Τελικά ποιοι είναι οι δεξιοί στη Ν.Δ.;

Την ώρα που η πατριωτική Δεξιά αφυπνίζεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, η εγχώρια δικιά μας ετοιμάζει την…προοδευτική της μετάλλαξη!
Από τον
Γιώργο Χαρβαλιά
Μην ταράζεστε, το ερώτημα δεν αφορά τους απλούς ψηφοφόρους. Αυτοί εξακολουθούν να υπάρχουν και να αυτοπροσδιορίζονται δεξιοί χωρίς κόμπλεξ, ντροπές και ενοχές. Κανείς άλλωστε δεν αρνείται ότι στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση η δεξιά εκλογική συνιστώσα παραμένει υπέρτερη αριθμητικά όλων των άλλων (κεντρώοι, νεοφιλελεύθεροι, ευρωλάγνοι κ.λπ.). 
Η απορία είναι όμως πώς αυτή η συνιστώσα εκφράζεται στα σημερινά ηγετικά στελέχη της ελληνικής συντηρητικής παράταξης.
Και η απάντηση είναι εύκολη και απλή: Δεν εκφράζεται! Δεν αντιπροσωπεύεται καν! Και πιθανότατα θα ετοιμαστεί να ταξιδέψει…


Το φαινόμενο αποτελεί ακόμη ένα ελληνικό παράδοξο. Την ώρα που η πατριωτική Δεξιά αφυπνίζεται σε ολόκληρη την Ευρώπη και εθνοκεντρικά πολιτικά σχήματα θριαμβεύουν στις εκλογικές αναμετρήσεις (αυτά που οι απανταχού απολογητές της παγκοσμιοποίησης τύπου Σόρος αποκαλούν με απέχθεια αλλά και με… τρόμο «εθνολαϊκιστικά»), η δικιά μας Ν.Δ. ετοιμάζει την «προοδευτική» μετάλλαξή της. Με αρχηγό «κεντρώο» που ασπάζεται νεοφιλελεύθερες ιδέες και κορυφαία στελέχη που θέλουν να ισχυρίζονται ότι έχουν δεξιές καταβολές, αλλά βλέπουν τον δρόμο της μελλοντικής διακυβέρνησης μέσα από τη στρατηγική σύμπραξη με την ηθικά, εκλογικά και… ουσιαστικά χρεοκοπημένη Πασοκάρα («κεντροαριστερή» ή «εκσυγχρονιστική», του Γιωργάκη, της Φώφης, του Σημίτη ή του Βενιζέλου, ελάχιστη σημασία έχει, γιατί η Πασοκάρα σε αυτή τη χώρα παραμένει μία και απαράλλαχτη)!

Για αυτούς που συγκυβέρνησαν με το ΠΑΣΟΚ, η καινοφανής αλλά και πολιτικά αδόκιμη αυτή προσέγγιση δεν προκαλεί ιδιαίτερη κατάπληξη. Προσπαθούν να απαλλαγούν από τις πομπές τους και να εξωραΐσουν τη στάση τους εμφανίζοντας τη συμμαχία δύο ιδεολογικών αντιπάλων με διαμετρικά αντίθετες διαδρομές ως νομοτελειακό μονόδρομο για την Ελλάδα του μέλλοντος...

Η ιδέα δεν είναι δικιά τους. Στους Γερμανούς ανήκει, που την ψιθύρισαν κάποια στιγμή στο αυτί του Σαμαρά και του Βενιζέλου, κάνοντάς τους να πιστέψουν ότι μπορούν να κυβερνούν εσαεί με μοντέλο κομματικού συνασπισμού Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, μαζί με όποια ουρά χρειάζεται.
Αυτό που παρέλειψαν να εξηγήσουν οι Γερμανοί υποβολείς ήταν ότι στη χώρα τους η χριστιανοδημοκρατική παράταξη έχει και μία πολύ σοβαρή δεξιά συνιστώσα, η οποία είναι αυτόνομη κομματικά και ουσιαστικά κάνει το κουμάντο.
Στον μεγάλο συστημικό και εξ ορισμού διαπλεκόμενο συνασπισμό που οραματίζονται ο Σαμαράς, ο Αδωνις και ο Μητσοτάκης (κι ας μην το ομολογεί ο τελευταίος) λείπει το δεξιό εθνοκεντρικό στοιχείο. Και χωρίς αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πέφτει!

Επιπρόσθετα, ποιος δεξιός που σέβεται τον εαυτό του μπορεί να δεχτεί συγκυβέρνηση με τον Γιωργάκη, που γκρέμισε τη χώρα και σήμερα χρίστηκε (άκουσον άκουσον) τομεάρχης Εξωτερικών και Αμυνας της Πασοκάρας; Ποιος δεξιός θα κάτσει να ανεχτεί για μελλοντικό «γαλάζιο» δήμαρχο στην Αθήνα τον ανιψιό του αρχηγού που εξελέγη περιφερειάρχης με τα χρώματα της Ν.Δ., αλλά όταν δεν ασχολείται με τα social media, ποστάροντας τον σκύλο του, στέλνει καλό κατευόδιο στον… λεβέντη της Ρούμελης, τον «καπετάν Ερμή»; Μια εμβληματική όσο και εξαιρετικά αμφιλεγόμενη μορφή της εμφυλιοπολεμικής Αριστεράς, που έχει συνδεθεί με την Εθνική Αντίσταση αλλά και με εκτελέσεις Ελλήνων; Ποιος συντηρητικός πολίτης αυτής της χώρας θα αισθανθεί χαρούμενος με το «αλληθώρισμα» του Κυριάκου προς περιθωριακές κοινωνικές ομάδες που ευαγγελίζονται τη διάλυση της ελληνικής οικογένειας; Και τελικά ποιος πατριώτης θα πάρει σοβαρά ένα «κεντροδεξιό» κόμμα που χρειάζεται τρεις μέρες για να αποφασίσει αν θα συμμετάσχει στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία;

Δυστυχώς, η… δεξιοφροσύνη δεν εξαντλείται στις τσιρίδες για «να φύγουν οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ». Απλώς αυτού του είδους η αγωνία ενώνει διάφορους παράταιρους μέσα στη Ν.Δ. Κάποιους που επιθυμούν να κυβερνήσουν αλλά νιώθουν άβολα με τον όρο «ελληνική Δεξιά» και κάποιους άλλους που δηλώνουν «δεξιοί», αλλά διαπνέονται από εμπάθεια και καιροσκοπικές αντιλήψεις. Κι αυτοί οι τελευταίοι είναι ικανοί να πουλήσουν την ιδεολογία τους εν μία νυκτί για να (ξανα)πάρουν την καρέκλα της εξουσίας.

ΥΓ.: Γκρινιάζουν κάποιες φορές ορισμένοι φίλοι αναγνώστες ότι η εφημερίδα μας άλλαξε γραμμή επειδή ασκεί σκληρή κριτική στη Νέα Δημοκρατία. Οχι, αγαπητοί μου. Αυτή η εφημερίδα δεν άλλαξε ούτε θα αλλάξει ιδεολογική γραμμή. Το κόμμα που σήμερα εκπροσωπεί κοινοβουλευτικά την παράταξή μας τείνει δυστυχώς να μεταλλαχθεί σε κάτι άλλο.

 http://www.dimokratianews.gr/content/85200/telika-poioi-einai-oi-dexioi-sti-nd