Γκρεμίζεται η ιδεολογική τρομοκρατία του Διαφωτισμού

Κβαντική Φυσική και Ελεύθερη Βούληση

 1. Η δογματική πίεση του Διαφωτισμού στους

επιστήμονες
Ο Διαφωτισμός, ξεκίνησε με έντονο αντικληρικαλιστικό μένος. Η πάλη του ενάντια στα αντιλαϊκά συμφέροντα της Παπικής και Καπιταλιστικής Προτεσταντικής Δύσης, τον οδήγησε σε μια ακραία ιδεολογική αντιπαλότητα με τη θρησκεία και την πίστη γενικότερα, θεωρώντας ότι όλες οι θρησκείες ταυτίζονται ως οπισθοδρόμηση από την παγίωση των ιδεών του Διαφωτισμού. Κατά τον τρόπο αυτό, κατέστησε έτσι άκριτα, ορισμένα υλιστικά ΔΟΓΜΑΤΑ στη Δύση, και αγωνίζεται να τα καταστήσει και στην Ανατολή ως αδιαφιλονίκητες αλήθειες. Από αντίθεση προς την Παπική (κυρίως) εκκλησία, αλλοίωσε την ιστορία, εξυψώνοντας τις βάρβαρες πολυθεϊστικές κοινωνίες της αρχαιότητας, και υποτιμώντας την ανώτερη Χριστιανική Ρώμη και τα επιτεύγματά της. Και τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής, τα βλέπουμε ανάγλυφα στον παλιμβαρβαρισμό των συγχρόνων Νεοπαγανιστικών θυμάτων του Διαφωτισμού και των ιδεοληψιών του. Γιατί όπου εκδιώκεται η αληθής πίστη, το κενό καλύπτεται από ανορθολογισμό.
Στα πλαίσια της καταπίεσης του Διαφωτισμού, κατά τους τελευταίους αιώνες, οι πιστοί επιστήμονες της Δύσης, στενάζουν υπό το βάρος του Διαφωτιστικού καταναγκασμού, να εξοβελίζουν τον Θεό από τις επιστημονικές θεωρήσεις τους, και τη Θεία Πρόνοια από την κατανόηση του κόσμου και της λειτουργίας του. Αρχικά, θέλοντας να αποτινάξουν την αναγκαιότητα ενός Δημιουργού για το Σύμπαν, επέμειναν οι Διαφωτιστικές ιδεοληψίες σε ένα αιώνιο σύμπαν, που δεν θα χρειαζόταν Δημιουργό, αντίθετα από τη Χριστιανική εμμονή για ένα Σύμπαν με αρχή. Ο Διαφωτισμός με αυτή..
την ιδεοληψία που υποστήριζε, καθυστέρησε την επιστημονική πρόοδο για πολύ καιρό, (ακόμα και δίωξε με τα παρακλάδια του τους επιστήμονες που έκαναν την ανακάλυψη της διαστολής του Σύμπαντος), ώσπου στον 20ό αιώνα, αρχικά αυτή η βεβαιότητα για αιώνιο σύμπαν κλονίστηκε, και πρόσφατα αποδείχθηκε εσφαλμένη, για να ανατείλει και πάλι αποδεδειγμένη πλέον, η Χριστιανική αλήθεια του Δημιουργημένου Σύμπαντος.
Στην ανατολή του 21ου αιώνα, ο Διαφωτισμός εξακολουθεί να επιβάλλει τις απόψεις του με ολοκληρωτικό τρόπο, είτε αυτός ο τρόπος είναι η καταπίεση του Ισλάμ με την απαγόρευση της θρησκευτικής τους ελευθερίας να έχουν μανδήλα, είτε με τις προσπάθειες χωρισμού εκκλησίας και ΛΑΟΥ (όχι κράτους) στα διάφορα έθνη, είτε με την απαγόρευση στα σχολεία να διδάσκεται ο Ευφυής Σχεδιασμός για τη ζωή, (και παραπληροφορώντας γι' αυτόν), είτε με τη γενική παγίωση των δογμάτων του Διαφωτισμού, έτσι ώστε οι επιστήμονες που τολμούν να μιλήσουν για κάτι διαφορετικό από την αθεϊστική θεώρηση του κόσμου, να γίνονται περίγελος των "πεφωτισμένων" συναδέλφων τους, και να φοβούνται μη χάσουν την εγκυρότητά τους στα μάτια των άλλων, ως επιστήμονες! Ακόμα και σε δωροδοκίες φοιτητών καταφεύγουν οι Διαφωτιστές, για να παρακολουθούν τις παραδόσεις μαθημάτων των καθηγητών τους και να τους ρουφιανεύουν, όταν αυτοί μιλούν ευθαρσώς για την Διαφωτιστική τρομοκρατία και τις μεθόδους επιβολής της! Με όλες αυτές τις μεθόδους, η αντιχριστιανική τακτική του Διαφωτισμού εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να επιβάλλεται στους λαούς. Και σε όσους δεν το επιτυγχάνει με αυτές τις μεθόδους, γιατί οι λαοί αυτοί παραμένουν προσκολλημένοι στην πίστη τους, χρησιμοποιεί ωμή βία, με βομβαρδισμούς και πτώσεις κυβερνήσεων, για να επιβάλλει στη θέση τους δήθεν "δημοκρατικές" και φυσικά... φιλοδυτικές!

2. Η Κβαντική Φυσική χαλάει τη συνταγή του αθεϊσμού

Ο κόσμος του Θεού όμως, είναι πλασμένος να αντιστέκεται στο ψέμα και την παραχάραξη. Η φυσική επιστήμη, όντας ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ, γκρεμίζει ένα - ένα τα δήθεν επιστημονικά κάστρα των αθεο-Διαφωτιστών, και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την ανθρωπότητα στην αποδοχή του Δημιουργού, και την επανείσοδό Του στον κόσμο Του! Και η ιστορία της φυσικής, είναι μια ιστορία ΥΠΟΧΩΡΗΣΗΣ των Διαφωτιστικών δογματικών οχυρών, τα οποία καταρρέουν το ένα μετά το άλλο!
Στην αρχή του περασμένου αιώνα, η φυσική με την απόδειξη διαστολής του σύμπαντος, γκρέμισε τη βεβαιότητα του αιώνιου σύμπαντος, που δεν χρειάζεται Δημιουργό. Ούτε η κοσμολογικές σταθερές που χρησιμοποιήθηκαν αυθαίρετα ως αντιστάθμισμα, ούτε άλλες σοφιστείες, μπόρεσαν να διατηρήσουν τις αθεϊστικές εμμονές. Μπόρεσαν μόνο να καθυστερήσουν την επιστημονική πρόοδο, σκοτίζοντας για λίγο καιρό την φανερή πραγματικότητα. Και ακόμα και οι σύγχρονες θεωρίες των χορδών, μέσω ορισμένων εκ των οποίων προσπαθούν δογματικά οι αθεϊστές να επιβάλλουν μια νέα θεώρηση του δήθεν αιώνιου σύμπαντος, και των πολλαπλών (αόρατων και αναπόδεικτων φυσικά) συμπάντων, έχουν εκτεθεί τόσο πολύ, που σύγχρονοι νομπελίστες, τις θεωρούν πληγή και τροχοπέδη για την επιστήμη. (Με αυτό το θέμα όμως, θα ασχοληθούμε σε μελλοντικό άρθρο). Μέχρι που σήμερα, μετρήθηκε πλέον ακριβώς η ηλικία  του Σύμπαντος!
Όμως το μεγαλύτερο ΣΟΚ για τους οπαδούς της υλιστικής θεώρησης του κόσμου, και το Διαφωτιστικό τους υπόβαθρο, προήλθε από την Κβαντική Φυσική!
Η αυστηρά αιτιοκρατική θεώρηση του κόσμου ως κάτι προβλέψιμο, κλονίστηκε συνθέμελα από την αρχή της απροσδιοριστίας. Η επιστημονικά τεκμηριωμένη αδυναμία μας, να εντοπίσουμε με ακρίβεια ένα σωματίδιο στον χώρο με όλες τις παραμέτρους της πορείας του, αφήνει τον κόσμο δραστικά ελεύθερο από οποιαδήποτε πρόβλεψιμότητα! Η ελευθερία βούλησης του ανθρώπου, που βαλλόταν από τους "αιτιοκράτες" του αθεϊσμού, έγινε κάτι παραπάνω από αποδεδειγμένο! Και παράλληλα η υλιστική θεώρηση του κόσμου που συλλαμβάνεται με τις αισθήσεις μας και τα όργανά μας, πήγε περίπατο στον αγύριστο! Τώρα πλέον, τα σωματίδια ΔΕΝ ήταν "χειροπιαστά" σωματίδια, αλλά... κύματα πιθανοτήτων! Και ο κόσμος έμοιασε πλέον να ξεχειλίζει από ΑΟΡΑΤΑ τέτοια κύματα πιθανοτήτων, και μάλιστα σύμφωνα με τις νεότερες αστροφυσικές παρατηρήσεις, μοιάζει να αποτελείται μόνο από... 4% ύλη και ενέργεια, και από 96% σκοτεινή (αόρατη) ενέργεια και σκοτεινή ύλη, που κανείς δεν ξέρει να πει τι είναι!
Αλλά το πλέον παράξενο, αυτό που κυριολεκτικά σοκάρει τον άπιστο ερευνητή, είναι η μυστηριώδης ικανότητα των κβαντικών σωματιδίων, να... παρατηρούν τον παρατηρητή τους, και να ενεργούν ανάλογα με το πώς τα παρατηρεί!!!
Σε προηγούμενα άρθρα μας, δείξαμε τον τρόπο που η κβαντική φυσική προσαρμόζεται και ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙ ΑΚΟΜΑ, με την πίστη σε έναν Δημιουργό. Καθώς η επιστήμη πλησιάζει τους λόγους των όντων, τόσο απομακρύνεται από τον υλισμό και τον αθεϊσμό, και προσιδιάζει στη φιλοσοφία και (γιατί όχι;) στη Θεολογία! Και στο σημείο αυτό, οι αθεο-Διαφωτιστές αρχίζουν να παραμιλούν! Πώς να εξηγήσουν οι άμοιροι, το ότι ένα σωματίδιο παρακολουθεί τον... παρατηρητή του; "Τι ψυχή έχει ένα σωματίδιο", ώστε να παριστάνει το κύμα ή το σωματίδιο, ανάλογα με τις τρύπες από τις οποίες το παρατηρεί ο φυσικός; Πώς γίνεται ένα σωματίδιο, που περνάει από μία μόνο τρύπα, να συμβάλλει με τον... εαυτό του σχηματίζοντας κύμα, όταν "γνωρίζει" ότι δίπλα υπάρχει και άλλη τρύπα; Και πώς στην ευχή το γνωρίζει; Σε αυτό το σωματιδιακό "κρυφτούλι" της κβαντικής φυσικής, ένας υλιστής αρχίζει να νιώθει την ανάγκη ενός ζουρλομανδύα! Στο σημείο αυτό, εκτίθεται η προχειρότητα και η ελαφρότητα όσων παπαγαλίζουν ότι "το σύμπαν εξηγείται ικανοποιητικά και χωρίς Θεό".
Όμως, ένας πιστός γνωρίζει τη Θεία πρόνοια πίσω από κάθε φυσικό νόμο. Γνωρίζει, (και είναι ξεκάθαρο), ότι δεν είναι τα σωματίδια αυτά που "επιλέγουν" να λειτουργήσουν με τρόπο που διασφαλίζει την απροσδιοριστία, και την ελευθερία βούλησης, αλλά Ο ΘΕΟΣ είναι Αυτός που παίζει το κρυφτούλι με τους φυσικούς και τα σωματίδια. Για τη δική τους διασφάλιση της ελεύθερης βούλησης! Για να έχουμε την ελευθερία να λέμε όλες αυτές τις αρλούμπες περί "υλισμού" και "αθεϊσμού", χωρίς να είμαστε καλοκουρδισμένα ρομπότ, που δρούμε κατόπιν σαφώς διατεταγμένων υποατομικών κινήσεων...

3. Μια ανατρεπτική (για τον Διαφωτισμό) φυσική θεωρία

Τα παραπάνω για τον τρόπο που ενεργεί η πρόνοια του Θεού στον κόσμο, είναι τόσο ξεκάθαρα, που λογικά θα έπρεπε να τα συνομολογούν όλοι οι φυσικοί του κόσμου! Όμως είναι τέτοιες οι προπαγανδισμένες προκαταλήψεις που έχει φέρει ο Διαφωτισμός στον κόσμο, που ακόμα και το προφανές γίνεται δυσδιάκριτο. Και που ακόμα και αυτοί που το διακρίνουν, ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ να το διατυπώσουν δημόσια! Ένα κοινό μυστικό, στο οποίο οι περισσότεροι κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά, γιατί τους χαλάει την ηρεμία και τον μακάριο λήθαργο του αθεϊστικού τους ύπνου.
Κι όμως, τα στοιχεία συσσωρεύονται, και αφού δεν μιλούν οι άνθρωποι, μιλούν τα... σωματίδια! Διηγούνται την δόξα του Θεού, και αναγγέλλουν το έργο των χειρών Του! Μιλούν τόσο δυνατά πλέον, που ορισμένοι φυσικοί, μετά από χρόνια αγώνα να καταπνίξουν τις σκέψεις τους για το προφανές, τολμούν πλέον να μιλήσουν ανοιχτά για την αλήθεια! Σε πείσμα του Διαφωτιστικού αντιεπιστημονισμού, που στο βωμό της θρησκευτικής του ιδεολογίας του αθεϊσμού, καταπιέζει την ανθρώπινη γνώση και πρόοδο, δύο φυσικοί μόλις το 2006 τόλμησαν να πουν δυνατά, αυτό που συζητιόταν χρόνια τώρα, σε κλειστούς κύκλους (από τον φόβο των "Ιουδαίων" του αθεϊσμού).
Το περιοδικό Περισκόπιο της Επιστήμης, ένα από τα εγκυρότερα επιστημονικά περιοδικά της χώρας μας, στο τεύχος Νο 308, του μηνός Οκτωβρίου 2006, υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Φυσικού Θεοφάνη Ράπτη, με τίτλο: «Υπάρχει τύχη;» Αν και το εν λόγω τεύχος είναι ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα τεύχη του περιοδικού αυτού στην πολύχρονη ιστορία του, εδώ θα επικεντρωθούμε στο συγκεκριμένο άρθρο, που είναι πολύ διαφωτιστικό για το θέμα μας. Στη συνέχεια, (με σκούρο μπλε χρώμα), θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το εξαιρετικό αυτό άρθρο, (από τις σελίδες 44 και 45), για να δείτε τι συμβαίνει:
"...Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κβαντική θεωρία δεν ισχυρίζεται ότι είναι κάτι περισσότερο από μια μέθοδος για να ερμηνευθούν τα πειραματικά αποτελέσματα των μετρήσεων. Από αυτή την άποψη η κβαντική μηχανική είναι μόνο μια αναπαράσταση, δηλαδή συνιστά μια περιγραφή του μικροσκοπικού κόσμου η οποία δεν διεκδικεί σε καμία περίπτωση τα σκήπτρα μιας τελικής οντολογικής ερμηνείας. Οι εξισώσεις της αναφέρονται πάντοτε σε ένα πλήθος πιθανών αποτελεσμάτων και όχι σε ατομικά γεγονότα. Θα έλεγε κανείς ότι είναι το ατομικό γεγονός εκείνο το οποίο καθεαυτό είναι ανυπολόγιστο ή ασυμπίεστο στον μικροσκοπικό κόσμο ενώ στο σύνολό τους τα ατομικά γεγονότα τείνουν να ομαλοποιηθούν έτσι ώστε η συλλογική τους συμπεριφορά να αντανακλά την κανονικότητα που παρατηρούμε μακροσκοπικά.

Η πιο ξεκάθαρη και ρηξικέλευθη διατύπωση αυτής της ιδέας ήλθε μόλις φέτος όταν δημοσιοποιήθηκε ένα εκπληκτικό θεώρημα από τους μαθηματικούς Kochen και Conway του Πανεπιστημίου Princeton. (J. Conway, S. Kochen: THE FREE-WILL THEOREM, quant-ph/0604079).

To θεώρημα αυτό φαίνεται ότι κυκλοφορούσε στους σχετικούς κύκλους από το 2000 αλλά το περιεχόμενό του ήταν φιλοσοφικά αρκετά δύσπεπτο ώστε και οι ίδιοι οι επινοητές του δίσταζαν να το δημοσιοποιήσουν. Πρόκειται για το θεώρημα της ελεύθερης βούλησης όπως συνηθίζεται πλέον να αναφέρεται στις σχετικές συζητήσεις. Σύμφωνα με τους Kochen και Conway, μπορεί κανείς να βεβαιώσει, ξεκινώντας από ένα σύνολο τριών μόνο αξιωμάτων, ότι εάν ο πειραματιστής έχει ελεύθερη βούληση κατά τη διάρκεια ενός πειράματος τότε το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με το σωμάτιο! Με άλλα λόγια ένα σωμάτιο μπορεί με κάποιο μυστηριώδη τρόπο να επιλέγει τις τιμές κάποιων μεταβλητών του οι οποίες δεν είναι ποτέ υπό τον πλήρη έλεγχο του πειραματιστή. Η πρωταρχική τυχαιότητα που διέπει τον τρόπο επιλογής αυτών των τιμών εμφανίζεται ως η πηγή της μακροσκοπικής ελευθερίας βούλησης του πειραματιστή η οποία αποτελεί σωρευτικό αποτέλεσμα της μικροσκοπικής τυχαιότητας των σωματίων που τον απαρτίζουν. Η πρωταρχική σημασία των τυχαίων διαδικασιών σε μικροσκοπικό επίπεδο που αναδεικνύεται διαρκώς από το πείραμα ανάγεται σε βασικό αξίωμα από το οποίο παράγεται η μακροσκοπική ελευθερία επιλογής.

Εκείνο που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι το θεώρημα αυτό δεν αποδεικνύει την ύπαρξη ή όχι της ελεύθερης βούλησης. Εισάγει όμως ένα πολύ σημαντικό νέο στοιχείο διότι αντιπαραθέτει στη βούληση του πειραματιστή κάποια στοιχειώδη βούληση του ίδιου του σωματίου με το οποίο αυτός πειραματίζεται! Εάν βέβαια δεν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως η ελεύθερη βούληση για τον πειραματιστή, τότε δεν υπάρχει καμία βούληση και από πλευράς του σωματίου. Εάν όμως, όπως θέλουμε να πιστεύουμε και όπως φαίνεται να πιστεύουν και οι Kochen και Conway, είμαστε ελεύθεροι, τότε πρέπει να δεχθούμε κάποια στοιχειώδη ελευθερία και για τα ίδια τα σωμάτια. Με άλλα λόγια εδώ γίνεται για πρώτη φορά μια σαφής στροφή προς τη βουλησιαρχία εφόσον είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε ότι η βούληση όχι μόνον δεν είναι αποκλειστική ανθρώπινη ιδιότητα αλλά αντίθετα αποτελεί βασικό και εγγενές χαρακτηριστικό της ίδιας της φύσης η οποία στην περίπτωση του ανθρώπου εμφανίζεται σωρευτικά ενώ διαμορφώνεται επιπλέον από πρόσθετες ηθικές, λογικές και πολιτισμικές παραμέτρους. Ποτέ πριν στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχαμε πλησιάσει τόσο κοντά σε μια φυσική δικαιολόγηση της ανθρώπινης ελευθερίας, ωστόσο πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ακόμη είμαστε στο προτελευταίο βήμα καθώς η τελική απόδειξη δεν έχει έλθει και δεν μπορούμε να βεβαιωθούμε ούτε καν για το αν μπορεί ποτέ να υπάρξει. Ίσως ορισμένες αλήθειες να είναι ριζικά ανυπολόγιστες ενώ οι προσπάθειες μας το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να μας δείχνουν πόσο βαθιά δεμένη είναι η μοίρα του ανθρώπου με εκείνη του υπόλοιπου σύμπαντος". - Περισκόπιο της Επιστήμης Νο 308 Οκτωβρίου 2006, σελ. 44, 45. Θεοφάνη Ράπτη, Φυσικού: «Υπάρχει τύχη;»

4. Παρατηρήσεις και συμπεράσματα

Τι παρατηρούμε από το ανωτέρω απόσπασμα;
1. Κατ' αρχήν παρατηρούμε τη συστολή των ερευνητών να διατυπώσουν τις θέσεις τους για χρόνια, επειδή αυτές είναι "δύσπεπτες" από το αθεο-υλιστικό κατεστημένο του κόσμου μας. Πώς να πεις στον άλλον, ότι τα σωματίδια έχουν... ελεύθερη βούληση; Θα σε πάρουν κατ' ευθείαν κάτι τύποι με άσπρες μπλούζες για ηλεκτροσόκ!
2. Και γιατί στην ευχή να πεις ότι την ελεύθερη βούληση την έχουν τα σωματίδια, και να μην πεις ότι τα σωματίδια αυτά τα χειρίζεται ένα νοήμον ον με ελεύθερη βούληση που το λέμε: "Δημιουργό"; Προσέξτε, πώς οι άνθρωποι αυτοί φοβούνται, να διατυπώσουν το ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΟ συμπέρασμα για έναν ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ ΧΕΙΡΙΣΤΗ των σωματιδίων! Προτιμούν να μιλήσουν για "ελεύθερη βούληση σωματιδίων", παρά να μιλήσουν για Δημιουργό που κατευθύνει ελεύθερα τα σωματίδια! Ο φόβος του αθεο-Διαφωτισμού, είναι ισχυρότερος στο μυαλό τους, από το φόβο του τρελάδικου! Δείτε σε τι διανοητική σκλαβιά έχει οδηγήσει τον κόσμο η υλιστική αντιεπιστημονική ιδεοληψία του Διαφωτισμού!
3. Παρ' όλα αυτά, οι δύο ερευνητές, ασκούν ΠΙΣΤΗ στην ελεύθερη βούλησή τους. Παρά το ότι διατυπώνουν το σαφές συμπέρασμα, ότι η ελεύθερη βούληση των σωματιδίων, είναι αλληλένδετη με τη δική μας ελεύθερη βούληση, δεν λένε, ότι: "επειδή δεν γίνεται να έχουν τα σωματίδια ελεύθερη βούληση, άρα δεν έχουμε ούτε εμείς". Αλλά στηριζόμενοι στην ΕΜΠΕΙΡΙΑ μας, ότι πράγματι έχουμε ελεύθερη βούληση εμείς οι άνθρωποι, ΑΡΑ, και τα σωματίδια έχουν... ελεύθερη βούληση!
4. Και εδώ, λόγω της ίδιας ιδεολογικής τυραννίας του Διαφωτισμού, αντί να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι Ο ΘΕΟΣ έχει την ελεύθερη βούληση και τα κατευθύνει, καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι όχι ο άνθρωπος, αλλά "η φύση" είναι αυτή που έχει ως "εγγενές χαρακτηριστικό" της την... ελεύθερη βούληση! (Κανένας ψυχίατρος παρακαλώ να τους αναλάβει;;;)
5. Προς το τέλος του αποσπάσματος που παραθέσαμε εδώ, γράφει το εξής σημαντικό: "οι προσπάθειες μας το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να μας δείχνουν πόσο βαθιά δεμένη είναι η μοίρα του ανθρώπου με εκείνη του υπόλοιπου σύμπαντος". Και να που καταλήγουμε αισίως, σε εκείνο το δόγμα της Χριστιανικής πίστης, που λέει ότι "η κτίση" είναι αλληλένδετη με τον άνθρωπο! Ότι ο άνθρωπος ως βασιλιάς της κτίσης, οδηγεί την κτίση στην αφθαρσία δια της ενανθρώπισης του Ιησού Χριστού.
Και για όποιον αναγνώστη ακόμα δεν κατάλαβε τι θέλουμε να πούμε με το άρθρο αυτό, συνοψίζουμε ότι, η "νοήμων" συμπεριφορά των υποατομικών σωματιδίων, που οδήγησε τους ερευνητές αυτούς στην παραπάνω θεωρία, δεν είναι τίποτα περισσότερο, από την ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ της Ορθόδοξης πίστης, για την ενότητα της κτίσης με τον άνθρωπο, και με την εν Χριστώ πορεία της κτίσης προς την αφθαρσία, ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Ν. Μ.