Να ξαναβρούμε την αίσθηση της ιστορικότητάς μας

του Στέλιου Παπαθεμελή

Το ασυγκράτητο παραλήρημα του νεοσουλτάνου το λουζόμαστε σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα. Καιρός ήταν να το δοκιμάσουν και άλλοι. Ήδη αγγίζει την alma mater της νέας Τουρκίας, Γερμανία.
«Γερμανία, δεν έχεις απολύτως καμιά σχέση  με τη δημοκρατία και πρέπει να ξέρεις ότι αυτά που κάνεις δεν διαφέρουν με εκείνα της ναζιστικής περιόδου»!
Ελπίζαμε ότι μιας τέτοιας έντασης προσβολή θα προκαλούσε τεκτονικό σεισμό στη Γερμανία.
Μέρκελ και Γκάμπριελ αντιπαρήλθαν το γεγονός και οιονεί απολογούμενοι παρέπεμψαν στις αρμοδιότητες της… Τοπικής Αυτοδιοίκησης!
Εμάς ο νεοοθωμανός μάς απελεί με πόλεμο. Κάποιοι, ανιάτως ειρηνολόγοι, θεωρούν ότι… μπλοφάρει. Όμως έχει διαταραγμένη συνείδηση που αποκλείει την νηφαλιότητα.
Αντικειμενικά ο στρατός του δεν θα άντεχε τα πολλαπλά μέτωπα (Ελλάδα, Κούρδους στο εσωτερικό + Βόρεια Συρία και Ρωσία – Η.Π.Α. στην ευρύτερη
περιοχή). Το απρόβλεπτο του ανδρός δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτε.
Το ανατολικό αδιέξοδό του (με απέναντι Η.Π.Α. –  Ρωσία, Άσσαντ) τον οδηγεί σε αναστροφή στα νοτιοδυτικά (Κύπρος, Ελλάς).
Παρακολουθούμε την επίσημη διαβεβαίωση για την ένοπλη ετοιμότητα της χώρας μας. Από το στόμα τους και στου Θεού τ’ αυτί. Ο Ελληνισμός να τεθεί σε πανστρατιά με διαρκή εγρήγορση. Και επαλήθευση συμμαχιών.
Οι αναλυτές θεωρούν ότι Ελλάς και Κύπρος αποτελούν το στρατηγικό βάθος του Ισραήλ. Ωστόσο Τουρκία και Ισραήλ βρίσκονται ήδη στα πρόθυρα συμφωνίας υπερβαίνοντας το βεβαρημένο πρόσφατο παρελθόν τους. Το φωνάζουμε χρόνια ότι το Ισραήλ είναι διεθνής παίκτης και γι’ αυτό επισφαλής εταίρος. Εφ’ ω όταν υπεγράφη η συμφωνία τών «4» (Ελλάς – Κύπρος – Ισραήλ – Αίγυπτος) αξιώναμε να αποκτήσει αυτή αμελλητί σάρκα και οστά, κατοχυρώνοντας την μεταφορά των υδρογονανθράκων της Λεκάνης μέσω Κύπρου και όχι –άπαγε της βλασφημίας– μέσω Τουρκίας.
Τώρα που οριστικοποιείται ο νέος ενεργειακός χάρτης της περιοχής παντί σθένει να αποτραπεί κάθε ενδεχόμενο αλλαγής δρομολογίου. Καλώς ματαιώθηκε η Γενεύη 2. «Μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα;» (Ματθ. 7, 16).
Η νεοοθωμανική επιθετικότητα δεν καθιστά δυστυχώς προσεκτικότερους τους διοικούντες. Συνεχίζουν την επικίνδυνη αφέλεια των προκατόχων τους. Εκτουρκίζουν γλωσσικά (στάδιον α΄ πριν τον εθνικό εκτουρκισμό) τα ρομάκια και τα πομακάκια της Θράκης, τα οποία ασφαλώς και δεν έχουν μητρική γλώσσα την τουρκική. Ιδρύονται για την προσχολική αγωγή νηπίων σε τρεις επιλεγέντες οικισμούς Ξάνθης (ένα στο Δροσερό για Ρομά και δύο σε Πομακοχώρια) δίγλωσσα νηπιαγωγεία, με γλώσσα τουρκική. Ενώ μητρική των παιδιών αυτών είναι άλλη.
Ο γλωσσικός εκτουρκισμός, Πομάκων και Ρομά αποτελεί αφελές έργο των κυβερνήσεών μας, αρχής γενομένης από εκείνην του Παπάγου (1953). Κατά παράβαση, εξ οικείου αμαρτήματος, της Συνθήκης της Λωζάνης που επιβάλλει την διδασκαλία για κάθε ομάδα στη δική της γλώσσα. Δυστυχώς «ο εξ οικείου αμαρτήματος ζημιούμενος ου δοκεί ζημιούσθαι». Κοινώς αυτοκαταστροφή.
