Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Παγκοινιά: για τον άνθρωπο και την κοινωνία

1. ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΗΜΗΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΘΑ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ ΑΠΟΡΑ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗ ΠΑΙΔΙΑ

Έλληνας παιδογκολόγος που διαπρέπει στο εξωτερικό θα βρίσκεται εφεξής στο πλευρό των άπορων και ανασφάλιστων καρκινοπαθών παιδιών της Θεσσαλονίκης...
 Πρόκειται για τον διευθυντή του Παιδιατρικού-Ογκολογικού Τμήματος στη «Harley Street Clinic” και διευθυντή Παιδο-Νευροογκολογίας στο «The Royal Marsden NHS Foundation Trust» του Λονδίνου, Στέργιο Ζαχαρούλη, ο οποίος προγραμματίζει να εξετάζει εθελοντικά τα καρκινοπαθή παιδιά στο Κοινωνικό Πολυϊατρείο "Υγεία" της Ιεράς Μητρόπολης Νεαπόλεως και..
Σταυρουπόλεως δύο φορές ανά τετράμηνο και παράλληλα θα συνεργάζεται με τους συναδέλφους του στην Ελλάδα για τη θεραπεία αυτών των παιδιών.
 Να σημειωθεί ότι το ερευνητικό ενδιαφέρον του κ. Ζαχαρούλη επικεντρώνεται σε νέες εξατομικευμένες θεραπείες του παιδικού καρκίνου που στοχεύουν σε συγκεκριμένες μεταλλάξεις και είναι λιγότερο τοξικές από τις χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες.

2. ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Η Προμαχιώτισσα Ιστορικός-Αρχαιολόγος διαφωτίζει τους ξένους αποκαθιστώντας ιστορικές αλήθειες





Ανιδιοτελής, Ελληνίδα, Μακεδονίτισσα (Προμάχοι Αλμωπίας),  πράττει το χρέος της, δίνοντας αγώνα, διαφωτίζοντας και αποδεικνύοντας τα αυτονόητα, κάτι που η πολιτεία έχει "ξεχάσει", επιτρέποντας σε άλλους να φουντώνουν την προπαγάνδα τους και να διαμορφώνουν συνειδήσεις και στάτους κβο.
Η απογοήτευσή  της δε έφτασε στο ζενίθ, όταν κατά τη διάρκεια επαφών της με πολλούς ξένους, διαπίστωσε, ότι δεν νοούσαν (οι ξένοι) να είναι κάποιος Μακεδόνας και Έλληνας. "Όταν λές είμαι Μακεδόνας, τότε είσαι από τα Σκόπια", της απαντούσαν.
Έτσι η δραστήρια Ελληνίδα φοιτήτρια, στα πλαίσια μιας ξενάγησης ετοίμασε μια εμπεριστατωμένη παρουσίαση με πλήθος ιστορικών στοιχείων και αποδείξεων, και επί δυο ώρες "βομβάρδισε" το κοινό της, που ήταν αποκλειστικά αλλοδαποί, αποκαθιστώντας την ιστορική αλήθεια και διαλύοντας την αχλή από την ημιμάθεια του μυαλού τους.

"Λειψία 25/6/2015
Ούσα φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας στη Γερμανία, συμμετείχα, μεταξύ άλλων και στο μάθημα "Μέγας Αλέξανδρος" όπου μετά από επαναλαμβανόμενο διαχωρισμό σε «Έλληνες και Μακεδόνες», προέβηκα σε παρατήρηση.
Δυο χρόνια αργότερα, βρίσκομαι και πάλι στην ίδια χώρα, ωστόσο σε διαφορετική πόλη (Λειψία) και με άλλη ιδιότητα.  Εδώ λοιπόν, αυτή μου η απόφαση λειτούργησε λυτρωτικά, αποκαλύπτοντάς μου πράγματι μια Ουτοπία. Και η ουτοπία αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αποκάλυψη ενός νέου κόσμου γεμάτου νέες δυνατότητες και κατευθύνσεις στο σχεδιασμό μουσείων και εκθέσεων. Όσο για τους υπεύθυνούς μου, τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν μεταξύ μας  δεν αποτυπώνονται δυστυχώς γραπτώς.
Ωστόσο, δεν ήταν λίγες οι φορές που στην καθημερινή μου ζωή, έξω από τους τοίχους του γραφείου, αμφισβητήθηκε η καταγωγή μου. Έχοντας ως άξονα την υπομονή, ήρθε η στιγμή να αδράξω  την κατάλληλη ευκαιρία για μια ουσιώδη αναφορά στο όλο ζήτημα. Στα πλαίσια, λοιπόν, μιας ξενάγησης αποκλειστικά σε Γερμανούς, οι οποίοι δεν νοούνταν να κατανοήσουν ότι είμαι Ελληνίδα από την Μακεδονία, (χωρίς να φταίνε), έφτασα να διηγούμαι την Ιστορία του χωριού μου. Συνοπτικά αναφέρω πως τους εξήγησα ότι η  ιστοριογραφία δεν είναι ένας κλειστός κόσμος, που διαμορφώνεται με άξονα την εσωτερική του δυναμική. Βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση με όσα συμβαίνουν, ακόμα κι αν αφορά την αρχαιότητα ή τους προϊστορικούς πολιτισμούς. Και ο τόπος από όπου προέρχομαι  είδε πολέμους, βίωσε εκβιασμούς και προσπάθειες εξανδραποδισμού, αναγκαστικές μετοικεσίες,  αλλά παρέμεινε ενωμένος. Προσπαθούμε όλοι μαζί να κρατήσουμε ακέραια την ταυτότητά μας με ποικίλους τρόπους και δραστηριότητες λαογραφικού χαρακτήρα, χωρίς εντάσεις, με άξονα την αποφυγή συγκρούσεων.
Μέσα σε όλα αυτά, πομπός  των πληροφοριών και του τεράστιου ιστορικού πλούτου που χρησιμοποίησα για την περάτωση της ΄"διήγησης"  αποτέλεσε ο ρεπόρτερ του χωριού και διαχειριστής της εφημερίδας "Προμαχιώτικα Νέα" κ. Σαλαμάνης Δημήτριος, ο οποίος φυσικά αναφέρθηκε κατά την διάρκεια της συζήτησης.
Με τιμή και αστείρευτη λατρεία για το χωριό μου Γεωργίου Άννα



3. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ


Ο Mark Boyle είναι ένας 30χρονος Ιρλανδός που από το 2008 αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του, με μάστερ και πτυχία στη διοίκηση επιχειρήσεων, ενώ ήταν και διευθυντής σε εταιρεία με βιολογικά τρόφιμα και πήγε να ζήσει… στη φύση χωρίς χρήματα, φυτεύοντας πατάτες, βολβούς και φασόλια για να τρώει.
Στη φάρμα όπου έχει στήσει στην Αγγλία, ζει μαζί με άλλους ανθρώπους δίπλα του, ενώ πιστεύει πως η κοινωνία είναι πιο υγιής όταν ζει κάποιος χωρίς χρήματα. Το βιβλίο που έγραψε για την ζωή του εκεί, έχει τίτλο “Ο άνθρωπος χωρίς χρήματα”. Από τις πωλήσεις του βιβλίου, έχει σκοπό να αγοράσει μία τεράστια έκταση και να φτιάξει ένα κοινόβιο.
Δήλωσε εθελοντής στη φάρμα για να του επιτρέπουν να παίρνει ξύλα, ενώ έψαξε μέσω internet και βρήκε κάποιον που χάριζε το τροχόσπιτό του. Έφτιαξε τουαλέτα από ξύλο και έχει ένα ηλιακό κινητό τηλέφωνο και ένα ηλιακό laptop. Εν ολίγοις ο MarkBoyle, έχει απαρνηθεί τη σύγχρονη ζωή και με τη βοήθεια των ανθρώπων που ζει σε αυτή τη φάρμα, έχει βρει αυτό που τον εκφράζει και το νόημα της ζωής.
Κάνει μπάνιο στο ποτάμι, πλένει τα ρούχα του σε μία σκάφη και πάει οπουδήποτε με ένα ποδήλατο που έχει.
Ο άνθρωπος αυτός απέδειξε ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να έχουμε όλα αυτά που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας.

http://www.nikosonline.gr/?p=22251

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου