Αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ αλλά και αλλού, στη Βρετανία, στη Γαλλία
και αρκετές ακόμα χώρες, είναι η απόλυτη εργαλειοποίηση του θανάτου του
Τζορτζ Φλόιντ από κέντρα που προωθούν μία παγκόσμια ατζέντα. Η ατζέντα
αυτή περνά μέσα από την ενοχοποίηση και δι’ αυτής την αποδόμηση και
κατακρήμνιση της ιστορίας κάθε έθνους.
Για τους πάτρωνες αυτής της ατζέντας είναι αδιάφορο αν η ιστορία του κάθε λαού που βρίσκεται στο στόχαστρο έχει όντως μελανές σελίδες, βαρύνεται όντως με αξιοκατάκριτες πράξεις ή αν είναι μία ιστορία θετικής προσφοράς.
Είναι αδιάφορο διότι στο στόχαστρο δεν είναι οι πράξεις αλλά η ίδια η Ιστορία ως τέτοια. Ως νήμα εθνικής αφήγησης.
Γι’ αυτό γκρεμίζονται τα αγάλματα αδιακρίτως, από αυτό του στρατηγού των Νοτίων Λη στις ΗΠΑ, ως το άγαλμα του Τσώρτσιλ στη Βρετανία που έχει βανδαλιστεί και αποτελεί στόχο αποκαθήλωσης. Είναι περισσότερο από προφανές ότι όλο αυτό ενορχηστρώνεται από ενιαίο κέντρο το οποίο εκμεταλλεύεται τη δυναμική που το ίδιο πυροδότησε με πυροκροτητή τη δολοφονία Φλόιντ και καύσιμο το διεθνιστικό αναρχομηδενιστικό δίκτυο το οποίο σιτίζεται και συντηρείται από το ίδιο αυτό κέντρο.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον αναφερόμενος στις απόπειρες καταστροφής του αγάλματος του Τσώρτσιλ είπε τα εξής νηφάλια και παρότι οι Έλληνες είναι από τους τελευταίους που έχουν λόγο να υπερασπιστούν την ιστορία των Βρετανών, αναλογιζόμενοι τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει κατά του ελληνισμού, δεν μπορεί κάποιος παρά συμφωνήσει με αυτά που λέει ως γενική αρχή. Δεν μιλάμε για άγαλμα του Χίτλερ που γκρεμίζεται, αλλά για του Τσώρτσιλ που για τους Βρετανούς υπήρξε μεγάλος ηγέτης και κέρδισε έναν πόλεμο και την ελευθερία τους.
Οι ενορχηστρωτές της εξέγερσης η οποία διαχέεται οργανωμένα από χώρα σε χώρα επιδιώκουν τη δημιουργία τοπικών εμφυλίων με στόχο την αποδιοργάνωση των κρατών. Είναι οι ίδιοι που προωθούν την παράνομη μετανάστευση με τον ίδιο στόχο. Η ατζέντα τους ενοποιείται προς τον ίδιο σκοπό: Δήθεν αντιρατσισμός, δήθεν φιλομεταναστευτικός ανθρωπισμός, δήθεν ευαισθησία για τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, δήθεν ενδιαφέρον για την πολυπολιτισμικότητα.
Στην πραγματικότητα είναι τα αντίθετα από αυτά που υποτίθεται ότι πρεσβεύουν. Είναι βαθιά ρατσιστές διότι μισούν τις οργανωμένες κοινωνίες των εθνών τις οποίες θέλουν να καταλύσουν βιαίως, είναι απάνθρωποι και δυνάστες των μεταναστών διότι τους χρησιμοποιούν ωμά για τους πολιτικούς σκοπούς τους κερδίζοντας παράλληλα χρήματα από το δουλεμπόριο, προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταπατήσουν και να καταργήσουν τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα των νόμιμων και στις περισσότερες περιπτώσεις γηγενών πολιτών των κρατών, είναι ανοιχτά εχθροί της πολυπολισμικότητας διότι αυτή υπάρχει και είναι ο πλούτος των πολιτισμών των εθνών τα οποία οι παγκοσμιοποιητικές σκιές πολεμούν και επιδιώκουν να εξαφανίσουν ενοποιώντας τα σε έναν παγκόσμιο χυλό δίχως ταυτότητα. Την επόμενη φορά που θα δείτε στις ειδήσεις να γκρεμίζεται ένα άγαλμα, μην μείνετε στη ερώτηση «ποιανού είναι;», αλλά κοιτάξτε ποιος το γκρεμίζει. Έτσι θα βγάλετε συμπέρασμα.
Για τους πάτρωνες αυτής της ατζέντας είναι αδιάφορο αν η ιστορία του κάθε λαού που βρίσκεται στο στόχαστρο έχει όντως μελανές σελίδες, βαρύνεται όντως με αξιοκατάκριτες πράξεις ή αν είναι μία ιστορία θετικής προσφοράς.
Είναι αδιάφορο διότι στο στόχαστρο δεν είναι οι πράξεις αλλά η ίδια η Ιστορία ως τέτοια. Ως νήμα εθνικής αφήγησης.
Γι’ αυτό γκρεμίζονται τα αγάλματα αδιακρίτως, από αυτό του στρατηγού των Νοτίων Λη στις ΗΠΑ, ως το άγαλμα του Τσώρτσιλ στη Βρετανία που έχει βανδαλιστεί και αποτελεί στόχο αποκαθήλωσης. Είναι περισσότερο από προφανές ότι όλο αυτό ενορχηστρώνεται από ενιαίο κέντρο το οποίο εκμεταλλεύεται τη δυναμική που το ίδιο πυροδότησε με πυροκροτητή τη δολοφονία Φλόιντ και καύσιμο το διεθνιστικό αναρχομηδενιστικό δίκτυο το οποίο σιτίζεται και συντηρείται από το ίδιο αυτό κέντρο.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον αναφερόμενος στις απόπειρες καταστροφής του αγάλματος του Τσώρτσιλ είπε τα εξής νηφάλια και παρότι οι Έλληνες είναι από τους τελευταίους που έχουν λόγο να υπερασπιστούν την ιστορία των Βρετανών, αναλογιζόμενοι τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει κατά του ελληνισμού, δεν μπορεί κάποιος παρά συμφωνήσει με αυτά που λέει ως γενική αρχή. Δεν μιλάμε για άγαλμα του Χίτλερ που γκρεμίζεται, αλλά για του Τσώρτσιλ που για τους Βρετανούς υπήρξε μεγάλος ηγέτης και κέρδισε έναν πόλεμο και την ελευθερία τους.
Για τον Τσώρτσιλ
«Το άγαλμα του Ουίνστον Τσόρτσιλ αποτελεί μόνιμη υπενθύμιση των επιτευγμάτων του στη διάσωση αυτής της χώρας – και ολόκληρης της Ευρώπης – από τη φασιστική και ρατσιστική τυραννία. Είναι παράλογο και επαίσχυντο το γεγονός ότι αυτό το εθνικό μνημείο κινδυνεύει σήμερα από επιθέσεις βίαιων διαδηλωτών. Ναι, κάποιες φορές εξέφρασε γνώμες που ήταν και είναι μη αποδεκτές για εμάς σήμερα, αλλά ήταν ένας ήρωας και του αξίζει πλήρως το μνημείο».Διαφορετικές οπτικές
Και συνέχισε: «Δεν μπορούμε να προσποιηθούμε ότι έχουμε διαφορετική ιστορία. Τα αγάλματα στις πόλεις μας τοποθετήθηκαν από προηγούμενες γενιές. Είχαν διαφορετικές οπτικές και αντιλήψεις του σωστού και του λάθους. Αλλά αυτά τα αγάλματα μας διδάσκουν το παρελθόν μας με όλα τα λάθη του. Το γκρέμισμά τους θα ήταν ψέμα για την ιστορία μας και φτώχεια για την εκπαίδευση των επόμενων γενεών».Οι ενορχηστρωτές της εξέγερσης η οποία διαχέεται οργανωμένα από χώρα σε χώρα επιδιώκουν τη δημιουργία τοπικών εμφυλίων με στόχο την αποδιοργάνωση των κρατών. Είναι οι ίδιοι που προωθούν την παράνομη μετανάστευση με τον ίδιο στόχο. Η ατζέντα τους ενοποιείται προς τον ίδιο σκοπό: Δήθεν αντιρατσισμός, δήθεν φιλομεταναστευτικός ανθρωπισμός, δήθεν ευαισθησία για τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, δήθεν ενδιαφέρον για την πολυπολιτισμικότητα.
Στην πραγματικότητα είναι τα αντίθετα από αυτά που υποτίθεται ότι πρεσβεύουν. Είναι βαθιά ρατσιστές διότι μισούν τις οργανωμένες κοινωνίες των εθνών τις οποίες θέλουν να καταλύσουν βιαίως, είναι απάνθρωποι και δυνάστες των μεταναστών διότι τους χρησιμοποιούν ωμά για τους πολιτικούς σκοπούς τους κερδίζοντας παράλληλα χρήματα από το δουλεμπόριο, προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταπατήσουν και να καταργήσουν τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα των νόμιμων και στις περισσότερες περιπτώσεις γηγενών πολιτών των κρατών, είναι ανοιχτά εχθροί της πολυπολισμικότητας διότι αυτή υπάρχει και είναι ο πλούτος των πολιτισμών των εθνών τα οποία οι παγκοσμιοποιητικές σκιές πολεμούν και επιδιώκουν να εξαφανίσουν ενοποιώντας τα σε έναν παγκόσμιο χυλό δίχως ταυτότητα. Την επόμενη φορά που θα δείτε στις ειδήσεις να γκρεμίζεται ένα άγαλμα, μην μείνετε στη ερώτηση «ποιανού είναι;», αλλά κοιτάξτε ποιος το γκρεμίζει. Έτσι θα βγάλετε συμπέρασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου