Ο Καναδάς, η Ιαπωνία και η Ελβετία συγκαταλέγονται
μεταξύ των χωρών όπου καταγράφονται βασανισμοί και σοβαρές παραβιάσεις
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μέλη της αστυνομίας ή των σωφρονιστικών
αρχών. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει στην ετήσια έκθεσή της με τίτλο
«Ένας Κόσμος Βασανιστής» η γαλλική οργάνωση δικαιωμάτων «Δράση των
Χριστιανών υπέρ της κατάργησης των βασανιστηρίων». Η έκθεση, όπως
υπογραμμίζει ο εκπρόσωπος της οργάνωσης Ζαν Ετιέν ντε Λινάρ σε
συνέντευξή του στο γαλλικό Τύπο, επικεντρώνει, κυρίως, το ενδιαφέρον της
στα ψυχολογικά βασανιστήρια τα οποία συχνά αναφέρονται και ως «καθαρά ή
λευκά» βασανιστήρια. Ο ντε Λινάρ υποστηρίζει ότι είναι ο τύπος
βασανιστηρίων που συνήθως ασκούνται σε «προηγμένες» χώρες καθώς δεν
αφήνουν σημάδια σωματικά και δεν μπορούν ν’ αποδειχθούν εύκολα, κάτι που
γλιτώνει τις αρχές από σειρά δικαστικών διώξεων.
Σημειώνει ότι πολύ συχνά σε έρευνες οι ΗΠΑ εμφανίζονται σε υψηλή θέση μεταξύ των χωρών όπου γίνονται τέτοιου είδους βασανιστήρια ενώ ανάλογες καταγγελίες έχουν γίνει και για το Ισραήλ όσον αφορά στους φυλακισμένους Παλαιστινίους. Εντούτοις, η έρευνα της οργάνωσης, κατά τη διάρκεια του 2013, που διεξήχθη σε επιλεγμένες χώρες απέδειξαν ότι βασανιστήρια αυτού του είδους συμβαίνουν και σε χώρες «υπεράνω υποψίας».
Συγκεκριμένα στην έκθεση περιλαμβάνονται στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από τέσσερις χώρες της υποσαχάρειας Αφρικής (Ακτή Ελεφαντοστού, Μαδαγασκάρη, Ρουάντα, Σουδάν), τέσσερις χώρες της αμερικανικής ηπείρου (Καναδάς, Αϊτή, Παραγουάη και Δομινικανή Δημοκρατία), τέσσερις χώρες της Ασίας (Αφγανιστάν, Βιρμανία, Καμπότζη, Ιαπωνία), τέσσερις χώρες της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής (Λιβύη, Ομάν, Συρία, Υεμένη) και τρεις χώρες της Ευρώπης (Ουγγαρία, Ελβετία και Ελλάδα).
Η μεγάλη έκπληξη στη λίστα αυτή είναι τα αποτελέσματα των ερευνών της οργάνωσης σε Καναδά, Ελβετία και Ιαπωνία κατά τον ντε Λινάρ. Υπογράμμισε ότι στον Καναδά στον απόηχο της βομβιστικής επίθεσης στον μαραθώνιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ, έχουν ενισχυθεί οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι, οι οποίοι όμως εφαρμόζονται και σε περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν απαραίτητα σε αυτήν την κατηγορία. Ως παραδείγματα, ο ντε Λινάρ ανέφερε το γεγονός ότι επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στη δικαστική διαδικασία αλλά και ως στοιχεία σε βάρος ενός υπόπτου πληροφορίες που η αστυνομία απέσπασε κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων. Αλλεπάλληλες, επίσης, είναι οι καταγγελίες για σοβαρές κακοποιήσεις γυναικών των κοινοτήτων αυτοχθόνων της επαρχίας της Βρετανίας Κολομβίας στα δυτικά της χώρας από αστυνομικούς, που τις απομακρύνουν δήθεν για ανάκριση από τις εστίες τους, τις χτυπούν, τις βιάζουν και τις απειλούν με θάνατο έτσι και καταγγείλουν το γεγονός με αποτέλεσμα η πλειοψηφία της κατάχρησης αυτής εξουσίας να παραμένει ατιμώρητη.
Στην «προηγμένη» Ιαπωνία, η γαλλική οργάνωση καταγγέλλει ως απάνθρωπες τις συνθήκες προσωρινής κράτησης του οποιουδήποτε συλληφθεί για κάποιο λόγο, των οποίων βασικό χαρακτηριστικό είναι οι πολύωρες ανακρίσεις, οι απειλές όλων των ειδών και ο εξευτελισμός των συλληφθέντων. Επίσης, όσοι κρατούμενοι είναι καταδικασμένοι σε θάνατο υποχρεώνονται να μένουν συνεχώς καθισμένοι, να είναι σιωπηλοί και να κοιτάνε μόνο μπροστά.
Τέλος, η «πολιτισμένη» και ουδέτερη Ελβετία έχει κατηγορηθεί, επανειλημμένως, υπογραμμίζει η οργάνωση, για «χρήση δυσανάλογα ακραίας βίας» κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων απέλασης από τη χώρα αλλοδαπών με προορισμό τις χώρες τους. Άλλωστε, έχουν καταγραφεί και τουλάχιστον τρεις θάνατοι κατά τη διάρκεια τέτοιων επιχειρήσεων.
Δυστυχώς, η χρήση και ψυχολογικών βασανιστηρίων πχ στη Συρία όπου εκτός των άλλων καταγράφεται και το μαρτύριο των εικονικών εκτελέσεων δεν προκαλεί τόσο μεγάλη έκπληξη. Το ίδιο, δυστυχώς, ισχύει και για τις φυλακές του Ομάν όπου συχνά χρησιμοποιείται τόσο δυνατή μουσική που ο κρατούμενος οδηγείται σε κατάρρευση, ούτε για το ότι στη Βιρμανία οι κρατούμενοι υποχρεώνονται να παραμένουν όρθιοι επί ώρες χωρίς δικαίωμα να πάνε στην τουαλέτα, ούτε για το ότι στο Σουδάν υποχρεώνονται να παραμείνουν επί ώρες εκτεθειμένοι σε υψηλότατες θερμοκρασίες στην έρημο χωρίς νερό, ούτε για το ότι στο Μεξικό απειλούνται με εκτέλεση ή κακοποιούνται τα μέλη της οικογενείας τους μπροστά τους.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, η έκθεση της «Δράσης των Χριστιανών για την κατάργηση των βασανιστηρίων» αναφέρεται στις 11 καταδίκες της το 2012 από το ευρωπαϊκό δικαστήριο των δικαιωμάτων του ανθρώπου για την παραβίαση της ευρωπαϊκής συνθήκης απαγόρευσης απάνθρωπων και απαξιωτικών συμπεριφορών και βασανιστηρίων (σε σύνολο 39 για τη χώρα από το 1959). Σημειώνει ότι καταδίκες σχετίζονται με τη χρήση ακραίας βίας από πλευράς των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας κατά διαδηλωτών, στην αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας και επιθέσεων τα οποία συνδέει και με την άνοδο της «Χρυσής Αυγής» την οποία χαρακτηρίζει νεοναζιστική οργάνωση αλλά και με τις συνθήκες κράτησης των μεταναστών.
http://www.antinews.gr/
Σημειώνει ότι πολύ συχνά σε έρευνες οι ΗΠΑ εμφανίζονται σε υψηλή θέση μεταξύ των χωρών όπου γίνονται τέτοιου είδους βασανιστήρια ενώ ανάλογες καταγγελίες έχουν γίνει και για το Ισραήλ όσον αφορά στους φυλακισμένους Παλαιστινίους. Εντούτοις, η έρευνα της οργάνωσης, κατά τη διάρκεια του 2013, που διεξήχθη σε επιλεγμένες χώρες απέδειξαν ότι βασανιστήρια αυτού του είδους συμβαίνουν και σε χώρες «υπεράνω υποψίας».
Συγκεκριμένα στην έκθεση περιλαμβάνονται στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από τέσσερις χώρες της υποσαχάρειας Αφρικής (Ακτή Ελεφαντοστού, Μαδαγασκάρη, Ρουάντα, Σουδάν), τέσσερις χώρες της αμερικανικής ηπείρου (Καναδάς, Αϊτή, Παραγουάη και Δομινικανή Δημοκρατία), τέσσερις χώρες της Ασίας (Αφγανιστάν, Βιρμανία, Καμπότζη, Ιαπωνία), τέσσερις χώρες της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής (Λιβύη, Ομάν, Συρία, Υεμένη) και τρεις χώρες της Ευρώπης (Ουγγαρία, Ελβετία και Ελλάδα).
Η μεγάλη έκπληξη στη λίστα αυτή είναι τα αποτελέσματα των ερευνών της οργάνωσης σε Καναδά, Ελβετία και Ιαπωνία κατά τον ντε Λινάρ. Υπογράμμισε ότι στον Καναδά στον απόηχο της βομβιστικής επίθεσης στον μαραθώνιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ, έχουν ενισχυθεί οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι, οι οποίοι όμως εφαρμόζονται και σε περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν απαραίτητα σε αυτήν την κατηγορία. Ως παραδείγματα, ο ντε Λινάρ ανέφερε το γεγονός ότι επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στη δικαστική διαδικασία αλλά και ως στοιχεία σε βάρος ενός υπόπτου πληροφορίες που η αστυνομία απέσπασε κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων. Αλλεπάλληλες, επίσης, είναι οι καταγγελίες για σοβαρές κακοποιήσεις γυναικών των κοινοτήτων αυτοχθόνων της επαρχίας της Βρετανίας Κολομβίας στα δυτικά της χώρας από αστυνομικούς, που τις απομακρύνουν δήθεν για ανάκριση από τις εστίες τους, τις χτυπούν, τις βιάζουν και τις απειλούν με θάνατο έτσι και καταγγείλουν το γεγονός με αποτέλεσμα η πλειοψηφία της κατάχρησης αυτής εξουσίας να παραμένει ατιμώρητη.
Στην «προηγμένη» Ιαπωνία, η γαλλική οργάνωση καταγγέλλει ως απάνθρωπες τις συνθήκες προσωρινής κράτησης του οποιουδήποτε συλληφθεί για κάποιο λόγο, των οποίων βασικό χαρακτηριστικό είναι οι πολύωρες ανακρίσεις, οι απειλές όλων των ειδών και ο εξευτελισμός των συλληφθέντων. Επίσης, όσοι κρατούμενοι είναι καταδικασμένοι σε θάνατο υποχρεώνονται να μένουν συνεχώς καθισμένοι, να είναι σιωπηλοί και να κοιτάνε μόνο μπροστά.
Τέλος, η «πολιτισμένη» και ουδέτερη Ελβετία έχει κατηγορηθεί, επανειλημμένως, υπογραμμίζει η οργάνωση, για «χρήση δυσανάλογα ακραίας βίας» κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων απέλασης από τη χώρα αλλοδαπών με προορισμό τις χώρες τους. Άλλωστε, έχουν καταγραφεί και τουλάχιστον τρεις θάνατοι κατά τη διάρκεια τέτοιων επιχειρήσεων.
Δυστυχώς, η χρήση και ψυχολογικών βασανιστηρίων πχ στη Συρία όπου εκτός των άλλων καταγράφεται και το μαρτύριο των εικονικών εκτελέσεων δεν προκαλεί τόσο μεγάλη έκπληξη. Το ίδιο, δυστυχώς, ισχύει και για τις φυλακές του Ομάν όπου συχνά χρησιμοποιείται τόσο δυνατή μουσική που ο κρατούμενος οδηγείται σε κατάρρευση, ούτε για το ότι στη Βιρμανία οι κρατούμενοι υποχρεώνονται να παραμένουν όρθιοι επί ώρες χωρίς δικαίωμα να πάνε στην τουαλέτα, ούτε για το ότι στο Σουδάν υποχρεώνονται να παραμείνουν επί ώρες εκτεθειμένοι σε υψηλότατες θερμοκρασίες στην έρημο χωρίς νερό, ούτε για το ότι στο Μεξικό απειλούνται με εκτέλεση ή κακοποιούνται τα μέλη της οικογενείας τους μπροστά τους.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, η έκθεση της «Δράσης των Χριστιανών για την κατάργηση των βασανιστηρίων» αναφέρεται στις 11 καταδίκες της το 2012 από το ευρωπαϊκό δικαστήριο των δικαιωμάτων του ανθρώπου για την παραβίαση της ευρωπαϊκής συνθήκης απαγόρευσης απάνθρωπων και απαξιωτικών συμπεριφορών και βασανιστηρίων (σε σύνολο 39 για τη χώρα από το 1959). Σημειώνει ότι καταδίκες σχετίζονται με τη χρήση ακραίας βίας από πλευράς των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας κατά διαδηλωτών, στην αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας και επιθέσεων τα οποία συνδέει και με την άνοδο της «Χρυσής Αυγής» την οποία χαρακτηρίζει νεοναζιστική οργάνωση αλλά και με τις συνθήκες κράτησης των μεταναστών.
http://www.antinews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου