Κυριάκος Μητσοτάκης: Tα πήρε όλα από όλους. Γιατί;

Toυ Γ. Λακόπουλου

Η θριαμβευτική εκλογή της υποψήφιας που πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την Προεδρία της Δημοκρατίας, έκλεισε έναν κύκλο  που θα μπορούσε να έχει τίτλο «τα πήρε όλα και έμεινε».
Χωρίς να το καταλάβουμε, ο γιος του Κώστα Μητσοτάκη εξελίχθηκε σε πολιτικό φαινόμενο, παρότι ξεκίνησε όπως έλεγε ο Αμερικάνος συγγραφέας Behram Samuel Nathaniel, «αν δεν υπήρχε δεν θα μπορούσε κανείς να τον φανταστεί».
Κάποιοι αναγόρευσαν πρόσφατα τον Κυριάκο σε πρόσωπο του 2019.  Λάθος. Είναι το πρόσωπο της τελευταίας δεκαετίας.
Μέχρι πριν από πέντε χρόνια ήταν ένας ακόμη γόνος που μπήκε στην πολιτική με το όνομα και την οικονομική ισχύ του πατέρα του -πήρε και την έδρα του στη Βουλή μάλιστα.

 Όταν ξεκίνησε να διεκδικήσει την ηγεσία της ΝΔ προκαλούσε μειδιάματα.  Σήμερα είναι πανίσχυρος πρωθυπουργός και επιδιώκει να γίνει από απόλυτος και ανεξέλεγκτος άρχοντας τη χώρας- αν δεν έχει γίνει ήδη.
Και το κατάφερε με έναν περίεργο και αντιφατικό τρόπο: όσο άθροιζε ήττες στα πολιτικά μέτωπα και απαξίωση από αντιπάλους και … φίλους,  τόσο κέρδιζε έδαφος στην πορεία προς την κορυφή,

Με ισχυρή προσωπική βούληση κατανίκησε  το ένα μετά το άλλο τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να του φέρουν εμπόδια. Έστω και αν χρειάσθηκε να συμμαχήσει με κάποιους  για ένα διάστημα. 
Επιβλήθηκε έχοντας δίπλα του μετριότητες – ακόμη και πρόσωπα με εμφανή κρετινισμό- « βαποράκια « της διαπλοκής,  ακροδεξιούς , οικογενειακούς εχθρούς και τυχοδιωκτικά στοιχεία. Η διαδρομή του μέχρι τη σημερινή παντοδυναμία είναι μια αλληλουχία επικρατήσεων, εκεί που δεν τον περίμεναν.
-Έβγαλε έξω από την κούρσα τη διαδοχής την Ντόρα Μπακογιάννη την οποία το Μητσοτακέικο προετοίμαζε επί είκοσι χρόνια για την ηγεσία της ΝΔ και την πρωθυπουργία. Της στέρησε το δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία και στη συνέχεια τη βίδωσε στο περιθώριο της πολιτικής ζωής.

-Ξεδόντιασε τον Αντώνη Σαμαρά,
στον οποίο αρχικά υποτάχθηκε, παραβιάζοντας κάθε οικογενειακό κώδικα. Τον χρησιμοποίησε για να γίνει αρχηγός της ΝΔ, συντονίστηκε μαζί του μέχρι να γίνει πρωθυπουργός και τώρα τον πετάει στα αζήτητα.
Στην Νοβάρτις τον κάλυψε προσωρινά, αλλά αξίωσε από την αντιπολίτευση να «ζητήσει συγνώμη» μόνο από τον Πικραμένο, ενώ δεν ικανοποίησε καμία από τις αξιώσεις του Μεσσηνιου

-Εξουδετέρωσε τον Κ. Καραμανλή χωρίς να χρειαστεί να συγκρουστεί μαζί σου, αλλά έφερε τα πράγματα έτσι ώστε να λένε στη ΝΔ ότι ο πρώην Πρωθυπουργός δεν μπορεί να επηρεάσει οτιδήποτε στη ΝΔ ή να πάει κοντά στον Κυριάκο και τις επιλογές του.

Αποστράτευσε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη στέλνοντάς τον, τιμής ένεκεν, στις Βρυξέλλες, αφού φρόντισε – με τη βοήθεια και του…Πολάκη- να του στερήσει την πρώτη θέση στις Ευρωεκλογές.
-Ξήλωσε το σύστημα των συνδικαλιστών και των διαχειριστών της Νεολαίας του κόμματος και στη θέση τους έβαλε πειθήνια πρόσωπα.
-Υποχρέωσε  να τον υποστηρίξουν μιντιακά συστήματα που είχαν οικογενειακή αντιπαλότητα με το Μητσοτακέικο- όπως οι Αλαφούζοι και «εκβίασε» την κάλυψη του συγκροτήματος Μαρινάκη, που γύρισε την πλάτη στη Ντόρα.
-Ως Πρωθυπουργός τοποθέτησε υπουργούς δίνοντας την εντύπωση ομοσπονδιακής κυβέρνησης και συνδιαχείρισης με τις εσωτερικές φράξιες, αλλά στην ουσία απλώς αποδυνάμωσε τους επικεφαλής τους.
Στο σύνολο του ο κυβερνητικός μηχανισμός τελεί υπό τον απόλυτο έλεγχο του τον οποίο ασκεί με υφυπουργούς, μετακλητούς υπάλληλους και  «προσωπάρχη» με απόλυτες εξουσίες τον ανεψιό του.

-Ξήλωσε τον παραδοσιακό κομματικό ιστό και αποσυναρμολόγησε τις συσπειρώσεις, επιβάλλοντας ησυχία νεκροταφείου στο πολιτικό προσωπικό όλων των βαθμίδων. Στην ουσία επέβαλε την ενός αδρός αρχή. Χωρίς  εσωκομματική αντιπολίτευση και δελφίνους. Ακόμη και ο Κ. Μπακογιάννης που προαλείφονταν γι’ αυτό το ρόλο τα παράτησε.
-Διέλυσε τη «συνιστώσα Καρατζαφέρη» που του παρέδωσε ο Σαμαράς.  Για τον  φουριόζο αντιπρόεδρο του Αδωνι Γεωργιάδη φρόντισε να μην βγει πρώτος στη περιφέρειά του του και του έδωσε ένα χαρτοφυλάκιο, του οποίου τις ουσιαστικές αρμοδιότητες  ανέθεσε σε  υφυπουργό της εμπιστοσύνης του. Όσο για τον Μ. Βορίδη τον έστειλε σε…αγρανάπαυση και όχι στο υπουργείο που αυτοπροοριζόταν.
-Δημιούργησε σχέση αφανούς κυβερνητικού εταίρου με τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τακτοποίησε την ομάδα του παίζοντας με τα νεύρα των νεοδημοκρατών, όπως κάνει και τοποθετώντας πρόσωπα της προσωπικής εμπιστοσύνη του από…άλλα κόμματα  σε στρατηγικούς  τομείς του κράτους.
-Επέβαλε στην προεδρία της Δημοκρατίας πρόσωπο πολλά κεφάλια πιο κοντό από τον ίδιο, κονταινοντας και το θεσμό. Πρακτικά, άφησε στην άκρη υποψηφιότητες με ισχυρό βιογραφικό και άλλες για τις οποίες είχε δεχθεί σοβαρές πιέσεις. Υποχρέωσε ακόμη και την αξιωματική αντιπολίτευση να συνταχθεί με τις επιλογές του.
Κοντολογίς τα πήρε όλα από όλους. Εξαφάνισε κάνε έννοια αμφισβήτησης και δημιουργίας αντίπαλου πόλου στη ΝΔ και μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαλύσει το κόμμα και να βάλει ένα ΙΧ σχήμα στη θέση του χωρίς να ανοίξει μύτη.

 Δεν  θεωρείται ηγετική φυσιογνωμία, αλλά είναι παντοκράτορας .

Για όσους τον ήξεραν φαίνεται απίστευτο.  Κάποιοι ειδικοί αποδίδουν  την επιτυχία του σε  πατρικά «κληροδοτήματα» και άλλοι στην έντονη  λειτουργία του στο παρασκήνιο . Πολλοί όμως θεωρούν ότι επικράτησε γιατί ακολούθησε τον κανόνα που λέει ότι «αν σταματήσει το ποδήλατο θα πέσεις».
Σήμερα δεν κυβερνάει ούτε με το υπουργικό συμβουλίου, ούτε με όργανα του κόμματος. Δουλεύει με επιμέρους ομάδες  και πρόσωπα της αρεσκείας του, επικοινωνιολόγους και ίμαζ μέϊκερς, προσωπικούς συνεργάτες όχι πάντα φανερούς, με εταιρείες συμβούλων και με επιχειρηματίες.
Το μόνο που μένει σε όσους τον… ζηλεύουν -ή τον κουτσομπολεύουν και αυτό γίνεται ευρέως- είναι να παρηγοριούνται με την προσδοκία «αφού τα πήρε όλα θα τα χάσει και όλα».

Μπορεί.  Το πιθανότερο είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα πάει μακριά, για τους ίδιους λόγος που δεν πήγε και ο Γ. Παπανδρέου.

Αλλά το ερώτημα πώς θα κατάφερε να φτάσει κυρίαρχος του παιχνιδιού, θα απασχολήσει  σίγουρα την πολιτική επιστήμη.

 https://www.anoixtoparathyro.gr