλει και να επιβληθεί στη ζωή του κοινωνικού κορμού και να τον εκτοπίσει. Σχετικά με το σχολείο της πακιστανικής κοινότητας, δυο κουβέντες για τις προεκτάσεις κάθε τέτοιας κίνησης οι οποίες δεν λαμβάνονται υπόψιν από τους επιφανειακούς συνθηματολόγους. Το Πακιστάν είναι χώρα στενός σύμμαχος της Τουρκίας σε βαθμό που έχουν υιοθετήσει το σύνθημα «δύο κράτη, ένα έθνος». Δυνάμεις του Πακιστάν ήταν παρούσες, σε επικουρικό ρόλο, ακόμα και κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Είναι επίσης το μοναδικό κράτος που έχει αναγνωρίσει το ψευδοκράτος στην Κύπρο και το τουρκικό κατοχικό καθεστώς.
Πρόσφατα, υπήρξε και μια άλλη εξέλιξη. Πακιστανικό αεροσκάφος P-3 Orion που συμμετείχε σε τουρκική άσκηση προέβη επανειλημμένως σε παραβάσεις, επί δύο ημέρες, στο FIR Αθηνών καθώς και της Λευκωσίας. Πέταξε ανατολικά του Καστελόριζου, στη συνέχεια νότια, μετά ανατολικά μπαίνοντας στο FIR Λευκωσίας και επέστρεψε στον τουρκικό εναέριο χώρο. Η Ελλάδα προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας, αλλά το αποτέλεσμα ήταν αυτό που φαντάζεται ο καθένας. Σιγά μην ιδρώσει το αυτί των Πακιστανών συμμάχων των Τούρκων, οι οποίοι εξάλλου γι’ αυτό έβαλαν τους Πακιστανούς να κάνουν την παραβάσεις, για να δείξουν ότι και άλλοι δεν αναγνωρίζουν την ελληνική αρμοδιότητα στο FIR Αθηνών. Υπενθυμίζεται ότι ο πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας στην Ελλάδα είναι ο γνωστός τύπος που έχει κατηγορήσει τους Έλληνες για… ρατσισμό και που στην προεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα καλούσε σε δημοσίως, σε στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ «για να μην έρθει η Δεξιά».
Αναφέρουμε τα παραπάνω για να σημειώσουμε ότι σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος όλα αυτά λαμβάνονται υπόψιν και ότι αποφάσεις για τη λειτουργία σχολείων διαφόρων «κοινοτήτων» δεν λαμβάνονται υπό την πίεση διαφόρων Ηλιόπουλων που ψαρεύουν ψήφους στα θολά νερά του δικαιωματισμού χωρίς καν να γνωρίζουν ή να ενδιαφέρονται για τις προεκτάσεις ή το υπόβαθρο διαφόρων καταστάσεων. Μήπως θα ασχοληθεί ο κύριος Ηλιόπουλος με το τι ακριβώς θα διδάσκεται εκεί; Και ποιος θα καθορίσει την ύλη; Το πακιστανικό υπουργείο Παιδείας; Ψιλά γράμματα για τους πολιτικούς επαγγελματίες των «κοινοτήτων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου