Ο Καζάκης ως προπομπός του Σώρρα

Ο Καζάκης ήταν η αρχή μιας πορείας που θα έχει ως κατάληξη τον Σώρρα!

Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 127

Οι Βρετανοί χρησιμοποιούν τη φράση «Εποχή της βλακείας», όταν θέλουν να περιγράψουν μια ιστορική περίοδο που κυριαρχεί το ανορθολογικό, που στην πολιτική έχουν ρόλο διαμορφωτή ψευδοπροφήτες, που σε άλλες εποχές, «κανονικές», θα είχαν τον ρόλο του τρελού του καφενείου. Αλλά και απατεώνες, που με τα κόλπα τους την βγάζουν χωρίς να κοπιάσουν στη ζωή τους.
Ο Δημήτρης Καζάκης είναι κλασική περίπτωση νεόκοπου «πολιτικού», που το άστρο του ανέτειλε με το ξεκίνημα της τρέχουσας κρίσης. Για την πολιτική του δραστηριότητα και την επαγγελματική του πορεία τα χρόνια πριν την κρίση

ελάχιστα γνωρίζουμε. Στο βιογραφικό του αναφέρει, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες, ότι έχει εργαστεί σε μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπου γνώρισε από τα μέσα, όπως δήλωσε σε μια συνέντευξη, τον καπιταλισμό. Ήταν μέλος του ΚΚΕ μέχρι τα μέσα του ’90 και μετά περιφερόταν στον χώρο του αριστερισμού και της πατριωτικής αριστεράς, χωρίς να έχει ιδιαίτερες συμπάθειες σε κανέναν από τους δύο.
Το μπαμ το έκανε το 2009, όταν «προέβλεψε» τη χρεοκοπία της χώρας και από τότε το επαναλαμβάνει διαρκώς σαν κολλημένο γραμμόφωνο. Από τις στήλες του Ποντικιού και από το ραδιόφωνο του Άλφα αργότερα έγινε ευρύτερα γνωστός και γι’ αυτό προβλήθηκε και από τις συστημικές τηλεοράσεις και από τον πάντα πρόθυμο Παπαδάκη. Οι «λύσεις» που πρότεινε ήταν βάλσαμο για τους Έλληνες, που έβλεπαν ξαφνικά και απρόκλητα να χάνουν το βιοτικό τους επίπεδο και να αρχίζει η φτωχοποίησή τους. Αυτός είχε τη λύση, «έξοδος από το ευρώ και διαγραφή του χρέους». Ουσιαστικά πήρε μια πάγια θέση του ΚΚΕ (το παρελθόν δεν ξεπερνιέται εύκολα), την υπερτόνισε, τη μακιγιάρισε με την προσωπική του αυθεντία, ως γνώστη εκ των έσω του καπιταλισμού, και την υπερασπίστηκε με γνήσιο σταλινικό πάθος. Όποιος, ακόμα και καλόπιστα, φέρνει αντιρρήσεις στη «μαγική λύση» του, τον λούζει με το γνωστό καζάκειο υβρεολόγιο, που κυμαίνεται από τον χαρακτηρισμό ότι όποιος δεν συμφωνεί είναι άσχετος και, όταν στριμώχνεται, εκσφενδονίζει τη λάσπη περί πράκτορα. Πέτυχε ένα μείγμα ψευδοπροφητισμού και σταλινισμού στη χειρότερη μορφή του.
Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ουσιαστικά αυτός που τον σύστησε στα ευρύτερα ακροατήρια, όταν τον συμπεριέλαβε στη Συμβουλευτική Επιτροπή της Σπίθας και αυτός του ξεπλήρωσε την ευεργεσία, εξαπολύοντας την κατηγορία ότι η Σπίθα είναι διαβρωμένη μέχρι το μεδούλι από ξένες μυστικές υπηρεσίες. Χωρίς φυσικά να εξηγεί πού το στηρίζει αυτό, τι στοιχεία έχει, αλλά, σε εποχές βλακείας, τέτοιες στάσεις δίνουν πόντους σε όσους τις ενστερνίζονται.
Όλα αυτά για τον Καζάκη τα έχουμε γράψει πολύ πιο εκτεταμένα παλαιότερα στο κείμενο «Το τέλος μιας εποχής, η αρχή μιας νέας» και αν τώρα επανερχόμαστε στον Καζάκη, είναι για να δείξουμε τι κατάληξη είχαν φαινόμενα τύπου Καζάκη, δηλαδή να ξεπερνιούνται από πιο δυνατές μαγικές λύσεις, όπως είναι πια ο Σώρρας. Γιατί, όταν εθίζεις τον κόσμο σε λύσεις- «ναρκωτικά», ο εθισμένος θέλει συνεχώς κάτι πιο δυνατό και καθαρό. Άρα, γιατί να μείνουμε στη διαγραφή του χρέους και στο κόψιμο δικού μας νομίσματος και να μην πάμε ένα βήμα παραπέρα: Διαθέτουμε 110 τρισ. δολάρια κατατεθειμένα σε ελληνικές τράπεζες, όπως ισχυρίζεται ο Σώρρας, και με αυτά να μπορούμε να ζήσουμε σαν κροίσοι εμείς και όλοι μας οι απόγονοι! Ο Σώρρας από την άλλη έχει πλήρως αντιγράψει τις αμυντικές λειτουργίες του Καζάκη και όποιος, ακόμα και καλόβουλα, τον ρωτά πού τα βρήκε τα λεφτά, κερδίζει τον χαρακτηρισμό, «ζώο»!
Ο δεύτερος λόγος είναι για επισημάνουμε ότι στην απέλπιδα προσπάθειά του ο Καζάκης να υπερασπίσει την «αλήθεια» του, φτάνει σε κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Μετά το ιουλιανό αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, στο κείμενό του, «Και τρία αυγά Τουρκίας», βγάζει το συμπέρασμα ότι: «Ο στρατός της Τουρκίας, για να ανακάμψει μετά από τέτοιες εκκαθαρίσεις θα χρειαστεί πολλά χρόνια. Αν ανακάμψει ποτέ». Και συνεχίζει, σαν άλλος στρατηλάτης: «Ένα στράτευμα με τέτοια στελέχη είναι ανίκανο να απειλήσει οποιονδήποτε. Τα casus beli της Τουρκίας είναι πλέον άδεια λόγια. Η Τουρκία ξεδοντιάστηκε και μόνο η δική μας εθελοδουλία φαντάζει τη γείτονα μεγάλη και τρανή. Οι εξελίξεις αυτές προσφέρουν μια εξαιρετική ευκαιρία για την Ελλάδα και την Κύπρο ώστε να ανατραπούν εδώ και τώρα όλα τα «τετελεσμένα» που έχει επιβάλει η Τουρκία στο Αιγαίο και στα κατεχόμενα της Κύπρου». Με αφετηρία την αγωνιώδη προσπάθειά του να αποδείξει ότι ο γεωπολιτικός κίνδυνος λόγω εξόδου από την ΕΕ δεν υφίσταται, φτάνει στο σημείο να δηλώσει ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα είναι η ευκαιρία για να πάρουμε τν ρεβάνς από την ήττα στο Ματζικέρτ! Λίγες μέρες μετά από τις στρατικο-γεωπολιτικές αναλύσεις του Καζάκη, ο «διαλυμένος» στρατός της Τουρκίας εισέβαλε στη Συρία. Και μη δικαιολογήσει κανείς τον Καζάκη ότι έχει άγνοια επί των στρατιωκογεωπολιτικών, μια και ο τομέας του είναι η οικονομία, γιατί τις ίδιες και χειρότερες υπεραπλουστεύσεις κάνει και στην οικονομία.
Τώρα που το άστρο του Καζάκη δύει, απόδειξη ότι την άνοιξη σημειώθηκαν εκ νέου μαζικές αποχωρήσεις από το ΕΠΑΜ και το ΕΠΑΜ έχει μετατραπεί εξ ολοκλήρου σε προσωπική του υπόθεση, γίνεται ολοένα και πιο εριστικός και επιθετικός. Και συνάμα αυτογελοιοποιείται – πρόσφατα δήλωσε σε ραδιοφωνική εκπομπή ότι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Κωνταντίνος Σβολόπουλος και οι υπόλοιποι ακαδημαϊκοί ιστορικοί δεν γνωρίζουν ιστορία, δεδομένου ότι βράβευσαν στην Ακαδημία το βιβλίο του Καραμπελιά για τον Ρήγα Βελεστινλή! Όταν θα έρθει η στιγμή του απολογισμού της προσφοράς του, θα καταδειχτεί περίτρανα ότι αποτέλεσε προπομπό φαινομένων τύπου Σώρρα και ότι εκεί που δεν τα κατάφερε αυτός, δηλαδή να μπει στη Βουλή, κινδυνεύει, δυστυχώς, να τα καταφέρει ο Σώρρας!

Υ.γ.1 Τελικά, όπως πληροφορούμαστε αυτές τις μέρες, και ο Τσίπρας ήταν οπαδός του σχεδίου Καζάκη για επιστροφή, εδώ και τώρα, έστω  και με με τους χειρότερους όρους, στην δραχμή. Ο Αλέξης στις 6 Ιουλίου έψαχνε στην Μόσχα εκτυπωτική μηχανή για να τυπώσει δραχμή, αλλά ο Πούτιν (αλλά σύμφωνα με τα wikileaks και οι Αμερικανοί), του διαμήνυσε να συμμαζευτεί. Έτσι αποχώρησε από το σχέδιο δραχμή, αλλά ο Σόιμπλε παραμένει σταθερός σύμμαχος του Καζάκη και ο Γερμανός πολιτικός συνεχίζει να κάνει ό,τι μπορεί για να μας πάει στην δραχμή. Στον επόμενο γύρο του ελληνικού δράματος, που θα διαδραματιστεί σε λίγους μήνες, ο Σόιμπλε ίσως και να τα καταφέρει. Και έτσι θα δικαιωθεί και ο Καζάκης και θα πάμε δεμένοι χειροπόδαρα στη δραχμή. Και όχι βέβαια όποτε το επιλέξουμε εμείς, αλλά όποτε το επιλέξουν «αυτοί», Αμερικανοί, Σόϊμπλε και Τσίπρας, που είναι έτοιμος μια και δεν του ¨κάθησε» ο Πούτιν να το επιτύχει με τον Σόϊμπλε, αρκεί να κατσει λίγο ακόμα στην εξουσία.

Υ.γ.2 Σε πρόσφατη εκδήλωση του Καζάκη στην Λιβαδειά ένας φίλος γιατρός τον ρώτησε αν πάμε άμεσα στην δραχμή, χωρίς να έχουν γίνει πρώτα τα απαιτούμενα βήματα για παραγωγική αυτάρκεια σε βασικά είδη, τι θα γίνει για παράδειγμα με τους 50 χιλ. διαβητικούς που δεν θα μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους (φάρμακα που δεν παράγονται στην Ελλάδα); Η απάντηση του ήταν άμεση και αφοπλιστική «θα φτιάξουμε».