Ενα πράγμα στο οποίο είχαν δίκιο το ΚΚΕ και η «ορθόδοξη» Αριστερά εν γένει είναι στη γνώμη τους για τους αριστεριστές: τυχοδιώκτες. Ολοι μιλάνε για τον φόνο του Φύσσα από τον Ρουπακιά και τις επιθέσεις της Χ.Α., των οποίων επελήφθησαν η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη του «αστικού κράτους» και όχι η πολιτοφυλακή των Ζαπατίστας. Στον Κορκονέα η Ελληνική Αστυνομία πέρασε χειροπέδες και όχι ο Ρουβίκωνας ή η «Κατάληψη Χ». Αυτή τη βία, του ενός υπαρκτού άκρου, την
περιέλαβε το κράτος προς αντιμετώπιση, διότι ουδείς άλλος δικαιούται να το υποκαταστήσει.
Υπάρχει όμως και η άλλη βία, την οποία κάποιοι εφαρμόζουν και κάποιοι άλλοι συζητούν εμβριθώς ως αποδεκτό εργαλείο πολιτικής. Γι’ αυτούς υπάρχει το κακό μαχαίρι του Ρουπακιά, αλλά τα στειλιάρια, οι μολότοφ, τα πιστόλια και οι πέτρες των «συντρόφων» είναι καθαγιασμένα από την... καλή πρόθεση, το «επαναστατικό» περίχυμα, εν ολίγοις από το ποιος το κάνει. Εάν μαζέψουμε κείμενα των εν λόγω νεολαίων αλλά και δηλώσεις μεγαλύτερων, γερομπαμπαλήδων της «επανάστασης», βγάζουμε εγκυκλοπαίδεια μονήρους αριστερίστικης συνήθειας.
Εκεί ψηλά στο Μαξίμου ή δεν έχουν πάρει χαμπάρι πως είναι κυβέρνηση και ακόμη δεν τους έχουν ξυπνήσει οι δαγκωματιές του φιδιού που ανέθρεψαν στον κόρφο τους ή το θέλουν, κρατούν «κάβα» ένα παρακράτος, που στοχοποιώντας ως «φασίστες», «ρατσιστές», «ακροδεξιούς» επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους αντιπάλους και θα είναι, όπως το χοντροϋπονόησε ο Τσεκελώτος, ξανά τα Τάγματα Εφόδου της Αριστεράς, εάν βρεθεί στην αντιπολίτευση.
Η θέση της Νέας Δεξιάς είναι πως εκτός από την καταστολή των εγκλημάτων που εξαίρει η Αριστερά και υποθάλπει αυτοκτονικά μέρος του ΣΥΡΙΖΑ, διότι εγκλήματα είναι κάτω από τις ιδεολογικές σάλτσες, χρειάζονται ριζικές τομές πρόληψης και κοινωνικής ειρήνης.
Με λίγα λόγια, Εθνική Παιδεία που να ανατρέφει υπερήφανους Ελληνες, μετέχοντες του ανθρωποκεντρισμού της Ορθοδοξίας, με σεβασμό στους θεσμούς και τους νόμους της Πολιτείας, κοινωνική κινητικότητα με βάση την αριστεία και την αξιοκρατία, παράδειγμα ηγεσίας και, φυσικά, αυτό που είναι το καλύτερο μέτρο κοινωνικής πολιτικής: αξιοπρεπής δουλειά, με αξιοπρεπή αμοιβή, μέσα από αληθινή ανάπτυξη και επενδύσεις και όχι χαρτζιλίκια κάθε Χριστούγεννα, κουπόνια και συσσίτια.
Πάνω απ’ όλα, όμως, σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, για έναν επιπρόσθετο λόγο. Δεν είναι μόνον που τρεις μανάδες στερήθηκαν τους γιους τους. Η Πατρίδα στερήθηκε τα παιδιά και τα εγγόνια του Φύσσα, του Φουντούλη, του Καπελώνη, που μπορεί να έβγαιναν πολύ πιο χρήσιμοι από όλους μας. Δυστυχώς, δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης - Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου