Παντελής Θαλασσινός: Για αυτό λάτρεψα τον Χριστό!

Ο αγαπημένος τραγουδοποιός Παντελής Θαλασσινός άνοιξε την καρδιά του στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» για το πώς αντιλαμβάνεται την παρουσία του Θεού και πόσο τον συγκινεί ο λόγος του Χριστού αλλά και ποια είναι η άποψη τους για την βυζαντινή μουσική. 

Διαβάστε παρακάτω ένα σχετικό απόσπασμα:

Θυμάστε κάποια κείμενα της Ορθοδοξίας που άσκησαν μεγάλη επίδραση στην προσωπικότητα σας ;

Όταν ήμουν μικρός από τα κείμενα της Καινής Διαθήκης είχε ασκήσει επίδραση ο λόγος του Χριστού. Για αυτό Τον λάτρεψα και είναι σήμερα ο Χριστιανισμός η μεγαλύτερη θρησκεία στον κόσμο. Ακούγοντας έναν ιερέα στην Εκκλησία ή διαβάζει την Καινή Διαθήκη δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην ντον λατρέψει! Θυμάμαι πολύ έντονα τα λόγια των δύο ληστών που σταυρώθηκαν μαζί με τον Χριστό. Ο ένας αμφέβαλε και είχε αντιρρήσεις λέγοντας: «Εάν είσαι Θεός, τότε σώσον τον εαυτόν σου και εμάς», ενώ ο άλλος

είχε μετανιώσει και παρακάλεσε τον Χριστό να τον θυμηθεί όταν έρθει η Βασιλεία του! Αυτά είναι πολύ δυνατά πράγματα, αποτελούν ρητά ζωής. Σε ότι κάνουμε στη ζωής μας υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό που το έχουμε πάρει από την θρησκεία μας. Η διαπαιδαγώγηση του ορθόδοξου Έλληνα σε μεγάλο βαθμό προέρχεται από την θρησκεία μας.

Η γνώμη σας για τις βυζαντινές μελωδίες, τους θρησκευτικούς ύμνους, ποια είναι;

Με έχουν επηρεάσει πάρα πολύ, αλλά μόνο ακουστικά, χωρίς να έχω σπουδάσει τη βυζαντινή μουσική. Θεωρώ αυτό το μουσικό είδος πάρα πολύ δικό μας πράγμα.. Μία μελωδία βυζαντινή είναι πολύ κοντά στην ψυχή μου, στον τόπο που μεγάλωσα. Οι μουσικές ανήκουν στους τόπους τους, δεν έχουν τις σημαίες κάποιου κράτους. Οι ντοπαλαλιές είναι αυτές που καθορίζουν τις μουσικές. Δεν έχω συνθέσει κάποιο θρησκευτικό έργο, αλλά πολλές φορές κάθομαι σε κάποιον άλλο και ψάλλω. Όμως και εκεί ντρέπομαι! Έχει τύχει σε κάποιες περιπτώσεις όπως π.χ. στον γάμο ενός φίλου να ψάλλουμε όλοι μαζί , έχοντας δίπλα μας ένα ψάλτη. Κάποια άλλη στιγμή έχουμε ψάλλει και στους Χαιρετισμούς σε ένα εκκλησάκι στο Κουκάκι, μαζί με τον ιερέα της γειτονιάς και άλλους γνωστούς μου. Επίσης οι συγγενείς από το σόι της μητέρας μου είναι κτήτορες της Αγίας Θέκλας στην Σέριφο. Και εγώ πηγαίνω εκεί στις 23 Σεπτεμβρίου – παραμονή της εορτής της – και κάνουμε το πανηγύρι. Βοηθούσαμε μάλιστα και τον ιερέα που είναι ξάδελφός μου και ψάλλουμε μαζί του. Είναι πολύ όμορφη και αυθεντική η ατμόσφαιρα τότε ζωντανεύει το νησί και οι ντόπιοι χαίρονται με το εορταστικό κλίμα. Πρέπει να βρεθείς κοντά στην φύση για να δεις το δημιούργημα του Θεού.

Υπάρχουν κάποιοι αγαπημένοι σας προσκυνηματικοί τόποι;

Θεωρώ τον εαυτό μου πάρα πολύ χριστιανό, καλό άνθρωπο. Είμαι πολύ κοντά στην πίστη στην αγάπη, στον Θεό αλλά δεν πηγαίνω σε μοναστήρια. Δεν επιβάλλω ούτε επιτάσσω κάτι ούτε θέτω απαγορεύσεις στον εαυτό μου. Αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο να ρουφήξει αυτό το πράγμα. Δεν ερευνώ την ύπαρξη του Θεού απλώς πιστεύω στην δύναμη αυτού που γύρω γύρω ζω και με περιβάλλει. Πιστεύω ότι έχει δημιουργηθεί με τέτοια σοφία, που δεν μπορεί να την ανταγωνισθεί καμία επιστήμη.

Έχετε συναντήσει στην ζωή σας έναν ιερέα που διέθετε στοιχεία σωστού παιδαγωγού άλλα ήταν και σε θέση να αποτελεί θετικό παράδειγμα;

Όταν ήμουν στην ηλικία των 9 ετών είχαμε μετακομίσει στο Κερατσίνι. Πήγαινα στο κατηχητικό, στην Εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών, όπου εκεί μου άρεσε η συναναστροφή με τα υπόλοιπα παιδιά, μέσα από ένα ωραίο περιβάλλον που μνας έκανε καλύτερους.

Παίζαμε ποδόσφαιρό και άλλα παιχνίδια αλλά παρακολουθούσα και τα μαθήματα και τους ψαλμούς. Μας δίδασκες ο ιερέας την αγάπη να μην είμαστε ρατσιστές αλλά και να βοηθάμε. Αυτός ο ιερέας έπαιζε μαζί μας φορώντας τα ράσα, ποδόσφαιρο. Αυτόν τον αγάπης! Ερχόταν μαζί μας στις εκδρομές ήταν  πολύ κοινωνικός με τα παιδιά. Ήταν κάποιος από εμάς!

Αναδημοσίευση από την Ορθόδοξη Αλήθεια (φ.120, Νοέμβριος  2017)