Τα εθνικά θέματα και η ιστορική μας συνέχεια

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων.

Η αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων δεν απαιτεί μόνον εύστοχους διπλωματικούς χειρισμούς. Απαιτεί πρωτίστως τη συνειδητοποίηση της ιστορικής συνέχειας και της πολιτιστικής ταυτότητας του Ελληνισμού.

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνος σημαντικοί διανοητές κατανόησαν τη σύνδεση εθνικών θεμάτων και ταυτότητας του Ελληνισμού και την εξέφρασαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

Ο Κωστής Παλαμάς μίλησε για τη διαχρονική πορεία του Γένους και τόνισε την καταγωγή μας από την Αρχαιότητα και από το Ελληνορθόδοξο Βυζάντιο. Έτσι κατόρθωσε να αφυπνίσει τούς Έλληνες, που είχαν απογοητευθεί από την πτώχευση του 1893, τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και τον βαρύτατο δανεισμό του 1898. Με τα δύο επικά ποιήματά του, τη Φλογέρα του Βασιλιά

(αφιερωμένη στον αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ τον Μακεδόνα) και τον Δωδεκάλογο του Γύφτου, θύμισε στους Έλληνες τη δόξα της Ρωμανίας/Βυζαντίου και την πίστη των προγόνων μας στην Υπέρμαχο Στρατηγό. Αυτή η εθνική αφύπνιση οδήγησε στους νικηφὀρους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.

Ο Ίων Δραγούμης ήταν διπλωμάτης και λόγιος με δυτικομακεδονική καταγωγή. Στις αρχές του 20ού αιώνος έβλεπε την αδιαφορία των αθηναϊκών κυβερνήσεων για τον αγώνα των Ελλήνων Μακεδόνων κατά των Οθωμανών και των Βουλγάρων και έγραψε τα ακόλουθα αφυπνιστικά λόγια: «Ας τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία και η Μακεδονία θα μάς σώσει». Εννοούσε ότι αν η ελεύθερη Ελλάδα βοηθήσει την τουρκοκρατούμενη Μακεδονία να ενωθεί με τον εθνικό κορμό, θα ξαναβρεί τα υψηλά ιδανικά της και θα ξεκολλήσει από το τέλμα της ηττοπάθειας.

Ο Νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης υπήρξε διπλωμάτης και χειρίσθηκε κρίσιμες πτυχές του Κυπριακού ζητήματος. Το 1953 επισκέφθηκε την αγγλοκρατούμενη τότε Κύπρο και διαπίστωσε μία προσπάθεια των Βρετανών να αλλάξουν την ελληνική συνείδηση των Κυπρίων. Στις 28 Δεκεμβρίου 1954 έγραψε από τη Βηρυτό στον Γιώργο Θεοτοκά: «…Υπάρχουν σε μια γωνιά της γης 400 χιλιάδες ψυχές από την καλύτερη, την πιο ατόφια Ρωμιοσύνη, που προσπαθούν να τις αποκόψουν από τις πραγματικές τους ρίζες και να τις κάνουν λουλούδια θερμοκηπίου. Σ’ αυτή τη γωνιά της γης δουλεύει μια μηχανή που κάνει τους Ρωμιούς σπαρτούς-Κυπρίους-όχι-Έλληνες, που κάνει τους ανθρώπους μπαστάρδους, με την εξαγορά και την απαθλίωση των συνειδήσεων, με τις κολακείες των αδυναμιών ή των συμφερόντων (το Κυπριακό ζήτημα είναι πριν απ’ όλα ζήτημα καλλιέργειας, ζήτημα «κουλτούρας» με την πλατύτερη έννοια που έχει η λέξη), και ονομάζει τη φυσιολογική παιδεία αυτών των ανθρώπων «πολιτική προπαγάνδα».

Οι Έλληνες της Κύπρου σήμερα είναι περισσότεροι από τις 400.000 που υπολόγιζε τότε ο Σεφέρης. Για να φύγει ο Τούρκος κατακτητής από το νησί είναι απαραίτητη η εμμονή των Κυπρίων στην ελληνική και ορθόδοξη ταυτότητά τους.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,