Αληθέστατα όσα λέει ο Σ.Ε.Β. σε πρόσφατο Δελτίο του: «Τα ελληνικά νοικοκυριά από το 2009 και μετά έχουν υποστεί μία από τις μεγαλύτερες, σε καιρό ειρήνης, απομειώσεις του βιοτικού τους επιπέδου, του εισοδήματος και της περιουσίας τους […] Η οικογένεια, αν και εξασθενημένη, δρα ακόμη ως δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας και προστασίας».
Οι ψυχροί, κακοί και ανάποδοι γραφειοκράτες Δ.Ν.Τ. – Βρυξελλών – Δανειστών στερούνται διορατικότητας, βάθους γνώσης και κυρίως ανθρωπιάς. Τυφλοί εκτελεστές συμφερόντων των εντολέων τους ξεχνούν ότι αποφασίζουν για ανθρώπους και όχι για αντικείμενα.
«Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι, πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει, δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει, τρίτον ότι ούκ αεί άρχει» (Αγάθων, 5^ος π.Χ. αι.). Αυτοί δεν καταλαβαίνουν τίποτε από την κλασσική σοφία μας.
Ο Σκωτσέζος ιστορικός Niall Ferguson (Harvard, Stafford κ.λπ.), ταγμένος κατά τού Brexit, ομολογεί την ήττα του: «Μας άξιζε να ηττηθούμε. Δεν υπήρχε πειστική επιχειρηματολογία υπέρ της παραμονής της Βρεταννίας στην Ε.Ε.». Για τα καθ’ ημάς ο ξένος ιστορικός κρίνει ότι «ο γερμανικός φετιχισμός λιτότητας είχε τρομαχτικά επιβλαβείς συνέπειες για το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων […] που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν με κανένα τρόπο». Και καταλήγει: «Το χειρότερο που έκαναν οι Γερμανοί για την Ελλάδα είναι ότι περίμεναν πάντα ως την τελευταία στιγμή πριν εγκρίνουν την αποδέσμευση των δανείων με αποτέλεσμα να μεγιστοποιείται η τοξική αβεβαιότητα» (Καθημερινή 5/3/17).
Είναι πάντως ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτη η γεωπολιτική αποστροφή του: «Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει κουρδικό κράτος και ότι μία συμμαχία μεταξύ Τουρκίας και Δύσης δεν είναι πλέον εφικτή». Έτσι!
Παρά ταύτα οι Ευρωπαίοι ξελογιάστηκαν: Συζητούν τώρα με τον Ερντογάν αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας – Ε.Ε.! Τρέλλα!… Όσο περισσότερο τους φτύνει, τόσο περισσότερο τον χαϊδεύουν!
Λίγοι λαοί έχουν αίσθηση ιστορικότητας. Νιώθουν το βάρος της εθνικής τους ιστορίας και φωτίζονται από αυτό. Οι Έλληνες διασώζουν αυτή την αίσθηση, αλλά σε περιόδους παρακμής, όπως η παρούσα, την χάνουν. Οι Ισραηλινοί ανέκτησαν τη δική τους και την ανανεώνουν διαρκώς. Και αλληλεπενεργούνται πάντοτε από μία υπερδραστήρια Διασπορά. Εμείς δεν καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να γίνουμε συγκοινωνούντα αγγεία με την Ομογένειά μας και επιτέλους να την τιμήσουμε με 10-20 έδρες Επικρατείας στο Κοινοβούλιό μας. Αδάπανο και σοβαρό.

 http://www.antibaro.gr/article/16730