Ο Ερντογάν είναι η πηγή των προβλημάτων της Τουρκίας

Aν και η πολιτική είναι έμφυτη για τον Recep Tayyip Erdogan, τελευταία δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στην ψηφιακή εποχή, γράφει ο David Gardner στους FINANCIAL TIMES (“Recep Tayyip Erdogan is now the Source of Turkey’s Problems»).

H διαμάχη ισχύος, μεταξύ του κόμματός του και των Γκιουλενιστών, συγκλονίζει τη χώρα, μετά τις επαναστατικές διαμαρτυρίες του περασμένου Καλοκαιριού, όταν εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων επαναστάτησαν εναντίον του ενάρετου πατερναλισμού του Erdogan και των συσσωρευμένων αποδείξεων διαφθοράς, που φθάνουν έως τον εσωτερικό του κύκλο.
Ο Erdogan εξακολουθεί να αποτελεί προεξέχουσα προσωπικότητα και οι αντίπαλοί του είναι πολιτικά πυγμαίοι, καθώς το ΑΚΡ ανέβηκε στην εξουσία μετά από μια εκτεταμένη περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας και οικονομικού χάους, ενώ υπό την εξουσία του η Τουρκία κατέστη εκ νέου ισχυρή στην περιοχή της, η οικονομία της αναπτύχτηκε με ‘κινεζικούς’ ρυθμούς, αναδεικνύοντας ένα νέο είδος επιχειρηματία και διασπείροντας κοινωνική πρόνοια στο σύνολο της επικράτειας.
Ο τρόπος όμως με τον οποίο παραγκωνίστηκαν οι ελίτ (στατιστικές και οικονομικές) αποκάλυψε τον εύθραυστο χαρακτήρα των τουρκικών θεσμών, θέτοντας σε αμφισβήτηση την ακεραιότητα του κράτους δικαίου. Κατά τον δημοσιογράφο Kadri Gursel «οι πολύτιμοι θεσμοί της Τουρκίας έγιναν θύματα του πολέμου [μεταξύ Erdogan και Gulen]. Ο κυβερνών συνασπισμός ισχύος κατέρρευσε, συμπαρασύροντας πολλά μαζί του-τη θεσμική τάξη, την κατάσταση των νόμων, τη νομιμότητα, την πορεία προς την ΕΕ, το δικαστικό» (FT, «Turkish Law ‘Strikes at Judicial Independence”).
Ο νέος νόμος για περιορισμούς στο διαδίκτυο, που ο Πρόεδρος Abdullah Gul καλείται να μην υπογράψει (μια μη υπογραφή του όμως διακινδυνεύει τη θέση του και τη μελλοντική του εκλεξιμότητα), θέτει την Τουρκία στην ίδια θέση με το Ιράν και την Κίνα, ενώ ο  Gul υπέγραψε ήδη νομοθεσία που εντείνει τον κυβερνητικό έλεγχο επί του δικαστικού σώματος (ECONOMIST, “Α Bill Imposing Restrictions on the Internet Presents Turkey’s President with a Dilemma”, INDEPENDENT, “Turkish PM, Recep Tayyip Erdogan, Claims Indiscriminating Audio Tape of him allegedly Discussing Ways to Smuggle Cash out of the Country is a Fake”).
Παραδόξως, ο Τούρκος Πρωθυπουργός πρωτοστάτησε μιας αυθεντικής, αν και ανολοκλήρωτης συνταγματικής επανάστασης, κίνητρο της οποίας υπήρξε μια μελλοντική ένταξη στην ΕΕ. Από όταν όμως μέλη της ΕΕ, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, απέστρεψαν το βλέμμα τους από την Τουρκία, δόθηκε ένα τέλος στη δύναμη της Ευρώπης να αποτελεί κίνητρο για μεταρρύθμιση και οι επιπλήξεις των Βρυξελλών είναι πλέον αδύναμες.
Η άποψη του Erdogan για τον εαυτό του ως ομοούσιου με το έθνος, συνοψίζει το πρόβλημα. Καθώς δεν υφίσταται σχεδόν κανένα θεσμικό ή πολιτικό έλεγχο της ισχύος του, δεν ακούει κανέναν άλλο από τον εαυτό του. Αντιμετωπίζει τα κατορθώματά του στην κάλπη ως ένα συνεχές προσωπικό δημοψήφισμα. Ακόμη όμως και αν κανείς δεν μειώσει το εκλογικό του γόητρο, τα πράγματα μπορεί να μην εξελιχθούν ομαλά για εκείνον. Αν συνεχίσει να καταφέρεται εναντίον ακέφαλων συνομωσιών σε εταιρίες, εφημερίδες, σχολεία, δικαστήρια και κύριος οίδε που αλλού, η εμπιστοσύνη στην Τουρκία, που είναι στενά συνδεδεμένη με βραχυπρόθεσμες ροές κεφαλαίου, μπορεί να καταρρεύσει.

 http://mignatiou.com/2014/02/o-erntogan-ine-i-pigi-ton-provlimaton-tis-tourkias/