Κυριακή των Βαΐων: Ο Ελευθερωτής Χριστός εισέρχεται και ξεσηκώνει τον λαό προκαλώντας τρόμο στους φαρισαίους εξουσιαστές

Εισέρχεται o Χριστός φέρνοντας το άδολο φως της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, στην φωλιά των Φαρισαίων εξουσιαστών. Μεταλαμπαδεύοντας το ανέσπερο φως, το Ελληνικό, το τυραννοκτόνο. Τον υποδέχονται μετά Βαΐων και κλάδων οι καταπιεσμένοι, οι πεφωτισμένοι, αυτοί που διψούν για λευτεριά και δικαιοσύνη. Και σε μία συγκλονιστική, πρωτόγνωρη σημειολογία, οι γυναίκες και τα παιδιά. Αυτοί που σε κάθε βάρβαρο καθεστώς εθεωρούντο αντικείμενα, με τον «αφέντη» να έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου επάνω τους.

Η επ- Ανάσταση έχει ήδη ξεκινήσει και οι φαρισαίοι εξουσιαστές, τρέμουν. Τρέμουν γιατί οι ίδιοι γνωρίζουν καλά την Θεία υπόσταση του Ανθρώπου. Τρέμουν γιατί βλέπουν τον ενθουσιασμό, εν Θεώ ουσία, που ανυψώνει τις ψυχές και κλονίζει την απάνθρωπη εξουσία.

Τρέμουν διότι προσπάθησαν να τον εξαγοράσουν με πλούτη και δόξα. Ακόμα και να μοιραστούν την εξουσία τους μαζί Του, να διαμοιράσουν τις σάρκες των ανθρώπων που κατέτρωγαν από τα βάθη των αιώνων. Ποιός «άνθρωπος» θα έλεγε «όχι» σε τέτοια πλουσιοπάροχη ανταμοιβή;

Ποιος «άνθρωπος» θα προτιμούσε ένα ταπεινό γαϊδουράκι από τα περίλαμπρα άρματα που του παρέχοντο αφειδώς για να προσκυνήσει το άδικο και να προσκυνηθεί αδίκως από ανελεύθερους υπηκόους;

Μόνον ένας Θεάνθρωπος. Μόνον ένας Άγιος, Ήρωας, Φιλόσοφος που είχε εγκαταλείψει το Εγώ του για το Εμείς και ενσάρκωνε πλέον την Θεία υπόσταση της Αληθείας και του Δικαίου. Αυτό το ατσάλινο χέρι που άρπαζε το ξίφος του ισχυρού πριν χτυπήσει τον αδύναμο, λέγοντας του πως «μπορεί να έχεις την δύναμη, αλλά δεν έχεις το Δικαίωμα».

Αυτή η λιτή φράση που διαχώρισε τον πολιτισμό από την βαρβαρότητα και τον διακρίνει μέχρι και σήμερα. Αυτή η μήτρα που γεννά πολίτες και Δημοκρατία απέναντι στην βαρβαρότητα και την τυραννία του αδίκου, του χρήματος, του βέβηλου αυτοθαυμασμού της εγωπάθειας.

Αυτή η γενεσιουργός μήτρα του κάλλους και της αγαθοσύνης που εμείς οι Έλληνες την γνωρίζουμε καλά. Γι’ αυτό ο λόγος Του έφτασε όπου είχε φτάσει πρώτα ο Ελληνισμός, σαν το καθάριο νερό που διαπερνά την σμιλεμένη κοίτη των αρχαίων ποταμών.

Μεγάλα τα διδάγματα της σημερινής ημέρας, μέγιστη η ευθύνη για όποιον θέλει να λέγεται Έλληνας. Διότι Έλληνας είναι αυτός που πείθεται και υποκλίνεται ταπεινά στην Αλήθεια και το Δίκαιο, έτοιμος να θυσιαστεί για αξίες. Όχι να θυσιάσει, να προδώσει για πλούτο και αξιώματα τον συνάνθρωπο και την ίδια του την ψυχή.

Καθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας ειναι η απάντηση στα παγκόσμια τερατουργήματα του σήμερα. Στα δόλια διλήμματα με τις εξ’ ίσου δόλιες απαντήσεις με μοναδικό στόχο να κρύψουν τον δρόμο της αρετής.

«Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είπαν οι φαύλοι ημιμαθείς.

«Φιλελευθερισμός ή ολοκληρωτισμός» τραύλισαν άλλοι, την ώρα που η απάντηση έρχεται μέσα από τους αιώνες:

Από τις Θερμοπύλες, το Αρκάδι, το Λιοπέτρι, την θυσία του Εσταυρωμένου.

Ελληνισμός ή βαρβαρότητα.

Καλή Ανάσταση αδέλφια.