[Επί κατοχής ή εμφυλίου] ενώ όλοι οι άνθρωποι ήσαν κλεισμένοι στα
σπίτια τους, η Ταρσώ [1910-1989] εξακολουθούσε να φεύγει ντυμένη στ’
άσπρα. Ένα βράδυ κάποιοι κτύπησαν το κουδούνι στην πόρτα της αδελφής της
– εκείνη έμενε στα Εξάρχεια, στους πρόποδες του λόφου Στρέφη, όπου
είχαν ανοίξει χαρακώματα οι αριστεροί και κατείχαν τον λόφο. Η Ταρσώ
έμενε με τους γονείς της, στο σπίτι τους, πίσω από το πρώτο νεκροταφείο
στην Γούβα.
Έντρομη η αδελφή της, που ήταν μόνη με τα τρία της μικρά παιδιά, άνοιξε την πόρτα και αντίκρυσε μια ομάδα από ένοπλους αριστερούς, με γενειάδες, που την ρώτησαν αν έχει μιαν αδελφή με το όνομα Ταρσώ Ζαγοραίου. Η αδελφή της τρόμαξε, νομίζοντας ότι είχε πάθει κάτι η Ταρσώ. Ο ένας από του ένοπλους
άντρες, που φαινόταν και επικεφαλής, παραμέρισε τότε τους άλλους και έκανε τόπο στην Ταρσώ να περάσει και να μπει στο σπίτι.
Στην συνέχεια λέει στην αδελφή της : «Ποια είναι αυτή που περνάει ατρόμητη μέσα από τις σφαίρες και καμιά σφαίρα δεν την αγγίζει;».
Από το βιβλίο του Ιωάννη Κορναράκη, “Η Ταρσώ, η διά Χριστόν σαλή”.
Έντρομη η αδελφή της, που ήταν μόνη με τα τρία της μικρά παιδιά, άνοιξε την πόρτα και αντίκρυσε μια ομάδα από ένοπλους αριστερούς, με γενειάδες, που την ρώτησαν αν έχει μιαν αδελφή με το όνομα Ταρσώ Ζαγοραίου. Η αδελφή της τρόμαξε, νομίζοντας ότι είχε πάθει κάτι η Ταρσώ. Ο ένας από του ένοπλους
άντρες, που φαινόταν και επικεφαλής, παραμέρισε τότε τους άλλους και έκανε τόπο στην Ταρσώ να περάσει και να μπει στο σπίτι.
Στην συνέχεια λέει στην αδελφή της : «Ποια είναι αυτή που περνάει ατρόμητη μέσα από τις σφαίρες και καμιά σφαίρα δεν την αγγίζει;».
Από το βιβλίο του Ιωάννη Κορναράκη, “Η Ταρσώ, η διά Χριστόν σαλή”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου