Αναρωτιέμαι
οι πιο αδύναμοι συνάνθρωποι μας, εκεινοι που παλεύουν καθημερινά με την
αρρωστια και δεν εχουν κανέναν να τους βοηθήσει, πως τα βγάζουν περα μ
αυτο το απάνθρωπο και κατεστραμμένο σύστημα υγείας…
Οι διαλυμένες δομές στα ελληνικα νοσοκομεία και η έλλειψη προσωπικού, συνθέτουν ενα ντροπιαστικό σκηνικό τριτοκοσμικής χώρας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις θέτουν σε κίνδυνο – για να μην γραψω συμβάλλουν- στο να χαθούν πλήρως οι στόχοι ίασης, παρα τις φιλότιμες προσπάθειες όσων γιατρών δεν εχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια.
Της Μαρίας Δεναξά-facebook
Τουλαχιστον δυο φορές το τελευταίο διάστημα βρέθηκα με φρεσκοαφαιρεμένους λεμφαδένες στα χέρια για να τους μεταφέρω σε εργαστηρια για βιοψία. Αμέτρητες και οι φορές -οπως σημερα το πρωι- που χωρίς δεύτερη σκέψη, δέχτηκα να παραδώσω την αιμοληψία στα εργαστήρια.
Κι αυτο ειναι το λιγότερο Ανα εξάμηνο ο καρκινοπαθής (ή οι συγγενείς του, αν εχει) για να μπορέσει να συνεχίσει τη θεραπεία του, ειναι υποχρεωμένος να μαζεύει τα κομμάτια του και να αποδυκνει οτι όντως παλεύει με το θηρίο…
Με λίγη τύχη και απίστευτη ταλαιπωρία, παίρνει την πολυπόθητη έγκριση απο μια επιτροπή που συνεδριάζει στην Αθηνα, μια μονο φορά την εβδομαδα. Αν ομως κατι λείπει απο τον φάκελο του -κάτι το οποίο συμβαίνει πολυ συχνά- διακόπτεται η θεραπεία για τουλαχιστον 15 μερες κι ετσι χάνεται πολύτιμος χρόνος για την επιβίωση.
Και να μην μιλήσω για την γελοιότητα της συλλογής, απο το ένα γραφείο στο άλλο, δεκάδων σφραγγίδων σε ένα κομματάκι χαρτί ή τα άθλια δωμάτια, τις απαξιωτικές συμπεριφορές , την κόλαση στις πολυπληθείς ουρές στην Αγίου Κωνσταντίνου για την παροχή των αντικαρκινικών φαρμάκων, που πρέπει να εφοδιαστεί ο εξαντλημένος ασθενής απο την χημειοθεραπεία.
Για να τελειώνω, η κατάσταση στα περισσότερα νοσοκομεία μας είναι τραγικά απερίγραπτη. Τον άρρωστο κοσμάκη, που βλέπει το εθνικό σύστημα υγείας να καταρρέει και να τον αποτελειώνει δεν τον νοιάζουν πολιτικοί μου νάνοι, οι προεκλογικές κορώνες για τις γερμανικές αποζημιώσεις που δεν θα δοθουν ποτε, μιας κι οπως εχει ξακαθαρίσει η Γερμανία, το ζητημα ειναι ηθικό κι οχι υλικό. Ούτε η απάτη με τις 4 τηλεοπτικές άδειες, που δήθεν θα χτυπήσουν την διαπλοκή, τον νοιάζει. Στα ματια του, εγκαίνια νοσοκομείων, αεροδρομίων κτλ γίνονται για το θεαθήναι στην προσπαθεια να κρυφτεί μια επικίνδυνη πολιτική ανεπάρκεια άνευ προηγούμενου.
Το μονο που ενδιαφερει τον καρκινοπαθή και τον κάθε άρρωστο, ειναι πως θα παλέψει -με όση αξιοπρέπεια του έχει απομείνει- για να βγεί μέσα απο την κόλαση της αρρώστιας κι απο εκείνη στην οποία τον έχετε καταδικάσει τα 5 τελευταία χρόνια, τουλάχιστον!
Οι διαλυμένες δομές στα ελληνικα νοσοκομεία και η έλλειψη προσωπικού, συνθέτουν ενα ντροπιαστικό σκηνικό τριτοκοσμικής χώρας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις θέτουν σε κίνδυνο – για να μην γραψω συμβάλλουν- στο να χαθούν πλήρως οι στόχοι ίασης, παρα τις φιλότιμες προσπάθειες όσων γιατρών δεν εχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια.
Της Μαρίας Δεναξά-facebook
Τουλαχιστον δυο φορές το τελευταίο διάστημα βρέθηκα με φρεσκοαφαιρεμένους λεμφαδένες στα χέρια για να τους μεταφέρω σε εργαστηρια για βιοψία. Αμέτρητες και οι φορές -οπως σημερα το πρωι- που χωρίς δεύτερη σκέψη, δέχτηκα να παραδώσω την αιμοληψία στα εργαστήρια.
Κι αυτο ειναι το λιγότερο Ανα εξάμηνο ο καρκινοπαθής (ή οι συγγενείς του, αν εχει) για να μπορέσει να συνεχίσει τη θεραπεία του, ειναι υποχρεωμένος να μαζεύει τα κομμάτια του και να αποδυκνει οτι όντως παλεύει με το θηρίο…
Με λίγη τύχη και απίστευτη ταλαιπωρία, παίρνει την πολυπόθητη έγκριση απο μια επιτροπή που συνεδριάζει στην Αθηνα, μια μονο φορά την εβδομαδα. Αν ομως κατι λείπει απο τον φάκελο του -κάτι το οποίο συμβαίνει πολυ συχνά- διακόπτεται η θεραπεία για τουλαχιστον 15 μερες κι ετσι χάνεται πολύτιμος χρόνος για την επιβίωση.
Και να μην μιλήσω για την γελοιότητα της συλλογής, απο το ένα γραφείο στο άλλο, δεκάδων σφραγγίδων σε ένα κομματάκι χαρτί ή τα άθλια δωμάτια, τις απαξιωτικές συμπεριφορές , την κόλαση στις πολυπληθείς ουρές στην Αγίου Κωνσταντίνου για την παροχή των αντικαρκινικών φαρμάκων, που πρέπει να εφοδιαστεί ο εξαντλημένος ασθενής απο την χημειοθεραπεία.
Για να τελειώνω, η κατάσταση στα περισσότερα νοσοκομεία μας είναι τραγικά απερίγραπτη. Τον άρρωστο κοσμάκη, που βλέπει το εθνικό σύστημα υγείας να καταρρέει και να τον αποτελειώνει δεν τον νοιάζουν πολιτικοί μου νάνοι, οι προεκλογικές κορώνες για τις γερμανικές αποζημιώσεις που δεν θα δοθουν ποτε, μιας κι οπως εχει ξακαθαρίσει η Γερμανία, το ζητημα ειναι ηθικό κι οχι υλικό. Ούτε η απάτη με τις 4 τηλεοπτικές άδειες, που δήθεν θα χτυπήσουν την διαπλοκή, τον νοιάζει. Στα ματια του, εγκαίνια νοσοκομείων, αεροδρομίων κτλ γίνονται για το θεαθήναι στην προσπαθεια να κρυφτεί μια επικίνδυνη πολιτική ανεπάρκεια άνευ προηγούμενου.
Το μονο που ενδιαφερει τον καρκινοπαθή και τον κάθε άρρωστο, ειναι πως θα παλέψει -με όση αξιοπρέπεια του έχει απομείνει- για να βγεί μέσα απο την κόλαση της αρρώστιας κι απο εκείνη στην οποία τον έχετε καταδικάσει τα 5 τελευταία χρόνια, τουλάχιστον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου