Για να καταλάβουμε πως τίποτε δεν είναι τυχαίο, αλλά και το πόσο σοβαρές είναι οι εξελίξεις που ήδη δρομολογούνται διεθνώς στο ζήτημα του Κυπριακού, παραθέτω αυτούσια την μαρτυρία του Θ. Μαλκίδη στις αρχές του περασμένου μήνα (Δεκέμβριος 2016), σχετικά με την απόσυρση της πινακίδας με το σύνθημα "ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ" στην Αλεξανδρούπολη.
«Πληροφορήθηκα και ομολογώ ότι στεναχωρήθηκα ότι η πινακίδα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, αναδεικνύοντας την κατοχή της Κύπρου που είχε τοποθετηθεί από το Δήμο Αλεξανδρούπολης και το Εργατικό Κέντρο του Νομού Έβρου στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στη δυτική είσοδο της Αλεξανδρούπολης, δεν υπάρχει πια.
Είναι αυτονόητο ότι η συγκεκριμένη πινακίδα στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, που τοποθετήθηκε επί Δημαρχίας του αείμνηστου φίλου και συναγωνιστή Ηλία Ευαγγελίδη, είχε συγκεκριμένη στόχευση. Ανάδειξης, προβολής, υπενθύμισης, εγρήγορσης και αγωνιστικότητας για την απελευθέρωση της κατεχόμενης
Κύπρου.«Πληροφορήθηκα και ομολογώ ότι στεναχωρήθηκα ότι η πινακίδα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, αναδεικνύοντας την κατοχή της Κύπρου που είχε τοποθετηθεί από το Δήμο Αλεξανδρούπολης και το Εργατικό Κέντρο του Νομού Έβρου στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στη δυτική είσοδο της Αλεξανδρούπολης, δεν υπάρχει πια.
Είναι αυτονόητο ότι η συγκεκριμένη πινακίδα στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, που τοποθετήθηκε επί Δημαρχίας του αείμνηστου φίλου και συναγωνιστή Ηλία Ευαγγελίδη, είχε συγκεκριμένη στόχευση. Ανάδειξης, προβολής, υπενθύμισης, εγρήγορσης και αγωνιστικότητας για την απελευθέρωση της κατεχόμενης
Είχε συνδυαστεί τη συγκεκριμένη περίοδο με αντίστοιχες πράξεις μας για την Κύπρο, όπως αυτό της ανάδειξης του ζητήματος των σκλαβωμένων Ελλήνων της Καρπασίας (δασκάλες Ελένη Φωκά, Γιαννούλα Βασιλείου ), της πορείας των μοτοσικλετιστών για τη μνήμη του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού και δεκάδες άλλες.
Η πράξη αφαίρεσης της πινακίδας για την Κύπρο μας, η οποία έγινε στη χρονική φάση εκβιασμού του Ελληνισμού για «λύση» με οποιοδήποτε τρόπο στο Κυπριακό, θέλω να πιστεύω πως δεν συνέβη για συγκεκριμένους λόγους. Λόγοι οι οποίοι, μεταξύ των άλλων, συνδέονται με την ολοένα και αυξανόμενη το τελευταίο χρονικό διάστημα αντίληψη περί πανάκειας στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων από το τουριστικό ρεύμα από την Τουρκία. Αυτό θέλω να πιστεύω...
Πέρα από την απαίτηση για επανατοποθέτηση της συγκεκριμένης πινακίδας ή και καλύτερης σε πιο κεντρική θέση, θεωρώ ότι οι υπεύθυνοι είναι υπόλογοι. Έναντι των πολιτών της Αλεξανδρούπολης και έναντι της Ιστορίας του Ελληνισμού της Θράκης και της Κύπρου, έναντι της Αλήθειας και του Δικαίου».
Τίποτε δεν γίνεται στην τύχη και τα πάντα έχουν μεγάλη σημασία. Το "ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ" πρέπει να ακουστεί περισσότερο και πιο δυνατά από ποτέ, από τα χείλη όλων όσοι θέλουμε να λεγόμαστε Έλληνες! Οι υπόλοιποι θα μας βρουν απέναντί τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου