Επανερχόμαστε, σε μόνιμη σχεδόν βάση, στην προβληματική διακυβέρνηση της Αμερικής από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, καθώς οι ενέργειές του επηρεάζουν τα ελληνικά και κυπριακά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Και το κάνουμε τούτες τις “μαύρες” μέρες του χουντικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής. Μέρες που μας πονάνε πολύ. Η Αμερική έχει αδικήσει κατάφωρα την Κύπρο και την Ελλάδα και μέχρι σήμερα οι “διορθωτικές” κινήσεις είναι ελάχιστες. Η απολογία του μακαρίτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ δεν είναι αρκετή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποχρέωση να διορθώσουν εκείνο το άθλιο σχέδιο του Χένρι Κίσιγκερ. Σίγουρα δεν ευθύνεται η σημερινή Αμερική. Όμως, ο κύριος αυτός, εκπροσωπούσε την υπερδύναμη όταν μαζί με τους χουντικούς και τους Τούρκους εκτέλεσαν το διπλό έγκλημα εναντίον της Κύπρου.
Ας έρθουμε στο παρόν από το παρελθόν…
- Το φρικτό, από πολιτικής και διπλωματικής άποψης, της σχέσης του κ. Τραμπ με τον πρόεδρο της Τουρκίας, είναι ότι οι εξυπηρετήσεις του Αμερικανού Πλανητάρχη στον Ταγίπ Ερντογάν, δεν υπηρετούν ούτε τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα, σε μία ευαίσθητη περιοχή, την οποία εποφθαλμιά η Ρωσία και εσχάτως δείχνει να επικρατεί σε ισχύ καθώς εμφανίζει μεγάλη παρουσία πλοίων του Πολεμικού της Ναυτικού.
Στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στο Πεντάγωνο, παρακολουθούν το νέο σκηνικό στη γειτονιά μας και οπωσδήποτε δεν συμφωνούν με τις αποφάσεις του Αμερικανού προέδρου. Βάζω το χέρι μου στη φωτιά… Το τελευταίο διάστημα κάποιες κινήσεις των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ, σε ότι αφορά τη Ρωσία, την Κίνα και την Ανατολική Μεσόγειο, θεωρώ ότι έρχονται σε αντίθεση με τις αλλοπρόσαλλες οδηγίες του Λευκού Οίκου.
Πιστεύω επίσης ότι ακόμα και αν γίνονται μερικές κινήσεις, στο πλαίσιο μίας απόφασης, για να καθησυχαστεί το σύστημα, αλλά και λόγω των προεδρικών εκλογών, η δράση κυρίως του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, δεν έχει καμία σχέση με όσα πρεσβεύει ο κ. Τραμπ, ο οποίος -χωρίς αμφιβολία- θαυμάζει τους προέδρους της Ρωσίας και της Κίνας, και θα ήθελε πάρα πολύ να ενταχθεί στο «κλαμπ» τους. Στην ομάδα των «αυταρχικών».
Όσα λέει δημόσια ο κ. Τραμπ για την Κίνα και τη Ρωσία, για να πείσει τους ψηφοφόρους του, δεν έχουν καμία σχέση με τις σκέψεις και τα «θέλω» του. Όσοι μελετήσαμε το βιβλίο του Τζον Μπόλτον, δεν έχουμε πλέον απορίες για την ανεπάρκεια του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου.
- Το μείζον για όσους εξετάζουν τα πεπραγμένα της προεδρίας του, είναι ότι προκαλεί ζημιά στην Αμερική, η οποία όσο περνούν οι μέρες, οι εβδομάδες και οι μήνες χάνει την ισχύ της και τη δυνατότητα που είχε να ελέγχει τον κόσμο όλο. Απ’ όπου αποχωρούν οι ΗΠΑ, σιωπηλά ή με φανφάρες, καλύπτει το κενό η Ρωσία και (στην περιοχή μας) η σύμμαχος της Τουρκία.
Δυστυχώς, ενώ υποστηρίζει την Ελλάδα για το παράνομο Μνημόνιο της Τουρκίας με το καθεστώς της Τρίπολης, η Αμερική διατηρεί μία μεσοβέζικη θέση για τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο. Από τα νεανικά δημοσιογραφικά μας χρόνια χαρακτηρίσαμε την αμερικανική θέση «στάση Ποντίου Πιλάτου». Μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει.
Η προτροπή «να τα βρείτε» με την Τουρκία είναι πέρα για πέρα άδικη, διότι υποκρύπτει συμβιβασμό εναντίον της Ελλάδας. Οι Αμερικανοί θα έπρεπε να παρέμβουν αποφασιστικά προς την Τουρκία και να την επαναφέρουν στην τάξη.
Ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ κατάφερε να «κουνήσει» ολίγο την αμερικανική θέση προς την πλευρά της Ελλάδας στο θέμα της υφαλοκρηπίδας, και είναι χαρακτηριστικό ότι εισακούστηκε από τους γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Και στην γραπτή ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών στο OPEN, και στις δηλώσεις του υφυπουργού Πάλμερ σε Έλληνες ανταποκριτές υπογραμμίζεται ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα. Αυτή η θέση καλύπτει όλα τα νησιά συμπεριλαμβανομένου του Καστελόριζου. Και δεν πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει, ακόμα και αν αποφασίσει διαφορετικά ο πρόεδρος Τραμπ για να ικανοποιήσει τον Σουλτάνο της Άγκυρας.
Για την Κύπρο, η αμερικανική κυβέρνηση, που επιμένει στη φιλοτουρκική λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, έχει μία θετική στάση σε ότι αφορά τις τουρκικές έρευνες, τις οποίες χαρακτηρίζει προκλητικές, καθώς θεωρεί ότι μόνο η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας δικαιούται να κάνει έρευνες στην ΑΟΖ της. Αυτό αναφέρεται σε γραπτή ανακοίνωση.
- Ενώ γίνονται κάποιες καλές κινήσεις από τους τοπικούς διπλωμάτες στην Αθήνα και τη Λευκωσία, μερικές φορές κτυπούν στον τοίχο της γραφειοκρατίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Οι εκπρόσωποι της, λανθασμένα πιστεύουν ότι η Τουρκία δεν τελείωσε για τη Δύση, και ότι έχουν ακόμα τη δυνατότητα να την επαναφέρουν στο δυτικό μαντρί. Κάνουν λάθος. Και τα λάθη στο τέλος τα πληρώνει η Αμερική.
Τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα εξυπηρετούνται πρωτίστως από το Ισραήλ, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο. Όμως εσχάτως ο αλ Σίσι είναι εκνευρισμένος με τη φιλία του κ. Τραμπ με τον Ερντογάν. Άρα το βάρος πέφτει στην Ιερουσαλήμ, την Αθήνα και τη Λευκωσία. Αυτό αναγνωρίζεται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο. Το πρόβλημα είναι ο σημερινός πρόεδρος της Αμερικής.
Δεν έχει καταστεί κίνδυνος μόνο για την υπερδύναμη, αλλά και για την Ανατολική Μεσόγειο. Και αυτό μας αφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου