Το μεγάλο κόλπο του Κοτζιά με το Κυπριακό

Του Αλέξανδρου Ασωνίτη*
Η στάση που κράτησε πρόπερσι ο Κοτζιάς στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στο Κράν Μοντανά, επαινέθηκε, και ορθά, από όλους μας. Μίλησε για κατοχικά στρατεύματα, ζήτησε να καταργηθούν οι εγγυήσεις, σημαντικά πράγματα δηλαδή που φανέρωσαν και το επίπεδο της ελληνικής, ελλαδικής και κυπριακής, εξωτερικής πολιτικής. Αλλά με την μετέπειτα συμπεριφορά του απέδειξε ότι έθεσε προσχηματικά τα θέματα αυτά επενδύοντας προκαταβολικώς στην βέβαιη άρνηση της Τουρκίας, και με σκοπό όχι να προασπίσει την Κύπρο, αλλά να κερδίσει εχέγγυα πατριωτισμού και να ξεπουλήσει την Μακεδονία, αρχικά, την Βόρειο ΄Ηπειρο («σε έξι μήνες θα έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα με την Αλβανία»), την ελληνική ΑΟΖ και, τελικά, την ίδια Κύπρο.

     Κι αν αυτά ακούγονται εμπαθή ή υπερβολικά, ας σκεφθούμε πώς ένας Έλληνας ΥΠΕΞ μπορεί να παλεύει για την Κύπρο και ταυτόχρονα να πουλάει την Μακεδονία, την Βόρειο ΄Ηπειρο, αλλά και να βρίζει τον λαό, την Ιστορία μας και να μας σπρώχνει σε νέο διχασμό, υπονομεύοντας την δημοκρατία μας.
Και να μην ξέρει ότι δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα εθνικά θέματα. Ότι είναι ενιαία, ότι το ένα περικλείει το άλλο: Ξεπουλάει χαρούμενη η κυβέρνηση την Μακεδονία στον Ζάεφ, συναινεί στην δολοφονία Κατσίφα από τον Ράμα, αυτοεξευτελιζόμενη στα Βαλκάνια (Βλακάνια, τα λέει ένας φίλος) και αλλάζοντας εις βάρος μας τον συσχετισμό των δυνάμεων, και θα υπερισχύσει του Ερντογάν; Είναι πέραν του φαιδρού.
Το ακριβώς αντίθετο έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση, δηλαδή ο Κοτζιάς:
Α) να μην διασπάσει το εσωτερικό μέτωπο και να προετοιμάσει τον ελληνικό λαό για Κύπρο, ΑΟΖ, Αιγαίο.
Β) Να λύσει υπέρ μας με μια μόνο κίνηση το θέμα των Σκοπίων, ώστε να ενισχύσει την θέση μας.
Γ) Να δρα με την γνώση ότι η εισβολή στην Κύπρο, η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, ο διωγμός Κωνσταντινουπολιτών/Ιμβρίων/Τενέδιων έγιναν με κλειστά τα άλλα εθνικά θέματα.
Κι αν ήθελε, όντως, και όχι ως προπέτασμα «πατριωτισμού», να διασφαλίσει την ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα φρόντιζε να ανακηρυχθεί οπωσδήποτε η ελληνική ΑΟΖ, ώστε να ενωθεί με την ΑΟΖ Κύπρου, πριν τις συνομιλίες στο Κραν Μοντανά.
Γιατί, σε περίπτωση συμφωνίας, δεν θα ενωνόταν ποτέ η Ελληνική κι η κυπριακή ΑΟΖ, κι αυτό θα ήταν η οριστική πανωλεθρία μας.
Και εννοείται πως δεν θα υποχωρούσε ποτέ στο Μακεδονικό. Θα πήγαινε με ανακηρυγμένη την ΑΟΖ στην όποια διαπραγμάτευση με τα Σκόπια, που δεν χρειαζόταν βέβαια και που όλα τα πλεονεκτήματα ήταν υπέρ μας. Ποιος, λοιπόν, τον εξουσιοδότησε να πετάξει όλα μας τα πλεονεκτήματα και «να συμβιβασθεί», όπως κομπορρημονούσε, «με την συμφωνία» που απορρίπτει το 70% του λαού;
Άλλωστε όποιος έχει δίκιο (όπως στο ονοματολογικό η Ελλάδα, σύμφωνα και με τον ΟΗΕ) και έχει ισχύ, διαπραγματεύεται μόνο για να επιβάλλει την θέση του, αλλιώς δεν κάνει διαπραγμάτευση. Οποιοσδήποτε στοιχειωδώς σοβαρός πολιτικός θα επέβαλε την απάλειψη του όρου Μακεδονία και ύστερα θα συζητούσε για είσοδο της Φύρομ σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Ο Κοτζιάς ωστόσο, για να προετοιμάσει και να δικαιολογήσει το ξεπούλημα (προδοσίες δεν έκανε μόνο η δεξιά, έκανε και η αριστερά, αλλά σαρανταπέντε χρόνια μας μάθανε ψέματα και ζούσαμε με τα ψέματα), επέλεξε να εξαπολύει κάθε λίγο ύβρεις και χυδαιότητες εναντίον του λαού που αντιστεκόταν στο ξεπούλημα, παριστάνοντας και τον ειδήμονα αυτός που, κυρίαρχο στην δημόσια παρουσία του, είναι πως υπήρξε μέλος της ΚΕ επιτροπής του ΚΚΕ και υμνητής του κομμουνιστή δικτάτορα Γιαρουζέλσκι. Αυτά, για να έχουμε μια εικόνα για την αξιοπρέπεια, τις γνώσεις, την ψυχοσύνθεση και το ήθος του.
Και τι δεν είπε ο απολυταρχικός υμνωδός του Γιαρουζέλσκι: ότι η Ελλάδα είναι φυλακισμένη της Ιστορίας, ότι βουλιάζει στα απόνερα της Ιστορίας, ότι η Ιστορία πρέπει να είναι σχολείο κι όχι φυλακή, εννοώντας να ξεπουλάς τον εαυτό σου και την ιστορία σου για να υπακούσεις στις καταγέλαστες κομμουνιστικές διεθνείς.
Θυμίζω εν τάχει ότι η Ελλάδα δεν χρησιμοποίησε ποτέ το όνομα κανενός τρίτου ούτε ποτέ έζησε σε ξένα εδάφη.
Ποιος είναι, όμως, ο Κοτζιάς που ξεπουλάει την Ελλάδα και ξεστομίζει τέτοιες ύβρεις; Ποιος τού έδωσε τέτοιο δικαίωμα; Πώς το απέκτησε; Διορισμένος βουλευτής είναι, ούτε καν εκλεγμένος. Από το ΚΚΕ μετακινήθηκε στο σημιτικό και γιωργοπαπανδρεικό Πασόκ και ύστερα στον Σύριζα, στα ορφανά του Τσαουσέσκου.
Τι είναι, λοιπόν, ο Κοτζιάς, ποιο είναι το έργο του; Ποιος ασχολήθηκε ποτέ μ’ αυτό; Γιατί απέκρυψε ότι είχε γράψει υμνητικό βιβλίο για τον Γιαρουζέλσκι; Στο Βιβλιονέτ  διαβάζουμε τα, γραμμένα από τον ίδιο ίσως, επιτεύγματά του: «Συνολικά είναι εκδότης και επιμελητής 65 βιβλίων. Έχει συγγράψει ο ίδιος (σημ: όχι άλλος, αυτός) 24 επιστημονικά έργα και μια συλλογή ποιημάτων, 300 επιστημονικά κείμενα και πάνω από 4.000 πολιτικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.» Τέτοιος ογκόλιθος είναι, που μετράει τα άρθρα του. Μάλιστα παραθέτει τους τίτλους που «επιμελήθηκε» και συμπληρώνει: επιμέλεια σειράς, άλλα δεν γράφει το όνομα της σειράς. Γιατί; Ποιες σειρές είναι; Μπορεί να μας διαφωτίσει;
Θα τον διαφωτίσουμε εμείς: επιμελείτο στις εκδόσεις Καστανιώτη την σειρά «Ανασταχασμός» με 41 τίτλους, 3 ή 4 των οποίων ήταν δικά του έργα. Τα άλλα ας μας τα πει ο επιμελητής.
Λέει επίσης ότι εργάστηκε ως ερευνητής και δίδαξε στο Χάρβαρντ, στην Οξφόρδη και στο Μαρβούργο (Γερμανία), ισχυρισμοί ανακριβέστατοι, όπως απέδειξε μέχρι κι η Ντόρα Μπακογιάννη.
Πώς δεν ντρέπεται να τα γράφει όλ’ αυτά, ο τ. υπουργός ποιητής; Θα πείτε, εδώ δεν ντρεπόταν να περιφέρεται ανεμίζοντας το γελοίο καμπόικο καπέλο του, δεν ντράπηκε που πήγε στα Σκόπια και δεν τον υποδέχτηκε κανείς, θα ντραπεί μ’ όσα αραδιάζει ή που παρουσιάζει το ξεπούλημα ως δήθεν προοδευτικό;
Πούλησε λοιπόν την Μακεδονία ο Κοτζιάς, επιβεβαιώνοντας ότι η Ελλάδα δεν βγάζει μόνο ήρωες, βγάζει και τσουκνίδες, όσο και να μη μας αρέσει. Ωστόσο, κάποιοι έχυσαν δάκρυα για την σπαραξικάρδια παραίτησή του, που σκοπό είχε να εμφανισθεί κάποια στιγμή σαν σωτήρας. Άλλωστε εξυπηρέτησε τόσο πολύ την Δύση που, αν δεν τον πετάξει σαν στυμμένη λεμονόκουπα, θα τον αξιοποιήσει κάποτε, εκεί ελπίζει ο κατηγορηθείς ή συκοφαντηθείς, απ’ τον συνένοχο της προδοσίας τ. υπουργό Άμυνας, για διασπάθιση δημοσίου χρήματος σε ΜΚΟ και για σχέσεις με τον Σόρος, τον φίλο του Ζάεφ και πάτρωνα όλων των αρχισυμπλεγματικών Βαλκάνιων (εταιρείες του Σόρος κάνουν και τις στατιστικές έρευνες για το βιβλίο στα Σκόπια, όπως είχε καταγγείλει από ετών ο αείμνηστος Κώστας Βουκελάτος στο περιοδικό Ιχνευτής).
Άλλη μια απόδειξη του πόσο επικίνδυνος είναι ο Κοτζιάς, είναι η επιπόλαια ανακίνηση του θέματος των 12 μιλίων και της ΑΟΖ* κατά την παράδοση του υπουργείου, που επανέφερε τις casus belli απειλές της Τουρκίας και εξέθεσε για πολλοστή φορά την ανέτοιμη και απρόθυμη να ασκήσει τα δικαιώματά της Ελλάδα.
Και στην δολοφονία Κατσίφα δεν έβγαλε τσιμουδιά επί μέρες, ώσπου πήρε φυσικά το μέρος της Αλβανίας, όπως όλος ο Σύριζα και στελέχη του Ποταμιού. Με πρώτους τους Γραμματικάκη και υιό Κύρκο, και υπονόμευσε την θέση της Ελλάδας περιφρονώντας τους αγώνες και την καταπίεση που υφίσταται η ελληνική εθνική μειονότητα. Μιλώντας ο Κοτζιάς για τον στρατό μας που δήθεν δεν αναγνωρίζει τα σύνορα με την Αλβανία και αποκαλώντας πεθαμένο το πρωτόκολλο της Κέρκυρας, στο οποίο η Αλβανία αναγνώριζε την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Και δηλώνοντας ότι είναι εν ισχύι το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας. Αλλά της Φλωρεντίας, μαζί με την παράλογη παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία, προβλέπει την απόδοση της Ίμβρου και της Τενέδου στην Ελλάδα. Είπε ποτέ κάτι γι’ αυτό;
Η Ελλάδα πλήρωσε και θα πληρώσει πάρα πολύ ακριβά τον Τσίπρα, τον Σύριζα, τον Καμμένο και τον Κοτζιά.
   Φοβάμαι ότι με την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού, θα ξαναβρούμε μπροστά μας αυτόν τον συμπλεγματικό, επικίνδυνο και απολυταρχικό άνθρωπο. Που φιλοδοξία του μοιάζει να είναι ο πάση θυσία ακρωτηριασμός της Ελλάδας και της Κύπρου. Που μίλησε κιόλας για ελληνικό αλυτρωτισμό προς τα Σκόπια και άκουσε σχετικά συνθήματα, που κανείς άλλος δεν άκουσε. Χάρτες ελληνικούς, με εδάφη των Σκοπίων είδε; Χάρτες επεκτατικούς που δίπλα να καταθέτει στεφάνια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, όπως ο Τσερβεκόφσκι, είδε; ΄Η συκοφαντεί ως γνήσιος κούτβης;
   Εν τέλει, ας αναλογισθούμε: Γράψαμε, ξαναγράψαμε, κάναμε διαδηλώσεις, καταλήψεις, και δεν πετύχαμε τίποτα. Τι έπρεπε να κάνουμε, λοιπόν, για να έχει αποτέλεσμα; Και γιατί γράφουμε, διαβάζουμε, δημιουργούμε; Για να μας ταπεινώνει ο κάθε Τσίπρας, Κοτζιάς, Καμμένος, Βούτσης; Η απάντηση είναι ΟΧΙ, για τώρα και για πάντα. Δεν  θα αποδεχθούμε ούτε θα συγχωρέσουμε ποτέ την προδοσία τους. Που μόλις άρχισε να παράγει αποτελέσματα και που δεν ανατρέπεται παρά μόνο με απορριπτέους τρόπους.
  * Το άρθρο έχει γραφεί πολύ καιρό πριν την ομιλία του στους Δελφούς, κατά την οποία προανήγγειλε ότι ο Σύριζα δεν θα εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο και θα παραχωρήσει στην Τουρκία, για να την κατευνάσει, τμήματα της ελληνικής ΑΟΖ κα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Καστελλόριζο, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, όπως και ό,τι άλλο αφορά την ΑΟΖ. Το διεθνές δίκαιο της θάλασσας είναι «μοναχοφάης» όχι η Ελλάδα.  Η  προκλητικά μειοδοτική ομιλία του ( αμφισβητεί την επήρεια του Καστελλόριζου σαν να ήταν Τούρκος υπουργός εξωτερικών) την οποία  απέκρυψαν πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, επιβεβαιώνει  όσα γράφω από διετίας; Ότι σκοπός της κυβερνώσας Αριστεράς,  και των παρακρατικών  της, είναι η  ταπείνωση και ακρωτηριασμός της Ελλάδας, ώστε να δικαιώσουν την παρακρουσιακή κομμουνιστική ιδεοληψία τους και  τον Μεγάλο τους  Αδελφό, τον Μαρξ.

ΥΓ: Οι δηλώσεις Κυρίτση, η δημόσια συμπεριφορά της Αναγνωστοπούλου με τον Ντιμιτρώφ, η ανταλλαγή αγαλμάτων, οδηγούν στο ανεπιθύμητο, λυπηρό συμπέρασμα πως ο Σύριζα είναι, μετά την Χρυσή Αυγή, ό,τι χειρότερο μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Κρίμα.


 http://ardin-rixi.gr/archives/211418