«Προτεκτοράτο»

ardin-rixi.gr

Η σιγή που επιβάλει το πρωθυπουργικό γραφείο για τους απόβλητους της πολιτικής του

Του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη φ. 125 

«Ο άποικος και ο αποικιοκρατούμενος είναι παλιοί γνωστοί. Και πραγματικά ο άποικος έχει δίκιο όταν λέει ότι «τους» ξέρει. Γιατί ο άποικος είναι εκείνος που έφτιαξε και εξακολουθεί να φτιάχνει τον αποικιοκρατούμενο. Ο άποικος αντλεί την αλήθεια του, δηλαδή τα αγαθά του, από το αποικιοκρατικό σύστημα.»
Φραντς Φανόν, Της γης οι κολασμένοι

Ακόμα κι αυτοί που έχουν στοιχειώδεις γνώσεις οικονομικών γνωρίζουν πως προϋποθέσεις για τη χάραξη μιας εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής αποτελούν: H εξασφάλιση ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα, ο δημόσιος έλεγχος του εθνικού πλούτου και η διαχείριση των φορολογικών έτσι ώστε να προκύπτει ένα επαρκές Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και ένα λειτουργικό κοινωνικό κράτος.
Στο σημερινό «βασίλειο της Δανιμαρκίας», και οι τρεις παράμετροι εκλείπουν:

Στο Δ.Σ. του νέου υπερ-ταμείου αποκρατικοποιήσεων με την επωνυμία «Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ», στο οποίο μεταφέρονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία των ΤΑΙΠΕΔ, ΤΧΣ και ΕΤΑΔ για 99χρόνια!, τα τρία μέλη θα διορίζονται κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και τ’ άλλα δύο με επιλογή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στον έλεγχό τους θα βρίσκεται το σύνολο των κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, αλλά και των σημαντικότερων ΔΕΚΟ, αρχής γενομένης με τις συγκοινωνίες της Αττικής, το ΟΑΚΑ και τα ΕΛΤΑ για ν’ ακολουθήσουν ΕΥΔΑΠ & ΕΥΑΘ, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό, ΔΕΗ και ΑΔΜΗΕ. Ό,τι δηλαδή προέβλεπε το αρχικό σχέδιο Σόιμπλε για τη μεταφορά στο Λουξεμβούργο της έδρας του ΤΑΙΠΕΔ και της μετατροπής των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού δημοσίου σε ενέχυρα.
Το σύνολο των εφοριών της χώρας από 1η Ιανουαρίου 2017 το αναλαμβάνει η νέα Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, που θα αντικαταστήσει τη σημερινή Γενική Γραμματεία, η οποία δεν θα υπόκειται σε κανέναν έλεγχο από την εκάστοτε κυβέρνηση, ενώ στα όργανα διοίκησής της προβλέπεται η συμμετοχή εμπειρογνώμονα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Να σημειωθεί ότι τον Μάιο –πριν ακόμα ξεκινήσει η υποβολή των φετινών φορολογικών δηλώσεων–, οι απλήρωτοι φόροι ανήλθαν στα 1,25 δισ. € από 694 εκατ. € έναν μήνα πριν!
Εκεί όμως που είναι πιο εμφανής ο ξένος έλεγχος, είναι οι συστημικές τράπεζες, που ανήκουν αποκλειστικά, μετά την τελευταία ανα-κεφαλαιοποίηση, στα «destressed funds». Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του «Plan X» και της «ορθολογικής ανυπακοής» των Τσίπρα –Βαρουφάκη, με αποκορύφωμα το καταστροφικό δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου. Είναι τέτοιας έκτασης ο αφελληνισμός και ο έλεγχος των δανειστών στο τραπεζικό σύστημα της χώρας, που η διοίκηση της τράπεζας Πειραιώς αδυνατεί να ορίσει διευθύνοντα σύμβουλο λόγω αντιρρήσεων των φαντς, παρά το πράσινο φως του ΤΧΣ! Η Γιουρομπάνκ μεταβίβασε ήδη το 80% των μετοχών της στη «Fairfax Financial Hondings», ενώ στην Τράπεζα Αττικής με βασικό μέτοχο το ασφαλιστικό ταμείο των Μηχανικών, ορίστηκε νέα πρόεδρος η κα. Άννα Πουσκούρη-Reiche…
Μετά την παραίτηση –κατ απαίτηση των δανειστών- των τριών μελών της εκτελεστικής επιτροπής του ΤΧΣ, επικρατέστερος για τη θέση του νέου δ/νοντα συμβούλου είναι ο Πολωνός πρώην υπουργός Οικονομικών κι υπηρεσιακός πρωθυπουργός Μαρέκ Μπέλκα. Το ΤΧΣ είναι αυτό που εισηγήθηκε τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των συστημικών τραπεζών καθώς και τα μέτρα για την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Όχι τυχαία, το πρώτο εξάμηνο του 2016 στάλθηκαν 60 χιλ. κατασχετήρια σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις που αδυνατούν ν’ ανταποκριθούν, αναιρώντας ένα ακόμα προεκλογικό σύνθημα της κυβέρνησης: «Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» ….!
Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται το κανόνι του Μαρινόπουλου –μετά την ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΉ–, με τις επικείμενες συνέπειες για 10.000 εργαζόμενους και στις οικογένειές τους. Ο Μαρινόπουλος αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα «μεταπρατισμού» που, παρά τα ιλιγγιώδη ελλείμματα ύψους ενός δισ. € και χωρίς δημοσιευμένους ισολογισμούς, συνέχιζε να λαμβάνει δάνεια από τις τράπεζες, με πολιτική και δημοσιογραφική κάλυψη, ενώ μετέφερε τις αξίες των ακίνητων του σε υπεράκτιες. Και ενώ από το 2012 υπάρχουν πορίσματα ορκωτών λογιστών για την κατάσταση της επιχείρησης, την οποία άλλωστε είχε υποδηλώσει η απομάκρυνση της Καρφούρ την ίδια περίοδο, όχι μόνο δεν έγινε κάποια παρέμβαση εξυγίανσης, αλλά αντίθετα αφέθηκε στην πορεία της χρεοκοπίας χωρίς να αποδοθεί καμία ευθύνη. Η ολιγωρία αυτή, που έφτασε μέχρι το μπλοκάρισμα της πολυσυζητημένης εξαγοράς από τον Σκλαβενίτη, δεν αποτελεί απλώς «ταξική εύνοια» προς την οικογένεια Μαρινόπουλου, αλλά κλασική αποικιοκρατική μεθόδευση, αφού στην ουσία δεν επιτρέπεται η συγκρότηση εθνικού δυναμικού φορέα πώλησης τροφίμων, την ίδια στιγμή που καταστρέφονται δεκάδες εγχώριοι παραγωγοί-προμηθευτές.
Ίσως η αυτοκτονία Μαμιδάκη να σηματοδοτεί με τον πιο συμβολικό τρόπο τον οριστικό εξοβελισμό της εγχώριας παρασιτικής και εξαρτημένης αστικής ελίτ από τα ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Όχι, όμως, με σκοπό την ανασύσταση των δυνάμεων της χώρας, την ισχυροποίηση της θέσης της και την επιστροφή σε τροχιά ανάπτυξης. Αντίθετα, με συνέπεια, την αποκόμιση οφέλους των μητρικών επιχειρήσεων και των τραπεζών της Εσπερίας, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει με την περίπτωση του γερμανικού ΟΤΕ, που χρησιμοποιείται για να «κάνει ταμείο» για τη μητρική Ντόιτσε Τέλεκομ με συνεχείς περικοπές και ρευστοποίηση όλων των επενδύσεων του παρελθόντος στα Βαλκάνια.
Έτσι λοιπόν εξηγείται η απόλυτη σιωπή της κυβέρνησης, όταν ο πολιτικός της σύμμαχος Ιγλέσιας, των Ποδέμος, αποκαλεί τη χώρα «προτεκτοράτο»!
Ο Γιώργος Καραμπελιάς, εξετάζοντας σε βάθος την ιστορική περίοδο που προηγείται της Επανάστασης του ’21, διατείνεται πως μιας επαναστατικής στιγμής προηγείται η συγκρότηση μορφών «δυαδικής εξουσίας». Σήμερα καθίσταται επίκαιρο ένα τέτοιο σχέδιο που θα υλοποιείται με τους όρους και τα χαρακτηριστικά των τοπικών κοινωνιών, κατά τα πρότυπα του ελληνικού κοινοτισμού και θα οργανώνεται από έναν πολιτικό φορέα που θα έχει ως πρόταγμά του έναν μακράς διάρκειας εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. «Άρδην-πρόσω», λοιπόν….