Η αλυσίδα των χρεοκοπιών μεγάλων επιχειρήσεων απειλεί μεγάλα,
συγκεντρωμένα και παραγωγικά τμήματα της εργατικής τάξης και τα
συνδεόμενα λαϊκά στρώματα. Μετά το Λήδρα Μάριοτ, ήρθε ο Μαρινόπουλος και
η Τζετ Όιλ και, την τελευταία εβδομάδα, ο Συνεταιρισμός Πεζών, γνωστός
προμηθευτής του Μαρινόπουλου, για να ζητήσουν την υπαγωγή τους στο άρθρο
99. Πρόκειται για μια διαδικασία της καπιταλιστικής κρίσης που οδηγεί
σε «αυθόρμητη» καταστροφή των κεφαλαίων χαμηλής αποδοτικότητας και σε
υπερσυγκέντρωση της ιδιοκτησίας σε λίγα χέρια. Αυτή η διαδικασία, μετά
το ουσιαστικό πέρασμα των τραπεζών σε ξένα αρπακτικά κεφάλαια,
απελευθερώνεται από τους παλαιούς κρατικούς και κοινωνικούς περιορισμούς
και αποκτά «συνειδητό» χαρακτήρα
οργανωμένης καταστροφής και αντιδραστικής, αντεργατικής αναδιάρθωσης. Το επόμενο διάστημα, όλα δείχνουν ότι θα υπάρξουν νέες και μεγαλύτερες χρεοκοπίες.
Απέναντι σε αυτή την καταστροφή και αναδιάρθρωση, αναπτύσσεται η αυθόρμητη αντίσταση των εργαζομένων στις αντίστοιχες επιχειρήσεις, που χρειάζεται τη συνειδητή παρέμβαση των επαναστατικών δυνάμεων και της ταξικής εργατικής πρωτοπορίας με το αντίστοιχο πλαίσιο αιτημάτων για να προσανατολιστεί σωστά ο αγώνας τους. Σε πρώτη φάση, απαιτείται η προστασία των συλλογικών συμβάσεων, των εργατικών μισθών, των εισοδημάτων και θέσεων εργασίας σε κάθε επιχείρηση που χρεοκοπεί, έναντι των τραπεζών και των πιστωτών. Αίτημα που σημαίνει αλλαγή του πτωχευτικού δικαίου που μεροληπτεί υπέρ τους. Δεύτερο, απαιτείται ο άμεσος εργατικός και λαϊκός έλεγχος σε όλη τη διαδικασία της πτώχευσης, μέσω των συνδικάτων και των λαϊκών φορέων: οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν άμεση γνώση όλων των δεδομένων, των λογιστικών βιβλίων και οικονομικών πράξεων της διεύθυνσης, των τραπεζών, των προμηθευτών κ.λπ. που οδήγησαν στη χρεοκοπία, ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες. Τρίτο, οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να μένουν απαθείς στο ζήτημα της ιδιοκτησίας και να περιμένουν ένα νέο ιδιοκτήτη για να τους σώσει. Απαιτείται η πάλη για την απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση και το πέρασμα στο δημόσιο, με εργατολαϊκό έλεγχο, των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων στρατηγικής σημασίας.
www.prin.gr
οργανωμένης καταστροφής και αντιδραστικής, αντεργατικής αναδιάρθωσης. Το επόμενο διάστημα, όλα δείχνουν ότι θα υπάρξουν νέες και μεγαλύτερες χρεοκοπίες.
Απέναντι σε αυτή την καταστροφή και αναδιάρθρωση, αναπτύσσεται η αυθόρμητη αντίσταση των εργαζομένων στις αντίστοιχες επιχειρήσεις, που χρειάζεται τη συνειδητή παρέμβαση των επαναστατικών δυνάμεων και της ταξικής εργατικής πρωτοπορίας με το αντίστοιχο πλαίσιο αιτημάτων για να προσανατολιστεί σωστά ο αγώνας τους. Σε πρώτη φάση, απαιτείται η προστασία των συλλογικών συμβάσεων, των εργατικών μισθών, των εισοδημάτων και θέσεων εργασίας σε κάθε επιχείρηση που χρεοκοπεί, έναντι των τραπεζών και των πιστωτών. Αίτημα που σημαίνει αλλαγή του πτωχευτικού δικαίου που μεροληπτεί υπέρ τους. Δεύτερο, απαιτείται ο άμεσος εργατικός και λαϊκός έλεγχος σε όλη τη διαδικασία της πτώχευσης, μέσω των συνδικάτων και των λαϊκών φορέων: οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν άμεση γνώση όλων των δεδομένων, των λογιστικών βιβλίων και οικονομικών πράξεων της διεύθυνσης, των τραπεζών, των προμηθευτών κ.λπ. που οδήγησαν στη χρεοκοπία, ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες. Τρίτο, οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να μένουν απαθείς στο ζήτημα της ιδιοκτησίας και να περιμένουν ένα νέο ιδιοκτήτη για να τους σώσει. Απαιτείται η πάλη για την απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση και το πέρασμα στο δημόσιο, με εργατολαϊκό έλεγχο, των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων στρατηγικής σημασίας.
www.prin.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου