Οι κατώτεροι αξιωματικοί που θα εκτελούσαν, εκείνο το βράδυ, όλες τις ενέργειες, ήταν επίσης προσεκτικά επιλεγμένοι: ανάμεσά τους και πολλοί που είχαν θύματα στις οικογένειές τους μέσα στον εμφύλιο. Άλλωστε, μιλάμε για μόλις δεκαοκτώ χρόνια μετά το 1949. Ο “κομμουνιστικός κίνδυνος” ήταν ακόμη στα φόρτε του.
Σύμφωνα με τη CIA τα μέλη της συνωμοτικής ομάδας που είχαν επιστρέψει «σε θέσεις-κλειδιά στην περιοχή των Αθηνών», κάτι απολύτως απαραίτητο για τη διεξαγωγή του παραξικοπήματος ήταν:
Ο αντισυνταγματάρχης Κώστας Παπαδόπουλος, αδελφός του Γεωργίου, ο αντισυνταγματάρχης Δημήτρης Σταματελόπουλος, διοικητής του Τάγματος Αγίας Παρασκευής Ο αντισυνταγματάρχης Αντώνιος Μέξης, ο αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς, (διοικητής της ΕΣΑ με αρχηγείο στο ΓΕΣ)ο αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Ιωαννίδης , ο αντισυνταγματάρχης Θεόδωρος Πατσούρος, ο αντισυνταγματάρχης Μιχαήλ Ρουφογάλης (διορίστηκε προσωρινά στις 23 Φεβρουαρίου 1966 επικεφαλής του Γραφείου Ασφαλείας της ΚΥΠ) καθώς και ο επίσης αντισυνταγματάρχης Αντώνιος Λέκκας σε διοίκηση-κλειδί στην περιοχή Αθηνών.
Στην ίδια αναφορά «η πηγή» της CIA σχολίασε επακριβώς για τον τότε αρχηγό ΓΕΣ
«Ο (αρχηγός ΓΕΣ) Σπαντιδάκης είναι γενικά ενήμερος για τη δεξιά στρατιωτική ομάδα, αλλά νομίζει ότι βρίσκεται κοντά στο δικό του τρόπο σκέψης για την αναγκαιότητα μιας στρατιωτικής επέμβασης, δηλαδή ότι ο βασιλιάς θα πρέπει ν’ αναλάβει τον έλεγχο της κατάστασης με τη βοήθεια του στρατιωτικού νόμου. Γι’ αυτό κάνει τα στραβά μάτια για πολλές μεταθέσεις που τώρα πραγματοποιούνται».
Η CIA γνωρίζει πολύ καλά τον ιδιαίτερο, καθοριστικό και αυτόνομο ρόλο της ομάδας του Γιώργου Παπαδόπουλου, που μεγάλο τμήμα της τρέφει έντονα αντιβασιλικά αισθήματα. Η «πηγή» της CIA έδινε σημαντικές σχετικές λεπτομέρειες τονίζοντας ότι η ομάδα Σταματελόπουλου στους κόλπους των συνωμοτών έχει ήδη εκδηλώσει αντιβασιλικά αισθήματα και «προτιμάει μια στρατιωτική χούντα που θα περιορίσει τις εξουσίες του βασιλιά».
Στις 13 Δεκεμβρίου 1966 «η ηγεσία» της συνωμοτικής ομάδας -σύμφωνα με τη CIA- «συναντήθηκε μυστικά» στο σπίτι του Ι. Λαδά. Η ηγεσία αναφερόταν ως Επαναστατικό Συμβούλιο και αποτελείτο από τους: Γ. Παπαδόπουλο, Ι. Λαδά, Δ. Σταματελόπουλο, Δ. Ιωαννίδη, Ι. Λέκκα, Μ. Ρουφογάλη, Ι. Μέξη.
«Η πηγή» της CIA, που το πιθανότερο είναι ότι συμμετέχει στις συσκέψεις της συνωμοτικής ομάδας δεν μπόρεσε ν’ αναγνωρίσει έναν ή δύο από τους συμμετέχοντες στη σύσκεψη στην οικία Λαδά αλλά μετέφερε το περιεχόμενο της συνομιλίας των συνωμοτών.
«Η πηγή» της CIA σχολίασε ότι σε μια άλλη σύσκεψη στις 22 Νοεμβρίου «ένας από τους ηγέτες της ομάδας, ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, δήλωσε ότι αν η πολιτική κατάσταση συνεχίζει να χειροτερεύει με το σημερινό ρυθμό, θα χρειαστεί δραστική ενέργεια, δηλαδή η επιβολή δικτατορίας»
Στις 6 Φεβρουαρίου 1967 ο ειδικός αναλυτής του τμήματος Πληροφοριών και Ερευνας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χαρίλαος Λαγουδάκης υπέβαλε ένα μνημόνιο στον προϊστάμενό του όπου έγραφε: «Από τις 19 Ιουνίου 1965, το τμήμα Εγγύς Ανατολής έχει λάβει γνώση περίπου 15 αναφορών της CIA από διάφορες πηγές για την αποκαλούμενη Δεξιά Ελληνική Στρατιωτική Συνωμοτική Ομάδα.
