Διαβάστε λέξη προς λέξη το άρθρο του εκδότη της Σημερινής Κύπρου: Το Τρίτο Πιστόλι

Κώστας Ν. Χατζηκωστής

Ο πολιτικός ηγέτης, ο οποίος με τόσο πάθος πολέμησε για την αποδοχή του Σχεδίου Ανάν,  γιατί έφυγε από την Ελβετία χωρίς λύση του Κυπριακού; Τον ρωτούν και τον στηλιτεύουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Και τον προκαλεί η κοινή πολιτική λογική. Πώς νομίζει ότι θα επιτύχει σε μελλοντικές Συνομιλίες αυτά που του λέγουν οι «φίλοι» του ότι έπρεπε να επιτύχει στο Κραν Μοντανά; Τον κατηγορούν οι φίλοι του (όχι οι αντίπαλοί του), ότι είτε δειλίασε είτε σκέφτηκε μικροπολιτικά τις επόμενες προεδρικές εκλογές και αγνόησε τις επόμενες Γενιές… Εκλέγηκε Πρόεδρος, πέτυχε η τακτική που επέλεξε, αλλά το Κυπριακό είναι εκεί. Όχι με πιστόλι αλλά με πυρηνικό όπλο στον κρόταφο και του ιδίου και του Κυπριακού Ελληνισμού, θα έλθει ο Τούρκος.
Η Τουρκία έγινε (στα 44 άγονα χρόνια των Συνομιλιών) Μεγάλη Δύναμη στην περιοχή. Αποτελεσματικός πολιτικοστρατιωτικός παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο. Με σχεδιασμένο το όραμα για την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στις επόμενες Συνομιλίες θα είναι σαρωτικά αδίστακτη και ανυποχώρητη η τουρκική πλευρά. Οι Αμερικανοί (και γιατί όχι και η Ρωσία, φίλοι του Σουλτάνου) θα ζητήσουν λύση εδώ και τώρα, όπως τη θέλει η ισχυρή Τουρκία. Μια Τουρκία που ξέρει να διαπραγματεύεται και από το μηδέν να οικοδομεί και να δημιουργεί διεκδικήσεις και να φέρνει αποτελέσματα. Μια Τουρκία, η οποία φαίνεται να μπορεί ανώδυνα να είναι κυρίαρχη και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η δική μας πλευρά πού στηρίζεται; Στο ότι ο Τσίπρας θα δει τον Ερντογάν ή θα του τηλεφωνήσει σχετικώς; Στο ότι ο Κοτζιάς θα… πείσει την Άγκυρα να υποχωρήσει; Ο μεν Τσίπρας δεν τολμά καν να μιλήσει στον Τούρκο Πρόεδρο λόγω του ιστορικού των «Τούρκων Πραξικοπηματιών» που βρίσκονται στην Ελλάδα. Και ο Κοτζιάς; Οι Τούρκοι τον θεωρούν αναξιόπιστο συνομιλητή… Κρίνουν ότι δεν είναι σοβαρή ιστορία με τους χειρισμούς του στο Σκοπιανό και τις ανάλογες προθέσεις του για το Αλβανικό. Με πολύ πιο ικανούς και έμπειρους ηγέτες στην Αθήνα η Τουρκία δεν υποχώρησε εδώ και 44 χρόνια. Πώς θα υποχωρήσει τώρα; Και χωρίς να υποχωρήσει, πώς θα υπάρξει λειτουργήσιμη, έστω, όχι δίκαιη λύση;

Στις επόμενες Συνομιλίες, τις οποίες τόσο διακαώς επιδιώκουν οι «φίλοι» του Προέδρου Αναστασιάδη, και ο ίδιος, η ελληνική πλευρά πρέπει να είναι έτοιμη να υποστεί όχι απλώς την τουρκική αδιαλλαξία. Θα βρει μπροστά της τουρκική επιθετικότητα. Και εφαρμοσμένη αρπακτικότητα. Αντί να βιάζονται για νέες Συνομιλίες, οι υπόλογοι ηγέτες έπρεπε να ετοιμάζονται για αντιμετώπιση της νέας τουρκικής διπλωματικής και άλλης επέλασης. Ουδέν πράττουν. Έχουν την εντύπωση ότι, όπως για 44 χρόνια «έπαιζαν», για να επιβάλλονται μικροπολιτικά στις «επόμενες» εκλογές και να εμπαίζουν τον κυπριακό λαό, θα συνεχίσουν να το πράττουν. Βολικά και ανώδυνα.

Τη φορά αυτή η πλάνη και η αυταπάτη τους θα είναι ισοδύναμη με νέα Εθνική Συμφορά. Με καταστροφή αυτού που απέμεινε να θυμίζει παλαιά Κύπρο. Μια Κύπρο που μας παρέδωσαν ακέραιη, σκλάβα αλλά υπερήφανη και αγωνιζόμενη για την ελευθερία της, οι πρόγονοί μας. Μια Κύπρο που 60 χρόνια «Ανεξάρτητου» βίου ήρκεσαν να τη διαλύσουν και ως Εθνική Έπαλξη και ως Κοινωνία και ως Πολιτεία. Κατέστρεψαν και τις Ρίζες και τον Κορμό και τα Κλαδιά και τα Φύλλα του Κυπριακού Ελληνισμού, που επέζησε διαμέσου αιώνων Κατακτητών και Δουλείας.

Σημερινή