Οκτώ η ώρα το πρωί. Η Αράς πιάνει δουλειά. Είναι μόλις 11 ετών και εργάζεται σε μια βιοτεχνία στην Κωνσταντινούπολη. Μαζί με πολλά άλλα παιδιά φροντίζει να έχουν οι μοδίστρες αρκετά υφάσματα. Με ένα ψαλίδι κόβει το ύφασμα, το διπλώνει και το αφήνει έτοιμο δίπλα στις ραπτομηχανές που δουλεύουν με
θόρυβο. Από τα κομμάτια υφάσματος οι γυναίκες ράβουν γυναικεία εσώρουχα.
Η Αράς δουλεύει 12 ώρες την ημέρα από Δευτέρα έως Παρασκευή για 153€ το μήνα. Πριν από τέσσερα χρόνια έφυγε από τη Συρία μαζί με την οικογένειά της και εγκαταστάθηκαν στην Τουρκία. «Το ενοίκιο, το φαγητό, το νερό όλα εδώ είναι πολύ ακριβά» λέει το κορίτσι και συμπληρώνει: «Η μητέρα μου δεν είναι καλά και η αδερφή μου είναι άρρωστη, γι’ αυτό πρέπει να δουλέψω για να βοηθήσω».
Το ίδιο λένε σχεδόν όλα τα παιδιά που δουλεύουν στη βιοτεχνία. Παιδιά που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν γρήγορα.
Η παιδική εργασία αποτελεί εδώ και χρόνια καθεστώς στην Τουρκία και δεν αφορά μόνο προσφυγόπουλα, λέει η Σεζέν Γιαλτσίν από τη φιλανθρωπική οργάνωση Hayata Destek. «Πολλοί άνθρωποι στην Τουρκία πιστεύουν ότι δεν είναι πρόβλημα το να δουλεύουν τα παιδιά».
Η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη από το 2011 με την άφιξη των προσφύγων. Ο αριθμός των παιδιών που εργάζονται στην Τουρκία αυξήθηκε σημαντικά, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν ακριβείς αριθμοί. Οι στυγνοί βρήκαν «φρέσκο κρέας» στα ταλαίπωρα και δύστυχα παιδιά που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, εξαιτίας του πολέμου.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της UNICEF περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά από τη Συρία, βρίσκονται στην Τουρκία. Οι περισσότερες οικογένειες αλλά και ασυνόδευτα παιδιά αναζητούν την τύχη τους στις μεγάλες πόλεις, όπου εδρεύουν βιοτεχνίες και βιομηχανίες. Εκεί στήνονται οι νέες φάμπρικες της άγριας εκμετάλλευσης.
Στα …χαρτιά απαγορεύεται η παιδική εργασία
Ωστόσο την ίδια στιγμή ο νόμος στην Τουρκία …απαγορεύει την παιδική εργασία. Όποιος απασχολεί αγόρια ή κορίτσια κάτω των 15 ετών παρανομεί. Αλλά ο νόμος δεν …αγγίζει τους εργοδότες αφού η κυβέρνηση Ερντογάν κάνει τα «στραβά» μάτια προς όφελος μικρών και μεγάλων επιχειρηματιών και χιλιάδες παιδιά εργάζονται στις βιοτεχνίες και στον αγροτικό τομέα.
Η τουρκική κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργήσει θέσεις στα σχολεία για όλα τα προσφυγόπουλα μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας μέχρι τώρα μόλις 300.000 από τα 900.000 παιδιά Σύρων πηγαίνουν σχολείο. Όμως η ανάγκη για επιβίωση, οδηγεί τα περισσότερα παιδιά να εγκαταλείπουν τα θρανία ή να μην πηγαίνουν καν στο σχολείο.
Ούτε η Αράς πηγαίνει. Η 11χρονη έχει δύο αδερφές και η μητέρα της είναι έγκυος στο τέταρτο παιδί. Ο πατέρας της εργάζεται μεν, αλλά χωρίς χαρτιά και τα χρήματα είναι λίγα. «Πρέπει να στείλουμε την Αράς για δουλειά. Στη Συρία ο μισθός μου έφτανε για όλους μας. Αλλά εδώ όλα είναι πολύ ακριβά. Δεν τα καταφέρνω μόνος μου» λέει ο Αμπτουραχμάν Αλί.
Το όνειρο της μικρής είναι να πάει σχολείο: «Φυσικά και θέλω να πάω σχολείο, όπως όλοι οι φίλοι μου. Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω δασκάλα» λέει και χαμογελάει. Τα όνειρα των παιδιών δεν σταματούν ποτέ… Η παιδική εργασία όμως είναι σύμφυτη ενός συστήματος που μπροστά στο κέρδος, δεν υπολογίζει τίποτα.
Με πληροφορίες από τη Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου