Μακεδονικό και «εθνική τύφλωση»

 
Του Γεωργίου Παπασίμου*
Η πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού μετά μεγάλης υπουργικής και επιχειρηματικής «κουστωδίας» στα Σκόπια, πίσω από τους επικοινωνιακούς «κούφιους» πανηγυρισμούς, κατέδειξε, για μια ακόμα φορά, τις μεγάλες «πληγές», που άφησε πίσω της η Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία αποτελεί διπλωματικό «Βατερλώ» της Ελλάδας:
Κατ’ αρχήν, το μείζον και «ακανθώδες» πρόβλημα της αναγνώρισης της ανύπαρκτης Μακεδονικής εθνότητας και Μακεδονικής γλώσσας στα Σκόπια, που με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», αποτελούν ένα τοξικό «φάρμακο» για την Ελλάδα.
Επιπροσθέτως, το σημαντικό πρόβλημα, που είναι το ζήτημα των εμπορικών σημάτων για τα Μακεδονικά προϊόντα, το οποίο αφέθηκε άλυτο και έχει λάβει, ήδη, μεγάλες διαστάσεις, με αρνητικό πρόσημο για τα Ελληνικά συμφέροντα.

Ως εκ τούτου, η προσπάθεια να εμφανισθεί ότι, μέσω της συμφωνίας των Πρεσπών, δημιουργούνται συνθήκες οικονομικής επέκτασης και ανάπτυξης στην Χώρα αυτή, «πέφτει στο κενό», αφού εδώ και δεκαετίες υπάρχει οικονομική διείσδυση Ελληνικών επιχειρήσεων εκεί. Έτσι, αυτό που μένει από την επίσκεψη αυτή, ήταν η έμμεση «μετονομασία» του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης, από Μακεδονίας σε Μίκρας, αλλά και η πιστοποίηση, μέσω της συνέντευξης Ζάεφ, που είχε προηγηθεί, ότι αυτός συμφώνησε στη σύνθετη ονομασία ως αντάλλαγμα της αναγνώρισης από την Ελλάδα του «Μακεδονικού έθνους» και της «Μακεδονικής γλώσσας» στα Σκόπια !!! Εξ ου και, κατά παραβίαση κάθε διεθνούς κεκτημένου, οι πολίτες αυτού του Κράτους να μην ονομάζονται «Βορειομακεδόνες», αλλά «Μακεδόνες», ενώ σε όλο τον πλανήτη το όνομα της ιθαγένειας είναι πάντα παράγωγο της κρατικής ονομασίας (Νοτιαφρικανός, Βορειοκορεάτης κ.λπ.).
Αυτή η αδιανόητη διπλωματική παραχώρηση, που έγινε εκτός των γνωστών εξωτερικών πιέσεων και λόγω της εθνομηδενιστικής αντίληψης της ηγεσίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αποτελεί τον πυρήνα του προβλήματος, αφού, μέσω της εθνοτικής ταυτότητας, επιβεβαιώνεται και νομιμοποιείται το ιδεολόγημα του «Μακεδονισμού» και η αυθαίρετη και τεχνητή κατασκευή του «Μακεδονικού έθνους» από τον Τίτο, αποτελώντας μόνιμο «δηλητηριασμένο καρφί στα πλευρά» της Χώρας.
Το Μακεδονικό ζήτημα εντάσσεται στις παρενέργειες του λεγόμενου Ανατολικού ζητήματος, που αφορούσε τον ανταγωνισμό των Νέων εθνικών Κρατών και την διεκδίκηση του κενού, που άφηνε η κατάρρευση του «μεγάλου ασθενούς», της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην αρχική φάση, ήταν ο ανταγωνισμός της Ελλάδος, της Βουλγαρίας και της Σερβίας, για κατοχύρωση μεγαλύτερων τμημάτων του ιστορικά θεωρούμενου ως γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας. Σε αυτό, θα πρέπει να υπολογισθεί και η επιδίωξη της Αυτοκρατορικής Ρωσίας, που επιδίωκε, μέσω της αυτονόμησης της Βουλγαρικής Εξαρχίας το 1870, να βρει την δίοδο για έξοδο στην Μεσόγειο.
Με τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912 – 1913), το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα του μη επακριβώς οριοθετημένου γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας, προσαρτήθηκε στην Ελλάδα (αντιστοιχεί σχεδόν στο σύνολο του γεωγραφικού χώρου της Αρχαίας Μακεδονίας) αφού είχαν προηγηθεί και οι ηρωικοί αγώνες των Μακεδονομάχων, που απέτρεψαν την «βουλγαροποίηση». Η βορειοδυτική πλευρά του γεωγραφικού αυτού χώρου προσαρτήθηκε στην Σερβία και η βορειοανατολική στην Βουλγαρία. Παράλληλα, στο διάστημα αυτό υπήρξαν μεγάλες πληθυσμιακές ανακατατάξεις, κάτι, που παρατηρήθηκε σε όλη την Βαλκανική, ως αναπόφευκτη συνέπεια της μετάβασης από την πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία σε εθνικά Κράτη. Έτσι, αρχικά υπήρξε ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας και, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, με την ανταλλαγή πληθυσμών, άδειασε ο χώρος από το Τουρκικό στοιχείο και απέκτησε συμπαγή Ελληνικό πληθυσμό από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την συρρίκνωση του Σλαβόφωνου πληθυσμού χωρίς Ελληνική συνείδηση, κάτι που ολοκληρώθηκε κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, όπου τελευταία πληθυσμιακά «απομεινάρια» Σλαβικής συνείδησης εγκατέλειψαν την Χώρα και πήγαν στην Γιουγκοσλαβία. Εκείνη την εποχή ο Τίτο, για την επίτευξη των γεωπολιτικών επιδιώξεών του, ίδρυσε ως Ομόσπονδο Κράτος την «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και «βάπτισε» τον πληθυσμό των Σκοπίων, που ήταν μια πανσπερμία Σλάβων, Αλβανών, Ρομά κ.λπ. ως «Μακεδονικό Έθνος»!!!
Με βάση την ιστορική καταγραφή, η προσπάθεια δημιουργίας «Μακεδονικού Έθνους» από Σλαβικά φύλα, είναι παντελώς κατασκευασμένη, κάτι, που προκύπτει από τις απογραφές πληθυσμών, που έγιναν επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου δεν υπάρχει καταγραφή πληθυσμών ως «Μακεδόνων», καθώς και στην απογραφή του 1923 από το Βασίλειο της Σερβίας, όπου, στην περιοχή των σημερινών Σκοπίων, που ονομάζονταν «Βαρντάσκα», δεν υπάρχει ουδεμία καταχώρηση πληθυσμών ως «Μακεδόνων».
Το πρόβλημα του ιδεολογήματος του «Μακεδονισμού», αφορά την Ελλάδα, τόσο γιατί προσβάλλεται με αυτήν η ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά της Αρχαίας Μακεδονίας, που ήταν αποκλειστικά Ελληνική και, εντελώς αυθαίρετα, επιχειρείται εκ πλαγίου υποκλοπή από τους Σκοπιανούς, όσο και γιατί αποτελεί σύγχρονη γεωπολιτική απειλή, σύμφωνα με το «σενάριο» περί «διαμελισμένης Μακεδονικής Πατρίδας του Αιγαίου», όπου το μόνο ελεύθερο τμήμα είναι αυτό των Σκοπίων και τα υπόδουλα είναι αυτά της Ελληνικής Μακεδονίας και της Μακεδονίας του Πιρίν στην Βουλγαρία.
*Δικηγόρος, Site: http://www.gpapasimos.gr/, Twitter: @PapasimosG