Η τελευταία αναφορά είχε ημερομηνία 23 Ιανουαρίου 1967. Το Δεκέμβριο του 1966 αναφέρθηκε ότι ο Παπαδόπουλος είπε πως μετά την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας θα επιδιώξει την υποστήριξη των ΗΠΑ για να εκπληρώσει κοινωνικά και οικονομικά μέτρα που μπορεί να αποτρέψουν την παρούσα τάση προς την Αριστερά».
Η πρώτη συνάντηση των συνωμοτών το 1967 πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου και «κύριος ομιλητής» ήταν και πάλι ο «συνταγματάρχης Παπαδόπουλος».
Ο Λαγουδάκηςκατέληξε τονίζοντας ότι δεν υπάρχει πληροφόρηση γι’ αυτή τη στρατιωτική ομάδα εκτός της CIA που άλλωστε πληροφορούσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «πολύ επιγραμματικά» σε σχέση με τα όσα γνώριζε.
Οι μέρες περνούσαν, μέσα στο 1967, και όλα λειτουργούσαν υπέρ των συνταγματαρχών. Ο Γ. Παπαδόπουλος έχει μετατεθεί στη διεύθυνση τουΓ’ Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΣ και ο Οδ. Αγγελής είναι υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Θέσεις-κλειδιά έχουν καταλάβει όλοι οι συνωμότες της ομάδας των συνταγματαρχών και είναι έτοιμοι να θέσουν σ’ εφαρμογή το νατοϊκό σχέδιο «Προμηθεύς» που είχαν υπό την αρμοδιότητά τους οι Παπαδόπουλος και Μακαρέζος. Στις 20 Απριλίου οι συνωμότες πραγματοποίησαν δύο τελικές συσκέψεις, αρχικά στην οικία Μπαλόπουλου και αργότερα στην οικία Ιωαννίδη.
Η «πηγή» της CIA που παρακολουθούσε τις συσκέψεις στα σπίτια των συνωμοτών λογικά ήταν και εκεί, παρούσα. Όχι απλά να κινεί τα νήματα, αλλά σε άμεση συνέργεια με τους “εκλεκτούς” αξιωματικούς
Ο Παττακόςστην οικία Μπαλόπουλου δήλωσε ότι «τα άρματα θα απλωθούν εις όλην την Αθήνα από της ώρας Ω».
Πριν από τα μεσάνυχτα ο Παττακός έφτασε στη μονάδα του των τεθωρακισμένων στο Γουδί, που τη διοίκησή της είχε αναλάβει στις 12 Οκτωβρίου 1966.Δεν άργησε να καλέσει τον αξιωματικό ασφαλείας και να του παραδώσει τον σχετικό φάκελο ενισχυμένου συναγερμού, γνωστού στις χώρες του ΝΑΤΟμε την ονομασία «DROWSY dog», ώστε να τεθεί η μονάδα σε κατάσταση ετοιμότητας.
Από το πρωί της 21ης Απριλίου 1967 και για μια επταετία η Ελλάδα θα ζούσε κάτω από ένα στρατιωτικό, δικτατορικό καθεστώς, οι συνέπειες του οποίου υπήρξαν βαθιές και στις δεκαετίες που ακολούθησαν.
Άνθρωποι βασανίστηκαν, αντικαθεστωτικοί σκοτώθηκαν, άλλοι εξορίστηκαν κι άλλοι έμειναν ανάπηροι.
Η πιο τραγική και μακροχρόνια εθνικά συνέπεια, είναι η διχοτόμηση της Κύπρου, μια ανοιχτή πληγή του Ελληνισμού ως τις μέρες μας.
Ο πιο διαδεδομένος μύθος για την επταετία υπήρξε η αντίσταση σε αυτήν. Πέραν μεμονωμένων ομάδων και περιπτώσεων, υπήρξε τουλάχιστον ως το 1973 του φοιτητικού κινήματος αλλά και της πετρελαϊκής κρίσης, μια γενικευμένη ανοχή από την πλειοψηφία.
Αν κάποια στιγμή το CD με τα τσάμικα αντικατασταθεί με γνωστά ονόματα “δημοκρατών” της Μεταπολίτευσης που συνεργάστηκαν, εξύμνησαν, διορίστηκαν, εξυπηρετήθηκαν ή έκαναν δουλειές με τους Απριλιανιούς, θα γίνει πάταγος…
Πηγή: emo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου