Ηταν Έλληνες οι Τρωες; Τι λένε τα στοιχεία και οι αρχαίοι συγγραφείς

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από το skourtdim.blogspot.gr

Ο Νεοπτόλεμος σκοτώνει το Πρίαμο.
Σύμβολο της Τροίας ο φοίνικας, αριστερά.
(Επιβεβαιώνεται και από πολλά
μεταγενέστερα νομίσματα της  Τρωάδας)
Καμία Ελληνική πόλη,
 εκτός από το ιερό νησί του Απόλλωνα,
προστάτη της Τροίας,
την Δήλο, δεν είχε τέτοιο έμβλημα.
Ο φοίνικας δεν είναι γηγενές φυτό της Ελλάδας.

Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΡΩΩΝ.

Ηταν Έλληνες οι Τρωες;

Ο αρχικός τύπος του «Τροία» στην Γραμμική Β',

ήταν «Το-ρό-για».

Προέρχεται, μέσω Φοινίκης,

από τα Εβραϊκά Θοργαμά, Τογαρμά.Απλές σκέψεις

Αν οι Τρώες ήταν Έλληνες, ας πετάξουμε την Ιλιάδα στα σκουπίδια, γιατί εμφύλιο πόλεμο υμνεί, και είναι έτσι καταστροφικό ανάγνωσμα για τον λαό μας.

Επιπλέον, ας καταγγείλουμε τους Ελλαδίτες που κατάστρεψαν την πατρίδα μας, την Τροία.

Ο Όμηρος είναι «ευήθης ηλίθιος» 1, αφού εξυμνεί την καταστροφή της…
πατρίδας του από τους… ομόφυλούς του, αν πράγματι ήταν Μικρασιάτης.

Αν δεν ήταν Μικρασιάτης, τότε «ευήθεις ηλίθιοι» είναι οι αρχαίοι συγγραφείς που το ισχυρίζονται.

Αντίθετα, στην πραγματικότητα, ο Έλληνας ποιητής εξυμνεί την αρχή της ενωμένης Ελληνικής παρουσίας, δηλ. της φυλής του, στη νέα πατρίδα της.

Να λοιπόν τι λέει:

…Αφρήτωρ αθέμιστος ανέστιος εστίν εκείνος ος πολέμου έραται επιδημίου οκρυόεντος… 2

«Αυτός που θέλει το φριχτό εμφύλιο πόλεμο δεν έχει ούτε σόι, ούτε νόμο, ούτε σπίτι» Ιλιάς, Ι, 63.

Πολλοί ισχυρίζονται πως οι Τρώες ήταν Έλληνες, και ο πόλεμος του Ιλίου ήταν εμφύλιος. Βασίζονται σε Μυθολογικές συγγένειες των δυο λαών, στην κοινή θρησκεία και έθιμα, και στην κοινή γλώσσα, όπως παρουσιάζονται στην Ιλιάδα. Όλα αυτά θα τα ελέγξουμε, γιατί δεν είναι έτσι. Είδαμε όμως τι σκέφτεται ο Όμηρος για τον εμφύλιο πόλεμο. Αν οι Τρώες ήταν Έλληνες, τότε, κατ΄αυτόν οι ήρωες της Ιλιάδας ήταν χωρίς σόι, σπίτι και νόμο. Αυτή είναι η γνώμη του για όσους πολέμησαν στην Τροία;

Είναι υποτιμητικό να θεωρούμε πως το Έπος εξυμνεί έναν εμφύλιο πόλεμο, μάλιστα όταν τον καταριέται. Από τους πρώτους στίχους, κατακρίνεται ο Αχιλλέας για τις συμφορές που έφερε με τη «μήνιν» του. Το θέμα της Ιλιάδας είναι η καταστροφική επίδραση της διαμάχης του με τον Αγαμέμνονα. Ο ποιητής στηλιτεύει έτσι τους εμφύλιους πολέμους που κυριαρχούσαν στην Ελλάδα, και θέλει να δείξει τι μπορούν να κατορθώσουν οι Έλληνες αν ενωθούν. Έτσι αναγνωρίστηκε πανελλήνια. Συνεπώς, ο Όμηρος δεν θεωρούσε τον Τρωικό πόλεμο σαν εμφύλιο. Μαζί του συμφωνούν και οι αρχαιότεροι και εγκυρότεροι Έλληνες ιστορικοί.

Γιατί τότε μερικοί επιμένουν στην Ελληνικότητα των Τρώων;

Η θεωρία γεννήθηκε την Ρωμαϊκή περίοδο. Πριν την PAX ROMANA, οι Τρώες ήταν ο Ασιάτης εχθρός και η Ιλιάδα ήταν η εικόνα της σύγκρουσης με τους Πέρσες. Η ελληνοποίησή τους επί Ρωμαϊκής κατοχής εξυπηρέτησε σκοπιμότητες που ισχύουν ακόμα.

α) Να ταυτιστούν οι Έλληνες με τους απογόνους των Τρώων, τους Ρωμαίους, δηλ. τους Δυτικούς, σήμερα…

β) Να θεωρηθεί η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία Ελληνική. Τα ίδια ισχυριζόμαστε σήμερα για τη Δύση.

γ) Να δοθεί ιστορικό βάθος στην Ελληνική παρουσία στην Ασία αλλά και τη Μεγάλη Ελλάδα, μια που πρόβαλλε ο νέος κατακτητής, που μάλιστα έλεγε πως ήταν Τρώας…

Η εποχή μας έχει και άλλους λόγους να Ελληνοποιεί τους Τρώες:

1) Οι θεωρίες περί παγκόσμιας προϊστορικής αυτοκρατορίας των Ελλήνων και περί καθυστερημένης ανθρωπότητας που έτρωγε βελανίδια 3 ενώ εμείς χτίζαμε Ακροπόλεις, σκοντάφτουν στα τείχη του Ιλίου.

2) Η Ιλιάδα εμφανίζει τους μισούς θεούς να βοηθούν τους Τρώες. Οι οπαδοί της ελληνοποίησης θέλουν να αθωώσουν το Δωδεκάθεο για την ανθελληνική του δράση, γιατί αποδίδουν τις ίδιες κατηγορίες στον Χριστιανισμό. Εκφράζεται λοιπόν, ένας όψιμος θρησκευτικός φανατισμός και/ή τάση για εξιδανίκευση της αρχαιότητας, που αντιφάσκει με τον Όμηρο.

Τα τείχη της Τροίας.
Δεν έχουν καμία σχέση με τα αντίστοιχα μυκηναϊκά τείχη...
Προσέξτε τη νεύρωση.

ΟΜΗΡΟΣ

«Αυτός που θέλει το φριχτό εμφύλιο πόλεμο δεν έχει ούτε σόι, ούτε νόμο, ούτε σπίτι» (Αφρήτωρ αθέμιστος ανέστιος εστίν εκείνος ος πολέμου έραται επιδημίου οκρυόεντος… Ιλιάς, Ι, 6) Το λέει ο Νέστωρ για να πάψει ο καυγάς μεταξύ Αγαμέμνονα και Διομήδη. Αν οι Τρώες ήταν Έλληνες, τότε οι ήρωες της Ιλιάδας, Έλληνες και Τρώες, ήταν χωρίς σόι, σπίτι και νόμο. Αυτή είναι η γνώμη του Ομήρου για όσους πολέμησαν στην Τροία; Φυσικά ο Όμηρος χρησιμοποιεί μια φορά τον όρο "Πανέλληνες" (=όλοι οι Έλληνες) -χωρίς φυσικά να περιλαμβάνει τους Τρώες- Β 530 "ἐγχείῃ δ᾽ ἐκέκαστο Πανέλληνας καὶ Ἀχαιούς" (Στο κοντάρι ξεπέρναγε όλους τους Έλληνες και τους Αχαιούς) ... αλλά πολλοί το θεωρούν μεταγενέστερη προσθήκη, γιατί αλλού, "Έλληνες" και "Ελλάδα" θεωρεί μόνο την φυλή του Αχιλλέα. Ίσως όμως και εδώ τους άντρες του Αχιλλέα να εννοεί. Πιθανότατα, γιατί αλλιώς που κολλάει το "Αχαιοί" δίπλα στο "Πανέλληνες";
Πάντως η χρήση αυτού του όρου, αν δεν τον πολυψαχνίσουμε, φτάνει για να διαψεύσει εντελώς την Ελληνικότητα των Τρώων. Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ. Αλλά, μην το ελπίζετε!

Το θέμα της Ιλιάδας είναι η καταστροφική επίδραση της διαμάχης του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα. Ο ποιητής στηλιτεύει έτσι τους εμφύλιους πολέμους που κυριαρχούσαν στην Ελλάδα, και δείχνει τι μπορούσαν να κατορθώσουν οι Έλληνες ενωμένοι κατά των αλλόφυλων.

Άλλοι Συγγραφείς

1) Αν ο Όμηρος δεν μιλά για «Έλληνες» αλλά χρησιμοποιεί τα ονόματα «Αχαιοί», «Δαναοί» και «Αργείοι», το κάνει ο Ησίοδος, μιλώντας για τους Αχαιούς που ξεκίνησαν «Ελλάδος εξ ιερής» κατά της Τροίας.4 Ό ίδιος λέει πως οι Ομηρικοί Ήρωες δεν ανήκαν στο ίδιο «Γένος» με τους «τωρινούς» ανθρώπους, αλλά στο Γένος των «Ηρώων Ημιθέων», άλλο ανθρώπινο είδος, πιο ψηλοί, όμορφοι και δυνατοί, που εξαφανίστηκαν από τους αδιάκοπους πολέμους τους, «άλλους κάτω από την επτάπυλη Θήβα, τη γη του Κάδμου» … «κι άλλους στα καράβια πάνω από τον μεγάλο κόλπο της θάλασσας στην Τροία πηγαίνοντάς τους για την ομορφόμαλλη Ελένη».5 Το απόσπασμα αφορά μόνο τους Έλληνες Ήρωες, γιατί αυτοί «πήγαιναν» με τα «καράβια». Άρα, ο πόλεμος της Τροίας δεν θεωρείται εμφύλιος, και αντιδιαστέλλεται με τον εμφύλιο της Θήβας.

Οι Τρώες ανήκαν στο ίδιο Ηρωικό Γένος / Εποχή των Ημιθέων, που ήταν σεβαστό και ιερό, όχι γιατί ήταν Έλληνες, αλλά γιατί ήταν Αρχαίοι. Ανάλογη μνεία και ταύτιση ηρωικής «αρετής» Ελλήνων και «Βαρβάρων» Τρώων που ανήκουν στο «ημιθέων γένος» κάνει ο Απολλόδωρος και ο Φιλόστρατος. 6

2) Ο Ηρόδοτος πιστεύει πως η αντίθεση Ελλάδας-Ασίας είναι το κυρίαρχο ιστορικό θέμα, και θεωρεί τον Τρωικό πόλεμο αρχέτυπο του Περσικού: «Ήταν η άλωση του Ιλίου [Τροίας] που έκανε την αρχή της έχθρας [των Περσών] με τους Έλληνες», γιατί «οι Πέρσες προσεταιρίστηκαν την Ασία και τα εκεί κατοικούντα βάρβαρα έθνη» 7

3) Ο Θουκυδίδης πιστεύει πως ο Όμηρος δεν αποκαλεί τους Τρώες «βάρβαρους» γιατί: «οι Έλληνες δεν είχαν ακόμη ξεχωρίσει από τον υπόλοιπο κόσμο κι ονομαστεί μ’ ένα κοινό αντίθετο όνομα» 8 Ο πραγματικός λόγος είναι αυτός που αναφέραμε μιλώντας για τους Ημίθεους, δοξασία που ο λογικός Θουκυδίδης δεν ενστερνίζεται. Ο ίδιος δίνει στοιχεία για συνύπαρξη Τρώων και Ελλήνων στην «Μεγάλη Ελλάδα», 9 αλλά παρουσιάζει τον Αλκιβιάδη να τους αποκαλεί «όχλον ξύμμεικτον»10, μπάσταρδους.

4) Ο Πλάτων λέει πως τα Ελληνοφανή ονόματα των Τρώων («έοικεν Ελληνικοίς ταύτα») είναι κατασκευασμένα από τον Όμηρο («τω Έκτορι αυτός έθετο το όνομα Όμηρος») και υποδηλώνουν τα χαρακτηριστικά και τις ικανότητές τους, είναι δηλαδή συμβολικά. Συμπεραίνει πως τα ονόματα «Έκτωρ» και «Αστυάναξ» κατασκευάστηκαν για να υποδηλώσουν την βασιλική ιδιότητα.11 Η συμβολικότητα των Τρωικών ονομάτων παρατηρείται αμέσως. Και οι «βαρβαρόφωνοι» Κάρες, έχουν Ελληνικά ονόματα! 12 Ο Στράβωνας προσθέτει πως πολλές από τις πόλεις που αναφέρει ο Όμηρος δεν υπήρχαν στα Τρωικά, αλλά ήταν νεότερες Ελληνικές αποικίες.13

5) Ο Πλούταρχος, αποκαλεί τον Τρωικό πόλεμο: «το κάλλιστον έργον και μέγιστον της Ελλάδος» 14 Ο καλύτερος εμφύλιος μήπως;

6) Η Πυθία αποκάλεσε τον Πάρη «Άνδρα βάρβαρο»15 δίνοντας χρησμό στους Κρητικούς να μην πολεμήσουν τους Πέρσες. (βάρβαρος = ξένος στα αρχαία Ελληνικά) Σαν ιέρεια του θεού της Τροίας, του Απόλλωνα- Απαλιούνας, γνώριζε το θέμα…16

7) Ο Παυσανίας περιγράφει αγάλματα που έδειχναν Τρώες να πολεμούν εναντίον Ελλήνων, και σχολιάζει: «Ανήρ βάρβαρος ανδρί Έλληνι»17 (Βάρβαρος εναντίον Έλληνα) Υποστηρίζει πως ο Δούρειος Ίππος ήταν πολιορκητική μηχανή, αλλιώς: «πάσαν επιφέρει τοις Φρυξίν ευήθειαν» 18 δηλ. θα πρέπει να θεωρήσουμε τους Φρύγες (=Τρώες) εντελώς ηλίθιους… (που τον έβαλαν στην πόλη τους)

8) Ο Φιλόστρατος, άκουσε για το φάντασμα του Έκτορα που μίλαγε σε «βαρβαρική» γλώσσα. Επίσης, λέει πως ο Αίας ο Λοκρός πολεμούσε για την Ευρώπη εναντίον των βαρβάρων, αυτός και ο εξημερωμένος «Δράκων» του,19 ένα φίδι που τον συνόδευε. Η μνεία της Ευρώπης είναι υπαινιγμός κατά των Ρωμαίων, που έλεγαν πως είναι Τρώες. Ο Πυθαγόρας έλεγε πως ήταν μετεμψυχωμένος Τρώας, (άλλος πατριώτης) και ο Φιλόστρατος σχολιάζει: «σοφός εκ βαρβάρου και Ίων εκ Τρωός»20

9) Ο Πορφύριος, εθνικός φιλόσοφος, μας λέει για τον Έκτορα που απευθύνεται «τοις Έλλησι». 21Δεν είναι δυνατό να τον θεωρεί Έλληνα…

10) Ο Κλήμης Αλεξανδρείας θεωρεί τον βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντα Φρύγα, που ο Ποσειδών και ο Απόλλων: «…τότε και τα Ιλίου τείχη ανωκοδομησάτην τω Φρυγί». Φρύγα αποκαλεί και τον Πρίαμο ο Φιλόστρατος,22 και πολλοί άλλοι. Η γεωγραφική καταγωγή, όμως δεν προκαθορίζει υποχρεωτικά την φυλή. Οι Έλληνες της Αιγύπτου, ακόμα και οι Πτολεμαίοι, ονομάζονταν Αιγύπτιοι, ο Πυθαγόρας Τυρρηνός, ο Θαλής ο Μιλήσιος Φοίνικας, κ. ο. κ. Ποτέ όμως οι Έλληνες της Μικράς Ασίας δεν ονομάστηκαν «Κάρες», «Λυδοί», «Φρύγες» ή «Τρώες», γιατί το μίσος της ομηρικής σύγκρουσης δεν το επέτρεπε. Ο χαρακτηρισμός «βάρβαροι», έτσι κι αλλιώς, είναι απόλυτος.

11) Ο Απολλόδωρος στην επιτομή της Μυθολογίας του, αποκαλεί επίσης τους Τρώες «βαρβάρους»23

12) Ο Αθήναιος θεωρεί επίσης τους Τρώες βάρβαρους.24

13) Ο Μεγαλέξαντρος πήρε την ασπίδα του Αχιλλέα, που φυλάγονταν σαν. κειμήλιο, για να πολεμήσει τους Πέρσες. Ήταν μια προπαγανδιστική ενέργεια. Η Τροία ήταν για την συλλογική εθνική συνείδηση των Ελλήνων προαιώνιος εχθρός, ο εκπρόσωπος και το μυθολογικό – ιστορικό σύμβολο της Ασίας. Επανέλαβε την πράξη του Αχιλλέα να σύρει το νεκρό Έκτορα με το άρμα του, όχι σε κάποια Περσική πόλη, αλλά σέρνοντας τον φρούραρχο μπροστά στα τείχη της Γάζας.25 Συνεπώς, ταύτιζε την Φοινικική Γάζα με την Τροία. Κάτι θα ήξερε… Ο κατακτητής θαύμαζε τον Αχιλλέα και μελετούσε την Ιλιάδα, σε έκδοση διορθωμένη από τον Αριστοτέλη. Ήταν μαθητής του, γνώριζε και τις μυστικές του διδασκαλίες,26 και συνοδεύονταν στην εκστρατεία του από ιστορικούς και φιλόσοφους. Αυτοί παρέλειψαν να του εξηγήσουν πως οι Τρώες ήταν Έλληνες. Ο Αλέξανδρος, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες, φοβόταν τη νεκρική εκδίκηση του Πρίαμου και τον εξευμένισε με θυσίες.27 Ο νεκρός «Έλληνας» βασιλιάς της Τροίας ήταν με τους Πέρσες...

14) Ο Στράβων γράφει για τους Τρώες, τους Φρύγες, τους Μυσούς, κλπ: «άπαντα δε τα έθνη ταύτα θρακικά τις εικάζοι…»28 Οι Θράκες στην αρχαιότητα δεν θεωρούνταν Έλληνες. Ακόμη, αναφέροντας τις φυλές της Μ. Ασίας, γράφει: «Περιέχονται δε σε αυτήν» [την Προποντίδα] «αρχίζοντας από Ανατολικά, τα έθνη Παφλαγόνες, Φρύγες, Λυκάονες, έπειτα οι Βιθυνοί και Μυσοί, και η Επίκτητος» (Ελλησπόντια Φρυγία) «ακόμα δε η Τρωάδα και η περιοχή του Ελλησποντου, μετά δε από αυτούς τους παραθαλάσσιους, από τους Έλληνες» [είναι] «οι Αιολείς και οι Ίωνες από δε τους άλλους» [λαούς] «οι Κάρες και οι Λύκιοι, και στα μεσόγεια οι Λυδοί».29 Και αλλού, αφού κατατάξει και πάλι τους Τρώες στα δεκατρία βαρβαρικά έθνη που κατοικούσαν την Προποντίδα, μνημονεύοντας τον Έφορο και τον Απολλόδωρο, λέει: «από αυτά» (τα έθνη της Μικράς Ασίας) « που αναφέραμε, τα Ελληνικά δεν είχαν εγκατασταθεί ακόμα μέχρι τον Τρωικό πόλεμο…» 30

15) Ο Ευριπίδης στην «Εκάβη» αποκαλεί τους Τρώες «βάρβαρους» Ο νεκρός Αχιλλέας ζήτησε να του θυσιάσουν την κόρη του Πριάμου Πολυξένη, και η μητέρα της Εκάβη, διαμαρτυρήθηκε. Τότε, ο Οδυσσέας χαρακτήρισε τους Τρώες… «βάρβαρους», γιατί δεν σέβονται τις επιθυμίες των νεκρών, σε αντίθεση με τους… πολιτισμένους Έλληνες.31

16) Ο Σοφοκλής στην «Ηλέκτρα» λέει πως ο Αγαμέμνων γύρισε «από βάρβαρη γη»

17) Ο Δίων ο Χρυσόστομος στον «Τρωικό» του, γράφει: «...και την Ελλάδα καταφρονηθήναι, και την αρίστην γυναίκα» (την Ελένη) «οίχεσθαι εις τους βαρβάρους» (τους Τρώες) «εκδοθείσαν...» ... «προσήκειν γαρ αυτήν Ελληνίδα ούσαν γαμηθείναι τινι των Ελλήνων»

18) Τόσο η αφήγηση του Δίκτυ όσο και του Δάρη για τα Τρωικά, που παρουσιάζονται ως αρχαιότερες του Ομήρου (αν και αυτό αμφισβητείται) αναφέρουν τους Τρώες ως «βαρβάρους». Ο δε Δάρης, υποτίθεται πως ήταν Φρύγας.

19) Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης ονομάζει τον τρόπο που προσεύχονταν οι Τρωαδίτισσες (Ιλιάδα Ζ 301 κ. έ.) «βαρβαρικό»32 Ως Ρωμαίος, έπρεπε να πιστεύει πως είναι απόγονος Τρώων. Δήλωνε όμως πως είναι Έλληνας στην ψυχή, αλλά και πως όλη η Φυλή του είναι Έλληνες…

20) Ο Ισοκράτης, αυτός που χτυπιόταν και δέρνονταν πως οι Μακεδόνες είναι Έλληνες, και όλοι όσοι έχουν Ελληνική παιδεία μαζί τους, να τι λέει για τους Τρώες στον «Πανηγυρικό»: Παραλληλίζει τους Περσικούς πολέμους με τον Τρωικό, και πιστεύει πως τα Έπη του Ομήρου πρέπει να έχουν τιμή πάνω από κάθε άλλο έπος γιατί προγυμνάζουν ποιητικά και μουσικά τον αγώνα των νέων γενεών κατά των βαρβάρων:

[158] προαγορεύουσιν. οὕτω δὲ φύσει πολεμικῶς πρὸς αὐτοὺς ἔχομεν, ὥστε καὶ τῶν μύθων ἥδιστα συνδιατρίβομεν τοῖς Τρωικοῖς καὶ Περσικοῖς, δι’ ὧν ἔστι πυνθάνεσθαι τὰς ἐκείνων συμφοράς. εὕροι δ’ ἄν τις ἐκ μὲν τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς τοὺς βαρβάρους ὕμνους πεποιημένους, ἐκ δὲ τοῦ πρὸς τοὺς Ἕλληνας θρήνους ἡμῖν γεγενημένους, καὶ τοὺς μὲν ἐν ταῖς ἑορταῖς ᾀδομένους, τῶν δ’ ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς ἡμᾶς μεμνημένους.

[159] οἶμαι δὲ καὶ τὴν Ὁμήρου ποίησιν μείζω λαβεῖν δόξαν, ὅτι καλῶς τοὺς πολεμήσαντας τοῖς βαρβάροις ἐνεκωμίασε, καὶ διὰ τοῦτο βουληθῆναι τοὺς προγόνους ἡμῶν ἔντιμον αὐτοῦ ποιῆσαι τὴν τέχνην ἔν τε τοῖς τῆς μουσικῆς ἄθλοις καὶ τῇ παιδεύσει τῶν νεωτέρων, ἳνα πολλάκις ἀκούοντες τῶν ἐπῶν ἐκμανθάνωμεν τὴν ἔχθραν τὴν ὑπάρχουσαν πρὸς αὐτούς, καὶ ζηλοῦντες τὰς ἀρετὰς τῶν στρατευσαμένων τῶν αὐτῶν ἔργων ἐκείνοις ἐπιθυμῶμεν.

21) Ο Γοργίας, στο «Ελένης εγκώμιον», 7, αποκαλεί αυτόν που την έκλεψε «βάρβαρο»:
«ἄξιος οὖν ὁ μὲν ἐπιχειρήσας βάρβαρος βάρβαρον ἐπιχείρημα»

Σαφή μαρτυρία για την Τρωική γλώσσα δίνει ο Θουκυδίδης:

Ο Θουκυδίδης μας λέει πως η πόλη που εχτισε ο Αμφίλοχος μετά τα Τρωικά ερχόμενος από την Τροία και μετά από μια στάση στο Άργος, δεν μίλαγε Ελληνικά. Δεν λέει καθαρά πως οι κάτοικοί της ήταν Τρώες, αλλά τι άλλο μπορεί να ήταν αφού ήρθαν από την Τροία με τον Αμφίλοχο; Ή ήταν Αργείοι που δεν μίλαγαν Ελληνικά; Βαρύ αυτό. Ούτε και ήταν ντόπιοι, γιατί λέει καθαρά πως οι ντόπιοι Αμπρακιώτες τους “Ελλήνισαν” ενώ όσοι δεν ήρθαν σε επαφή μαζί τους παρέμειναν βάρβαροι:

«Αργος το Αμφιλοχικόν και Αμφιλοχίαν την άλλην έκτισε μετά τα Τρωικά οίκαδε αναχωρήσας και ουκ αρεσκόμενος τη εν Άργει καταστάσει Αμφίλοχος ο Αμφιάρεω εν τω Αμπρακικώ κόλπω, ομώνυμον τη εαυτού πατρίδι Άργος ονομάσας.» ... «Υπό ξυμφορών δε πολλαίς γενεαίς ύστερον πιεζόμενοι Αμπρακιώτας ομόρους όντας τη Αμφιλοχική ξυνοίκους επηγάγοντο, και ηλληνίσθησαν την νυν την γλώσσαν τότε πρώτον από των Αμπρακιωτών συνοικησάντων. οι δε άλλοι Αμφίλοχοι βάρβαροι εισίν» 33

Μτφρ «Το Αμφιλοχικό Αργος και την υπόλοιπη Αμφιλοχία έχτισε μετά τα Τρωικά γυρνώντας στην πατρίδα του, και μένοντας δυσαρεστημένος από την εκεί κατάσταση ο Αμφίλοχος ο γιος του Αμφιάραου στον Αμπρακικό κόλπο, ονομάζοντάς το από το όνομα της πατρίδας του» ... «πολλές γενιές μετά, και υποχρεωμένοι από συμφορές που τους έτυχαν, [οι κάτοικοι του Αμφιλοχικού Άργους] μια που γειτόνευαν με τους Αμπρακιώτες, τους έφεραν για συγκάτοικους και έτσι, για πρώτη φορά εξελληνίστηκαν γλωσσικά από αυτούς ενώ οι άλλοι Αμφιλόχιοι είναι [παρέμειναν] βάρβαροι.»

Είναι αστείο να ζητάμε επιπλέον στοιχεία από μια εποχή που οι Φυλές της Ομηρικής εποχής εξελίσσονταν σε Έθνος, όπου οι Τρώες δεν είχαν θέση, λόγω γεωπολιτικής κατάστασης κύρια. Η αντίθεση μ’ αυτούς επιτάχυνε την συγκρότηση του Έθνους μας.

Τα Έθνη δεν καθορίζονται μόνο από την συγγένεια, τη γλώσσα και τη θρησκεία, -που δεν ήταν κοινά, άλλωστε- αλλά και από την ανάγκη συνασπισμού για κοινό συμφέρον ή ενάντια σε κοινό αντίπαλο. Δημιουργούνται, κατά κάποιο τρόπο, από τους εχθρούς τους, δηλ. στην περίπτωσή μας, τους Τρώες.

Είναι αστείο να ζητάμε επιπλέον στοιχεία από μια εποχή που το Ελληνικό Έθνος δεν είχε σχηματιστεί. Οι Φυλές της Ομηρικής εποχής εξελίσσονταν σε Έθνος, όπου οι Τρώες δεν είχαν θέση, λόγω γεωπολιτικής κατάστασης κύρια, και η αντίθεση μ’ αυτούς επιτάχυνε την συγκρότησή του

Ο Τρωικός πόλεμος σαν εθνική προπαγάνδα

Εκτός από όσα ήδη αναφέρθηκαν, και ο Μεγαλέξαντρος πήρε την ασπίδα του Αχιλλέα, που φυλάγονταν σαν. κειμήλιο, για να πολεμήσει τους Πέρσες. Ήταν μια προπαγανδιστική ενέργεια. Η Τροία ήταν για την συλλογική εθνική συνείδηση των Ελλήνων προαιώνιος εχθρός, ο εκπρόσωπος και το μυθολογικό – ιστορικό σύμβολο της Ασίας. Ο Μακεδόνας κατακτητής θαύμαζε τον Αχιλλέα και μελετούσε την Ιλιάδα, σε έκδοση διορθωμένη από τον Αριστοτέλη. Ήταν μαθητής του, είχε διδαχτεί και τις μυστικές του διδασκαλίες,34 και συνοδεύονταν στην εκστρατεία του από ιστορικούς και φιλόσοφους. Αυτοί παρέλειψαν να του εξηγήσουν πως οι Τρώες ήταν Έλληνες; Ο κατακτητής φοβόταν τη νεκρική εκδίκηση του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου και τον εξευμένισε με θυσίες.35 Ο «Έλληνας» βασιλιάς της Τροίας, από τον κάτω κόσμο, ήταν με τους Πέρσες...

Τρωική καταγωγή ξένων λαών

Ο Τρώας Γανυμήδης με τον Φρυγικό σκούφο.
Σαφής εθνικός καθορισμός

Ο Τρωικός πόλεμος δεν έχει τελειώσει. Όλοι οι πόλεμοι της ιστορίας μας ήταν εναντίον «Τρώων». Οι Πέρσες, όπως και οι Τούρκοι σήμερα, εμφανίστηκαν σαν εκδικητές τους. Το ίδιο και οι Δυτικοί. Ρωμαίοι, Σταυροφόροι, Βενετσιάνοι.36 Η αναπαράσταση του Πάρη, του Γανυμήδη κλπ, στην αρχαία τέχνη γίνεται πάντα με τον γνωστό Φρυγικό σκούφο, για να υποδηλωθεί η ξένη καταγωγή τους. Ο ίδιος σκούφος κοσμεί το κεφάλι της «Μαριάννας», της γυναίκας που συμβολίζει τη Γαλλική Δημοκρατία… Είναι η μυθολογούμενη καταγωγή των Δυτικών, που πιστεύουν πως είναι απόγονοι ή/και κληρονόμοι του Τρώα Αινεία και των απογόνων του, των Ρωμαίων. Η Ιλιάδα αναφέρει πως αυτός θα είναι ο επόμενος βασιλιάς των Τρώων, (Υ 307) δηλ. της Ρώμης και της Δύσης κατ’ επέκταση, όπου η Τρωική καταγωγή εμφανίζεται σήμερα μέχρι και σε μάρκες προϊόντων, αποδείχνοντας την δημοτικότητά της. Οι Ρωμαίοι πίστευαν πως η μητέρα του Αινεία, η Αφροδίτη, τους βοήθησε στην κατάκτηση της Μικράς Ασίας, 37 (Εθνική θρησκεία…) και ο Ιούλιος Καίσαρ ήταν απόγονός της. Για χάρη της «Ελληνικής» αυτής θεότητας, βαφτίζουμε τους εχθρούς μας από Ανατολή και Δύση, Έλληνες. Πάει πολύ.

Ρωμαϊκή επιγραφή που τιμά
τον Τρώα Αινεία και την Τροία.

Τρώες μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού

Οι Ρωμαίοι και οι Μαυριτανοί Μάζικες, οι σημερινοί Βέρβεροι, που έβαφαν τη μισή τους μούρη κόκκινη, έλεγαν πως είναι απόγονοι Τρώων. Δεν μιλούσαν Ελληνικά, αν και οι Ρωμαίοι είχαν υιοθετήσει μέρος του Αλφαβήτου τους από τις Ελληνικές αποικίες. Άλλοι λέγανε πως Τρώες και Ρωμαίοι ήταν Αρκάδες. Γιατί τότε οι Αρκάδες επιτέθηκαν στην «αποικία» τους συμμετέχοντας στα τρωικά; Αν οι Ρωμαίοι-Τρώες–Αρκάδες ήταν Έλληνες, γιατί διέδωσαν τα Λατινικά ακόμα και στην Ελλάδα, όπου παρέμεινε επίσημη γλώσσα ως τον 7ο αι. Μ.Χ.; Δεν γνωρίζω κοινότητα υποτιθέμενης Τρωικής καταγωγής που μίλαγε Ελληνικά, χωρίς να ζει ανάμεσα σε Έλληνες. Συνεπώς, η Ελληνική γλώσσα ήταν υιοθετημένη.

Ο Τρώας Έλενος, φίλος του Νεοπτόλεμου, βασίλεψε στη Ήπειρο, χωρίς όμως να δημιουργήσει δυναστεία, 38 αλλά είχε συνεργαστεί με τους Έλληνες, βοηθώντας την άλωση της Τροίας! Μιλήσαμε για συνύπαρξη Τρώων και Ελλήνων στη Μεγάλη Ελλάδα. Αλλού όμως, ο Τρωικός πληθυσμός ζούσε ξεχωριστά, και είχε διαφορετικές θρησκευτικές συνήθειες, ειδικά στην Κυρίως Ελλάδα. 39 Οι Κύπριοι Γεργίνοι και Προμάλαγγες, απόγονοι Τρώων, ζούσαν κρυφά, ως εξειδικευμένοι κατάσκοποι που κανείς εκτός από τους κυβερνώντες δεν γνώριζε.

Οι μαρτυρίες βάζουν τη λέξη «λέγεται» (ή κάτι αντίστοιχο) πριν αποδώσουν Τρωική καταγωγή! Φυσικά. Οι Τρώες ήταν λιγότεροι από το 10% του εκστρατευτικού σώματος των Ελλήνων. (βλ. κεφ. «Γενεαλογίες») Μετά δέκα χρόνια μαχών και τη σφαγή της άλωσης, πως εποίκισαν τόσα μέρη, με όσους διέφυγαν; (Σικελία, Ρώμη, Σαρδηνία, Αφρική κλπ) Μήπως, κάθε κοινότητα που διέφερε ή που ήθελε να ξεχωρίζει, υπογραμμίζοντας τον ανθελληνισμό της, βαφτίζονταν Τρωική;

Αρχαιολογία της Τροίας

Είναι επικίνδυνο να βασιζόμαστε σε αρχαιολογικά δεδομένα, γιατί νέες ανακαλύψεις μπορεί να τα ανατρέψουν. Είναι η περίπτωση της Τροίας, με τις καύσεις νεκρών που θεωρήθηκαν αναχρονισμός (αλλά επιβεβαιώθηκαν με την ανακάλυψη του μυκηναϊκού-Ελληνικού νεκροταφείου), και την έκταση της πόλης, που θεωρήθηκε μικρή. (Τελικά βρέθηκε μεγαλύτερη από τις Μυκηναϊκές πόλεις, καλύπτοντας έκταση 270 στρεμμάτων) Δεν επιβεβαιώθηκε (ακόμη) το άρμα, που μεταθέτει τον πόλεμο σε νεότερους χρόνους από την Τροία ΙΙ, που το αγνοούσε.

Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν την επαφή της πόλης με το Μυκηναϊκό κόσμο, [αγγεία, χειροτεχνήματα] και εικονίζουν τις συγγένειες της Μυθολογίας, αλλά υπογραμμίζουν και την ιδιαίτερη ντόπια τέχνη και τεχνική, από τα αγγεία ειδικού «Τρωικού» τύπου, ως την αρχιτεκτονική του Κάστρου, που διαφέρει από τα Κυκλώπεια = Μυκηναϊκά τείχη. Η εφαρμοστή λιθοδομή επεκτείνεται σε όλο το πάχος του τείχους και όχι μόνο επιφανειακά όπως στην Ελλάδα, ο τρόπος που «στρίβουν» τα τείχη είναι ιδιαίτερος, ενώ η θεμελίωση δεν πατά απάνω στο «μητρικό πέτρωμα» αλλά πρώτα σε ένα επίτηδες βαλμένο στρώμα πατημένου χώματος, κάνοντας την κατασκευή ελαστική και αντισεισμική. Οι «Αργείοι» έσπασαν τα μούτρα τους πάνω σε αυτά τα τείχη, και πίστεψαν πως είχαν χτιστεί από θεούς, γιατί η τεχνολογία τους δεν ήταν Ελληνική. Τα «Κυκλώπεια» τείχη, άλλωστε, χτίστηκαν «μόνο» από Κύκλωπες!

Άλλη μια ματιά στην ιδιαίτερη τοιχοδομία της Τροίας

Άλλη ένδειξη είναι πως απουσιάζουν αιγυπτιακά ευρήματα, που βρέθηκαν όμως στις Μυκήνες. Οι Έλληνες είχαν, φαίνεται, κλείσει το Αιγαίο επί αιώνες για την Τροία. Ένδειξη Ελληνικής εθνικής ενότητας και πολιτικής. Ο πόλεμος δεν κράτησε μόνο 10 χρόνια…40 Η Μυθολογία αναφέρει «πρώτη» πολιορκία από τον Ηρακλή. Από αρχαιολογική άποψη δεν συμπεραίνουμε φυλετική συγγένεια, παρά στο βαθμό που δημιουργούνταν λόγω γειτνίασης, ναυτιλίας και εμπορίου. Κανείς αρχαιολόγος δεν χαρακτήρισε τον πολιτισμό της προϊστορικής Τροίας Ελληνικό. Αντίθετα, σήμερα είναι βέβαιοι για τον ξεχωριστό, Ασιατικό χαρακτήρα της πόλης, από πολλές λεπτομέρειες που έχουν ανακαλυφθεί τα τελευταία είκοσι χρόνια.

«Φιλορωμαίοι και Φιλέλληνες» ιστορικοί…

Το παραμύθι πως οι Τρώες ήταν Έλληνες ξεκίνησε την Ρωμαϊκή εποχή, από λόγιους που ήταν «Φιλορωμαίοι και Φιλέλληνες» 41 με σκοπό να σβήσει η έχθρα Ελλήνων-Τρώων, που θα συνεχίζονταν με τους απογόνους τους, τους Ρωμαίους Στόχος η διαιώνιση και εξομάλυνση της Λατινικής κατοχής. Κανείς ιστορικός της προηγούμενης περιόδου δεν κατέληξε σε παρόμοια συμπεράσματα. Και οι μεταγενέστεροι δεν ομοφωνούν. Πολλοί συνέχισαν να αποκαλούν τους Τρώες «βάρβαρους», υπονοώντας έμμεσα τους Ρωμαίους, που ο Καρνεάδης κάλεσε να επιστρέψουν στις λασποκαλύβες απ’ όπου ξεκίνησαν… Δεν νομίζω πως εννοούσε την Τροία… Οι Ρωμαίοι δεν ισχυρίστηκαν πως κατάγονταν από την Ελλάδα στη πρώτη τους συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες. Απλά, βασίστηκαν στη συνθήκη τους με τους Ηλείους. Μετά, δήλωναν Αρκάδες, Ηρακλειδείς, κ.ο.κ. Αρκάς ήταν ο μεγάλος έρωτας του Αδριανού, ο Αντίνοος, που θεοποιήθηκε. Η σύλληψη του θέματος, λοιπόν, ήταν ύποπτη και ετεροχρονισμένη.

Ανάλογοι Μύθοι πλάστηκαν επί Μ. Αλεξάνδρου, όταν «ανακαλύφθηκε» πως ο Ηρακλής και ο Διόνυσος είχαν εκστρατεύσει στην Ινδία.42 Για να τεκμηριωθεί η απαίτηση του πάνω στο θρόνο της Αιγύπτου, διαδόθηκε πως ήταν γιος του τελευταίου Φαραώ-μάγου Νεκτανεβώ με την Ολυμπιάδα.43 Το ίδιο συνέβη με τους Τρώες. Αν οι Ρωμαίοι-Τρώες-Αρκάδες ήταν Έλληνες, δεν υποδουλωθήκαμε. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν «διδάσκονταν από δούλους», όπως έλεγε ο Γάιος Μάριος. Γιατί μεταφέρουμε την προπαγανδιστική αυτή μυθοπλασία στην εποχή μας; Σήμερα καλλιεργούνται θεωρίες της «οικουμενικότητας του Ελληνισμού»44, με τους ίδιους στόχους. Να υποταχτούν οι Έλληνες στο παγκόσμιο κράτος, αφού πειστούν πως είναι δικό τους δημιούργημα! Αυτά αντιφάσκουν με την ουσία του αρχαίου Ελληνικού αλλά και του Βυζαντινού πολιτισμού, που θεωρούσαν τους πάντες «βάρβαρους» και «τρίδουλους»…

Ας μη μνημονεύουν τον Ισοκράτη που έλεγε πως Έλληνες είναι οι «μετέχοντες της Ελληνικής παιδείας», γιατί κανείς δεν τον άκουσε τότε, και όλοι ακολούθησαν το Δημοσθένη στη Χαιρώνεια για να διώξουν τους… βάρβαρους του Φιλίππου. (Ο Ισοκράτης αυτοκτόνησε μετά από αυτά, ξέρετε…)

Γιατί σταματάμε στη Τροία; Πέρσες, Σπαρτιάτες και Εβραίοι προφήτες του Απόλλωνα.

Τα βιβλία των Μακκαβαίων διαβεβαιώνουν πως οι Σπαρτιάτες ήταν φυλετικά «αδελφοί» των Εβραίων, καταγόμενοι από τον Αβραάμ. 45 Αυτό δεν αντιφάσκει με εδάφια του Δευτερονομίου για τους Αιγύπτιους και του Ηροδότου για τους Σπαρτιάτες… 46 Υπήρχαν Ιουδαίοι προφήτες του Απόλλωνα, όπως η Σίβυλλα Σαββαή. 47 Και άλλες Σίβυλλες, που επίσης εμπνέονταν από τον Απόλλωνα, μίλησαν για ένα Θεό και την καταστροφή των βωμών και των ναών, σα γνήσιες Εβραίες. Ο απόστολος Παύλος, σαν πιστός του Φοίβου-Ηλία, τις επικαλείται! 48 Γιατί κόβουμε στα δυο την Ελλάδα χάριν του αντισημιτισμού; Ας μη μιλήσω για τη σχέση με τη Διονυσιακή λατρεία. Αν είναι αντεθνική διαπίστωση πως οι δυο θρη-σκείες του Ελληνισμού συνδέονται άρρηκτα, πως είναι εθνικό έργο να βαφτίζονται Έλληνες οι Ρωμαίοι κατακτητές μας; Αν οι Εβραίοι ήταν Ελβετοί, πχ, τα παραπάνω θα ανακοινώνονταν με υπερηφάνεια. Τώρα ωρυόμεθα εναντίον του «Ιουδαιοχριστιανισμού», δηλ. της… Σπάρτης και του Απόλλωνα! Πολιτικοί λόγοι βγάζουν στην επιφάνεια τις αποδείξεις Ελληνικότητας των Τρώων. Γιατί, όσο Έλληνες ήταν ετούτοι, τόσο είναι οι Εβραίοι.

Και οι Πέρσες είναι Έλληνες, αφού μυθολογικά κατάγονται από τον Περσέα και το Άργος. Ένα ποτάμι στη Περσία ονομάζονταν «Αργάδης». Οι Αργίτες δεν πολέμησαν στα Περσικά! Ο Ξέρξης θυσίαζε στην Αθηνά, τον Διαβατήριο Δία και τον Άρη.49 (Άσε πια τον Απόλλωνα και την Άρτεμη) Όταν οι Αθηναίοι εξόρισαν το ιερατείο της Δήλου, («Εθνική θρησκεία», είπαμε) το δέχτηκε το Περσικό κράτος.50 Στην Αθήνα υπήρχαν αγάλματα Περσών που κράταγαν τρίποδα, τυπικό αφιέρωμα στους θεούς. Ανάλογα αγάλματα υπήρχαν στη Σπάρτη και τη (Νέα) Τροία. 51 Η μισή Ελλάδα είχε συμμαχήσει μαζί τους, ενώ κανείς Ελλαδίτης (εκτός από τους Παίονες, Μακεδόνες που οι υπόλοιποι Έλληνες αποκαλούν Βούλγαρους μέχρι τώρα) δεν συμμάχησε με τους «Έλληνες» Τρώες. Έχουμε περισσότερα στοιχεία γι’ αυτούς;

Γλώσσα

Ο Όμηρος παρουσιάζει Τρώες και Έλληνες να συνομιλούν χωρίς μεταφραστή. Αυτό θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα δέκα χρόνων πολέμου και αιώνων εμπορικών ανταλλαγών, όμως είναι «ποιητική άδεια»: Αποκαλεί τους Κάρες «βαρβαρόφωνους», αλλά δίνει το Ελληνικό όνομα «Αμφίμαχος» σε έναν αρχηγό τους, γιο του «Νομίονα», και δίνει ελληνικά τοπωνύμια στην πατρίδα τους! [Β 867 κ.ε.] Επισημαίνει την ανάγκη να διοικούνται οι πολύγλωσσες φυλές που συμμαχούσαν με τους Τρώες από δικούς τους για να καταλαβαίνονται, [Β 805] αλλά παρουσιάζει τον Έκτορα να απευθύνεται ταυτόχρονα σε όλους! [Ρ 220] Και οι Έλληνες συνομιλούν στην ίδια γλώσσα με τους Τρώες και με τους πολύγλωσσους «επίκουρους». Δεν υπάρχει τρόπος να βγει γλωσσικό συμπέρασμα από την Ιλιάδα. (Στις ταινίες, σήμερα, οι εξωγήινοι μιλούν… αγγλικά!) Δεν γνωρίζουμε τη γλώσσα της Τροίας. Ο Όμηρος και ο Ομηρικός Ύμνος στην Αφροδίτη αφήνουν να εννοηθεί πως δεν ήταν Φρυγική, αν και πολλοί τους αποκαλούν Φρύγες. Ήταν ξέχωρο έθνος ή ισχυρή πόλη που είχε ανεξαρτητοποιηθεί, σαν την Καρχηδόνα;

Η μοναδική επιγραφή που βρέθηκε στην Τροία
Φυσικά είναι στα Λουβικά Χιττιτικά.

Πάντως, μια επιγραφή σε σφραγίδα (μόνο;) έχει βρεθεί στην πόλη, και είναι στα Λουβικά ιερογλυφικά. 52 Στα Χιττιτικά αρχεία σχετικά με την Τροία, τα Ελληνογενή (;) ονόματα (Απαλιούνας, Αλαξάντου) εναλλάσσονται με τα Ασιατικά. (Κουκουνί, Βαλμού, Κασκαλκούρ) Γνωρίζουμε πως οι Τρώες τιμούσαν τον Απόλλωνα-Απαλιούνας «πάνω από κάθε θεό» σύμφωνα με τον Παυσανία και την αρχαιολογία. Απόλλων σημαίνει «καταστροφέας».53 Είναι αδύνατο να δόθηκε αυτό το όνομα στο θεό, γι’ αυτό και δεν έχουμε καταλήξει στην ετυμολόγησή του. Άρα πρόκειται για ηχητική υιοθέτηση του ξενόγλωσσου, τρωικού ονόματος «Απαλιούνας» από τους Έλληνες. Οι Τρώες δεν μίλαγαν Ελληνικά, αλλιώς δεν θα είχαν ονομάσει ποτέ τον αγαπημένο τους θεό «καταστροφέα».

Ο αρχικός τύπος του «Τροία» στα Ελληνικά ήταν «Το-ρό-για». (Όπως διαβάστηκε στην Γραμμική β΄) Το όνομα προέρχεται, μέσω Φοινίκης, από τα Εβραϊκά Θοργαμά, Τογαρμά, κλπ. Ο ιδρυτής της Τροίας Δάρδανος έχει Ιουδαιοφοινικικό όνομα. Όχι μόνο συγγενεύει με το Ιορδάνης, αλλά αναφέρεται, πιθανότατα, ως ο Σοφός Δαρδά υιός Μάλ στην Παλαιά Διαθήκη και στον Ιώσηπο. 54

Φυσικά, οι Δάρδανοι ήταν Θρακική φυλή, των οποίων όμως οι βασιλείς ήταν Φοίνικες (Φινέας, ο Φινεές της Παλαιάς Διαθήκης), που, άλλωστε, είχαν άλλη θρησκεία και άλλη καταγωγή από τους υπηκόους τους, όπως ισχυρίζονταν οι ίδιοι. 55, αλλά και μεσανατολικά μουσικά γούστα.56

Ο άλλος συνιδρυτής της πόλης, ο Τεύκρος, ταυτίζεται με τον Θοργαμά υιό Γαμέρ της Π. Διαθήκης, απόγονο του Νώε και του Ιάφεθ.57 Την ίδια ρίζα έχουν τα Τρωικά ή γειτονικά και συμμαχικά της Τροίας ονόματα Τεύθραντας, Τευθρανία, Πέργαμος, Πέργαμα.

Θρησκεία. «Έλληνες» θεοί, Αιγύπτιοι και Αιθίοπες

«Θεούς ενομίσαμεν ουχ ετέρους παρ’ ετέροις ουδέ βαρβάρους και Έλληνας ουδέ νοτίους και βορείους»58

Ο Δίας παριστάνεται από τον Όμηρο σαν κοινός απατεώνας.59 Η Αθηνά σπάει τους «ιερούς όρκους» και επιβάλλει τη συνέχιση του πολέμου ενώ οι αντίπαλοι συνθηκολογούν. (Ιλ. Δ 70 κ.ε.) Η Ήρα ζητά την καταστροφή της Τροίας και προσφέρει σε αντάλλαγμα την καταστροφή του Άργους, της Σπάρτης και των Μυκηνών. 60 Οι δύο κυρίες ανήκουν στη Φιλελληνική ομάδα θεών, ( ! ) επειδή ο Πάρης δεν τις επέλεξε ως πιο όμορφες! (Ω, 25-29) Η βασιλική οικογένεια των Ατρειδών, του αρχιστράτηγου των Ελλήνων, είναι καταραμένη από τους θεούς για τις αμαρτίες του Τάνταλου, του Πέλοπα και του Ατρέα. Ο Απόλλων είναι προστάτης της Τροίας. 61 Οι θεοί αντί να επιβάλλουν ειρήνη, υποκινούν τον πόλεμο. Οι Έλληνες μονομαχούν με αυτούς! 62 Οι πρώτοι Χριστιανοί χρησιμοποίησαν τα παραπάνω σαν επιχειρήματα, 63 και φιλόσοφοι όπως ο Πλάτων ή ο Ξενοφάνης, απέρριψαν τον Όμηρο, ως υβριστή των θεών. 64

Μας λένε πως Τρώες και Έλληνες είχαν την ίδια θρησκεία (στην Ιλιάδα) άρα ήταν φυλετικά συγγενείς.65 Όμως, εκεί που αναφέρονται αλλόφυλοι και αλλόγλωσσοι σύμμαχοι των Τρώων, παριστάνονται να εμψυχώνονται από Έλληνες θεούς! 66 Η κοινή θρησκεία δεν προϋποθέτει λοιπόν εθνική συγγένεια. Μιλάει η θεά Ίρις: «Θα πάω πίσω στα ρέματα του Ωκεανού, στη γη των Αιθιόπων, όπου κάνουν πλούσιες θυσίες στους αθάνατους, για να πάρω και εγώ το μερτικό μου από τις θυσίες» 67

Η αρχαία θρησκεία φυσικά πίστευε πως είναι παγκόσμια. Αρχαίοι συγγραφείς ταυτίζουν ξένους θεούς με τους Ολύμπιους. Ο Γιεχωβάς ομοιώθηκε με τον Δία. Έτσι, Έλληνες και Ρωμαίοι θυσίαζαν στο Ναό του Σολομώντα. Οι αρχαίοι συγγραφείς μιλάνε για Ελληνικό τρόπο λατρείας και Ελληνικά ονόματα θεών, που αλλάζουν σε κάθε λαό. Ο Πλούταρχος λέει πως το ρήμα «θρησκεύειν» προέρχεται από την ομόηχη (και αλλόφυλη) «Θράκη».68 Στις ιερουργίες και τα ξόρκια χρησιμοποιούσαν Φρυγικές λέξεις, όπως το «βέδυ», νερό.69 Στην προϊστορία η φυλή συμβολίζονταν με τα «Τοτέμ», τα ζώα-γενάρχες, που στην ανθρωπομορφική θρησκεία έγιναν ζώα–συνοδοί-σύμβολα θεών. (δες επόμενο κεφ.)

Το Δωδεκάθεο δεν είναι αμιγώς Ελληνικό, ούτε πανάρχαιο. Οι Κρητομυκηναίοι δεν λάτρευαν τους Ολύμπιους, αλλά κυρίως μια θεότητα της γονιμότητας, που δεν γνωρίζουμε καν το όνομά της, και ένα θεό που πέθαινε κάθε χρόνο. Αυτή η πάτρια θρησκεία αντικαταστάθηκε σταδιακά από το Δωδεκάθεο, κυρίως μετά την κατάρρευση του Μυκηναϊκού πολιτισμού. (περ. από το 1200 πΧ.) Ο Ηρόδοτος λέει πως τα ονόματα των θεών του Ολύμπου ήρθαν από την Αίγυπτο, 70 και προσθέτει πως «μέχρι χτες» οι Έλληνες δεν γνώριζαν τίποτα γι’ αυτούς! Πράγματι, ο Πάνας, πχ, υιοθετήθηκε από τους Αθηναίους μετά τη μάχη του Μαραθώνα, (ο Όμηρος τον αγνοεί) και υιοθέτησαν τον Ασκληπιό από φόβο, μετά τον λοιμό του Πελοποννησιακού πολέμου.71

Η Μυθολογία αναφέρει μάχες και αλλαγές θεών. (Κρόνος, Ουρανός, Τιτανομαχία, Γιγαντομαχία) Οι Έλληνες γιόρταζαν τους παλιούς θεούς στα «Κρόνεια». Η καλή ζωή λέγονταν: «Ο του Κρόνου βίος».72 «Αυτοί [οι πρώτοι άνθρωποι] ήταν τον καιρό του Κρόνου, όταν βασίλευε στον ουρανό, και ζούσαν σα θεοί, με ξένοιαστη καρδιά..»73 Πίστευαν πως η βασιλεία του Δία έφερε κατάπτωση. Υμνούμε θεούς που απαξίωναν οι πιστοί τους, και λάτρεύονταν από φόβο.74 Στην Αθήνα, για να αναλάβεις αξίωμα, έπρεπε να αποδείξεις την πίστη σου στον «Πατρώο Απόλλωνα» με μάρτυρες! 75 Άρα, πολλοί δεν τον λάτρευαν, αν και ο θεός ήταν επίσημα γενάρχης του Ιωνικού φύλου. Στον β΄ιερό πόλεμο, η Αθήνα πολέμησε εναντίον των Δελφών! 76 Το ίδιο έκανε και όλη η νότια Ελλάδα στη Χαιρώνεια! Αναφέραμε την εξορία των ιερέων της Δήλου.

Ας παραβλέψουμε τον Άμμωνα Δία, τον Μεμφίτη 77 και Λυκηγενή Απόλλωνα, τον «ξένο θεό»78 Διόνυσο, τον Θράκα Ορφέα, τους Φοίνικες Άδωνι και Αφροδίτη, τους Αιγύπτιους Ίσιδα και Σέραπι, κλπ. Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης δύο θρησκειών ήταν πιστός του περσικού θεού Μίθρα, 79 που ταύτιζε με τον Ήλιο, γράφοντας το: «Εις τον βασιλέα Ήλιον προς Σαλούστιον».80 Ο Μίθρας ήταν ο μόνος από τους ξένους θεούς που δεν είχε υιοθετηθεί από τους Έλληνες, γιατί εκπροσωπούσε τους Πέρσες, τον αιώνιο εχθρό, αλλά μας τον έφερε ο ψευδεπώνυμος αυτός ηγέτης των Ελλήνων. Αποκαλεί και τον Μεγαλέξαντρο «μέθυσον», προκρίνοντας το Μάρκο Αυρήλιο ως καλύτερο βασιλιά, στο «Συμπόσιον ή Κρόνεια». Αντίθετα, ο Μέγας Κωνσταντίνος θεωρείται … καταστροφέας του Ελληνισμού.

Τα εθνικά ονόματα του Ομήρου. Τα Τοτέμ της Φυλής.

Το ποντίκι ήταν το Ζώο - Τοτέμ της Τροίας
Το βλέπουμε, ανάμεσα στα ιερά ζώα της  Ρώμης
στο κέντρο αριστερά

Κυάνεοι Δράκοντες εναντίον Σμίνθων…

Ο Όμηρος αποκαλεί Έλληνες μια φυλή Θεσσαλών. Χρησιμοποιεί εθνικά ονόματα που φαίνεται να συνδέονται με την Πελοπόννησο. Αργείοι, Δαναοί και Αχαιοί. Με αυτά συνήθως ορίζει όλους τους Έλληνες. Δεν θα τα αναλύσουμε λεπτομερώς. Θα πούμε πως τα «Αχ-αιοί» και «Δαν-αοί», πέρα από τη μυθολογική τους ερμηνεία, σημαίνουν «Φυλές των ποταμών». (Αχ-ελώος, Ηρι-Δαν-ός) Πράγματι, οι Έλληνες αφιέρωναν τα μαλλιά τους στα ποτάμια. Τα ονόματα δεν ήταν τυχαία, και συνδέονταν βαθύτατα μεταξύ τους. 81 Δεν είναι Πελοποννησιακά που χρησιμοποιούνται κατ’ επέκταση, αλλά Πανελλήνια.

Θα επικεντρωθούμε στο τρίτο όνομα. Το «Αργείοι» σημαίνει «Φυλή του Δράκου» (Αργάς = φίδι) και «κάτοικος του Άργους». Η Πυθία ταύτιζε το Άργος με «Δεινόν όφι τριέλικτον» 82 Η διακόσμηση του θώρακα του αρχιστράτηγου Αγαμέμνονα ήταν «κυάνεοι δράκοντες». 83 Άργος σημαίνει και πατρίδα, χώμα, γη, [παιδί της γης = αργάς = [δ]αργάς = δράκων = φίδι]. Πόλεις με όνομα Άργος υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα και τις αποικίες της, από την Απουλία, τη Θεσσαλία, μέχρι την Κύπρο, καθώς και με παρόμοιο όνομα: Αργίνια, Άργουρα, Αργινούσσες, Αργόλας, Αργινούπολις, κλπ. Αργείοι, λοιπόν, σημαίνει και «Συμπατριώτες», φυλετικά, τοτεμικά και γεωγραφικά.

Οι Τρώες δεν ανήκαν στη Φυλή των Ποταμών = Αχαιοί, Δαναοί,84 δεν ήταν Αργείοι, συμπατριώτες, από Άργος, πόλη, περιοχή, χώμα, πατρίδα. Δεν είχαν τοτέμ το φίδι, δηλ. δεν ανήκαν στη Φυλή του Δράκου. Ο Όμηρος είχε την υποχρέωση να υποδηλώσει την Ελληνοτρωική φυλετική συγγένεια ή διαφορά με τα εθνικά τοτέμ. Το κάνει. Αυτά ήταν τα φυλετικά σύμβολα, 85 όχι οι γενάρχες θεοί. (που για τον ποιητή ήταν παγκόσμιοι). Τοτέμ της Τροίας ήταν το… ποντίκι, ο Απόλλων Σμινθεύς, 86 [ποντικός] που επικαλείται ο ιερέας του Χρύσης. 87 Η Τρωάδα ήταν λατρευτικό κέντρο του θεού με αυτό το επίθετο. Δεν το πιστεύετε; παραθέτω βιβλιογραφία από έξι πηγές. Πιθανά και το «Μυσία» προέρχεται από το «μυς» = ποντικός, όπως το «Μυουσία» και «Μυούντας». Το Τοτέμ των Ελλήνων, ο Αργάς (φίδι) 88 ήταν επίσης ιερό ζώο του Απόλλωνα. Τον συνοδεύει σε αγάλματα. Άρα, το ζώο τοτέμ ήταν η διαφορά, και όχι ο Απόλλων.

Αν οι Τρώες δεν ήταν Αργείοι, δεν μπορεί να ήταν Έλληνες.

Γενεαλογίες

Αναφορές στους Τρώες από αρχαίους συγγραφείς μιλάνε για «βαρβάρους». 89 Όμως, Τρώες, Σκύθες, Πέρσες, Φοίνικες, Αιθίοπες, Ίβηρες, κλπ. είναι Ελληνικής-Ολύμπιας καταγωγής αν και «βάρβαροι». Αυτό ισχύει για όλους, μυθολογικά, άρα δεν έχει σημασία. Και οι Εβραίοι θεωρούνται «περιούσιος λαός» αποκαλώντας μας «Εθνικούς», το αντίστοιχο του «βάρβαροι», επιμένοντας όμως, πως καταγόμαστε από τον Νώε. Τέτοιες μυθικές γενεαλογίες δεν εμπόδιζαν την εθνική απομόνωση.

Ο πληθυσμός της Τροίας κατοικούσε στην Ίδη, μέχρι που ο (μεταγενέστερα θεωρούμενος Αρκάς ή Κρητικός ή Ιταλός ή…) Δάρδανος, γιος του Δία, έκτισε τη Τροία. 90 Ακόμα και αν θεωρηθεί Έλληνας, είναι σα να λέμε πως οι Αιγύπτιοι είναι Έλληνες επειδή ο Αλέξανδρος έχτισε την Αλεξάνδρεια. Οι γενεαλογίες που αποδείχνουν συγγένεια Τρώων και Ελλήνων, όσες δεν είναι πλαστές, αφορούν βασιλικές ή αρχοντικές οικογένειες, όχι τους λαούς. Οι επιμιξίες ήταν και είναι κανόνας σ’ αυτές. Η γενεαλογία ενός βασιλιά είναι συνηθέστατα άσχετη με την καταγωγή του λαού που κυβερνά.

Όμως δεν εμφανίστηκαν Τρώες Μνηστήρες της Ωραίας Ελένης, πού όλοι οι Έλληνες ήθελαν, αλλά κατάφυγαν στην απαγωγή. Αυτό λέει πολλά. Αναφέραμε τη συγγένεια «αρχαίων» Τρώων και Ελλήνων ως γένος Ημιθέων, ιερό εξαφανισμένο είδος ανθρώπων. Με τον ίδιο τρόπο βλέπουμε σήμερα την παλαιολιθική εποχή, δηλ. σα σύνολο, και όχι σαν αντιμαχόμενες φυλές, που ήταν.

Η Ιλιάδα δηλώνει πως οι Τρώες ήταν λιγότεροι από το 10% των Ελλήνων, και ο υπόλοιπος στρατός τους απαρτίζονταν από «πολύκλητους» με «μεμιγμένες» γλώσσες. 91 Συνεπώς, η φιλολογία περί Τρώων είναι άτοπη, γιατί οι Έλληνες, σε κάθε περίπτωση, αντιμετώπιζαν αλλοεθνείς τουλάχιστο κατά 90%, μια που οι δυο αντίπαλοι ήταν ισάριθμοι, αφού συγκρούονταν κατά παράταξη, και ο Όμηρος δεν δίνει πουθενά αριθμητικό πλεονέκτημα. Ο πόλεμος της Τροίας ήταν πράγματι εναντίον της Ασίας.

Αν οι Τρώες ήταν Έλληνες, οι αλλοεθνείς «πολύκλητοι» δεν είχαν λόγο να συμμαχήσουν μαζί τους. Αντίθετα, ήθελαν να εμποδίσουν την εγκατάσταση Ελλήνων στην Ασία.

Σημειώσεις

1 Η φράση είναι του Ηρόδοτου, που ειρωνεύεται λέγοντας πως οι Έλληνες είναι «ευηθείης ηλιθίου απηλλαγμένοι μάλλον». Μάλλον, πολύ μάλλον, εντελώς μάλλον.

2 Το λέει ο Νέστωρ για να πάψει ο καυγάς μεταξύ Αγαμέμνονα και Διομήδη.

3 «Πολλοί εν Αρκαδίη βαλανηφάγοι άνδρες έασιν» Ηρόδοτος, Ι, 66. Δεν ήταν οι άλλοι, μα οι Έλληνες που τα έτρωγαν! Πρόκειται για απόσπασμα χρησμού της Πυθίας.

4

Ησίοδος, «Έργα και Ημέραι» 653.

5

Ησίοδος, «Έργα και Ημέραι» 156 κ.ε.

6

Φιλόστρατος, βίος Απολλωνίου Τυανέως, 2, XVI 154. Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκης επιτομή, ΙΙΙ, 1-29

7

Ηρόδοτος, Κλειώ, 5-6

Θουκυδίδης, Ιστοριών Α, 3

9

Θουκυδίδης, Ιστοριών ΣΤ 2

10

Θουκυδίδης, Ιστοριών ΣΤ 17

11

Πλάτων, Κρατύλος, 392 d – 393 b

12

Ιλιάς Β 867 κ.έ. «Καρών ηγήσατο βαρβαροφόνων»

Στράβων, ΙΓ΄, Ι 20,

14

Πλούταρχος, περί της Ηροδότου κακοηθείας, 11

15

Ηρόδοτος 7, 169

16

Ο Παυσανίας αναφέρει πως οι Τρώες τιμούσαν τον Απόλλωνα πάνω από κάθε άλλο θεό. (Κορινθιακά, 5, 4)

17

Παυσανίας Ηλιακά, Α, 22, 2

18

Παυσανίας, Αττικά, 23, 8.

19

Φιλόστρατος, Ηρωικός, 684 και 706.

20

Φιλόστρατος, Τα ες Τυανέα Απολλώνιον Θ 333

21

Πορφύριος, Κατά Χριστιανών, σελ 120

22

Φιλόστρατος, Ηρωικός, 713 και Κλήμης Αλεξανδρείας, Προτρεπτικός προς Έλληνας, ΙΙ, σελ. 34

23

Απολλώνιος, Άπαντα, τμ. 2 ΙΙΙ,29

24

Αθήναιος Δειπνοσοφισταί, Α, 28

25

Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, λήμμα «Γάζα»

26

Πλούταρχος, βίος Αλεξάνδρου, 7

27

Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Α 11

28

Στράβων, ΙΒ΄, IV, 5 σελ. 127

29

Στράβων,ΙΒ΄, Ι, 3, σελ. 43. «…μετά δε τούτους επί θαλάττη μεν Ελλήνων οι τε Αιολείς και Ίωνες…»

30

Στράβων, ΙΔ΄, 23, σελ. 170.

31

Ευριπίδης, Εκάβη.

32

Ιουλιανού, «Μισοπώγων» σελ. 50

33

Θουκιδίδης, Ιστοριών β, 68

34

Πλούταρχος, βίος Αλεξάνδρου, 7

35 Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Α 11

36 Ιστορικά Ελευθεροτυπίας, 27 Ιουνίου 2002. Και οι Βενετοί ήταν Τρώες, με γενάρχη τον Αντήνορα. (Ελευθερουδάκης, λήμματα «Αντήνωρ», «Βενετία».

37 Λεξικό Σούδα, λήμμα «Λούκουλλος» Η θεά εμφανίστηκε σε όραμα.

38 Παυσανίας Αττικά, 11, 2

39 Στην Τενέα της Κορινθίας, λάτρευαν τον Απόλλωνα πάνω από κάθε άλλο θεό. Παυσανίας, Κορινθιακά, 5, 4

40 Τα στοιχεία μου προέρχονται από αρχαιολογικά δεδομένα που προέκυψαν μέχρι το 2004. Πηγές: TROY, NIC FIELDS, 2004, Ιστορικά Ελευθεροτυπίας, 27 Ιουνίου 2002., και παλιότερες, κύρια Εγκυκλοπαίδειες.

41 Τίτλος υποτελών βασιλίσκων της Ελληνιστικής Ασίας. Πχ. Αντίοχος της Κομμαγηνής, «θεός, δίκαιος, επιφανής, φιλορωμαίος και φιλέλλην» (69-38 πΧ.)

42 Ο Αρριανός λέει: ο Αλέξανδρος «ήθελε να είναι αλήθεια». (Αλεξάνδρου Ανάβασις, Ε΄,1-2)

43 Ψευδοκαλλισθένης Α, 1 κ.ε.

44 Επίτιτλο του περιοδικού «ΙΧΩΡ»

45 Μακκαβαίων Α΄, κεφ. ιβ΄ 20-21: «Άρειος βασιλεύς Σπαρτιατών Ονία ιερεί μεγάλω χαίρειν. Ευρέθη εν γραφή περί τε των Σπαρτιατών και Ιουδαίων, ότι εισίν αδελφοί και ότι εισίν εκ γένους Αβραάμ.» Οι Σπαρτιάτες αποτελούν το ιδεώδες των απανταχού Εθνικιστών, που ζητάνε να διαγραφούν τα βιβλία των Μακκαβαίων από την Ορθόδοξη Εκκλησία ως… ανθελληνικά! Καταλάβατε;

46 Ηρόδοτος, 6, 53-54: «οι των Δωριέων ηγεμόνες Αιγύπτιοι ιθαγενέες» και Δευτερονόμιον, ΚΓ΄, 8-9: «Ου βδελύξει Αιγύπτιον, ότι πάροικος εγένου εν τη γη αυτού. υιοί εάν γεννηθώσιν αυτοίς, γενεά τρίτη εισελεύσονται εις εκκλησίαν Κυρίου».

47 Παυσανίας, Φωκικά, 12, 9. Την αναφέρει ως Σαββή, αλλά το Σαββαή είναι πιο σωστό.Επίσης Σαβίνθη και Σάββη. Προσθέτει πως ανατράφηκε από Εβραίους και ήταν Αιγύπτια, Περσίδα ή Βαβυλώνια, δηλ. από τα μέρη όπου εκτοπίστηκαν οι Εβραίοι στην αρχαιότητα. «Φυσικά» η μαμά της ήταν «Ελληνίδα» και τη λέγανε Ερυμάνθη. Μία Σίβυλλα αρνήθηκε και τη θεότητα του Απόλλωνα.

48«…λάβετε και τας Ελληνικάς βίβλους, επίγνωτε Σίβυλλαν, ως δηλοί έναν θεόν και τα μέλλοντα έσεσθαι…», σύμφωνα με τον Κλήμη Αλεξανδρείας, Στρωματείς ΣΤ΄ V σελ. 193. Φυσικά, το εδάφιο δεν έχει περιληφθεί στην Καινή Διαθήκη, αλλά διασώθηκε από τον Κλήμη, αυτόν τον εκπληκτικό παπά.

49 Ηρόδοτος, 7, 42 και αλλού.

50 Θουκυδίδης, Ιστοριών Ε΄ 1 και Γ΄ 104. Οι Πέρσες είχαν αγαθές σχέσεις με τη Δήλο από την εποχή της μάχης του Μαραθώνα. (Ηρόδοτος, Ερατώ, 97 και 118)

51 Παυσανίας, Αττικά, 18, 8 και Λακωνικά, 11, 3. Διόδωρος Σικελιώτης, 17. 19,6

52 Ιστορικά Ελευθεροτυπίας, 27 Ιουνίου 2002.

53 Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, λήμμα «Απόλλων». Ρήμα: απόλλυμι, απόλλω.

54 «…δόξαν εχόντων παρά τοις Εβραίοις επί δεινότητι, ων ου παρελεύσομαι τα ονόματα. ήσαν δε Άθανος και Αιμανός και Χάλκεος και Δάρδανος» Ιώσηπος, Ιουδαϊκή αρχαιολογία Η΄, 5. Παλαιά Διαθήκη, Βασιλειών Γ΄, Ε΄,

55 Ηρόδοτος, 5, 7. «...αντίθετα με τους άλλους πολίτες, σέβονται τον Ερμή πάνω από κάθε θεό, μόνο σε αυτόν ορκίζονται, και λένε πως κατάγονται από τον Ερμή.» Ερμιούθ ήταν το άλλο όνομα των Εβραίων.

56 :«…όργανο που χρησιμοποιούν οι βασιλείς των Θρακών στα δείπνα τους….» «….είναι ο φοίνικας, για το οποίο ο Έφορος και ο Σκάμωνας …» «…λέει ότι επινοήθηκε από τους Φοίνικες και πήρε αυτό το όνομα…» Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, ΙΔ΄, 18, σελ. 63, 65, πργρ 20, σελ.71 πργρ. 34, σελ. 111, πργρ. 36, σελ. 113 και 117, πργρ.40, σελ. 123 πργρ 40, σελ 125, Δ΄, πργρ. 77, σελ. 221 πργρ. 77, σελ. 223 πργρ. 78, σελ. 223 πργρ. 80, σελ. 231 πργρ.80, σελ. 233 πργρ. 82, σελ. 239 Α΄, πργρ. 28, σελ. 97

57 Γένεσις, Ι, 3 κ.έ

58 Πλούταρχος, περί Ίσιδος και Οσίριδος, 67

59 Ιλιάς, Β 1-71 Στέλνει το Όνειρο για να πείσει τον Αγαμέμνονα πως αύριο παίρνει την Τροία αν επιτεθεί.

60 Ιλ. Δ 50 κ.ε. «Σ΄αυτόν [το Δία] ύστερα απάντησε η μεγαλομάτα σεβάσμια Ήρα: «Αληθινά εγώ τρεις πολιτείες αγαπώ πάρα πολύ, το Άργος και τη Σπάρτη και τις Μυκήνες με τους φαρδιούς τους δρόμους. Αυτές κατάστρεψέ τις τη στιγμή που θα τις μισήσεις βαθιά στην καρδιά σου. Σ΄αυτές δεν σου μπαίνω εγώ μπροστά ούτε σου αρνιέμαι να τις χαλάσεις»

61 Επιγραφές των Χετταίων ονομάζουν τον θεό «Απαλιούνας» εγγυητή της Τροίας. Ο Παυσανίας το επιβεβαιώνει, (Κορινθιακά, 5, 4) όπως και η δράση του θεού στην Ιλιάδα.

62 Πως μπορούν να σβηστούν αυτοί οι αθάνατοι στίχοι;«Γιατί, δεν γίνεται τώρα φριχτή μάχη ανάμεσα στους Τρώες και τους Αχαιούς, παρά οι Δαναοί πολεμούν και με τους Αθάνατους» (Ε 379) «Οι Αργίτες τότε το αψηλόπορτο της Τροίας θα παίρναν κάστρο … αν δε στέκονταν στον καλόχτιστο πύργο απάνω ο Φοίβος…» (Π 698) «Ο Αίας, που οι ριξιές τον ζόριζαν, πια δεν άντεχε άλλο. Τον δάμαζε η βουλή του Δία, και οι ζόρικοι Τρώες που ρίχναν»( Π 102) «Απά στους Τρώες χιμίζει ο Πάτροκλος λυσσομανώντας» … «τότε σήμανε πια καιρός σου Πάτροκλε να κατεβείς στον Άδη. Τι ο Φοίβος ήρθε καταπάνω σου στην άγρια μέσα μάχη τρομαχτικός. Και δεν τον ένοιωσε στην ταραχή την τόση, κλεφτάτα όπως ερχόταν πάνω του μες σε πυκνήν αντάρα. Πίσω του εστάθη, και του χτύπησε κι ώμους φαρδιούς και πλάτες με την παλάμη του, και σβούριξαν τα μάτια του απ’ τη ζάλη. κι ο Φοίβος τότε απ’ το κεφάλι του πετάει το κράνος χάμω…» (Π 791κ.έ.) Τι θα ήταν ο Όμηρος αν δεν είχε τέτοιους προβληματισμούς πάνω στην θρησκεία και τη μοίρα; Είναι χαρακτηριστικό των μεγάλων Επικών ποιημάτων κάθε εποχής, που δεν είναι απλά πατριωτικά άσματα, ούτε εξυμνούν όλα εμφύλιους πολέμους... «Όταν οι θεοί πλάσανε την ανθρωπότητα, θάνατο όρισαν γι’ αυτήν και κράτησαν στα χέρια τους τη ζωή» (Έπος του Γκιλγκαμές, πιν. Χ) «Έτσι ύφαναν οι Θεοί για τους δόλιους θνητούς, να ζουν δυστυχισμένοι. Αυτοί όμως, είναι απίκραντοι» (Ιλιάς Ω , 525)

63Βίος Αγ. Αικατερίνης, «Συναξαριστής». Η Ιλιάδα ήταν σχολικό ανάγνωσμα στο Βυζάντιο.

64 Ντεσάρμ, Μυθολογία, τομ. Α σελ. 7. Εγκυκλοπαίδεια «Ελευθερουδάκη» λήμμα Ξενοφάνης. Ο φιλόσοφος ονομάστηκε «Ομηροπάτης».

65 Να το ιστορικό και λογοτεχνικό παράλληλο, τα Ακριτικά Έπη: Οι περισσότερες συγκρούσεις με τους Μουσουλμάνους καταλήγουν σε συμβιβασμό και ειρήνευση, συχνά και σε γάμους! Ο Διγενής έχει Άραβα πατέρα. Το μισό σχεδόν Έπος ασχολείται με αυτόν τον «Λέοντα της Συρίας». Όταν ο ακρίτας Γιάννος κείτεται λαβωμένος, «Σαρακηνοί τον (παρα-) στέκουν και Ρωμιοί τον κλαιν». Αυτά θυμίζουν το κλίμα της Ιλιάδας όπου Αχαιοί, Τρώες και «Επίκουροι» παρουσιάζονται συγγενείς και επικαλούνται τους ίδιους θεούς. Έτσι και οι Άραβες στο Έπος εκτός από τις κουμπαριές με τους ακρίτες, επικαλούνται την ιερότητα του «Μανδηλίου του Νεεμάν» που απεικόνιζε τη μορφή του… Χριστού! Πράγματι, έγινε «Ιερός πόλεμος» για την κατοχή αυτού του κειμηλίου με τους Βυζαντινούς, δίνοντάς μας την ιστορική συνέχεια του Μύθου του ιερού «Παλλάδιου» της Τροίας.

66 Ιλιάς, Δ, 433 – 445.

67 Ιλιάς, Ψ, 205

68 Πλούταρχος, βίος Αλεξάνδρου, 2

69Κλήμης Αλεξανδρείας, Στρωματείς, Ε΄ VIII, σελ. 130 στ. 24

70 Ηρόδοτος, 2, 53

71 Ηρόδοτος, 6,105. Θουκυδίδης, Ιστοριών Β΄, 54, Ρισπέν, μυθολογία, κεφ. Ασκληπιός, Ελευθερουδάκης, λήμμα «Δεξίων».

72«…αλλά και προσφιλώς πάσι και αρμονίως την απογραφήν των χρημάτων ποιησάμε-νος, ως γαρ οι παλαιοί τον επί Κρόνου βίον….» Πλούταρχος, Βίος Αριστείδου, 24, 2-3

73 Ησίοδος, θεογονία 111 κ.έ.

74 Ο Άδης είναι «ο πιο μισητός από τους θεούς» (Ιλιάς Ι, 158) Δηλαδή, και οι άλλοι θεοί είναι μισητοί από τους «θνητούς». Πάτρια θρησκεία…

75 Αριστοτέλης, Αθηναίων πολιτεία 55, 3-4 (Γι’ αυτά και τ’ άλλα τον εξόρισαν)

76 Θουκυδίδης, Ιστοριών Α΄ 112)

77 Ορφικός ύμνος στον Απόλλωνα

78 Παυσανίας, Αχαϊκά, 19, 6. Έτσι τον αποκάλεσε η Πυθία.

79 Γιάννη Κορδάτου, Ακμή και παρακμή του Βυζαντίου. σελ. 69-70. Ιουλιανός, Έργα, σελ.152-153 και Φρανς Κυμόν, Τα Μυστήρια του Μίθρα σελ. 195-196: «Δεν είχε ανέλθει καλά-καλά στο θρόνο του και βιάστηκε να εισάγει την περσική λατρεία στην Κωνσταντινούπολη». Αυτός ήταν ο «Έλλην ειμί»…

80 Τα Ελευσίνεια Μυστήρια αλώθηκαν από τους Μιθραϊστές, που είχαν γίνει Ιεροφά-ντες. Μετά από αυτό, «έγιναν πολλά και ανεκδιήγητα κακά», μεταξύ των οποίων η καταστροφή του Τελεστηρίου. Τα γράφει ένας θαυμαστής του Ιουλιανού, (Ευνάπιος, σελ. 98) που συμπληρώνει πως πολλοί κορυφαίοι πιστοί της αρχαίας θρησκείας δεν τον ακολούθησαν, και προφήτεψαν την πτώση της πίστης τους. Αυτά δεν αναφέρονται από τους αρχαιολάτρες, που όμως χρησιμοποιούν τον Ευνάπιο σαν κύρια πηγή!

81 Ο Αχελώος, ποταμός που συνδέεται με τους Αχαιούς, παριστάνεται σα φίδι, δηλαδή Αργάς-Αργείος. Ο Αχαιός, γενάρχης της φυλής, ήταν εγγονός του Ερεχθέα, που μεταμορφώνονταν σε φίδι. Οι ποταμοί είναι τόποι συγκέντρωσης φιδιών.

82 Ηρόδοτος, 6, 77.

83 Ιλιάς, 26-40. Είχε και τη Γοργώ στην ασπίδα, που είχε φίδια για μαλλιά.

84Σύμφωνα με επιγραφές των Χετταίων, οι Τρώες λάτρευαν τα υπόγεια νερά, προσω-ποποιημένα στο θεό «Κασκαλκούρ» που ίσως ο Όμηρος «μεταφράζει» σε Σκάμανδρο, μετατρέποντας τη λατρεία σε ποτάμια, δηλ. Ελληνική. Τα Δημοτικά τραγούδια όμως, εξακο-λουθούν να παρουσιάζουν τους ήρωες να κινδυνεύουν από υπόγεια νερά, αποδείχνοντας πως είναι αρχαιότερα και γνησιότερα από την Ιλιάδα, μια που τα επιβεβαιώνει η… αρχαιολογία!

85 Γι’ αυτό οι θεοί συνοδεύονταν από ζώα, και μεταμορφώνονταν σε αυτά για να τεκνοποιήσουν. Ο Δίας μεταμορφώθηκε σε νερό, κύκνο, φίδι, ή μερμήγκι για να γονιμοποιήσει θνητές, ώστε να ενσαρκωθούν τα αρχαία Τοτέμ.

86 Κλήμης Αλεξανδρείας Προτρεπτικός προς Έλληνας, ΙΙΙ σελ 36. Ντεσάρμ, Μυθολογία τομ Α΄σελ. 161. Ελευθερουδάκης, λήμμα «Σμινθεύς». Ρισπέν, Μυθολογία τομ. Α σελ 115. Παυσανίας Φωκικά, 12, 1-7 (άλσος Σμινθέα στην Τροία)

87 Ιλιάς, Α, 39. Σμίνθος είναι το ποντίκι. Οι Τρώες έλεγαν πως έτρωγε τις χορδές των τόξων των εχθρών τους, και φυσικά, τους μετέδιδε ασθένειες. Χρυσά ποντίκια αφιερώθηκαν μέχρι και στην Κιβωτό της Διαθήκης. (Βασιλειών Α΄, Ε΄-ΣΤ΄) Υπήρχαν αγάλματα του θεού και νομίσματα με ποντίκια. Ο Απόλλων ήταν ο θεός των Επιδημιών. Έτσι και η μύγα, άλλο μολυσματικό πλάσμα, ήταν επίσης ιερό του ζώο, και της θυσίαζαν ένα βόδι στο ναό του θεού στο Άκτιο. Ωραία θρησκεία ρε παιδιά, μπράβο!

88 Μετά τις Πλαταιές, οι Έλληνες αφιέρωσαν τρία χάλκινα φίδια που στήριζαν τον τρίποδα των Δελφών. Δηλ, οι Έλληνες «Αργείοι» (οι φυλές των φιδιών) στήριζαν τη θρησκεία τους. Προκαλώ να δοθεί άλλη λογικότερη ερμηνεία.

89Πχ, Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί Α, 28. Το λεξικό της Σούδας τους αποκαλεί Φρύγες. (λήμμα Παλλάδιον)

90 Ιλιάς, Υ, 215-218

91 Ιλιάς, Β, 125-133 και Δ, 437

 http://skourtdim.blogspot.gr/